Paragraphes |
[101] |
θέλουσιν
ὑμῖν
οἱ
προσκυνούμενοι
λίθοι
|
καὶ |
ἃ
περὶ
τὴν
ὕλην
κενοσπούδως |
[106] |
τῆς
ἀληθείας"
ἐμποδίζοντες·
(φρόνιμοι
γένεσθε
|
καὶ |
ἀβλαβεῖς·
τάχα
που
ὁ
κύριος |
[115] |
τιμιώτατον
καὶ
σεβασμιώτατον
εὐσεβεῖ
τε
|
καὶ |
ἀγαθῷ
παιδὶ
ἀγαθοῦ
πατρὸς
ὄνομα |
[7] |
γενετῆς
σφετερίσασθαι,
λίθοις
καὶ
ξύλοις
|
καὶ |
ἀγάλμασιν
καὶ
τοιούτοις
τισὶν
εἰδώλοις |
[44] |
ἑκατόμβας
θύουσα
καὶ
πανηγύρεις
ἐπιτελοῦσα
|
καὶ |
ἀγάλματα
ἀνιστᾶσα
καὶ
(νεὼς
ἀνοικοδομοῦσα, |
[62] |
ἱδρύματα
κωφῶν,
καὶ
λίθινα
ξόανα
|
καὶ |
ἀγάλματα
χειροποίητα,
αἵματι
ἐμψύχῳ
μεμιασμένα |
[63] |
ἐστίν·
καὶ
οὐρανὸς
καὶ
ἥλιος
|
καὶ |
ἄγγελοι
καὶ
ἄνθρωποι
ἔργα
τῶν |
[68] |
ἕνα
τε
εἶναι
θεόν,
ἀνώλεθρον
|
καὶ |
ἀγένητον
τοῦτον,
ἄνω
που
περὶ |
[36] |
ὑπνωσσόντων,
εἰ
ἀθάνατοι
καὶ
ἀνενδεεῖς
|
καὶ |
ἀγήρῳ
ὑπῆρχον.
(Μετέλαβεν
δὲ
καὶ |
[108] |
τούτων
τὰ
παραπληρώματα,
λόγιοι
νόμοι
|
καὶ |
ἅγιοι
λόγοι
ἐν
αὐταῖς
ἐγγραφόμενοι |
[5] |
ἐστι
τοῦ
θεοῦ
παναρμόνιον,
ἐμμελὲς
|
καὶ |
ἅγιον,
σοφία
ὑπερκόσμιος,
οὐράνιος
λόγος. |
[94] |
ὅσοι
μὴ
ἔχετε
ἀργύριον,
βαδίσατε
|
καὶ |
ἀγοράσατε
καὶ
πίετε
ἄνευ
ἀργυρίου. |
[33] |
Ἄρει
κατῃσχυμμένη
μετῆλθεν
ἐπὶ
Κινύραν
|
καὶ |
Ἀγχίσην
ἔγημεν
καὶ
Φαέθοντα
ἐλόχα |
[1] |
Λοκροῦ·
ὃ
δὲ
ἑκὼν
ἐφίπταται
|
καὶ |
ᾄδει
ἑκών.
Ἕλλησι
δ'
ἐδόκει |
[67] |
ἀστρολογίας,
οὐκ
ἀστρονομίας,
μετεωρολο
γοῦσα
|
καὶ |
ἀδολεσχοῦσα;
Τὸν
κύριον
τῶν
πνευμάτων |
[8] |
κυρίῳ
προσδράμωμεν,
ὃς
καὶ
νῦν
|
καὶ |
ἀεὶ
προὔτρεπεν
εἰς
σωτηρίαν,
διὰ |
[23] |
τῆς
ἐπαγγελίας,
ἐλπίδα
μὴ
ἔχοντες
|
καὶ |
ἄθεοι
ἐν
τῷ
κόσμῳ"
~Πολλὰ |
[89] |
καταλιπόντες
τὸ
πονηρὸν
καὶ
ἐμπαθὲς
|
καὶ |
ἄθεον,
κἂν
οἱ
πατέρες
χαλεπαίνωσιν, |
[36] |
παρὰ
τοῖς
Αἰθίοψιν,
ἀπανθρώπου
δὲ
|
καὶ |
ἀθέσμου
αὐτὸς
ὁ
Ζεὺς
παρὰ |
[28] |
ὁ
μὲν
Ἀριστοτέλης
πρῶτον
Ἡφαίστου
|
καὶ |
Ἀθηνᾶς
(ἐνταῦθα
δὴ
οὐκέτι
παρθένος |
[104] |
γάρ
τοι
δείλαιοι
τῶν
ἀνθρώπων
|
καὶ |
ἄθλιοι
διὰ
μὲν
κόρακος
καὶ |
[19] |
τὸ
σέλινον
ἐκπεφυκέναι·
ὥσπερ
ἀμέλει
|
καὶ |
αἱ
θεσμοφοριάζουσαι
τῆς
ῥοιᾶς
τοὺς |
[22] |
εὐσεβείᾳ
νόθῳ
προστρεπομένων.
Οἷαι
δὲ
|
καὶ |
αἱ
κίσται
μυστικαί·
δεῖ
γὰρ |
[122] |
ὁποῖοι
δὲ
οἱ
λόγοι,
τοιαίδε
|
καὶ |
αἱ
πράξεις,
καὶ
ὁποῖα
τὰ |
[29] |
Ἀλλ'
αἵ
γε
πατρίδες
αὐτοὺς
|
καὶ |
αἱ
τέχναι
καὶ
οἱ
βίοι, |
[7] |
καὶ
ἑρπηστικὸν
θηρίον
γοητεῦον
καταδουλοῦται
|
καὶ |
αἰκίζεται
εἰσέτι
νῦν
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[36] |
(οὐτασθῆναι
λέγει.
Εἰ
δὴ
τραύματα,
|
καὶ |
αἵματα·
οἱ
γὰρ
ἰχῶρες
οἱ |
[48] |
Αἰγυπτίων
ἐνέδει
οὐδὲ
εἷς,
σαπφείρου
|
καὶ |
αἱματίτου
θραύσματα
σμαράγδου
τε,
(ἀλλὰ |
[33] |
ἀπεικότως
οἱ
ποιηταὶ
σχέτλιον"
τοῦτον
|
καὶ |
αἰσυλοεργὸν"
ἀπο
καλοῦσιν.
Μακρὸν
δ' |
[92] |
οὐρανὸν
περιπολεῖν
καὶ
τῆς
ζωτικῆς
|
καὶ |
ἀκηράτου
μεταλαμβάνειν
πηγῆς,
κατ'
ἴχνος |
[68] |
ἀπόρροια
θεϊκή.
Οὗ
δὴ
χάριν
|
καὶ |
ἄκοντες
μὲν
ὁμολογοῦσιν
ἕνα
τε |
[54] |
Διόνυσος
καὶ
αὐτός·
ἐβούλετο
δὲ
|
καὶ |
Ἀλέξανδρος
Ἄμμωνος
υἱὸς
εἶναι
δοκεῖν |
[43] |
τὸ
πῦρ.
Ἀλλ'
ὦ
φιλανθρωπότερε
|
καὶ |
ἀληθέστερε
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ἄνθρωπε,
τὸν |
[43] |
οὐδὲ
ἀποστρέφεσθε;
Τί
δ'
ἂν
|
καὶ |
ἀληθεύσαιεν
οἱ
κακοί,
ἢ
τίνα |
[71] |
γὰρ
σὰρξ
δύναται
τὸν
ἐπουράνιον
|
καὶ |
ἀληθῆ
ὀφθαλμοῖς
ἰδεῖν
θεὸν
ἄμβροτον, |
[2] |
κακῶν
ἐπίληθες
ἁπάντων"
γλυκύ
τι
|
καὶ |
ἀληθινὸν
φάρμα
κον
πειθοῦς
ἐγκέκραται |
[43] |
τ'
ἀνεχώρησεν·
δαίμονας
δὲ
ὀλεθρίους
|
καὶ |
ἀλιτηρίους
ἐπιβούλους
τε
καὶ
μισανθρώπους |
[61] |
Ἀθηναῖον
ῥήτορα.
Οἷαι
δὲ
αὖ
|
καὶ |
ἄλλαι
ὑμῶν
εἰκόνες,
πανίσκοι
τινὲς |
[115] |
τὴν
τοσαύτην
γεωργεῖν,
ὕδωρ
πίνειν
|
καὶ |
ἄλλο
πλεῖν,
ἀέρα
ἀναπνεῖν,
πῦρ |
[76] |
ἀλλὰ
καὶ
Ὅμηρος
καὶ
Εὐριπίδης
|
καὶ |
ἄλλοι
συχνοὶ
ποιηταὶ
διελέγχουσιν
ὑμῶν |
[13] |
τὰ
μυστήρια·
θηρεύουσι
γὰρ
εἰ
|
καὶ |
ἄλλοι
τινές,
ἀτὰρ
δὴ
καὶ |
[1] |
τῇ
(μουσικῇ.
Ἔχοιμ'
ἄν
σοι
|
καὶ |
ἄλλον
τούτοις
ἀδελφὸν
διηγή
σασθαι |
[40] |
τῶν
(Μηδικῶν
ἀκμαζόντων
ἀγώνων.
Ἔστι
|
καὶ |
ἄλλους
παμπόλ
λους
συνιδεῖν
δαίμονας |
[35] |
ὑπαγάγηται.
Πανύασσις
γὰρ
πρὸς
τούτοις
|
καὶ |
ἄλλους
παμπόλλους
ἀνθρώποις
λατρεῦσαι
θεοὺς |
[71] |
ἕνα
τοῦτον
Πλάτωνα,
πολλοὺς
δὲ
|
καὶ |
ἄλλους
παραστῆσαι
σπούδασον,
τὸν
ἕνα |
[47] |
ἔν
τινι
(ἐπιστολῇ.
Ἐγενέσθην
δὲ
|
καὶ |
ἄλλω
τινὲ
δύο
Κρητικὼ
οἶμαι |
[93] |
αὐτομολεῖν
πρὸς
θεόν.
Πολλῶν
δὲ
|
καὶ |
ἄλλων
ἔστιν
ἀπολαῦσαι
ἀγαθῶν
τοὺς |
[13] |
μυστήρια
ἐπιτυμβίῳ
τιμῇ.
Πάρεστι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλως
μυθήριά
σοι
νοεῖν
ἀντιστοιχούντων |
[99] |
συνήθεια
δουλείας
μὲν
(γεύσασα
ὑμᾶς
|
καὶ |
ἀλόγου
περιεργασίας·
νομίμων
δὲ
ἀνόμων |
[121] |
περὶ
ἐλαχίστου
ποιούμεθα,
ἀνοίας
δὲ
|
καὶ |
ἀμαθίας
καὶ
ῥᾳθυμίας
καὶ
εἰδω |
[117] |
ἀνθρώποις
συμπολιτεύεται
θεός.
Λῷον
οὖν
|
καὶ |
ἄμεινον
τῆς
ἀρίστης
τῶν
ὄντων |
[47] |
ἔργον
εἰσὶν
ἀγάλματα
ἐννεαπήχη
Ποσειδῶνος
|
καὶ |
Ἀμφιτρίτης
ἐν
Τήνῳ
προσκυνούμενα.
Δημήτριος |
[31] |
ὑπὲρ
τῆς
μητρὸς
ἀνέθηκε
χαλκᾶς
|
καὶ |
ἀνὰ
πάντα
ἐκέλευσε
τιμᾶσθαι
τὰ |
[9] |
ἡμᾶς
δὲ
ἀναδύεσθαι
τὴν
ὠφέλειαν
|
καὶ |
ἀναβάλλεσθαι
τὴν
σωτηρίαν;
Ἦ
γὰρ |
[92] |
ὡς
τέκνα
φωτὸς"
γνήσια
ἀναθρήσωμεν
|
καὶ |
ἀναβλέψωμεν
εἰς
τὸ
φῶς,
μὴ |
[79] |
ὁ
κύριος
ὁ
λαλῶν
δικαιοσύνην
|
καὶ |
ἀναγγέλλων
ἀλήθειαν·
συνάχθητε
καὶ
ἥκετε· |
[82] |
αὖθις
ὡς
τὰ
παιδία
γένησθε
|
καὶ |
ἀναγεννηθῆτε,
ὥς
φησιν
ἡ
γραφή, |
[26] |
καὶ
Ἐπιμενίδης
ὁ
παλαιὸς
(Ὕβρεως
|
καὶ |
Ἀναιδείας
Ἀθήνησιν
ἀναστήσας
βωμούς·
οἳδὲ |
[64] |
πολέμιος
Ἄρης
ἀπὸ
(τῆς
ἄρσεως
|
καὶ |
ἀναιρέσεως
κεκλημένος.
Ἧι
καὶ
δοκοῦσί |
[103] |
οὐδὲ
μὴν
ἐκείνων
τῶν
χειροκμήτων
|
καὶ |
ἀναισθήτων
πλασμάτων,
πρόνοια
δέ
τις |
[2] |
εἰς
σωτηρίαν·
οἳ
δὲ
ἀνανεύσαντες
|
καὶ |
ἀνακύψαντες
Ἑλικῶνα
μὲν
καὶ
Κιθαιρῶνα |
[25] |
δέ
που
διεκθρῴσκουσα
τοῦ
σκότους
|
καὶ |
ἀναλάμπουσα,
οἷον
δὴ
ἐκεῖνο
λέλεκταί |
[48] |
τοπαζίου.
Λεάνας
οὖν
τὰ
πάντα
|
καὶ |
ἀναμίξας
ἔχρωσε
κυάνῳ,
οὗ
δὴ |
[66] |
καθύμνησαν,
ὡς
Ἀναξίμανδρος
(Μιλήσιος
ἦν)
|
καὶ |
Ἀναξαγόρας
ὁ
Κλαζομένιος
καὶ
ὁ |
[64] |
Θαλῆς
ὁ
Μιλήσιος
τὸ
ὕδωρ
|
καὶ |
Ἀναξιμένης
ὁ
καὶ
αὐτὸς
Μιλήσιος |
[29] |
μιαιφόνε,
τειχεσιπλῆτα,
ὁ
ἀλλοπρόσαλλος"
οὗτος
|
καὶ |
ἀνάρσιος"
ὡς
μὲν
Ἐπί
χαρμός |
[84] |
(διανίστησιν·
ἔγειρε,
φησίν,
ὁ
καθεύδων
|
καὶ |
ἀνάστα
ἐκ
τῶν
νεκρῶν,
καὶ |
[114] |
τὸν
μέγαν
ὄντως
καὶ
θεῖον
|
καὶ |
ἀναφαίρετον
τοῦ
πατρὸς
κλῆρον
χαρι |
[40] |
καὶ
μιαροί.
Ἔστι
μὲν
ἐφευρεῖν
|
καὶ |
ἀναφανδὸν
οὕτω
κατὰ
πόλεις
δαίμονας |
[113] |
εὖ
γινώσκοις
ἠμὲν
θεὸν
ἠδὲ
|
καὶ |
ἄνδρα.
Γλυκὺς"
ὁ
λόγος
ὁ |
[33] |
οἱ
παῖδες
ὑμῶν
σέβειν,
ἵνα
|
καὶ |
ἄνδρες
γενήσονται
εἰκόνα
πορνείας
ἐναργῆ |
[42] |
ἐπιφη
μίσας,
ἀλλὰ
φόνος
ἐστὶ
|
καὶ |
ἀνδροκτασία
ἡ
τοιαύτη
θυσία.
~Τί |
[112] |
(τοῦ
Χριστοῦ
μαθηταὶ
καὶ
κατειλήφασι
|
καὶ |
ἀνεκήρυξαν.
Καὶ
δὴ
καὶ
πᾶς, |
[74] |
μακρὴν
πόντου
τε
χαροπὸν
οἶδμα
|
καὶ |
ἀνέμων
βίας·
θνητοὶ
δὲ
πολλοὶ |
[36] |
οὐδὲ
μὴν
ὑπνωσσόντων,
εἰ
ἀθάνατοι
|
καὶ |
ἀνενδεεῖς
καὶ
ἀγήρῳ
ὑπῆρχον.
(Μετέλαβεν |
[69] |
τὴν
τῶν
ὅλων
ἀρρεπῶς
περιλαμβάνων
|
καὶ |
ἀνέχων
(φύσιν.
Ὁ
μὲν
δὴ |
[63] |
οὐρανὸς
καὶ
ἥλιος
καὶ
ἄγγελοι
|
καὶ |
ἄνθρωποι
ἔργα
τῶν
δακτύλων
αὐτοῦ. |
[120] |
καὶ
πατρός,
ὑπὲρ
ἀνθρώπων
εὔχεται
|
καὶ |
ἀνθρώποις
ἐγκελεύεται
κέκλυτε,
μυρία
φῦλα" |
[42] |
φρενοβλαβείᾳ
τῶν
ἀνθρώπων,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
ἀνθρωποκτονίας
ἀπολαύοντες·
νυνὶ
μὲν
τὰς |
[7] |
ὁ
μόνος
ἄμφω,
θεός
τε
|
καὶ |
ἄνθρωπος,
ἁπάντων
ἡμῖν
αἴτιος
ἀγαθῶν· |
[122] |
φίλοιν
τὰ
(πάντα,
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
ἀνθρώπου.
Ὥρα
οὖν
ἡμῖν
μόνον |
[4] |
ὅσον
ἴσχυσεν·
ἀνθρώπους
ἐκ
λίθων
|
καὶ |
ἀνθρώπους
ἐκ
θηρίων
πεποίηκεν.
Οἱ |
[6] |
ἀναφῆναι
τὴν
γῆν
θεούς
τε
|
καὶ |
ἀνθρώπους
ὀνειρώσσοντες·
ἀλλ'
οὐ
πρό |
[69] |
θεόν·
τὰ
μὲν
γὰρ
ἄδικα
|
καὶ |
ἄνισα
εἴδωλα
οἴκοι
ἐν
τῷ |
[92] |
τὰ
ἡδονῆς
ῥεύματα,
καλινδούμενοι
ἀνονήτους
|
καὶ |
ἀνοήτους
ἐκβόσκονται
τρυφάς,
ὑώδεις
τινὲς |
[4] |
συνῳδὸς
ἀληθείας,
τοὺς
ἐν
ἀγνοίᾳ
|
καὶ |
ἀνοίᾳ
κατατετριμμένους
οἰκτείρουσα·
Δυνατὸς
γὰρ |
[120] |
μετ'
ἀγγέλων
ἀμφὶ
τὸν
ἀγέννητον
|
καὶ |
ἀνώ
λεθρον
καὶ
μόνον
ὄντως |
[99] |
ἀλόγου
περιεργασίας·
νομίμων
δὲ
ἀνόμων
|
καὶ |
ἀπατηλῶν
ὑποκρίσεων
ἄγνοια
αἰτία,
ἣ |
[85] |
τούτοις
δὴ
(προσώχθισεν
ὁ
θεὸς
|
καὶ |
ἀπειλεῖ·
καὶ
δὴ
καὶ
τὸ |
[8] |
μὲν
λοιδορεῖται,
ἔστιν
δ'
οὗ
|
καὶ |
ἀπειλεῖ·
τοὺς
δὲ
καὶ
θρηνεῖ |
[98] |
Πολύκλειτος
ἡκόντων
Πραξιτέλης
τε
αὖ
|
καὶ |
Ἀπελλῆς
καὶ
ὅσοι
τὰς
βαναύσους |
[62] |
τε
φόνοισιν.
(Καὶ
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
ἀπηγόρευται
ἡμῖν
ἀναφανδὸν
ἀπατηλὸν
ἐργάζεσθαι |
[83] |
αὐτῶν,
ἐσκοτισμένοι
τῇ
διανοίᾳ
ὄντες
|
καὶ |
ἀπηλλοτριωμένοι
τῆς
ζωῆς
τοῦ
θεοῦ, |
[48] |
δημιουργίαν,
σύνθετον
ἀπό
τε
Ὀσίριδος
|
καὶ |
Ἄπιος
γενόμενον
Ὀσίραπις.
~Καινὸν
δὲ |
[76] |
εἰσάγων
Ἡρακλέα
καὶ
μεθύοντα
ἀλλαχόθι
|
καὶ |
ἄπληστον·
πῶς
γὰρ
οὐχί;
Ὃς |
[13] |
περὶ
τὸν
Διόνυσον·
εἰ
δὲ
|
καὶ |
ἀπὸ
Μυοῦντός
τινος
Ἀττικοῦ,
ὃν |
[80] |
αὐτοῦ"
καὶ
Κύριος
δίδωσι
σοφίαν
|
(καὶ |
ἀπὸ
προσώπου
αὐτοῦ
γνῶσις
καὶ |
[5] |
τῶν
μέσων
ἐπὶ
τὰ
πέρατα
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
ἐπὶ
τὰ |
[47] |
αὐτόθεν
δῆλον·
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀποδείξεως
ποσῆς
(ἐπιδεομένου
τοῦ
τόπου |
[33] |
Ἀδώνιδος,
ἐφιλονείκει
δὲ
τῇ
βοώπιδι
|
καὶ |
ἀποδυσάμεναι
διὰ
μῆλον
αἱ
θεαὶ |
[25] |
τῆς
ἀληθείας
Μωσέα
προστάττοντα
θλαδίαν
|
καὶ |
ἀποκεκομμένον
(μὴ
ἐκκλησιάζειν,
καὶ
προσέτι |
[80] |
παιδείας,
μή
ποτε
ὀργισθῇ
κύριος,
|
καὶ |
ἀπολεῖσθε
ἐξ
ὁδοῦ
δικαίας,
ὅταν |
[35] |
Ὀμφάλῃ,
Λαομέδοντι
δ'
ἐθήτευε
Ποσειδῶν
|
καὶ |
Ἀπόλλων,
καθάπερ
ἀχρεῖος
οἰκέτης,
μηδὲ |
[47] |
Πατάροις
τῆς
Λυκίας
ἀγάλματα
Διὸς
|
καὶ |
Ἀπόλλωνος
εἰ>
Φειδίας
πάλιν
ἐκεῖνα |
[8] |
δὲ
ἄλλα,
ἔστι
δ'
οὗ
|
καὶ |
ἀποπρίων,
εἴ
πως
οἷόν
τε |
[115] |
ἀνατειλάτωσαν
τὸν
ἐγκεκρυμμένον
ἔνδον
ἐκφαίνουσαι
|
καὶ |
ἀποστίλβουσαι
ἄνθρω
πον,
τὸν
μαθητὴν |
[70] |
ἔργα
ἀνθρώπων
χρύσεα
καὶ
χάλκεα
|
καὶ |
ἀργύρου
ἠδ'
ἐλέφαντος
καὶ
ξυλίνων |
[48] |
Ῥίνημα
γὰρ
χρυσοῦ
ἦν
αὐτῷ
|
καὶ |
ἀργύρου
χαλκοῦ
τε
καὶ
σιδήρου |
[69] |
ἔσται
σοι"
στάθμιον
καὶ
μέτρον
|
καὶ |
ἀριθμὸν
τῶν
ὅλων
ὑπολαμβάνων
τὸν |
[1] |
ΠΡΟΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ.
~Ἀμφίων
ὁ
Θηβαῖος
|
καὶ |
Ἀρίων
ὁ
Μηθυμναῖος
ἄμφω
μὲν |
[5] |
τὸ
ἀκήρατον,
ἔρεισμα
τῶν
ὅλων
|
καὶ |
ἁρμονία
τῶν
πάντων,
ἀπὸ
τῶν |
[15] |
καὶ
πόμα
χολῆς
καὶ
καρδιουλκίαι
|
καὶ |
ἀρρητουργίαι·
ταὐτὰ
οἱ
Φρύγες
τελίσκουσιν |
[122] |
ὅσα
πράττουσιν
οἱ
ἀνόητοι,
ἀνοσιουργεῖν
|
καὶ |
ἀσεβεῖν
νομίζουσιν,
καὶ
αὐτήν
γε |
[27] |
ταῦτα
δὲ
περὶ
ἀνθρώπων
αἰσχρῶν
|
καὶ |
ἀσελγῶς
βεβιωκότων
ἀναγέγραπται·
τύφῳ
καὶ |
[65] |
θεόν,
τὰ
δὲ
πτωχὰ"
ταῦτα
|
καὶ |
ἀσθενῆ"
ᾗ
φησιν
ὁ
ἀπόστολος, |
[26] |
σωτῆρας
Διοσκούρους
καὶ
Ἡρακλέα
ἀλεξίκακον
|
καὶ |
Ἀσκληπιὸν
ἰατρόν.
~Αὗται
μὲν
αἱ |
[70] |
παρὰ
Θρᾳκῶν
λαμβάνεις,
πολλά
σε
|
καὶ |
Ἀσσύριοι
πεπαιδεύκασι,
νόμους
δὲ
τοὺς |
[71] |
γοῦν
τὰ
πάντα"
φησί,
σείων
|
καὶ |
ἀτρεμίζων
ὡς
μὲν
μέγας
τις |
[26] |
τις
καὶ
Κλωθὼ
καὶ
Λάχεσις
|
καὶ |
Ἄτροπος
καὶ
Εἱμαρμένη,
Αὐξώ
(τε |
[5] |
ἀνθρώπῳ.
Σὺ
γὰρ
εἶ
κιθάρα
|
καὶ |
αὐλὸς
καὶ
ναὸς
ἐμοί·
κιθάρα |
[51] |
ὀστρέων
γένος,
ἀλλὰ
ζῇ
γε
|
καὶ |
αὔξεται,
πρὸς
δὲ
καὶ
τῇ |
[52] |
καὶ
τὰ
ἀναθήματα
ἐσύλησαν
ἢ
|
καὶ |
αὐτὰ
ἐχώνευσαν
(τὰ
ἀγάλματα.
Καὶ |
[73] |
αὐταρκεῖ
μόνον
ἡ
φιλοσοφία)
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτὴ
ποιητικὴ
ἡ
περὶ
τὸ |
[122] |
ἀνόητοι,
ἀνοσιουργεῖν
καὶ
ἀσεβεῖν
νομίζουσιν,
|
καὶ |
αὐτήν
γε
ἔτι
τὴν
ἄγνοιαν |
[26] |
ποιηταί.
Φιλοσόφων
δὲ
ἤδη
τινὲς
|
καὶ |
αὐτοὶ
μετὰ
τοὺς
ποιητικοὺς
τῶν |
[39] |
αὐτοῖς
οἱ
θεοί,
τοιοίδε
δὲ>
|
καὶ |
αὐτοί,
παίζοντες
ἐν
θεοῖς,
μᾶλλον |
[38] |
ἐρωτικός,
ὡς
δράκων.
~Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
φαίνονται
οἱ
δεισιδαίμονες
ἄκοντες |
[78] |
στοιχεῖα
καὶ
τὸν
κόσμον
σὺν
|
καὶ |
αὐτοῖς
λέγει·
ἡ
γῆ"
φησί, |
[54] |
αὖθις
δὲ
τὸν
Δημήτριον
θεὸν
|
καὶ |
αὐτὸν
ἀναγο
ρεύοντες·
καὶ
ἔνθα |
[54] |
Μιθριδάτης
ὁ
Ποντι
κὸς
Διόνυσος
|
καὶ |
αὐτός·
ἐβούλετο
δὲ
καὶ
Ἀλέξανδρος |
[7] |
ἀνθρώπους
εἰς
θάνατον
ὑποφέρων)
εἷς
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐπίκουρος
καὶ
βοηθὸς
ἡμῖν |
[8] |
θεός,
σῶσαι
τὸν
ἄνθρωπον
γλιχόμενος·
|
καὶ |
αὐτὸς
ἤδη
σοὶ
ἐναργῶς
ὁ |
[66] |
ὅπῃ
οὐκ
ἐπὶ
τὰ
Δημοκρίτου
|
καὶ |
αὐτὸς
κατασύρεται
εἴδωλα.
~(Καὶ
πολύς |
[64] |
τὸ
ὕδωρ
καὶ
Ἀναξιμένης
ὁ
|
καὶ |
αὐτὸς
Μιλήσιος
τὸν
ἀέρα,
ᾧ |
[30] |
(μεγάλων
ἐπιίστορα
ἔργων"
Ἡρακλέα
οὖν
|
καὶ |
αὐτὸς
Ὅμηρος
θνητὸν
οἶδεν
ἄνθρωπον, |
[5] |
κατ'
εἰκόνα
τὴν
ἑαυτοῦ·
ἀμέλει
|
καὶ |
αὐτὸς
ὄργανόν
ἐστι
τοῦ
θεοῦ |
[71] |
δὲ
ὁ
Ἀθηναῖος
διαρρήδην
ἂν
|
καὶ |
αὐτὸς
περὶ
τῆς
ἀληθείας
ἐγεγράφει |
[101] |
πολλὰ
φέρω
τάδε;
Πῇ
δὲ
|
καὶ |
αὐτὸς
πλάζομαι;
(Οὐ
βούλεσθε
οὖν |
[12] |
τὴν
γοητείαν
τὴν
ἐγκεκρυμμένην
αὐτοῖς
|
καὶ |
αὐτούς
γε
τοὺς
καλουμένους
ὑμῶν |
[44] |
τούτους
σιωπή
σομαι,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὺς
ἐξελέγξω–
νεὼς
μὲν
εὐφήμως |
[38] |
Πυρετῷ
δὲ
καὶ
Φόβῳθύουσιν,
οὓς
|
καὶ |
αὐτοὺς
μετὰ
τῶν
ἀμφὶ
τὸν |
[66] |
Μητρό
δωρος
διττάς,
ὡς
ἔοικεν,
|
καὶ |
αὐτὼ
ἀρχὰς
ἀπελιπέτην
τὸ
(πλῆρες |
[80] |
κύριον
τὸν
θεόν
σου
προσκυνήσεις
|
καὶ |
αὐτῷ
μόνῳ
λατρεύσεις"
νῦν
δὴ |
[48] |
ἄγαλμα
μεταχθῆναι
λέγει,
ἐν
σιτοδείᾳ
|
καὶ |
αὐτῶν
γενομένων
καὶ
ὑπὸ
Πτολεμαίου |
[68] |
πάντα
οὗτος
οἶδεν
καὶ
διδοῖ
|
καὶ |
ἀφαιρεῖται,
καὶ
βασιλεὺς
οὗτος
τῶν |
[34] |
οὐ
καλός,
ἀλλὰ
Διονύσῳ
καλός·
|
καὶ |
ἀφροδίσιος
ἦν
ἡ
χάρις,
ὁ |
[102] |
εἰ
δὲ
αἰδῶ
καὶ
ἔρωτα
|
καὶ |
ἀφροδίτην
ἐκθειάζετε,
ἀκολουθούντων
αὐτοῖς
αἰσχύνη |
[65] |
Σούσοις
καὶ
Ἐκβα
τάνοις
Πέρσαις
|
καὶ |
Βάκτροις
καὶ
Δαμασκῷ
καὶ
Σάρδεσιν |
[120] |
δὲ
ὅσοι
τῶν
ἀνθρώπων
λογικοί,
|
καὶ |
βάρβαροι
καὶ
Ἕλληνες·
τὸ
πᾶν |
[117] |
δὲ
ἄμφω
τῷ
Χριστοῦ
γνωρίμῳ,
|
καὶ |
βασιλείας
ἄξιον
φανῆναι
καὶ
βασιλείας |
[117] |
γνωρίμῳ,
καὶ
βασιλείας
ἄξιον
φανῆναι
|
καὶ |
βασιλείας
κατηξιῶσθαι.
~Φύγωμεν
οὖν
τὴν |
[68] |
οἶδεν
καὶ
διδοῖ
καὶ
ἀφαιρεῖται,
|
καὶ |
βασιλεὺς
οὗτος
τῶν
πάντων"
Ταύτῃ |
[8] |
πῦρ.
Ἐπειδὴ
δὲ
καὶ
κίονος
|
καὶ |
βάτου
ἡ
σὰρξ
τιμιωτέρα,
προφῆται |
[75] |
τοῦ
θεοῦ·
ἀλλ'
ἔστι
τόλμης
|
καὶ |
βίας
ταῦτ'
ὄργανα
εὑρημέν'
ἀνθρώποισιν. |
[7] |
ὑποφέρων)
εἷς
καὶ
αὐτὸς
ἐπίκουρος
|
καὶ |
βοηθὸς
ἡμῖν
ὁ
κύριος,
προμηνύων |
[92] |
δὲ
σκωλήκων
δίκην
περὶ
τέλματα
|
καὶ |
βορβόρους,
τὰ
ἡδονῆς
ῥεύματα,
καλινδούμενοι |
[73] |
μυθώδη
παρέκβασιν·
παρίτω
(δὴ
ὅστις
|
καὶ |
βούλεται
ποιητὴς
πρῶτος.
Ἄρατος
μὲν |
[105] |
τοῦ
ὄφεως,
ὡσεὶ
ἀσπίδος
κωφῆς
|
καὶ |
βυούσης
τὰ
ὦτα
αὐτῆς,
ἥτις |
[44] |
ἢ
Χάρμον
μειράκιόν
τι
ἑλεῖν
|
καὶ |
βωμὸν
ἱδρύσασθαι
ἐν
Ἀκαδημίᾳ
χαριστήριον |
[44] |
εἴτε
ἄλλος
τις,
οἳ
νεὼς
|
καὶ |
βωμοὺς
ἀνέστησαν
αὐτοῖς,
πρὸς
δὲ |
[62] |
οἳ
ναοὺς
πάντας
ἀπαρνήσονται
ἰδόντες
|
καὶ |
βωμούς,
εἰκαῖα
λίθων
ἱδρύματα
κωφῶν, |
[74] |
θεός,
ὃς
οὐρανόν
τ'
ἔτευξε
|
καὶ |
γαῖαν
μακρὴν
πόντου
τε
χαροπὸν |
[41] |
Αἰγυπ
τίων
θεοί,
οἷα
αἴλουροι
|
καὶ |
γαλαῖ,
προήσονται
ἢ
τὴν
Ὁμηρι |
[54] |
ἐστι
Δημητρίου,
βωμοὶ
δὲ
πανταχοῦ·
|
καὶ |
γάμος
ὑπὸ
Ἀθηναίων
αὐτῷ
ὁ |
[14] |
βίῳ
τὰ
μυστήρια.
~Ἤδη
δέ,
|
καὶ |
γὰρ
καιρός,
αὐτὰ
ὑμῶν
τὰ |
[77] |
ἐπὶ
τὰς
προφητικὰς
ἰέναι
γραφάς·
|
καὶ |
γὰρ
οἱ
χρησμοὶ
τὰς
εἰς |
[122] |
φίλων"
θεοφιλὴς
δὲ
ὁ
ἄνθρωπος
|
(καὶ |
γὰρ
οὖν
φίλος
τῷ
θεῷ, |
[37] |
καὶ
τέθαπται·
Καλλίμαχος
ἐν
ὕμνοις·
|
καὶ |
γὰρ
τάφον,
ὦ
ἄνα,
σεῖο |
[109] |
φαρμάκων
αὐστηρία,
οὕτως
ἥδει
μὲν
|
καὶ |
γαργαλίζει
ἡ
συνήθεια,
ἀλλ'
ἣ |
[32] |
καὶ
τραύματα
αὐτῶν
καὶ
δεσμὰ
|
καὶ |
γέλωτας
καὶ
μάχας
δουλείας
τε |
[36] |
ἐνδεεῖς.
Διὸ
τράπεζαι
καὶ
μέθαι
|
καὶ |
γέλωτες
καὶ
συνουσίαι,
οὐκ
ἂν |
[58] |
μοιχεῖαι
ᾀδόμεναι
καὶ
εὐωχίαι
κωμῳδούμεναι
|
καὶ |
γέλωτες
παρὰ
πότον
εἰσαγόμενοι
προτρέπουσι |
[64] |
ὁ
Ἐλεάτης
θεοὺς
εἰσηγήσατο
πῦρ
|
καὶ |
γῆν,
θάτερον
δὲ
αὐτοῖν
μόνον, |
[114] |
μεταφυτεύων
τὴν
φθορὰν
εἰς
ἀφθαρσίαν
|
καὶ |
γῆν
μεταβάλλων
εἰς
οὐρανούς,
ὁ |
[25] |
τὸν
ὑψοῦ
τόνδ'
ἄπειρον
αἰθέρα
|
καὶ |
γῆν
πέριξ
ἔχονθ'
ὑγραῖς
ἐν |
[25] |
ἄθεον
τρόπον
τὸν
τῆς
θείας
|
καὶ |
γονίμου
δυνάμεως
ἐστερημένον,
διὰ
δὲ |
[58] |
καὶ
χρυσέοις
καὶ
ἐλεφαντίνοις
ἀγαλματίοις
|
καὶ |
(γραφαῖς
προσανέχοντες.
Τοσούτων
ὑμῖν
οἱ |
[63] |
τε
καὶ
ναῦς
καὶ
πόλεις
|
καὶ |
γραφὰς
δημιουργεῖ,
θεὸς
δὲ
πῶς |
[61] |
ἄλλαι
ὑμῶν
εἰκόνες,
πανίσκοι
τινὲς
|
καὶ |
γυμναὶ
κόραι
καὶ
σάτυροι
μεθύον |
[57] |
ἀγάλματος·
τὸ
ἄγαλμα
Ἀφροδίτης
ἦν
|
καὶ |
γυμνὴ
ἦν·
νικᾶται
ὁ
Κύπριος |
[120] |
δι'
οὗ
τὴν
φθορὰν
ἀποβάλλετε,
|
καὶ |
γυμνὸν
δικαιοσύνης
ἐπιδείξω
τὸ
σχῆμα, |
[23] |
παιδίον
δὲ
ὑπὸ
Τιτάνων
διασπώμενον
|
καὶ |
γύναιον
πενθοῦν
καὶ
μόρια
ἄρρητα |
[45] |
κεκήδευται;
Ἰμμάραδος
δὲ
ὁ
Εὐμόλπου
|
καὶ |
Δαείρας
οὐχὶ
ἐν
τῷ
περιβόλῳ |
[51] |
δὲ
οἱ
θεοποιοὶ
οὐ
θεοὺς
|
καὶ |
δαίμονας
κατά
γε
αἴσθησιν
τὴν |
[55] |
νενικημένος.
Εἴδωλα
γοῦν
εἰκότως
αὐτοὺς
|
καὶ |
δαίμονας
ὑμεῖς
αὐτοὶ
κεκλήκατε,
ἐπεὶ |
[64] |
ἀνειδωλοποιοῦσαν
τὴν
ὕλην
ἐφεύρωμεν,
εἰ
|
καὶ |
δαιμόνια
ἄττα
ἐκθειάζουσαν
κατὰ
παρα |
[32] |
καὶ
συμπόσια
συμπλοκάς
τ'
αὖ
|
καὶ |
δάκρυα
καὶ
πάθη
καὶ
(μαχλώσας |
[55] |
αἱ
πανηγύρεις,
δεσμὰ
καὶ
τραύματα
|
καὶ |
δακρύοντες
θεοί·
ὤ
μοι
ἐγώ, |
[65] |
Ἐκβα
τάνοις
Πέρσαις
καὶ
Βάκτροις
|
καὶ |
Δαμασκῷ
καὶ
Σάρδεσιν
(ὑπέδειξε
σέβειν. |
[34] |
διαθλούμενοι,
ὥσπερ
καὶ
τὰ
λόγια,
|
καὶ |
(δεδήμευνται
ἄμφω.
Ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[10] |
ὁ
ἀνοιγνὺς
ὕστερον
ἀποκαλύπτει
τἄνδον
|
καὶ |
δείκνυσιν
ἃ
μηδὲ
γνῶναι
οἷόν |
[55] |
ἀκάθαρτα,
πρὸς
πάντων
ὁμολογούμενα
γήινα
|
καὶ |
δεισαλέα,
κάτω
βρίθοντα,
περὶ
τοὺς |
[25] |
ξύλον"
~Ἀκρότητες
ἄρα
ἀμαθίας
ἀθεότης
|
καὶ |
δεισιδαιμονία,
ὧν
ἐκτὸς
μένειν
σπουδαστέον. |
[53] |
κύματα.
Οἶδα
ἐγὼ
πῦρ
ἐλεγκτικὸν
|
καὶ |
δεισιδαιμονίας
ἰατικόν·
εἰ
βούλει
παύσασθαι |
[13] |
ἂν
ἀρχεκάκους
φήσαιμι
μύθων
ἀθέων
|
καὶ |
δεισιδαιμονίας
ὀλεθρίου
πατέρας,
σπέρμα
κακίας |
[32] |
ἀκρασίας
μυθολογίας
καὶ
τραύματα
αὐτῶν
|
καὶ |
δεσμὰ
καὶ
γέλωτας
καὶ
μάχας |
[23] |
μὴ
γνωρίζοντες
θεόν,
ἑτέρᾳ
δὲ
|
καὶ |
δευτέρᾳ
ταύτῃ
πλάνῃ
τοὺς
οὐκ |
[85] |
(προσώχθισεν
ὁ
θεὸς
καὶ
ἀπειλεῖ·
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τὸ
τέλος
τῆς |
[5] |
ὄργανα,
ὑπεριδών,
κόσμον
δὲ
τόνδε
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τὸν
σμικρὸν
κόσμον, |
[96] |
τὸ
μετὰ
τοῦτο
ὅπως
ἔχει·
|
καὶ |
δὴ
μή
τις
ὑμᾶς
τοῦδε |
[1] |
τὰ
θηρία
γυμνῇ
τῇ
ᾠδῇ
|
καὶ |
δὴ
τὰ
δένδρα,
τὰς
φηγούς, |
[11] |
ἄλλα
ὁμοίως
τέθνηκε
νάματα
μαντικὰ
|
καὶ |
δὴ
τοῦ
τύφου
κενὰ
ὀψὲ |
[34] |
τῷ
θεῷ
γέγονεν
ἡ
αἴτησις,
|
καὶ |
δὴ
ὑπισχνεῖται
παρέξειν
αὐτῷ,
εἰ |
[40] |
συνέταξε
θύειν
Πλαταιεῦσιν
Ἀνδρο
κράτει
|
καὶ |
Δημοκράτει
καὶ
Κυκλαίῳ
καὶ
Λεύκωνι |
[79] |
τοῦ
οὐρανοῦ
(ἐθεμελίωσαν.
Ἔτι
δὲ
|
καὶ |
διὰ
Ἡσαΐου
(καὶ
ταύτην
ἀπομνημονεύσω |
[8] |
τοὺς
σκληροκαρδίους
προὔτρεπεν·
ἤδη
δὲ
|
καὶ |
διὰ
Μωσέως
τοῦ
πανσόφου
καὶ |
[66] |
παρελεύ
σομαι
διὰ
πάσης
ὕλης
|
καὶ |
διὰ
τῆς
ἀτιμοτάτης
τὸ
θεῖον |
[101] |
κάρῳ
καὶ
μέθῃ
βεβαρημένοι
ἀνανήψατε
|
καὶ |
διαβλέψαντες
ὀλίγον
ἐννοήθητε,
τί
θέλουσιν |
[24] |
ὑπουργῆσαι
τὸν
τρισκαιδέκατον
τοῦτον
ἆθλον
|
καὶ |
Διαγόρᾳ
τοὔψον
παρα
σκευάσαι"
κᾆτ' |
[24] |
Ἀκραγαντῖνον
καὶ
Νικάνορα
τὸν
Κύπριον
|
καὶ |
Διαγόραν
καὶ
Ἵππωνα
τὼ
Μηλίω |
[110] |
καὶ
ἐνεδείξατο,
παραστησάμενος,
ὁ
σπονδοφόρος
|
καὶ |
διαλλακτὴς
καὶ
σωτὴρ
ἡμῶν
λόγος, |
[18] |
προσηγορεύθη·
οἱ
δὲ
Τιτᾶνες,
οἱ
|
καὶ |
διασπά
σαντες
αὐτόν,
λέβητά
τινα |
[88] |
ἐκ
πολλῶν
ἕνωσις
ἐκ
πολυφωνίας
|
καὶ |
διασπορᾶς
ἁρμονίαν
λαβοῦσα
θεϊκὴν
μία |
[88] |
μία
γίνεται
συμφωνία,
ἑνὶ
χορηγῷ
|
καὶ |
διδασκάλῳ
τῷ
λόγῳ
ἑπομένη,
ἐπ' |
[68] |
μυθεῖσθαι,
καὶ
πάντα
οὗτος
οἶδεν
|
καὶ |
διδοῖ
καὶ
ἀφαιρεῖται,
καὶ
βασιλεὺς |
[113] |
μέσῳ
ἐκκλησίας
ὑμνήσω
σε"
Ὕμνησον
|
καὶ |
διήγησαί
μοι
τὸν
πατέρα
σου |
[42] |
φόνος,
οὐδ'
εἰ
Ἀρτέμιδί
τις
|
καὶ |
Διὶ
ἐν
ἱερῷ
δῆθεν
χωρίῳ |
[69] |
μικρόν,
ἀλλ'
ἢ
στάθμιον
ἀληθινὸν
|
καὶ |
δίκαιον
ἔσται
σοι"
στάθμιον
καὶ |
[106] |
κενοὺς
τῆς
πονηρίας
λέγει·
ἐλεεῖ
|
καὶ |
δικαιοσύνης
πληροῖ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
ἀνθ |
[7] |
καὶ
τὰς
κοσμικὰς
ἐπιθυμίας
σωφρόνως
|
καὶ |
δικαίως
καὶ
εὐσεβῶς
ζήσωμεν
ἐν |
[26] |
Δηὼ
τὸν
σῖτον,
ὡς
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
Διόνυσον
τὴν
ἄμπελον,
ὡς
Θηβαῖοι, |
[34] |
φησὶν
Ἡράκλειτος,
ωὑτὸς
δὲ
Ἅιδης
|
καὶ |
Διόνυσος,
ὅτεῳ
μαίνονται
καὶ
ληναΐζουσιν" |
[15] |
ἑταίρᾳ
ἐρασταί.
~Δηοῦς
δὲ
μυστήρια
|
καὶ |
Διὸς
πρὸς
μητέρα
Δήμητρα
ἀφροδίσιοι |
[47] |
δύο
Κρητικὼ
οἶμαι
ἀνδριαντοποιὼ
(Σκύλλις
|
καὶ |
Δίποινος
ὠνομαζέσθην)
τούτω
δὲ
τὰ |
[91] |
πλάσμα
καὶ
ἰᾶται
τὸ
παράπτωμα
|
καὶ |
διώκει
τὸ
θηρίον
καὶ
τὸν |
[64] |
ἄρσεως
καὶ
ἀναιρέσεως
κεκλημένος.
Ἧι
|
καὶ |
δοκοῦσί
μοι
πολλοὶ
μάλιστα
τὸ |
[70] |
νόμους
δὲ
τοὺς
ὅσοι
ἀληθεῖς
|
καὶ |
δόξαν
τὴν
τοῦ
θεοῦ
παρ' |
[22] |
πόπανα
πολυόμφαλα
χόνδροι
τε
ἁλῶν
|
καὶ |
δράκων,
ὄργιον
Διονύσου
Βασσάρου;
Οὐχὶ |
[7] |
Ὁ
γοῦν
πονηρὸς
οὑτοσὶ
τύραννος
|
καὶ |
δράκων,
οὓς
ἂν
οἷός
τε |
[38] |
γένος
εἰσί"
μικρὸν
δὲ
ὕστερον
|
καὶ |
δρύες
(ὄντες
εὑρεθήσονται
καὶ
πέτραι. |
[81] |
ὁ
παντοκράτωρ
εἰς
τὸν
αἰῶνα,
|
καὶ |
δυνάμεις
τῶν
οὐρανῶν
σαλευθήσονται
καὶ |
[71] |
ἀτρεμίζων
ὡς
μὲν
μέγας
τις
|
καὶ |
δυνατός,
φανερός·
ὁποῖος
δέ
τις |
[114] |
δὲ
εὐλα
βεῖται
τὸ
φῶς
|
καὶ |
δύνουσα
διὰ
τὸν
φόβον
παραχωρεῖ |
[20] |
οἱ
γηγενεῖς·
ὀνόματα
αὐτοῖς
Βαυβὼ
|
καὶ |
Δυσαύλης
καὶ
Τριπτόλεμος,
ἔτι
δὲ |
[78] |
ποιήσει
τι
ἄνθρωπος
ἐν
κρυφαίοις,
|
καὶ |
ἐγὼ
οὐκ
ὄψομαι
αὐτόν;
Οὐχὶ |
[42] |
φόνων·
ἤδη
δὲ
κατὰ
πόλεις
|
καὶ |
ἔθνη,
οἱονεὶ
λοιμοὶ
ἐπισκήψαντες,
(σπονδὰς |
[89] |
ἐπιτελοῦμεν
ἔτι,
ἀλλὰ
σφᾶς
αὐτούς,
|
καὶ |
εἰ
μὴ
παιδαγωγῶν
ἐτύχομεν
ἀγαθῶν, |
[52] |
ἄλλος
μαινόμενος
τοιαῦτα
ἄττα
ἐπεχείρησεν
|
καὶ |
εἰ
τὸν
Αἰγύπτιόν
τις
ἀπέκτεινεν |
[95] |
δ'
ἄρα
εἰ
θεοσεβητέον,
ζητεῖτε,
|
καὶ |
εἰ
τῷ
σοφῷ
τούτῳ
{δὴ} |
[95] |
δὲ
πρὶν
ἢ
ἐπισκέψασθαι
μεθύετε·
|
καὶ |
εἰ
ὑβριστέον,
οὐ
πολυπραγμονεῖτε,
ἀλλ' |
[41] |
τε
δαίμονες
καὶ
οἱ
θεοὶ
|
καὶ |
εἴ
τινες
ἡμίθεοι
ὥσπερ
ἡμίονοι |
[27] |
θεοὺς
αὐτοὺς
ἐπιδεῖξαι
ὁποῖοί
τινες
|
καὶ |
εἴ
τινες,
ἵν'
ἤδη
ποτὲ |
[84] |
τὸ
ἅγιόν
σοι
πνεῦμα
ἐξηγήσεται·
|
καὶ |
εἶδον
τὰ
ἔργα
μου,
φησί, |
[121] |
δὲ
καὶ
ἀμαθίας
καὶ
ῥᾳθυμίας
|
καὶ |
εἰδω
λολατρείας
ὕβρεις
περιφανεῖς
καὶ |
[99] |
τῶν
ἀνθρώπων
γένος
κηρῶν
ὀλεθρίων
|
καὶ |
εἰδώλων
ἐπιστυγῶν
πολλὰς
τῶν
δαιμόνων |
[26] |
Κλωθὼ
καὶ
Λάχεσις
καὶ
Ἄτροπος
|
καὶ |
Εἱμαρμένη,
Αὐξώ
(τε
καὶ
Θαλλώ, |
[84] |
διὸ
προσώχθισα
τῇ
γενεᾷ
ταύτῃ
|
καὶ |
εἶπον·
ἀεὶ
πλανῶνται
τῇ
καρδίᾳ· |
[27] |
ἀληθείας,
καθέλκουσαι
οὐρανόθεν
τὸν
ἄνθρωπον
|
καὶ |
εἰς
βάραθρον
περιτρέπουσαι.
Ἐθέλω
δὲ |
[74] |
παραγυμνοῦσι
τὴν
ἀλήθειαν·
ὃ
μὲν
|
καὶ |
εἰς
τὸν
αἰθέρα
καὶ
εἰς |
[74] |
μὲν
καὶ
εἰς
τὸν
αἰθέρα
|
καὶ |
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
(ἀναβλέψας
τόνδε |
[122] |
φρονήσεως"
γενόμενον
ὑπὸ
Χριστοῦ
Ἰησοῦ
|
καὶ |
εἰς
τοσοῦτον
ὅμοιον
ἤδη
καὶ |
[41] |
παῖδα
νουθετεῖ.
~Εἰ
δ'
ἄρα
|
καὶ |
εἰσὶ
φύλακες
οὗτοι,
οὐκ
εὐνοίᾳ |
[56] |
λίθοι
τίμιοι;
Οὐχὶ
γῆ
τε
|
καὶ |
ἐκ
γῆς;
οὐχὶ
δὲ
μιᾶς |
[21] |
κίστης,
ἐργασάμενος
ἀπεθέμην
εἰς
κάλαθον
|
καὶ |
ἐκ
καλάθου
εἰς
κίστην.
~Καλά |
[65] |
ἀναστήσας
ἐν
Βαβυλῶνι
καὶ
Σούσοις
|
καὶ |
Ἐκβα
τάνοις
Πέρσαις
καὶ
Βάκτροις |
[1] |
ἔχω
λέγειν.
Ἀγὼν
δὲ
ἦν
|
καὶ |
ἐκιθάριζεν
ὥρᾳ
καύματος
Εὔνομος,
ὁπηνίκα |
[27] |
ἀλήθεια,
γυμνοῦσα
τῶν
καταπληκτικῶν
τουτωνὶ
|
καὶ |
ἐκπληκτικῶν
προσωπείων
τὸν
ὄχλον
τῶν |
[66] |
ὑπονοεῖ.
Ἐπικούρου
μὲν
γὰρ
μόνου
|
καὶ |
ἑκὼν
ἐκλήσομαι,
ὃς
οὐδὲν
μέλειν |
[81] |
ἐν
ὁμοιώματι
εἰκόνος
φθαρτοῦ
ἀνθρώπου,
|
καὶ |
ἐλάτρευσαν
τῇ
κτίσει
παρὰ
τὸν |
[58] |
λιθίνοις
καὶ
ξυλίνοις
καὶ
χρυσέοις
|
καὶ |
ἐλεφαντίνοις
ἀγαλματίοις
καὶ
(γραφαῖς
προσανέχοντες. |
[47] |
τὴν
Ἀθήνησι
Πολιάδα
ἐκ
χρυσοῦ
|
καὶ |
ἐλέφαντος
κατασκευάσαι
Φειδίαν
παντί
που |
[2] |
ὑποπέπτωκεν
ὀφθαλμοῖς.
Κιθαιρὼν
δὲ
ἄρα
|
καὶ |
Ἑλικὼν
καὶ
τὰ
Ὀδρυσῶν
ὄρη |
[112] |
καὶ
τὸ
πᾶν
ἤδη
Ἀθῆναι
|
καὶ |
Ἑλλὰς
γέγονεν
τῷ
(λόγῳ.
