Alphabétiquement     [«   »]
καθὼς 1
καθωσιωμένον 1
Καί 4
καὶ 1232
καί 3
Καὶ 41
καινὴ 1
Fréquences     [«    »]
527 δὲ
385
403 τὸν
1232 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

καὶ


Paragraphes
[101]   θέλουσιν ὑμῖν οἱ προσκυνούμενοι λίθοι  καὶ   περὶ τὴν ὕλην κενοσπούδως
[106]   τῆς ἀληθείας" ἐμποδίζοντες· (φρόνιμοι γένεσθε  καὶ   ἀβλαβεῖς· τάχα που κύριος
[115]   τιμιώτατον καὶ σεβασμιώτατον εὐσεβεῖ τε  καὶ   ἀγαθῷ παιδὶ ἀγαθοῦ πατρὸς ὄνομα
[7]   γενετῆς σφετερίσασθαι, λίθοις καὶ ξύλοις  καὶ   ἀγάλμασιν καὶ τοιούτοις τισὶν εἰδώλοις
[44]   ἑκατόμβας θύουσα καὶ πανηγύρεις ἐπιτελοῦσα  καὶ   ἀγάλματα ἀνιστᾶσα καὶ (νεὼς ἀνοικοδομοῦσα,
[62]   ἱδρύματα κωφῶν, καὶ λίθινα ξόανα  καὶ   ἀγάλματα χειροποίητα, αἵματι ἐμψύχῳ μεμιασμένα
[63]   ἐστίν· καὶ οὐρανὸς καὶ ἥλιος  καὶ   ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ἔργα τῶν
[68]   ἕνα τε εἶναι θεόν, ἀνώλεθρον  καὶ   ἀγένητον τοῦτον, ἄνω που περὶ
[36]   ὑπνωσσόντων, εἰ ἀθάνατοι καὶ ἀνενδεεῖς  καὶ   ἀγήρῳ ὑπῆρχον. (Μετέλαβεν δὲ καὶ
[108]   τούτων τὰ παραπληρώματα, λόγιοι νόμοι  καὶ   ἅγιοι λόγοι ἐν αὐταῖς ἐγγραφόμενοι
[5]   ἐστι τοῦ θεοῦ παναρμόνιον, ἐμμελὲς  καὶ   ἅγιον, σοφία ὑπερκόσμιος, οὐράνιος λόγος.
[94]   ὅσοι μὴ ἔχετε ἀργύριον, βαδίσατε  καὶ   ἀγοράσατε καὶ πίετε ἄνευ ἀργυρίου.
[33]   Ἄρει κατῃσχυμμένη μετῆλθεν ἐπὶ Κινύραν  καὶ   Ἀγχίσην ἔγημεν καὶ Φαέθοντα ἐλόχα
[1]   Λοκροῦ· δὲ ἑκὼν ἐφίπταται  καὶ   ᾄδει ἑκών. Ἕλλησι δ' ἐδόκει
[67]   ἀστρολογίας, οὐκ ἀστρονομίας, μετεωρολο γοῦσα  καὶ   ἀδολεσχοῦσα; Τὸν κύριον τῶν πνευμάτων
[8]   κυρίῳ προσδράμωμεν, ὃς καὶ νῦν  καὶ   ἀεὶ προὔτρεπεν εἰς σωτηρίαν, διὰ
[23]   τῆς ἐπαγγελίας, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες  καὶ   ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ" ~Πολλὰ
[89]   καταλιπόντες τὸ πονηρὸν καὶ ἐμπαθὲς  καὶ   ἄθεον, κἂν οἱ πατέρες χαλεπαίνωσιν,
[36]   παρὰ τοῖς Αἰθίοψιν, ἀπανθρώπου δὲ  καὶ   ἀθέσμου αὐτὸς Ζεὺς παρὰ
[28]   μὲν Ἀριστοτέλης πρῶτον Ἡφαίστου  καὶ   Ἀθηνᾶς (ἐνταῦθα δὴ οὐκέτι παρθένος
[104]   γάρ τοι δείλαιοι τῶν ἀνθρώπων  καὶ   ἄθλιοι διὰ μὲν κόρακος καὶ
[19]   τὸ σέλινον ἐκπεφυκέναι· ὥσπερ ἀμέλει  καὶ   αἱ θεσμοφοριάζουσαι τῆς ῥοιᾶς τοὺς
[22]   εὐσεβείᾳ νόθῳ προστρεπομένων. Οἷαι δὲ  καὶ   αἱ κίσται μυστικαί· δεῖ γὰρ
[122]   ὁποῖοι δὲ οἱ λόγοι, τοιαίδε  καὶ   αἱ πράξεις, καὶ ὁποῖα τὰ
[29]   Ἀλλ' αἵ γε πατρίδες αὐτοὺς  καὶ   αἱ τέχναι καὶ οἱ βίοι,
[7]   καὶ ἑρπηστικὸν θηρίον γοητεῦον καταδουλοῦται  καὶ   αἰκίζεται εἰσέτι νῦν τοὺς ἀνθρώπους,
[36]   (οὐτασθῆναι λέγει. Εἰ δὴ τραύματα,  καὶ   αἵματα· οἱ γὰρ ἰχῶρες οἱ
[48]   Αἰγυπτίων ἐνέδει οὐδὲ εἷς, σαπφείρου  καὶ   αἱματίτου θραύσματα σμαράγδου τε, (ἀλλὰ
[33]   ἀπεικότως οἱ ποιηταὶ σχέτλιον" τοῦτον  καὶ   αἰσυλοεργὸν" ἀπο καλοῦσιν. Μακρὸν δ'
[92]   οὐρανὸν περιπολεῖν καὶ τῆς ζωτικῆς  καὶ   ἀκηράτου μεταλαμβάνειν πηγῆς, κατ' ἴχνος
[68]   ἀπόρροια θεϊκή. Οὗ δὴ χάριν  καὶ   ἄκοντες μὲν ὁμολογοῦσιν ἕνα τε
[54]   Διόνυσος καὶ αὐτός· ἐβούλετο δὲ  καὶ   Ἀλέξανδρος Ἄμμωνος υἱὸς εἶναι δοκεῖν
[43]   τὸ πῦρ. Ἀλλ' φιλανθρωπότερε  καὶ   ἀληθέστερε τοῦ Ἀπόλλωνος ἄνθρωπε, τὸν
[43]   οὐδὲ ἀποστρέφεσθε; Τί δ' ἂν  καὶ   ἀληθεύσαιεν οἱ κακοί, τίνα
[71]   γὰρ σὰρξ δύναται τὸν ἐπουράνιον  καὶ   ἀληθῆ ὀφθαλμοῖς ἰδεῖν θεὸν ἄμβροτον,
[2]   κακῶν ἐπίληθες ἁπάντων" γλυκύ τι  καὶ   ἀληθινὸν φάρμα κον πειθοῦς ἐγκέκραται
[43]   τ' ἀνεχώρησεν· δαίμονας δὲ ὀλεθρίους  καὶ   ἀλιτηρίους ἐπιβούλους τε καὶ μισανθρώπους
[61]   Ἀθηναῖον ῥήτορα. Οἷαι δὲ αὖ  καὶ   ἄλλαι ὑμῶν εἰκόνες, πανίσκοι τινὲς
[115]   τὴν τοσαύτην γεωργεῖν, ὕδωρ πίνειν  καὶ   ἄλλο πλεῖν, ἀέρα ἀναπνεῖν, πῦρ
[76]   ἀλλὰ καὶ Ὅμηρος καὶ Εὐριπίδης  καὶ   ἄλλοι συχνοὶ ποιηταὶ διελέγχουσιν ὑμῶν
[13]   τὰ μυστήρια· θηρεύουσι γὰρ εἰ  καὶ   ἄλλοι τινές, ἀτὰρ δὴ καὶ
[1]   τῇ (μουσικῇ. Ἔχοιμ' ἄν σοι  καὶ   ἄλλον τούτοις ἀδελφὸν διηγή σασθαι
[40]   τῶν (Μηδικῶν ἀκμαζόντων ἀγώνων. Ἔστι  καὶ   ἄλλους παμπόλ λους συνιδεῖν δαίμονας
[35]   ὑπαγάγηται. Πανύασσις γὰρ πρὸς τούτοις  καὶ   ἄλλους παμπόλλους ἀνθρώποις λατρεῦσαι θεοὺς
[71]   ἕνα τοῦτον Πλάτωνα, πολλοὺς δὲ  καὶ   ἄλλους παραστῆσαι σπούδασον, τὸν ἕνα
[47]   ἔν τινι (ἐπιστολῇ. Ἐγενέσθην δὲ  καὶ   ἄλλω τινὲ δύο Κρητικὼ οἶμαι
[93]   αὐτομολεῖν πρὸς θεόν. Πολλῶν δὲ  καὶ   ἄλλων ἔστιν ἀπολαῦσαι ἀγαθῶν τοὺς
[13]   μυστήρια ἐπιτυμβίῳ τιμῇ. Πάρεστι δὲ  καὶ   ἄλλως μυθήριά σοι νοεῖν ἀντιστοιχούντων
