HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γυνή 2
γυνὴ 1
δ 6
δ´ 57
Δαβὶδ 15
Δαβίδ 2
δαιμόνιον 2

Fréquences [« »]
53 γοῦν
52 δι´
56 παρὰ
57 δ´
57 εἰ
58 θεοῦ
60 ἂν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Les Stromates, livre I

δ´

Livre, Chap.

[1, 23]   λάσιον εἰς ἕλος βαθύ. Μαριὰμ δ´ ἀδελφή μου κατώπτευεν πέλας· κἄπειτα

[1, 19]   ἀλλ´ ὁμοίους μὲν φιλοσόφοις. τοὺς δ´ ἀληθινούς, ἔφη, τίνας λέγεις; τοὺς

[1, 6]   ἢ ταχὺν διακρινεῖ ῥᾳδίως. τὸ δ´ ἄλλους παρ´ ἄλλους εὖ πεφυκέναι

[1, 5]   πολύπειρός τε καὶ ἀσκητικός. εἴη δ´ ἄν τι καὶ ἄλλο δηλούμενον

[1, 18]   δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσιν. ἀγαθοῦ δ´ ἂν ἀνάγκη θεοῦ ἀγαθὸν εἶναι

[1, 9]   ἥτις καὶ τοῦ ἐρωτᾶν· εἴη δ´ ἂν αὕτη διαλεκτική. τί δ´;

[1, 6]   διὰ τῆς προγυμνασίας συμβάλλεται. εἴη δ´ ἂν γυμνασία τῷ νῷ τὰ

[1, 17]   καὶ κίνησις περὶ θεοῦ. τάχα δ´ ἂν εἶεν κλέπται καὶ λῃσταὶ»

[1, 1]   κεχαριτωμένον, οὗ κατηξιώθημεν ὑπακοῦσαι, εἰκὼν δ´ ἂν εἴη ἀναμιμνῄσκουσα τοῦ ἀρχετύπου

[1, 1]   τε τὸν κύριον μιμεῖσθαι. οὗτος δ´ ἂν εἴη ὁ τῷ θελήματι

[1, 16]   τούτων παῖδες παραδιδόασι γραμματικῶν, μακρὸν δ´ ἂν εἴη τούτους ἀκριβολογούμενον παραθέσθαι

[1, 5]   δικαίων ὁμοίως φωτὶ λάμπουσιν. εἶεν δ´ ἂν καὶ αἱ ἐντολαὶ καὶ

[1, 5]   μαθήσεως καὶ ἀσκήσεως συνεστῶσαν. ἔχοις δ´ ἂν καὶ ἄλλην εἰκόνα τῶν

[1, 21]   ἢ Γαλεὸν ἐν Σικελίᾳ; εἶεν δ´ ἂν καὶ ἕτεροι πρὸς τούτοις,

[1, 27]   τῇ πρὸς τὸν πάσχοντα, ὡς δ´ ἂν ὁ τῆς τέχνης ὑπαγορεύοι

[1, 1]   ἄγραφος. ἣ δ´ ἔγγραφος. ὁποτέρως δ´ ἂν ὁ τοῦ κυρίου ἐργάτης

[1, 5]   καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ· ὁπηνίκα δ´ ἂν φῇ· μὴ πολὺς ἴσθι

[1, 21]   τῷ ποιητῇ, ἀκούσωμεν αὐτοῦ· Ζηνὶ δ´ ἄρα Ἀτλαντὶς Μαίη τέκε κύδιμον

[1, 21]   ἀθανάτων, ἱερὸν λέχος εἰσαναβᾶσα· Καδμείη δ´ ἄρα οἱ Σεμέλη τέκε φαίδιμον

[1, 14]   Ἀρχέλαος, οὗ Σωκράτης διήκουσεν. ἐκ δ´ ἄρα τῶν ἀπέκλινε λαοξόος, ἐννομολέσχης.