Οὐ |
[120] |
τῶν
ἀνθρώπων
λογικοί,
καὶ
βάρβαροι
|
καὶ |
Ἕλληνες·
τὸ
πᾶν
ἀνθρώπων
γένος |
[89] |
τὸ
ἔθος
καταλιπόντες
τὸ
πονηρὸν
|
καὶ |
ἐμπαθὲς
καὶ
ἄθεον,
κἂν
οἱ |
[50] |
Σαράπιδος
ἐν
Αἰγύπτῳ
κατενεχθήσεσθαί
φησι
|
καὶ |
ἐμπρησθήσεσθαι·
Ἶσι,
θεὰ
τριτάλαινα,
μένεις |
[78] |
ἠγάπησαν
καὶ
οἷς
αὐτοὶ
(ἐδούλευσαν,
|
καὶ |
ἐμπρησθήσεται
ἡ
πόλις
αὐτῶν.
Φθαρήσεσθαι |
[6] |
οἰκίαν·
πρὸ
ἑωσφόρου"
γὰρ
ἦν,
|
καὶ |
ἐν
ἀρχῇ
ἦν
ὁ
λόγος |
[114] |
οὐρανοῦ
τοῖς
ἐν
σκότει
κατορωρυγμένοις
|
καὶ |
ἐν
σκιᾷ
θανάτου
κατακεκλεισμένοις
ἐξέλαμψεν |
[69] |
εἴδωλα
οἴκοι
ἐν
τῷ
μαρσίππῳ
|
καὶ |
ἐν
τῇ
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν |
[7] |
ἀρχῆθεν
προφητικῶς,
νῦν
δὲ
ἤδη
|
καὶ |
ἐναργῶς
εἰς
σωτηρίαν
παρα
καλῶν. |
[110] |
ὃς
ἦν,
δι'
ὧν
ἐδίδαξεν
|
καὶ |
ἐνεδείξατο,
παραστησάμενος,
ὁ
σπονδοφόρος
καὶ |
[54] |
θεὸν
καὶ
αὐτὸν
ἀναγο
ρεύοντες·
|
καὶ |
ἔνθα
μὲν
ἀπέβη
τοῦ
ἵππου |
[30] |
ἰατρόν,
Κρόνῳ
δὲ
ἐπικεῖσθαι
Σικελίαν
|
καὶ |
ἐνταῦθα
αὐτὸν
(τεθάφθαι.
Πατροκλῆς
τε |
[82] |
Μωυσῆς
μὲν
ὁμολογεῖ
ἔμφοβος
εἶναι
|
καὶ |
ἔντρομος"
ἀκούων
περὶ
τοῦ
λόγου, |
[39] |
ἐν
θεοῖς,
μᾶλλον
δὲ
ἐμπαίζοντες
|
καὶ |
ἐνυβρίζοντες
(σφίσιν
αὐτοῖς.
Καὶ
πόσῳ |
[100] |
τοῦ
θεοῦ,
τὸ
οἰκεῖον
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἐξαίρετον
καὶ
ἰδιωματικὸν
παρὰ
τὰ |
[26] |
τὰς
κινήσεις
ἐπιθεώμενοι
ἐθαύμασάν
τε
|
καὶ |
ἐξεθείασαν,
θεοὺς
ἐκ
τοῦ
θεῖν |
[25] |
τὸν
ἄνθρωπον,
οὐρανίου
ἐξέτρεψαν
διαίτης
|
καὶ |
ἐξετάνυσαν
ἐπὶ
γῆς,
γηΐνοις
προσα |
[113] |
μαθητεύσωμεν
τῷ
κυρίῳ.
Τοῦτό
τοι
|
καὶ |
ἐπήγγελται
τῷ
πατρὶ
διηγήσομαι
τὸ |
[33] |
Θέτις,
ἐπὶ
δὲ
Ἰασίωνι
Δημήτηρ
|
καὶ |
ἐπὶ
Ἀδώνιδι
Φερέφαττα.
Ἀφροδίτη
δὲ |
[114] |
νόμους
εἰς
τὴν
διάνοιαν
αὐτῶν
|
καὶ |
ἐπὶ
καρδίαν
(γράφων
αὐτούς.
Τίνας |
[33] |
ἐπὶ>
Ἐνδυμίωνι,
Νηρηῒς
ἐπὶ
Αἰακῷ
|
καὶ |
ἐπὶ
Πηλεῖ
Θέτις,
ἐπὶ
δὲ |
[74] |
ἐρήρισται
κράτος
ἄλλος.
~Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
παραγυμνοῦσι
τὴν |
[92] |
βορβόρῳ"
μᾶλλον
ἢ
καθαρῷ
ὕδατι
|
καὶ |
ἐπὶ
φορυτῷ
μαργαίνουσιν"
(κατὰ
Δημόκριτον. |
[27] |
~Αὗται
μὲν
αἱ
ὀλισθηραί
τε
|
καὶ |
ἐπιβλαβεῖς
παρεκβάσεις
τῆς
ἀληθείας,
καθέλκουσαι |
[20] |
ὑπεροραθεῖσα
δῆθεν,
ἀναστέλλεται
τὰ
αἰδοῖα
|
καὶ |
ἐπιδεικνύει
τῇ
θεῷ·
ἣ
δὲ |
[4] |
ἀνόητοι,
ἀπειθεῖς,
πλανώμενοι,
δουλεύοντες
ἡδοναῖς
|
καὶ |
ἐπιθυμίαις
ποικίλαις,
ἐν
κακίᾳ
καὶ |
[28] |
καὶ
νῦν
Ἀπόλλωνες,
ἀναρίθμητοι
θνητοὶ
|
καὶ |
ἐπίκηροί
τινες
ἄνθρωποι,
εἰσίν,
οἱ |
[26] |
καὶ
τὴν
Ἐλπίδα,
ὥσπερ
ἀμέλει
|
καὶ |
Ἐπιμενίδης
ὁ
παλαιὸς
(Ὕβρεως
καὶ |
[89] |
πάτων
αἱ
παρεκβάσεις
καίτοι
ἐπιζήμιοι
|
καὶ |
ἐπισφαλεῖς
οὖσαι,
ὅμως
γλυκεῖαί
πως |
[109] |
δείμαινε,
μή
σε
τὰ
πολλὰ
|
καὶ |
ἐπιτερπῆ
φανταζόμενα
ἀφέληται
σοφίας·
αὐτὸς |
[7] |
αἰῶνι,
προσδεχόμενοι
τὴν
μακαρίαν
ἐλπίδα
|
καὶ |
ἐπιφάνειαν
τῆς
δόξης
τοῦ
μεγάλου |
[84] |
καὶ
ἀνάστα
ἐκ
τῶν
νεκρῶν,
|
καὶ |
ἐπιφαύσει
σοι
ὁ
Χριστὸς
κύριος, |
[3] |
τῶν
ὑπ'
οὐρανὸν
πεπολιτευμένων
ᾠδαῖς
|
καὶ |
ἐπῳδαῖς
ἐσχάτῃ
δουλείᾳ
καταζεύξαντες.
(Ἀλλ' |
[93] |
τοῖς
θεραπεύουσι
κύριον"
καλή
γε
|
καὶ |
ἐράσμιος
ἡ
κληρονομία,
οὐ
χρυσίον, |
[72] |
κρᾶσις
τῶν
ὅλων,
ἀεὶ
ὢν
|
καὶ |
ἐργάτας
τῶν
αὑτοῦ
δυνάμιων
καὶ |
[72] |
καὶ
ἐργάτας
τῶν
αὑτοῦ
δυνάμιων
|
καὶ |
ἔργων,
ἁπάντων
ἐν
οὐρανῷ
φωστὴρ |
[9] |
οὐρανῶν·
δι'
ἣν
ἡ
στεῖρα
|
καὶ |
ἔρημος
ἄγονος
οὐκέτι.
Ταύτην
μοι |
[9] |
δὲ
εἰσέτι
νῦν
καὶ
στεῖρα
|
καὶ |
ἔρημος
περιλείπεται.
~Ὁ
μὲν
Ἰωάννης, |
[7] |
ἐπιφανεὶς
περισέσωκεν.
Τὸ
γὰρ
πονηρὸν
|
καὶ |
ἑρπηστικὸν
θηρίον
γοητεῦον
καταδουλοῦται
καὶ |
[102] |
τυφλὸν
(ἐπιδεικνύουσιν·
εἰ
δὲ
αἰδῶ
|
καὶ |
ἔρωτα
καὶ
ἀφροδίτην
ἐκθειάζετε,
ἀκολουθούντων |
[8] |
ἐπιστρέφει
τοὺς
τὰ
ὦτα
κεκτημένους·
|
καὶ |
ἔσθ'
ὅπῃ
μὲν
λοιδορεῖται,
ἔστιν |
[78] |
Παραδειγμα
τισθήσονται
ἔμπροσθεν
τοῦ
ἡλίου"
|
καὶ |
ἔσται
τὰ
θνησιμαῖα
αὐτῶν
βρώματα |
[6] |
θεία
τῶν
πάντων
ἦν
τε
|
καὶ |
ἔστιν·
ὅτι
δὲ
νῦν
ὄνομα |
[79] |
ἐκ
τῶν
χειρῶν
(μου.
Ἀλλὰ
|
καὶ |
ἑτέρου
ἐπακοῦσαι
θέλεις
χρησμῳδοῦ;
Ἔχεις |
[20] |
Τριπτόλεμος,
ἔτι
δὲ
Εὔμολπός
τε
|
καὶ |
Εὐβουλεύς·
βουκόλος
ὁ
Τριπτόλεμος
ἦν, |
[122] |
εἰπεῖν
πλούσιόν
τε
καὶ
σώφρονα
|
καὶ |
εὐγενῆ
καὶ
ταύτῃ
εἰκόνα
τοῦ |
[59] |
δ'
ἔδωκε,
λέχος
δ'
ᾔσχυνε
|
καὶ |
εὐνὴν
Ἡφαίστοιο
ἄνακτος.
(Κατάπαυσον,
Ὅμηρε, |
[120] |
εἰμι
καὶ
ταπεινὸς
τῇ
καρδίᾳ,
|
καὶ |
εὑρήσετε
ἀνάπαυ
σιν
ταῖς
ψυχαῖς |
[76] |
ὁ
Μένανδρος,
ἀλλὰ
καὶ
Ὅμηρος
|
καὶ |
Εὐριπίδης
καὶ
ἄλλοι
συχνοὶ
ποιηταὶ |
[68] |
τοῦ
παντὸς
εὑρεῖν
τε
ἔργον
|
καὶ |
εὑρόντα
εἰς
ἅπαντας
ἐξειπεῖν
ἀδύνατον. |
[7] |
κοσμικὰς
ἐπιθυμίας
σωφρόνως
καὶ
δικαίως
|
καὶ |
εὐσεβῶς
ζήσωμεν
ἐν
τῷ
νῦν |
[85] |
μὴ
ἐγνωκόσιν,
ἃς
εὐθείας
ποιεῖν
|
καὶ |
εὐτρεπίζειν
παρήγγειλεν
Ἰωάννης,
τούτοις
δὴ |
[107] |
εὑρέσεως
ζωὴ
παρὰ
θεῷ.
Ἀγαλλιάσθωσαν
|
καὶ |
εὐφρανθή
τωσαν
ἐπὶ
σοὶ
πάντες |
[58] |
θεῶν
μνημονευόμεναι
καὶ
μοιχεῖαι
ᾀδόμεναι
|
καὶ |
εὐωχίαι
κωμῳδούμεναι
καὶ
γέλωτες
παρὰ |
[79] |
ἕτερος
πλὴν
ἐμοῦ.
Ἐγὼ
ἀποκτενῶ
|
καὶ |
ζῆν
ποιήσω·
πατάξω
κἀγὼ
ἰάσομαι, |
[106] |
λάβετε
σωτηρίαν·
ἐκζητήσατε
τὸν
θεόν,
|
καὶ |
ζήσεται
ἡ
ψυχὴ
ὑμῶν.
Ὁ |
[107] |
τὴν
ζωήν.
~Ζητήσωμεν
οὖν,
ἵνα
|
καὶ |
ζήσωμεν.
Ὁ
μισθὸς
τῆς
εὑρέσεως |
[91] |
τέκνα·
ὁ
δὲ
θεὸς
πατὴρ
|
καὶ |
ζητεῖ
τὸ
πλάσμα
καὶ
ἰᾶται |
[81] |
βαρυκάρδιοι;
Ἵνα
τί
ἀγαπᾶτε
ματαιότητα
|
καὶ |
ζητεῖτε
ψεῦδος;
Τίς
οὖν
ἡ |
[77] |
ἔλθετε,
μὴ
σκοτίην
δὲ
διώκετε
|
καὶ |
ζόφον
αἰεί.
Ἠελίου
γλυκυδερκές,
ἰδού, |
[102] |
δόξα
μηδὲ
πλοῦτος
θεοί,
ὃν
|
καὶ |
ζωγράφοι
τυφλὸν
(ἐπιδεικνύουσιν·
εἰ
δὲ |
[95] |
πονηροῦ,
καὶ
σοφίαν
εἰδωλολατρείας
προκρίνομεν,
|
καὶ |
ζωὴν
ἀντικαταλλασσόμενοι
θανάτου;
(Ἰδοὺ
τέθεικα |
[121] |
τῶν
ἀγαθῶν
τὰ
μέγιστα,
θεὸν
|
καὶ |
ζωήν,
κτησώμεθα.
Ἀρωγὸς
δὲ
ὁ |
[117] |
ὁμοζυγούντων,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
προαιρέσεως
|
καὶ |
ζωῆς.
Τοιγάρτοι
μόνη
αὕτη
ἡ |
[27] |
καὶ
ποιητικὴ
Σίβυλλα·
παρεγγυᾷ
δὲ
|
καὶ |
ἡ
ἀλήθεια,
γυμνοῦσα
τῶν
καταπληκτικῶν |
[94] |
ᾧ
μόνῳ
καὶ
ὑπισχνεῖται
λέγων·
|
καὶ |
ἡ
γῆ
οὐ
πραθήσεται
εἰς |
[81] |
(αὗται
γὰρ
αἱ
προφητικαὶ
φωναί)
|
καὶ |
ἡ
γῆ
φεύξεται
ἀπὸ
προσώπου |
[114] |
τὰ
πάντα
φῶς
ἀκοίμητον
γέγονεν
|
καὶ |
ἡ
(δύσις
εἰς
ἀνατολὴν
περιέστηκεν. |
[9] |
τὴν
φωνὴν
ἡ
στεῖρα
εὐτεκνεῖ
|
καὶ |
ἡ
ἔρημος
καρποφορεῖ·
αἱ
πρόδρομοι |
[9] |
ἡ
στεῖρα
τὸν
ἄνδρα
λαμβάνει
|
καὶ |
ἡ
ἔρημος
τὸν
γεωργόν·
εἶτα |
[33] |
κεστόν,
ἐξελέγχεται
καὶ
ὁ
Ζεὺς
|
καὶ |
ἡ
κόμη
καταισχύνεται.
(Εἰς
ὅσον |
[84] |
δὲ
συντελείας
καὶ
ἡ
σήμερον
|
καὶ |
ἡ
μάθησις
διαμένει·
καὶ
τότε |
[51] |
ἀνάπηρα
φαίνεται,
καθάπερ
οἱ
σπάλακες
|
καὶ |
ἡ
μυγαλῆ,
ἥν
φησιν
ὁ |
[40] |
καὶ
Φαληροῖ
κατὰ
πρύμναν
ἥρως·
|
καὶ |
ἡ
Πυθία
συνέταξε
θύειν
Πλαταιεῦσιν |
[84] |
σήμερον
ὀνομάζηται.
Μέχρι
δὲ
συντελείας
|
καὶ |
ἡ
σήμερον
καὶ
ἡ
μάθησις |
[72] |
ὡς
ἡ
δόξα
ἡ
κοινὴ
|
καὶ |
ἡ
συνήθεια
τοὺς
ἑπομένους
αὐταῖν, |
[16] |
τελουμένων,
(ἔλεγχος
ἀκρασίας
Διός.
Κυεῖ
|
καὶ |
ἡ
Φερέφαττα
παῖδα
ταυρόμορφον·
ἀμέλει, |
[4] |
γραφή·
ὅτε
δὲ
ἡ
χρηστότης
|
καὶ |
ἡ
φιλανθρωπία
ἐπεφάνη
τοῦ
σωτῆρος |
[9] |
τὰς
ὁδοὺς
κυρίου"
Πρόδρομος
Ἰωάννης
|
καὶ |
ἡ
φωνὴ
πρόδρομος
τοῦ
λόγου, |
[101] |
φῶς
ἐλήλυθεν
εἰς
τὸν
κόσμον
|
καὶ |
ἠγάπησαν
οἱ
ἄνθρωποι
μᾶλλον
τὸ |
[79] |
δικαιοσύνην
καὶ
ἀναγγέλλων
ἀλήθειαν·
συνάχθητε
|
καὶ |
ἥκετε·
βουλεύσασθε
ἅμα,
οἱ
σῳζόμενοι |
[103] |
τὴν
ἀσέβειαν
ἐπιστρεφόμενοι
σκληροκάρδιοί
τε
|
καὶ |
ἠλίθιοι.
~Ταύτας
οἴου
θεόθεν
ἐπιλέγεσθαί |
[63] |
ἐκείνου
ἔργον
ἐστίν·
καὶ
οὐρανὸς
|
καὶ |
ἥλιος
καὶ
ἄγγελοι
καὶ
ἄνθρωποι |
[81] |
ἐματαιώθησαν
ἐν
τοῖς
διαλογισμοῖς
αὐτῶν,
|
καὶ |
ἤλλαξαν
τὴν
δόξαν
τοῦ
θεοῦ |
[122] |
νομίζειν,
ὥσπερ
ἔστι,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
ἡμᾶς
τὸ
κάλλιστον
τῶν
κτημάτων |
[4] |
ἡμέρους.
(Ἦμεν
γάρ,
ἦμέν
ποτε
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἀνόητοι,
ἀπειθεῖς,
πλανώμενοι,
δουλεύοντες |
[27] |
εἰς
(οὐρανόν.
Ἦμεν
γάρ
που
|
καὶ |
ἡμεῖς
τέκνα
ὀργῆς,
ὡς
καὶ |
[106] |
καὶ
παρα
δέξασθε
τὸν
ἥμερον
|
καὶ |
ἡμέτερον
λόγον
καὶ
τὸν
ἰὸν |
[9] |
Τί
βοᾷς,
ὦ
φωνή;
Εἰπὲ
|
καὶ |
ἡμῖν.
(Εὐθείας
ποιεῖτε
τὰς
ὁδοὺς |
[24] |
καιρός,
ὥσπερ
Εὐρυσθεῖ,
ἀτὰρ
δὴ
|
καὶ |
ἡμῖν
ὑπουργῆσαι
τὸν
τρισκαιδέκατον
τοῦτον |
[122] |
πάντες.
Ἡμᾶς
γάρ,
ἡμᾶς
εἰσπεποίηται
|
καὶ |
ἡμῶν
ἐθέλει
μόνων
κεκλῆσθαι
πατήρ, |
[33] |
Ἀγχίσην
ἔγημεν
καὶ
Φαέθοντα
ἐλόχα
|
καὶ |
ἤρα
Ἀδώνιδος,
ἐφιλονείκει
δὲ
τῇ |
[26] |
θεὸν
ἀνέπλασάν
τινας
σωτῆρας
Διοσκούρους
|
καὶ |
Ἡρακλέα
ἀλεξίκακον
καὶ
Ἀσκληπιὸν
ἰατρόν. |
[94] |
καὶ
λέγων·
γῆν
σοι
δίδωμι
|
καὶ |
θάλατταν,
παιδίον,
οὐρανόν
τε
καὶ |
[26] |
Ἄτροπος
καὶ
Εἱμαρμένη,
Αὐξώ
(τε
|
καὶ |
Θαλλώ,
αἱ
Ἀττικαί.
Ἕκτος
ἐστὶν |
[102] |
Οὔκουν
ἔτ'
ἂν
εἰκότως
ὕπνος
|
καὶ |
θάνατος
θεὼ
διδυμάονε
παρ'
ὑμῖν |
[103] |
θνητοί
(οὐδὲ
γὰρ
αἰσθήσεως,
ἵνα
|
καὶ |
θανάτου,
μετειλήφασιν)
λίθινοι
δὲ
καὶ |
[113] |
ὀρνίθων
ἐλειπόμεθα,
ἐν
σκότει
πιαινόμενοι
|
καὶ |
θανάτῳ
(τρεφόμενοι.
Χωρήσωμεν
τὸ
φῶς, |
[55] |
τὰ
(μὲν
ἀπιστεῖσθαι,
τὰ
δὲ
|
καὶ |
θαυμάζεσθαι.
Αὐτίκα
γοῦν
οἱ
παλαιοὶ |
[22] |
κίστην.
~Καλά
γε
τὰ
θεάματα
|
καὶ |
θεᾷ
πρέποντα.
Ἄξια
μὲν
οὖν |
[114] |
ἀληθινοῦ,
καὶ
τὸν
μέγαν
ὄντως
|
καὶ |
θεῖον
καὶ
ἀναφαίρετον
τοῦ
πατρὸς |
[117] |
(μενος.
Ὅ
γέ
τοι
οὐράνιος
|
καὶ |
θεῖος
ὄντως
ἔρως
ταύτῃ
προσγίνεται |
[95] |
Ἐὰν
γὰρ
ἀκούσητέ
μου"
φησί,
|
καὶ |
θελήσητε,
τὰ
ἀγαθὰ
τῆς
γῆς |
[26] |
ἀριθμοῦσι
θεοὺς
τοὺς
δώδεκα·
ὧν
|
καὶ |
θεογονίαν
Ἡσίοδος
ᾄδει
τὴν
αὑτοῦ, |
[121] |
ἐστιν.
~Σπεύσωμεν,
δράμωμεν,
ὦ
θεοφιλῆ
|
καὶ |
θεοείκελα
τοῦ
λόγου
{ἄνθρωποι}
ἀγάλματα· |
[84] |
ἐλέγχοντος
τὴν
τῶν
ἀνθρώπων
ἄνοιαν
|
καὶ |
θεὸν
ἐπιβοωμένου,
τί
δὴ
ἕτερον |
[87] |
γὰρ
ὡς
ἀληθῶς
τὰ
ἱεροποιοῦντα
|
καὶ |
θεοποιοῦντα
γράμματα,
ἐξ
ὧν
γραμμάτων |
[42] |
καλλιερεῖν
οἰόμενος
ἑκατόμβας·
ἐν
οἷς
|
καὶ |
Θεόπομπος
ἦν
Λακεδαιμονίων
βασιλεύς,
ἱερεῖον |
[6] |
λόγος
ἦν
πρὸς
τὸν
θεὸν
|
καὶ |
θεὸς
ἦν
ὁ
λόγος"
(Παλαιὰ |
[90] |
ὅτι
ἄρα
οἱ
μὲν
ἀγαθοὶ
|
καὶ |
θεοσεβεῖς
ἀγαθῆς
τῆς
ἀμοιβῆς
τεύξονται |
[23] |
οὐκ
ὄντας
ὡς
ὄντας
νομίζοντες
|
καὶ |
θεοὺς
τούτους
ὀνομάζοντες
τοὺς
οὐκ |
[121] |
Φιλότιμοι
τοίνυν
πρὸς
τὰ
καλὰ
|
καὶ |
θεοφιλεῖς
ἄνθρωποι
γενώμεθα,
καὶ
τῶν |
[92] |
ἑτέρῳ
δουλεύειν
δεσπότῃ,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
θεραπεύειν
ἀντὶ
μὲν
τοῦ
βασιλέως |
[117] |
τῶν
ὄντων
οὐσίας
μιμητὴν
ὁμοῦ
|
καὶ |
θεραπευτὴν
γενέσθαι·
οὐ
γὰρ
μιμεῖσθαί |
[52] |
τοῦτο
ἄμεινον
εἶναι
τοῦ
χρυσίου,
|
καὶ |
θέρους
κουφότερον
καὶ
κρύους
ἀλεεινότερον. |
[122] |
καὶ
εἰς
τοσοῦτον
ὅμοιον
ἤδη
|
καὶ |
θεῷ.
(Οὐκ
ἀποκρύπτεται
γοῦν
ὁ |
[106] |
πληροῖ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
ἀνθ
ρώπῳ
|
καὶ |
θεῷ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
τῷ
παθόντι |
[39] |
Ἡρακλεοπολῖται
ἰχνεύμονα,
Σαῗ
ται
δὲ
|
καὶ |
Θηβαῖοι
πρόβατον,
Λυκοπολῖται
δὲ
λύκον, |
[39] |
θεούς;
Τὰ
μὲν
γὰρ
εἰ
|
καὶ |
θηρία,
ἀλλ'
οὐ
μοιχικά,
ἀλλ' |
[91] |
ὄρνις
ἐφίπταται·
εἰ
δέ
που
|
καὶ |
θηρίον
ἑρπηστικὸν
περιχάνοι
τῷ
νεοττῷ, |
[2] |
ἐκτόπως
τελετῇ
βακχικῇ,
αὐτοῖς
σατύροις
|
καὶ |
θιάσῳ
μαινόλῃ,
σὺν
καὶ
τῷ |
[2] |
Ἑλικὼν
καὶ
τὰ
Ὀδρυσῶν
ὄρη
|
καὶ |
Θρᾳκῶν
τελεστήρια,
τῆς
πλάνης
τὰ |
[8] |
οὗ
καὶ
ἀπειλεῖ·
τοὺς
δὲ
|
καὶ |
θρηνεῖ
τῶν
ἀνθρώπων·
ᾄδει
δὲ |
[62] |
ἀγάλματα
χειροποίητα,
αἵματι
ἐμψύχῳ
μεμιασμένα
|
καὶ |
θυσίαισι
τετραπόδων,
διπόδων,
πτηνῶν
θηρῶν |
[44] |
βωμοὺς
ἀνέστησαν
αὐτοῖς,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
θυσίας
(παραστῆσαι
πρῶτοι
μεμύθευνται.
Καὶ |
[91] |
πατὴρ
καὶ
ζητεῖ
τὸ
πλάσμα
|
καὶ |
ἰᾶται
τὸ
παράπτωμα
καὶ
διώκει |
[30] |
δὲ
κνῆμαι
ῥώοντο
ἀραιαί.
~Ἔχεις
|
καὶ |
ἰατρόν,
οὐχὶ
χαλκέα
μόνον
ἐν |
[88] |
ταῦτα
ὑπὲρ
Χριστοῦ
δεομένῳ.