[99]   συνήθεια δουλείας μὲν (γεύσασα ὑμᾶς  καὶ   ἀλόγου περιεργασίας· νομίμων δὲ ἀνόμων
[121]   περὶ ἐλαχίστου ποιούμεθα, ἀνοίας δὲ  καὶ   ἀμαθίας καὶ ῥᾳθυμίας καὶ εἰδω
[117]   ἀνθρώποις συμπολιτεύεται θεός. Λῷον οὖν  καὶ   ἄμεινον τῆς ἀρίστης τῶν ὄντων
[47]   ἔργον εἰσὶν ἀγάλματα ἐννεαπήχη Ποσειδῶνος  καὶ   Ἀμφιτρίτης ἐν Τήνῳ προσκυνούμενα. Δημήτριος
[31]   ὑπὲρ τῆς μητρὸς ἀνέθηκε χαλκᾶς  καὶ   ἀνὰ πάντα ἐκέλευσε τιμᾶσθαι τὰ
[9]   ἡμᾶς δὲ ἀναδύεσθαι τὴν ὠφέλειαν  καὶ   ἀναβάλλεσθαι τὴν σωτηρίαν; γὰρ
[92]   ὡς τέκνα φωτὸς" γνήσια ἀναθρήσωμεν  καὶ   ἀναβλέψωμεν εἰς τὸ φῶς, μὴ
[79]   κύριος λαλῶν δικαιοσύνην  καὶ   ἀναγγέλλων ἀλήθειαν· συνάχθητε καὶ ἥκετε·
[82]   αὖθις ὡς τὰ παιδία γένησθε  καὶ   ἀναγεννηθῆτε, ὥς φησιν γραφή,
[26]   καὶ Ἐπιμενίδης παλαιὸς (Ὕβρεως  καὶ   Ἀναιδείας Ἀθήνησιν ἀναστήσας βωμούς· οἳδὲ
[64]   πολέμιος Ἄρης ἀπὸ (τῆς ἄρσεως  καὶ   ἀναιρέσεως κεκλημένος. Ἧι καὶ δοκοῦσί
[103]   οὐδὲ μὴν ἐκείνων τῶν χειροκμήτων  καὶ   ἀναισθήτων πλασμάτων, πρόνοια δέ τις
[2]   εἰς σωτηρίαν· οἳ δὲ ἀνανεύσαντες  καὶ   ἀνακύψαντες Ἑλικῶνα μὲν καὶ Κιθαιρῶνα
[25]   δέ που διεκθρῴσκουσα τοῦ σκότους  καὶ   ἀναλάμπουσα, οἷον δὴ ἐκεῖνο λέλεκταί
[48]   τοπαζίου. Λεάνας οὖν τὰ πάντα  καὶ   ἀναμίξας ἔχρωσε κυάνῳ, οὗ δὴ
[66]   καθύμνησαν, ὡς Ἀναξίμανδρος (Μιλήσιος ἦν)  καὶ   Ἀναξαγόρας Κλαζομένιος καὶ
[64]   Θαλῆς Μιλήσιος τὸ ὕδωρ  καὶ   Ἀναξιμένης καὶ αὐτὸς Μιλήσιος
[29]   μιαιφόνε, τειχεσιπλῆτα, ἀλλοπρόσαλλος" οὗτος  καὶ   ἀνάρσιος" ὡς μὲν Ἐπί χαρμός
[84]   (διανίστησιν· ἔγειρε, φησίν, καθεύδων  καὶ   ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ
[114]   τὸν μέγαν ὄντως καὶ θεῖον  καὶ   ἀναφαίρετον τοῦ πατρὸς κλῆρον χαρι
[40]   καὶ μιαροί. Ἔστι μὲν ἐφευρεῖν  καὶ   ἀναφανδὸν οὕτω κατὰ πόλεις δαίμονας
[113]   εὖ γινώσκοις ἠμὲν θεὸν ἠδὲ  καὶ   ἄνδρα. Γλυκὺς" λόγος
[33]   οἱ παῖδες ὑμῶν σέβειν, ἵνα  καὶ   ἄνδρες γενήσονται εἰκόνα πορνείας ἐναργῆ
[42]   ἐπιφη μίσας, ἀλλὰ φόνος ἐστὶ  καὶ   ἀνδροκτασία τοιαύτη θυσία. ~Τί
[112]   (τοῦ Χριστοῦ μαθηταὶ καὶ κατειλήφασι  καὶ   ἀνεκήρυξαν. Καὶ δὴ καὶ πᾶς,
[74]   μακρὴν πόντου τε χαροπὸν οἶδμα  καὶ   ἀνέμων βίας· θνητοὶ δὲ πολλοὶ
[36]   οὐδὲ μὴν ὑπνωσσόντων, εἰ ἀθάνατοι  καὶ   ἀνενδεεῖς καὶ ἀγήρῳ ὑπῆρχον. (Μετέλαβεν
[69]   τὴν τῶν ὅλων ἀρρεπῶς περιλαμβάνων  καὶ   ἀνέχων (φύσιν. μὲν δὴ
[63]   οὐρανὸς καὶ ἥλιος καὶ ἄγγελοι  καὶ   ἄνθρωποι ἔργα τῶν δακτύλων αὐτοῦ.
[120]   καὶ πατρός, ὑπὲρ ἀνθρώπων εὔχεται  καὶ   ἀνθρώποις ἐγκελεύεται κέκλυτε, μυρία φῦλα"
[42]   φρενοβλαβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, πρὸς δὲ  καὶ   ἀνθρωποκτονίας ἀπολαύοντες· νυνὶ μὲν τὰς
[7]   μόνος ἄμφω, θεός τε  καὶ   ἄνθρωπος, ἁπάντων ἡμῖν αἴτιος ἀγαθῶν·
[122]   φίλοιν τὰ (πάντα, τοῦ θεοῦ  καὶ   ἀνθρώπου. Ὥρα οὖν ἡμῖν μόνον
[4]   ὅσον ἴσχυσεν· ἀνθρώπους ἐκ λίθων  καὶ   ἀνθρώπους ἐκ θηρίων πεποίηκεν. Οἱ
[6]   ἀναφῆναι τὴν γῆν θεούς τε  καὶ   ἀνθρώπους ὀνειρώσσοντες· ἀλλ' οὐ πρό
[69]   θεόν· τὰ μὲν γὰρ ἄδικα  καὶ   ἄνισα εἴδωλα οἴκοι ἐν τῷ
[92]   τὰ ἡδονῆς ῥεύματα, καλινδούμενοι ἀνονήτους  καὶ   ἀνοήτους ἐκβόσκονται τρυφάς, ὑώδεις τινὲς
[4]   συνῳδὸς ἀληθείας, τοὺς ἐν ἀγνοίᾳ  καὶ   ἀνοίᾳ κατατετριμμένους οἰκτείρουσα· Δυνατὸς γὰρ
[120]   μετ' ἀγγέλων ἀμφὶ τὸν ἀγέννητον  καὶ   ἀνώ λεθρον καὶ μόνον ὄντως
[99]   ἀλόγου περιεργασίας· νομίμων δὲ ἀνόμων  καὶ   ἀπατηλῶν ὑποκρίσεων ἄγνοια αἰτία,
[85]   τούτοις δὴ (προσώχθισεν θεὸς  καὶ   ἀπειλεῖ· καὶ δὴ καὶ τὸ
[8]   μὲν λοιδορεῖται, ἔστιν δ' οὗ  καὶ   ἀπειλεῖ· τοὺς δὲ καὶ θρηνεῖ
[98]   Πολύκλειτος ἡκόντων Πραξιτέλης τε αὖ  καὶ   Ἀπελλῆς καὶ ὅσοι τὰς βαναύσους
[62]   τε φόνοισιν. (Καὶ γὰρ δὴ  καὶ   ἀπηγόρευται ἡμῖν ἀναφανδὸν ἀπατηλὸν ἐργάζεσθαι
[83]   αὐτῶν, ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ ὄντες  καὶ   ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ θεοῦ,
[48]   δημιουργίαν, σύνθετον ἀπό τε Ὀσίριδος  καὶ   Ἄπιος γενόμενον Ὀσίραπις. ~Καινὸν δὲ
[76]   εἰσάγων Ἡρακλέα καὶ μεθύοντα ἀλλαχόθι  καὶ   ἄπληστον· πῶς γὰρ οὐχί; Ὃς
[13]   περὶ τὸν Διόνυσον· εἰ δὲ  καὶ   ἀπὸ Μυοῦντός τινος Ἀττικοῦ, ὃν
[80]   αὐτοῦ" καὶ Κύριος δίδωσι σοφίαν  (καὶ   ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ γνῶσις καὶ
[5]   τῶν μέσων ἐπὶ τὰ πέρατα  καὶ   ἀπὸ τῶν ἄκρων ἐπὶ τὰ
[47]   αὐτόθεν δῆλον· οὐ μὴν ἀλλὰ  καὶ   ἀποδείξεως ποσῆς (ἐπιδεομένου τοῦ τόπου
[33]   Ἀδώνιδος, ἐφιλονείκει δὲ τῇ βοώπιδι  καὶ   ἀποδυσάμεναι διὰ μῆλον αἱ θεαὶ
[25]   τῆς ἀληθείας Μωσέα προστάττοντα θλαδίαν  καὶ   ἀποκεκομμένον (μὴ ἐκκλησιάζειν, καὶ προσέτι
