Paragraphes |
[101] |
θέλουσιν
ὑμῖν
οἱ
προσκυνούμενοι
λίθοι
|
καὶ |
ἃ
περὶ
τὴν
ὕλην
κενοσπούδως |
[106] |
τῆς
ἀληθείας"
ἐμποδίζοντες·
(φρόνιμοι
γένεσθε
|
καὶ |
ἀβλαβεῖς·
τάχα
που
ὁ
κύριος |
[115] |
τιμιώτατον
καὶ
σεβασμιώτατον
εὐσεβεῖ
τε
|
καὶ |
ἀγαθῷ
παιδὶ
ἀγαθοῦ
πατρὸς
ὄνομα |
[7] |
γενετῆς
σφετερίσασθαι,
λίθοις
καὶ
ξύλοις
|
καὶ |
ἀγάλμασιν
καὶ
τοιούτοις
τισὶν
εἰδώλοις |
[44] |
ἑκατόμβας
θύουσα
καὶ
πανηγύρεις
ἐπιτελοῦσα
|
καὶ |
ἀγάλματα
ἀνιστᾶσα
καὶ
(νεὼς
ἀνοικοδομοῦσα, |
[62] |
ἱδρύματα
κωφῶν,
καὶ
λίθινα
ξόανα
|
καὶ |
ἀγάλματα
χειροποίητα,
αἵματι
ἐμψύχῳ
μεμιασμένα |
[63] |
ἐστίν·
καὶ
οὐρανὸς
καὶ
ἥλιος
|
καὶ |
ἄγγελοι
καὶ
ἄνθρωποι
ἔργα
τῶν |
[68] |
ἕνα
τε
εἶναι
θεόν,
ἀνώλεθρον
|
καὶ |
ἀγένητον
τοῦτον,
ἄνω
που
περὶ |
[36] |
ὑπνωσσόντων,
εἰ
ἀθάνατοι
καὶ
ἀνενδεεῖς
|
καὶ |
ἀγήρῳ
ὑπῆρχον.
(Μετέλαβεν
δὲ
καὶ |
[108] |
τούτων
τὰ
παραπληρώματα,
λόγιοι
νόμοι
|
καὶ |
ἅγιοι
λόγοι
ἐν
αὐταῖς
ἐγγραφόμενοι |
[5] |
ἐστι
τοῦ
θεοῦ
παναρμόνιον,
ἐμμελὲς
|
καὶ |
ἅγιον,
σοφία
ὑπερκόσμιος,
οὐράνιος
λόγος. |
[94] |
ὅσοι
μὴ
ἔχετε
ἀργύριον,
βαδίσατε
|
καὶ |
ἀγοράσατε
καὶ
πίετε
ἄνευ
ἀργυρίου. |
[33] |
Ἄρει
κατῃσχυμμένη
μετῆλθεν
ἐπὶ
Κινύραν
|
καὶ |
Ἀγχίσην
ἔγημεν
καὶ
Φαέθοντα
ἐλόχα |
[1] |
Λοκροῦ·
ὃ
δὲ
ἑκὼν
ἐφίπταται
|
καὶ |
ᾄδει
ἑκών.
Ἕλλησι
δ'
ἐδόκει |
[67] |
ἀστρολογίας,
οὐκ
ἀστρονομίας,
μετεωρολο
γοῦσα
|
καὶ |
ἀδολεσχοῦσα;
Τὸν
κύριον
τῶν
πνευμάτων |
[8] |
κυρίῳ
προσδράμωμεν,
ὃς
καὶ
νῦν
|
καὶ |
ἀεὶ
προὔτρεπεν
εἰς
σωτηρίαν,
διὰ |
[23] |
τῆς
ἐπαγγελίας,
ἐλπίδα
μὴ
ἔχοντες
|
καὶ |
ἄθεοι
ἐν
τῷ
κόσμῳ"
~Πολλὰ |
[89] |
καταλιπόντες
τὸ
πονηρὸν
καὶ
ἐμπαθὲς
|
καὶ |
ἄθεον,
κἂν
οἱ
πατέρες
χαλεπαίνωσιν, |
[36] |
παρὰ
τοῖς
Αἰθίοψιν,
ἀπανθρώπου
δὲ
|
καὶ |
ἀθέσμου
αὐτὸς
ὁ
Ζεὺς
παρὰ |
[28] |
ὁ
μὲν
Ἀριστοτέλης
πρῶτον
Ἡφαίστου
|
καὶ |
Ἀθηνᾶς
(ἐνταῦθα
δὴ
οὐκέτι
παρθένος |
[104] |
γάρ
τοι
δείλαιοι
τῶν
ἀνθρώπων
|
καὶ |
ἄθλιοι
διὰ
μὲν
κόρακος
καὶ |
[19] |
τὸ
σέλινον
ἐκπεφυκέναι·
ὥσπερ
ἀμέλει
|
καὶ |
αἱ
θεσμοφοριάζουσαι
τῆς
ῥοιᾶς
τοὺς |
[22] |
εὐσεβείᾳ
νόθῳ
προστρεπομένων.
Οἷαι
δὲ
|
καὶ |
αἱ
κίσται
μυστικαί·
δεῖ
γὰρ |
[122] |
ὁποῖοι
δὲ
οἱ
λόγοι,
τοιαίδε
|
καὶ |
αἱ
πράξεις,
καὶ
ὁποῖα
τὰ |
[29] |
Ἀλλ'
αἵ
γε
πατρίδες
αὐτοὺς
|
καὶ |
αἱ
τέχναι
καὶ
οἱ
βίοι, |
[7] |
καὶ
ἑρπηστικὸν
θηρίον
γοητεῦον
καταδουλοῦται
|
καὶ |
αἰκίζεται
εἰσέτι
νῦν
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[36] |
(οὐτασθῆναι
λέγει.
Εἰ
δὴ
τραύματα,
|
καὶ |
αἵματα·
οἱ
γὰρ
ἰχῶρες
οἱ |
[48] |
Αἰγυπτίων
ἐνέδει
οὐδὲ
εἷς,
σαπφείρου
|
καὶ |
αἱματίτου
θραύσματα
σμαράγδου
τε,
(ἀλλὰ |
[33] |
ἀπεικότως
οἱ
ποιηταὶ
σχέτλιον"
τοῦτον
|
καὶ |
αἰσυλοεργὸν"
ἀπο
καλοῦσιν.
Μακρὸν
δ' |
[92] |
οὐρανὸν
περιπολεῖν
καὶ
τῆς
ζωτικῆς
|
καὶ |
ἀκηράτου
μεταλαμβάνειν
πηγῆς,
κατ'
ἴχνος |
[68] |
ἀπόρροια
θεϊκή.
Οὗ
δὴ
χάριν
|
καὶ |
ἄκοντες
μὲν
ὁμολογοῦσιν
ἕνα
τε |
[54] |
Διόνυσος
καὶ
αὐτός·
ἐβούλετο
δὲ
|
καὶ |
Ἀλέξανδρος
Ἄμμωνος
υἱὸς
εἶναι
δοκεῖν |
[43] |
τὸ
πῦρ.
Ἀλλ'
ὦ
φιλανθρωπότερε
|
καὶ |
ἀληθέστερε
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ἄνθρωπε,
τὸν |
[43] |
οὐδὲ
ἀποστρέφεσθε;
Τί
δ'
ἂν
|
καὶ |
ἀληθεύσαιεν
οἱ
κακοί,
ἢ
τίνα |
[71] |
γὰρ
σὰρξ
δύναται
τὸν
ἐπουράνιον
|
καὶ |
ἀληθῆ
ὀφθαλμοῖς
ἰδεῖν
θεὸν
ἄμβροτον, |
[2] |
κακῶν
ἐπίληθες
ἁπάντων"
γλυκύ
τι
|
καὶ |
ἀληθινὸν
φάρμα
κον
πειθοῦς
ἐγκέκραται |
[43] |
τ'
ἀνεχώρησεν·
δαίμονας
δὲ
ὀλεθρίους
|
καὶ |
ἀλιτηρίους
ἐπιβούλους
τε
καὶ
μισανθρώπους |
[61] |
Ἀθηναῖον
ῥήτορα.
Οἷαι
δὲ
αὖ
|
καὶ |
ἄλλαι
ὑμῶν
εἰκόνες,
πανίσκοι
τινὲς |
[115] |
τὴν
τοσαύτην
γεωργεῖν,
ὕδωρ
πίνειν
|
καὶ |
ἄλλο
πλεῖν,
ἀέρα
ἀναπνεῖν,
πῦρ |
[76] |
ἀλλὰ
καὶ
Ὅμηρος
καὶ
Εὐριπίδης
|
καὶ |
ἄλλοι
συχνοὶ
ποιηταὶ
διελέγχουσιν
ὑμῶν |
[13] |
τὰ
μυστήρια·
θηρεύουσι
γὰρ
εἰ
|
καὶ |
ἄλλοι
τινές,
ἀτὰρ
δὴ
καὶ |
[1] |
τῇ
(μουσικῇ.
Ἔχοιμ'
ἄν
σοι
|
καὶ |
ἄλλον
τούτοις
ἀδελφὸν
διηγή
σασθαι |
[40] |
τῶν
(Μηδικῶν
ἀκμαζόντων
ἀγώνων.
Ἔστι
|
καὶ |
ἄλλους
παμπόλ
λους
συνιδεῖν
δαίμονας |
[35] |
ὑπαγάγηται.
Πανύασσις
γὰρ
πρὸς
τούτοις
|
καὶ |
ἄλλους
παμπόλλους
ἀνθρώποις
λατρεῦσαι
θεοὺς |
[71] |
ἕνα
τοῦτον
Πλάτωνα,
πολλοὺς
δὲ
|
καὶ |
ἄλλους
παραστῆσαι
σπούδασον,
τὸν
ἕνα |
[47] |
ἔν
τινι
(ἐπιστολῇ.
Ἐγενέσθην
δὲ
|
καὶ |
ἄλλω
τινὲ
δύο
Κρητικὼ
οἶμαι |
[93] |
αὐτομολεῖν
πρὸς
θεόν.
Πολλῶν
δὲ
|
καὶ |
ἄλλων
ἔστιν
ἀπολαῦσαι
ἀγαθῶν
τοὺς |
[13] |
μυστήρια
ἐπιτυμβίῳ
τιμῇ.
Πάρεστι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλως
μυθήριά
σοι
νοεῖν
ἀντιστοιχούντων |
[99] |
συνήθεια
δουλείας
μὲν
(γεύσασα
ὑμᾶς
|
καὶ |
ἀλόγου
περιεργασίας·
νομίμων
δὲ
ἀνόμων |
[121] |
περὶ
ἐλαχίστου
ποιούμεθα,
ἀνοίας
δὲ
|
καὶ |
ἀμαθίας
καὶ
ῥᾳθυμίας
καὶ
εἰδω |
[117] |
ἀνθρώποις
συμπολιτεύεται
θεός.
Λῷον
οὖν
|
καὶ |
ἄμεινον
τῆς
ἀρίστης
τῶν
ὄντων |
[47] |
ἔργον
εἰσὶν
ἀγάλματα
ἐννεαπήχη
Ποσειδῶνος
|
καὶ |
Ἀμφιτρίτης
ἐν
Τήνῳ
προσκυνούμενα.