~Γεύσασθε
|
καὶ |
ἴδετε
ὅτι
χρηστὸς
ὁ
θεός. |
[100] |
τὸ
οἰκεῖον
αὐτοῦ
καὶ
ἐξαίρετον
|
καὶ |
ἰδιωματικὸν
παρὰ
τὰ
ἄλλα
ζῷα |
[54] |
οὔτι
γε
βασιλεῖς
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἰδιῶται
θείαις
προσηγορίαις
σφᾶς
αὐτοὺς |
[114] |
θεὸν
ἀπὸ
μικροῦ
ἕως
μεγάλου,
|
καὶ |
ἵλεως"
φησὶν
ὁ
θεός,
ἔσομαι |
[92] |
ῥινηλα
τοῦντες
ἐξίχνευσαν
τὸν
δεσπότην
|
καὶ |
ἵπποι
τὸν
ἀναβάτην
ἀποσεισάμενοι
ἑνί |
[57] |
ὁμοιότητα
σκιαγραφίας
περιστερᾶς,
προσέπτησαν
πελειάδες
|
καὶ |
ἵπποις
καλῶς
γεγραμμέναις
προσεχρεμέτισαν
ἵπποι. |
[24] |
Νικάνορα
τὸν
Κύπριον
καὶ
Διαγόραν
|
καὶ |
Ἵππωνα
τὼ
Μηλίω
τόν
τε |
[65] |
ὥσπερ
Ἕλληνες
οὐδὲ
μὴν
ἴβιδας
|
καὶ |
ἰχνεύμονας
καθάπερ
Αἰγύπτιοι,
ἀλλὰ
πῦρ |
[9] |
τὴν
σωτηρίαν;
Ἦ
γὰρ
οὐχὶ
|
καὶ |
Ἰωάννης
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλεῖ
καὶ |
[9] |
τοῦ
κυρίου
φωναὶ
δύο,
ἀγγέλου
|
καὶ |
Ἰωάννου,
αἰνίσσονταί
μοι
τὴν
ἐναποκειμένην |
[112] |
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
Ἰωνίαν
πολυπραγμονοῦντας.
Εἰ
γὰρ
ἡμῖν |
[98] |
ὁ
κατ'
εἰκόνα"
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
καθ'
ὁμοίωσιν"
διὰ
τοῦτο
γεγενῆσθαι |
[24] |
ἄλλους
συχνούς,
σωφρόνως
βεβιω
κότας
|
καὶ |
καθεωρακότας
ὀξύτερόν
που
τῶν
λοιπῶν |
[2] |
τῆς
πλάνης
τὰ
μυστήρια,
τεθείασται
|
καὶ |
(καθύμνηται.
Ἐγὼ
μέν,
εἰ
καὶ |
[37] |
φιλεῖ,
οὐ
βιάζεται,
καίτοι
πολλαὶ
|
καὶ |
καλαὶ
καὶ
νῦν
ἔτι
γυναῖκες |
[31] |
ταύτας
τοσαύτας
τὸν
ἀριθμὸν
ὠνεῖται
|
καὶ |
καλεῖ
Μοίσας
κατὰ
τὴν
διάλεκτον |
[57] |
ἄλλη
ἐν
Κνίδῳ
λίθος
ἦν
|
καὶ |
καλὴ
ἦν,
ἕτερος
ἠράσθη
ταύτης |
[29] |
μὴ
παυέσθων,
ὡς
Ἀπολλόδωρός
φησι
|
καὶ |
Καλλίμαχος,
Φοῖβος
Ὑπερβορέοισιν
ὄνων
ἐπιτέλλεται |
[39] |
μὲν
Ἀργεῖοι,
ἑταίρᾳ
δὲ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
καλλιπύγῳ
θύουσιν
Συρακούσσιοι,
ἣν
Νίκανδρος |
[102] |
ἀκολουθούντων
αὐτοῖς
αἰσχύνη
καὶ
ὁρμὴ
|
καὶ |
κάλλος
καὶ
συνουσία.
Οὔκουν
ἔτ' |
[31] |
ἐμμελῶς.
Αἳ
δὲ
συνεχῶς
κιθαρίζουσαι
|
καὶ |
καλῶς
κατεπᾴδουσαι
τὸν
Μάκαρα
ἔθελγον |
[51] |
ἔχει
τὰς
αἰσθήσεις,
ὥσπερ
εὐλαὶ
|
καὶ |
κάμπαι
καὶ
ὅσα
διὰ
τῆς |
[109] |
ἐνδιαιτωμένη
(μέρεσι,
χερσὶ
καὶ
στόματι
|
καὶ |
καρδίᾳ.
Σύμβολον
τοῦτο
γνήσιον
τρισὶ |
[15] |
ἱκετηρίαι
Διὸς
καὶ
πόμα
χολῆς
|
καὶ |
καρδιουλκίαι
καὶ
ἀρρητουργίαι·
ταὐτὰ
οἱ |
[48] |
σιδήρου
καὶ
μολίβδου,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
κασσιτέρου,
λίθων
δὲ
Αἰγυπτίων
ἐνέδει |
[39] |
Καὶ
πόσῳ
βελτίους
Αἰγύπτιοι
κωμηδὸν
|
καὶ |
κατὰ
πόλεις
τὰ
ἄλογα
τῶν |
[44] |
πρῶτοι
μεμύθευνται.
Καὶ
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
κατὰ
χρόνους
ὕστερον
ἀνέπλαττον
θεούς, |
[84] |
ὑπολείπεται
τοῖς
ἀπίστοις
ἢ
κρίσις
|
καὶ |
καταδίκη;
Οὐ
κάμνει
δὲ
ὁ |
[69] |
τῷ
νοῆσαι
τὸν
θεὸν
μετρεῖται
|
(καὶ |
καταλαμβάνεται
ἡ
ἀλήθεια.
Ὁ
δὲ |
[78] |
Ὅρα
τὸ
μέγεθος
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
καταπλάγηθι.
Τοῦτον
προσκυνήσωμεν,
ἐφ'
οὗ |
[19] |
κεφαλὴν
τοῦ
νεκροῦ
φοινικίδι
ἐπεκαλυψάτην
|
καὶ |
καταστέψαντε
ἐθαψάτην,
φέρον
τες
ἐπὶ |
[114] |
ἀνθρώπους
ἀνατέλλει
τὸν
ἥλιον
αὐτοῦ"
|
καὶ |
καταψεκάζει
τὴν
δρόσον
τῆς
ἀληθείας. |
[112] |
οἱ
δὲ
(τοῦ
Χριστοῦ
μαθηταὶ
|
καὶ |
κατειλήφασι
καὶ
ἀνεκήρυξαν.
Καὶ
δὴ |
[51] |
τὰ
ἀναίσθητα,
ἀπορεῖν
ἔπεισί
μοι
|
καὶ |
κατελεεῖν
τοὺς
πλανωμένους
τῆς
ἀνοίας |
[31] |
καλῶς
κατεπᾴδουσαι
τὸν
Μάκαρα
ἔθελγον
|
καὶ |
κατέπαυον
τῆς
(ὀργῆς.
Οὗ
δὴ |
[91] |
λατρεύοντας,
κόμῃ
ῥυπῶντας,
ἐσθῆτι
πιναρᾷ
|
καὶ |
κατερρωγυίᾳ
καθυβρισμένους,
λουτρῶν
μὲν
παντάπασιν |
[57] |
ξύλου
πεποιημένη
ταῦρον
εἷλεν
ἄγριον
|
καὶ |
κατηνάγκασεν
τὸ
θηρίον
ἡ
τέχνη |
[74] |
ἐλεφαντίνων
τύπους·
θυσίας
τε
τούτοις
|
καὶ |
κενὰς
πανηγύρεις
νέμοντες,
οὕτως
εὐσεβεῖν |
[56] |
Τί
δὴ
οὖν,
ὦ
μάταιοι
|
καὶ |
κενόφρονες
(πάλιν
γὰρ
δὴ
ἐπαναλήψομαι) |
[54] |
Ἀλέξανδρος
Ἄμμωνος
υἱὸς
εἶναι
δοκεῖν
|
καὶ |
κερασφόρος
ἀναπλάττεσθαι
πρὸς
τῶν
ἀγαλματοποιῶν, |
[77] |
τ'
ἐπιπέμπων,
ἀστεροπάς,
λιμούς,
λοιμοὺς
|
καὶ |
κήδεα
λυγρὰ
καὶ
νιφετούς,
κρύσταλλα· |
[113] |
τίμιον·
ποθεινός
ἐστιν
ὑπὲρ
μέλι
|
καὶ |
κηρίον.
Πῶς
γὰρ
οὐ
ποθεινὸς |
[2] |
ἀνανεύσαντες
καὶ
ἀνακύψαντες
Ἑλικῶνα
μὲν
|
καὶ |
Κιθαιρῶνα
καταλειπόντων,
οἰκούντων
δὲ
Σιών· |
[2] |
τῷ
ἄλλῳ
δαιμόνων
χορῷ,
Ἑλικῶνι
|
καὶ |
Κιθαιρῶνι
κατακλείσωμεν
γεγηρακόσιν,
κατάγωμεν
δὲ |
[5] |
τοῦ
θεοῦ
λόγος,
λύραν
μὲν
|
καὶ |
κιθάραν,
τὰ
ἄψυχα
ὄργανα,
ὑπεριδών, |
[31] |
τὴν
Αἰολέων.
(Ταύτας
ἐδιδάξατο
ᾄδειν
|
καὶ |
κιθαρίζειν
τὰς
πράξεις
τὰς
παλαιὰς |
[59] |
θεοῦ
περιφέροντες
ἐν
τῷ
ζῶντι
|
καὶ |
κινουμένῳ
τούτῳ
ἀγάλματι,
τῷ
ἀνθρώπῳ, |
[46] |
ἔτι
παλαιότεροι
ξύλα
ἱδρύοντο
περιφανῆ
|
καὶ |
κίονας
ἵστων
ἐκ
λίθων·
ἃ |
[8] |
παρακούσῃς,
τὸ
πῦρ.
Ἐπειδὴ
δὲ
|
καὶ |
κίονος
καὶ
βάτου
ἡ
σὰρξ |
[19] |
τὴν
πολυτίμητον
εὐσεβείας
διδασκαλίαν
αἰδοῖα
|
καὶ |
κίστην
θρῃσκεύειν
παραθεμένω
Τυρρηνοῖς.
Δι' |
[22] |
τοῖσδε
καὶ
κράδαι
νάρθηκές
τε
|
καὶ |
κιττοί,
πρὸς
δὲ
καὶ
φθοῖς |
[26] |
καὶ
σωματικῶς
ἀναπλάττονται,
Δίκη
τις
|
καὶ |
Κλωθὼ
καὶ
Λάχεσις
καὶ
Ἄτροπος |
[122] |
ὅτι
τὰ
πάντα
τοῦ
θεοῦ,
|
καὶ |
κοινὰ
ἀμφοῖν
τοῖν
φίλοιν
τὰ |
[73] |
θεόν·
αὐτὸς
γὰρ
πάντων
βασιλεὺς
|
καὶ |
κοίρανός
ἐστιν·
ἀθανάτων
τῷ
δ' |
[22] |
τὸ
πῦρ
οὐχ
ὑποκρίνεται,
ἐλέγχειν
|
καὶ |
κολάζειν
κελεύεται.
~Ταῦτα
τῶν
ἀθέων |
[77] |
τῆς
ἐκτὸς
καλλιφωνίας
καὶ
στωμυλίας
|
καὶ |
κολακείας
ὑπάρχουσαι
ἀνιστῶσιν
ἀγχόμενον
ὑπὸ |
[104] |
καὶ
ἄθλιοι
διὰ
μὲν
κόρακος
|
καὶ |
κολοιοῦ
νομίζουσι
τὸν
θεὸν
ἐμβοᾶν, |
[11] |
ται
γοῦν
ἡ
Κασταλίας
πηγὴ
|
καὶ |
Κολοφῶνος
ἄλλη
πηγή,
καὶ
τὰ |
[11] |
αἶγες
αἱ
ἐπὶ
μαντικὴν
ἠσκημέναι
|
καὶ |
κόρακες
ἀνθρώποις
χρᾶν
ὑπὸ
ἀνθρώπων |
[12] |
ὄφις
ἡ
θήλεια·
Δηὼ
δὲ
|
καὶ |
Κόρη
δρᾶμα
ἤδη
ἐγενέσθην
μυστικόν, |
[62] |
ἂν
ἔτι
τὴν
Πραξιτέλους
Δήμητρα
|
καὶ |
Κόρην
καὶ
τὸν
Ἴακχον
τὸν |
[58] |
τῶν
κηρίνων
ἢ
πηλίνων
ὁμοιωμάτων
|
καὶ |
κοροκοσμίων
ἀπατᾷ
τούτους
οὐδέν·
ὑμεῖς |
[19] |
νεκρόν.
~Εἰ
θέλεις
δ'
ἐποπτεῦσαι
|
καὶ |
Κορυβάντων
ὄργια,
τὸν
τρίτον
ἀδελφὸν |
[15] |
Φρύγες
τελίσκουσιν
Ἄττιδι
καὶ
Κυβέλῃ
|
καὶ |
Κορύβασιν.
Τεθρυλήκασιν
δὲ
ὡς
ἄρα |
[22] |
Οὐχὶ
δὲ
ῥοιαὶ
πρὸς
τοῖσδε
|
καὶ |
κράδαι
νάρθηκές
τε
καὶ
κιττοί, |
[11] |
τὸν
Πύθιον
τοὺς
ἀλευρομάντεις
ἄγων
|
καὶ |
κριθομάντεις
καὶ
τοὺς
εἰσέτι
παρὰ |
[52] |
τοῦ
χρυσίου,
καὶ
θέρους
κουφότερον
|
καὶ |
κρύους
ἀλεεινότερον.
Ἀντίοχος
δὲ
ὁ |
[76] |
τεκοῦσαν
ἔκτανον,
ἐκεῖνον
ἡγεῖσθ'
ἀνόσιον
|
καὶ |
κτείνετε·
ἐκεῖνος
ἥμαρτ'
οὐκ
ἐγώ, |
[79] |
λέγειν
ἰδού,
ἐγὼ
στερεῶν
βροντὴν
|
καὶ |
κτίζων
πνεῦμα"
οὗ
αἱ
χεῖρες |
[33] |
Ὅμηρε,
τεθαύμακα
τὰ
ποιήματα·
ἦ,
|
καὶ |
κυανέῃσιν
ἐπ'
ὀφρύσι
νεῦσε
Κρονίων· |
[15] |
ταὐτὰ
οἱ
Φρύγες
τελίσκουσιν
Ἄττιδι
|
καὶ |
Κυβέλῃ
καὶ
Κορύβασιν.
Τεθρυλήκασιν
δὲ |
[40] |
Πλαταιεῦσιν
Ἀνδρο
κράτει
καὶ
Δημοκράτει
|
καὶ |
Κυκλαίῳ
καὶ
Λεύκωνι
τῶν
(Μηδικῶν |
[118] |
ἡ
συνήθεια·
κείνου
μὲν
καπνοῦ
|
καὶ |
κύματος
ἐκτὸς
ἔεργε
νῆα.
(Φεύγωμεν, |
[24] |
παρὰ
Σκύθαις
τύμπανόν
τε
ἐπικτυποῦντα
|
καὶ |
κύμβαλον
ἐπηχοῦντα
καὶ
τοῦ
τραχήλου |
[14] |
Ἡ
μὲν
οὖν
ἀφρογενής"
τε
|
καὶ |
κυπρογενής"
ἡ
Κινύρᾳ
φίλη
(τὴν |
[80] |
θεός
σου,
κύριος
εἷς
ἐστι"
|
καὶ |
κύριον
τὸν
θεόν
σου
προσκυνήσεις |
[91] |
πρὸς
τὸν
δεσπότην
τῶν
πάντων
|
καὶ |
κύριον
τῶν
ὅλων
ἀναβλέψετε;
Οὐχὶ |
[80] |
ὁδῶν
αὐτοῦ
εἰς
ἔργα
αὐτοῦ"
|
καὶ |
Κύριος
δίδωσι
σοφίαν
(καὶ
ἀπὸ |
[118] |
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλέσαιμι
σωφρονοῦσαν,
ὅτι
|
καὶ |
κύριος
μετάνοιαν
ἁμαρτωλοῦ
καὶ
οὐχὶ |
[49] |
θαυμά
ζονται,
πυραμίδες
καὶ
μαυσώλεια
|
καὶ |
λαβύρινθοι,
ἄλλοι
ναοὶ
τῶν
νεκρῶν, |
[38] |
Ἡρακλέα
ἐγγράφουσι.
Ἐῶ
δὲ
Ἀργείους
|
καὶ |
Λάκωνας>
Ἀφροδίτην
Τυμβωρύχον
θρῃσκεύουσιν
Ἀργεῖοι |
[38] |
Λάκωνας>
Ἀφροδίτην
Τυμβωρύχον
θρῃσκεύουσιν
Ἀργεῖοι
|
{καὶ |
Λάκωνες}
καὶ
Χελύτιδα
δὲ
Ἄρτεμιν |
[55] |
τὴν
ἀνθρωπίνην
πλάνην.
Εἰ
γὰρ
|
καὶ |
λαλοῦντί
σοι
μὴ
πεπιστεύκασι,
νεκροῦ |
[45] |
καταλέγω
τὰς
Ὑπερβορέων
γυναῖκας;
Ὑπερόχη
|
καὶ |
Λαοδίκη
κέκλησθον,
ἐν
τῷ
Ἀρτεμισίῳ |
[26] |
ἀναπλάττονται,
Δίκη
τις
καὶ
Κλωθὼ
|
καὶ |
Λάχεσις
καὶ
Ἄτροπος
καὶ
Εἱμαρμένη, |
[20] |
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
Ἑλλάδι,
αἰδοῦμαι
|
καὶ |
λέγειν,
αἰσχύνης
ἔμπλεως
ἡ
περὶ |
[122] |
εἰκόνα
τοῦ
θεοῦ
μεθ'
ὁμοιώσεως,
|
καὶ |
λέγειν
καὶ
πιστεύειν
δίκαιον
καὶ |
[107] |
σοὶ
πάντες
οἱ
ζητοῦντές
σε
|
καὶ |
λεγέτωσαν
διὰ
παντός,
μεγαλυνθήτω
ὁ |
[94] |
τὸν
φωτισμὸν
παρακαλεῖ
μονονουχὶ
βοῶν
|
καὶ |
λέγων·
γῆν
σοι
δίδωμι
καὶ |
[4] |
αὐτῶν,
ἑρπετὰ
δὲ
τοὺς
ἀπατεῶνας,
|
καὶ |
λέοντας
μὲν
τοὺς
θυμικούς,
σύας |
[42] |
ἀποφαίνεται
ἀνθρώπους
ἀποσφάττειν
τῷ
Διί,
|
καὶ |
Λεσβίους
Διονύσῳ
τὴν
(ὁμοίαν
προσάγειν |
[40] |
κράτει
καὶ
Δημοκράτει
καὶ
Κυκλαίῳ
|
καὶ |
Λεύκωνι
τῶν
(Μηδικῶν
ἀκμαζόντων
ἀγώνων. |
[37] |
καλαὶ
καὶ
νῦν
ἔτι
γυναῖκες
|
καὶ |
Λήδας
εὐπρε
πέστεραι
καὶ
Σεμέλης |
[34] |
Ἅιδης
καὶ
Διόνυσος,
ὅτεῳ
μαίνονται
|
καὶ |
ληναΐζουσιν"
οὐ
διὰ
τὴν
μέθην |
[93] |
τῆς
γῆς,
ἔνθα
που
σὴς
|
καὶ |
λῃστής
που
καταδύεται
περὶ
τὸν |
[62] |
βωμούς,
εἰκαῖα
λίθων
ἱδρύματα
κωφῶν,
|
καὶ |
λίθινα
ξόανα
καὶ
ἀγάλματα
χειροποίητα, |
[113] |
ὁ
φωτίσας
ἡμᾶς
ὑπὲρ
χρυσίον
|
καὶ |
λίθον
τίμιον·
ποθεινός
ἐστιν
ὑπὲρ |
[57] |
συνετάφη,
οὐδ'
ἂν
ἠράσθη
δαίμονος
|
καὶ |
λίθου
ἄνθρωπος
σωφρονῶν.
Ὑμᾶς
δὲ |
[64] |
τινὶ
ἀσόφῳ
τὴν
ὕλην
προσκυνήσαντες
|
καὶ |
λίθους
μὲν
ἢ
ξύλα
οὐ |
[65] |
ἀγάλματα
μὲν
θεῶν
οὐ
ξύλα
|
καὶ |
λίθους
ὑπειλήφασιν
ὥσπερ
Ἕλληνες
οὐδὲ |
[4] |
ξύλα
οἱ
ἄφρονες·
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
λίθων
ἀναισθητότερος
ἄνθρωπος
ἀγνοίᾳ
βεβαπτισμένος. |
[96] |
ὠθούμενοι
τὸ
βάραθρον,
εἰδώλων
ποιηταὶ
|
καὶ |
λίθων
προσκυνηταί·
οἵδε
γὰρ
ἀνθρώ |
[120] |
ὁλόκληρον
χορηγῶν
τὴν
εὐεργεσίαν,
ἀφθαρσίαν·
|
καὶ |
λόγον
χαρίζομαι
ὑμῖν,
τὴν
(γνῶσιν |
[2] |
Ἐκ
γὰρ
Σιὼν
ἐξελεύσεται
νόμος,
|
καὶ |
λόγος
κυρίου
ἐξ
Ἱερου
σαλήμ" |
[116] |
τὸ
στρατιωτικὸν
τὸ
ἀναίμακτον
αἵματι
|
καὶ |
λόγῳ,
καὶ
τὴν
βασιλείαν
τῶν |
[109] |
τῆς
ἀληθείας,
βουλῇ
καὶ
πράξει
|
καὶ |
λόγῳ
μηδὲ
γὰρ
τόδε
δείμαινε, |
[76] |
ποιηταὶ
διελέγχουσιν
ὑμῶν
τοὺς
θεοὺς
|
καὶ |
λοιδορεῖσθαι
οὐ
δεδίασιν
οὐδὲ
καθ' |
[58] |
τε
οὖν
ἔτι
καὶ
παιδοποιίαι
|
καὶ |
λοχεῖαι
θεῶν
μνημονευόμεναι
καὶ
μοιχεῖαι |
[43] |
ἀλιτηρίους
ἐπιβούλους
τε
καὶ
μισανθρώπους
|
καὶ |
λυμεῶνας
ὄντας
προαισθόμενοι
καὶ
(συνιέντες |
[105] |
πάντων
δημιουργὸν
καὶ
πατέρα
ἀκοῦσαι
|
καὶ |
μαθεῖν
ἐξεζητήσατε,
τὴν
προαίρεσιν
τῇ |
[120] |
τὸν
ζυγόν
μου
ἐφ'
ὑμᾶς
|
καὶ |
μάθετε
ἀπ'
ἐμοῦ,
ὅτι
πραΰς |
[113] |
τὸν
θεόν·
χωρήσωμεν
τὸ
φῶς
|
καὶ |
μαθητεύσωμεν
τῷ
κυρίῳ.
Τοῦτό
τοι |
[117] |
ἰδοὺ
πάρειμι.
~Ὢ
τῆς
ἁγίας
|
καὶ |
μακαρίας
ταύτης
δυνάμεως,
δι'
ἧς |
[65] |
Ἀσίαν
κατοικούντων
πολλοί,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
Μακεδόνες,
ὥς
φησι
Διογένης
ἐν |
[123] |
~Ἅλις
οἶμαι
τῶν
λόγων,
εἰ
|
καὶ |
μακροτέρω
προῆλθον
ὑπὸ
φιλανθρωπίας
ὅ |
[27] |
καὶ
ἀσελγῶς
βεβιωκότων
ἀναγέγραπται·
τύφῳ
|
καὶ |
μανίῃ
δὲ
βαδίζετε
καὶ
τρίβον |
[32] |
τὸν
Ἀπόλλω·
Φοῖβός
ἐστιν
οὗτος
|
καὶ |
μάντις
ἁγνὸς
καὶ
σύμβουλος
ἀγαθός· |
[42] |
(ἱστορεῖ.
Ἐρεχθεὺς
δὲ
ὁ
Ἀττικὸς
|
καὶ |
Μάριος
ὁ
Ῥωμαῖος
τὰς
αὑτῶν |
[49] |
οἱ
τάφοι
θαυμά
ζονται,
πυραμίδες
|
καὶ |
μαυσώλεια
καὶ
λαβύρινθοι,
ἄλλοι
ναοὶ |
[32] |
αὐτῶν
καὶ
δεσμὰ
καὶ
γέλωτας
|
καὶ |
μάχας
δουλείας
τε
ἔτι
καὶ |
[102] |
ἐνδίκως
ἐρεῖτε.
Εἰ
δὲ
ἔρις
|
καὶ |
μάχη
οὐ
θεοί,
οὐδὲ
Ἄρης |
[32] |
αὖ
καὶ
δάκρυα
καὶ
πάθη
|
καὶ |
(μαχλώσας
ἡδονάς.
Κάλει
μοι
τὸν |
[36] |
Ἀφροδίτην
ἐπὶ
τῷτραύματι
παρεισάγων
ὀξὺ
|
καὶ |
μέγα
ἰάχουσαν
αὐτόν
τε
τὸν |
[36] |
ὧν
εἰσιν
ἐνδεεῖς.
Διὸ
τράπεζαι
|
καὶ |
μέθαι
καὶ
γέλωτες
καὶ
συνουσίαι, |
[101] |
ἄκουε
στρατηγοῦ.
~Καθάπερ
οὖν
κάρῳ
|
καὶ |
μέθῃ
βεβαρημένοι
ἀνανήψατε
καὶ
διαβλέψαντες |
[76] |
(τοτὲ
δ'
ἐμμανῆ
εἰσάγων
Ἡρακλέα
|
καὶ |
μεθύοντα
ἀλλαχόθι
καὶ
ἄπληστον·
πῶς |
[110] |
προσκυνούμενος,
ὁ
καθάρσιος
καὶ
σωτήριος
|
καὶ |
μειλίχιος,
ὁ
θεῖος
λόγος,
ὁ |
[58] |
μὲν
πιθήκους
οἱ
τούτων
τροφεῖς
|
καὶ |
μελεδωνοὶ
τεθαυμάκασιν,
ὅτι
τῶν
κηρίνων |
[34] |
σκύβαλον
προσέπτυσεν
ἐλεεινὸν
ἡ
θάλαττα
|
καὶ |
Μελικέρτην
ὀδύρεται
τὰ
Ἴσθμια·
Νεμέασι |
[69] |
παλαιὸς
λόγος,
ἀρχὴν
καὶ
τελευτὴν
|
καὶ |
μέσα
τῶν
ὄντων
ἁπάντων
ἔχων, |
[43] |
ὃν
προσκυνεῖς,
λαμβάνει
τὸν
μισθὸν
|
καὶ |
μετὰ
τὸ
χρυσίον
ψεύδεται
πάλιν. |
[93] |
ἥλιος
τοὺς
ἀετούς.
~Μετανοήσωμεν
οὖν
|
καὶ |
μεταστῶμεν
ἐξ
ἀμαθίας
εἰς
ἐπιστήμην, |
[69] |
καὶ
δίκαιον
ἔσται
σοι"
στάθμιον
|
καὶ |
μέτρον
καὶ
ἀριθμὸν
τῶν
ὅλων |
[63] |
καταλαμβανόμενα
προσκυ
νούντων.
Εἰ
γὰρ
|
καὶ |
μὴ
ἀνθρώπινα
τὰ
ἔργα
τὰ |
[15] |
θέντα
οἶδ'
ὅτι
κινήσει
γέλωτα
|
καὶ |
μὴ
γελασείουσιν
ὑμῖν
διὰ
τοὺς |
[115] |
αὐτόν,
ἵνα
ἵλεως
ᾖ,
ἀποδῶμεν
|
καὶ |
μὴ
δεομένῳ
μισθὸν
εὐχάριστον,
εὐπείθειαν, |
[57] |
γοητείᾳ
ἀπατᾷ
ἡ
τέχνη,
εἰ
|
καὶ |
μὴ
ἐπὶ
τὸ
ἐρᾶν
προσάγουσα, |
[120] |
τὸν
ἕνα
λόγον
τοῦ
θεοῦ,
|
καὶ |
μὴ
μόνον
τῶν
ἀλόγων
ζῴων |
[121] |
δὲ
ὁ
λόγος·
θαρρῶμεν
αὐτῷ
|
καὶ |
μή
ποτε
ἡμᾶς
τοσοῦτος
ἀργύρου |
[106] |
γῆρας,
ἀποδύσασθαι
δοθῇ.
Ἀκούσατέ
μου
|
καὶ |
μὴ
τὰ
ὦτα
ἀποβύσητε
μηδὲ |
[22] |
κιττοί,
πρὸς
δὲ
καὶ
φθοῖς
|
καὶ |
μήκωνες;
Ταῦτ'
ἔστιν
αὐτῶν
τὰ |
[15] |
πρὸς
μητέρα
Δήμητρα
ἀφροδίσιοι
συμπλοκαὶ
|
καὶ |
μῆνις
(οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
[40] |
γὰρ
οὖν
(δαίμονες,
λίχνοι
τε
|
καὶ |
μιαροί.
Ἔστι
μὲν
ἐφευρεῖν
καὶ |
[16] |
καὶ
φθορεὺς
κόρης
ὁ
Ζεύς,
|
καὶ |
μίγνυται
δράκων
(γενόμενος,
ὃς
ἦν |
[57] |
καλὴ
ἦν,
ἕτερος
ἠράσθη
ταύτης
|
καὶ |
μίγνυται
τῇ
λίθῳ·
Ποσίδιππος
ἱστορεῖ, |
[54] |
δὲ
ὁ
τέταρτος
Διόνυσος
ἐκαλεῖτο·
|
καὶ |
Μιθριδάτης
ὁ
Ποντι
κὸς
Διόνυσος |
[42] |
καὶ
τοῦτο
προσθῶμεν,
ὡς
ἀπάνθρωποι
|
καὶ |
μισάνθρωποι
δαίμονες
εἶεν
ὑμῶν
οἱ |
[43] |
ὀλεθρίους
καὶ
ἀλιτηρίους
ἐπιβούλους
τε
|
καὶ |
μισανθρώπους
καὶ
λυμεῶνας
ὄντας
προαισθόμενοι |
[6] |
παιδεύει,
προτρέπει,
νουθετεῖ,
σῴζει,
φυλάττει
|
καὶ |
μισθὸν
ἡμῖν
τῆς
μαθήσεως
ἐκ |
[106] |
τῷ
πάντων
ἀνθρώπων
θεῷ·
πιστεύσατε
|
καὶ |
μισθὸν
λάβετε
σωτηρίαν·
ἐκζητήσατε
τὸν |
[31] |
δὲ
Μούσας,
ἃς
Ἀλκμὰν
Διὸς
|
καὶ |
Μνημοσύνης
γενεαλογεῖ
καὶ
οἱ
λοιποὶ |
[58] |
παιδοποιίαι
καὶ
λοχεῖαι
θεῶν
μνημονευόμεναι
|
καὶ |
μοιχεῖαι
ᾀδόμεναι
καὶ
εὐωχίαι
κωμῳδούμεναι |
[48] |
ἀργύρου
χαλκοῦ
τε
καὶ
σιδήρου
|
καὶ |
μολίβδου,
πρὸς
δὲ
καὶ
κασσιτέρου, |
[20] |
τέρπεται
τῇ
ὄψει
ἡ
Δηὼ
|
καὶ |
μόλις
ποτὲ
δέχεται
τὸ
(ποτόν, |
[86] |
κατάλληλον
ἐπιγράφεται
διδάσκαλον
θεὸν
τὸν
|
καὶ |
μόνον
ἀπεικάσαι
κατ'
ἀξίαν
δυνάμενον |
[113] |
συντείνουσα
ἡ
θεοσέβεια·
καθ'
ὃ
|
καὶ |
μόνον
ἐπάναγκές
ἐστι
ζῆν,
ἵνα |
[120] |
τὸν
ἀγέννητον
καὶ
ἀνώ
λεθρον
|
καὶ |
μόνον
ὄντως
θεόν,
συνυμνοῦντος
ἡμῖν |
[63] |
γὰρ
ὁ
θεὸς
ἐποίησεν,
ἐπεὶ
|
καὶ |
μόνος
ὄντως
ἐστὶ
θεός·
ψιλῷ |
[23] |
Τιτάνων
διασπώμενον
καὶ
γύναιον
πενθοῦν
|
καὶ |
μόρια
ἄρρητα
ὡς
ἀληθῶς
ὑπ' |
[61] |
κόραι
καὶ
σάτυροι
μεθύον
τες
|
καὶ |
μορίων
ἐντάσεις,
ταῖς
γραφαῖς
ἀπογυμνούμεναι, |
[2] |
καὶ
(καθύμνηται.
Ἐγὼ
μέν,
εἰ
|
καὶ |
μῦθός
εἰσι,
δυσανασχετῶ
τοσαύταις
ἐκτραγῳδουμέναις |
[39] |
τῇ
Κλήτορος
θυγατρὶ
Εὐρυμεδούσῃ
(μιγῆναι
|
καὶ |
Μυρμιδόνα
γεννῆσαι·
Πολέμων
δὲ
τοὺς |
[22] |
κτεὶς
γυναικεῖος,
ὅ
ἐστιν
εὐφήμως
|
καὶ |
μυστικῶς
εἰπεῖν
μόριον
γυναικεῖον.
Ὢ |
[5] |
γὰρ
εἶ
κιθάρα
καὶ
αὐλὸς
|
καὶ |
ναὸς
ἐμοί·
κιθάρα
διὰ
τὴν |
[63] |
μὲν
ἀνθρωπεία
τέχνη
οἰκίας
τε
|
καὶ |
ναῦς
καὶ
πόλεις
καὶ
γραφὰς |
[118] |
ἐρεύγεται,
νῆσός
ἐστι
πονηρὰ
ὀστοῖς
|
καὶ |
νεκροῖς
σεσωρευ
μένη,
ᾄδει
δὲ |
[34] |
ταυτασὶ
πανηγύρεις
καταλύσωμεν,
Ἴσθμιά
τε
|
καὶ |
Νέμεα
καὶ
Πύθια
καὶ
τὰ |
[57] |
ἵπποι.
Ἐρασθῆναι
κόρην
εἰκόνος
λέγουσιν
|
καὶ |
νέον
καλὸν
Κνιδίου
ἀγάλματος,
ἀλλ' |
[33] |
(Σεμνὸν
ἀναπλάττεις,
Ὅμηρε,
τὸν
Δία
|
καὶ |
νεῦμα
περιάπτεις
αὐτῷ
τετιμημένον.
Ἀλλ' |
[102] |
ἡ
ἶρις,
ἀλλὰ
πάθη
ἀέρων
|
καὶ |
νεφῶν,
καὶ
ὃν
τρόπον
οὐκ |
[44] |
πανηγύρεις
ἐπιτελοῦσα
καὶ
ἀγάλματα
ἀνιστᾶσα
|
καὶ |
(νεὼς
ἀνοικοδομοῦσα,
τοὺς
δή–
οὐ |
[50] |
οἰμῴξει
Ἔφεσος
κλαίουσα
παρ'
ὄχθαις
|
καὶ |
νηὸν
ζητοῦσα
τὸν
οὐκέτι
ναιετάοντα· |
[54] |
κατεσχημάτιζεν
εἰς
Ἥλιον)
Τί
δεῖ
|
καὶ |
Νικαγόρου
μεμνῆσθαι
(Ζελείτης
τὸ
γένος |
[24] |
ὅτῳ
τρόπῳ
Εὐήμερον
τὸν
Ἀκραγαντῖνον
|
καὶ |
Νικάνορα
τὸν
Κύπριον
καὶ
Διαγόραν |
[77] |
λιμούς,
λοιμοὺς
καὶ
κήδεα
λυγρὰ
|
καὶ |
νιφετούς,
κρύσταλλα·
τί
δὴ
καθ' |
[49] |
ῥᾳδίως
ἐπιθυμία
φόβον
οὐκ
ἔχουσα·
|
καὶ |
νύκτας
ἱερὰς
τὰς
Ἀντινόου
προσκυνοῦσιν |
[33] |
νυκτὶ
διαφθείρας
μιᾷ,
μοιχὸς
ὁμοῦ
|
καὶ |
νυμφίος
τοσούτων
γενόμενος
παρθένων.
Οὔκουν |
[28] |
ἐπιφέρει
τὸν
Μάγνητος.
Πόσοι
δὲ
|
καὶ |
νῦν
Ἀπόλλωνες,
ἀναρίθμητοι
θνητοὶ
καὶ |
[37] |
βιάζεται,
καίτοι
πολλαὶ
καὶ
καλαὶ
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
γυναῖκες
καὶ
Λήδας |
[8] |
σωτῆρι
τῷ
κυρίῳ
προσδράμωμεν,
ὃς
|
καὶ |
νῦν
καὶ
ἀεὶ
προὔτρεπεν
εἰς |
[46] |
ἵστων
ἐκ
λίθων·
ἃ
δὴ
|
καὶ |
ξόανα
(προσηγορεύετο
διὰ
τὸ
ἀπεξέσθαι |
[104] |
οἴου
λίθους
μὲν
εἶναι
ἱερὰ
|
καὶ |
ξύλα
καὶ
ὄρνεα
καὶ
ὄφεις, |
[4] |
δὲ
τοὺς
ἁρπακτικούς.
Λίθοι
δὲ
|
καὶ |
ξύλα
οἱ
ἄφρονες·
πρὸς
δὲ |
[103] |
καὶ
θανάτου,
μετειλήφασιν)
λίθινοι
δὲ
|
καὶ |
ξύλινοι
δεσπόται
ἀνθρώπων,
ὑβρίζοντες
καὶ |
[58] |
καὶ
πιθήκων
χείρους
γενήσεσθε
λιθίνοις
|
καὶ |
ξυλίνοις
καὶ
χρυσέοις
καὶ
ἐλεφαντίνοις |
[70] |
χάλκεα
καὶ
ἀργύρου
ἠδ'
ἐλέφαντος
|
καὶ |
ξυλίνων
λιθίνων
τε
βροτῶν
εἴδωλα |
[7] |
εἴη
ἐκ
γενετῆς
σφετερίσασθαι,
λίθοις
|
καὶ |
ξύλοις
καὶ
ἀγάλμασιν
καὶ
τοιούτοις |
[3] |
χειραγωγῆσαι
πρῶτοι,
ναὶ
μὴν
λίθοις
|
καὶ |
ξύλοις,
τουτέστιν
ἀγάλμασι
καὶ
σκιαγραφίαις, |
[51] |
θεῷ.
(Ἀλλὰ
γὰρ
ἀναισθήτῳ
λίθῳ
|
καὶ |
ξύλῳ
καὶ
χρυσίῳ
πλουσίῳ
οὐθ' |
[66] |
ἦν)
καὶ
Ἀναξαγόρας
ὁ
Κλαζομένιος
|
καὶ |
ὁ
Ἀθηναῖος
Ἀρχέλαος.
Τούτω
μέν |
[23] |
ὀνόματος
τετυχηκότας.
Διὰ
τοῦτό
τοι
|
καὶ |
ὁ
ἀπόστολος
διελέγχει
ἡμᾶς
Καὶ |
[87] |
ἀνθρώπους
πλησιάζοντας
(τῷ
φόβῳ.
Ταύτῃ
|
καὶ |
ὁ
ἀπόστολος
τοῦ
κυρίου
παρακαλῶν |
[108] |
Ἀθηναῖος
τοῖς
Σόλωνος
ἑπέσθω
νόμοις
|
καὶ |
ὁ
Ἀργεῖος
τοῖς
Φορωνέως
καὶ |
[73] |
μέγ'
ἀνθρώποισιν
ὄνειαρ.
(Ταύτῃ
τοι
|
καὶ |
ὁ
Ἀσκραῖος
αἰνίττεται
Ἡσίοδος
τὸν |
[9] |
ζητῆσαι
τὸν
ἄνδρα.
Εἷς
γὰρ
|
καὶ |
ὁ
αὐτὸς
οὗτος,
ὁ
τῆς |
[111] |
ὁ
κύριος,
ἀνέστη
δὲ
ἄνθρωπος
|
καὶ |
ὁ
ἐκ
τοῦ
παραδείσου
πεσὼν |
[64] |
φατον
Ἵππασός
τε
ὁ
Μεταποντῖνος
|
καὶ |
ὁ
Ἐφέσιος
Ἡράκλειτος·
Ἐμπεδοκλῆς
γὰρ |
[33] |
μόνον,
ἄνθρωπε,
τὸν
κεστόν,
ἐξελέγχεται
|
καὶ |
ὁ
Ζεὺς
καὶ
ἡ
κόμη |
[55] |
(Κεκράτηται
τὸ
θέλημα
τοῦ
Διὸς
|
καὶ |
ὁ
Ζεὺς
ὑμῖν
διὰ
Σαρπηδόνα |
[3] |
δοκοῦσιν
ὁ
Θρᾴκιος
ἐκεῖνος
Ὀρφεὺς
|
καὶ |
ὁ
Θηβαῖος
καὶ
ὁ
Μηθυμναῖος, |
[110] |
ἐξισωθείς,
ὅτι
ἦν
υἱὸς
αὐτοῦ
|
καὶ |
ὁ
(λόγος
ἦν
ἐν
τῷ |
[6] |
ἐν
ἀρχῇ
ἦν
ὁ
λόγος
|
καὶ |
ὁ
λόγος
ἦν
πρὸς
τὸν |
[3] |
ἐκεῖνος
Ὀρφεὺς
καὶ
ὁ
Θηβαῖος
|
καὶ |
ὁ
Μηθυμναῖος,
ἄνδρες
τινὲς
οὐκ |
[78] |
λέγει·
ἡ
γῆ"
φησί,
παλαιωθήσεται
|
καὶ |
ὁ
οὐρανὸς
παρελεύσεται"
τὸ
δὲ |
[81] |
λέγοντος
ἐκλείψει
μὲν
ὁ
ἥλιος
|
καὶ |
ὁ
οὐρανὸς
σκοτισθήσεται,
λάμψει
δὲ |
[69] |
Ὁ
μὲν
δὴ
θεός,
ὥσπερ
|
καὶ |
ὁ
παλαιὸς
λόγος,
ἀρχὴν
καὶ |
[98] |
καὶ
προσκυνηταί.
~Ὁ
Φειδίας
ὑμῶν
|
καὶ |
ὁ
Πολύκλειτος
ἡκόντων
Πραξιτέλης
τε |
[108] |
καὶ
ὁ
Ἀργεῖος
τοῖς
Φορωνέως
|
καὶ |
ὁ
Σπαρτιάτης
τοῖς
Λυκούργου,
εἰ |
[30] |
ἐν
πατρίδι
γαίῃ.
(Προσίτω
δὲ
|
καὶ |
ὁ
τὰ
Κυπριακὰ
ποιήματα
γράψας· |
[27] |
γεγόναμεν
τοῦ
θεοῦ·
ὑμῖν
δὲ
|
καὶ |
ὁ
ὑμέτερος
ὑποδύεται
ποιητὴς
ὁ |
[66] |
ἀπειρίᾳ,
ὁ
δὲ
Μιλήσιος
Λεύκιππος
|
καὶ |
ὁ
Χῖος
Μητρό
δωρος
διττάς, |
[55] |
τετίμηκεν
δὲ
αὐτοὺς
ὁ
μῦθος
|
καὶ |
ὁ
χρόνος.
Φιλεῖ
γάρ
πως |
[66] |
τῶν
ἐκ
τοῦ
Περιπάτου
μνησθῆναι·
|
καὶ |
ὅ
γε
τῆς
αἱρέσεως
πατήρ, |
[47] |
τὸ
διοπετὲς
καλούμενον,
ὃ
Διομήδης
|
καὶ |
Ὀδυσσεὺς
ἱστοροῦνται
μὲν
ὑφελέσθαι
ἀπὸ |
[64] |
μυστηρίων,
ἀκινάκην
σέβουσιν.
(Τοῦτο
τοι
|
καὶ |
οἱ
ἀμφὶ
τὸν
Ἡράκλειτον
τὸ |
[58] |
δημιουργοὶ
ἀθυρμάτων
ὀλεθρίων
οἱ
λιθοξόοι
|
καὶ |
οἱ
ἀνδριαντοποιοὶ
γραφεῖς
τε
αὖ |
[29] |
πατρίδες
αὐτοὺς
καὶ
αἱ
τέχναι
|
καὶ |
οἱ
βίοι,
πρὸς
δέ
γε |
[55] |
οὖν
ἔτι
θεοὶ
τὰ
εἴδωλα
|
καὶ |
οἱ
δαίμονες,
βδελυρὰ
ὄντως
καὶ |
[102] |
τὸ
ὕδωρ
θεοί;
Πῶς
δὲ
|
καὶ |
οἱ
διᾴσσοντες
καὶ
οἱ
κομῆται |
[41] |
παρ'
ὑμῖν
οἵ
τε
δαίμονες
|
καὶ |
οἱ
θεοὶ
καὶ
εἴ
τινες |
[102] |
Ἔτι
τε
εἰ>
αἱ
ἀστραπαὶ
|
καὶ |
οἱ
κεραυνοὶ
καὶ
οἱ
ὄμβροι |
[102] |
Πῶς
δὲ
καὶ
οἱ
διᾴσσοντες
|
καὶ |
οἱ
κομῆται
διὰ
πάθος
ἀέρος |
[53] |
κάλλος
ἀπεμιμοῦντο
Φρύνης,
ὥσπερ
αὖ
|
καὶ |
οἱ
λιθοξόοι
τοὺς
Ἑρμᾶς
Ἀθήνησι |
[122] |
οἷαι
μὲν
αἱ
βουλαί,
τοῖοι
|
καὶ |
οἱ
λόγοι,
ὁποῖοι
δὲ
οἱ |
[27] |
καὶ
ἡμεῖς
τέκνα
ὀργῆς,
ὡς
|
καὶ |
οἱ
λοιποί·
ὁ
δὲ
θεὸς |
[31] |
Ἀλκμὰν
Διὸς
καὶ
Μνημοσύνης
γενεαλογεῖ
|
καὶ |
οἱ
λοιποὶ
ποιηταὶ
καὶ
συγγραφεῖς |
[13] |
καὶ
ἄλλοι
τινές,
ἀτὰρ
δὴ
|
καὶ |
οἱ
μῦθοι
οἱ
τοιοίδε
Θρᾳκῶν |
[37] |
νῦν
δὲ
ἤδη
μοι
δοκοῦσι
|
(καὶ |
οἱ
μῦθοι
ὑμῖν
γεγηρακέναι.
Δράκων |
[108] |
δὲ
θεὸς
νομοθέτης.
Τίνες
δὲ
|
καὶ |
οἱ
νόμοι;
Οὐ
φονεύσεις,
οὐ |
[102] |
αἱ
ἀστραπαὶ
καὶ
οἱ
κεραυνοὶ
|
καὶ |
οἱ
ὄμβροι
οὐ
θεοί,
πῶς |
[81] |
καὶ
δυνάμεις
τῶν
οὐρανῶν
σαλευθήσονται
|
καὶ |
οἱ
οὐρανοὶ
εἱλιγήσονται
ὡς
δέρρις |
[109] |
τὸν
λῆρον
τῆς
συνηθείας,
καθάπερ
|
καὶ |
οἱ
παῖδες
τὰ
ἀθύρματα
ἄνδρες |
[75] |
Δυσωπούντων
δέ
σε
εἰς
σωτηρίαν
|
καὶ |
οἱ
περὶ
τοὺς
θεοὺς
ὑμῶν |
[103] |
ἐρᾶν·
Σοδομῖται
δὲ
οἱ
ἄθεοι
|
καὶ |
οἱ
πρὸς
τὴν
ἀσέβειαν
ἐπιστρεφόμενοι |
[53] |
Ἀλλ'
οὔτι
γε
τὸ
πῦρ
|
καὶ |
οἱ
σεισμοὶ
κερδαλέοι,
οὐδὲ
μὴν |
[29] |
οἱ
βίοι,
πρὸς
δέ
γε
|
(καὶ |
οἱ
τάφοι
ἀνθρώπους
γεγονότας
διελέγχουσιν. |
[49] |
οἶμαι,
οἱ
ναοί,
οὕτω
δὲ
|
καὶ |
οἱ
τάφοι
θαυμά
ζονται,
πυραμίδες |
[40] |
λέγειν.
Ἢ
δῆλον
ὡς
οὗτοι
|
καὶ |
οἱ
τούτων
ἐπιτιμότεροι,
οἱ
μεγάλοι |
[34] |
ἤδη
κοσμικὸν
οἵ
τε
ἀγῶνες
|
καὶ |
οἱ
φαλλοὶ
οἱ
Διονύσῳ
ἐπιτελούμενοι, |
[61] |
ὃ
γὰρ
βούλεται,
τοῦθ'
ἕκαστος
|
καὶ |
οἴεται"
κατὰ
τὸν
Ἀθηναῖον
ῥήτορα. |
[68] |
τοῦ
οὐρανοῦ
ἐν
τῇ
ἰδίᾳ
|
καὶ |
οἰκείᾳ
περιωπῇ
ὄντως
ὄντα
ἀεί· |
[78] |
τῆς
σελήνης,
ἃ
αὐτοὶ
ἠγάπησαν
|
καὶ |
οἷς
αὐτοὶ
(ἐδούλευσαν,
καὶ
ἐμπρησθήσεται |
[11] |
εἰ
δὲ
βούλει,
καὶ
τερατοσκόπους
|
καὶ |
οἰωνοσκόπους
καὶ
τοὺς
ὀνείρων
κριτὰς |
[54] |
ὡς
αὐτὸς
μαρτυρεῖ)
ὅπου
γε
|
καὶ |
ὅλα
ἔθνη
καὶ
πόλεις
αὔτανδροι, |
[31] |
ζουσιν
καὶ
σέβουσιν,
ἤδη
δὲ
|
καὶ |
ὅλαι
πόλεις
μουσεῖα
τεμε
νίζουσιν |
[76] |
οὐχὶ
μόνος
ὁ
Μένανδρος,
ἀλλὰ
|
καὶ |
Ὅμηρος
καὶ
Εὐριπίδης
καὶ
ἄλλοι |
[120] |
τὸ
ἀρχέτυπον
βούλομαι,
ἵνα
μοι
|
(καὶ |
ὅμοιοι
γένησθε.
Χρίσω
ὑμᾶς
τῷ |
[102] |
ἀλλὰ
πάθη
ἀέρων
καὶ
νεφῶν,
|
καὶ |
ὃν
τρόπον
οὐκ
ἔστιν
ἡμέρα |
[92] |
δέ"
φησί,
βοῦς
τὸν
κτησάμενον
|
καὶ |
ὄνος
τὴν
φάτνην
τοῦ
κυρίου |
[92] |
παρ'
αὐτοῦ
τὴν
ψυχὴν
εἰληφότας
|
καὶ |
ὄντας
ὅλως
τοῦ
θεοῦ
ἑτέρῳ |
[122] |
λόγοι,
τοιαίδε
καὶ
αἱ
πράξεις,
|
καὶ |
ὁποῖα
τὰ
ἔργα,
τοιοῦτος
ὁ |
[102] |
ἀφροδίτην
ἐκθειάζετε,
ἀκολουθούντων
αὐτοῖς
αἰσχύνη
|
καὶ |
ὁρμὴ
καὶ
κάλλος
καὶ
συνουσία. |
[104] |
μὲν
εἶναι
ἱερὰ
καὶ
ξύλα
|
καὶ |
ὄρνεα
καὶ
ὄφεις,
ἀνθρώπους
δὲ |
[5] |
γῆν
δ'
ἔμπαλιν
ἐστερέωσεν
φερομένην
|
καὶ |
ὅρον
αὐτὴν
ἔπηξεν
θαλάττης·
ναὶ |
[21] |
τῶν
Ἀθηναίων
μυστήρια.
Ταῦτά
τοι
|
καὶ |
Ὀρφεὺς
ἀναγράφει.
Παραθήσομαι
δέ
σοι |
[110] |
θεόν,
ὅθεν
τε
ἦν
αὐτὸς
|
καὶ |
ὃς
ἦν,
δι'
ὧν
ἐδίδαξεν |
[25] |
ποτ'
εἶ
σύ,
δυστόπαστος
εἰσιδεῖν,
|
(καὶ |
ὅσα
ἄλλα
τοιαῦτα
ποιητῶν
ᾄδουσι |
[27] |
περὶ
θεῶν
ὑμῖν·
τὰ
δὲ
|
καὶ |
ὅσα
γεγενῆσθαι
ὑπείληπται,
ταῦτα
δὲ |
[51] |
αἰσθήσεις,
ὥσπερ
εὐλαὶ
καὶ
κάμπαι
|
καὶ |
ὅσα
διὰ
τῆς
πρώτης
γενέσεως |
[62] |
ὅσα
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
ἄνω
|
καὶ |
ὅσα
ἐν
τῇ
(γῇ
κάτω. |
[26] |
θεογονίαν
Ἡσίοδος
ᾄδει
τὴν
αὑτοῦ,
|
καὶ |
(ὅσα
θεολογεῖ
Ὅμηρος.
Τελευταῖος
δὲ |
[114] |
φῶς
ἐκεῖνο
ζωή
ἐστιν
ἀίδιος,
|
καὶ |
ὅσα
μετείληφεν
αὐτοῦ,
ζῇ,
ἡ |
[122] |
καὶ
λέγειν
καὶ
πιστεύειν
δίκαιον
|
καὶ |
ὅσιον
μετὰ
φρονήσεως"
γενόμενον
ὑπὸ |
[94] |
οἱ
διψῶντες
πορεύεσθε
ἐφ'
ὕδωρ,
|
καὶ |
ὅσοι
μὴ
ἔχετε
ἀργύριον,
βαδίσατε |
[98] |
Πραξιτέλης
τε
αὖ
καὶ
Ἀπελλῆς
|
καὶ |
ὅσοι
τὰς
βαναύσους
μετέρχονται
τέχνας, |
[100] |
τῆς
γνώμης
φέρει
τὴν
ἀπείθειαν,
|
καὶ |
ὅσῳ
γε
φρονιμώτερος
εἶναι
δόξει, |
[108] |
σιαγόνα
πάρεχε
καὶ
τὴν
ἄλλην"
|
καὶ |
οὐκ
ἐπιθυμήσεις,
ἐπιθυμίᾳ
γὰρ
μόνῃ |
[79] |
Ἴδετε
ἴδετε
ὅτι
ἐγώ
εἰμι
|
καὶ |
οὐκ
ἔστι
θεὸς
ἕτερος
πλὴν |
[79] |
ὑποβάς
ἐγώ"
φησίν,
ὁ
θεός,
|
καὶ |
οὐκ
ἔστι
πλὴν
ἐμοῦ
δίκαιος, |
[79] |
γῆς.
Ἐγώ
εἰμι
ὁ
(θεὸς
|
καὶ |
οὐκ
ἔστιν
ἄλλος·
κατ'
ἐμαυτοῦ |
[97] |
ἀλλ'
ὡς
οἷόν
τε
δικαιότατος,
|
καὶ |
οὐκ
ἔστιν
αὐτῷ
ὁμοιότερον
οὐδὲν |
[79] |
ζῆν
ποιήσω·
πατάξω
κἀγὼ
ἰάσομαι,
|
καὶ |
οὐκ
ἔστιν
ὃς
ἐξελεῖται
ἐκ |
[90] |
φροῦδος,
ὦτα
ἀχρεῖα,
φροντίδες
κεναί,
|
καὶ |
οὐκ
ἴστε
ὡς
παντὸς
μᾶλλον |
[92] |
ἔρεβος
διώκει,
ἐξὸν
παράδεισον
γεωργεῖν
|
καὶ |
οὐρανὸν
περιπολεῖν
καὶ
τῆς
ζωτικῆς |
[63] |
τὸν
κόσμον,
ἐκείνου
ἔργον
ἐστίν·
|
καὶ |
οὐρανὸς
καὶ
ἥλιος
καὶ
ἄγγελοι |
[64] |
φιλίαν
καταριθμεῖται.
(Ἄθεοι
μὲν
δὴ
|
καὶ |
οὗτοι,
σοφίᾳ
τινὶ
ἀσόφῳ
τὴν |
[84] |
τὴν
χάριν
εἰς
ὀργὴν
μεταλλάσσομεν
|
καὶ |
οὐχὶ
ἀναπεπ
ταμέναις
ταῖς
ἀκοαῖς |
[118] |
ὅτι
καὶ
κύριος
μετάνοιαν
ἁμαρτωλοῦ
|
καὶ |
οὐχὶ
θάνατον
ἀσπάζεται.
~Ἧκε,
ὦ |
[78] |
Θεὸς
ἐγγίζων
ἐγώ
εἰμι"
φησί,
|
καὶ |
οὐχὶ
θεὸς
πόρρωθεν.
Εἰ
ποιήσει |
[42] |
δαίμονες
εἶεν
ὑμῶν
οἱ
θεοὶ
|
καὶ |
οὐχὶ
μόνον
ἐπιχαίροντες
τῇ
φρενοβλαβείᾳ |
[91] |
Καὶ
ταῦτα
ὁρῶντες
ἔτι
τυφλώττετε
|
καὶ |
οὐχὶ
πρὸς
τὸν
δεσπότην
τῶν |
[89] |
ἢ
μειοῦμεν
τὴν
πατρῴαν
οὐσίαν,
|
καὶ |
οὐχὶ
τὴν
ἴσην,
ὡς
παρειλήφαμεν, |
[104] |
ἱερὰ
καὶ
ξύλα
καὶ
ὄρνεα
|
καὶ |
ὄφεις,
ἀνθρώπους
δὲ
μή"
πολὺ |
[41] |
καὶ
ποιητικήν,
τῆς
κνίσης
τε
|
καὶ |
ὀψαρτυτικῆς
φίλην;
τοιοίδε
μέντοι
παρ' |
[63] |
τὰ
δὲ
ἐν
οὐρανῷ
φαινόμενα
|
καὶ |
ὄψει
καταλαμβανόμενα
προσκυ
νούντων.
Εἰ |
[26] |
τὴν
οὐρανοῦ
θέαν
ἀπατώ
μενοι
|
καὶ |
ὄψει
μόνῃ
πεπιστευκότες
τῶν
ἀστέρων |
[38] |
δὲ
Κεχηνότος
Ἀπόλλωνος
(οἶδεν
ἄγαλμα,
|
καὶ |
Ὀψοφάγου
πάλιν
Ἀπόλλωνος
ἄλλο
ἐν |
[32] |
συμπλοκάς
τ'
αὖ
καὶ
δάκρυα
|
καὶ |
πάθη
καὶ
(μαχλώσας
ἡδονάς.
Κάλει |
[36] |
εἰκότως
ἕπεται
τοὺς
ἐρωτικοὺς
ὑμῶν
|
καὶ |
παθητικοὺς
τούτους
θεοὺς
ἀνθρωποπαθεῖς
ἐκ |
[17] |
ὁ
Θρᾴκιος·
κῶνος
καὶ
ῥόμβος
|
καὶ |
παίγνια
καμπεσίγυια,
μῆλά
τε
χρύσεα |
[58] |
πεποιηκότες.
Γάμοι
τε
οὖν
ἔτι
|
καὶ |
παιδοποιίαι
καὶ
λοχεῖαι
θεῶν
μνημονευόμεναι |
[33] |
ἂν
εἴη
μοιχείας
αὐτοῦ
παντοδαπὰς
|
καὶ |
(παίδων
διηγεῖσθαι
φθοράς.
Οὐδὲ
γὰρ |
[4] |
ἐθνῶν.
Αὖθις
οὖν
ἰοβόλους
τινὰς
|
καὶ |
παλιμβόλους
ὑποκριτὰς
ἐφοδεύοντας
δικαιοσύνῃ
γεννήματα |
[58] |
παρεισάγοντες,
κατ'
ἀγροὺς
μὲν
Σατύρους
|
καὶ |
Πᾶνας,
ἀνὰ
δὲ
τὰς
ὕλας |
[44] |
πολλῶν
καθίσταται
δαιμόνων,
ἑκατόμβας
θύουσα
|
καὶ |
πανηγύρεις
ἐπιτελοῦσα
καὶ
ἀγάλματα
ἀνιστᾶσα |
[122] |
ἕπεσθαι
χρὴ
τῷ
θεῷ
σωφρονοῦντας
|
καὶ |
πάντα
αὐτοῦ
νομίζειν,
ὥσπερ
ἔστι, |
[68] |
οἱ
Ἕλληνες,
πάντα
Δία
μυθεῖσθαι,
|
καὶ |
πάντα
οὗτος
οἶδεν
καὶ
διδοῖ |
[51] |
τιμῆς,
οὐχ
ὕβρεως·
τὰ
δὲ
|
καὶ |
παντός
ἐστιν
ἀτιμότερα
ζῴου,
τὰ |
[8] |
πανσόφου
καὶ
τοῦ
φιλαλήθους
Ἡσαΐα
|
καὶ |
παντὸς
τοῦ
προφητικοῦ
χοροῦ
λογικώτερον |
[72] |
ἔργων,
ἁπάντων
ἐν
οὐρανῷ
φωστὴρ
|
καὶ |
πάντων
πατήρ,
νοῦς
καὶ
ψύχωσις |
[92] |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐπιγεγονότας
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
παρ'
αὐτοῦ
τὴν
ψυχὴν
εἰληφότας |
[49] |
ἄλλον
ἐν
Αἰγύπτῳ,
ὀλίγου
δεῖν
|
καὶ |
παρ'
Ἕλλησι,
σεβασμίως
τεθείακεν
θεὸν |
[106] |
ὑμεῖς
γε
κατεπᾴσθητε
τὴν
ἀγριότητα
|
καὶ |
παρα
δέξασθε
τὸν
ἥμερον
καὶ |
[29] |
γεγονότας
διελέγχουσιν.
Ἄρης
γοῦν
ὁ
|
καὶ |
παρὰ
τοῖς
ποιηταῖς,
ὡς
οἷόν |
[74] |
εὐσεβεῖν
νομίζομεν.
Οὑτοσὶ
μὲν
ἤδη
|
καὶ |
παρακεκινδυνευμένως
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
(τὴν |
[111] |
ἐπιθυμίαις,
ὁ
παῖς
ἀνδριζόμενος
ἀπειθείᾳ
|
καὶ |
παρακούσας
τοῦ
πατρὸς
ᾐσχύνετο
τὸν |
[96] |
ἀγοραῖοι,
δεισιδαιμονίας
ἄθεοι
χορευταί,
ἀνοίᾳ
|
καὶ |
παρανοίᾳ
ἐς
αὐτὸ
ὠθούμενοι
τὸ |
[117] |
μέχρι
τῆς
ἐσχάτης
ἀναπνοῆς
παραμένουσα
|
καὶ |
παραπομπὸς
ἀγαθὴ
ὅλῳ
καὶ
τελείῳ |
[103] |
καὶ
ξύλινοι
δεσπόται
ἀνθρώπων,
ὑβρίζοντες
|
καὶ |
παρασπον
(δοῦντες
τὸν
βίον
διὰ |
[120] |
καὶ
τὸν
μύστην
σφραγίζεται
φωταγωγῶν,
|
καὶ |
παρατίθεται
(τῷ
πατρὶ
τὸν
πεπιστευκότα |
[25] |
ᾄδουσι
παῖδες.
Ἔννοιαι
δὲ
ἡμαρτημέναι
|
καὶ |
παρηγμέναι
τῆς
εὐθείας,
ὀλέθριαι
ὡς |
[112] |
κατειλήφασι
καὶ
ἀνεκήρυξαν.
Καὶ
δὴ
|
καὶ |
πᾶς,
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
ὁ |
[78] |
μετρήσει"
φησί,
τὸν
οὐρανὸν
σπιθαμῇ
|
καὶ |
πᾶσαν
τὴν
γῆν
δρακί;
Ὅρα |
[34] |
Διόνυσος
ἐπὶ
τὸ
μνημεῖον
ὁρμᾷ
|
καὶ |
πασχητιᾷ.
Κλάδον
οὖν
συκῆς,
ὡς |
[105] |
οὐδὲ
τὸν
τῶν
πάντων
δημιουργὸν
|
καὶ |
πατέρα
ἀκοῦσαι
καὶ
μαθεῖν
ἐξεζητήσατε, |
[16] |
ποιητὴς
εἰδωλικός,
ταῦρος
πατὴρ
δράκοντος
|
καὶ |
πατὴρ
ταύρου
δράκων,
ἐν
ὄρει |
[120] |
θεοῦ
τε
ἑνὸς
τοῦ
αὐτοῦ
|
καὶ |
πατρός,
ὑπὲρ
ἀνθρώπων
εὔχεται
καὶ |
[96] |
ὕβρει,
ἵνα
ζήσητε.
Εἰ
δὲ
|
καὶ |
πείθεσθαι
βούλεσθε
τὴν
ἐναργῆ
τῶν |
[27] |
(Τὰ
μὲν
δὴ
πλεῖστα
μεμύθευται
|
καὶ |
πέπλασται
περὶ
θεῶν
ὑμῖν·
τὰ |
[39] |
γελῶντες
οὐ
παύεσθε,
ὁποῖοί
τινες
|
καὶ |
περὶ
τὰ
ἄλογα
ζῷα;
Θεσσαλοὶ |
[58] |
τὰς
ἁμαδρυάδας,
ναὶ
μὴν
ἀλλὰ
|
καὶ |
περὶ
τὰ
ὕδατα
καὶ
περὶ |
[58] |
καὶ
τὰς
πηγὰς
τὰς
Ναΐδας
|
καὶ |
περὶ
τὴν
θάλατταν
(τὰς
Νηρεΐδας. |
[58] |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τὰ
ὕδατα
|
καὶ |
περὶ
τοὺς
ποταμοὺς
καὶ
τὰς |
[78] |
οὐρανόν,
τρόμος
σε
λήψεται.
Βούλει
|
καὶ |
περὶ
τῶν
εἰδώλων
ἀκοῦσαι
τί |
[113] |
συμβουλαί
τε
καὶ
ὑποθῆκαι
λυπραὶ
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ἐπὶ
μέρους
εἰσίν, |
[29] |
τοὺς
Ἡφαίστους
τοὺς
μυθολογουμένους;
Μὴ
|
καὶ |
περιττὸς
εἶναι
δόξω
τὰς
ἀκοὰς |
[66] |
ὑπερ
βάντες
ἐπολυπραγμόνησάν
τι
ὑψηλότερον
|
καὶ |
περιττότερον,
οἳ
μὲν
αὐτῶν
τὸ |
[38] |
ὕστερον
καὶ
δρύες
(ὄντες
εὑρεθήσονται
|
καὶ |
πέτραι.
Ἀγαμέμνονα
γοῦν
τινα
Δία |
[120] |
πρός
με
πάντες
οἱ
κοπιῶντες
|
καὶ |
πεφορτισμένοι,
κἀγὼ
ἀναπαύσω
ὑμᾶς·
ἄρατε |
[20] |
αὐτῇ·
τῆς
δὲ
ἀναινομένης
λαβεῖν
|
καὶ |
πιεῖν
οὐκ
ἐθελούσης
(πενθήρης
γὰρ |
[94] |
ἔχετε
ἀργύριον,
βαδίσατε
καὶ
ἀγοράσατε
|
καὶ |
πίετε
ἄνευ
ἀργυρίου.
(Ἐπὶ
τὸ |
[58] |
τούτους
οὐδέν·
ὑμεῖς
δὲ
ἄρα
|
καὶ |
πιθήκων
χείρους
γενήσεσθε
λιθίνοις
καὶ |
[86] |
πολυτίμητον
σωτηρίαν
οἰκείῳ
θησαυρῷ,
ἀγάπῃ
|
καὶ |
πίστει,
ζωῆς
ὅς
ἐστιν
ἀξιόλογος |
[122] |
θεοῦ
μεθ'
ὁμοιώσεως,
καὶ
λέγειν
|
καὶ |
πιστεύειν
δίκαιον
καὶ
ὅσιον
μετὰ |
[61] |
ἀπαράξαντες,
πάντα
ἀπιστεῖτε,
ἵνα
ἐκπαθαίνησθε·
|
καὶ |
πιστεύετε
μὲν
τοῖς
εἰδώλοις
ζηλοῦντες |
[11] |
ὡς
ἀληθῶς
ἀνθρώπων
ἀπίστων
σοφιστήρια
|
καὶ |
πλάνης
ἀκράτου
κυβευτήρια·
συνέμποροι
τῆσδε |
[85] |
ἡ
χάρις
ὑπερπλεονάσει,
ἀπειθήσασι
δὲ
|
καὶ |
πλανωμένοις
κατὰ
καρδίαν,
ὁδούς
τε |
[68] |
οὗτος
τῶν
πάντων"
Ταύτῃ
πῃ
|
καὶ |
Πλάτων
διανοούμενος
τὸν
θεὸν
αἰνίττεται |
[100] |
ἀλλὰ
γνῶθι
τὸν
θεὸν
γεωργῶν,
|
καὶ |
πλεῖθι
ὁ
τῆς
ναυτιλίας
ἐρῶν, |
[83] |
ἀσελγείᾳ
εἰς
ἐργασίαν
ἀκαθαρσίας
πάσης
|
καὶ |
πλεονεξίας.
~Τοιούτου
μάρτυρος
ἐλέγχοντος
τὴν |
[55] |
καὶ
οἱ
δαίμονες,
βδελυρὰ
ὄντως
|
καὶ |
πνεύματα
ἀκάθαρτα,
πρὸς
πάντων
ὁμολογούμενα |
[38] |
Μηθύμνῃ
ἑτέρα
τετίμηται
Ἄρτεμις.
Ἔστιδὲ
|
καὶ |
Ποδάγρας
ἄλλης
Ἀρτέμιδος
ἐν
τῇ |
[58] |
γραφεῖς
τε
αὖ
καὶ
τέκτονες
|
καὶ |
ποιηταί,
πολύν
τινα
καὶ
τοιοῦτον |
[68] |
ὦ
Πλάτων;
Τὸν
γὰρ
πατέρα
|
καὶ |
ποιητὴν
τοῦδε
τοῦ
παντὸς
εὑρεῖν |
[74] |
παρεισήγαγεν.
Ὁ
δὲ
Θρᾴκιος
ἱεροφάντης
|
καὶ |
ποιητὴς
ἅμα,
ὁ
τοῦ
Οἰάγρου |
[27] |
(Ταῦτα
ἡμῖν
ἡ
προφητικὴ
παρεγγυᾷ
|
καὶ |
ποιητικὴ
Σίβυλλα·
παρεγγυᾷ
δὲ
καὶ |
[41] |
ἢ
τὴν
Ὁμηρι
κήν
τε
|
καὶ |
ποιητικήν,
τῆς
κνίσης
τε
καὶ |
[48] |
ὕλῃ
κατακέχρηται
εἰς
δημιουργίαν
μικτῇ
|
καὶ |
ποικίλῃ.
Ῥίνημα
γὰρ
χρυσοῦ
ἦν |
[54] |
ὅπου
γε
καὶ
ὅλα
ἔθνη
|
καὶ |
πόλεις
αὔτανδροι,
κολακείαν
ὑποδυόμεναι,
ἐξευτελίζουσιν |
[63] |
τέχνη
οἰκίας
τε
καὶ
ναῦς
|
καὶ |
πόλεις
καὶ
γραφὰς
δημιουργεῖ,
θεὸς |
[116] |
ἡ
μεγαλόκλονος
ἠχήσασα
στρατιώτας
συνήγαγεν
|
καὶ |
πόλεμον
κατήγγειλεν·
Χριστὸς
δὲ
εἰρηνικὸν |
[49] |
τοῦ
ἐρωμένου,
νεώς
ἐστιν
Ἀντινόου
|
καὶ |
πόλις·
καθάπερ
δέ,
οἶμαι,
οἱ |
[77] |
ἀλήθειαν·
γραφαὶ
δὲ
αἱ
θεῖαι
|
καὶ |
πολιτεῖαι
σώφρονες
σύντομοι
σωτηρίας
ὁδοί· |
[82] |
ξένῳ;
Ἀλλ'
ὅταν,
οἶμαι,
ἐγγραφῇ
|
καὶ |
πολιτευθῇ
καὶ
τὸν
πατέρα
ἀπολάβῃ, |
[37] |
Σεμέλης
ἀκμαιότεραι,
μειράκια
δὲ
ὡραιότερα
|
(καὶ |
πολιτικώτερα
τοῦ
Φρυγίου
βουκόλου.
Ποῦ |
[44] |
ἀνακοπεῖσα,
ἀλλ'
εἰς
ἐπίδοσιν
ἐλθοῦσα
|
καὶ |
πολλὴ
δὴ
ῥυεῖσα,
δημιουργὸς
πολλῶν |
[8] |
ὑγιᾶναι.
Πολύφωνός
γε
ὁ
σωτὴρ
|
καὶ |
πολύτροπος
εἰς
ἀνθρώπων
σωτηρίαν·
ἀπειλῶν |
[118] |
ἀκούσῃς.
(Ἐπαινεῖ
σε,
ὦ
ναῦτα,
|
καὶ |
πολυύμνητον
λέγει,
καὶ
τὸ
κῦδος |
[15] |
προσα
γορευθῆναι
λέγεται,
ἱκετηρίαι
Διὸς
|
καὶ |
πόμα
χολῆς
καὶ
καρδιουλκίαι
καὶ |
[22] |
ταῦτα
καὶ
πυραμίδες
καὶ
τολύπαι
|
καὶ |
πόπανα
πολυόμφαλα
χόνδροι
τε
ἁλῶν |
[10] |
πετάλων
καὶ
ταινιῶν
τινων
ἐρίῳ
|
καὶ |
πορφύρᾳ
πεποικιλμένων,
δικαιοσύνην
δὲ
ἀναδησάμενος |
[76] |
βιαίων
δώσετ'
ἀνθρώποις
γάμων,
σὺ
|
καὶ |
Ποσειδῶν
Ζεὺς
δ'
ὃς
οὐρανοῦ |
[64] |
δὲ
τὴν
τούτων
μητέρα
ἐκθειάσαντες
|
καὶ |
Ποσειδῶνα
μὲν
(οὐκ
ἀναπλάττοντες,
ὕδωρ |
[109] |
πᾶσι
συμπληρουμένης
τῆς
ἀληθείας,
βουλῇ
|
καὶ |
πράξει
καὶ
λόγῳ
μηδὲ
γὰρ |
[5] |
Δαβίδ.
(Ὁ
δὲ
ἐκ
Δαβὶδ
|
καὶ |
πρὸ
αὐτοῦ,
ὁ
τοῦ
θεοῦ |
[35] |
θεοὶ
δοῦλοι
παθῶν
γεγονότες,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
Εἱλώτων
καλουμένων
τῶν |
[50] |
οἱ
λίθους
προστρεπόμενοι,
εἶτα
μέντοι
|
καὶ |
πρὸ
τῶν
πυλῶν
ἱστάντες
αὐτοὺς |
[7] |
ἡμῖν
τοῦ
ἐν
ἀρχῇ
ὄντος
|
καὶ |
προόντος
λόγου·
ἐπεφάνη
δὲ
ἔναγχος |
[113] |
καθολικὴ
δὲ
ἄρα
προτροπὴ
μόνη
|
καὶ |
πρὸς
ὅλον
δηλαδὴ
τὸν
βίον, |
[56] |
θεοὶ
τὰ
εἴδωλα,
αἱ
σκιαὶ
|
καὶ |
πρὸς
τούτοις
χωλαὶ"
ἐκεῖναι
καὶ |
[5] |
θεῷ
διὰ
τοῦ
πολυφώνου
ὀργάνου
|
καὶ |
προσᾴδει
τῷ
ὀργάνῳ
τῷ
ἀνθρώπῳ. |
[26] |
τοῦ
θεῖν
ὀνομάσαντες
τοὺς
ἀστέρας,
|
καὶ |
προσεκύνησαν
ἥλιον,
ὡς
(Ἰνδοί,
καὶ |
[97] |
γενητῶν
τούτων
ὄχλον
ὁ
προσκυνῶν
|
καὶ |
προσεταιριζόμενος,
αὐτῶν
ἐκείνων
τῶν
δαιμόνων |
[25] |
θλαδίαν
καὶ
ἀποκεκομμένον
(μὴ
ἐκκλησιάζειν,
|
καὶ |
προσέτι
τὸν
ἐκ
πόρνης;
Αἰνίττεται |
[79] |
αἴροντες
τὸ
ξύλον
γλύμμα
αὐτῶν,
|
καὶ |
προσευχόμενοι
θεοῖς
οἳ
οὐ
σώσουσιν |
[51] |
ἀγάλματα
ἀργά,
ἄπρακτα,
ἀναίσθητα,
προσδεῖται
|
καὶ |
προσκαθηλοῦται
καὶ
προσπήγνυται,
χωνεύεται,
ῥινᾶται, |
[57] |
προσάγουσα,
ἀλλ'
ἐπὶ
τὸ
τιμᾶν
|
καὶ |
προσκυνεῖν
τά
τε
ἀγάλματα
καὶ |
[97] |
ἠλίθιοι
τῶν
λίθων
δημιουργοί
τε
|
καὶ |
προσκυνηταί.
~Ὁ
Φειδίας
ὑμῶν
καὶ |
[106] |
θεῷ·
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
τῷ
παθόντι
|
καὶ |
(προσκυνουμένῳ,
θεῷ
ζῶντι
πιστεύσατε
οἱ |
[51] |
ἄπρακτα,
ἀναίσθητα,
προσδεῖται
καὶ
προσκαθηλοῦται
|
καὶ |
προσπήγνυται,
χωνεύεται,
ῥινᾶται,
πρίεται,
περιξέεται, |
[26] |
καὶ
τὰς
Εὐμενίδας
Παλαμναίους
τε
|
καὶ |
Προστροπαίους,
ἔτι
δὲ
Ἀλάστορας
ἀναπεπλάκασιν |
[6] |
μὴν
αὖ
τοὺς
Αἰγυπτίους
οἱ
|
καὶ |
πρώτην
ταύτην
ἀναφῆναι
τὴν
γῆν |
[34] |
καταλύσωμεν,
Ἴσθμιά
τε
καὶ
Νέμεα
|
καὶ |
Πύθια
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τούτοις |
[95] |
μου
μηδὲ
θελήσητε,
μάχαιρα
ὑμᾶς
|
καὶ |
πῦρ
κατέδεται,
παρακοῆς
ἡ
κρίσις. |
[22] |
ἄρρητα
ἐξειπεῖν.
Οὐ
σησαμαῖ
ταῦτα
|
καὶ |
πυραμίδες
καὶ
τολύπαι
καὶ
πόπανα |
[38] |
θύουσιν
ἨλεῖοιῬωμαῖοι
δὲ
Ἀπομυίῳ
Ἡρακλεῖ
|
καὶ |
Πυρετῷ
δὲ
καὶ
Φόβῳθύουσιν,
οὓς |
[117] |
ὥσπερ
ἄνθος
ἐφήμερον
καταλίμπανε
ἀνέμῳ
|
καὶ |
πυρί,
σωφροσύνης
δὲ
τοὺς
καρποὺς |
[22] |
μὲν
οὖν
νυκτὸς
τὰ
τελέσματα
|
καὶ |
πυρὸς
καὶ
τοῦ
μεγαλήτορος"
μᾶλλον |
[5] |
αὐτὴν
ἔπηξεν
θαλάττης·
ναὶ
μὴν
|
καὶ |
πυρὸς
ὁρμὴν
ἐμάλαξεν
ἀέρι,
οἱονεὶ |
[81] |
νοεῖς,
τὸν
(δὲ
οὐρανὸν
προσκυνεῖς,
|
καὶ |
πῶς
οὐκ
ἀσεβεῖς;
Ἄκουε
πάλιν |
[121] |
ποιούμεθα,
ἀνοίας
δὲ
καὶ
ἀμαθίας
|
καὶ |
ῥᾳθυμίας
καὶ
εἰδω
λολατρείας
ὕβρεις |
[80] |
~Τί
σοι
σοφίας
ἀναγγέλλω
μυστήρια
|
καὶ |
ῥήσεις
ἐκ
παιδὸς
Ἑβραίου
σεσοφισμένου; |
[17] |
Ὀρφεύς
φησιν
ὁ
Θρᾴκιος·
κῶνος
|
καὶ |
ῥόμβος
καὶ
παίγνια
καμπεσίγυια,
μῆλά |
[56] |
καὶ
πρὸς
τούτοις
χωλαὶ"
ἐκεῖναι
|
καὶ |
ῥυσαί,
παραβλῶπες
ὀφθαλμῶν"
αἱ
Λιταὶ |
[78] |
καὶ
τοῖς
θηρίοις
τῆς
γῆς"
|
καὶ |
σαπήσεται
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
καὶ |
[50] |
οὐκέτι
ναιετάοντα·
(τὸν
δὲ
Ἴσιδος
|
καὶ |
Σαράπιδος
ἐν
Αἰγύπτῳ
κατενεχθήσεσθαί
φησι |
[65] |
Πέρσαις
καὶ
Βάκτροις
καὶ
Δαμασκῷ
|
καὶ |
Σάρδεσιν
(ὑπέδειξε
σέβειν.
Ὁμολογούντων
τοίνυν |
[110] |
ὅτε
τὸ
ἀνθρώπου
προσωπεῖον
ἀναλαβὼν
|
καὶ |
σαρκὶ
ἀναπλασάμενος
τὸ
σωτήριον
δρᾶμα |
[111] |
τοῦτον
ὁ
κύριος
αὖθις
ἠθέλησεν,
|
καὶ |
σαρκὶ
ἐνδεθείς
(μυστήριον
θεῖον
τοῦτο) |
[61] |
πανίσκοι
τινὲς
καὶ
γυμναὶ
κόραι
|
καὶ |
σάτυροι
μεθύον
τες
καὶ
μορίων |
[117] |
δὲ
τοὺς
καρποὺς
γεώργησον
ἐμφρόνως,
|
καὶ |
σεαυτὸν
ἀκρο
θίνιον
ἀνάστησον
τῷ |
[115] |
συγκληρονόμον,
μάλιστα
ἐπειδὰν
τὸ
τιμιώτατον
|
καὶ |
σεβασμιώτατον
εὐσεβεῖ
τε
καὶ
ἀγαθῷ |
[117] |
ὁσίως
θεραπεύσει
οὐδ'
αὖ
θεραπεύειν
|
καὶ |
σέβειν
ἢ
μιμού
(μενος.
Ὅ |
[31] |
ποιηταὶ
καὶ
συγγραφεῖς
ἐκθειά
ζουσιν
|
καὶ |
σέβουσιν,
ἤδη
δὲ
καὶ
ὅλαι |
[50] |
μὲν
τῆς
Ἐφεσίας
Ἀρτέμιδος
χάσμασι
|
καὶ |
σεισμοῖς"
καταποθήσεσθαι
προμηνύουσα
οὕτως,
ὕπτια |
[63] |
οὐ
θεὸν
προσκυνοῦσιν
ἥλιόν
τε
|
καὶ |
σελήνην
καὶ
τὸν
ἄλλον
τῶν |
[26] |
καὶ
προσεκύνησαν
ἥλιον,
ὡς
(Ἰνδοί,
|
καὶ |
σελήνην,
ὡς
Φρύγες·
οἳ
δὲ |
[37] |
γυναῖκες
καὶ
Λήδας
εὐπρε
πέστεραι
|
καὶ |
Σεμέλης
ἀκμαιότεραι,
μειράκια
δὲ
ὡραιότερα |
[109] |
τὸ
πρῶτον,
ἀλλ'
ἀγαθὴ
κουροτρόφος"
|
καὶ |
σεμνὴ
μὲν
ἡ
γυναικωνῖτις
αὕτη, |
[94] |
πᾶσα
ἡ
γῆ,
ἔστι
δὲ
|
καὶ |
σή,
ἐὰν
(ἀπολάβῃς
τὸν
θεόν. |
[12] |
δι'
ἣν
ἡ
πλάνη
παρηκολούθησεν·
|
καὶ |
σημεῖον
ὀργίων
βακχικῶν
ὄφις
ἐστὶ |
[8] |
προὔτρεπεν
εἰς
σωτηρίαν,
διὰ
τεράτων
|
καὶ |
σημείων
ἐν
Αἰγύπτῳ,
ἐν
ἐρήμῳ |
[48] |
αὐτῷ
καὶ
ἀργύρου
χαλκοῦ
τε
|
καὶ |
σιδήρου
καὶ
μολίβδου,
πρὸς
δὲ |
[8] |
τὰ
δὲ
καταντλῶν,
τὰ
δὲ
|
καὶ |
σιδήρῳ
διαιρῶν,
ἐπικαίων
δὲ
ἄλλα, |
[6] |
τυφλῶν
καὶ
ὦτα
ἀνοῖξαι
κωφῶν
|
καὶ |
σκάζοντας
τὼ
πόδε
ἢ
πλανωμένους |
[95] |
Χριστῷ
κατακολουθητέον,
τοῦτο
δὴ
βουλῆς
|
καὶ |
σκέψεως
ἀξιοῦτε,
οὐδ'
ὃ
πρέπει |
[3] |
λίθοις
καὶ
ξύλοις,
τουτέστιν
ἀγάλμασι
|
καὶ |
σκιαγραφίαις,
ἀνοικο
δομῆσαι
τὴν
σκαιότητα |
[27] |
προλιπόντες
ἀπήλθετε
τὴν
δι'
ἀκανθῶν
|
καὶ |
σκολόπων.
Τί
πλανᾶσθε,
βροτοί;
παύσασθε, |
[72] |
δὲ
ἡμῶν
ἐξειλεγμένα
τῷ
γε
|
καὶ |
σμικρὸν
διαθρεῖν
ἀλήθειαν
δυναμένῳ.
~(Ἴτω |
[40] |
λους
συνιδεῖν
δαίμονας
τῷ
γε
|
καὶ |
σμικρὸν
διαθρεῖν
δυνα
μένῳ·
τρὶς |
[39] |
πολεμίων
διέ
τρωγον
τῶν
τόξων·
|
καὶ |
Σμίνθιον
Ἀπόλλωνα
ἀπὸ
τῶν
μυῶν |
[65] |
τὸ
ἄγαλμα
ἀναστήσας
ἐν
Βαβυλῶνι
|
καὶ |
Σούσοις
καὶ
Ἐκβα
τάνοις
Πέρσαις |
[95] |
βελτίονα,
θεὸν
ἀντὶ
τοῦ
πονηροῦ,
|
καὶ |
σοφίαν
εἰδωλολατρείας
προκρίνομεν,
καὶ
ζωὴν |
[30] |
(τεθάφθαι.
Πατροκλῆς
τε
ὁ
Θούριος
|
καὶ |
Σοφοκλῆς
ὁ
νεώτερος
ἐν
τρισὶ |
[82] |
ἀγωνιᾷς;
Οὐχὶ
ἅμα
τε
εὐλαβῇ
|
καὶ |
σπεύδεις
ἐκμαθεῖν,
τουτέστι
σπεύδεις
εἰς |
[69] |
ὡσαύτως
ἔχων,
μετρεῖ
τε
πάντα
|
καὶ |
σταθμᾶται,
οἱονεὶ
τρυτάνῃ
τῇ
δικαιο |
[69] |
ἐν
τῷ
μαρσίππῳ
σου
στάθμιον
|
καὶ |
στάθμιον
μέγα
ἢ
μικρόν,
οὐδὲ |
[9] |
λόγον·
ἀπίστοις
δὲ
εἰσέτι
νῦν
|
καὶ |
στεῖρα
καὶ
ἔρημος
περιλείπεται.
~Ὁ |
[109] |
καθ'
ἡμᾶς
ἐνδιαιτωμένη
(μέρεσι,
χερσὶ
|
καὶ |
στόματι
καὶ
καρδίᾳ.
Σύμβολον
τοῦτο |
[77] |
κομμωτικῆς
καὶ
τῆς
ἐκτὸς
καλλιφωνίας
|
καὶ |
στωμυλίας
καὶ
κολακείας
ὑπάρχουσαι
ἀνιστῶσιν |
[43] |
ἐπὶ
τῆς
πυρᾶς
οἴκτειρον
δεδεμένον,
|
καὶ |
σὺ
μέν,
ὦ
Σόλων,
μάντευσαι |
[120] |
μυστηρίων
τὰ
βακχεύματα·
εἰ
βούλει,
|
καὶ |
σὺ
μυοῦ,
καὶ
χορεύσεις
μετ' |
[8] |
θεοῦ
ἄνθρωπος
γενόμενος,
ἵνα
δὴ
|
καὶ |
σὺ
παρὰ
ἀνθρώπου
μάθῃς,
πῇ |
[50] |
ἐπὶ
ψαμάθοις
Ἀχέροντος,
εἶτα
ὑποβᾶσα·
|
καὶ |
σύ,
Σάραπι
λίθους
ἀργοὺς
ἐπικείμενε |
[119] |
ἀπολαβεῖν.
Ἧκέ
μοι,
ὦ
πρέσβυ,
|
καὶ |
σύ,
τὰς
Θήβας
λιπὼν
καὶ |
[31] |
γενεαλογεῖ
καὶ
οἱ
λοιποὶ
ποιηταὶ
|
καὶ |
συγγραφεῖς
ἐκθειά
ζουσιν
καὶ
σέβουσιν, |
[115] |
φωτός,
τὸν
Χριστοῦ
γνώριμόν
τε
|
καὶ |
συγκληρονόμον,
μάλιστα
ἐπειδὰν
τὸ
τιμιώτατον |
[87] |
θεοποιοῦντα
γράμματα,
ἐξ
ὧν
γραμμάτων
|
καὶ |
συλλαβῶν
τῶν
ἱερῶν
τὰς
συγκειμένας |
[32] |
ἐστιν
οὗτος
καὶ
μάντις
ἁγνὸς
|
καὶ |
σύμβουλος
ἀγαθός·
ἀλλ'
οὐ
ταῦτα |
[32] |
καὶ
μάχας
δουλείας
τε
ἔτι
|
καὶ |
συμπόσια
συμπλοκάς
τ'
αὖ
καὶ |
[7] |
ἐπιφέρων
(συνέθαψεν
αὐτούς,
ἔστ'
ἂν
|
καὶ |
συμφθαρῶσιν.
Οὗ
δὴ
χάριν
(εἷς |
[47] |
τοὺς
λίθους
καὶ
τὰ
ξύλα
|
καὶ |
συνελόντι
φάναι
τὴν
ὕλην
ἀγάλματα |
[57] |
νικᾶται
ὁ
Κύπριος
τῷ
σχήματι
|
καὶ |
συνέρχεται
τῷ
ἀγάλματι,
καὶ
τοῦτο |
[80] |
(καὶ
ἀπὸ
προσώπου
αὐτοῦ
γνῶσις
|
καὶ |
σύνεσις"
Ἕως
πότε,
ὀκνηρέ,
κατάκεισαι; |
[103] |
δοίη
ποτὲ
τοῦδε
τοῦ
ὕπνου
|
καὶ |
συνιέναι
θεὸν
μηδὲ
χρυσὸν
ἢ |
[43] |
μισανθρώπους
καὶ
λυμεῶνας
ὄντας
προαισθόμενοι
|
καὶ |
(συνιέντες
οὐκ
ἐκτρέπεσθε
οὐδὲ
ἀποστρέφεσθε; |
[93] |
ἐνθένδε
τὰ
ἔργα
τὰ
ἀστεῖα
|
καὶ |
συνίπταται
τῷ
τῆς
ἀληθείας
πτερῷ. |
[102] |
αἰσχύνη
καὶ
ὁρμὴ
καὶ
κάλλος
|
καὶ |
συνουσία.
Οὔκουν
ἔτ'
ἂν
εἰκότως |
[36] |
τράπεζαι
καὶ
μέθαι
καὶ
γέλωτες
|
καὶ |
συνουσίαι,
οὐκ
ἂν
ἀφροδισίοις
χρωμένων |
[27] |
Χριστῷ.
Ζῶν
γὰρ
ὁ
λόγος"
|
καὶ |
συνταφεὶς
Χριστῷ
συνυψοῦται
θεῷ.
Οἱ |
[62] |
οὐ
φροντίζετε·
(πάνυ
γοῦν
ἐμφανῶς
|
καὶ |
συντόμως
ὁ
προφητικὸς
ἐλέγχει
τὴν |
[7] |
(λέγονται
σώμασιν,
ἔστ'
ἂν
αὐτοῖς
|
καὶ |
συσσαπῶσιν.
Ὁ
γοῦν
πονηρὸς
οὑτοσὶ |
[81] |
οὐρανοὶ
εἱλιγήσονται
ὡς
δέρρις
ἐκτεινόμενοι
|
καὶ |
συστελλόμενοι"
(αὗται
γὰρ
αἱ
προφητικαὶ |
[90] |
νήπιος
ἔγνω"
ὡς
ἀπολλύει
δεισιδαιμονία
|
καὶ |
σῴζει
θεοσέβεια.
~Ἰδέτω
τις
ὑμῶν |
[79] |
πάρεξ
ἐμοῦ·
ἐπιστράφητε
πρός
με
|
καὶ |
σωθήσεσθε
οἱ
ἀπ'
ἐσχάτου
τῆς |
[5] |
κόσμον,
τὸν
ἄνθρωπον,
ψυχήν
τε
|
καὶ |
σῶμα
αὐτοῦ,
ἁγίῳ
πνεύματι
ἁρμοσάμενος, |
[26] |
τῶν
πραγμάτων
ἐκθεοῦνται
τοῖς
ἀνθρώποις
|
καὶ |
σωματικῶς
ἀναπλάττονται,
Δίκη
τις
καὶ |
[110] |
παραστησάμενος,
ὁ
σπονδοφόρος
καὶ
διαλλακτὴς
|
καὶ |
σωτὴρ
ἡμῶν
λόγος,
πηγὴ
ζωοποιός, |
[79] |
οὐκ
ἔστι
πλὴν
ἐμοῦ
δίκαιος,
|
καὶ |
σωτὴρ
οὐκ
ἔστι
πάρεξ
ἐμοῦ· |
[80] |
τὸ
(φῶς,
τὴν
πίστιν
πᾶσι
|
καὶ |
σωτηρίαν.
Κύριος"
γὰρ
ὁ
ποιήσας |
[110] |
νούμενος,
ἔργῳ
προσκυνούμενος,
ὁ
καθάρσιος
|
καὶ |
σωτήριος
καὶ
μειλίχιος,
ὁ
θεῖος |
[7] |
τῆς
δόξης
τοῦ
μεγάλου
θεοῦ
|
καὶ |
(σωτῆρος
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Τοῦτό |
[122] |
τὸν
Χριστιανὸν
εἰπεῖν
πλούσιόν
τε
|
καὶ |
σώφρονα
καὶ
εὐγενῆ
καὶ
ταύτῃ |
[57] |
Εἰ
γοῦν
τις
τὰς
γραφὰς
|
καὶ |
τὰ
ἀγάλματα
περινοστῶν
θεῷτο,
γνωριεῖ |
[89] |
κόλποις
τοῖς
πατρῴοις
ἐναποβλύζομεν,
ἢ
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα,
ἃ
νηπιάζοντες
ὑπὸ |
[11] |
πηγὴ
καὶ
Κολοφῶνος
ἄλλη
πηγή,
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
ὁμοίως
τέθνηκε
νάματα |
[52] |
δι'
αἰσχροκέρδειαν
ἐδῄωσαν
τὰ
ἱερὰ
|
καὶ |
τὰ
ἀναθήματα
ἐσύλησαν
ἢ
καὶ |
[22] |
γὰρ
ἀπογυμνῶσαι
τὰ
ἅγια
αὐτῶν
|
καὶ |
τὰ
ἄρρητα
ἐξειπεῖν.
Οὐ
σησαμαῖ |
[56] |
εὐσέβειαν,
χθονίους
ὑμῖν
ἀναπλάττοντες
θεοὺς
|
καὶ |
τὰ
γενητὰ
ταῦτα
πρὸ
τοῦ |
[83] |
φησίν,
μηκέτι
ὑμᾶς
περιπατεῖν,
καθὼς
|
καὶ |
τὰ
ἔθνη
περιπατεῖ
ἐν
ματαιότητι |
[34] |
τὰ
μὲν
ἐπὶ
Ἄγρᾳ
μυστήρια
|
καὶ |
τὰ
ἐν
Ἁλιμοῦντι
τῆς
Ἀττικῆς |
[94] |
καὶ
θάλατταν,
παιδίον,
οὐρανόν
τε
|
καὶ |
τὰ
ἐν
αὐτοῖς
πάντα
ζῷά |
[62] |
δὲ
θεὸς
τοὺς
οὐρανοὺς
ἐποίησεν"
|
καὶ |
τὰ
ἐν
τῷ
οὐρανῷ.
~Πλανώμενοι |
[94] |
τὰ
πτηνὰ
καὶ
τὰ
νηκτὰ
|
καὶ |
τὰ
ἐπὶ
τῆς
γῆς·
ταῦτά |
[34] |
τε
καὶ
Νέμεα
καὶ
Πύθια
|
καὶ |
τὰ
ἐπὶ
τούτοις
Ὀλύμπια.
Πυθοῖ |
[35] |
ὀβριμόθυμος
Ἄρης
ὑπὸ
πατρὸς
ἀνάγκης,
|
καὶ |
τὰ
ἐπὶ
τούτοις.
~Τούτοις
οὖν |
[16] |
τὰ
μυστήρια;
~Τί
δ'
εἰ
|
καὶ |
τὰ
ἐπίλοιπα
προσθείην;
Κυεῖ
μὲν |
[35] |
παρὰ
τοῦ
προτέρου
δεσπότου·
τότε
|
καὶ |
τὰ
Ἰλίου
τείχη
(ἀνῳκοδομησάτην
τῷ |
[34] |
ἀγῶνες
ἐπὶ
νεκροῖς
διαθλούμενοι,
ὥσπερ
|
καὶ |
τὰ
λόγια,
καὶ
(δεδήμευνται
ἄμφω. |
[65] |
τὴν
τούτων
ἄγνοιαν.
Εἰ
γὰρ
|
καὶ |
τὰ
μάλιστα
ἀποφεύγειν
οἴονται
τῆς |
[74] |
στρέψας
θεὸν
ἱλάσκοιο.
(Εἰ
γὰρ
|
καὶ |
τὰ
μάλιστα
ἐναύσματά
τινα
τοῦ |
[18] |
θεοί)
κεραυνῷ
τοὺς
Τιτᾶνας
αἰκίζεται
|
καὶ |
τὰ
μέλη
τοῦ
Διονύσου
Ἀπόλλωνι |
[55] |
χρόνων
ἀδηλίᾳ
τετιμῆσθαι
τῷ
πλάσματι,
|
καὶ |
τὰ
(μὲν
ἀπιστεῖσθαι,
τὰ
δὲ |
[61] |
τῷ
θεῷ
σωφροσύνην
μὴ
φέροντες·
|
καὶ |
τὰ
μὲν
κρείττω
μεμισήκατε,
τὰ |
[55] |
κάτω
βρίθοντα,
περὶ
τοὺς
τάφους
|
καὶ |
τὰ
μνημεῖα
καλινδούμενα"
περὶ
ἃ |
[13] |
~Καί
μοι
δοκεῖ
τὰ
ὄργια
|
καὶ |
τὰ
μυστήρια
δεῖν
ἐτυμο
λογεῖν, |
[94] |
δίδωσί
σοι
καὶ
τὰ
πτηνὰ
|
καὶ |
τὰ
νηκτὰ
καὶ
τὰ
ἐπὶ |
[47] |
~Ὡς
μὲν
οὖν
τοὺς
λίθους
|
καὶ |
τὰ
ξύλα
καὶ
συνελόντι
φάναι |
[2] |
Κιθαιρὼν
δὲ
ἄρα
καὶ
Ἑλικὼν
|
καὶ |
τὰ
Ὀδρυσῶν
ὄρη
καὶ
Θρᾳκῶν |
[94] |
καπηλεύεται
ἡ
ἀλήθεια,
δίδωσί
σοι
|
καὶ |
τὰ
πτηνὰ
καὶ
τὰ
νηκτὰ |
[78] |
ἡ
πόλις
αὐτῶν.
Φθαρήσεσθαι
δὲ
|
καὶ |
τὰ
στοιχεῖα
καὶ
τὸν
κόσμον |
[17] |
δὴ
ἀναστέφουσιν
οἱ
βάκχοι.
~Βούλει
|
καὶ |
τὰ
Φερεφάττης
ἀνθολόγια
διηγήσωμαί
σοι |
[113] |
σκότει
κατορωρυγμένον
νοῦν
ἐναργῆ
ποιησάμενος
|
καὶ |
τὰ
φωσφόρα"
τῆς
ψυχῆς
ἀποξύνας |
[79] |
ἀπειλάς·
ὀλολύξει
γὰρ
τὰ
γλυπτὰ
|
καὶ |
τὰ
χειροποίητα,
μᾶλλον
δὲ
οἱ |
[101] |
ὕλην
κενοσπούδως
δαπανᾶτε·
εἰς
ἄγνοιαν
|
{καὶ} |
τὰ
χρήματα
καὶ
τὸν
βίον |
[59] |
μοιχείαν
διδάσκει·
πορνεύειν
δὲ
ἡμεῖς
|
καὶ |
τὰ
ὦτα
παρῃτήμεθα·
ἡμεῖς
γάρ, |
[72] |
ὅλῳ
κύκλῳ,
(πάντων
κίνασις.
Ἀπόχρη
|
καὶ |
τάδε
εἰς
ἐπίγνωσιν
θεοῦ
ἐπιπνοίᾳ |
[10] |
μεταλάμβανε
θεοπρεπῶν,
οὐ
δάφνης
πετάλων
|
καὶ |
ταινιῶν
τινων
ἐρίῳ
καὶ
πορφύρᾳ |
[120] |
ἀπ'
ἐμοῦ,
ὅτι
πραΰς
εἰμι
|
καὶ |
ταπεινὸς
τῇ
καρδίᾳ,
καὶ
εὑρήσετε |
[58] |
τὰς
ὕλας
Νύμφας
τὰς
ὀρειάδας
|
καὶ |
τὰς
ἁμαδρυάδας,
ναὶ
μὴν
ἀλλὰ |
[22] |
θρῃσκευομένη,
τὰς
ἀμυήτους
ὄντως
μυήσεις
|
καὶ |
τὰς
ἀνορ
(γιάστους
τελετὰς
εὐσεβείᾳ |
[57] |
καὶ
προσκυνεῖν
τά
τε
ἀγάλματα
|
καὶ |
τὰς
(γραφάς.
Ὁμοία
γε
ἡ |
[115] |
τοῖς
γόησι
πεπιστευκότες
τὰ
περίαπτα
|
καὶ |
τὰς
ἐπαοιδὰς
ὡς
σωτηρίους
δῆθεν |
[34] |
τοὺς
ἀγῶνας
ἐν
βραχεῖ
περιοδεύσωμεν
|
καὶ |
τὰς
ἐπιτυμβίους
ταυτασὶ
πανηγύρεις
καταλύσωμεν, |
[53] |
τὸ
ἔργον
ἐπάξαι,
εἰ
βούλει
|
καὶ |
τὰς
ἑταίρας
προσκυνεῖν.
~Ἐντεῦθεν,
οἶμαι, |
[26] |
τὰς
συμφοράς.
Ἐντεῦθεν
τὰς
Ἐρινύας
|
καὶ |
τὰς
Εὐμενίδας
Παλαμναίους
τε
καὶ |
[117] |
τὸν
θεόν.
(Ἅγνισον
τὸν
νεών,
|
καὶ |
τὰς
ἡδονὰς
καὶ
τὰς
ῥᾳθυμίας |
[7] |
ἡμᾶς,
ἵνα
ἀρνησάμενοι
τὴν
ἀσέβειαν
|
καὶ |
τὰς
κοσμικὰς
ἐπιθυμίας
σωφρόνως
καὶ |
[32] |
παρ'
ὑμῖν
θεῶν
τοὺς
ἔρωτας
|
καὶ |
τὰς
παραδόξους
τῆς
ἀκρασίας
μυθολογίας |
[58] |
ὕδατα
καὶ
περὶ
τοὺς
ποταμοὺς
|
καὶ |
τὰς
πηγὰς
τὰς
Ναΐδας
καὶ |
[117] |
τὸν
νεών,
καὶ
τὰς
ἡδονὰς
|
καὶ |
τὰς
ῥᾳθυμίας
ὥσπερ
ἄνθος
ἐφήμερον |
[26] |
ἐπισκοπήσαντες
θεοποιοῦσι
τὰς
ἀντιδόσεις
προσκυνοῦντες
|
καὶ |
τὰς
συμφοράς.
Ἐντεῦθεν
τὰς
Ἐρινύας |
[17] |
καὶ
τὸ
σχίσμα
τῆς
γῆς
|
καὶ |
τὰς
ὗς
τὰς
Εὐβουλέως
τὰς |
[19] |
ὑπὸ
τὰς
ὑπωρείας
τοῦ
Ὀλύμπου
|
(καὶ |
ταῦτ'
ἔστι
τὰ
μυστήρια,
συνελόντι |
[47] |
δεδημιουργῆσθαι.
Ἀλλ'
ὅπως
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
|
καὶ |
ταῦτά
με
ἀγνοίᾳ
παρεικέναι,
παραθήσομαι |
[87] |
τῷ
κυρίῳ
μήτε
τῷ
Παύλῳ,
|
καὶ |
ταῦτα
ὑπὲρ
Χριστοῦ
δεομένῳ.
~Γεύσασθε |
[122] |
τε
καὶ
σώφρονα
καὶ
εὐγενῆ
|
καὶ |
ταύτῃ
εἰκόνα
τοῦ
θεοῦ
μεθ' |
[98] |
φρονήσει
τῷ
θείῳ
παρεικαζόμενος
λόγῳ
|
καὶ |
ταύτῃ
λογικός.
Ἀνθρώπου
δὲ
τοῦ |
[79] |
Ἔτι
δὲ
καὶ
διὰ
Ἡσαΐου
|
(καὶ |
ταύτην
ἀπομνημονεύσω
σοι
τὴν
φωνήν) |
[51] |
μέγιστα
κατορθώματα
τῇ
Τύχῃ
ἀνατιθέντες
|
καὶ |
ταύτην
μεγίστην
οἰόμενοι
θεόν,
φέροντες |
[120] |
καρπώσασθαι
δίδωμι.
Ἐθέλω
γάρ,
ἐθέλω
|
καὶ |
ταύτης
ὑμῖν
μεταδοῦναι
τῆς
χάριτος, |
[19] |
τὰ
μυστήρια,
συνελόντι
φάναι,
φόνοι
|
καὶ |
τάφοι)
Οἱ
δὲ
ἱερεῖς
οἱ |
[37] |
Κρής
σοι
διηγήσεται,
παρ'
ᾧ
|
καὶ |
τέθαπται·
Καλλίμαχος
ἐν
ὕμνοις·
καὶ |
[58] |
οἱ
ἀνδριαντοποιοὶ
γραφεῖς
τε
αὖ
|
καὶ |
τέκτονες
καὶ
ποιηταί,
πολύν
τινα |
[117] |
παραμένουσα
καὶ
παραπομπὸς
ἀγαθὴ
ὅλῳ
|
καὶ |
τελείῳ
τῷ
τῆς
ψυχῆς
πνεύματι |
[13] |
Ἠετίων,
ὁ
τὰ
Σαμοθρᾴκων
ὄργια
|
καὶ |
τελετὰς
ὑποστησά
μενος,
εἴτε
ὁ |
[19] |
(Καβείρους
δὲ
τοὺς
Κορύβαντας
καλοῦντες
|
καὶ |
τελετὴν
Καβειρικὴν
καταγγέλλουσιν·
αὐτὼ
γὰρ |
[69] |
καὶ
ὁ
παλαιὸς
λόγος,
ἀρχὴν
|
καὶ |
τελευτὴν
καὶ
μέσα
τῶν
ὄντων |
[12] |
Βάκχοι
ὠμοφαγίᾳ
τὴν
ἱερομανίαν
ἄγοντες
|
καὶ |
τελίσκουσι
τὰς
κρεονομίας
τῶν
φόνων |
[14] |
τὰ
ὄργια
ἐξε
λέγξω
ἀπάτης
|
καὶ |
τερατείας
ἔμπλεα.
Καὶ
εἰ
μεμύησθε, |
[11] |
τὸν
Ἀμφίλοχον,
εἰ
δὲ
βούλει,
|
καὶ |
τερατοσκόπους
καὶ
οἰωνοσκόπους
καὶ
τοὺς |
[8] |
διὰ
βάτου
λαλεῖ
(σημείων
ἐκεῖνοι
|
καὶ |
τεράτων
ἔχρῃζον)
καὶ
τῷ
πυρὶ |
[28] |
τὸν
Κύρβαντος,
τρίτον
τὸν
Διὸς
|
καὶ |
τέταρτον
τὸν
Ἀρκάδα
τὸν
Σιληνοῦ· |
[1] |
καὶ
ᾠδόν,
Εὔνομον
τὸν
Λοκρὸν
|
καὶ |
τέττιγα
τὸν
Πυθικόν·
πανήγυρις
Ἑλληνικὴ |
[51] |
αἴσθησιν
τὴν
ἐμήν,
γῆν
δὲ
|
καὶ |
τέχνην,
τὰ
ἀγάλματα
ὅπερ
ἐστίν. |
[20] |
τελίσκονται
παθήμασιν,
ὅπου
γε
Ἀθηναίοις
|
καὶ |
τῇ
ἄλλῃ
Ἑλλάδι,
αἰδοῦμαι
καὶ |
[77] |
τὸν
ὄλισθον
τὸν
βιωτικόν,
μιᾷ
|
καὶ |
τῇ
αὐτῇ
φωνῇ
πολλὰ
θεραπεύουσαι, |
[115] |
αὐτὸν
περιάψασθαι,
τὸν
σωτῆρα
λόγον,
|
καὶ |
τῇ
ἐπῳδῇ
τοῦ
θεοῦ
πιστεύσαντες |
[53] |
τὸν
ἐν
Ἄργει
νεὼν
σὺν
|
καὶ |
τῇ
ἱερείᾳ
κατέφλεξεν
Χρυσίδι,
καὶ |
[60] |
τὴν
ἐπὶ
τῇ
συμπλοκῇ
δεδεμένην,
|
καὶ |
τῇ
Λήδᾳ
περιποτώμενον
τὸν
ὄρνιν |
[51] |
γε
καὶ
αὔξεται,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τῇ
σελήνῃ
συμπάσχει·
τὰ
δὲ |
[54] |
χρόνους·
Ἑρμῆς
προσηγορεύετο
ὁ
Νικαγόρας
|
καὶ |
τῇ
(στολῇ
τοῦ
Ἑρμοῦ
ἐκέχρητο, |
[99] |
ὑμῶν,
ἐὰν
ἐθελήσητε
πιστεῦσαι
μόνον
|
καὶ |
τῇ
συντομίᾳ
τοῦ
κηρύγματος
ἕπεσθαι, |
[100] |
ὁ
δὲ
εἰς
ὦτα
βαλόμενος
|
καὶ |
τῇ
ψυχῇ
παρακούσας>
παρὰ
τῆς |
[5] |
οἱονεὶ
Δώριον
ἁρμονίαν
κεράσας
Λυδίῳ·
|
καὶ |
τὴν
ἀέρος
ἀπηνῆ
ψυχρότητα
τῇ |
[55] |
δαίμονας
ὑμεῖς
αὐτοὶ
κεκλήκατε,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τὴν
Ἀθηνᾶν
αὐτὴν
καὶ
τοὺς |
[36] |
κενεῶνος
(οὐτασμένον
διηγούμενος.
Πολέμων
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Ἀθηνᾶν
ὑπὸ
Ὀρνύτου
τρωθῆναι |
[47] |
Τὸν
μὲν
οὖν
Ὀλυμπίασι
Δία
|
καὶ |
τὴν
Ἀθήνησι
Πολιάδα
ἐκ
χρυσοῦ |
[24] |
πλάνην,
ἀθέους
ἐπικεκλή
κασιν,
εἰ
|
καὶ |
τὴν
ἀλήθειαν
αὐτὴν
μὴ
νενοηκότας, |
[112] |
μὴ
χρῆναι
διδασκαλίαν
ἔτι,
Ἀθήνας
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα,
πρὸς
δὲ |
[108] |
σε
εἰς
τὴν
σιαγόνα
πάρεχε
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην"
καὶ
οὐκ
ἐπιθυμήσεις, |
[95] |
τῆς
χάριτος
ἐπαγγε
λίαν,
ἀκηκόατε
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
τῆς
κολάσεως
ἀπειλήν, |
[12] |
ἐγενέσθην
μυστικόν,
καὶ
τὴν
πλάνην
|
καὶ |
τὴν
ἁρπαγὴν
καὶ
τὸ
πένθος |
[17] |
διηγήσωμαί
σοι
καὶ
τὸν
κάλαθον
|
καὶ |
τὴν
ἁρπαγὴν
τὴν
ὑπὸ
Ἀιδωνέως |
[116] |
μενοι
τὸν
θώρακα
τῆς
δικαιοσύνης"
|
καὶ |
τὴν
ἀσπίδα
τῆς
πίστεως
ἀναλαβόντες |
[119] |
Θήβας
λιπὼν
καὶ
τὴν
μαντικὴν
|
καὶ |
τὴν
βακχικὴν
ἀπορ
ρίψας
πρὸς |
[116] |
τὸ
ἀναίμακτον
αἵματι
καὶ
λόγῳ,
|
καὶ |
τὴν
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν
αὐτοῖς |
[78] |
ὄψομαι
αὐτόν;
Οὐχὶ
τοὺς
οὐρανοὺς
|
καὶ |
τὴν
γῆν
ἐγὼ
πληρῶ;
Λέγει |
[81] |
ἐν
ἀρχῇ
ἐποίησε
τὸν
οὐρανὸν
|
καὶ |
τὴν
γῆν"
σὺ
δὲ
τὸν |
[102] |
τὴν
εὔθυναν
καὶ
τὴν
κόλασιν
|
καὶ |
τὴν
δίκην
καὶ
τὴν
νέμεσιν |
[94] |
κληρονομήσουσι
τὴν
δόξαν
τοῦ
θεοῦ
|
καὶ |
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ.
Ποίαν,
ὦ |
[48] |
αἰνίττεται
τὴν
κοινωνίαν
τῆς
κηδείας
|
καὶ |
τὴν
ἐκ
τῆς
ταφῆς
δημιουργίαν, |
[26] |
τὸν
Ἔρωτα
καὶ
τὴν
Χαρὰν
|
καὶ |
τὴν
Ἐλπίδα,
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ |
[9] |
ἐμπλήσας
δυνάμεως
καὶ
τὴν
στεῖραν
|
καὶ |
τὴν
ἔρημον.
Ἐπεὶ
γὰρ
πολλὰ |
[121] |
καὶ
εἰδω
λολατρείας
ὕβρεις
περιφανεῖς
|
καὶ |
τὴν
ἐσχάτην
δυσσέβειαν
περὶ
πλείονος |
[95] |
προσώπου
ὑμῶν"
φησί,
τὸν
θάνατον
|
καὶ |
τὴν
ζωήν.
Πειράζει
σε
ὁ |
[36] |
{Αὐγέαν}
Πανύασσις
ἱστορεῖ.
Ἤδη
δὲ
|
καὶ |
τὴν
Ἥραν
τὴν
ζυγίαν
ἱστορεῖ |
[102] |
Τίς
ἂν
οὖν
τὴν
εὔθυναν
|
καὶ |
τὴν
κόλασιν
καὶ
τὴν
δίκην |
[116] |
τὴν
ἀσπίδα
τῆς
πίστεως
ἀναλαβόντες
|
καὶ |
τὴν
κόρυν
τοῦ
σωτηρίου
περιθέμενοι |
[119] |
καὶ
σύ,
τὰς
Θήβας
λιπὼν
|
καὶ |
τὴν
μαντικὴν
καὶ
τὴν
βακχικὴν |
[116] |
τὴν
κόρυν
τοῦ
σωτηρίου
περιθέμενοι
|
καὶ |
τὴν
μάχαιραν
τοῦ
πνεύματος,
ὅ |
[102] |
τὴν
κόλασιν
καὶ
τὴν
δίκην
|
καὶ |
τὴν
νέμεσιν
εὖ
φρονῶν
ὑπολάβοι |
[106] |
καραδοκοῦντες
τῶν
δικαίων
τὴν
πτέρναν
|
καὶ |
τὴν
ὁδὸν
τῆς
ἀληθείας"
ἐμποδίζοντες· |
[79] |
ὁ
κύριος
σείσει
πόλεις
κατοικουμένας
|
καὶ |
τὴν
οἰκουμένην
ὅλην
καταλήψεται
τῇ |
[12] |
Κόρη
δρᾶμα
ἤδη
ἐγενέσθην
μυστικόν,
|
καὶ |
τὴν
πλάνην
καὶ
τὴν
ἁρπαγὴν |
[102] |
δὲ
τὴν
τύχην
θεὸν
λέγων
|
καὶ |
τὴν
πρᾶξιν
λεγέτω
θεόν.
~Εἰ |
[4] |
κατελεήσας
τὴν
ἀμαθίαν
τὴν
πολλὴν
|
καὶ |
τὴν
σκληροκαρδίαν
τῶν
εἰς
τὴν |
[9] |
ὁ
τῆς
θείας
ἐμπλήσας
δυνάμεως
|
καὶ |
τὴν
στεῖραν
καὶ
τὴν
ἔρημον. |
[30] |
ἄνθρωπον,
Ἱερώνυμος
δὲ
ὁ
φιλόσοφος
|
καὶ |
τὴν
σχέσιν
αὐτοῦ
ὑφηγεῖται
τοῦ |
[47] |
ἐν
Τίρυνθι
τῆς
Ἥρας
ξοάνου
|
καὶ |
τὴν
ὕλην
(ὄγχνην
καὶ
τὸν |
[32] |
ἐξέφυγε
μόνη
καὶ
τὸν
μάντιν
|
καὶ |
(τὴν
φθοράν.
Αὐτός
τε
ὁ |
[26] |
τὸν
Φόβον
καὶ
τὸν
Ἔρωτα
|
καὶ |
τὴν
Χαρὰν
καὶ
τὴν
Ἐλπίδα, |
[61] |
πρὸς
δὲ
καὶ
τῆς
ὄψεως
|
καὶ |
τῆς
ἀκοῆς
αὐτῆς
ἀμνηστίαν
καταγγέλλομεν. |
[104] |
Ὀμμάτων
μὲν
οὖν
ἡ
πήρωσις
|
καὶ |
τῆς
ἀκοῆς
ἡ
κώφωσις
ἀλγεινοτέρα |
[8] |
ἐρήμῳ
διά
τε
τῆς
βάτου
|
καὶ |
τῆς
ἀκολουθούσης
χάριτι
φιλανθρωπίας
(θεραπαίνης |
[11] |
ἰδίοις
(συνεκρεύσαντα
μύθοις.
Διήγησαι
ἡμῖν
|
καὶ |
τῆς
ἄλλης
μαντι
κῆς,
μᾶλλον |
[52] |
τὸ
μέγεθος
ὄν,
προσέταξε
χωνεῦσαι
|
καὶ |
τῆς
ἄλλης
τῆς
ἀτιμοτέρας
ὕλης |
[115] |
ἐν
τῇ
καρδίᾳ,
τὸ
φῶς,
|
καὶ |
τῆς
γνώσεως
αἱ
ἀκτῖνες
ἀνατειλάτωσαν |
[76] |
ἐγώ,
ἀμαθέστερος
ὢν
τοῦ
καλοῦ
|
καὶ |
τῆς
δίκης,
(τοτὲ
δ'
ἐμμανῆ |
[10] |
πορφύρᾳ
πεποικιλμένων,
δικαιοσύνην
δὲ
ἀναδησάμενος
|
καὶ |
τῆς
ἐγκρατείας
τὰ
πέταλα
περιθέμενος |
[77] |
σύντομοι
σωτηρίας
ὁδοί·
γυμναὶ
κομμωτικῆς
|
καὶ |
τῆς
ἐκτὸς
καλλιφωνίας
καὶ
στωμυλίας |
[86] |
Ἰθακήσιος
γέρων
οὐ
τῆς
ἀληθείας
|
καὶ |
τῆς
ἐν
οὐρανῷ
πατρί
δος, |
[92] |
παράδεισον
γεωργεῖν
καὶ
οὐρανὸν
περιπολεῖν
|
καὶ |
τῆς
ζωτικῆς
καὶ
ἀκηράτου
μεταλαμβάνειν |
[24] |
τε
παρ'
Ἕλλησι
γεγενη
μένον
|
καὶ |
τῆς
θηλείας
τοῖς
ἄλλοις
Σκυθῶν |
[46] |
ἄγαλμα
ξύλον
ἦν
οὐκ
εἰργασμένον,
|
καὶ |
τῆς
Κιθαιρωνίας
Ἥρας
ἐν
Θεσπείᾳ |
[85] |
ἐπαγγελίαν
ἔχουσα
ζωῆς
(τῆς
νῦν
|
καὶ |
τῆς
μελλούσης.
Πόσου,
ὁμολογήσατε,
ὦ |
[44] |
Ἀκαδημίᾳ
χαριστήριον
ἐπιτελοῦς
γενομένης
ἐπιθυμίας·
|
καὶ |
τῆς
νόσου
τὴν
ἀσέλγειαν
Ἔρωτα |
[61] |
μόνον
τῆς
χρήσεως,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τῆς
ὄψεως
καὶ
τῆς
ἀκοῆς |
[2] |
πάντῃ
τοὺς
ἐν
σκότει
κυλινδουμένους
|
καὶ |
τῆς
πλάνης
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀπαλλαττέτω, |
[78] |
καὶ
σαπήσεται
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
|
καὶ |
τῆς
σελήνης,
ἃ
αὐτοὶ
ἠγάπησαν |
[81] |
ψεῦδος;
Τίς
οὖν
ἡ
ματαιότης
|
καὶ |
τί
τὸ
ψεῦδος;
(Ὁ
ἅγιος |
[70] |
εὐνῆς,
ἀεὶ
χρόα
ἁγνίζοντες
ὕδασι,
|
καὶ |
τιμῶσι
μόνον
τὸν
ἀεὶ
μεδέοντα |
[28] |
κασιν·
ἐπὶ
πᾶσι
τὴν
Πάλλαντος
|
καὶ |
Τιτανίδος
τῆς
Ὠκεανοῦ,
ἣ
τὸν |
[58] |
τὸ
θεῖον
ὑμῖν
δρᾶμα
γεγένηται
|
καὶ |
τὸ
ἅγιον
προσωπείοις
δαιμονίων
κεκωμῳδήκατε, |
[56] |
κατορύττετε
καὶ
τὸ
ἄχραντον
ἐκεῖνο
|
καὶ |
τὸ
ἅγιον
τοῖς
τάφοις
ἐπικεχώκατε, |
[1] |
ἤστην
ᾠδικώ,
μῦθος
δὲ
ἄμφω"
|
(καὶ |
τὸ
ᾆσμα
εἰσέτι
τοῦτο
Ἑλλήνων |
[6] |
τοῦ
θεοῦ
λόγος,
ὁ
κύριος,
|
καὶ |
τὸ
ᾆσμα
τὸ
καινὸν
βούλεται; |
[11] |
γεράνδρυον
δὲ
ψάμμοις
ἐρήμαις
τετιμημένον
|
καὶ |
τὸ
αὐτόθι
μαντεῖον
αὐτῇ
δρυῒ |
[56] |
τὸ
ὅσον
ἐφ'
ὑμῖν,
κατορύττετε
|
καὶ |
τὸ
ἄχραντον
ἐκεῖνο
καὶ
τὸ |
[61] |
μεμοιχεύκασιν.
Ὦ
βιασάμενοι
τὸν
ἄνθρωπον
|
καὶ |
τὸ
ἔνθεον
τοῦ
πλάσματος
ἐλέγχει |
[7] |
ᾧ
τὰ
πάντα
δεδημιούργηται
λόγος·
|
καὶ |
τὸ
ζῆν
ἐν
ἀρχῇ
μετὰ |
[58] |
ἀθεότητος.
Σκηνὴν
πεποιήκατε
τὸν
οὐρανὸν
|
καὶ |
τὸ
θεῖον
ὑμῖν
δρᾶμα
γεγένηται |
[48] |
ἣν
νῦν
Ῥακῶτιν
καλοῦσιν,
ἔνθα
|
καὶ |
τὸ
ἱερὸν
τετίμηται
τοῦ
Σαράπιδος, |
[61] |
τὰ
ὦτα,
πεπορνεύκασιν
οἱ
ὀφθαλμοὶ
|
καὶ |
τὸ
καινότερον
πρὸ
τῆς
(συμπλοκῆς |
[49] |
υἱὸν
θρηνεῖσθαι
προσέταξας;
τί
δὲ
|
καὶ |
τὸ
κάλλος
αὐτοῦ
διηγῇ;
αἰσχρόν |
[66] |
αὐτὼ
ἀρχὰς
ἀπελιπέτην
τὸ
(πλῆρες
|
καὶ |
τὸ
κενόν·
προσέθηκε
δὲ
λαβὼν |
[20] |
Εὐβουλεύς·
ἀφ'
ὧν
τὸ
Εὐμολπιδῶν
|
καὶ |
τὸ
Κηρύκων
τὸ
ἱεροφαντικὸν
δὴ |
[118] |
ὦ
ναῦτα,
καὶ
πολυύμνητον
λέγει,
|
καὶ |
τὸ
κῦδος
τῶν
Ἑλλήνων
ἡ |
[117] |
θείου
λόγου
ἀναζωπυρούμενον
ἐκλάμπειν
δυνηθῇ·
|
καὶ |
τὸ
μέγιστον
ἅμα
τῷ
βουληθῆναι |
[9] |
καὶ
Ἰωάννης
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλεῖ
|
καὶ |
τὸ
πᾶν
γίνεται
φωνὴ
προτρεπτική; |
[5] |
τοῦ
ᾄσματος
ἀνεβίωσαν.
~Τοῦτό
τοι
|
καὶ |
τὸ
πᾶν
ἐκόσμησεν
ἐμμελῶς
καὶ |
[112] |
πάντα
νῦν
ὁ
διδάσκαλος
κατηχεῖ,
|
καὶ |
τὸ
πᾶν
ἤδη
Ἀθῆναι
καὶ |
[12] |
τὴν
πλάνην
καὶ
τὴν
ἁρπαγὴν
|
καὶ |
τὸ
πένθος
αὐταῖν
Ἐλευσὶς
δᾳδουχεῖ. |
[103] |
γῆ
δὲ
τοῦ
κυρίου,
φησί,
|
καὶ |
τὸ
πλήρωμα
αὐτῆς"
εἶτα
τί |
[56] |
περιβέβληται
τὸ
σχῆμα
ἡ
ὕλη,
|
καὶ |
τὸ
πλούσιον
τῆς
οὐσίας
πρὸς |
[8] |
δ'
ὑπολαμβάνεις
καὶ
τοὺς
ἄνδρας
|
καὶ |
τὸ
πῦρ,
αὐτός
σοι
λαλήσει |
[83] |
ὑμεῖς
δὲ
τὴν
κόλασιν
ἀναμένετε,
|
καὶ |
τὸ
πῦρ"
δὲ
προσκοπεῖτε,
ὃ |
[22] |
τῆς
ἀκρασίας
νύξ
ἐστι
λαλουμένη,
|
καὶ |
τὸ
πῦρ
ἐλέγχει
τὰ
πάθη |
[54] |
προσκυνεῖν,
τὸν
τὴν
κλεῖν
κατεαγότα
|
καὶ |
τὸ
σκέλος
πεπηρωμένον"
ὃς
ἐξεκόπη |
[114] |
λήθην
τῆς
ἀληθείας·
τὴν
ἄγνοιαν
|
καὶ |
τὸ
σκότος
τὸ
ἐμποδὼν
ὡς |
[17] |
τὴν
ἁρπαγὴν
τὴν
ὑπὸ
Ἀιδωνέως
|
καὶ |
τὸ
σχίσμα
τῆς
γῆς
καὶ |
[85] |
θεὸς
καὶ
ἀπειλεῖ·
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τὸ
τέλος
τῆς
ἀπειλῆς
αἰνιγματωδῶς |
[47] |
τὸν
ἐν
Τίρυνθι
Ἡρακλέους
ἀνδριάντα
|
καὶ |
τὸ
τῆς
Μου
νυχίας
Ἀρτέμιδος |
[46] |
ἐν
Θεσπείᾳ
πρέμνον
ἐκκεκομ
μένον·
|
καὶ |
τὸ
τῆς
Σαμίας
Ἥρας,
ὥς |
[51] |
ἀκοὴν
οὔτε
μὴν
φωνήν,
οἷον
|
καὶ |
τὸ
τῶν
ὀστρέων
γένος,
ἀλλὰ |
[102] |
οὐ
θεοί,
πῶς
τὸ
πῦρ
|
καὶ |
τὸ
ὕδωρ
θεοί;
Πῶς
δὲ |
[120] |
ὁ
γὰρ
ζυγός
μου
χρηστὸς
|
καὶ |
τὸ
φορτίον
μου
ἐλαφρόν
ἐστιν. |
[53] |
τῆς
Ἀρτέμιδος
δεύτερον
μετὰ
Ἀμαζόνας
|
καὶ |
τὸἐν
Ῥώμῃ
Καπιτώλιον
ἐπινενέμηται
πολλάκις· |
[42] |
Διὶ
τριακοσίους
ἀπέσφαξεν,
τοσαύτας
ὁμοῦ
|
καὶ |
τοιαύτας
καλλιερεῖν
οἰόμενος
ἑκατόμβας·
ἐν |
[7] |
λίθοις
καὶ
ξύλοις
καὶ
ἀγάλμασιν
|
καὶ |
τοιούτοις
τισὶν
εἰδώλοις
προσσφίγξας
τῷ |
[58] |
τέκτονες
καὶ
ποιηταί,
πολύν
τινα
|
καὶ |
τοιοῦτον
ὄχλον
παρεισάγοντες,
κατ'
ἀγροὺς |
[50] |
τὴν
ἀναισθησίαν
ὀνειδίζοντος
τοῖς
ἀγάλμασι·
|
καὶ |
τοῖς
ἀγάλμασι
τουτέοισιν
(εὔχονται,
ὁκοῖον |
[83] |
ἡτοίμασεν
ὁ
κύριος
τῷ
διαβόλῳ
|
(καὶ |
τοῖς
ἀγγέλοις
αὐτοῦ.
Διὰ
τοῦτο |
[118] |
τότε
μου
κατοπτεύσεις
τὸν
θεὸν
|
καὶ |
τοῖς
ἁγίοις
ἐκείνοις
τελεσθήσῃ
μυστηρίοις |
[2] |
ὡς
ἔοικεν,
ἐπίπλαστον
εἶναι
δοκεῖ
|
καὶ |
τοῖς
ἀπιστίας
ὑποπέπτωκεν
ὀφθαλμοῖς.
Κιθαιρὼν |
[78] |
βρώματα
τοῖς
πετεινοῖς
τοῦ
οὐρανοῦ
|
καὶ |
τοῖς
θηρίοις
τῆς
γῆς"
καὶ |
[118] |
ὁ
λόγος
ὁ
τοῦ
θεοῦ,
|
καὶ |
τοῖς
λιμέσι
καθορμίσει
τῶν
οὐρανῶν |
[22] |
Οὐ
σησαμαῖ
ταῦτα
καὶ
πυραμίδες
|
καὶ |
τολύπαι
καὶ
πόπανα
πολυόμφαλα
χόνδροι |
[116] |
τὴν
ἀνθρώπων
ἀγέλην
σῴζειν.
Ταύτῃ
|
καὶ |
τὸν
ἀγαθὸν
ποιμένα
ὁ
ἀγαθὸς |
[50] |
ἐνεργεῖς;
Ἑρμῆν
προσκυνοῦσιν
ὡς
θεὸν
|
καὶ |
τὸν
Ἀγυιέα
θυρωρὸν
ἱστάντες.
Εἰ |
[36] |
Ὀρνύτου
τρωθῆναι
λέγει·
ναὶ
μὴν
|
καὶ |
τὸν
Ἀιδωνέα
ὑπὸ
Ἡρακλέους
τοξευθῆναι |
[63] |
προσκυνοῦσιν
ἥλιόν
τε
καὶ
σελήνην
|
καὶ |
τὸν
ἄλλον
τῶν
ἀστέρων
χορόν, |
[102] |
Τύχωνα
Ἑρμῆν
καὶ
τὸν
Ἀνδοκίδου
|
καὶ |
τὸν
Ἀμύητον;
Ἦ
παντί
τῳ |
[102] |
ὦ
ἄνθρωποι,
τὸν
Τύχωνα
Ἑρμῆν
|
καὶ |
τὸν
Ἀνδοκίδου
καὶ
τὸν
Ἀμύητον; |
[100] |
τῶν
ζῴων
περιέλκομεν,
οὕτως
ἀμέλει
|
καὶ |
τὸν
ἄνθρωπον
ἐπὶ
τὴν
οὐρανοῦ |
[32] |
ἐστενοχωρεῖτο
τὰ
πάθη.
Κάλει
μοι
|
καὶ |
τὸν
Ἀπόλλω·
Φοῖβός
ἐστιν
οὗτος |
[101] |
εἰς
ἄγνοιαν
{καὶ}
τὰ
χρήματα
|
καὶ |
τὸν
βίον
ὡς
τὸ
ζῆν |
[53] |
τὸ
πῦρ.
Τοῦτο
τὸ
πῦρ
|
καὶ |
τὸν
ἐν
Ἄργει
νεὼν
σὺν |
[53] |
τοῦ
Ἐλευθερέως
κατήρειψε
τὸν
νεών,
|
καὶ |
τὸν
ἐν
Δελφοῖς
τοῦ
Ἀπόλλωνος |
[53] |
καὶ
τῇ
ἱερείᾳ
κατέφλεξεν
Χρυσίδι,
|
καὶ |
τὸν
ἐν
Ἐφέσῳ
τῆς
Ἀρτέμιδος |
[47] |
Ἄργει
τοῖν
Διοσκούροιν
ἀγάλματα
κατεσκευασάτην
|
καὶ |
τὸν
ἐν
Τίρυνθι
Ἡρακλέους
ἀνδριάντα |
[120] |
ἐμέ,
ὑφ'
ἕνα
ταχθησόμενοι
θεὸν
|
καὶ |
τὸν
ἕνα
λόγον
τοῦ
θεοῦ, |
[102] |
παντί
τῳ
δῆλονὅτι
λίθους,
ὥσπερ
|
καὶ |
τὸν
Ἑρμῆν.
Ὡς
δὲ
οὐκ |
[26] |
ἀνειδωλο
ποιοῦσι
τύπους
τὸν
Φόβον
|
καὶ |
τὸν
Ἔρωτα
καὶ
τὴν
Χαρὰν |
[36] |
ὑπὸ
Ἡρακλέους
τοξευθῆναι
Ὅμηρος
λέγει
|
καὶ |
τὸν
Ἥλιον
{Αὐγέαν}
Πανύασσις
ἱστορεῖ. |
[30] |
ἀμφοῖν
τοῖν
Διοσκούροιν,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τὸν
Ἡρακλέα
εἴδωλον"
ἐλέγξας·
φῶτα" |
[36] |
ἐν
Πύλῳ
ἠμαθόεντι"
Σωσίβιος
δὲ
|
καