Livre, Chap.
[1, 21]	ᾠκοδόμησε Σολομών, ἱεράτευσεν, ὄγδοος ὢν	ἀπὸ	Ἀαρὼν τοῦ πρώτου ἀρχιερέως. γίνονται
[1, 21]	τῷ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίῳ ἡ	ἀπὸ	Ἀβραὰμ γενεαλογία μέχρι Μαρίας τῆς
[1, 21]	κυρίου περαιοῦται· γίνονται γάρ, φησίν,	ἀπὸ	Ἀβραὰμ ἕως Δαβὶδ γενεαὶ ιδʹ
[1, 1]	καὶ οὐ κεκώλυκεν ὁ κύριος	ἀπὸ	ἀγαθοῦ σαββατίζειν, μεταδιδόναι δὲ τῶν
[1, 21]	πραγματείᾳ τὰ πάντα ἔτη φησὶν	ἀπὸ	Ἀδὰμ ἄχρι τοῦ πέμπτου ἔτους
[1, 21]	τελευτῆς ἔτη σκβʹ καὶ τὰ	ἀπὸ	Ἀδὰμ ἕως Κομόδου τελευτῆς ἔτη
[1, 21]	τοῦ τὴν ἔξοδον τοῖς Ἑβραίοις	ἀπὸ	Αἰγύπτου γεγονέναι, προσθείη τε τούτοις
[1, 26]	νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι, φόβῳ δηλαδὴ	ἀπὸ	ἁμαρτιῶν, εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν
[1, 14]	ἐπικληθέντας σοφούς, ὧν τέσσαρες μὲν	ἀπὸ	Ἀσίας ἦσαν, Θαλῆς τε ὁ
[1, 21]	ἔτη λβʹ γίνεται τὰ πάντα	ἀπὸ	Αὐγούστου ἕως Κομόδου τελευτῆς ἔτη
[1, 21]	δὲ ἡ προκειμένη δηλοῖ χρονογραφία,	ἀπὸ	βασιλείας τῆς Σολομῶνος ἔτη ἑκατὸν
[1, 21]	Παχὼν καὶ εἰκάδι. Οἱ δὲ	ἀπὸ	Βασιλείδου καὶ τοῦ βαπτίσματος αὐτοῦ
[1, 9]	τὴν ἀλήθειαν ἀναφέροντα, ὥστε καὶ	ἀπὸ	γεωμετρίας καὶ μουσικῆς καὶ ἀπὸ
[1, 24]	αὐτοῦ, παρ´ ὧν τά τε	ἀπὸ	γῆς ἀγαθὰ καὶ τὰ ἐκτὸς
[1, 9]	ἀπὸ γεωμετρίας καὶ μουσικῆς καὶ	ἀπὸ	γραμματικῆς καὶ φιλοσοφίας αὐτῆς δρεπόμενον
[1, 16]	ἐκώλυσαν μηδ´ εἰς ἱερὰ εἰσιέναι	ἀπὸ	γυναικὸς ἀλούτους ἐνομοθέτησαν γεωμετρίας τε
[1, 21]	ἕως Δαβὶδ γενεαὶ ιδʹ καὶ	ἀπὸ	Δαβὶδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος
[1, 21]	ἕως Δαβὶδ ἔτη γίγνεσθαι φπεʹ	ἀπὸ	δὲ Δαβὶδ ἕως Οὐεσπεσιανοῦ δευτέρου
[1, 21]	ἔτη χίλια ὀκτακόσια εἴκοσι ὀκτώ,	ἀπὸ	δὲ Δημοφῶντος χίλια διακόσια πεντήκοντα,
[1, 21]	φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς.	ἀπὸ	δὲ Διονύσου ἐπὶ Ἡρακλέα καὶ
[1, 21]	Ἀβραὰμ ἔτη χίλια διακόσια νʹ	ἀπὸ	δὲ Ἰσαὰκ ἕως τῆς κληροδοσίας
[1, 21]	τὰ Ἴσθμια ἔθηκεν, ἔτη πεντεκαίδεκα.	ἀπὸ	δὲ Περσέως στρατείας ἐπὶ Ἰλίου
[1, 21]	ἑκατὸν τεσσαράκοντα ὀκτὼ ἡμέραι τέσσαρες,	ἀπὸ	δὲ Σὴμ ἕως Ἀβραὰμ ἔτη
[1, 21]	{ἐπὶ} ἔτη διακόσια τεσσαράκοντα τρία,	ἀπὸ	δὲ τῆς βασιλέων ἀναιρέσεως ἐπὶ
[1, 21]	νεʹ μῆνες ἓξ ἡμέραι δέκα,	ἀπὸ	δὲ τῆς Δαβὶδ βασιλείας ἔτη,
[1, 21]	πέντε μῆνες ἓξ ἡμέραι δέκα·	ἀπὸ	δὲ τῆς Δαβὶδ βασιλείας ἕως
[1, 21]	Ῥόδιος Ἀπολλώνιος ἐν τοῖς Ἀργοναυτικοῖς.	ἀπὸ	δὲ τῆς Ἡρακλέους ἐν Ἄργει
[1, 21]	ἔτεσι πρότερον τριακοσίοις τεσσαράκοντα εʹ	ἀπὸ	δὲ τῆς Μωυσέως στρατηγίας καὶ
[1, 21]	ἑκατὸν ἔτη τρεῖς ἐγκαταλέγονται γενεαί.	ἀπὸ	δὲ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐπὶ τὸν
[1, 21]	ἐν Ῥώμῃ, ἔτη ἑκατὸν δεκατέσσαρα,	ἀπὸ	δὲ τοῦ πρώτου ἀγῶνος ἐπὶ
[1, 21]	ἔτη {δις} χίλια πεντακόσια ὀγδοήκοντα.	ἀπὸ	δὲ τοῦ χρόνου τούτου ἄχρι
[1, 21]	τὴν Τροίας ἅλωσιν ἔτη εἴκοσι.	ἀπὸ	δὲ Τροίας ἁλώσεως ἐπὶ τὴν
[1, 21]	δυοῖν νεώτερα τὰ Φθιωτικὰ τὰ	ἀπὸ	Δευκαλίωνος. εἰς δὲ τὸν χρόνον
[1, 19]	εὕροιεν {ἄν} καίτοι οὐ μακρὰν	ἀπὸ	ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντος· ἐν
[1, 21]	ἁγίων. καὶ γνώσῃ καὶ συνήσεις	ἀπὸ	ἐξόδου λόγου τοῦ ἀποκρίνασθαι καὶ
[1, 14]	Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος, δύο δὲ	ἀπὸ	Εὐρώπης, Σόλων τε ὁ Ἀθηναῖος
[1, 14]	ἀπὸ Πυθαγόρου, Ἰωνικὴ δὲ ἡ	ἀπὸ	Θαλοῦ, Ἐλεατικὴ δὲ ἡ ἀπὸ
[1, 21]	τρία, ὥς φησι Θράσυλλος. καὶ	ἀπὸ	Ἴδης ἐμπρησμοῦ ἐπὶ Γανυμήδους ἁρπαγὴν
[1, 21]	ἕξ. εἰ δέ τις τοῖς	ἀπὸ	Ἰησοῦ μέχρι Δαβὶδ τετρακοσίοις πεντήκοντα
