Livre, Chap. |
[1, 23] |
λάσιον
εἰς
ἕλος
βαθύ.
Μαριὰμ
|
δ´ |
ἀδελφή
μου
κατώπτευεν
πέλας·
κἄπειτα |
[1, 19] |
ἀλλ´
ὁμοίους
μὲν
φιλοσόφοις.
τοὺς
|
δ´ |
ἀληθινούς,
ἔφη,
τίνας
λέγεις;
τοὺς
|
[1, 6] |
ἢ
ταχὺν
διακρινεῖ
ῥᾳδίως.
τὸ
|
δ´ |
ἄλλους
παρ´
ἄλλους
εὖ
πεφυκέναι |
[1, 5] |
πολύπειρός
τε
καὶ
ἀσκητικός.
εἴη
|
δ´ |
ἄν
τι
καὶ
ἄλλο
δηλούμενον |
[1, 18] |
δῷ
χάριν
τοῖς
ἀκούουσιν.
ἀγαθοῦ
|
δ´ |
ἂν
ἀνάγκη
θεοῦ
ἀγαθὸν
εἶναι |
[1, 9] |
ἥτις
καὶ
τοῦ
ἐρωτᾶν·
εἴη
|
δ´ |
ἂν
αὕτη
διαλεκτική.
τί
δ´; |
[1, 6] |
διὰ
τῆς
προγυμνασίας
συμβάλλεται.
εἴη
|
δ´ |
ἂν
γυμνασία
τῷ
νῷ
τὰ |
[1, 17] |
καὶ
κίνησις
περὶ
θεοῦ.
τάχα
|
δ´ |
ἂν
εἶεν
κλέπται
καὶ
λῃσταὶ» |
[1, 1] |
κεχαριτωμένον,
οὗ
κατηξιώθημεν
ὑπακοῦσαι,
εἰκὼν
|
δ´ |
ἂν
εἴη
ἀναμιμνῄσκουσα
τοῦ
ἀρχετύπου |
[1, 1] |
τε
τὸν
κύριον
μιμεῖσθαι.
οὗτος
|
δ´ |
ἂν
εἴη
ὁ
τῷ
θελήματι
|
[1, 16] |
τούτων
παῖδες
παραδιδόασι
γραμματικῶν,
μακρὸν
|
δ´ |
ἂν
εἴη
τούτους
ἀκριβολογούμενον
παραθέσθαι |
[1, 5] |
δικαίων
ὁμοίως
φωτὶ
λάμπουσιν.
εἶεν
|
δ´ |
ἂν
καὶ
αἱ
ἐντολαὶ
καὶ |
[1, 5] |
μαθήσεως
καὶ
ἀσκήσεως
συνεστῶσαν.
ἔχοις
|
δ´ |
ἂν
καὶ
ἄλλην
εἰκόνα
τῶν |
[1, 21] |
ἢ
Γαλεὸν
ἐν
Σικελίᾳ;
εἶεν
|
δ´ |
ἂν
καὶ
ἕτεροι
πρὸς
τούτοις, |
[1, 27] |
τῇ
πρὸς
τὸν
πάσχοντα,
ὡς
|
δ´ |
ἂν
ὁ
τῆς
τέχνης
ὑπαγορεύοι |
[1, 1] |
ἄγραφος.
ἣ
δ´
ἔγγραφος.
ὁποτέρως
|
δ´ |
ἂν
ὁ
τοῦ
κυρίου
ἐργάτης |
[1, 5] |
καὶ
ταῦτα
μὲν
ταύτῃ·
ὁπηνίκα
|
δ´ |
ἂν
φῇ·
μὴ
πολὺς
ἴσθι |
[1, 21] |
τῷ
ποιητῇ,
ἀκούσωμεν
αὐτοῦ·
Ζηνὶ
|
δ´ |
ἄρα
Ἀτλαντὶς
Μαίη
τέκε
κύδιμον |
[1, 21] |
ἀθανάτων,
ἱερὸν
λέχος
εἰσαναβᾶσα·
Καδμείη
|
δ´ |
ἄρα
οἱ
Σεμέλη
τέκε
φαίδιμον |
[1, 14] |
Ἀρχέλαος,
οὗ
Σωκράτης
διήκουσεν.
ἐκ
|
δ´ |
ἄρα
τῶν
ἀπέκλινε
λαοξόος,
ἐννομολέσχης. |
[1, 14] |
ἄριστον»
τὸ
δ´
ἐγγύα,
πάρα
|
δ´ |
ἄτα»
Κλεομένης
μὲν
ἐν
τῷ |
[1, 6] |
φύντες
ἀμελείᾳ
γεγόνασι
κακοί.
φύσει
|
δ´ |
αὖ
κοινωνικοὺς
καὶ
δικαίους
ὁ |
[1, 21] |
τῶν
παρ´
Ἕλλησι
σοφῶν.
τούτου
|
δ´ |
αὖ
ὁπόσοις
ἔτεσι
Μωυσῆς
προτερεῖ, |
[1, 15] |
καὶ
εἰς
Ἕλληνας
κατῆλθεν.
προέστησαν
|
δ´ |
αὐτῆς
Αἰγυπτίων
τε
οἱ
προφῆται |
[1, 23] |
εὐθὺς
καὶ
λαβοῦς´
ἀνείλετο,
ἔγνω
|
δ´ |
Ἑβραῖον
ὄντα·
καὶ
λέγει
τάδε
|
[1, 1] |
ἣ
μὲν
γὰρ
ἄγραφος.
ἣ
|
δ´ |
ἔγγραφος.
ὁποτέρως
δ´
ἂν
ὁ |
[1, 14] |
Κλεοβούλῳ
τὸ
μέτρον
ἄριστον»
τὸ
|
δ´ |
ἐγγύα,
πάρα
δ´
ἄτα»
Κλεομένης |
[1, 19] |
λέγεις;
τοὺς
τῆς
ἀληθείας,
ἦν
|
δ´ |
ἐγώ,
φιλοθεάμονας.
οὐ
γὰρ
ἐν |
[1, 29] |
δίκη
ἐστὶ
μετ´
αὐτῶν·
ἀνθρώποισι
|
δ´ |
ἔδωκε
δίκην,
ἣ
πολλὸν
ἀρίστη. |
[1, 1] |
οὐδεὶς
εὐλόγως
καταμέμψεται.
οὐκ
εὐθὺς
|
δ´ |
εἴ
τις
μὴ
προηγουμένως
ἐπιτελεῖ, |
[1, 7] |
καὶ
μελισσουργικὴ
τέχναι
πᾶσαι,
συνελόντι
|
δ´ |
εἰπεῖν
ἀγελοκομική
τε
καὶ
ζῳοτροφικὴ |
[1, 23] |
τί
τύπτεις
ἀσθενέστερον
σέθεν;
ὃ
|
δ´ |
εἶπεν·
ἡμῖν
τίς
ς´
ἀπέστειλεν |
[1, 23] |
ἡ
δ´
ἐπέσπευσεν
κόρην.
μολοῦσα
|
δ´ |
εἶπεν
μητρί,
καὶ
παρῆν
ταχὺ
|
[1, 1] |
ψυχὴν
καὶ
μὴ
προκεκενωμένοις.
ὅταν
|
δ´ |
ἐκ
πίστεως
ἕληταί
τις
ἑστιᾶσθαι, |
[1, 20] |
συνεργῶν
τὰ
μὲν
πλείονα,
τὰ
|
δ´ |
ἐλάσσονα
προσφέρεται
δύναμιν.
ἡ
γοῦν |
[1, 8] |
δείκνυται
ἀντιλογικῆς
ἕνεκεν
δυνάμεως·
οὐδαμοῦ
|
δ´ |
ἐν
τούτοις
ἡ
ἀλήθεια.
εἰκότως |
[1, 16] |
μίαν
τῶν
Τιτανίδων
εὑρεῖν.
Δίδυμος
|
δ´ |
ἐν
τῷ
περὶ
Πυθαγορικῆς
φιλοσοφίας |
[1, 3] |
γὰρ
γλῶσσα,
φησί,
βροτῶν·
πολέες
|
δ´ |
ἔνι
μῦθοι·
παντοίων
ἐπέων
δὲ |
[1, 23] |
ταχὺ
ἐκ
τῶν
Ἑβραίων;
ἡ
|
δ´ |
ἐπέσπευσεν
κόρην.