[80]   παιδείας, μή ποτε ὀργισθῇ κύριος,  καὶ   ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας, ὅταν
[35]   Ὀμφάλῃ, Λαομέδοντι δ' ἐθήτευε Ποσειδῶν  καὶ   Ἀπόλλων, καθάπερ ἀχρεῖος οἰκέτης, μηδὲ
[47]   Πατάροις τῆς Λυκίας ἀγάλματα Διὸς  καὶ   Ἀπόλλωνος εἰ> Φειδίας πάλιν ἐκεῖνα
[8]   δὲ ἄλλα, ἔστι δ' οὗ  καὶ   ἀποπρίων, εἴ πως οἷόν τε
[115]   ἀνατειλάτωσαν τὸν ἐγκεκρυμμένον ἔνδον ἐκφαίνουσαι  καὶ   ἀποστίλβουσαι ἄνθρω πον, τὸν μαθητὴν
[70]   ἔργα ἀνθρώπων χρύσεα καὶ χάλκεα  καὶ   ἀργύρου ἠδ' ἐλέφαντος καὶ ξυλίνων
[48]   Ῥίνημα γὰρ χρυσοῦ ἦν αὐτῷ  καὶ   ἀργύρου χαλκοῦ τε καὶ σιδήρου
[69]   ἔσται σοι" στάθμιον καὶ μέτρον  καὶ   ἀριθμὸν τῶν ὅλων ὑπολαμβάνων τὸν
[1]   ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ. ~Ἀμφίων Θηβαῖος  καὶ   Ἀρίων Μηθυμναῖος ἄμφω μὲν
[5]   τὸ ἀκήρατον, ἔρεισμα τῶν ὅλων  καὶ   ἁρμονία τῶν πάντων, ἀπὸ τῶν
[15]   καὶ πόμα χολῆς καὶ καρδιουλκίαι  καὶ   ἀρρητουργίαι· ταὐτὰ οἱ Φρύγες τελίσκουσιν
[122]   ὅσα πράττουσιν οἱ ἀνόητοι, ἀνοσιουργεῖν  καὶ   ἀσεβεῖν νομίζουσιν, καὶ αὐτήν γε
[27]   ταῦτα δὲ περὶ ἀνθρώπων αἰσχρῶν  καὶ   ἀσελγῶς βεβιωκότων ἀναγέγραπται· τύφῳ καὶ
[65]   θεόν, τὰ δὲ πτωχὰ" ταῦτα  καὶ   ἀσθενῆ" φησιν ἀπόστολος,
[26]   σωτῆρας Διοσκούρους καὶ Ἡρακλέα ἀλεξίκακον  καὶ   Ἀσκληπιὸν ἰατρόν. ~Αὗται μὲν αἱ
[70]   παρὰ Θρᾳκῶν λαμβάνεις, πολλά σε  καὶ   Ἀσσύριοι πεπαιδεύκασι, νόμους δὲ τοὺς
[71]   γοῦν τὰ πάντα" φησί, σείων  καὶ   ἀτρεμίζων ὡς μὲν μέγας τις
[26]   τις καὶ Κλωθὼ καὶ Λάχεσις  καὶ   Ἄτροπος καὶ Εἱμαρμένη, Αὐξώ (τε
[5]   ἀνθρώπῳ. Σὺ γὰρ εἶ κιθάρα  καὶ   αὐλὸς καὶ ναὸς ἐμοί· κιθάρα
[51]   ὀστρέων γένος, ἀλλὰ ζῇ γε  καὶ   αὔξεται, πρὸς δὲ καὶ τῇ
[52]   καὶ τὰ ἀναθήματα ἐσύλησαν  καὶ   αὐτὰ ἐχώνευσαν (τὰ ἀγάλματα. Καὶ
[73]   αὐταρκεῖ μόνον φιλοσοφία) ἀλλὰ  καὶ   αὐτὴ ποιητικὴ περὶ τὸ
[122]   ἀνόητοι, ἀνοσιουργεῖν καὶ ἀσεβεῖν νομίζουσιν,  καὶ   αὐτήν γε ἔτι τὴν ἄγνοιαν
[26]   ποιηταί. Φιλοσόφων δὲ ἤδη τινὲς  καὶ   αὐτοὶ μετὰ τοὺς ποιητικοὺς τῶν
[39]   αὐτοῖς οἱ θεοί, τοιοίδε δὲ>  καὶ   αὐτοί, παίζοντες ἐν θεοῖς, μᾶλλον
[38]   ἐρωτικός, ὡς δράκων. ~Ἤδη δὲ  καὶ   αὐτοὶ φαίνονται οἱ δεισιδαίμονες ἄκοντες
[78]   στοιχεῖα καὶ τὸν κόσμον σὺν  καὶ   αὐτοῖς λέγει· γῆ" φησί,
[54]   αὖθις δὲ τὸν Δημήτριον θεὸν  καὶ   αὐτὸν ἀναγο ρεύοντες· καὶ ἔνθα
[54]   Μιθριδάτης Ποντι κὸς Διόνυσος  καὶ   αὐτός· ἐβούλετο δὲ καὶ Ἀλέξανδρος
[7]   ἀνθρώπους εἰς θάνατον ὑποφέρων) εἷς  καὶ   αὐτὸς ἐπίκουρος καὶ βοηθὸς ἡμῖν
[8]   θεός, σῶσαι τὸν ἄνθρωπον γλιχόμενος·  καὶ   αὐτὸς ἤδη σοὶ ἐναργῶς
[66]   ὅπῃ οὐκ ἐπὶ τὰ Δημοκρίτου  καὶ   αὐτὸς κατασύρεται εἴδωλα. ~(Καὶ πολύς
[64]   τὸ ὕδωρ καὶ Ἀναξιμένης  καὶ   αὐτὸς Μιλήσιος τὸν ἀέρα,
[30]   (μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων" Ἡρακλέα οὖν  καὶ   αὐτὸς Ὅμηρος θνητὸν οἶδεν ἄνθρωπον,
[5]   κατ' εἰκόνα τὴν ἑαυτοῦ· ἀμέλει  καὶ   αὐτὸς ὄργανόν ἐστι τοῦ θεοῦ
[71]   δὲ Ἀθηναῖος διαρρήδην ἂν  καὶ   αὐτὸς περὶ τῆς ἀληθείας ἐγεγράφει
[101]   πολλὰ φέρω τάδε; Πῇ δὲ  καὶ   αὐτὸς πλάζομαι; (Οὐ βούλεσθε οὖν
[12]   τὴν γοητείαν τὴν ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς  καὶ   αὐτούς γε τοὺς καλουμένους ὑμῶν
[44]   τούτους σιωπή σομαι, πρὸς δὲ  καὶ   αὐτοὺς ἐξελέγξω– νεὼς μὲν εὐφήμως
[38]   Πυρετῷ δὲ καὶ Φόβῳθύουσιν, οὓς  καὶ   αὐτοὺς μετὰ τῶν ἀμφὶ τὸν
[66]   Μητρό δωρος διττάς, ὡς ἔοικεν,  καὶ   αὐτὼ ἀρχὰς ἀπελιπέτην τὸ (πλῆρες
[80]   κύριον τὸν θεόν σου προσκυνήσεις  καὶ   αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις" νῦν δὴ
[48]   ἄγαλμα μεταχθῆναι λέγει, ἐν σιτοδείᾳ  καὶ   αὐτῶν γενομένων καὶ ὑπὸ Πτολεμαίου
[68]   πάντα οὗτος οἶδεν καὶ διδοῖ  καὶ   ἀφαιρεῖται, καὶ βασιλεὺς οὗτος τῶν
[34]   οὐ καλός, ἀλλὰ Διονύσῳ καλός·  καὶ   ἀφροδίσιος ἦν χάρις,
[102]   εἰ δὲ αἰδῶ καὶ ἔρωτα  καὶ   ἀφροδίτην ἐκθειάζετε, ἀκολουθούντων αὐτοῖς αἰσχύνη
[65]   Σούσοις καὶ Ἐκβα τάνοις Πέρσαις  καὶ   Βάκτροις καὶ Δαμασκῷ καὶ Σάρδεσιν
[120]   δὲ ὅσοι τῶν ἀνθρώπων λογικοί,  καὶ   βάρβαροι καὶ Ἕλληνες· τὸ πᾶν
[117]   δὲ ἄμφω τῷ Χριστοῦ γνωρίμῳ,  καὶ   βασιλείας ἄξιον φανῆναι καὶ βασιλείας
[117]   γνωρίμῳ, καὶ βασιλείας ἄξιον φανῆναι  καὶ   βασιλείας κατηξιῶσθαι. ~Φύγωμεν οὖν τὴν
[68]   οἶδεν καὶ διδοῖ καὶ ἀφαιρεῖται,  καὶ   βασιλεὺς οὗτος τῶν πάντων" Ταύτῃ
[8]   πῦρ. Ἐπειδὴ δὲ καὶ κίονος  καὶ   βάτου σὰρξ τιμιωτέρα, προφῆται
[75]   τοῦ θεοῦ· ἀλλ' ἔστι τόλμης  καὶ   βίας ταῦτ' ὄργανα εὑρημέν' ἀνθρώποισιν.