[1, 14]   ἄριστον» τὸ δ´ ἐγγύα, πάρα δ´ ἄτα» Κλεομένης μὲν ἐν τῷ

[1, 6]   φύντες ἀμελείᾳ γεγόνασι κακοί. φύσει δ´ αὖ κοινωνικοὺς καὶ δικαίους ὁ

[1, 21]   τῶν παρ´ Ἕλλησι σοφῶν. τούτου δ´ αὖ ὁπόσοις ἔτεσι Μωυσῆς προτερεῖ,

[1, 15]   καὶ εἰς Ἕλληνας κατῆλθεν. προέστησαν δ´ αὐτῆς Αἰγυπτίων τε οἱ προφῆται

[1, 23]   εὐθὺς καὶ λαβοῦς´ ἀνείλετο, ἔγνω δ´ Ἑβραῖον ὄντα· καὶ λέγει τάδε

[1, 1]   ἣ μὲν γὰρ ἄγραφος. ἣ δ´ ἔγγραφος. ὁποτέρως δ´ ἂν ὁ

[1, 14]   Κλεοβούλῳ τὸ μέτρον ἄριστον» τὸ δ´ ἐγγύα, πάρα δ´ ἄτα» Κλεομένης

[1, 19]   λέγεις; τοὺς τῆς ἀληθείας, ἦν δ´ ἐγώ, φιλοθεάμονας. οὐ γὰρ ἐν

[1, 29]   δίκη ἐστὶ μετ´ αὐτῶν· ἀνθρώποισι δ´ ἔδωκε δίκην, ἣ πολλὸν ἀρίστη.

[1, 1]   οὐδεὶς εὐλόγως καταμέμψεται. οὐκ εὐθὺς δ´ εἴ τις μὴ προηγουμένως ἐπιτελεῖ,

[1, 7]   καὶ μελισσουργικὴ τέχναι πᾶσαι, συνελόντι δ´ εἰπεῖν ἀγελοκομική τε καὶ ζῳοτροφικὴ

[1, 23]   τί τύπτεις ἀσθενέστερον σέθεν; ὃ δ´ εἶπεν· ἡμῖν τίς ς´ ἀπέστειλεν

[1, 23]   ἡ δ´ ἐπέσπευσεν κόρην. μολοῦσα δ´ εἶπεν μητρί, καὶ παρῆν ταχὺ

[1, 1]   ψυχὴν καὶ μὴ προκεκενωμένοις. ὅταν δ´ ἐκ πίστεως ἕληταί τις ἑστιᾶσθαι,

[1, 20]   συνεργῶν τὰ μὲν πλείονα, τὰ δ´ ἐλάσσονα προσφέρεται δύναμιν. ἡ γοῦν

[1, 8]   δείκνυται ἀντιλογικῆς ἕνεκεν δυνάμεως· οὐδαμοῦ δ´ ἐν τούτοις ἡ ἀλήθεια. εἰκότως

[1, 16]   μίαν τῶν Τιτανίδων εὑρεῖν. Δίδυμος δ´ ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας

[1, 3]   γὰρ γλῶσσα, φησί, βροτῶν· πολέες δ´ ἔνι μῦθοι· παντοίων ἐπέων δὲ

[1, 23]   ταχὺ ἐκ τῶν Ἑβραίων; ἡ δ´ ἐπέσπευσεν κόρην. μολοῦσα δ´ εἶπεν

[1, 15]   Αἰγυπτίων καλεόμενοι Ἁρπεδονάπται, σὺν τοῖς δ´ ἐπὶ πᾶσιν ἐπ´ ἔτε´ ὀγδώκοντα

[1, 9]   δίκην τῆς βασάνου λίθου (ἣ δ´ ἐστὶ Λυδὴ διακρίνειν πεπιστευμένη τὸ

[1, 23]   λουτροῖς χρῶτα φαιδρῦναι νέον. ἰδοῦσα δ´ εὐθὺς καὶ λαβοῦς´ ἀνείλετο, ἔγνω

[1, 8]   λέξας ἧσσον εὐγλώσσου φέρει. νῦν δ´ εὐρόοισι στόμασι τἀληθέστατα κλέπτουσιν, ὥστε