μολοῦσα
δ´
εἶπεν |
[1, 15] |
Αἰγυπτίων
καλεόμενοι
Ἁρπεδονάπται,
σὺν
τοῖς
|
δ´ |
ἐπὶ
πᾶσιν
ἐπ´
ἔτε´
ὀγδώκοντα |
[1, 9] |
δίκην
τῆς
βασάνου
λίθου
(ἣ
|
δ´ |
ἐστὶ
Λυδὴ
διακρίνειν
πεπιστευμένη
τὸ |
[1, 23] |
λουτροῖς
χρῶτα
φαιδρῦναι
νέον.
ἰδοῦσα
|
δ´ |
εὐθὺς
καὶ
λαβοῦς´
ἀνείλετο,
ἔγνω |
[1, 8] |
λέξας
ἧσσον
εὐγλώσσου
φέρει.
νῦν
|
δ´ |
εὐρόοισι
στόμασι
τἀληθέστατα
κλέπτουσιν,
ὥστε |
[1, 6] |
τὴν
μάθησιν
πίστις
ἐμποιεῖ.
εἰ
|
δ´ |
ἡ
ἄγνοια
ἀπαιδευσία
τε
ἅμα |
[1, 6] |
ἀληθείας,
ἔχουσιν
οἱ
μύσται.
~(πολλὰ
|
δ´ |
ἡ
ἑτοιμότης
πρὸς
τὸ
τὰ |
[1, 4] |
οὔτ´
ἄλλως
τι
σοφόν,
πάσης
|
δ´ |
ἡμάρτανε
τέχνης.
Ἡσίοδος
γὰρ
τὸν |
[1, 1] |
οὔθ´
ὁ
ἐρρωμένος
ἀναλήψεως.
καθάπερ
|
δ´ |
οἱ
γεωργοὶ
προαρδεύσαντες
τὴν
γῆν, |
[1, 13] |
πᾶσαν
αὐχεῖ
τὴν
ἀλήθειαν·
φωτὸς
|
δ´, |
οἶμαι,
ἀνατολῇ
πάντα
φωτίζεται.
ξύμπαντες |
[1, 1] |
ὕστερον
ἀνθρώποις
ὠφέλειαν
ἀπολιπεῖν;
καλὸν
|
δ´ |
οἶμαι
καὶ
παῖδας
ἀγαθοὺς
τοῖς |
[1, 7] |
καὶ
ἐπὶ
τὰ
δώματα.
βλαστάνει
|
δ´ |
ὁμοίως
καὶ
πόα
καὶ
πυρός, |
[1, 15] |
Ἑλλάς,
{ἔφη,
ὦ
Κέβης,
ἦ
|
δ´ |
ὅς,
ἐν
ᾗ
εἰσι
πάμπαν |
[1, 10] |
τὸ
τούτου
ἐναντίον
ἀνελεύθερον,
ἔστιν
|
δ´ |
ὅτε
ἀναγκαῖον.
ταῦτα
ὡς
ἔνι |
[1, 1] |
καὶ
δυνηθῇς
φυλάξαι
αὐτάς.
πότερον
|
δ´ |
οὐδ´
ὅλως
ἢ
τισὶ
καταλειπτέον |
[1, 2] |
ἡ
γνῶσις
τῶν
κατεγνωσμένων.
πολλὰ
|
δ´ |
οὖν
καὶ
μὴ
συμβαλλόμενα
εἰς |
[1, 10] |
ὃ
ἑκάτερος
πέφυκεν
ἐνεργούντων.
ὃ
|
δ´ |
οὖν
τὸ
ἔργον
δείκνυσιν,
τοῦτο |
[1, 4] |
αὐτοῦ,
ὧδέ
πως
γράφει·
τὸν
|
δ´ |
οὔτ´
ἂρ
σκαπτῆρα
θεοὶ
θέσαν |
[1, 9] |
δ´
ἂν
αὕτη
διαλεκτική.
τί
|
δ´; |
οὐχὶ
καὶ
τὸ
λέγειν
ἔργον |