[7]   ὑποφέρων) εἷς καὶ αὐτὸς ἐπίκουρος  καὶ   βοηθὸς ἡμῖν κύριος, προμηνύων
[92]   δὲ σκωλήκων δίκην περὶ τέλματα  καὶ   βορβόρους, τὰ ἡδονῆς ῥεύματα, καλινδούμενοι
[73]   μυθώδη παρέκβασιν· παρίτω (δὴ ὅστις  καὶ   βούλεται ποιητὴς πρῶτος. Ἄρατος μὲν
[105]   τοῦ ὄφεως, ὡσεὶ ἀσπίδος κωφῆς  καὶ   βυούσης τὰ ὦτα αὐτῆς, ἥτις
[44]   Χάρμον μειράκιόν τι ἑλεῖν  καὶ   βωμὸν ἱδρύσασθαι ἐν Ἀκαδημίᾳ χαριστήριον
[44]   εἴτε ἄλλος τις, οἳ νεὼς  καὶ   βωμοὺς ἀνέστησαν αὐτοῖς, πρὸς δὲ
[62]   οἳ ναοὺς πάντας ἀπαρνήσονται ἰδόντες  καὶ   βωμούς, εἰκαῖα λίθων ἱδρύματα κωφῶν,
[74]   θεός, ὃς οὐρανόν τ' ἔτευξε  καὶ   γαῖαν μακρὴν πόντου τε χαροπὸν
[41]   Αἰγυπ τίων θεοί, οἷα αἴλουροι  καὶ   γαλαῖ, προήσονται τὴν Ὁμηρι
[54]   ἐστι Δημητρίου, βωμοὶ δὲ πανταχοῦ·  καὶ   γάμος ὑπὸ Ἀθηναίων αὐτῷ
[14]   βίῳ τὰ μυστήρια. ~Ἤδη δέ,  καὶ   γὰρ καιρός, αὐτὰ ὑμῶν τὰ
[77]   ἐπὶ τὰς προφητικὰς ἰέναι γραφάς·  καὶ   γὰρ οἱ χρησμοὶ τὰς εἰς
[122]   φίλων" θεοφιλὴς δὲ ἄνθρωπος  (καὶ   γὰρ οὖν φίλος τῷ θεῷ,
[37]   καὶ τέθαπται· Καλλίμαχος ἐν ὕμνοις·  καὶ   γὰρ τάφον, ἄνα, σεῖο
[109]   φαρμάκων αὐστηρία, οὕτως ἥδει μὲν  καὶ   γαργαλίζει συνήθεια, ἀλλ'
[32]   καὶ τραύματα αὐτῶν καὶ δεσμὰ  καὶ   γέλωτας καὶ μάχας δουλείας τε
[36]   ἐνδεεῖς. Διὸ τράπεζαι καὶ μέθαι  καὶ   γέλωτες καὶ συνουσίαι, οὐκ ἂν
[58]   μοιχεῖαι ᾀδόμεναι καὶ εὐωχίαι κωμῳδούμεναι  καὶ   γέλωτες παρὰ πότον εἰσαγόμενοι προτρέπουσι
[64]   Ἐλεάτης θεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ  καὶ   γῆν, θάτερον δὲ αὐτοῖν μόνον,
[114]   μεταφυτεύων τὴν φθορὰν εἰς ἀφθαρσίαν  καὶ   γῆν μεταβάλλων εἰς οὐρανούς,
[25]   τὸν ὑψοῦ τόνδ' ἄπειρον αἰθέρα  καὶ   γῆν πέριξ ἔχονθ' ὑγραῖς ἐν
[25]   ἄθεον τρόπον τὸν τῆς θείας  καὶ   γονίμου δυνάμεως ἐστερημένον, διὰ δὲ
[58]   καὶ χρυσέοις καὶ ἐλεφαντίνοις ἀγαλματίοις  καὶ   (γραφαῖς προσανέχοντες. Τοσούτων ὑμῖν οἱ
[63]   τε καὶ ναῦς καὶ πόλεις  καὶ   γραφὰς δημιουργεῖ, θεὸς δὲ πῶς
[61]   ἄλλαι ὑμῶν εἰκόνες, πανίσκοι τινὲς  καὶ   γυμναὶ κόραι καὶ σάτυροι μεθύον
[57]   ἀγάλματος· τὸ ἄγαλμα Ἀφροδίτης ἦν  καὶ   γυμνὴ ἦν· νικᾶται Κύπριος
[120]   δι' οὗ τὴν φθορὰν ἀποβάλλετε,  καὶ   γυμνὸν δικαιοσύνης ἐπιδείξω τὸ σχῆμα,
[23]   παιδίον δὲ ὑπὸ Τιτάνων διασπώμενον  καὶ   γύναιον πενθοῦν καὶ μόρια ἄρρητα
[45]   κεκήδευται; Ἰμμάραδος δὲ Εὐμόλπου  καὶ   Δαείρας οὐχὶ ἐν τῷ περιβόλῳ
[51]   δὲ οἱ θεοποιοὶ οὐ θεοὺς  καὶ   δαίμονας κατά γε αἴσθησιν τὴν
[55]   νενικημένος. Εἴδωλα γοῦν εἰκότως αὐτοὺς  καὶ   δαίμονας ὑμεῖς αὐτοὶ κεκλήκατε, ἐπεὶ
[64]   ἀνειδωλοποιοῦσαν τὴν ὕλην ἐφεύρωμεν, εἰ  καὶ   δαιμόνια ἄττα ἐκθειάζουσαν κατὰ παρα
[32]   καὶ συμπόσια συμπλοκάς τ' αὖ  καὶ   δάκρυα καὶ πάθη καὶ (μαχλώσας
[55]   αἱ πανηγύρεις, δεσμὰ καὶ τραύματα  καὶ   δακρύοντες θεοί· μοι ἐγώ,
[65]   Ἐκβα τάνοις Πέρσαις καὶ Βάκτροις  καὶ   Δαμασκῷ καὶ Σάρδεσιν (ὑπέδειξε σέβειν.
[34]   διαθλούμενοι, ὥσπερ καὶ τὰ λόγια,  καὶ   (δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ τὰ μὲν
[10]   ἀνοιγνὺς ὕστερον ἀποκαλύπτει τἄνδον  καὶ   δείκνυσιν μηδὲ γνῶναι οἷόν
[55]   ἀκάθαρτα, πρὸς πάντων ὁμολογούμενα γήινα  καὶ   δεισαλέα, κάτω βρίθοντα, περὶ τοὺς
[25]   ξύλον" ~Ἀκρότητες ἄρα ἀμαθίας ἀθεότης  καὶ   δεισιδαιμονία, ὧν ἐκτὸς μένειν σπουδαστέον.
[53]   κύματα. Οἶδα ἐγὼ πῦρ ἐλεγκτικὸν  καὶ   δεισιδαιμονίας ἰατικόν· εἰ βούλει παύσασθαι
[13]   ἂν ἀρχεκάκους φήσαιμι μύθων ἀθέων  καὶ   δεισιδαιμονίας ὀλεθρίου πατέρας, σπέρμα κακίας
[32]   ἀκρασίας μυθολογίας καὶ τραύματα αὐτῶν  καὶ   δεσμὰ καὶ γέλωτας καὶ μάχας
[23]   μὴ γνωρίζοντες θεόν, ἑτέρᾳ δὲ  καὶ   δευτέρᾳ ταύτῃ πλάνῃ τοὺς οὐκ
[85]   (προσώχθισεν θεὸς καὶ ἀπειλεῖ·  καὶ   δὴ καὶ τὸ τέλος τῆς
[5]   ὄργανα, ὑπεριδών, κόσμον δὲ τόνδε  καὶ   δὴ καὶ τὸν σμικρὸν κόσμον,
[96]   τὸ μετὰ τοῦτο ὅπως ἔχει·  καὶ   δὴ μή τις ὑμᾶς τοῦδε
[1]   τὰ θηρία γυμνῇ τῇ ᾠδῇ  καὶ   δὴ τὰ δένδρα, τὰς φηγούς,
[11]   ἄλλα ὁμοίως τέθνηκε νάματα μαντικὰ  καὶ   δὴ τοῦ τύφου κενὰ ὀψὲ
[34]   τῷ θεῷ γέγονεν αἴτησις,  καὶ   δὴ ὑπισχνεῖται παρέξειν αὐτῷ, εἰ
[40]   συνέταξε θύειν Πλαταιεῦσιν Ἀνδρο κράτει  καὶ   Δημοκράτει καὶ Κυκλαίῳ καὶ Λεύκωνι
[79]   τοῦ οὐρανοῦ (ἐθεμελίωσαν. Ἔτι δὲ  καὶ   διὰ Ἡσαΐου (καὶ ταύτην ἀπομνημονεύσω
[8]   τοὺς σκληροκαρδίους προὔτρεπεν· ἤδη δὲ  καὶ   διὰ Μωσέως τοῦ πανσόφου καὶ
[66]   παρελεύ σομαι διὰ πάσης ὕλης  καὶ   διὰ τῆς ἀτιμοτάτης τὸ θεῖον
[101]   κάρῳ καὶ μέθῃ βεβαρημένοι ἀνανήψατε  καὶ   διαβλέψαντες ὀλίγον ἐννοήθητε, τί θέλουσιν
[24]   ὑπουργῆσαι τὸν τρισκαιδέκατον τοῦτον ἆθλον  καὶ   Διαγόρᾳ τοὔψον παρα σκευάσαι" κᾆτ'
[24]   Ἀκραγαντῖνον καὶ Νικάνορα τὸν Κύπριον  καὶ   Διαγόραν καὶ Ἵππωνα τὼ Μηλίω
[110]   καὶ ἐνεδείξατο, παραστησάμενος, σπονδοφόρος  καὶ   διαλλακτὴς καὶ σωτὴρ ἡμῶν λόγος,
[18]   προσηγορεύθη· οἱ δὲ Τιτᾶνες, οἱ  καὶ   διασπά σαντες αὐτόν, λέβητά τινα
[88]   ἐκ πολλῶν ἕνωσις ἐκ πολυφωνίας  καὶ   διασπορᾶς ἁρμονίαν λαβοῦσα θεϊκὴν μία
[88]   μία γίνεται συμφωνία, ἑνὶ χορηγῷ  καὶ   διδασκάλῳ τῷ λόγῳ ἑπομένη, ἐπ'
[68]   μυθεῖσθαι, καὶ πάντα οὗτος οἶδεν  καὶ   διδοῖ καὶ ἀφαιρεῖται, καὶ βασιλεὺς
[113]   μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε" Ὕμνησον  καὶ   διήγησαί μοι τὸν πατέρα σου
[42]   φόνος, οὐδ' εἰ Ἀρτέμιδί τις  καὶ   Διὶ ἐν ἱερῷ δῆθεν χωρίῳ
[69]   μικρόν, ἀλλ' στάθμιον ἀληθινὸν  καὶ   δίκαιον ἔσται σοι" στάθμιον καὶ
[106]   κενοὺς τῆς πονηρίας λέγει· ἐλεεῖ  καὶ   δικαιοσύνης πληροῖ· πίστευσον, ἄνθρωπε, ἀνθ
[7]   καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως  καὶ   δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν
[26]   Δηὼ τὸν σῖτον, ὡς Ἀθηναῖοι,  καὶ   Διόνυσον τὴν ἄμπελον, ὡς Θηβαῖοι,
[34]   φησὶν Ἡράκλειτος, ωὑτὸς δὲ Ἅιδης  καὶ   Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν"
[15]   ἑταίρᾳ ἐρασταί. ~Δηοῦς δὲ μυστήρια  καὶ   Διὸς πρὸς μητέρα Δήμητρα ἀφροδίσιοι
[47]   δύο Κρητικὼ οἶμαι ἀνδριαντοποιὼ (Σκύλλις  καὶ   Δίποινος ὠνομαζέσθην) τούτω δὲ τὰ
[91]   πλάσμα καὶ ἰᾶται τὸ παράπτωμα  καὶ   διώκει τὸ θηρίον καὶ τὸν
[64]   ἄρσεως καὶ ἀναιρέσεως κεκλημένος. Ἧι  καὶ   δοκοῦσί μοι πολλοὶ μάλιστα τὸ
[70]   νόμους δὲ τοὺς ὅσοι ἀληθεῖς  καὶ   δόξαν τὴν τοῦ θεοῦ παρ'
[22]   πόπανα πολυόμφαλα χόνδροι τε ἁλῶν  καὶ   δράκων, ὄργιον Διονύσου Βασσάρου; Οὐχὶ
[7]   γοῦν πονηρὸς οὑτοσὶ τύραννος  καὶ   δράκων, οὓς ἂν οἷός τε
[38]   γένος εἰσί" μικρὸν δὲ ὕστερον  καὶ   δρύες (ὄντες εὑρεθήσονται καὶ πέτραι.