[1, 6]   τὴν μάθησιν πίστις ἐμποιεῖ. εἰ δ´ ἡ ἄγνοια ἀπαιδευσία τε ἅμα

[1, 6]   ἀληθείας, ἔχουσιν οἱ μύσται. ~(πολλὰ δ´ ἡ ἑτοιμότης πρὸς τὸ τὰ

[1, 4]   οὔτ´ ἄλλως τι σοφόν, πάσης δ´ ἡμάρτανε τέχνης. Ἡσίοδος γὰρ τὸν

[1, 1]   οὔθ´ ὁ ἐρρωμένος ἀναλήψεως. καθάπερ δ´ οἱ γεωργοὶ προαρδεύσαντες τὴν γῆν,

[1, 13]   πᾶσαν αὐχεῖ τὴν ἀλήθειαν· φωτὸς δ´, οἶμαι, ἀνατολῇ πάντα φωτίζεται. ξύμπαντες

[1, 1]   ὕστερον ἀνθρώποις ὠφέλειαν ἀπολιπεῖν; καλὸν δ´ οἶμαι καὶ παῖδας ἀγαθοὺς τοῖς

[1, 7]   καὶ ἐπὶ τὰ δώματα. βλαστάνει δ´ ὁμοίως καὶ πόα καὶ πυρός,

[1, 15]   Ἑλλάς, {ἔφη, ὦ Κέβης, ἦ δ´ ὅς, ἐν ᾗ εἰσι πάμπαν

[1, 10]   τὸ τούτου ἐναντίον ἀνελεύθερον, ἔστιν δ´ ὅτε ἀναγκαῖον. ταῦτα ὡς ἔνι

[1, 1]   καὶ δυνηθῇς φυλάξαι αὐτάς. πότερον δ´ οὐδ´ ὅλως ἢ τισὶ καταλειπτέον

[1, 2]   ἡ γνῶσις τῶν κατεγνωσμένων. πολλὰ δ´ οὖν καὶ μὴ συμβαλλόμενα εἰς

[1, 10]   ὃ ἑκάτερος πέφυκεν ἐνεργούντων. ὃ δ´ οὖν τὸ ἔργον δείκνυσιν, τοῦτο

[1, 4]   αὐτοῦ, ὧδέ πως γράφει· τὸν δ´ οὔτ´ ἂρ σκαπτῆρα θεοὶ θέσαν

[1, 9]   δ´ ἂν αὕτη διαλεκτική. τί δ´; οὐχὶ καὶ τὸ λέγειν ἔργον

Livre, Chap.
[1, 23]	λάσιον εἰς ἕλος βαθύ. Μαριὰμ	δ´	ἀδελφή μου κατώπτευεν πέλας· κἄπειτα
[1, 19]	ἀλλ´ ὁμοίους μὲν φιλοσόφοις. τοὺς	δ´	ἀληθινούς, ἔφη, τίνας λέγεις; τοὺς
[1, 6]	ἢ ταχὺν διακρινεῖ ῥᾳδίως. τὸ	δ´	ἄλλους παρ´ ἄλλους εὖ πεφυκέναι
[1, 5]	πολύπειρός τε καὶ ἀσκητικός. εἴη	δ´	ἄν τι καὶ ἄλλο δηλούμενον
[1, 18]	δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσιν. ἀγαθοῦ	δ´	ἂν ἀνάγκη θεοῦ ἀγαθὸν εἶναι
[1, 9]	ἥτις καὶ τοῦ ἐρωτᾶν· εἴη	δ´	ἂν αὕτη διαλεκτική. τί δ´;
[1, 6]	διὰ τῆς προγυμνασίας συμβάλλεται. εἴη	δ´	ἂν γυμνασία τῷ νῷ τὰ
[1, 17]	καὶ κίνησις περὶ θεοῦ. τάχα	δ´	ἂν εἶεν κλέπται καὶ λῃσταὶ»
[1, 1]	κεχαριτωμένον, οὗ κατηξιώθημεν ὑπακοῦσαι, εἰκὼν	δ´	ἂν εἴη ἀναμιμνῄσκουσα τοῦ ἀρχετύπου
[1, 1]	τε τὸν κύριον μιμεῖσθαι. οὗτος	δ´	ἂν εἴη ὁ τῷ θελήματι
