Livre, Chap. |
[1, 15] |
Κέβης,
ἦ
δ´
ὅς,
ἐν
|
ᾗ |
εἰσι
πάμπαν
ἀγαθοὶ
ἄνδρες.
πολλὰ |
[1, 1] |
τὸν
νοῦν
καὶ
τὸν
λόγον,
|
ᾗ |
καὶ
οὐ
κεκώλυκεν
ὁ
κύριος
|
[1, 1] |
ἀκροᾶσθαί
τε
καὶ
ἐντυγχάνειν
δίκαιος·
|
ᾗ |
καὶ
τὴν
εὐχαριστίαν
τινὲς
διανείμαντες, |
[1, 1] |
ἀργίαν
δὲ
ἐφοδιάζειν
οὐ
καλόν·
|
ᾗ |
καὶ
φορτίον
συνεπιτιθέναι
μὲν
εὔλογον, |
[1, 17] |
οὐ
γὰρ
αἱρεῖταί
τις
κακὸν
|
ᾗ |
κακόν,
τῇ
δὲ
περὶ
αὐτὸ |
[1, 7] |
αὕτη
ἦν
ἐν
Χριστῷ,
ἐν
|
ᾗ |
μακάριοι
πάντες
οἱ
εἰσελθόντες
καὶ |
[1, 1] |
τινα
οὕτως
εὐτυχῆ
γραφὴν
ἡγεῖσθαι
|
ᾗ
|
μηδεὶς
ἀντερεῖ,
ἀλλ´
ἐκείνην
εὔλογον |
[1, 1] |
ἀντερεῖ,
ἀλλ´
ἐκείνην
εὔλογον
νομιστέον
|
ᾗ |
μηδεὶς
εὐλόγως
ἀντερεῖ.
καὶ
πρᾶξιν |
[1, 8] |
τὴν
λογικὴν
τέχνην
αὐτῶν,
ἐφ´
|
ᾗ |
σεμνύνονται
οἷς
φίλη
ἡ
στωμύλος |
[1, 28] |
τῶν
θείων
καὶ
οὐρανίων
ἐπαγγελλομένη,
|
ᾗ |
συνέπεται
καὶ
ἡ
{περὶ}
τῶν
|
[1, 25] |
ἐξαπέσταλκέν
με,
φησὶν
ὁ
Μωυσῆς.
|
ᾗ |
τινες
ἀκολούθως
δηλονότι
τῇ
χρηστῇ |
[1, 2] |
καὶ
φαύλων
ἔργων
δημιουργὸν
ὑπάρχουσαν,
|
ᾗ |
τινες
διαβεβλήκασιν,
ἀληθείας
οὖσαν
εἰκόνα |
[1, 9] |
τὸν
ἐν
πείρᾳ
πολλῶν
γεγενημένον·
|
ᾗ |
τινες
καὶ
τὸν
ἐμπειρικὸν
ἀναπλάττουσιν. |
[1, 28] |
ἡ
πᾶσα
πρὸς
νόησιν
γραφή,
|
ᾗ |
φασιν
οἱ
παροιμιαζόμενοι·
διαλεκτικώτερον
δὲ |
[1, 1] |
ἑτέρως
σφαλεῖεν
καὶ
παιδὶ
μάχαιραν,
|
ᾗ
|
φασιν
οἱ
παροιμιαζόμενοι,
ὀρέγοντες
εὑρεθῶμεν. |
[1, 1] |
πάντων
ἡ
γνῶσις,
ὄνος
λύρας,
|
ᾗ |
φασιν
οἱ
παροιμιαζόμενοι,
τοῖς
πολλοῖς |
[1, 23] |
Αἰγύπτῳ,
ὡς
ἂν
βασιλικὸν
παιδίον,
|
ᾗ |
φησι
Φίλων
ἐν
τῷ
Μωυσέως |
[1, 12] |
καὶ
νῦν
ἔτι
εὐλαβῶς
ἔχω,
|
ᾗ |
φησιν,
ἔμπροσθεν
τῶν
χοίρων
τοὺς |
[1, 4] |
αὐτοῦ
ἐστιν
εἰς
τὸν
αἰῶνα,
|
ᾗ |
φησιν
ἡ
τοῦ
Ἰησοῦ
σοφία. |
[1, 2] |
Ἑβραῖοι
μὲν
γὰρ
σημεῖα
αἰτοῦσιν,
|
ᾗ |
φησιν
ὁ
ἀπόστολος,
Ἕλληνες
δὲ |