Livre, Chap. |
[1, 1] |
ἦν
ἀνδράσιν)
ἔστιν
δὲ
καὶ
|
ἃ |
ἀνυποσημείωτα
μεμενηκότα
τῷ
χρόνῳ
{ἃ} |
[1, 21] |
τὰ
ἄλλα
τὰ
ὀγδοήκοντα
ἔτη,
|
ἃ |
γεγόνει
ὁ
Μωυσῆς
πρὸ
τοῦ |
[1, 8] |
ἐκείνους
ἥδει,
οὐκ
ἀσκοῦμεν
ἡμεῖς·
|
ἃ |
δὲ
ἡμεῖς
ἴσμεν,
μακράν
ἐστι |
[1, 21] |
καὶ
ἐπὶ
τὸν
Φαέθοντος
ἐμπρησμόν,
|
ἃ |
δὴ
συμβαίνει
κατὰ
Κρότωπον,
γενεαὶ |
[1, 12] |
δὲ
οὐκ
ἐκφέρουσιν
ἐκ
στόματος,
|
ἃ |
διαλογίζονται
ἐν
συνεδρίῳ.
ἀλλ´
ὃ |
[1, 1] |
τῇ
ἐν
Χριστῷ
Ἰησοῦ,
καὶ
|
ἃ |
ἤκουσας
παρ´
ἐμοῦ
διὰ
πολλῶν |
[1, 1] |
αὐτὸ
ἴχνος
ἐμβεβηκότος.
ἔστι
δὲ
|
ἃ |
καὶ
αἰνίξεταί
μοι
γραφή,
καὶ |
[1, 17] |
ὡς
προεμηνύσαμεν.
ὁ
δὲ
ἀπόστολος
|
ἃ |
καὶ
λαλοῦμεν»
λέγει
οὐκ
ἐν |
[1, 1] |
παραπέμπομαι
ἐκλέγων
ἐπιστημόνως,
φοβούμενος
γράφειν
|
ἃ |
καὶ
λέγειν
ἐφυλαξάμην,
οὔ
τί |
[1, 21] |
γε
συνιέναι
δυναμένῳ
δῆλον
καθ´
|
ἃ |
καὶ
ὁ
προφήτης
εἴρηκεν.
~(Τοῦ |
[1, 20] |
κἂν
δόγμα.
ἐκ
μέρους
τοίνυν,
|
ἃ
|
κεκλόφασιν,
ἀληθῆ
μέν,
στοχαστικῶς
δὲ |
[1, 27] |
νοοῦσι,
φησὶν
ὁ
ἀπόστολος,
οὔτε
|
ἃ |
λέγουσιν
οὔτε
περὶ
τίνων
διαβεβαιοῦνται, |
[1, 8] |
ἄρα
ὀρεκτέον
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκειν.
|
ἃ |
μὲν
γὰρ
ἐκείνους
ἥδει,
οὐκ |
[1, 1] |
συγκεχώρηκεν.
αὐτίκα
οὐ
πολλοῖς
ἀπεκάλυψεν
|
ἃ |
μὴ
πολλῶν
ἦν,
ὀλίγοις
δέ, |
[1, 1] |
ἃ
ἀνυποσημείωτα
μεμενηκότα
τῷ
χρόνῳ
|
{ἃ} |
νῦν
ἀπέδρα,
τὰ
δὲ
ὅσα |
[1, 9] |
ἔργοις
προσφέρονται
καλοῖς,
οὐκ
εἰδότες
|
ἃ |
ποιοῦσιν;
~(Διὰ
τοῦτο
οὖν
ὁ |
[1, 8] |
τἀληθέστατα
κλέπτουσιν,
ὥστε
μὴ
δοκεῖν
|
ἃ |
χρὴ
δοκεῖν,
ἡ
τραγῳδία
λέγει. |