Δημήτριος |
[31] |
ὑπὲρ
τῆς
μητρὸς
ἀνέθηκε
χαλκᾶς
|
καὶ |
ἀνὰ
πάντα
ἐκέλευσε
τιμᾶσθαι
τὰ |
[9] |
ἡμᾶς
δὲ
ἀναδύεσθαι
τὴν
ὠφέλειαν
|
καὶ |
ἀναβάλλεσθαι
τὴν
σωτηρίαν;
Ἦ
γὰρ |
[92] |
ὡς
τέκνα
φωτὸς"
γνήσια
ἀναθρήσωμεν
|
καὶ |
ἀναβλέψωμεν
εἰς
τὸ
φῶς,
μὴ |
[79] |
ὁ
κύριος
ὁ
λαλῶν
δικαιοσύνην
|
καὶ |
ἀναγγέλλων
ἀλήθειαν·
συνάχθητε
καὶ
ἥκετε· |
[82] |
αὖθις
ὡς
τὰ
παιδία
γένησθε
|
καὶ |
ἀναγεννηθῆτε,
ὥς
φησιν
ἡ
γραφή, |
[26] |
καὶ
Ἐπιμενίδης
ὁ
παλαιὸς
(Ὕβρεως
|
καὶ |
Ἀναιδείας
Ἀθήνησιν
ἀναστήσας
βωμούς·
οἳδὲ |
[64] |
πολέμιος
Ἄρης
ἀπὸ
(τῆς
ἄρσεως
|
καὶ |
ἀναιρέσεως
κεκλημένος.
Ἧι
καὶ
δοκοῦσί |
[103] |
οὐδὲ
μὴν
ἐκείνων
τῶν
χειροκμήτων
|
καὶ |
ἀναισθήτων
πλασμάτων,
πρόνοια
δέ
τις |
[2] |
εἰς
σωτηρίαν·
οἳ
δὲ
ἀνανεύσαντες
|
καὶ |
ἀνακύψαντες
Ἑλικῶνα
μὲν
καὶ
Κιθαιρῶνα |
[25] |
δέ
που
διεκθρῴσκουσα
τοῦ
σκότους
|
καὶ |
ἀναλάμπουσα,
οἷον
δὴ
ἐκεῖνο
λέλεκταί |
[48] |
τοπαζίου.
Λεάνας
οὖν
τὰ
πάντα
|
καὶ |
ἀναμίξας
ἔχρωσε
κυάνῳ,
οὗ
δὴ |
[66] |
καθύμνησαν,
ὡς
Ἀναξίμανδρος
(Μιλήσιος
ἦν)
|
καὶ |
Ἀναξαγόρας
ὁ
Κλαζομένιος
καὶ
ὁ |
[64] |
Θαλῆς
ὁ
Μιλήσιος
τὸ
ὕδωρ
|
καὶ |
Ἀναξιμένης
ὁ
καὶ
αὐτὸς
Μιλήσιος |
[29] |
μιαιφόνε,
τειχεσιπλῆτα,
ὁ
ἀλλοπρόσαλλος"
οὗτος
|
καὶ |
ἀνάρσιος"
ὡς
μὲν
Ἐπί
χαρμός |
[84] |
(διανίστησιν·
ἔγειρε,
φησίν,
ὁ
καθεύδων
|
καὶ |
ἀνάστα
ἐκ
τῶν
νεκρῶν,
καὶ |
[114] |
τὸν
μέγαν
ὄντως
καὶ
θεῖον
|
καὶ |
ἀναφαίρετον
τοῦ
πατρὸς
κλῆρον
χαρι |
[40] |
καὶ
μιαροί.
Ἔστι
μὲν
ἐφευρεῖν
|
καὶ |
ἀναφανδὸν
οὕτω
κατὰ
πόλεις
δαίμονας |
[113] |
εὖ
γινώσκοις
ἠμὲν
θεὸν
ἠδὲ
|
καὶ |
ἄνδρα.
Γλυκὺς"
ὁ
λόγος
ὁ |
[33] |
οἱ
παῖδες
ὑμῶν
σέβειν,
ἵνα
|
καὶ |
ἄνδρες
γενήσονται
εἰκόνα
πορνείας
ἐναργῆ |
[42] |
ἐπιφη
μίσας,
ἀλλὰ
φόνος
ἐστὶ
|
καὶ |
ἀνδροκτασία
ἡ
τοιαύτη
θυσία.
~Τί |
[112] |
(τοῦ
Χριστοῦ
μαθηταὶ
καὶ
κατειλήφασι
|
καὶ |
ἀνεκήρυξαν.
Καὶ
δὴ
καὶ
πᾶς, |
[74] |
μακρὴν
πόντου
τε
χαροπὸν
οἶδμα
|
καὶ |
ἀνέμων
βίας·
θνητοὶ
δὲ
πολλοὶ |
[36] |
οὐδὲ
μὴν
ὑπνωσσόντων,
εἰ
ἀθάνατοι
|
καὶ |
ἀνενδεεῖς
καὶ
ἀγήρῳ
ὑπῆρχον.
(Μετέλαβεν |
[69] |
τὴν
τῶν
ὅλων
ἀρρεπῶς
περιλαμβάνων
|
καὶ |
ἀνέχων
(φύσιν.
Ὁ
μὲν
δὴ |
[63] |
οὐρανὸς
καὶ
ἥλιος
καὶ
ἄγγελοι
|
καὶ |
ἄνθρωποι
ἔργα
τῶν
δακτύλων
αὐτοῦ. |
[120] |
καὶ
πατρός,
ὑπὲρ
ἀνθρώπων
εὔχεται
|
καὶ |
ἀνθρώποις
ἐγκελεύεται
κέκλυτε,
μυρία
φῦλα" |
[42] |
φρενοβλαβείᾳ
τῶν
ἀνθρώπων,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
ἀνθρωποκτονίας
ἀπολαύοντες·
νυνὶ
μὲν
τὰς |
[7] |
ὁ
μόνος
ἄμφω,
θεός
τε
|
καὶ |
ἄνθρωπος,
ἁπάντων
ἡμῖν
αἴτιος
ἀγαθῶν· |
[122] |
φίλοιν
τὰ
(πάντα,
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
ἀνθρώπου.
Ὥρα
οὖν
ἡμῖν
μόνον |
[4] |
ὅσον
ἴσχυσεν·
ἀνθρώπους
ἐκ
λίθων
|
καὶ |
ἀνθρώπους
ἐκ
θηρίων
πεποίηκεν.
Οἱ |
[6] |
ἀναφῆναι
τὴν
γῆν
θεούς
τε
|
καὶ |
ἀνθρώπους
ὀνειρώσσοντες·
ἀλλ'
οὐ
πρό |
[69] |
θεόν·
τὰ
μὲν
γὰρ
ἄδικα
|
καὶ |
ἄνισα
εἴδωλα
οἴκοι
ἐν
τῷ |
[92] |
τὰ
ἡδονῆς
ῥεύματα,
καλινδούμενοι
ἀνονήτους
|
καὶ |
ἀνοήτους
ἐκβόσκονται
τρυφάς,
ὑώδεις
τινὲς |
[4] |
συνῳδὸς
ἀληθείας,
τοὺς
ἐν
ἀγνοίᾳ
|
καὶ |
ἀνοίᾳ
κατατετριμμένους
οἰκτείρουσα·
Δυνατὸς
γὰρ |
[120] |
μετ'
ἀγγέλων
ἀμφὶ
τὸν
ἀγέννητον
|
καὶ |
ἀνώ
λεθρον
καὶ
μόνον
ὄντως |
[99] |
ἀλόγου
περιεργασίας·
νομίμων
δὲ
ἀνόμων
|
καὶ |
ἀπατηλῶν
ὑποκρίσεων
ἄγνοια
αἰτία,
ἣ |
[85] |
τούτοις
δὴ
(προσώχθισεν
ὁ
θεὸς
|
καὶ |
ἀπειλεῖ·
καὶ
δὴ
καὶ
τὸ |
[8] |
μὲν
λοιδορεῖται,
ἔστιν
δ'
οὗ
|
καὶ |
ἀπειλεῖ·
τοὺς
δὲ
καὶ
θρηνεῖ |
[98] |
Πολύκλειτος
ἡκόντων
Πραξιτέλης
τε
αὖ
|
καὶ |
Ἀπελλῆς
καὶ
ὅσοι
τὰς
βαναύσους |
[62] |
τε
φόνοισιν.
(Καὶ
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
ἀπηγόρευται
ἡμῖν
ἀναφανδὸν
ἀπατηλὸν
ἐργάζεσθαι |
[83] |
αὐτῶν,
ἐσκοτισμένοι
τῇ
διανοίᾳ
ὄντες
|
καὶ |
ἀπηλλοτριωμένοι
τῆς
ζωῆς
τοῦ
θεοῦ, |
[48] |
δημιουργίαν,
σύνθετον
ἀπό
τε
Ὀσίριδος
|
καὶ |
Ἄπιος
γενόμενον
Ὀσίραπις.
~Καινὸν
δὲ |
[76] |
εἰσάγων
Ἡρακλέα
καὶ
μεθύοντα
ἀλλαχόθι
|
καὶ |
ἄπληστον·
πῶς
γὰρ
οὐχί;
Ὃς |
[13] |
περὶ
τὸν
Διόνυσον·
εἰ
δὲ
|
καὶ |
ἀπὸ
Μυοῦντός
τινος
Ἀττικοῦ,
ὃν |
[80] |
αὐτοῦ"
καὶ
Κύριος
δίδωσι
σοφίαν
|
(καὶ |
ἀπὸ
προσώπου
αὐτοῦ
γνῶσις
καὶ |
[5] |
τῶν
μέσων
ἐπὶ
τὰ
πέρατα
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
ἐπὶ
τὰ |
[47] |
αὐτόθεν
δῆλον·
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀποδείξεως
ποσῆς
(ἐπιδεομένου
τοῦ
τόπου |
[33] |
Ἀδώνιδος,
ἐφιλονείκει
δὲ
τῇ
βοώπιδι
|
καὶ |
ἀποδυσάμεναι
διὰ
μῆλον
αἱ
θεαὶ |
[25] |
τῆς
ἀληθείας
Μωσέα
προστάττοντα
θλαδίαν
|
καὶ |
ἀποκεκομμένον
(μὴ
ἐκκλησιάζειν,
καὶ
προσέτι |
[80] |
παιδείας,
μή
ποτε
ὀργισθῇ
κύριος,
|
καὶ |
ἀπολεῖσθε
ἐξ
ὁδοῦ
δικαίας,
ὅταν |
[35] |
Ὀμφάλῃ,
Λαομέδοντι
δ'
ἐθήτευε
Ποσειδῶν
|
καὶ |
Ἀπόλλων,
καθάπερ
ἀχρεῖος
οἰκέτης,
μηδὲ |
[47] |
Πατάροις
τῆς
Λυκίας
ἀγάλματα
Διὸς
|
καὶ |
Ἀπόλλωνος
εἰ>
Φειδίας
πάλιν
ἐκεῖνα |
[8] |
δὲ
ἄλλα,
ἔστι
δ'
οὗ
|
καὶ |
ἀποπρίων,
εἴ
πως
οἷόν
τε |
[115] |
ἀνατειλάτωσαν
τὸν
ἐγκεκρυμμένον
ἔνδον
ἐκφαίνουσαι
|
καὶ |
ἀποστίλβουσαι
ἄνθρω
πον,
τὸν
μαθητὴν |
[70] |
ἔργα
ἀνθρώπων
χρύσεα
καὶ
χάλκεα
|
καὶ |
ἀργύρου
ἠδ'
ἐλέφαντος
καὶ
ξυλίνων |
[48] |
Ῥίνημα
γὰρ
χρυσοῦ
ἦν
αὐτῷ
|
καὶ |
ἀργύρου
χαλκοῦ
τε
καὶ
σιδήρου |
[69] |
ἔσται
σοι"
στάθμιον
καὶ
μέτρον
|
καὶ |
ἀριθμὸν
τῶν
ὅλων
ὑπολαμβάνων
τὸν |
[1] |
ΠΡΟΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ.