[1, 21]	Νάθαν ἐπ´ αὐτοῦ. γίνονται οὖν	ἀπὸ	Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ ἕως παρέλαβε
[1, 21]	δὲ τὸν χρόνον τῶν Τρωϊκῶν	ἀπὸ	Ἰνάχου γενεαὶ μὲν εἴκοσι ἢ
[1, 21]	δὲ συγχρονεῖ Ἴσιδι ἑβδόμῃ γενεᾷ	ἀπὸ	Ἰνάχου (Ἶσιν δὲ τὴν καὶ
[1, 16]	μετὰ Δαναὸν γίνεται ἑνδεκάτῃ ἄνωθεν	ἀπὸ	Ἰνάχου καὶ Μωσέως γενεᾷ, ὡς
[1, 21]	μέχρι τῆς Κομόδου τελευτῆς ἀριθμήσαντες	ἀπὸ	Ἰνάχου καὶ Μωυσέως ἔτη ἔφησαν
[1, 21]	τῶν Ἑλληνικῶν τὰ Ἀργολικά, τὰ	ἀπὸ	Ἰνάχου λέγω, ὡς Διονύσιος ὁ
[1, 21]	ὕστερον. Ἆπις δὲ τρίτος ἐστὶν	ἀπὸ	Ἰνάχου. ~(ναὶ μὴν ἡ Λητὼ
[1, 21]	ιβʹ μῆνας θʹ ἡμέρας ιδʹ	ἀπὸ	Ἰουλίου τοίνυν Καίσαρος ἕως Κομόδου
[1, 21]	ὑποτεταγμένου κεφαλαίου ἔχοντος ὧδε· καὶ	ἀπὸ	καιροῦ παραλλάξεως τοῦ ἐνδελεχισμοῦ καὶ
[1, 21]	ἑκατὸν ἕνδεκα. Εἰσὶ δὲ οἳ	ἀπὸ	Κέκροπος μὲν ἐπὶ Ἀλέξανδρον τὸν
[1, 21]	γενεαῖς νεώτερα τὰ Ἀττικὰ τὰ	ἀπὸ	Κέκροπος τοῦ διφυοῦς δὴ καὶ
[1, 21]	ἔτη ἑξακόσια δέκα ἕξ. ἔπειτα	ἀπὸ	κριτῶν ἕως Σαμουὴλ ἔτη τετρακόσια
[1, 21]	ἀποδοτέον κατὰ τὰ μέγιστα διαστήματα.	ἀπὸ	μὲν Ἀδὰμ ἕως τοῦ κατακλυσμοῦ
[1, 21]	μέχρι τῆς ἀποκαταστάσεως τοῦ λαοῦ	ἀπὸ	μὲν τῆς Μωυσέως γενέσεως ἔτη
[1, 21]	τῶν Ἑβραϊκῶν βασιλέων. γίνονται οὖν	ἀπὸ	μὲν τῆς Μωυσέως γενέσεως ἕως
[1, 21]	δὲ τοὺς χρόνους ὧδε ἀναγράφει·	ἀπὸ	μὲν Τροίας ἁλώσεως ἐπὶ Ἡρακλειδῶν
[1, 21]	τοῦ πρώτου ἀρχιερέως. γίνονται οὖν	ἀπὸ	Μωυσέως ἐπὶ τὴν Σολομῶνος ἡλικίαν,
[1, 21]	ἔτους ἔτη οζʹ ὡς εἶναι	ἀπὸ	Μωυσέως ἐπὶ τὸ δέκατον ἔτος
[1, 21]	ἱστορίας καταγαγὼν τοὺς χρόνους φησὶν	ἀπὸ	Μωυσέως ἕως Δαβὶδ ἔτη γίγνεσθαι
[1, 21]	τοῖς εὐαγγελίοις λέγεται. Ἄνωθεν οὖν	ἀπὸ	Μωυσέως συναγάγωμεν τὴν καθ´ Ἕλληνας
[1, 14]	ἀπὸ Θαλοῦ, Ἐλεατικὴ δὲ ἡ	ἀπὸ	Ξενοφάνους. Πυθαγόρας μὲν οὖν Μνησάρχου
