Livre, Chap. |
[1, 8] |
ὃς
δὲ
εὐγλωσσίᾳ
νικᾷ,
σοφὸς
|
μέν, |
ἀλλὰ
γὰρ
τὰ
πράγματα
κρείσσω |
[1, 24] |
φύσιν
τε
καὶ
ὕλην.
ἐν
|
μέν |
γε
ὅπλοις
καὶ
τοῖς
μαχίμοις |
[1, 1] |
ἀγαθοὺς
τοῖς
ἔπειτα
καταλείπειν.
οἱ
|
μέν |
γε
παῖδες
σωμάτων,
ψυχῆς
δὲ |
[1, 5] |
πολὺς
ἴσθι
πρὸς
ἀλλοτρίαν,
χρῆσθαι
|
μέν, |
οὐκ
ἐνδιατρίβειν
δὲ
καὶ
ἐναπομένειν |
[1, 5] |
κλῆσιν
πεπαιδαγωγῆσθαι.
τί
οὖν;
ἠθέλησε
|
μέν, |
οὐκ
ἠδυνήθη
δέ·
ποσάκις
δὲ |
[1, 20] |
μέρους
τοίνυν,
ἃ
κεκλόφασιν,
ἀληθῆ
|
μέν, |
στοχαστικῶς
δὲ
καὶ
ταῖς
τῶν |
[1, 1] |
οἰκεῖον
ὄμμα
πρὸς
θεωρίαν,
τάχα
|
μέν |
τι
καὶ
ἐντιθεῖσα,
οἷον
ὁ |
[1, 4] |
οὓς
ἐνέπλησα
πνεῦμα
αἰσθήσεως·
ἔχουσι
|
μέν |
τι
οἰκεῖον
φύσεως
ἰδίωμα
οἱ |
[1, 6] |
εὖ
πεφυκέναι
πρὸς
ἀρετὴν
ἐπιτηδεύματα
|
μέν |
τινα
τῶν
οὕτω
πεφυκότων
παρὰ |
[1, 21] |
τῆς
μετοικεσίας
ταύτης
ἔτη,
ὡς
|
μέν |
τινες,
ἐννακόσια
ἑβδομήκοντα
δύο,
κατὰ |
[1, 21] |
παρέλαβε
τὴν
βασιλείαν
Δαβίδ,
ὡς
|
μέν |
τινες,
ἔτη
τετρακόσια
πεντήκοντα,
ὡς |
[1, 16] |
μὲν
οὖν
Ἑλληνικὴ
φιλοσοφία,
ὡς
|
μέν |
τινες,
κατὰ
περίπτωσιν
ἐπήβολος
τῆς |
[1, 21] |
τῆς
Δαβὶδ
βασιλείας
ἔτη,
ὡς
|
μέν |
τινες,
πεντακόσια
πεντήκοντα
δύο,
ὡς |
[1, 21] |
πάθος
αὐτοῦ
ἀκριβολογούμενοι
φέρουσιν
οἳ
|
μέν |
τινες
τῷ
ἑκκαιδεκάτω
ἔτει
Τιβερίου |
[1, 21] |
τοῦ
προφήτου
τελευτὴν
ἔτη,
ὡς
|
μέν |
τινές
φασιν,
ἑκατὸν
εʹ
ὡς |
[1, 21] |
ἐπὶ
τὴν
Σολομῶνος
ἡλικίαν,
ὡς
|
μέν |
τινές
φασιν,
ἔτη
πεντακόσια
ἐνενήκοντα |
[1, 1] |
τὸ
γάλα
τοῦ
προβάτου
ὃ
|
μέν |
τις
ἀμελξάτω,
εἰ
χρῄζει
τροφῆς, |
[1, 21] |
πρῶται
καὶ
γενικαὶ
διάλεκτοι
βάρβαροι
|
μέν, |
φύσει
δὲ
τὰ
ὀνόματα
ἔχουσιν, |