~Ἀμφίων
ὁ
Θηβαῖος
|
καὶ |
Ἀρίων
ὁ
Μηθυμναῖος
ἄμφω
μὲν |
[5] |
τὸ
ἀκήρατον,
ἔρεισμα
τῶν
ὅλων
|
καὶ |
ἁρμονία
τῶν
πάντων,
ἀπὸ
τῶν |
[15] |
καὶ
πόμα
χολῆς
καὶ
καρδιουλκίαι
|
καὶ |
ἀρρητουργίαι·
ταὐτὰ
οἱ
Φρύγες
τελίσκουσιν |
[122] |
ὅσα
πράττουσιν
οἱ
ἀνόητοι,
ἀνοσιουργεῖν
|
καὶ |
ἀσεβεῖν
νομίζουσιν,
καὶ
αὐτήν
γε |
[27] |
ταῦτα
δὲ
περὶ
ἀνθρώπων
αἰσχρῶν
|
καὶ |
ἀσελγῶς
βεβιωκότων
ἀναγέγραπται·
τύφῳ
καὶ |
[65] |
θεόν,
τὰ
δὲ
πτωχὰ"
ταῦτα
|
καὶ |
ἀσθενῆ"
ᾗ
φησιν
ὁ
ἀπόστολος, |
[26] |
σωτῆρας
Διοσκούρους
καὶ
Ἡρακλέα
ἀλεξίκακον
|
καὶ |
Ἀσκληπιὸν
ἰατρόν.
~Αὗται
μὲν
αἱ |
[70] |
παρὰ
Θρᾳκῶν
λαμβάνεις,
πολλά
σε
|
καὶ |
Ἀσσύριοι
πεπαιδεύκασι,
νόμους
δὲ
τοὺς |
[71] |
γοῦν
τὰ
πάντα"
φησί,
σείων
|
καὶ |
ἀτρεμίζων
ὡς
μὲν
μέγας
τις |
[26] |
τις
καὶ
Κλωθὼ
καὶ
Λάχεσις
|
καὶ |
Ἄτροπος
καὶ
Εἱμαρμένη,
Αὐξώ
(τε |
[5] |
ἀνθρώπῳ.
Σὺ
γὰρ
εἶ
κιθάρα
|
καὶ |
αὐλὸς
καὶ
ναὸς
ἐμοί·
κιθάρα |
[51] |
ὀστρέων
γένος,
ἀλλὰ
ζῇ
γε
|
καὶ |
αὔξεται,
πρὸς
δὲ
καὶ
τῇ |
[52] |
καὶ
τὰ
ἀναθήματα
ἐσύλησαν
ἢ
|
καὶ |
αὐτὰ
ἐχώνευσαν
(τὰ
ἀγάλματα.
Καὶ |
[73] |
αὐταρκεῖ
μόνον
ἡ
φιλοσοφία)
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτὴ
ποιητικὴ
ἡ
περὶ
τὸ |
[122] |
ἀνόητοι,
ἀνοσιουργεῖν
καὶ
ἀσεβεῖν
νομίζουσιν,
|
καὶ |
αὐτήν
γε
ἔτι
τὴν
ἄγνοιαν |
[26] |
ποιηταί.
Φιλοσόφων
δὲ
ἤδη
τινὲς
|
καὶ |
αὐτοὶ
μετὰ
τοὺς
ποιητικοὺς
τῶν |
[39] |
αὐτοῖς
οἱ
θεοί,
τοιοίδε
δὲ>
|
καὶ |
αὐτοί,
παίζοντες
ἐν
θεοῖς,
μᾶλλον |
[38] |
ἐρωτικός,
ὡς
δράκων.
~Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
φαίνονται
οἱ
δεισιδαίμονες
ἄκοντες |
[78] |
στοιχεῖα
καὶ
τὸν
κόσμον
σὺν
|
καὶ |
αὐτοῖς
λέγει·
ἡ
γῆ"
φησί, |
[54] |
αὖθις
δὲ
τὸν
Δημήτριον
θεὸν
|
καὶ |
αὐτὸν
ἀναγο
ρεύοντες·
καὶ
ἔνθα |
[54] |
Μιθριδάτης
ὁ
Ποντι
κὸς
Διόνυσος
|
καὶ |
αὐτός·
ἐβούλετο
δὲ
καὶ
Ἀλέξανδρος |
[7] |
ἀνθρώπους
εἰς
θάνατον
ὑποφέρων)
εἷς
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐπίκουρος
καὶ
βοηθὸς
ἡμῖν |
[8] |
θεός,
σῶσαι
τὸν
ἄνθρωπον
γλιχόμενος·
|
καὶ |
αὐτὸς
ἤδη
σοὶ
ἐναργῶς
ὁ |
[66] |
ὅπῃ
οὐκ
ἐπὶ
τὰ
Δημοκρίτου
|
καὶ |
αὐτὸς
κατασύρεται
εἴδωλα.
~(Καὶ
πολύς |
[64] |
τὸ
ὕδωρ
καὶ
Ἀναξιμένης
ὁ
|
καὶ |
αὐτὸς
Μιλήσιος
τὸν
ἀέρα,
ᾧ |
[30] |
(μεγάλων
ἐπιίστορα
ἔργων"
Ἡρακλέα
οὖν
|
καὶ |
αὐτὸς
Ὅμηρος
θνητὸν
οἶδεν
ἄνθρωπον, |
[5] |
κατ'
εἰκόνα
τὴν
ἑαυτοῦ·
ἀμέλει
|
καὶ |
αὐτὸς
ὄργανόν
ἐστι
τοῦ
θεοῦ |
[71] |
δὲ
ὁ
Ἀθηναῖος
διαρρήδην
ἂν
|
καὶ |
αὐτὸς
περὶ
τῆς
ἀληθείας
ἐγεγράφει |
[101] |
πολλὰ
φέρω
τάδε;
Πῇ
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
πλάζομαι;
(Οὐ
βούλεσθε
οὖν |
[12] |
τὴν
γοητείαν
τὴν
ἐγκεκρυμμένην
αὐτοῖς
|
καὶ |
αὐτούς
γε
τοὺς
καλουμένους
ὑμῶν |
[44] |
τούτους
σιωπή
σομαι,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὺς
ἐξελέγξω–
νεὼς
μὲν
εὐφήμως |
[38] |
Πυρετῷ
δὲ
καὶ
Φόβῳθύουσιν,
οὓς
|
καὶ |
αὐτοὺς
μετὰ
τῶν
ἀμφὶ
τὸν |
[66] |
Μητρό
δωρος
διττάς,
ὡς
ἔοικεν,
|
καὶ |
αὐτὼ
ἀρχὰς
ἀπελιπέτην
τὸ
(πλῆρες |
[80] |
κύριον
τὸν
θεόν
σου
προσκυνήσεις
|
καὶ |
αὐτῷ
μόνῳ
λατρεύσεις"
νῦν
δὴ |
[48] |
ἄγαλμα
μεταχθῆναι
λέγει,
ἐν
σιτοδείᾳ
|
καὶ |
αὐτῶν
γενομένων
καὶ
ὑπὸ
Πτολεμαίου |
[68] |
πάντα
οὗτος
οἶδεν
καὶ
διδοῖ
|
καὶ |
ἀφαιρεῖται,
καὶ
βασιλεὺς
οὗτος
τῶν |
[34] |
οὐ
καλός,
ἀλλὰ
Διονύσῳ
καλός·
|
καὶ |
ἀφροδίσιος
ἦν
ἡ
χάρις,
ὁ |
[102] |
εἰ
δὲ
αἰδῶ
καὶ
ἔρωτα
|
καὶ |
ἀφροδίτην
ἐκθειάζετε,
ἀκολουθούντων
αὐτοῖς
αἰσχύνη |
[65] |
Σούσοις
καὶ
Ἐκβα
τάνοις
Πέρσαις
|
καὶ |
Βάκτροις
καὶ
Δαμασκῷ
καὶ
Σάρδεσιν |
[120] |
δὲ
ὅσοι
τῶν
ἀνθρώπων
λογικοί,
|
καὶ |
βάρβαροι
καὶ
Ἕλληνες·
τὸ
πᾶν |
[117] |
δὲ
ἄμφω
τῷ
Χριστοῦ
γνωρίμῳ,
|
καὶ |
βασιλείας
ἄξιον
φανῆναι
καὶ
βασιλείας |
[117] |
γνωρίμῳ,
καὶ
βασιλείας
ἄξιον
φανῆναι
|
καὶ |
βασιλείας
κατηξιῶσθαι.
~Φύγωμεν
οὖν
τὴν |
[68] |
οἶδεν
καὶ
διδοῖ
καὶ
ἀφαιρεῖται,
|
καὶ |
βασιλεὺς
οὗτος
τῶν
πάντων"
Ταύτῃ |
[8] |
πῦρ.
Ἐπειδὴ
δὲ
καὶ
κίονος
|
καὶ |
βάτου
ἡ
σὰρξ
τιμιωτέρα,
προφῆται |
[75] |
τοῦ
θεοῦ·
ἀλλ'
ἔστι
τόλμης
|
καὶ |
βίας
ταῦτ'
ὄργανα
εὑρημέν'
ἀνθρώποισιν. |
[7] |
ὑποφέρων)
εἷς
καὶ
αὐτὸς
ἐπίκουρος
|
καὶ |
βοηθὸς
ἡμῖν
ὁ
κύριος,
προμηνύων |
[92] |
δὲ
σκωλήκων
δίκην
περὶ
τέλματα
|
καὶ |
βορβόρους,
τὰ
ἡδονῆς
ῥεύματα,
καλινδούμενοι |
[73] |
μυθώδη
παρέκβασιν·
παρίτω
(δὴ
ὅστις
|
καὶ |
βούλεται
ποιητὴς
πρῶτος.
Ἄρατος
μὲν |
[105] |
τοῦ
ὄφεως,
ὡσεὶ
ἀσπίδος
κωφῆς
|
καὶ |
βυούσης
τὰ
ὦτα
αὐτῆς,
ἥτις |
[44] |
ἢ
Χάρμον
μειράκιόν
τι
ἑλεῖν
|
καὶ |
βωμὸν
ἱδρύσασθαι
ἐν
Ἀκαδημίᾳ
χαριστήριον |
[44] |
εἴτε
ἄλλος
τις,
οἳ
νεὼς
|
καὶ |
βωμοὺς
ἀνέστησαν
αὐτοῖς,
πρὸς
δὲ |
[62] |
οἳ
ναοὺς
πάντας
ἀπαρνήσονται
ἰδόντες
|
καὶ |
βωμούς,
εἰκαῖα
λίθων
ἱδρύματα
κωφῶν, |
[74] |
θεός,
ὃς
οὐρανόν
τ'
ἔτευξε
|
καὶ |
γαῖαν
μακρὴν
πόντου
τε
χαροπὸν |
[41] |
Αἰγυπ
τίων
θεοί,
οἷα
αἴλουροι
|
καὶ |
γαλαῖ,
προήσονται
ἢ
τὴν
Ὁμηρι |
[54] |
ἐστι
Δημητρίου,
βωμοὶ
δὲ
πανταχοῦ·
|
καὶ |
γάμος
ὑπὸ
Ἀθηναίων
αὐτῷ
ὁ |
[14] |
βίῳ
τὰ
μυστήρια.