[1, 21]	συνάγεται τετρακόσια δέκα, τελευταῖα δὲ	ἀπὸ	Οὐεσπεσιανοῦ ἕως τῆς Κομόδου τελευτῆς
[1, 21]	ἐννέα δὲ τὰ Ἀρκαδικὰ τὰ	ἀπὸ	Πελασγοῦ· λέγεται δὲ καὶ οὗτος
[1, 1]	μακαρίας σῴζοντες διδασκαλίας παράδοσιν εὐθὺς	ἀπὸ	Πέτρου τε καὶ Ἰακώβου Ἰωάννου
[1, 14]	καὶ Κράντωρ, εἰς οὓς ἡ	ἀπὸ	Πλάτωνος κατέληξεν ἀρχαία Ἀκαδημία. Κράντορος
[1, 14]	οὓς διέτριψαν, Ἰταλικὴ μὲν ἡ	ἀπὸ	Πυθαγόρου, Ἰωνικὴ δὲ ἡ ἀπὸ
[1, 21]	μῆνες συνάγεται δὲ πάντα τὰ	ἀπὸ	Ῥωμύλου τοῦ κτίσαντος Ῥώμην ἕως
[1, 21]	τὸ πάσχα ἤχθη, ἐξ οὗ	ἀπὸ	Σαμουήλ, μήτε ἐν τῷ μεταξὺ
[1, 19]	φησίν, ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι	ἀπὸ	σκότους εἰς φῶς καὶ τῆς
[1, 21]	γίνεται ἔτη τεσσαράκοντα. συνάγεται οὖν	ἀπὸ	Σολομῶνος ἐπὶ Ἐλισσαίου τοῦ προφήτου
[1, 23]	καὶ παιδεύμασιν ἅπανθ´ ὑπισχνεῖτο, ὡς	ἀπὸ	σπλάγχνων ἑῶν· ἐπεὶ δὲ πλήρης
[1, 1]	κατὰ τὸν ἀπόστολον. οὔκουν οὐδὲ	ἀπὸ	συγκρίσεως τὸ δοκίμιον ποιεῖσθαι τοῖς
[1, 1]	λέγει, καὶ πῖνε τὸ ὕδωρ	ἀπὸ	σῶν ἀγγείων» ὁ Σολομὼν παραινεῖ.
[1, 21]	ὑπὸ τοῦ Σεναχηρείμ, ἀλλ´ εἶναι	ἀπὸ	τῆς αἰχμαλωσίας ταύτης εἰς τὴν
[1, 19]	ἐξουσίας τοῦ σατανᾶ ἐπιστρέψαι» τὸ	ἀπὸ	τῆς ἁμαρτίας ἐστὶ μεταβάλλεσθαι, δι´
[1, 5]	οὐκ ἐρείδεται. μακρὰν οὖν ποίησον	ἀπὸ	τῆς ἄφρονος ἡδονῆς τὴν σὴν
[1, 2]	φιλοσοφίας παρεισελθούσης, διὰ δὲ τὸν	ἀπὸ	τῆς γνώσεως καρπόν. ἡμῶν βέβαιον
[1, 21]	εἴκοσι δύο. πάλιν τε αὖ	ἀπὸ	τῆς ἑβδομηκονταετοῦς αἰχμαλωσίας καὶ τῆς
[1, 19]	τῆς Ἑλληνικῆς κατάληψις, τό τε	ἀπὸ	τῆς ἐξουσίας τοῦ σατανᾶ ἐπιστρέψαι»
[1, 21]	ἡμέρας λέγω, ἃς αἰνίττεται Δανιὴλ	ἀπὸ	τῆς ἐρημώσεως Ἱερουσαλήμ, τὰ Οὐεσπεσιανοῦ
[1, 14]	Ἀναξαγόρας Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος. οὗτος μετήγαγεν	ἀπὸ	τῆς Ἰωνίας Ἀθήναζε τὴν διατριβήν.