[81]   παντοκράτωρ εἰς τὸν αἰῶνα,  καὶ   δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται καὶ
[71]   ἀτρεμίζων ὡς μὲν μέγας τις  καὶ   δυνατός, φανερός· ὁποῖος δέ τις
[114]   δὲ εὐλα βεῖται τὸ φῶς  καὶ   δύνουσα διὰ τὸν φόβον παραχωρεῖ
[20]   οἱ γηγενεῖς· ὀνόματα αὐτοῖς Βαυβὼ  καὶ   Δυσαύλης καὶ Τριπτόλεμος, ἔτι δὲ
[78]   ποιήσει τι ἄνθρωπος ἐν κρυφαίοις,  καὶ   ἐγὼ οὐκ ὄψομαι αὐτόν; Οὐχὶ
[42]   φόνων· ἤδη δὲ κατὰ πόλεις  καὶ   ἔθνη, οἱονεὶ λοιμοὶ ἐπισκήψαντες, (σπονδὰς
[89]   ἐπιτελοῦμεν ἔτι, ἀλλὰ σφᾶς αὐτούς,  καὶ   εἰ μὴ παιδαγωγῶν ἐτύχομεν ἀγαθῶν,
[52]   ἄλλος μαινόμενος τοιαῦτα ἄττα ἐπεχείρησεν  καὶ   εἰ τὸν Αἰγύπτιόν τις ἀπέκτεινεν
[95]   δ' ἄρα εἰ θεοσεβητέον, ζητεῖτε,  καὶ   εἰ τῷ σοφῷ τούτῳ {δὴ}
[95]   δὲ πρὶν ἐπισκέψασθαι μεθύετε·  καὶ   εἰ ὑβριστέον, οὐ πολυπραγμονεῖτε, ἀλλ'
[41]   τε δαίμονες καὶ οἱ θεοὶ  καὶ   εἴ τινες ἡμίθεοι ὥσπερ ἡμίονοι
[27]   θεοὺς αὐτοὺς ἐπιδεῖξαι ὁποῖοί τινες  καὶ   εἴ τινες, ἵν' ἤδη ποτὲ
[84]   τὸ ἅγιόν σοι πνεῦμα ἐξηγήσεται·  καὶ   εἶδον τὰ ἔργα μου, φησί,
[121]   δὲ καὶ ἀμαθίας καὶ ῥᾳθυμίας  καὶ   εἰδω λολατρείας ὕβρεις περιφανεῖς καὶ
[99]   τῶν ἀνθρώπων γένος κηρῶν ὀλεθρίων  καὶ   εἰδώλων ἐπιστυγῶν πολλὰς τῶν δαιμόνων
[26]   Κλωθὼ καὶ Λάχεσις καὶ Ἄτροπος  καὶ   Εἱμαρμένη, Αὐξώ (τε καὶ Θαλλώ,
[84]   διὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ ταύτῃ  καὶ   εἶπον· ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ·
[27]   ἀληθείας, καθέλκουσαι οὐρανόθεν τὸν ἄνθρωπον  καὶ   εἰς βάραθρον περιτρέπουσαι. Ἐθέλω δὲ
[74]   παραγυμνοῦσι τὴν ἀλήθειαν· μὲν  καὶ   εἰς τὸν αἰθέρα καὶ εἰς
[74]   μὲν καὶ εἰς τὸν αἰθέρα  καὶ   εἰς τὸν οὐρανὸν (ἀναβλέψας τόνδε
[122]   φρονήσεως" γενόμενον ὑπὸ Χριστοῦ Ἰησοῦ  καὶ   εἰς τοσοῦτον ὅμοιον ἤδη καὶ
[41]   παῖδα νουθετεῖ. ~Εἰ δ' ἄρα  καὶ   εἰσὶ φύλακες οὗτοι, οὐκ εὐνοίᾳ
[56]   λίθοι τίμιοι; Οὐχὶ γῆ τε  καὶ   ἐκ γῆς; οὐχὶ δὲ μιᾶς
[21]   κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς κάλαθον  καὶ   ἐκ καλάθου εἰς κίστην. ~Καλά
[65]   ἀναστήσας ἐν Βαβυλῶνι καὶ Σούσοις  καὶ   Ἐκβα τάνοις Πέρσαις καὶ Βάκτροις
[1]   ἔχω λέγειν. Ἀγὼν δὲ ἦν  καὶ   ἐκιθάριζεν ὥρᾳ καύματος Εὔνομος, ὁπηνίκα
[27]   ἀλήθεια, γυμνοῦσα τῶν καταπληκτικῶν τουτωνὶ  καὶ   ἐκπληκτικῶν προσωπείων τὸν ὄχλον τῶν
[66]   ὑπονοεῖ. Ἐπικούρου μὲν γὰρ μόνου  καὶ   ἑκὼν ἐκλήσομαι, ὃς οὐδὲν μέλειν
[81]   ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου,  καὶ   ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν
[58]   λιθίνοις καὶ ξυλίνοις καὶ χρυσέοις  καὶ   ἐλεφαντίνοις ἀγαλματίοις καὶ (γραφαῖς προσανέχοντες.
[47]   τὴν Ἀθήνησι Πολιάδα ἐκ χρυσοῦ  καὶ   ἐλέφαντος κατασκευάσαι Φειδίαν παντί που
[2]   ὑποπέπτωκεν ὀφθαλμοῖς. Κιθαιρὼν δὲ ἄρα  καὶ   Ἑλικὼν καὶ τὰ Ὀδρυσῶν ὄρη
[112]   καὶ τὸ πᾶν ἤδη Ἀθῆναι  καὶ   Ἑλλὰς γέγονεν τῷ (λόγῳ. Οὐ
[120]   τῶν ἀνθρώπων λογικοί, καὶ βάρβαροι  καὶ   Ἕλληνες· τὸ πᾶν ἀνθρώπων γένος
[89]   τὸ ἔθος καταλιπόντες τὸ πονηρὸν  καὶ   ἐμπαθὲς καὶ ἄθεον, κἂν οἱ
[50]   Σαράπιδος ἐν Αἰγύπτῳ κατενεχθήσεσθαί φησι  καὶ   ἐμπρησθήσεσθαι· Ἶσι, θεὰ τριτάλαινα, μένεις
[78]   ἠγάπησαν καὶ οἷς αὐτοὶ (ἐδούλευσαν,  καὶ   ἐμπρησθήσεται πόλις αὐτῶν. Φθαρήσεσθαι
[6]   οἰκίαν· πρὸ ἑωσφόρου" γὰρ ἦν,  καὶ   ἐν ἀρχῇ ἦν λόγος
[114]   οὐρανοῦ τοῖς ἐν σκότει κατορωρυγμένοις  καὶ   ἐν σκιᾷ θανάτου κατακεκλεισμένοις ἐξέλαμψεν
[69]   εἴδωλα οἴκοι ἐν τῷ μαρσίππῳ  καὶ   ἐν τῇ ὡς ἔπος εἰπεῖν
[7]   ἀρχῆθεν προφητικῶς, νῦν δὲ ἤδη  καὶ   ἐναργῶς εἰς σωτηρίαν παρα καλῶν.