~Ἤδη
δέ,
|
καὶ |
γὰρ
καιρός,
αὐτὰ
ὑμῶν
τὰ |
[77] |
ἐπὶ
τὰς
προφητικὰς
ἰέναι
γραφάς·
|
καὶ |
γὰρ
οἱ
χρησμοὶ
τὰς
εἰς |
[122] |
φίλων"
θεοφιλὴς
δὲ
ὁ
ἄνθρωπος
|
(καὶ |
γὰρ
οὖν
φίλος
τῷ
θεῷ, |
[37] |
καὶ
τέθαπται·
Καλλίμαχος
ἐν
ὕμνοις·
|
καὶ |
γὰρ
τάφον,
ὦ
ἄνα,
σεῖο |
[109] |
φαρμάκων
αὐστηρία,
οὕτως
ἥδει
μὲν
|
καὶ |
γαργαλίζει
ἡ
συνήθεια,
ἀλλ'
ἣ |
[32] |
καὶ
τραύματα
αὐτῶν
καὶ
δεσμὰ
|
καὶ |
γέλωτας
καὶ
μάχας
δουλείας
τε |
[36] |
ἐνδεεῖς.
Διὸ
τράπεζαι
καὶ
μέθαι
|
καὶ |
γέλωτες
καὶ
συνουσίαι,
οὐκ
ἂν |
[58] |
μοιχεῖαι
ᾀδόμεναι
καὶ
εὐωχίαι
κωμῳδούμεναι
|
καὶ |
γέλωτες
παρὰ
πότον
εἰσαγόμενοι
προτρέπουσι |
[64] |
ὁ
Ἐλεάτης
θεοὺς
εἰσηγήσατο
πῦρ
|
καὶ |
γῆν,
θάτερον
δὲ
αὐτοῖν
μόνον, |
[114] |
μεταφυτεύων
τὴν
φθορὰν
εἰς
ἀφθαρσίαν
|
καὶ |
γῆν
μεταβάλλων
εἰς
οὐρανούς,
ὁ |
[25] |
τὸν
ὑψοῦ
τόνδ'
ἄπειρον
αἰθέρα
|
καὶ |
γῆν
πέριξ
ἔχονθ'
ὑγραῖς
ἐν |
[25] |
ἄθεον
τρόπον
τὸν
τῆς
θείας
|
καὶ |
γονίμου
δυνάμεως
ἐστερημένον,
διὰ
δὲ |
[58] |
καὶ
χρυσέοις
καὶ
ἐλεφαντίνοις
ἀγαλματίοις
|
καὶ |
(γραφαῖς
προσανέχοντες.
Τοσούτων
ὑμῖν
οἱ |
[63] |
τε
καὶ
ναῦς
καὶ
πόλεις
|
καὶ |
γραφὰς
δημιουργεῖ,
θεὸς
δὲ
πῶς |
[61] |
ἄλλαι
ὑμῶν
εἰκόνες,
πανίσκοι
τινὲς
|
καὶ |
γυμναὶ
κόραι
καὶ
σάτυροι
μεθύον |
[57] |
ἀγάλματος·
τὸ
ἄγαλμα
Ἀφροδίτης
ἦν
|
καὶ |
γυμνὴ
ἦν·
νικᾶται
ὁ
Κύπριος |
[120] |
δι'
οὗ
τὴν
φθορὰν
ἀποβάλλετε,
|
καὶ |
γυμνὸν
δικαιοσύνης
ἐπιδείξω
τὸ
σχῆμα, |
[23] |
παιδίον
δὲ
ὑπὸ
Τιτάνων
διασπώμενον
|
καὶ |
γύναιον
πενθοῦν
καὶ
μόρια
ἄρρητα |
[45] |
κεκήδευται;
Ἰμμάραδος
δὲ
ὁ
Εὐμόλπου
|
καὶ |
Δαείρας
οὐχὶ
ἐν
τῷ
περιβόλῳ |
[51] |
δὲ
οἱ
θεοποιοὶ
οὐ
θεοὺς
|
καὶ |
δαίμονας
κατά
γε
αἴσθησιν
τὴν |
[55] |
νενικημένος.
Εἴδωλα
γοῦν
εἰκότως
αὐτοὺς
|
καὶ |
δαίμονας
ὑμεῖς
αὐτοὶ
κεκλήκατε,
ἐπεὶ |
[64] |
ἀνειδωλοποιοῦσαν
τὴν
ὕλην
ἐφεύρωμεν,
εἰ
|
καὶ |
δαιμόνια
ἄττα
ἐκθειάζουσαν
κατὰ
παρα |
[32] |
καὶ
συμπόσια
συμπλοκάς
τ'
αὖ
|
καὶ |
δάκρυα
καὶ
πάθη
καὶ
(μαχλώσας |
[55] |
αἱ
πανηγύρεις,
δεσμὰ
καὶ
τραύματα
|
καὶ |
δακρύοντες
θεοί·
ὤ
μοι
ἐγώ, |
[65] |
Ἐκβα
τάνοις
Πέρσαις
καὶ
Βάκτροις
|
καὶ |
Δαμασκῷ
καὶ
Σάρδεσιν
(ὑπέδειξε
σέβειν. |
[34] |
διαθλούμενοι,
ὥσπερ
καὶ
τὰ
λόγια,
|
καὶ |
(δεδήμευνται
ἄμφω.
Ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[10] |
ὁ
ἀνοιγνὺς
ὕστερον
ἀποκαλύπτει
τἄνδον
|
καὶ |
δείκνυσιν
ἃ
μηδὲ
γνῶναι
οἷόν |
[55] |
ἀκάθαρτα,
πρὸς
πάντων
ὁμολογούμενα
γήινα
|
καὶ |
δεισαλέα,
κάτω
βρίθοντα,
περὶ
τοὺς |
[25] |
ξύλον"
~Ἀκρότητες
ἄρα
ἀμαθίας
ἀθεότης
|
καὶ |
δεισιδαιμονία,
ὧν
ἐκτὸς
μένειν
σπουδαστέον. |
[53] |
κύματα.
Οἶδα
ἐγὼ
πῦρ
ἐλεγκτικὸν
|
καὶ |
δεισιδαιμονίας
ἰατικόν·
εἰ
βούλει
παύσασθαι |
[13] |
ἂν
ἀρχεκάκους
φήσαιμι
μύθων
ἀθέων
|
καὶ |
δεισιδαιμονίας
ὀλεθρίου
πατέρας,
σπέρμα
κακίας |
[32] |
ἀκρασίας
μυθολογίας
καὶ
τραύματα
αὐτῶν
|
καὶ |
δεσμὰ
καὶ
γέλωτας
καὶ
μάχας |
[23] |
μὴ
γνωρίζοντες
θεόν,
ἑτέρᾳ
δὲ
|
καὶ |
δευτέρᾳ
ταύτῃ
πλάνῃ
τοὺς
οὐκ |
[85] |
(προσώχθισεν
ὁ
θεὸς
καὶ
ἀπειλεῖ·
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τὸ
τέλος
τῆς |
[5] |
ὄργανα,
ὑπεριδών,
κόσμον
δὲ
τόνδε
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τὸν
σμικρὸν
κόσμον, |
[96] |
τὸ
μετὰ
τοῦτο
ὅπως
ἔχει·
|
καὶ |
δὴ
μή
τις
ὑμᾶς
τοῦδε |
[1] |
τὰ
θηρία
γυμνῇ
τῇ
ᾠδῇ
|
καὶ |
δὴ
τὰ
δένδρα,
τὰς
φηγούς, |
[11] |
ἄλλα
ὁμοίως
τέθνηκε
νάματα
μαντικὰ
|
καὶ |
δὴ
τοῦ
τύφου
κενὰ
ὀψὲ |
[34] |
τῷ
θεῷ
γέγονεν
ἡ
αἴτησις,
|
καὶ |
δὴ
ὑπισχνεῖται
παρέξειν
αὐτῷ,
εἰ |
[40] |
συνέταξε
θύειν
Πλαταιεῦσιν
Ἀνδρο
κράτει
|
καὶ |
Δημοκράτει
καὶ
Κυκλαίῳ
καὶ
Λεύκωνι |
[79] |
τοῦ
οὐρανοῦ
(ἐθεμελίωσαν.
Ἔτι
δὲ
|
καὶ |
διὰ
Ἡσαΐου
(καὶ
ταύτην
ἀπομνημονεύσω |
[8] |
τοὺς
σκληροκαρδίους
προὔτρεπεν·
ἤδη
δὲ
|
καὶ |
διὰ
Μωσέως
τοῦ
πανσόφου
καὶ |
[66] |
παρελεύ
σομαι
διὰ
πάσης
ὕλης
|
καὶ |
διὰ
τῆς
ἀτιμοτάτης
τὸ
θεῖον |
[101] |
κάρῳ
καὶ
μέθῃ
βεβαρημένοι
ἀνανήψατε
|
καὶ |
διαβλέψαντες
ὀλίγον
ἐννοήθητε,
τί
θέλουσιν |
[24] |
ὑπουργῆσαι
τὸν
τρισκαιδέκατον
τοῦτον
ἆθλον
|
καὶ |
Διαγόρᾳ
τοὔψον
παρα
σκευάσαι"
κᾆτ' |
[24] |
Ἀκραγαντῖνον
καὶ
Νικάνορα
τὸν
Κύπριον
|
καὶ |
Διαγόραν
καὶ
Ἵππωνα
τὼ
Μηλίω |
[110] |
καὶ
ἐνεδείξατο,
παραστησάμενος,
ὁ
σπονδοφόρος
|
καὶ |
διαλλακτὴς
καὶ
σωτὴρ
ἡμῶν
λόγος, |
[18] |
προσηγορεύθη·
οἱ
δὲ
Τιτᾶνες,
οἱ
|
καὶ |
διασπά
σαντες
αὐτόν,
λέβητά
τινα |
[88] |
ἐκ
πολλῶν
ἕνωσις
ἐκ
πολυφωνίας
|
καὶ |
διασπορᾶς
ἁρμονίαν
λαβοῦσα
θεϊκὴν
μία |
[88] |
μία
γίνεται
συμφωνία,
ἑνὶ
χορηγῷ
|
καὶ |
διδασκάλῳ
τῷ
λόγῳ
ἑπομένη,
ἐπ' |
[68] |
μυθεῖσθαι,
καὶ
πάντα
οὗτος
οἶδεν
|
καὶ |
διδοῖ
καὶ
ἀφαιρεῖται,
καὶ
βασιλεὺς |
[113] |
μέσῳ
ἐκκλησίας
ὑμνήσω
σε"
Ὕμνησον
|
καὶ |
διήγησαί
μοι
τὸν
πατέρα
σου |
[42] |
φόνος,
οὐδ'
εἰ
Ἀρτέμιδί
τις
|
καὶ |
Διὶ
ἐν
ἱερῷ
δῆθεν
χωρίῳ |
[69] |
μικρόν,
ἀλλ'
ἢ
στάθμιον
ἀληθινὸν
|
καὶ |
δίκαιον
ἔσται
σοι"
στάθμιον
καὶ |
[106] |
κενοὺς
τῆς
πονηρίας
λέγει·
ἐλεεῖ
|
καὶ |
δικαιοσύνης
πληροῖ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
ἀνθ |
[7] |
καὶ
τὰς
κοσμικὰς
ἐπιθυμίας
σωφρόνως
|
καὶ |
δικαίως
καὶ
εὐσεβῶς
ζήσωμεν
ἐν |
[26] |
Δηὼ
τὸν
σῖτον,
ὡς
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
Διόνυσον
τὴν
ἄμπελον,
ὡς
Θηβαῖοι, |
[34] |
φησὶν
Ἡράκλειτος,
ωὑτὸς
δὲ
Ἅιδης
|
καὶ |
Διόνυσος,
ὅτεῳ
μαίνονται
καὶ
ληναΐζουσιν" |
[15] |
ἑταίρᾳ
ἐρασταί.