[1, 21]	ἔτη μβʹ μῆνες γʹ καὶ	ἀπὸ	τῆς καταστροφῆς Ἱερουσαλὴμ ἕως Κομόδου
[1, 21]	μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ ιδʹ καὶ	ἀπὸ	τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ
[1, 21]	συναγάγωμεν τὴν καθ´ Ἕλληνας χρονογραφίαν·	ἀπὸ	τῆς Μωυσέως γενέσεως ἐπὶ τὴν
[1, 21]	τίθησι γεγονέναι, ὃς βασιλεύειν ἤρξατο	ἀπὸ	τῆς ὀκτωκαιδεκάτης ὀλυμπιάδος, ὃν καί
[1, 11]	τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν»	ἀπὸ	τῆς πίστεως τῆς εἰς τὸν
[1, 21]	Ἀλεξάνδρου μεταλλαγὴν ἔτη δώδεκα. Πάλιν	ἀπὸ	τῆς πρώτης ὀλυμπιάδος ἔνιοί φασιν
[1, 16]	αὖ ὁ τοὺς ἵστορας πραγματευσάμενος	ἀπὸ	τῆς Πυθαγόρου ἡλικίας ἐπὶ τὴν
[1, 21]	ἀκμὴν Λυκούργου φέρει· Ἡσαΐας δὲ	ἀπὸ	τῆς Σολομῶντος βασιλείας, ἐφ´ οὗ
[1, 1]	καὶ σεμνὸν τῆς παραδόσεως κανόνα»	ἀπὸ	τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως προϊοῦσιν,
[1, 20]	σὺν αἰτίῳ αἴτιον ὑπάρχειν ἢ	ἀπὸ	τοῦ ἑτέρῳ συνελθὸν αἴτιον γίγνεσθαι
[1, 9]	Λυδὴ διακρίνειν πεπιστευμένη τὸ νόθον	ἀπὸ	τοῦ ἰθαγενοῦς χρυσίου) {καὶ} ἱκανὸς
[1, 1]	ἐγκάτοις μου. μὴ ἀπορρίψῃς με	ἀπὸ	τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ
[1, 20]	ἐνεργεῖν, συνεργόν φαμεν καὶ συναίτιον	ἀπὸ	τοῦ σὺν αἰτίῳ αἴτιον ὑπάρχειν
[1, 8]	αἰεὶ ἀθάνατον μένει, ἡ δὲ	ἀπὸ	τοῦ ὑγιεινοῦ τε καὶ θείου
[1, 21]	ἑκατὸν εἴκοσι ἢ ἑκατὸν ὀγδοήκοντα.	ἀπὸ	τούτου ἐπὶ Εὐαίνετον ἄρχοντα, ἐφ´
[1, 21]	Οὐεσπεσιανοῦ δευτέρου ἔτους αροθʹ εἶτα	ἀπὸ	τούτου μέχρι Ἀντωνίνου δεκάτου ἔτους
[1, 21]	ἑβδομήκοντα {τέσσαρα} ὡς δὲ Δοῦρις	ἀπὸ	Τροίας ἁλώσεως ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρου
[1, 21]	Δημοφῶντος χίλια διακόσια πεντήκοντα, καὶ	ἀπὸ	Τροίας ἁλώσεως ἐπὶ τὴν Ἡρακλειδῶν
[1, 1]	τεταπεινωμένα. ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου	ἀπὸ	τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ τὰς
[1, 6]	καὶ λεκτοῖς θεωρουμένη. ὁ γὰρ	ἀπὸ	τῶν ἀποδείξεων λόγος ἀκριβῆ πίστιν
[1, 21]	τῶν χρησμῶν, ἄλλως δὲ καὶ	ἀπὸ	τῶν δαιμονώντων, οἳ τὴν αὑτῶν
[1, 21]	Μετὰ δὲ τὰ Ἑλληνικὰ καὶ	ἀπὸ	τῶν κατὰ τοὺς βαρβάρους χρόνων
[1, 21]	διάλεκτον ἀπονέμει τινά, μάλιστα μὲν	ἀπὸ	τῶν ὀνειράτων τεκμαιρόμενος καὶ τῶν
[1, 21]	ἑαυτῶν. ὁ δὲ χρόνος Ἰωσαφὰτ	ἀπὸ	τῶν ὑστάτων τῆς τρίτης τῶν
[1, 14]	τοῖς Σίλλοις διὰ τὸ ἀποκεκλικέναι	ἀπὸ	τῶν φυσικῶν ἐπὶ τὰ ἠθικά.
[1, 19]	σύγκρισιν ποιούμενος ὁ λόγος τῶν	ἀπὸ	φιλοσοφίας πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς καλουμένους,
[1, 21]	πόλεμος. κατὰ δὲ Ἀκρίσιον Πέλοπος	ἀπὸ	Φρυγίας διάβασις καὶ Ἴωνος εἰς
[1, 24]	Ἀλλὰ καὶ Θρασυβούλῳ τοὺς ἐκπεσόντας	ἀπὸ	Φυλῆς καταγαγόντι καὶ βουλομένῳ λαθεῖν
[1, 5]	φαύλῃ γυναικί, μέλι γὰρ ἀποστάζει	ἀπὸ	χειλέων γυναικὸς πόρνης, τὴν Ἑλληνικὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010