[110]   ὃς ἦν, δι' ὧν ἐδίδαξεν  καὶ   ἐνεδείξατο, παραστησάμενος, σπονδοφόρος καὶ
[54]   θεὸν καὶ αὐτὸν ἀναγο ρεύοντες·  καὶ   ἔνθα μὲν ἀπέβη τοῦ ἵππου
[30]   ἰατρόν, Κρόνῳ δὲ ἐπικεῖσθαι Σικελίαν  καὶ   ἐνταῦθα αὐτὸν (τεθάφθαι. Πατροκλῆς τε
[82]   Μωυσῆς μὲν ὁμολογεῖ ἔμφοβος εἶναι  καὶ   ἔντρομος" ἀκούων περὶ τοῦ λόγου,
[39]   ἐν θεοῖς, μᾶλλον δὲ ἐμπαίζοντες  καὶ   ἐνυβρίζοντες (σφίσιν αὐτοῖς. Καὶ πόσῳ
[100]   τοῦ θεοῦ, τὸ οἰκεῖον αὐτοῦ  καὶ   ἐξαίρετον καὶ ἰδιωματικὸν παρὰ τὰ
[26]   τὰς κινήσεις ἐπιθεώμενοι ἐθαύμασάν τε  καὶ   ἐξεθείασαν, θεοὺς ἐκ τοῦ θεῖν
[25]   τὸν ἄνθρωπον, οὐρανίου ἐξέτρεψαν διαίτης  καὶ   ἐξετάνυσαν ἐπὶ γῆς, γηΐνοις προσα
[113]   μαθητεύσωμεν τῷ κυρίῳ. Τοῦτό τοι  καὶ   ἐπήγγελται τῷ πατρὶ διηγήσομαι τὸ
[33]   Θέτις, ἐπὶ δὲ Ἰασίωνι Δημήτηρ  καὶ   ἐπὶ Ἀδώνιδι Φερέφαττα. Ἀφροδίτη δὲ
[114]   νόμους εἰς τὴν διάνοιαν αὐτῶν  καὶ   ἐπὶ καρδίαν (γράφων αὐτούς. Τίνας
[33]   ἐπὶ> Ἐνδυμίωνι, Νηρηῒς ἐπὶ Αἰακῷ  καὶ   ἐπὶ Πηλεῖ Θέτις, ἐπὶ δὲ
[74]   ἐρήρισται κράτος ἄλλος. ~Ἤδη δὲ  καὶ   ἐπὶ τῆς σκηνῆς παραγυμνοῦσι τὴν
[92]   βορβόρῳ" μᾶλλον καθαρῷ ὕδατι  καὶ   ἐπὶ φορυτῷ μαργαίνουσιν" (κατὰ Δημόκριτον.
[27]   ~Αὗται μὲν αἱ ὀλισθηραί τε  καὶ   ἐπιβλαβεῖς παρεκβάσεις τῆς ἀληθείας, καθέλκουσαι
[20]   ὑπεροραθεῖσα δῆθεν, ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα  καὶ   ἐπιδεικνύει τῇ θεῷ· δὲ
[4]   ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δουλεύοντες ἡδοναῖς  καὶ   ἐπιθυμίαις ποικίλαις, ἐν κακίᾳ καὶ
[28]   καὶ νῦν Ἀπόλλωνες, ἀναρίθμητοι θνητοὶ  καὶ   ἐπίκηροί τινες ἄνθρωποι, εἰσίν, οἱ
[26]   καὶ τὴν Ἐλπίδα, ὥσπερ ἀμέλει  καὶ   Ἐπιμενίδης παλαιὸς (Ὕβρεως καὶ
[89]   πάτων αἱ παρεκβάσεις καίτοι ἐπιζήμιοι  καὶ   ἐπισφαλεῖς οὖσαι, ὅμως γλυκεῖαί πως
[109]   δείμαινε, μή σε τὰ πολλὰ  καὶ   ἐπιτερπῆ φανταζόμενα ἀφέληται σοφίας· αὐτὸς
[7]   αἰῶνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα  καὶ   ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου
[84]   καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν,  καὶ   ἐπιφαύσει σοι Χριστὸς κύριος,
[3]   τῶν ὑπ' οὐρανὸν πεπολιτευμένων ᾠδαῖς  καὶ   ἐπῳδαῖς ἐσχάτῃ δουλείᾳ καταζεύξαντες. (Ἀλλ'
[93]   τοῖς θεραπεύουσι κύριον" καλή γε  καὶ   ἐράσμιος κληρονομία, οὐ χρυσίον,
[72]   κρᾶσις τῶν ὅλων, ἀεὶ ὢν  καὶ   ἐργάτας τῶν αὑτοῦ δυνάμιων καὶ
[72]   καὶ ἐργάτας τῶν αὑτοῦ δυνάμιων  καὶ   ἔργων, ἁπάντων ἐν οὐρανῷ φωστὴρ
[9]   οὐρανῶν· δι' ἣν στεῖρα  καὶ   ἔρημος ἄγονος οὐκέτι. Ταύτην μοι
[9]   δὲ εἰσέτι νῦν καὶ στεῖρα  καὶ   ἔρημος περιλείπεται. ~Ὁ μὲν Ἰωάννης,
[7]   ἐπιφανεὶς περισέσωκεν. Τὸ γὰρ πονηρὸν  καὶ   ἑρπηστικὸν θηρίον γοητεῦον καταδουλοῦται καὶ
[102]   τυφλὸν (ἐπιδεικνύουσιν· εἰ δὲ αἰδῶ  καὶ   ἔρωτα καὶ ἀφροδίτην ἐκθειάζετε, ἀκολουθούντων
[8]   ἐπιστρέφει τοὺς τὰ ὦτα κεκτημένους·  καὶ   ἔσθ' ὅπῃ μὲν λοιδορεῖται, ἔστιν
[78]   Παραδειγμα τισθήσονται ἔμπροσθεν τοῦ ἡλίου"  καὶ   ἔσται τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν βρώματα
[6]   θεία τῶν πάντων ἦν τε  καὶ   ἔστιν· ὅτι δὲ νῦν ὄνομα
[79]   ἐκ τῶν χειρῶν (μου. Ἀλλὰ  καὶ   ἑτέρου ἐπακοῦσαι θέλεις χρησμῳδοῦ; Ἔχεις
[20]   Τριπτόλεμος, ἔτι δὲ Εὔμολπός τε  καὶ   Εὐβουλεύς· βουκόλος Τριπτόλεμος ἦν,
[122]   εἰπεῖν πλούσιόν τε καὶ σώφρονα  καὶ   εὐγενῆ καὶ ταύτῃ εἰκόνα τοῦ
[59]   δ' ἔδωκε, λέχος δ' ᾔσχυνε  καὶ   εὐνὴν Ἡφαίστοιο ἄνακτος. (Κατάπαυσον, Ὅμηρε,
[120]   εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ,  καὶ   εὑρήσετε ἀνάπαυ σιν ταῖς ψυχαῖς
[76]   Μένανδρος, ἀλλὰ καὶ Ὅμηρος  καὶ   Εὐριπίδης καὶ ἄλλοι συχνοὶ ποιηταὶ
[68]   τοῦ παντὸς εὑρεῖν τε ἔργον  καὶ   εὑρόντα εἰς ἅπαντας ἐξειπεῖν ἀδύνατον.
[7]   κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως  καὶ   εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν
[85]   μὴ ἐγνωκόσιν, ἃς εὐθείας ποιεῖν  καὶ   εὐτρεπίζειν παρήγγειλεν Ἰωάννης, τούτοις δὴ
[107]   εὑρέσεως ζωὴ παρὰ θεῷ. Ἀγαλλιάσθωσαν  καὶ   εὐφρανθή τωσαν ἐπὶ σοὶ πάντες
[58]   θεῶν μνημονευόμεναι καὶ μοιχεῖαι ᾀδόμεναι  καὶ   εὐωχίαι κωμῳδούμεναι καὶ γέλωτες παρὰ
[79]   ἕτερος πλὴν ἐμοῦ. Ἐγὼ ἀποκτενῶ  καὶ   ζῆν ποιήσω· πατάξω κἀγὼ ἰάσομαι,
[106]   λάβετε σωτηρίαν· ἐκζητήσατε τὸν θεόν,  καὶ   ζήσεται ψυχὴ ὑμῶν.
[107]   τὴν ζωήν. ~Ζητήσωμεν οὖν, ἵνα  καὶ   ζήσωμεν. μισθὸς τῆς εὑρέσεως
[91]   τέκνα· δὲ θεὸς πατὴρ  καὶ   ζητεῖ τὸ πλάσμα καὶ ἰᾶται
[81]   βαρυκάρδιοι; Ἵνα τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα  καὶ   ζητεῖτε ψεῦδος; Τίς οὖν
[77]   ἔλθετε, μὴ σκοτίην δὲ διώκετε  καὶ   ζόφον αἰεί. Ἠελίου γλυκυδερκές, ἰδού,
[102]   δόξα μηδὲ πλοῦτος θεοί, ὃν  καὶ   ζωγράφοι τυφλὸν (ἐπιδεικνύουσιν· εἰ δὲ
[95]   πονηροῦ, καὶ σοφίαν εἰδωλολατρείας προκρίνομεν,  καὶ   ζωὴν ἀντικαταλλασσόμενοι θανάτου; (Ἰδοὺ τέθεικα
[121]   τῶν ἀγαθῶν τὰ μέγιστα, θεὸν  καὶ   ζωήν, κτησώμεθα. Ἀρωγὸς δὲ
[117]   ὁμοζυγούντων, ὡς ἔπος εἰπεῖν, προαιρέσεως  καὶ   ζωῆς. Τοιγάρτοι μόνη αὕτη
[27]   καὶ ποιητικὴ Σίβυλλα· παρεγγυᾷ δὲ  καὶ   ἀλήθεια, γυμνοῦσα τῶν καταπληκτικῶν
[94]   μόνῳ καὶ ὑπισχνεῖται λέγων·  καὶ   γῆ οὐ πραθήσεται εἰς
[81]   (αὗται γὰρ αἱ προφητικαὶ φωναί)  καὶ   γῆ φεύξεται ἀπὸ προσώπου
[114]   τὰ πάντα φῶς ἀκοίμητον γέγονεν  καὶ   (δύσις εἰς ἀνατολὴν περιέστηκεν.