~Δηοῦς
δὲ
μυστήρια
|
καὶ |
Διὸς
πρὸς
μητέρα
Δήμητρα
ἀφροδίσιοι |
[47] |
δύο
Κρητικὼ
οἶμαι
ἀνδριαντοποιὼ
(Σκύλλις
|
καὶ |
Δίποινος
ὠνομαζέσθην)
τούτω
δὲ
τὰ |
[91] |
πλάσμα
καὶ
ἰᾶται
τὸ
παράπτωμα
|
καὶ |
διώκει
τὸ
θηρίον
καὶ
τὸν |
[64] |
ἄρσεως
καὶ
ἀναιρέσεως
κεκλημένος.
Ἧι
|
καὶ |
δοκοῦσί
μοι
πολλοὶ
μάλιστα
τὸ |
[70] |
νόμους
δὲ
τοὺς
ὅσοι
ἀληθεῖς
|
καὶ |
δόξαν
τὴν
τοῦ
θεοῦ
παρ' |
[22] |
πόπανα
πολυόμφαλα
χόνδροι
τε
ἁλῶν
|
καὶ |
δράκων,
ὄργιον
Διονύσου
Βασσάρου;
Οὐχὶ |
[7] |
Ὁ
γοῦν
πονηρὸς
οὑτοσὶ
τύραννος
|
καὶ |
δράκων,
οὓς
ἂν
οἷός
τε |
[38] |
γένος
εἰσί"
μικρὸν
δὲ
ὕστερον
|
καὶ |
δρύες
(ὄντες
εὑρεθήσονται
καὶ
πέτραι. |
[81] |
ὁ
παντοκράτωρ
εἰς
τὸν
αἰῶνα,
|
καὶ |
δυνάμεις
τῶν
οὐρανῶν
σαλευθήσονται
καὶ |
[71] |
ἀτρεμίζων
ὡς
μὲν
μέγας
τις
|
καὶ |
δυνατός,
φανερός·
ὁποῖος
δέ
τις |
[114] |
δὲ
εὐλα
βεῖται
τὸ
φῶς
|
καὶ |
δύνουσα
διὰ
τὸν
φόβον
παραχωρεῖ |
[20] |
οἱ
γηγενεῖς·
ὀνόματα
αὐτοῖς
Βαυβὼ
|
καὶ |
Δυσαύλης
καὶ
Τριπτόλεμος,
ἔτι
δὲ |
[78] |
ποιήσει
τι
ἄνθρωπος
ἐν
κρυφαίοις,
|
καὶ |
ἐγὼ
οὐκ
ὄψομαι
αὐτόν;
Οὐχὶ |
[42] |
φόνων·
ἤδη
δὲ
κατὰ
πόλεις
|
καὶ |
ἔθνη,
οἱονεὶ
λοιμοὶ
ἐπισκήψαντες,
(σπονδὰς |
[89] |
ἐπιτελοῦμεν
ἔτι,
ἀλλὰ
σφᾶς
αὐτούς,
|
καὶ |
εἰ
μὴ
παιδαγωγῶν
ἐτύχομεν
ἀγαθῶν, |
[52] |
ἄλλος
μαινόμενος
τοιαῦτα
ἄττα
ἐπεχείρησεν
|
καὶ |
εἰ
τὸν
Αἰγύπτιόν
τις
ἀπέκτεινεν |
[95] |
δ'
ἄρα
εἰ
θεοσεβητέον,
ζητεῖτε,
|
καὶ |
εἰ
τῷ
σοφῷ
τούτῳ
{δὴ} |
[95] |
δὲ
πρὶν
ἢ
ἐπισκέψασθαι
μεθύετε·
|
καὶ |
εἰ
ὑβριστέον,
οὐ
πολυπραγμονεῖτε,
ἀλλ' |
[41] |
τε
δαίμονες
καὶ
οἱ
θεοὶ
|
καὶ |
εἴ
τινες
ἡμίθεοι
ὥσπερ
ἡμίονοι |
[27] |
θεοὺς
αὐτοὺς
ἐπιδεῖξαι
ὁποῖοί
τινες
|
καὶ |
εἴ
τινες,
ἵν'
ἤδη
ποτὲ |
[84] |
τὸ
ἅγιόν
σοι
πνεῦμα
ἐξηγήσεται·
|
καὶ |
εἶδον
τὰ
ἔργα
μου,
φησί, |
[121] |
δὲ
καὶ
ἀμαθίας
καὶ
ῥᾳθυμίας
|
καὶ |
εἰδω
λολατρείας
ὕβρεις
περιφανεῖς
καὶ |
[99] |
τῶν
ἀνθρώπων
γένος
κηρῶν
ὀλεθρίων
|
καὶ |
εἰδώλων
ἐπιστυγῶν
πολλὰς
τῶν
δαιμόνων |
[26] |
Κλωθὼ
καὶ
Λάχεσις
καὶ
Ἄτροπος
|
καὶ |
Εἱμαρμένη,
Αὐξώ
(τε
καὶ
Θαλλώ, |
[84] |
διὸ
προσώχθισα
τῇ
γενεᾷ
ταύτῃ
|
καὶ |
εἶπον·
ἀεὶ
πλανῶνται
τῇ
καρδίᾳ· |
[27] |
ἀληθείας,
καθέλκουσαι
οὐρανόθεν
τὸν
ἄνθρωπον
|
καὶ |
εἰς
βάραθρον
περιτρέπουσαι.
Ἐθέλω
δὲ |
[74] |
παραγυμνοῦσι
τὴν
ἀλήθειαν·
ὃ
μὲν
|
καὶ |
εἰς
τὸν
αἰθέρα
καὶ
εἰς |
[74] |
μὲν
καὶ
εἰς
τὸν
αἰθέρα
|
καὶ |
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
(ἀναβλέψας
τόνδε |
[122] |
φρονήσεως"
γενόμενον
ὑπὸ
Χριστοῦ
Ἰησοῦ
|
καὶ |
εἰς
τοσοῦτον
ὅμοιον
ἤδη
καὶ |
[41] |
παῖδα
νουθετεῖ.
~Εἰ
δ'
ἄρα
|
καὶ |
εἰσὶ
φύλακες
οὗτοι,
οὐκ
εὐνοίᾳ |
[56] |
λίθοι
τίμιοι;
Οὐχὶ
γῆ
τε
|
καὶ |
ἐκ
γῆς;
οὐχὶ
δὲ
μιᾶς |
[21] |
κίστης,
ἐργασάμενος
ἀπεθέμην
εἰς
κάλαθον
|
καὶ |
ἐκ
καλάθου
εἰς
κίστην.
~Καλά |
[65] |
ἀναστήσας
ἐν
Βαβυλῶνι
καὶ
Σούσοις
|
καὶ |
Ἐκβα
τάνοις
Πέρσαις
καὶ
Βάκτροις |
[1] |
ἔχω
λέγειν.
Ἀγὼν
δὲ
ἦν
|
καὶ |
ἐκιθάριζεν
ὥρᾳ
καύματος
Εὔνομος,
ὁπηνίκα |
[27] |
ἀλήθεια,
γυμνοῦσα
τῶν
καταπληκτικῶν
τουτωνὶ
|
καὶ |
ἐκπληκτικῶν
προσωπείων
τὸν
ὄχλον
τῶν |
[66] |
ὑπονοεῖ.
Ἐπικούρου
μὲν
γὰρ
μόνου
|
καὶ |
ἑκὼν
ἐκλήσομαι,
ὃς
οὐδὲν
μέλειν |
[81] |
ἐν
ὁμοιώματι
εἰκόνος
φθαρτοῦ
ἀνθρώπου,
|
καὶ |
ἐλάτρευσαν
τῇ
κτίσει
παρὰ
τὸν |
[58] |
λιθίνοις
καὶ
ξυλίνοις
καὶ
χρυσέοις
|
καὶ |
ἐλεφαντίνοις
ἀγαλματίοις
καὶ
(γραφαῖς
προσανέχοντες. |
[47] |
τὴν
Ἀθήνησι
Πολιάδα
ἐκ
χρυσοῦ
|
καὶ |
ἐλέφαντος
κατασκευάσαι
Φειδίαν
παντί
που |
[2] |
ὑποπέπτωκεν
ὀφθαλμοῖς.
Κιθαιρὼν
δὲ
ἄρα
|
καὶ |
Ἑλικὼν
καὶ
τὰ
Ὀδρυσῶν
ὄρη |
[112] |
καὶ
τὸ
πᾶν
ἤδη
Ἀθῆναι
|
καὶ |
Ἑλλὰς
γέγονεν
τῷ
(λόγῳ.
Οὐ |
[120] |
τῶν
ἀνθρώπων
λογικοί,
καὶ
βάρβαροι
|
καὶ |
Ἕλληνες·
τὸ
πᾶν
ἀνθρώπων
γένος |
[89] |
τὸ
ἔθος
καταλιπόντες
τὸ
πονηρὸν
|
καὶ |
ἐμπαθὲς
καὶ
ἄθεον,
κἂν
οἱ |
[50] |
Σαράπιδος
ἐν
Αἰγύπτῳ
κατενεχθήσεσθαί
φησι
|
καὶ |
ἐμπρησθήσεσθαι·
Ἶσι,
θεὰ
τριτάλαινα,
μένεις |
[78] |
ἠγάπησαν
καὶ
οἷς
αὐτοὶ
(ἐδούλευσαν,
|
καὶ |
ἐμπρησθήσεται
ἡ
πόλις
αὐτῶν.
Φθαρήσεσθαι |
[6] |
οἰκίαν·
πρὸ
ἑωσφόρου"
γὰρ
ἦν,
|
καὶ |
ἐν
ἀρχῇ
ἦν
ὁ
λόγος |
[114] |
οὐρανοῦ
τοῖς
ἐν
σκότει
κατορωρυγμένοις
|
καὶ |
ἐν
σκιᾷ
θανάτου
κατακεκλεισμένοις
ἐξέλαμψεν |
[69] |
εἴδωλα
οἴκοι
ἐν
τῷ
μαρσίππῳ
|
καὶ |
ἐν
τῇ
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν |
[7] |
ἀρχῆθεν
προφητικῶς,
νῦν
δὲ
ἤδη
|
καὶ |
ἐναργῶς
εἰς
σωτηρίαν
παρα
καλῶν. |
[110] |
ὃς
ἦν,
δι'
ὧν
ἐδίδαξεν
|
καὶ |
ἐνεδείξατο,
παραστησάμενος,
ὁ
σπονδοφόρος
καὶ |
[54] |
θεὸν
καὶ
αὐτὸν
ἀναγο
ρεύοντες·
|
καὶ |
ἔνθα
μὲν
ἀπέβη
τοῦ
ἵππου |
[30] |
ἰατρόν,
Κρόνῳ
δὲ
ἐπικεῖσθαι
Σικελίαν
|
καὶ |
ἐνταῦθα
αὐτὸν
(τεθάφθαι.
Πατροκλῆς
τε |
[82] |
Μωυσῆς
μὲν
ὁμολογεῖ
ἔμφοβος
εἶναι
|
καὶ |
ἔντρομος"
ἀκούων
περὶ
τοῦ
λόγου, |
[39] |
ἐν
θεοῖς,
μᾶλλον
δὲ
ἐμπαίζοντες
|
καὶ |
ἐνυβρίζοντες
(σφίσιν
αὐτοῖς.