[1, 16]	τούτων παῖδες παραδιδόασι γραμματικῶν, μακρὸν	δ´	ἂν εἴη τούτους ἀκριβολογούμενον παραθέσθαι
[1, 5]	δικαίων ὁμοίως φωτὶ λάμπουσιν. εἶεν	δ´	ἂν καὶ αἱ ἐντολαὶ καὶ
[1, 5]	μαθήσεως καὶ ἀσκήσεως συνεστῶσαν. ἔχοις	δ´	ἂν καὶ ἄλλην εἰκόνα τῶν
[1, 21]	ἢ Γαλεὸν ἐν Σικελίᾳ; εἶεν	δ´	ἂν καὶ ἕτεροι πρὸς τούτοις,
[1, 27]	τῇ πρὸς τὸν πάσχοντα, ὡς	δ´	ἂν ὁ τῆς τέχνης ὑπαγορεύοι
[1, 1]	ἄγραφος. ἣ δ´ ἔγγραφος. ὁποτέρως	δ´	ἂν ὁ τοῦ κυρίου ἐργάτης
[1, 5]	καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ· ὁπηνίκα	δ´	ἂν φῇ· μὴ πολὺς ἴσθι
[1, 21]	τῷ ποιητῇ, ἀκούσωμεν αὐτοῦ· Ζηνὶ	δ´	ἄρα Ἀτλαντὶς Μαίη τέκε κύδιμον
[1, 21]	ἀθανάτων, ἱερὸν λέχος εἰσαναβᾶσα· Καδμείη	δ´	ἄρα οἱ Σεμέλη τέκε φαίδιμον
[1, 14]	Ἀρχέλαος, οὗ Σωκράτης διήκουσεν. ἐκ	δ´	ἄρα τῶν ἀπέκλινε λαοξόος, ἐννομολέσχης.
[1, 14]	ἄριστον» τὸ δ´ ἐγγύα, πάρα	δ´	ἄτα» Κλεομένης μὲν ἐν τῷ
[1, 6]	φύντες ἀμελείᾳ γεγόνασι κακοί. φύσει	δ´	αὖ κοινωνικοὺς καὶ δικαίους ὁ
[1, 21]	τῶν παρ´ Ἕλλησι σοφῶν. τούτου	δ´	αὖ ὁπόσοις ἔτεσι Μωυσῆς προτερεῖ,
[1, 15]	καὶ εἰς Ἕλληνας κατῆλθεν. προέστησαν	δ´	αὐτῆς Αἰγυπτίων τε οἱ προφῆται
[1, 23]	εὐθὺς καὶ λαβοῦς´ ἀνείλετο, ἔγνω	δ´	Ἑβραῖον ὄντα· καὶ λέγει τάδε
[1, 1]	ἣ μὲν γὰρ ἄγραφος. ἣ	δ´	ἔγγραφος. ὁποτέρως δ´ ἂν ὁ
[1, 14]	Κλεοβούλῳ τὸ μέτρον ἄριστον» τὸ	δ´	ἐγγύα, πάρα δ´ ἄτα» Κλεομένης
[1, 19]	λέγεις; τοὺς τῆς ἀληθείας, ἦν	δ´	ἐγώ, φιλοθεάμονας. οὐ γὰρ ἐν
[1, 29]	δίκη ἐστὶ μετ´ αὐτῶν· ἀνθρώποισι	δ´	ἔδωκε δίκην, ἣ πολλὸν ἀρίστη.
[1, 1]	οὐδεὶς εὐλόγως καταμέμψεται. οὐκ εὐθὺς	δ´	εἴ τις μὴ προηγουμένως ἐπιτελεῖ,
[1, 7]	καὶ μελισσουργικὴ τέχναι πᾶσαι, συνελόντι	δ´	εἰπεῖν ἀγελοκομική τε καὶ ζῳοτροφικὴ
[1, 23]	τί τύπτεις ἀσθενέστερον σέθεν; ὃ	δ´	εἶπεν· ἡμῖν τίς ς´ ἀπέστειλεν
[1, 23]	ἡ δ´ ἐπέσπευσεν κόρην. μολοῦσα	δ´	εἶπεν μητρί, καὶ παρῆν ταχὺ
[1, 1]	ψυχὴν καὶ μὴ προκεκενωμένοις. ὅταν	δ´	ἐκ πίστεως ἕληταί τις ἑστιᾶσθαι,