[9]   τὴν φωνὴν στεῖρα εὐτεκνεῖ  καὶ   ἔρημος καρποφορεῖ· αἱ πρόδρομοι
[9]   στεῖρα τὸν ἄνδρα λαμβάνει  καὶ   ἔρημος τὸν γεωργόν· εἶτα
[33]   κεστόν, ἐξελέγχεται καὶ Ζεὺς  καὶ   κόμη καταισχύνεται. (Εἰς ὅσον
[84]   δὲ συντελείας καὶ σήμερον  καὶ   μάθησις διαμένει· καὶ τότε
[51]   ἀνάπηρα φαίνεται, καθάπερ οἱ σπάλακες  καὶ   μυγαλῆ, ἥν φησιν
[40]   καὶ Φαληροῖ κατὰ πρύμναν ἥρως·  καὶ   Πυθία συνέταξε θύειν Πλαταιεῦσιν
[84]   σήμερον ὀνομάζηται. Μέχρι δὲ συντελείας  καὶ   σήμερον καὶ μάθησις
[72]   ὡς δόξα κοινὴ  καὶ   συνήθεια τοὺς ἑπομένους αὐταῖν,
[16]   τελουμένων, (ἔλεγχος ἀκρασίας Διός. Κυεῖ  καὶ   Φερέφαττα παῖδα ταυρόμορφον· ἀμέλει,
[4]   γραφή· ὅτε δὲ χρηστότης  καὶ   φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος
[9]   τὰς ὁδοὺς κυρίου" Πρόδρομος Ἰωάννης  καὶ   φωνὴ πρόδρομος τοῦ λόγου,
[101]   φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον  καὶ   ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ
[79]   δικαιοσύνην καὶ ἀναγγέλλων ἀλήθειαν· συνάχθητε  καὶ   ἥκετε· βουλεύσασθε ἅμα, οἱ σῳζόμενοι
[103]   τὴν ἀσέβειαν ἐπιστρεφόμενοι σκληροκάρδιοί τε  καὶ   ἠλίθιοι. ~Ταύτας οἴου θεόθεν ἐπιλέγεσθαί
[63]   ἐκείνου ἔργον ἐστίν· καὶ οὐρανὸς  καὶ   ἥλιος καὶ ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι
[81]   ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν,  καὶ   ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ
[122]   νομίζειν, ὥσπερ ἔστι, πρὸς δὲ  καὶ   ἡμᾶς τὸ κάλλιστον τῶν κτημάτων
[4]   ἡμέρους. (Ἦμεν γάρ, ἦμέν ποτε  καὶ   ἡμεῖς ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δουλεύοντες
[27]   εἰς (οὐρανόν. Ἦμεν γάρ που  καὶ   ἡμεῖς τέκνα ὀργῆς, ὡς καὶ
[106]   καὶ παρα δέξασθε τὸν ἥμερον  καὶ   ἡμέτερον λόγον καὶ τὸν ἰὸν
[9]   Τί βοᾷς, φωνή; Εἰπὲ  καὶ   ἡμῖν. (Εὐθείας ποιεῖτε τὰς ὁδοὺς
[24]   καιρός, ὥσπερ Εὐρυσθεῖ, ἀτὰρ δὴ  καὶ   ἡμῖν ὑπουργῆσαι τὸν τρισκαιδέκατον τοῦτον
[122]   πάντες. Ἡμᾶς γάρ, ἡμᾶς εἰσπεποίηται  καὶ   ἡμῶν ἐθέλει μόνων κεκλῆσθαι πατήρ,
[33]   Ἀγχίσην ἔγημεν καὶ Φαέθοντα ἐλόχα  καὶ   ἤρα Ἀδώνιδος, ἐφιλονείκει δὲ τῇ
[26]   θεὸν ἀνέπλασάν τινας σωτῆρας Διοσκούρους  καὶ   Ἡρακλέα ἀλεξίκακον καὶ Ἀσκληπιὸν ἰατρόν.
[94]   καὶ λέγων· γῆν σοι δίδωμι  καὶ   θάλατταν, παιδίον, οὐρανόν τε καὶ
[26]   Ἄτροπος καὶ Εἱμαρμένη, Αὐξώ (τε  καὶ   Θαλλώ, αἱ Ἀττικαί. Ἕκτος ἐστὶν
[102]   Οὔκουν ἔτ' ἂν εἰκότως ὕπνος  καὶ   θάνατος θεὼ διδυμάονε παρ' ὑμῖν
[103]   θνητοί (οὐδὲ γὰρ αἰσθήσεως, ἵνα  καὶ   θανάτου, μετειλήφασιν) λίθινοι δὲ καὶ
[113]   ὀρνίθων ἐλειπόμεθα, ἐν σκότει πιαινόμενοι  καὶ   θανάτῳ (τρεφόμενοι. Χωρήσωμεν τὸ φῶς,
[55]   τὰ (μὲν ἀπιστεῖσθαι, τὰ δὲ  καὶ   θαυμάζεσθαι. Αὐτίκα γοῦν οἱ παλαιοὶ
[22]   κίστην. ~Καλά γε τὰ θεάματα  καὶ   θεᾷ πρέποντα. Ἄξια μὲν οὖν
[114]   ἀληθινοῦ, καὶ τὸν μέγαν ὄντως  καὶ   θεῖον καὶ ἀναφαίρετον τοῦ πατρὸς
[117]   (μενος. γέ τοι οὐράνιος  καὶ   θεῖος ὄντως ἔρως ταύτῃ προσγίνεται
[95]   Ἐὰν γὰρ ἀκούσητέ μου" φησί,  καὶ   θελήσητε, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς
[26]   ἀριθμοῦσι θεοὺς τοὺς δώδεκα· ὧν  καὶ   θεογονίαν Ἡσίοδος ᾄδει τὴν αὑτοῦ,
[121]   ἐστιν. ~Σπεύσωμεν, δράμωμεν, θεοφιλῆ  καὶ   θεοείκελα τοῦ λόγου {ἄνθρωποι} ἀγάλματα·
[84]   ἐλέγχοντος τὴν τῶν ἀνθρώπων ἄνοιαν  καὶ   θεὸν ἐπιβοωμένου, τί δὴ ἕτερον
[87]   γὰρ ὡς ἀληθῶς τὰ ἱεροποιοῦντα  καὶ   θεοποιοῦντα γράμματα, ἐξ ὧν γραμμάτων
[42]   καλλιερεῖν οἰόμενος ἑκατόμβας· ἐν οἷς  καὶ   Θεόπομπος ἦν Λακεδαιμονίων βασιλεύς, ἱερεῖον
[6]   λόγος ἦν πρὸς τὸν θεὸν  καὶ   θεὸς ἦν λόγος" (Παλαιὰ
[90]   ὅτι ἄρα οἱ μὲν ἀγαθοὶ  καὶ   θεοσεβεῖς ἀγαθῆς τῆς ἀμοιβῆς τεύξονται
[23]   οὐκ ὄντας ὡς ὄντας νομίζοντες  καὶ   θεοὺς τούτους ὀνομάζοντες τοὺς οὐκ
[121]   Φιλότιμοι τοίνυν πρὸς τὰ καλὰ  καὶ   θεοφιλεῖς ἄνθρωποι γενώμεθα, καὶ τῶν
[92]   ἑτέρῳ δουλεύειν δεσπότῃ, πρὸς δὲ  καὶ   θεραπεύειν ἀντὶ μὲν τοῦ βασιλέως
[117]   τῶν ὄντων οὐσίας μιμητὴν ὁμοῦ  καὶ   θεραπευτὴν γενέσθαι· οὐ γὰρ μιμεῖσθαί
[52]   τοῦτο ἄμεινον εἶναι τοῦ χρυσίου,  καὶ   θέρους κουφότερον καὶ κρύους ἀλεεινότερον.
[122]   καὶ εἰς τοσοῦτον ὅμοιον ἤδη  καὶ   θεῷ. (Οὐκ ἀποκρύπτεται γοῦν
[106]   πληροῖ· πίστευσον, ἄνθρωπε, ἀνθ ρώπῳ  καὶ   θεῷ· πίστευσον, ἄνθρωπε, τῷ παθόντι
[39]   Ἡρακλεοπολῖται ἰχνεύμονα, Σαῗ ται δὲ  καὶ   Θηβαῖοι πρόβατον, Λυκοπολῖται δὲ λύκον,
[39]   θεούς; Τὰ μὲν γὰρ εἰ  καὶ   θηρία, ἀλλ' οὐ μοιχικά, ἀλλ'
[91]   ὄρνις ἐφίπταται· εἰ δέ που  καὶ   θηρίον ἑρπηστικὸν περιχάνοι τῷ νεοττῷ,
[2]   ἐκτόπως τελετῇ βακχικῇ, αὐτοῖς σατύροις  καὶ   θιάσῳ μαινόλῃ, σὺν καὶ τῷ
[2]   Ἑλικὼν καὶ τὰ Ὀδρυσῶν ὄρη  καὶ   Θρᾳκῶν τελεστήρια, τῆς πλάνης τὰ
[8]   οὗ καὶ ἀπειλεῖ· τοὺς δὲ  καὶ   θρηνεῖ τῶν ἀνθρώπων· ᾄδει δὲ
[62]   ἀγάλματα χειροποίητα, αἵματι ἐμψύχῳ μεμιασμένα  καὶ   θυσίαισι τετραπόδων, διπόδων, πτηνῶν θηρῶν
[44]   βωμοὺς ἀνέστησαν αὐτοῖς, πρὸς δὲ  καὶ   θυσίας (παραστῆσαι πρῶτοι μεμύθευνται. Καὶ
[91]   πατὴρ καὶ ζητεῖ τὸ πλάσμα  καὶ   ἰᾶται τὸ παράπτωμα καὶ διώκει
[30]   δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί. ~Ἔχεις  καὶ   ἰατρόν, οὐχὶ χαλκέα μόνον ἐν
[88]   ταῦτα ὑπὲρ Χριστοῦ δεομένῳ. ~Γεύσασθε  καὶ   ἴδετε ὅτι χρηστὸς θεός.
