Livre, Chap.
[1, 8]	ὅμως πρὸς τὴν σκευασίαν δέονται.	ἐγὼ	γοῦν καὶ πάνυ ἀποδέχομαι τὴν
[1, 1]	ἀνθρώπων πρός τινος εὑρετοῦ πονηροῦ.	ἐγὼ	δὲ ὅτι μὲν ἡ κακία
[1, 29]	τε καὶ ἀθανάτων, λέγει Πίνδαρος.	ἐγὼ	δὲ τὸν θέμενον τὸν νόμον
[1, 15]	φησί που ἐπὶ τῇ πολυμαθία·	ἐγὼ	δὲ τῶν κατ´ ἐμαυτὸν ἀνθρώπων
[1, 1]	μου τοῖς τραπεζίταις, καὶ ἐλθὼν	ἐγὼ	ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμόν· ἐπὶ
[1, 23]	τὸν ἐχθὲς ἄνδρα; καὶ δείσας	ἐγὼ	ἔλεξα· πῶς ἐγένετο συμφανὲς τόδε;
[1, 27]	ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅσα	ἐγὼ	ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ γνώσῃ
[1, 19]	ὃν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε, τοῦτον	ἐγὼ	καταγγέλλω ὑμῖν. ὁ θεὸς ὁ
[1, 8]	φιλαλήθης Πλάτων οἷον θεοφορούμενος ὡς	ἐγὼ	τοιοῦτος» φησίν, ὁποῖος οὐδενὶ ἄλλῳ
[1, 21]	Δελφοί, θεράποντες ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος, ἦλθον	ἐγὼ	χρήσουσα Διὸς νόον αἰγιόχοιο, αὐτοκασιγνήτῳ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 7/01/2010