Livre, Chap. |
[1, 14] |
ὁ
Φερεκύδου
γνώριμος
φιλόσοφον
ἑαυτὸν
|
πρῶτος |
ἀνηγόρευσεν.
Φιλοσοφίας
τοίνυν
μετὰ
τοὺς |
[1, 21] |
Σαοὺλ
εἰς
βασιλέα
ἔχρισεν,
ὃς
|
πρῶτος |
ἐβασίλευσεν
ἐπὶ
Ἰσραὴλ
μετὰ
τοὺς |
[1, 21] |
προφῆται.
Σαδὼκ
δὲ
ὁ
ἀρχιερεὺς
|
πρῶτος |
ἐν
τῷ
ναῷ,
ὃν
ᾠκοδόμησε |
[1, 26] |
οὗ
ὁ
νόμος
ἐδόθη«
ὁ
|
πρῶτος |
ἐξηγητὴς
τῶν
θείων
προσταγμάτων,
ὁ |
[1, 16] |
ὁ
Βεβρύκων
βασιλεὺς
ἱμάντας
πυκτικοὺς
|
πρῶτος
|
εὗρεν.
περί
τε
μουσικὴν
Ὄλυμπος |
[1, 29] |
τὴν
ἀληθῆ
φιλοσοφίαν
γνωστικῶν
ὑπομνημάτων
|
πρῶτος |
ἡμῖν
Στρωματεὺς
ἐνταυθοῖ
περιγεγράφθω.
|
[1, 1] |
δὲ
περιτυχὼν
(δυνάμει
δὲ
οὗτος
|
πρῶτος |
ἦν)
ἀνεπαυσάμην,
ἐν
Αἰγύπτῳ
θηράσας |
[1, 16] |
ὑπόρχησιν
Πίνδαρος
Θηβαῖος
νόμους
τε
|
πρῶτος
|
ᾖσεν
ἐν
χορῷ
καὶ
κιθάρᾳ |
[1, 16] |
Μιτυληναῖος.
Ζάλευκός
τε
ὁ
Λοκρὸς
|
πρῶτος |
ἱστόρηται
νόμους
θέσθαι,
οἳ
δὲ |
[1, 20] |
εὑρίσκεται
συνεργός,
καθάπερ
καὶ
ὁ
|
πρῶτος |
καὶ
ὁ
δεύτερος
βαθμὸς
τῷ |
[1, 16] |
λέγουσιν.
Ἄτλας
δὲ
ὁ
Λίβυς
|
πρῶτος |
ναῦν
ἐναυπηγήσατο
καὶ
τὴν
θάλασσαν |
[1, 15] |
τὴν
Τιτανομαχίαν
γράψας
φησίν,
ὡς
|
πρῶτος |
οὗτος
εἴς
τε
δικαιοσύνην
θνητῶν |
[1, 16] |
βιβλίον
ἱστοροῦσιν.
μέλος
τε
αὖ
|
πρῶτος |
περιέθηκε
τοῖς
ποιήμασι
καὶ
τοὺς |
[1, 16] |
δὲ
γραμματικός,
ὡς
νῦν
ὀνομάζομεν,
|
πρῶτος |
Πραξιφάνης
Διονυσοφάνους
Μιτυληναῖος.
Ζάλευκός
τε |
[1, 16] |
Διόδωρος,
Ἀπολλόδωρος
δὲ
ὁ
Κυμαῖος
|
πρῶτος
|
τοῦ
γραμματικοῦ
ἀντὶ
τοῦ
κριτικοῦ |
[1, 16] |
γραφή.
Ἀλκμαίων
γοῦν
Περίθου
Κροτωνιάτης
|
πρῶτος |
φυσικὸν
λόγον
συνέταξεν.
οἳ
δὲ |