[100]   τὸ οἰκεῖον αὐτοῦ καὶ ἐξαίρετον  καὶ   ἰδιωματικὸν παρὰ τὰ ἄλλα ζῷα
[54]   οὔτι γε βασιλεῖς μόνον, ἀλλὰ  καὶ   ἰδιῶται θείαις προσηγορίαις σφᾶς αὐτοὺς
[114]   θεὸν ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου,  καὶ   ἵλεως" φησὶν θεός, ἔσομαι
[92]   ῥινηλα τοῦντες ἐξίχνευσαν τὸν δεσπότην  καὶ   ἵπποι τὸν ἀναβάτην ἀποσεισάμενοι ἑνί
[57]   ὁμοιότητα σκιαγραφίας περιστερᾶς, προσέπτησαν πελειάδες  καὶ   ἵπποις καλῶς γεγραμμέναις προσεχρεμέτισαν ἵπποι.
[24]   Νικάνορα τὸν Κύπριον καὶ Διαγόραν  καὶ   Ἵππωνα τὼ Μηλίω τόν τε
[65]   ὥσπερ Ἕλληνες οὐδὲ μὴν ἴβιδας  καὶ   ἰχνεύμονας καθάπερ Αἰγύπτιοι, ἀλλὰ πῦρ
[9]   τὴν σωτηρίαν; γὰρ οὐχὶ  καὶ   Ἰωάννης ἐπὶ σωτηρίαν παρακαλεῖ καὶ
[9]   τοῦ κυρίου φωναὶ δύο, ἀγγέλου  καὶ   Ἰωάννου, αἰνίσσονταί μοι τὴν ἐναποκειμένην
[112]   τὴν ἄλλην Ἑλλάδα, πρὸς δὲ  καὶ   Ἰωνίαν πολυπραγμονοῦντας. Εἰ γὰρ ἡμῖν
[98]   κατ' εἰκόνα" τοῦ θεοῦ  καὶ   καθ' ὁμοίωσιν" διὰ τοῦτο γεγενῆσθαι
[24]   ἄλλους συχνούς, σωφρόνως βεβιω κότας  καὶ   καθεωρακότας ὀξύτερόν που τῶν λοιπῶν
[2]   τῆς πλάνης τὰ μυστήρια, τεθείασται  καὶ   (καθύμνηται. Ἐγὼ μέν, εἰ καὶ
[37]   φιλεῖ, οὐ βιάζεται, καίτοι πολλαὶ  καὶ   καλαὶ καὶ νῦν ἔτι γυναῖκες
[31]   ταύτας τοσαύτας τὸν ἀριθμὸν ὠνεῖται  καὶ   καλεῖ Μοίσας κατὰ τὴν διάλεκτον
[57]   ἄλλη ἐν Κνίδῳ λίθος ἦν  καὶ   καλὴ ἦν, ἕτερος ἠράσθη ταύτης
[29]   μὴ παυέσθων, ὡς Ἀπολλόδωρός φησι  καὶ   Καλλίμαχος, Φοῖβος Ὑπερβορέοισιν ὄνων ἐπιτέλλεται
[39]   μὲν Ἀργεῖοι, ἑταίρᾳ δὲ Ἀθηναῖοι  καὶ   καλλιπύγῳ θύουσιν Συρακούσσιοι, ἣν Νίκανδρος
[102]   ἀκολουθούντων αὐτοῖς αἰσχύνη καὶ ὁρμὴ  καὶ   κάλλος καὶ συνουσία. Οὔκουν ἔτ'
[31]   ἐμμελῶς. Αἳ δὲ συνεχῶς κιθαρίζουσαι  καὶ   καλῶς κατεπᾴδουσαι τὸν Μάκαρα ἔθελγον
[51]   ἔχει τὰς αἰσθήσεις, ὥσπερ εὐλαὶ  καὶ   κάμπαι καὶ ὅσα διὰ τῆς
[109]   ἐνδιαιτωμένη (μέρεσι, χερσὶ καὶ στόματι  καὶ   καρδίᾳ. Σύμβολον τοῦτο γνήσιον τρισὶ
[15]   ἱκετηρίαι Διὸς καὶ πόμα χολῆς  καὶ   καρδιουλκίαι καὶ ἀρρητουργίαι· ταὐτὰ οἱ
[48]   σιδήρου καὶ μολίβδου, πρὸς δὲ  καὶ   κασσιτέρου, λίθων δὲ Αἰγυπτίων ἐνέδει
[39]   Καὶ πόσῳ βελτίους Αἰγύπτιοι κωμηδὸν  καὶ   κατὰ πόλεις τὰ ἄλογα τῶν
[44]   πρῶτοι μεμύθευνται. Καὶ γὰρ δὴ  καὶ   κατὰ χρόνους ὕστερον ἀνέπλαττον θεούς,
[84]   ὑπολείπεται τοῖς ἀπίστοις κρίσις  καὶ   καταδίκη; Οὐ κάμνει δὲ
[69]   τῷ νοῆσαι τὸν θεὸν μετρεῖται  (καὶ   καταλαμβάνεται ἀλήθεια. δὲ
[78]   Ὅρα τὸ μέγεθος τοῦ θεοῦ  καὶ   καταπλάγηθι. Τοῦτον προσκυνήσωμεν, ἐφ' οὗ
[19]   κεφαλὴν τοῦ νεκροῦ φοινικίδι ἐπεκαλυψάτην  καὶ   καταστέψαντε ἐθαψάτην, φέρον τες ἐπὶ
[114]   ἀνθρώπους ἀνατέλλει τὸν ἥλιον αὐτοῦ"  καὶ   καταψεκάζει τὴν δρόσον τῆς ἀληθείας.
[112]   οἱ δὲ (τοῦ Χριστοῦ μαθηταὶ  καὶ   κατειλήφασι καὶ ἀνεκήρυξαν. Καὶ δὴ
[51]   τὰ ἀναίσθητα, ἀπορεῖν ἔπεισί μοι  καὶ   κατελεεῖν τοὺς πλανωμένους τῆς ἀνοίας
[31]   καλῶς κατεπᾴδουσαι τὸν Μάκαρα ἔθελγον  καὶ   κατέπαυον τῆς (ὀργῆς. Οὗ δὴ
[91]   λατρεύοντας, κόμῃ ῥυπῶντας, ἐσθῆτι πιναρᾷ  καὶ   κατερρωγυίᾳ καθυβρισμένους, λουτρῶν μὲν παντάπασιν
[57]   ξύλου πεποιημένη ταῦρον εἷλεν ἄγριον  καὶ   κατηνάγκασεν τὸ θηρίον τέχνη
[74]   ἐλεφαντίνων τύπους· θυσίας τε τούτοις  καὶ   κενὰς πανηγύρεις νέμοντες, οὕτως εὐσεβεῖν
[56]   Τί δὴ οὖν, μάταιοι  καὶ   κενόφρονες (πάλιν γὰρ δὴ ἐπαναλήψομαι)
[54]   Ἀλέξανδρος Ἄμμωνος υἱὸς εἶναι δοκεῖν  καὶ   κερασφόρος ἀναπλάττεσθαι πρὸς τῶν ἀγαλματοποιῶν,
[77]   τ' ἐπιπέμπων, ἀστεροπάς, λιμούς, λοιμοὺς  καὶ   κήδεα λυγρὰ καὶ νιφετούς, κρύσταλλα·
[113]   τίμιον· ποθεινός ἐστιν ὑπὲρ μέλι  καὶ   κηρίον. Πῶς γὰρ οὐ ποθεινὸς
[2]   ἀνανεύσαντες καὶ ἀνακύψαντες Ἑλικῶνα μὲν  καὶ   Κιθαιρῶνα καταλειπόντων, οἰκούντων δὲ Σιών·
[2]   τῷ ἄλλῳ δαιμόνων χορῷ, Ἑλικῶνι  καὶ   Κιθαιρῶνι κατακλείσωμεν γεγηρακόσιν, κατάγωμεν δὲ
[5]   τοῦ θεοῦ λόγος, λύραν μὲν  καὶ   κιθάραν, τὰ ἄψυχα ὄργανα, ὑπεριδών,
[31]   τὴν Αἰολέων. (Ταύτας ἐδιδάξατο ᾄδειν  καὶ   κιθαρίζειν τὰς πράξεις τὰς παλαιὰς
[59]   θεοῦ περιφέροντες ἐν τῷ ζῶντι  καὶ   κινουμένῳ τούτῳ ἀγάλματι, τῷ ἀνθρώπῳ,
[46]   ἔτι παλαιότεροι ξύλα ἱδρύοντο περιφανῆ  καὶ   κίονας ἵστων ἐκ λίθων·
[8]   παρακούσῃς, τὸ πῦρ. Ἐπειδὴ δὲ  καὶ   κίονος καὶ βάτου σὰρξ
[19]   τὴν πολυτίμητον εὐσεβείας διδασκαλίαν αἰδοῖα  καὶ   κίστην θρῃσκεύειν παραθεμένω Τυρρηνοῖς. Δι'
[22]   τοῖσδε καὶ κράδαι νάρθηκές τε  καὶ   κιττοί, πρὸς δὲ καὶ φθοῖς
[26]   καὶ σωματικῶς ἀναπλάττονται, Δίκη τις  καὶ   Κλωθὼ καὶ Λάχεσις καὶ Ἄτροπος
[122]