Καὶ
πόσῳ |
[100] |
τοῦ
θεοῦ,
τὸ
οἰκεῖον
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἐξαίρετον
καὶ
ἰδιωματικὸν
παρὰ
τὰ |
[26] |
τὰς
κινήσεις
ἐπιθεώμενοι
ἐθαύμασάν
τε
|
καὶ |
ἐξεθείασαν,
θεοὺς
ἐκ
τοῦ
θεῖν |
[25] |
τὸν
ἄνθρωπον,
οὐρανίου
ἐξέτρεψαν
διαίτης
|
καὶ |
ἐξετάνυσαν
ἐπὶ
γῆς,
γηΐνοις
προσα |
[113] |
μαθητεύσωμεν
τῷ
κυρίῳ.
Τοῦτό
τοι
|
καὶ |
ἐπήγγελται
τῷ
πατρὶ
διηγήσομαι
τὸ |
[33] |
Θέτις,
ἐπὶ
δὲ
Ἰασίωνι
Δημήτηρ
|
καὶ |
ἐπὶ
Ἀδώνιδι
Φερέφαττα.
Ἀφροδίτη
δὲ |
[114] |
νόμους
εἰς
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν
|
καὶ |
ἐπὶ
καρδίαν
(γράφων
αὐτούς.
Τίνας |
[33] |
ἐπὶ>
Ἐνδυμίωνι,
Νηρηῒς
ἐπὶ
Αἰακῷ
|
καὶ |
ἐπὶ
Πηλεῖ
Θέτις,
ἐπὶ
δὲ |
[74] |
ἐρήρισται
κράτος
ἄλλος.
~Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
παραγυμνοῦσι
τὴν |
[92] |
βορβόρῳ"
μᾶλλον
ἢ
καθαρῷ
ὕδατι
|
καὶ |
ἐπὶ
φορυτῷ
μαργαίνουσιν"
(κατὰ
Δημόκριτον. |
[27] |
~Αὗται
μὲν
αἱ
ὀλισθηραί
τε
|
καὶ |
ἐπιβλαβεῖς
παρεκβάσεις
τῆς
ἀληθείας,
καθέλκουσαι |
[20] |
ὑπεροραθεῖσα
δῆθεν,
ἀναστέλλεται
τὰ
αἰδοῖα
|
καὶ |
ἐπιδεικνύει
τῇ
θεῷ·
ἣ
δὲ |
[4] |
ἀνόητοι,
ἀπειθεῖς,
πλανώμενοι,
δουλεύοντες
ἡδοναῖς
|
καὶ |
ἐπιθυμίαις
ποικίλαις,
ἐν
κακίᾳ
καὶ |
[28] |
καὶ
νῦν
Ἀπόλλωνες,
ἀναρίθμητοι
θνητοὶ
|
καὶ |
ἐπίκηροί
τινες
ἄνθρωποι,
εἰσίν,
οἱ |
[26] |
καὶ
τὴν
Ἐλπίδα,
ὥσπερ
ἀμέλει
|
καὶ |
Ἐπιμενίδης
ὁ
παλαιὸς
(Ὕβρεως
καὶ |
[89] |
πάτων
αἱ
παρεκβάσεις
καίτοι
ἐπιζήμιοι
|
καὶ |
ἐπισφαλεῖς
οὖσαι,
ὅμως
γλυκεῖαί
πως |
[109] |
δείμαινε,
μή
σε
τὰ
πολλὰ
|
καὶ |
ἐπιτερπῆ
φανταζόμενα
ἀφέληται
σοφίας·
αὐτὸς |
[7] |
αἰῶνι,
προσδεχόμενοι
τὴν
μακαρίαν
ἐλπίδα
|
καὶ |
ἐπιφάνειαν
τῆς
δόξης
τοῦ
μεγάλου |
[84] |
καὶ
ἀνάστα
ἐκ
τῶν
νεκρῶν,
|
καὶ |
ἐπιφαύσει
σοι
ὁ
Χριστὸς
κύριος, |
[3] |
τῶν
ὑπ'
οὐρανὸν
πεπολιτευμένων
ᾠδαῖς
|
καὶ |
ἐπῳδαῖς
ἐσχάτῃ
δουλείᾳ
καταζεύξαντες.
(Ἀλλ' |
[93] |
τοῖς
θεραπεύουσι
κύριον"
καλή
γε
|
καὶ |
ἐράσμιος
ἡ
κληρονομία,
οὐ
χρυσίον, |
[72] |
κρᾶσις
τῶν
ὅλων,
ἀεὶ
ὢν
|
καὶ |
ἐργάτας
τῶν
αὑτοῦ
δυνάμιων
καὶ |
[72] |
καὶ
ἐργάτας
τῶν
αὑτοῦ
δυνάμιων
|
καὶ |
ἔργων,
ἁπάντων
ἐν
οὐρανῷ
φωστὴρ |
[9] |
οὐρανῶν·
δι'
ἣν
ἡ
στεῖρα
|
καὶ |
ἔρημος
ἄγονος
οὐκέτι.
Ταύτην
μοι |
[9] |
δὲ
εἰσέτι
νῦν
καὶ
στεῖρα
|
καὶ |
ἔρημος
περιλείπεται.
~Ὁ
μὲν
Ἰωάννης, |
[7] |
ἐπιφανεὶς
περισέσωκεν.
Τὸ
γὰρ
πονηρὸν
|
καὶ |
ἑρπηστικὸν
θηρίον
γοητεῦον
καταδουλοῦται
καὶ |
[102] |
τυφλὸν
(ἐπιδεικνύουσιν·
εἰ
δὲ
αἰδῶ
|
καὶ |
ἔρωτα
καὶ
ἀφροδίτην
ἐκθειάζετε,
ἀκολουθούντων |
[8] |
ἐπιστρέφει
τοὺς
τὰ
ὦτα
κεκτημένους·
|
καὶ |
ἔσθ'
ὅπῃ
μὲν
λοιδορεῖται,
ἔστιν |
[78] |
Παραδειγμα
τισθήσονται
ἔμπροσθεν
τοῦ
ἡλίου"
|
καὶ |
ἔσται
τὰ
θνησιμαῖα
αὐτῶν
βρώματα |
[6] |
θεία
τῶν
πάντων
ἦν
τε
|
καὶ |
ἔστιν·
ὅτι
δὲ
νῦν
ὄνομα |
[79] |
ἐκ
τῶν
χειρῶν
(μου.
Ἀλλὰ
|
καὶ |
ἑτέρου
ἐπακοῦσαι
θέλεις
χρησμῳδοῦ;
Ἔχεις |
[20] |
Τριπτόλεμος,
ἔτι
δὲ
Εὔμολπός
τε
|
καὶ |
Εὐβουλεύς·
βουκόλος
ὁ
Τριπτόλεμος
ἦν, |
[122] |
εἰπεῖν
πλούσιόν
τε
καὶ
σώφρονα
|
καὶ |
εὐγενῆ
καὶ
ταύτῃ
εἰκόνα
τοῦ |
[59] |
δ'
ἔδωκε,
λέχος
δ'
ᾔσχυνε
|
καὶ |
εὐνὴν
Ἡφαίστοιο
ἄνακτος.
(Κατάπαυσον,
Ὅμηρε, |
[120] |
εἰμι
καὶ
ταπεινὸς
τῇ
καρδίᾳ,
|
καὶ |
εὑρήσετε
ἀνάπαυ
σιν
ταῖς
ψυχαῖς |
[76] |
ὁ
Μένανδρος,
ἀλλὰ
καὶ
Ὅμηρος
|
καὶ |
Εὐριπίδης
καὶ
ἄλλοι
συχνοὶ
ποιηταὶ |
[68] |
τοῦ
παντὸς
εὑρεῖν
τε
ἔργον
|
καὶ |
εὑρόντα
εἰς
ἅπαντας
ἐξειπεῖν
ἀδύνατον. |
[7] |
κοσμικὰς
ἐπιθυμίας
σωφρόνως
καὶ
δικαίως
|
καὶ |
εὐσεβῶς
ζήσωμεν
ἐν
τῷ
νῦν |
[85] |
μὴ
ἐγνωκόσιν,
ἃς
εὐθείας
ποιεῖν
|
καὶ |
εὐτρεπίζειν
παρήγγειλεν
Ἰωάννης,
τούτοις
δὴ |
[107] |
εὑρέσεως
ζωὴ
παρὰ
θεῷ.
Ἀγαλλιάσθωσαν
|
καὶ |
εὐφρανθή
τωσαν
ἐπὶ
σοὶ
πάντες |
[58] |
θεῶν
μνημονευόμεναι
καὶ
μοιχεῖαι
ᾀδόμεναι
|
καὶ |
εὐωχίαι
κωμῳδούμεναι
καὶ
γέλωτες
παρὰ |
[79] |
ἕτερος
πλὴν
ἐμοῦ.
Ἐγὼ
ἀποκτενῶ
|
καὶ |
ζῆν
ποιήσω·
πατάξω
κἀγὼ
ἰάσομαι, |
[106] |
λάβετε
σωτηρίαν·
ἐκζητήσατε
τὸν
θεόν,
|
καὶ |
ζήσεται
ἡ
ψυχὴ
ὑμῶν.
Ὁ |
[107] |
τὴν
ζωήν.
~Ζητήσωμεν
οὖν,
ἵνα
|
καὶ |
ζήσωμεν.
Ὁ
μισθὸς
τῆς
εὑρέσεως |
[91] |
τέκνα·
ὁ
δὲ
θεὸς
πατὴρ
|
καὶ |
ζητεῖ
τὸ
πλάσμα
καὶ
ἰᾶται |
[81] |
βαρυκάρδιοι;
Ἵνα
τί
ἀγαπᾶτε
ματαιότητα
|
καὶ |
ζητεῖτε
ψεῦδος;
Τίς
οὖν
ἡ |
[77] |
ἔλθετε,
μὴ
σκοτίην
δὲ
διώκετε
|
καὶ |
ζόφον
αἰεί.
Ἠελίου
γλυκυδερκές,
ἰδού, |
[102] |
δόξα
μηδὲ
πλοῦτος
θεοί,
ὃν
|
καὶ |
ζωγράφοι
τυφλὸν
(ἐπιδεικνύουσιν·
εἰ
δὲ |
[95] |
πονηροῦ,
καὶ
σοφίαν
εἰδωλολατρείας
προκρίνομεν,
|
καὶ |
ζωὴν
ἀντικαταλλασσόμενοι
θανάτου;
(Ἰδοὺ
τέθεικα |
[121] |
τῶν
ἀγαθῶν
τὰ
μέγιστα,
θεὸν
|
καὶ |
ζωήν,
κτησώμεθα.
Ἀρωγὸς
δὲ
ὁ |
[117] |
ὁμοζυγούντων,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
προαιρέσεως
|
καὶ |
ζωῆς.
Τοιγάρτοι
μόνη
αὕτη
ἡ |
[27] |
καὶ
ποιητικὴ
Σίβυλλα·
παρεγγυᾷ
δὲ
|
καὶ |
ἡ
ἀλήθεια,
γυμνοῦσα
τῶν
καταπληκτικῶν |
[94] |
ᾧ
μόνῳ
καὶ
ὑπισχνεῖται
λέγων·
|
καὶ |
ἡ
γῆ
οὐ
πραθήσεται
εἰς |
[81] |
(αὗται
γὰρ
αἱ
προφητικαὶ
φωναί)
|
καὶ |
ἡ
γῆ
φεύξεται
ἀπὸ
προσώπου |
[114] |
τὰ
πάντα
φῶς
ἀκοίμητον
γέγονεν
|
καὶ |
ἡ
(δύσις
εἰς
ἀνατολὴν
περιέστηκεν. |
[9] |
τὴν
φωνὴν
ἡ
στεῖρα
εὐτεκνεῖ
|
καὶ |
ἡ
ἔρημος
καρποφορεῖ·
αἱ
πρόδρομοι |
[9] |
ἡ
στεῖρα
τὸν
ἄνδρα
λαμβάνει
|
καὶ |
ἡ
ἔρημος
τὸν
γεωργόν·
εἶτα |
[33] |
κεστόν,
ἐξελέγχεται
καὶ
ὁ
Ζεὺς
|
καὶ |
ἡ
κόμη
καταισχύνεται.
