Livre, Chap. |
[1, 23] |
ᾗ
φησι
Φίλων
ἐν
τῷ
|
Μωυσέως |
βίῳ,
προσεμάνθανε
δὲ
τὰ
Ἀσσυρίων |
[1, 21] |
κατὰ
Λυγκέα
γίνεται
ἑνδεκάτῃ
ὕστερον
|
Μωυσέως |
γενεᾷ.
Ἆπίς
τε
ὁ
Ἄργους |
[1, 21] |
καθ´
Ἕλληνας
χρονογραφίαν·
ἀπὸ
τῆς
|
Μωυσέως |
γενέσεως
ἐπὶ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
|
[1, 21] |
τοῦ
λαοῦ
ἀπὸ
μὲν
τῆς
|
Μωυσέως |
γενέσεως
ἔτη
χίλια
ἑκατὸν
νεʹ |
[1, 21] |
γίνονται
οὖν
ἀπὸ
μὲν
τῆς
|
Μωυσέως
|
γενέσεως
ἕως
τῆς
μετοικεσίας
ταύτης |
[1, 26] |
ὁ
νόμος
εἰκότως
εἴρηται
διὰ
|
Μωυσέως |
δεδόσθαι,
κανὼν
τυγχάνων
δικαίων
τε |
[1, 26] |
τῇ
ἀληθείᾳ
φασκούσῃ
θεόθεν
διὰ
|
Μωυσέως |
δεδόσθαι
τὸν
νόμον,
ὁπότε
γε |
[1, 24] |
σώφρονος.
τὸ
γοῦν
στρατήγημα
τοῦ
|
Μωυσέως |
διδάσκει
πρὸ
τῶν
κινδύνων
δεῖν |
[1, 21] |
~(προσθείη
τις
τά
τε
τοῦ
|
Μωυσέως |
ἑκατὸν
εἴκοσι
ἔτη
τά
τε
|
[1, 21] |
πρώτου
ἀρχιερέως.
γίνονται
οὖν
ἀπὸ
|
Μωυσέως |
ἐπὶ
τὴν
Σολομῶνος
ἡλικίαν,
ὡς |
[1, 21] |
ἔτη
οζʹ
ὡς
εἶναι
ἀπὸ
|
Μωυσέως |
ἐπὶ
τὸ
δέκατον
ἔτος
Ἀντωνίνου |
[1, 21] |
Σωθιακῆς
περιόδου
ἐξελθόντος
ἀπ´
Αἰγύπτου
|
Μωυσέως |
ἔτεσι
πρότερον
τριακοσίοις
τεσσαράκοντα
εʹ |
[1, 21] |
τελευτῆς
ἀριθμήσαντες
ἀπὸ
Ἰνάχου
καὶ
|
Μωυσέως
|
ἔτη
ἔφησαν
γίνεσθαι
αωμβʹ
οἳ |
[1, 21] |
καταγαγὼν
τοὺς
χρόνους
φησὶν
ἀπὸ
|
Μωυσέως |
ἕως
Δαβὶδ
ἔτη
γίγνεσθαι
φπεʹ |
[1, 16] |
ὃν
καὶ
Διονυσιακαὶ
θέαι,
μεταγενεστέρου
|
Μωυσέως |
{ἢ}
αὐτίκα
μάλα.
φασὶ
δὲ |
[1, 21] |
κατὰ
Ἄμωσίν
φησιν
Αἰγύπτου
βασιλέα
|
Μωυσέως |
ἡγουμένου
γεγονέναι
Ἰουδαίοις
τὴν
ἐξ |
[1, 15] |
τοὺς
χρόνους
εἰς
σύγκρισιν
τῆς
|
Μωυσέως |
ἡλικίας
καὶ
τῆς
κατ´
αὐτὸν |
[1, 14] |
μὲν
οὖν
κάτω
που
τῆς
|
Μωυσέως |
ἡλικίας
οἱ
παρ´
Ἕλλησι
σοφοὶ
|
[1, 23] |
Ἐξαγωγή«
γράφων
ὧδε
ἐκ
προσώπου
|
Μωυσέως· |
ἰδὼν
γὰρ
ἡμῶν
γένναν
ἅλις |
[1, 21] |
τῷ
δευτέρῳ
καὶ
τριακοστῷ
ἡ
|
Μωυσέως |
κατὰ
Ἄμωσιν
τὸν
Αἰγύπτιον
καὶ |
[1, 24] |
δεῖ
χρῆσθαι
τούτων
ἑκάστῳ
παρὰ
|
Μωυσέως |
λαβόντες
Ἕλληνες
ὠφέληνται.
τύπου
δὲ
|
[1, 21] |
λέγουσιν
εἶναι,
ἐπακούσαντες
τῆς
φωνῆς
|
Μωυσέως |
λεγούσης·
ἦσαν
δὲ
πᾶσαι
αἱ |
[1, 23] |
πεσεῖν,
διακρατηθέντα
δὲ
ὑπὸ
τοῦ
|
Μωυσέως |
πάλιν
ἀναβιῶναι.
Περὶ
δὲ
τῆς |
[1, 26] |
εἴποιμεν
τὸν
ὑπὸ
θεοῦ
διὰ
|
Μωυσέως |
παραδεδομένον.
ἔχει
γοῦν
τὴν
ἀγωγὴν |
[1, 21] |
τεσσαράκοντα
εʹ
ἀπὸ
δὲ
τῆς
|
Μωυσέως |
στρατηγίας
καὶ
Ἰνάχου
ἐπὶ
τὸν |
[1, 21] |
πεντήκοντα
ἔτεσι
συγκαταριθμήσαι
τὰ
τῆς
|
Μωυσέως |
στρατηγίας
τεσσαράκοντα
καὶ
τὰ
ἄλλα |
[1, 21] |
εὐαγγελίοις
λέγεται.
Ἄνωθεν
οὖν
ἀπὸ
|
Μωυσέως |
συναγάγωμεν
τὴν
καθ´
Ἕλληνας
χρονογραφίαν· |
[1, 23] |
Περὶ
δὲ
τῆς
ἀνατροφῆς
τοῦ
|
Μωυσέως |
συνᾴσεται
ἡμῖν
καὶ
ὁ
Ἐζεκίηλος |
[1, 25] |
δὲ
ὁ
φιλόσοφος
ἐκ
τῶν
|
Μωυσέως |
τὰ
περὶ
τὴν
νομοθεσίαν
ὠφεληθεὶς |
[1, 21] |
προφητῶν
τοὺς
χρόνους.
Μετὰ
τὴν
|
Μωυσέως |
τοῦ
βίου
τελευτὴν
διαδέχεται
τὴν |
[1, 15] |
μὲν
ἦν,
ἐκ
δὲ
τῶν
|
Μωυσέως |
ὠφεληθεὶς
διεκώλυσεν
ἀνθρωποειδῆ
καὶ
ζῳόμορφον |