[1, 20]	συνεργῶν τὰ μὲν πλείονα, τὰ	δ´	ἐλάσσονα προσφέρεται δύναμιν. ἡ γοῦν
[1, 8]	δείκνυται ἀντιλογικῆς ἕνεκεν δυνάμεως· οὐδαμοῦ	δ´	ἐν τούτοις ἡ ἀλήθεια. εἰκότως
[1, 16]	μίαν τῶν Τιτανίδων εὑρεῖν. Δίδυμος	δ´	ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας
[1, 3]	γὰρ γλῶσσα, φησί, βροτῶν· πολέες	δ´	ἔνι μῦθοι· παντοίων ἐπέων δὲ
[1, 23]	ταχὺ ἐκ τῶν Ἑβραίων; ἡ	δ´	ἐπέσπευσεν κόρην. μολοῦσα δ´ εἶπεν
[1, 15]	Αἰγυπτίων καλεόμενοι Ἁρπεδονάπται, σὺν τοῖς	δ´	ἐπὶ πᾶσιν ἐπ´ ἔτε´ ὀγδώκοντα
[1, 9]	δίκην τῆς βασάνου λίθου (ἣ	δ´	ἐστὶ Λυδὴ διακρίνειν πεπιστευμένη τὸ
[1, 23]	λουτροῖς χρῶτα φαιδρῦναι νέον. ἰδοῦσα	δ´	εὐθὺς καὶ λαβοῦς´ ἀνείλετο, ἔγνω
[1, 8]	λέξας ἧσσον εὐγλώσσου φέρει. νῦν	δ´	εὐρόοισι στόμασι τἀληθέστατα κλέπτουσιν, ὥστε
[1, 6]	τὴν μάθησιν πίστις ἐμποιεῖ. εἰ	δ´	ἡ ἄγνοια ἀπαιδευσία τε ἅμα
[1, 6]	ἀληθείας, ἔχουσιν οἱ μύσται. ~(πολλὰ	δ´	ἡ ἑτοιμότης πρὸς τὸ τὰ
[1, 4]	οὔτ´ ἄλλως τι σοφόν, πάσης	δ´	ἡμάρτανε τέχνης. Ἡσίοδος γὰρ τὸν
[1, 1]	οὔθ´ ὁ ἐρρωμένος ἀναλήψεως. καθάπερ	δ´	οἱ γεωργοὶ προαρδεύσαντες τὴν γῆν,
[1, 13]	πᾶσαν αὐχεῖ τὴν ἀλήθειαν· φωτὸς	δ´,	οἶμαι, ἀνατολῇ πάντα φωτίζεται. ξύμπαντες
[1, 1]	ὕστερον ἀνθρώποις ὠφέλειαν ἀπολιπεῖν; καλὸν	δ´	οἶμαι καὶ παῖδας ἀγαθοὺς τοῖς
[1, 7]	καὶ ἐπὶ τὰ δώματα. βλαστάνει	δ´	ὁμοίως καὶ πόα καὶ πυρός,
[1, 15]	Ἑλλάς, {ἔφη, ὦ Κέβης, ἦ	δ´	ὅς, ἐν ᾗ εἰσι πάμπαν
[1, 10]	τὸ τούτου ἐναντίον ἀνελεύθερον, ἔστιν	δ´	ὅτε ἀναγκαῖον. ταῦτα ὡς ἔνι
[1, 1]	καὶ δυνηθῇς φυλάξαι αὐτάς. πότερον	δ´	οὐδ´ ὅλως ἢ τισὶ καταλειπτέον
[1, 2]	ἡ γνῶσις τῶν κατεγνωσμένων. πολλὰ	δ´	οὖν καὶ μὴ συμβαλλόμενα εἰς
[1, 10]	ὃ ἑκάτερος πέφυκεν ἐνεργούντων. ὃ	δ´	οὖν τὸ ἔργον δείκνυσιν, τοῦτο
[1, 4]	αὐτοῦ, ὧδέ πως γράφει· τὸν	δ´	οὔτ´ ἂρ σκαπτῆρα θεοὶ θέσαν
[1, 9]	δ´ ἂν αὕτη διαλεκτική. τί	δ´;	οὐχὶ καὶ τὸ λέγειν ἔργον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/01/2010