(Εἰς
ὅσον |
[84] |
δὲ
συντελείας
καὶ
ἡ
σήμερον
|
καὶ |
ἡ
μάθησις
διαμένει·
καὶ
τότε |
[51] |
ἀνάπηρα
φαίνεται,
καθάπερ
οἱ
σπάλακες
|
καὶ |
ἡ
μυγαλῆ,
ἥν
φησιν
ὁ |
[40] |
καὶ
Φαληροῖ
κατὰ
πρύμναν
ἥρως·
|
καὶ |
ἡ
Πυθία
συνέταξε
θύειν
Πλαταιεῦσιν |
[84] |
σήμερον
ὀνομάζηται.
Μέχρι
δὲ
συντελείας
|
καὶ |
ἡ
σήμερον
καὶ
ἡ
μάθησις |
[72] |
ὡς
ἡ
δόξα
ἡ
κοινὴ
|
καὶ |
ἡ
συνήθεια
τοὺς
ἑπομένους
αὐταῖν, |
[16] |
τελουμένων,
(ἔλεγχος
ἀκρασίας
Διός.
Κυεῖ
|
καὶ |
ἡ
Φερέφαττα
παῖδα
ταυρόμορφον·
ἀμέλει, |
[4] |
γραφή·
ὅτε
δὲ
ἡ
χρηστότης
|
καὶ |
ἡ
φιλανθρωπία
ἐπεφάνη
τοῦ
σωτῆρος |
[9] |
τὰς
ὁδοὺς
κυρίου"
Πρόδρομος
Ἰωάννης
|
καὶ |
ἡ
φωνὴ
πρόδρομος
τοῦ
λόγου, |
[101] |
φῶς
ἐλήλυθεν
εἰς
τὸν
κόσμον
|
καὶ |
ἠγάπησαν
οἱ
ἄνθρωποι
μᾶλλον
τὸ |
[79] |
δικαιοσύνην
καὶ
ἀναγγέλλων
ἀλήθειαν·
συνάχθητε
|
καὶ |
ἥκετε·
βουλεύσασθε
ἅμα,
οἱ
σῳζόμενοι |
[103] |
τὴν
ἀσέβειαν
ἐπιστρεφόμενοι
σκληροκάρδιοί
τε
|
καὶ |
ἠλίθιοι.
~Ταύτας
οἴου
θεόθεν
ἐπιλέγεσθαί |
[63] |
ἐκείνου
ἔργον
ἐστίν·
καὶ
οὐρανὸς
|
καὶ |
ἥλιος
καὶ
ἄγγελοι
καὶ
ἄνθρωποι |
[81] |
ἐματαιώθησαν
ἐν
τοῖς
διαλογισμοῖς
αὐτῶν,
|
καὶ |
ἤλλαξαν
τὴν
δόξαν
τοῦ
θεοῦ |
[122] |
νομίζειν,
ὥσπερ
ἔστι,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
ἡμᾶς
τὸ
κάλλιστον
τῶν
κτημάτων |
[4] |
ἡμέρους.
(Ἦμεν
γάρ,
ἦμέν
ποτε
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἀνόητοι,
ἀπειθεῖς,
πλανώμενοι,
δουλεύοντες |
[27] |
εἰς
(οὐρανόν.
Ἦμεν
γάρ
που
|
καὶ |
ἡμεῖς
τέκνα
ὀργῆς,
ὡς
καὶ |
[106] |
καὶ
παρα
δέξασθε
τὸν
ἥμερον
|
καὶ |
ἡμέτερον
λόγον
καὶ
τὸν
ἰὸν |
[9] |
Τί
βοᾷς,
ὦ
φωνή;
Εἰπὲ
|
καὶ |
ἡμῖν.
(Εὐθείας
ποιεῖτε
τὰς
ὁδοὺς |
[24] |
καιρός,
ὥσπερ
Εὐρυσθεῖ,
ἀτὰρ
δὴ
|
καὶ |
ἡμῖν
ὑπουργῆσαι
τὸν
τρισκαιδέκατον
τοῦτον |
[122] |
πάντες.
Ἡμᾶς
γάρ,
ἡμᾶς
εἰσπεποίηται
|
καὶ |
ἡμῶν
ἐθέλει
μόνων
κεκλῆσθαι
πατήρ, |
[33] |
Ἀγχίσην
ἔγημεν
καὶ
Φαέθοντα
ἐλόχα
|
καὶ |
ἤρα
Ἀδώνιδος,
ἐφιλονείκει
δὲ
τῇ |
[26] |
θεὸν
ἀνέπλασάν
τινας
σωτῆρας
Διοσκούρους
|
καὶ |
Ἡρακλέα
ἀλεξίκακον
καὶ
Ἀσκληπιὸν
ἰατρόν. |
[94] |
καὶ
λέγων·
γῆν
σοι
δίδωμι
|
καὶ |
θάλατταν,
παιδίον,
οὐρανόν
τε
καὶ |
[26] |
Ἄτροπος
καὶ
Εἱμαρμένη,
Αὐξώ
(τε
|
καὶ |
Θαλλώ,
αἱ
Ἀττικαί.
Ἕκτος
ἐστὶν |
[102] |
Οὔκουν
ἔτ'
ἂν
εἰκότως
ὕπνος
|
καὶ |
θάνατος
θεὼ
διδυμάονε
παρ'
ὑμῖν |
[103] |
θνητοί
(οὐδὲ
γὰρ
αἰσθήσεως,
ἵνα
|
καὶ |
θανάτου,
μετειλήφασιν)
λίθινοι
δὲ
καὶ |
[113] |
ὀρνίθων
ἐλειπόμεθα,
ἐν
σκότει
πιαινόμενοι
|
καὶ |
θανάτῳ
(τρεφόμενοι.
Χωρήσωμεν
τὸ
φῶς, |
[55] |
τὰ
(μὲν
ἀπιστεῖσθαι,
τὰ
δὲ
|
καὶ |
θαυμάζεσθαι.
Αὐτίκα
γοῦν
οἱ
παλαιοὶ |
[22] |
κίστην.
~Καλά
γε
τὰ
θεάματα
|
καὶ |
θεᾷ
πρέποντα.
Ἄξια
μὲν
οὖν |
[114] |
ἀληθινοῦ,
καὶ
τὸν
μέγαν
ὄντως
|
καὶ |
θεῖον
καὶ
ἀναφαίρετον
τοῦ
πατρὸς |
[117] |
(μενος.
Ὅ
γέ
τοι
οὐράνιος
|
καὶ |
θεῖος
ὄντως
ἔρως
ταύτῃ
προσγίνεται |
[95] |
Ἐὰν
γὰρ
ἀκούσητέ
μου"
φησί,
|
καὶ |
θελήσητε,
τὰ
ἀγαθὰ
τῆς
γῆς |
[26] |
ἀριθμοῦσι
θεοὺς
τοὺς
δώδεκα·
ὧν
|
καὶ |
θεογονίαν
Ἡσίοδος
ᾄδει
τὴν
αὑτοῦ, |
[121] |
ἐστιν.
~Σπεύσωμεν,
δράμωμεν,
ὦ
θεοφιλῆ
|
καὶ |
θεοείκελα
τοῦ
λόγου
{ἄνθρωποι}
ἀγάλματα· |
[84] |
ἐλέγχοντος
τὴν
τῶν
ἀνθρώπων
ἄνοιαν
|
καὶ |
θεὸν
ἐπιβοωμένου,
τί
δὴ
ἕτερον |
[87] |
γὰρ
ὡς
ἀληθῶς
τὰ
ἱεροποιοῦντα
|
καὶ |
θεοποιοῦντα
γράμματα,
ἐξ
ὧν
γραμμάτων |
[42] |
καλλιερεῖν
οἰόμενος
ἑκατόμβας·
ἐν
οἷς
|
καὶ |
Θεόπομπος
ἦν
Λακεδαιμονίων
βασιλεύς,
ἱερεῖον |
[6] |
λόγος
ἦν
πρὸς
τὸν
θεὸν
|
καὶ |
θεὸς
ἦν
ὁ
λόγος"
(Παλαιὰ |
[90] |
ὅτι
ἄρα
οἱ
μὲν
ἀγαθοὶ
|
καὶ |
θεοσεβεῖς
ἀγαθῆς
τῆς
ἀμοιβῆς
τεύξονται |
[23] |
οὐκ
ὄντας
ὡς
ὄντας
νομίζοντες
|
καὶ |
θεοὺς
τούτους
ὀνομάζοντες
τοὺς
οὐκ |
[121] |
Φιλότιμοι
τοίνυν
πρὸς
τὰ
καλὰ
|
καὶ |
θεοφιλεῖς
ἄνθρωποι
γενώμεθα,
καὶ
τῶν |
[92] |
ἑτέρῳ
δουλεύειν
δεσπότῃ,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
θεραπεύειν
ἀντὶ
μὲν
τοῦ
βασιλέως |
[117] |
τῶν
ὄντων
οὐσίας
μιμητὴν
ὁμοῦ
|
καὶ |
θεραπευτὴν
γενέσθαι·
οὐ
γὰρ
μιμεῖσθαί |
[52] |
τοῦτο
ἄμεινον
εἶναι
τοῦ
χρυσίου,
|
καὶ |
θέρους
κουφότερον
καὶ
κρύους
ἀλεεινότερον. |
[122] |
καὶ
εἰς
τοσοῦτον
ὅμοιον
ἤδη
|
καὶ |
θεῷ.
(Οὐκ
ἀποκρύπτεται
γοῦν
ὁ |
[106] |
πληροῖ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
ἀνθ
ρώπῳ
|
καὶ |
θεῷ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
τῷ
παθόντι |
[39] |
Ἡρακλεοπολῖται
ἰχνεύμονα,
Σαῗ
ται
δὲ
|
καὶ |
Θηβαῖοι
πρόβατον,
Λυκοπολῖται
δὲ
λύκον, |
[39] |
θεούς;
Τὰ
μὲν
γὰρ
εἰ
|
καὶ |
θηρία,
ἀλλ'
οὐ
μοιχικά,
ἀλλ' |
[91] |
ὄρνις
ἐφίπταται·
εἰ
δέ
που
|
καὶ |
θηρίον
ἑρπηστικὸν
περιχάνοι
τῷ
νεοττῷ, |
[2] |
ἐκτόπως
τελετῇ
βακχικῇ,
αὐτοῖς
σατύροις
|
καὶ |
θιάσῳ
μαινόλῃ,
σὺν
καὶ
τῷ |
[2] |
Ἑλικὼν
καὶ
τὰ
Ὀδρυσῶν
ὄρη
|
καὶ |
Θρᾳκῶν
τελεστήρια,
τῆς
πλάνης
τὰ |
[8] |
οὗ
καὶ
ἀπειλεῖ·
τοὺς
δὲ
|
καὶ |
θρηνεῖ
τῶν
ἀνθρώπων·
ᾄδει
δὲ |
[62] |
ἀγάλματα
χειροποίητα,
αἵματι
ἐμψύχῳ
μεμιασμένα
|
καὶ |
θυσίαισι
τετραπόδων,
διπόδων,
πτηνῶν
θηρῶν |
[44] |
βωμοὺς
ἀνέστησαν
αὐτοῖς,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
θυσίας
(παραστῆσαι
πρῶτοι
μεμύθευνται.
