Livre, Chap.
[1, 7]	συνέσεως εἰς τὸν περὶ ἀληθείας	λόγον,	Ἀβραὰμ δὲ οὐκ ἐξ ἔργων
[1, 21]	εἶναι καὶ κατὰ τὸν ἀληθῆ	λόγον	αἱ γενικαὶ διάλεκτοι δύο καὶ
[1, 13]	αὖθις καὶ ἑνοποιήσας τέλειον τὸν	λόγον	ἀκινδύνως εὖ ἴσθ´ ὅτι κατόψεται,
[1, 10]	οὐ μόνον δίαιταν, ἀλλὰ καὶ	λόγον	ἀσκητέον ἀπέριττόν τε καὶ ἀπερίεργον
[1, 18]	οἱ μὲν οὖν ἀποδεξάμενοι τὸν	λόγον	αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν, οἱ δὲ μὴ
[1, 20]	περὶ θεοῦ διὰ πίστεως παρειλήφαμεν	λόγον,	αὐτουργῷ σοφίᾳ πεπαιδευμένοι. ὃ δὲ
[1, 16]	τῆς γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημον	λόγον	δῶτε, πῶς γνωσθήσεται τὸ λαλούμενον;
[1, 13]	ἄνδρα αἱ γυναικωνίτιδες ἀποκοψάμεναι τὸν	λόγον)	εἰ καὶ ἀλλήλοις ἀνόμοια εἶναι
[1, 29]	μουσικῶν, διὰ τούτων διδάσκων τὸν	λόγον	εἶναι ἕνα καὶ τὸν θεὸν
[1, 16]	καὶ μισθοῦ συνηγορῆσαι πρῶτον δικανικὸν	λόγον	εἰς ἔκδοσιν γραψάμενον Ἀντιφῶντα Σωφίλου
[1, 15]	προφήτην εἰσάγων τὸν τῆς Λαχέσεως	λόγον	ἐξαγγέλλοντα πρὸς τὰς κληρουμένας ψυχὰς
[1, 2]	ὡς ἀληθῶς τῆς ὄντως φιλοσοφίας	λόγον	ἐξορχήσασθαι τούτοις, οἳ ἀφειδῶς πάντα
[1, 1]	αὐτίκα τῶν μὲν ἐκδανεῖσαι τὸν	λόγον	ἔργον ἐστίν, τῶν δὲ δοκιμάσαι
[1, 10]	πρὸς ἅπαντας ἀναρρῆξαι τὸν ἀρχαῖον	λόγον·	ἔσθ´ ὅτε πιστόταται σιγᾶς ὁδοί,
[1, 1]	καὶ τὸν νοῦν καὶ τὸν	λόγον,	ᾗ καὶ οὐ κεκώλυκεν ὁ
[1, 11]	ὢν καὶ μηδέπω ἐπιστάμενος τὸν	λόγον	καθ´ ὃν πεπίστευκέ τε καὶ
[1, 18]	σοφίας. βούλεται γὰρ ἐκδιδάσκεσθαι τὸν	λόγον	καὶ εἰς τὰς τραπέζας τὸ
[1, 20]	δικαιοσύνην. ἀνὰ τὸν αὐτὸν οὖν	λόγον,	καὶ μιᾶς οὔσης ἀληθείας, ἐν
[1, 10]	πρόκειται βιοῦν μὲν κατὰ τὸν	λόγον	καὶ νοεῖν τὰ σημαινόμενα, εὐγλωττίαν
[1, 4]	ἔργα. ἔπειτα ἐπιφέρει καθολικὸν δὴ	λόγον·	καὶ παντὶ τῷ συνετῷ καρδίᾳ
[1, 19]	φιλοσοφίαν λέγειν τὰ νῦν τὸν	λόγον,	καίτοι ἐν πολλοῖς τὰ εἰκότα
[1, 1]	τὸ οὖς σου. σπειρόμενον τὸν	λόγον	κρύπτεσθαι μηνύει καθάπερ ἐν γῇ
[1, 1]	ὑπάρχοντα διανείμας. αὖθις ἐπανελθὼν τιθέναι	λόγον	μετ´ αὐτῶν. ὁπηνίκα τοὺς μὲν
[1, 1]	Εἰ τοίνυν ἄμφω κηρύττουσι τὸν	λόγον,	ὃ μὲν τῇ γραφῇ, ὃ
[1, 7]	κύριον καθ´ ἕκαστον καιρὸν ἐπομβρίσας	λόγον,	οἱ καιροὶ δὲ καὶ οἱ
[1, 25]	ἀκολούθως δηλονότι τῇ χρηστῇ δόξῃ	λόγον	ὀρθὸν τὸν νόμον ἔφασαν, προστακτικὸν
[1, 18]	ἀνάγκη θεοῦ ἀγαθὸν εἶναι τὸν	λόγον.	πῶς δὲ οὐκ ἀγαθὸς ὁ
[1, 16]	γοῦν Περίθου Κροτωνιάτης πρῶτος φυσικὸν	λόγον	συνέταξεν. οἳ δὲ Ἀναξαγόραν Ἡγησιβούλου
[1, 1]	θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν	λόγον	τῆς ἀληθείας. Εἰ τοίνυν ἄμφω
[1, 2]	ἡ γνῶσις, οὐ κατὰ προηγούμενον	λόγον	τῆς φιλοσοφίας παρεισελθούσης, διὰ δὲ
[1, 1]	εἰς ἐξέτασιν ἔκδοτον παραδοτέον τὸν	λόγον	τοῖς ἐντεθραμμένοις λόγων παντοδαπῶν τέχναις
[1, 21]	Ἅιδου κατάβασιν καὶ τὸν Ἱερὸν	λόγον,	τὸν δὲ Πέπλον καὶ τὰ
[1, 9]	τέχνης γεωργικῆς τῆς κατὰ τὸν	λόγον	τὸν καρπὸν τρυγητέον. κλαδεῦσαι δεῖ,
[1, 29]	Κηρύγματι εὕροις ἂν νόμον καὶ	λόγον«	τὸν κύριον προσαγορευόμενον. Ἀλλ´ ὁ
[1, 11]	καὶ γνώσομαι» φησίν, οὐ τὸν	λόγον	τῶν πεφυσιωμένων, ἀλλὰ τὴν δύναμιν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010