Καὶ |
[91] |
πατὴρ
καὶ
ζητεῖ
τὸ
πλάσμα
|
καὶ |
ἰᾶται
τὸ
παράπτωμα
καὶ
διώκει |
[30] |
δὲ
κνῆμαι
ῥώοντο
ἀραιαί.
~Ἔχεις
|
καὶ |
ἰατρόν,
οὐχὶ
χαλκέα
μόνον
ἐν |
[88] |
ταῦτα
ὑπὲρ
Χριστοῦ
δεομένῳ.
~Γεύσασθε
|
καὶ |
ἴδετε
ὅτι
χρηστὸς
ὁ
θεός. |
[100] |
τὸ
οἰκεῖον
αὐτοῦ
καὶ
ἐξαίρετον
|
καὶ |
ἰδιωματικὸν
παρὰ
τὰ
ἄλλα
ζῷα |
[54] |
οὔτι
γε
βασιλεῖς
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἰδιῶται
θείαις
προσηγορίαις
σφᾶς
αὐτοὺς |
[114] |
θεὸν
ἀπὸ
μικροῦ
ἕως
μεγάλου,
|
καὶ |
ἵλεως"
φησὶν
ὁ
θεός,
ἔσομαι |
[92] |
ῥινηλα
τοῦντες
ἐξίχνευσαν
τὸν
δεσπότην
|
καὶ |
ἵπποι
τὸν
ἀναβάτην
ἀποσεισάμενοι
ἑνί |
[57] |
ὁμοιότητα
σκιαγραφίας
περιστερᾶς,
προσέπτησαν
πελειάδες
|
καὶ |
ἵπποις
καλῶς
γεγραμμέναις
προσεχρεμέτισαν
ἵπποι. |
[24] |
Νικάνορα
τὸν
Κύπριον
καὶ
Διαγόραν
|
καὶ |
Ἵππωνα
τὼ
Μηλίω
τόν
τε |
[65] |
ὥσπερ
Ἕλληνες
οὐδὲ
μὴν
ἴβιδας
|
καὶ |
ἰχνεύμονας
καθάπερ
Αἰγύπτιοι,
ἀλλὰ
πῦρ |
[9] |
τὴν
σωτηρίαν;
Ἦ
γὰρ
οὐχὶ
|
καὶ |
Ἰωάννης
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλεῖ
καὶ |
[9] |
τοῦ
κυρίου
φωναὶ
δύο,
ἀγγέλου
|
καὶ |
Ἰωάννου,
αἰνίσσονταί
μοι
τὴν
ἐναποκειμένην |
[112] |
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
Ἰωνίαν
πολυπραγμονοῦντας.
Εἰ
γὰρ
ἡμῖν |
[98] |
ὁ
κατ'
εἰκόνα"
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
καθ'
ὁμοίωσιν"
διὰ
τοῦτο
γεγενῆσθαι |
[24] |
ἄλλους
συχνούς,
σωφρόνως
βεβιω
κότας
|
καὶ |
καθεωρακότας
ὀξύτερόν
που
τῶν
λοιπῶν |
[2] |
τῆς
πλάνης
τὰ
μυστήρια,
τεθείασται
|
καὶ |
(καθύμνηται.
Ἐγὼ
μέν,
εἰ
καὶ |
[37] |
φιλεῖ,
οὐ
βιάζεται,
καίτοι
πολλαὶ
|
καὶ |
καλαὶ
καὶ
νῦν
ἔτι
γυναῖκες |
[31] |
ταύτας
τοσαύτας
τὸν
ἀριθμὸν
ὠνεῖται
|
καὶ |
καλεῖ
Μοίσας
κατὰ
τὴν
διάλεκτον |
[57] |
ἄλλη
ἐν
Κνίδῳ
λίθος
ἦν
|
καὶ |
καλὴ
ἦν,
ἕτερος
ἠράσθη
ταύτης |
[29] |
μὴ
παυέσθων,
ὡς
Ἀπολλόδωρός
φησι
|
καὶ |
Καλλίμαχος,
Φοῖβος
Ὑπερβορέοισιν
ὄνων
ἐπιτέλλεται |
[39] |
μὲν
Ἀργεῖοι,
ἑταίρᾳ
δὲ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
καλλιπύγῳ
θύουσιν
Συρακούσσιοι,
ἣν
Νίκανδρος |
[102] |
ἀκολουθούντων
αὐτοῖς
αἰσχύνη
καὶ
ὁρμὴ
|
καὶ |
κάλλος
καὶ
συνουσία.
Οὔκουν
ἔτ' |
[31] |
ἐμμελῶς.
Αἳ
δὲ
συνεχῶς
κιθαρίζουσαι
|
καὶ |
καλῶς
κατεπᾴδουσαι
τὸν
Μάκαρα
ἔθελγον |
[51] |
ἔχει
τὰς
αἰσθήσεις,
ὥσπερ
εὐλαὶ
|
καὶ |
κάμπαι
καὶ
ὅσα
διὰ
τῆς |
[109] |
ἐνδιαιτωμένη
(μέρεσι,
χερσὶ
καὶ
στόματι
|
καὶ |
καρδίᾳ.
Σύμβολον
τοῦτο
γνήσιον
τρισὶ |
[15] |
ἱκετηρίαι
Διὸς
καὶ
πόμα
χολῆς
|
καὶ |
καρδιουλκίαι
καὶ
ἀρρητουργίαι·
ταὐτὰ
οἱ |
[48] |
σιδήρου
καὶ
μολίβδου,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
κασσιτέρου,
λίθων
δὲ
Αἰγυπτίων
ἐνέδει |
[39] |
Καὶ
πόσῳ
βελτίους
Αἰγύπτιοι
κωμηδὸν
|
καὶ |
κατὰ
πόλεις
τὰ
ἄλογα
τῶν |
[44] |
πρῶτοι
μεμύθευνται.
Καὶ
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
κατὰ
χρόνους
ὕστερον
ἀνέπλαττον
θεούς, |
[84] |
ὑπολείπεται
τοῖς
ἀπίστοις
ἢ
κρίσις
|
καὶ |
καταδίκη;
Οὐ
κάμνει
δὲ
ὁ |
[69] |
τῷ
νοῆσαι
τὸν
θεὸν
μετρεῖται
|
(καὶ |
καταλαμβάνεται
ἡ
ἀλήθεια.
Ὁ
δὲ |
[78] |
Ὅρα
τὸ
μέγεθος
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
καταπλάγηθι.
Τοῦτον
προσκυνήσωμεν,
ἐφ'
οὗ |
[19] |
κεφαλὴν
τοῦ
νεκροῦ
φοινικίδι
ἐπεκαλυψάτην
|
καὶ |
καταστέψαντε
ἐθαψάτην,
φέρον
τες
ἐπὶ |
[114] |
ἀνθρώπους
ἀνατέλλει
τὸν
ἥλιον
αὐτοῦ"
|
καὶ |
καταψεκάζει
τὴν
δρόσον
τῆς
ἀληθείας. |
[112] |
οἱ
δὲ
(τοῦ
Χριστοῦ
μαθηταὶ
|
καὶ |
κατειλήφασι
καὶ
ἀνεκήρυξαν.
Καὶ
δὴ |
[51] |
τὰ
ἀναίσθητα,
ἀπορεῖν
ἔπεισί
μοι
|
καὶ |
κατελεεῖν
τοὺς
πλανωμένους
τῆς
ἀνοίας |
[31] |
καλῶς
κατεπᾴδουσαι
τὸν
Μάκαρα
ἔθελγον
|
καὶ |
κατέπαυον
τῆς
(ὀργῆς.
Οὗ
δὴ |
[91] |
λατρεύοντας,
κόμῃ
ῥυπῶντας,
ἐσθῆτι
πιναρᾷ
|
καὶ |
κατερρωγυίᾳ
καθυβρισμένους,
λουτρῶν
μὲν
παντάπασιν |
[57] |
ξύλου
πεποιημένη
ταῦρον
εἷλεν
ἄγριον
|
καὶ |
κατηνάγκασεν
τὸ
θηρίον
ἡ
τέχνη |
[74] |
ἐλεφαντίνων
τύπους·
θυσίας
τε
τούτοις
|
καὶ |
κενὰς
πανηγύρεις
νέμοντες,
οὕτως
εὐσεβεῖν |
[56] |
Τί
δὴ
οὖν,
ὦ
μάταιοι
|
καὶ |
κενόφρονες
(πάλιν
γὰρ
δὴ
ἐπαναλήψομαι) |
[54] |
Ἀλέξανδρος
Ἄμμωνος
υἱὸς
εἶναι
δοκεῖν
|
καὶ |
κερασφόρος
ἀναπλάττεσθαι
πρὸς
τῶν
ἀγαλματοποιῶν, |
[77] |
τ'
ἐπιπέμπων,
ἀστεροπάς,
λιμούς,
λοιμοὺς
|
καὶ |
κήδεα
λυγρὰ
καὶ
νιφετούς,
κρύσταλλα· |
[113] |
τίμιον·
ποθεινός
ἐστιν
ὑπὲρ
μέλι
|
καὶ |
κηρίον.
Πῶς
γὰρ
οὐ
ποθεινὸς |
[2] |
ἀνανεύσαντες
καὶ
ἀνακύψαντες
Ἑλικῶνα
μὲν
|
καὶ |
Κιθαιρῶνα
καταλειπόντων,
οἰκούντων
δὲ
Σιών· |
[2] |
τῷ
ἄλλῳ
δαιμόνων
χορῷ,
Ἑλικῶνι
|
καὶ |
Κιθαιρῶνι
κατακλείσωμεν
γεγηρακόσιν,
κατάγωμεν
δὲ |
[5] |
τοῦ
θεοῦ
λόγος,
λύραν
μὲν
|
καὶ |
κιθάραν,
τὰ
ἄψυχα
ὄργανα,
ὑπεριδών, |
[31] |
τὴν
Αἰολέων.
(Ταύτας
ἐδιδάξατο
ᾄδειν
|
καὶ |
κιθαρίζειν
τὰς
πράξεις
τὰς
παλαιὰς |
[59] |
θεοῦ
περιφέροντες
ἐν
τῷ
ζῶντι
|
καὶ |
κινουμένῳ
τούτῳ
ἀγάλματι,
τῷ
ἀνθρώπῳ, |
[46] |
ἔτι
παλαιότεροι
ξύλα
ἱδρύοντο
περιφανῆ
|
καὶ |
κίονας
ἵστων
ἐκ
λίθων·
ἃ |
[8] |
παρακούσῃς,
τὸ
πῦρ.
Ἐπειδὴ
δὲ
|
καὶ |
κίονος
καὶ
βάτου
ἡ
σὰρξ |
[19] |
τὴν
πολυτίμητον
εὐσεβείας
διδασκαλίαν
αἰδοῖα
|
καὶ |
κίστην
θρῃσκεύειν
παραθεμένω
Τυρρηνοῖς.
Δι' |
[22] |
τοῖσδε
καὶ
κράδαι
νάρθηκές
τε
|
καὶ |
κιττοί,
πρὸς
δὲ
καὶ
φθοῖς |
[26] |
καὶ
σωματικῶς
ἀναπλάττονται,
Δίκη
τις
|
καὶ |
Κλωθὼ
καὶ
Λάχεσις
καὶ
Ἄτροπος |
[122] |
|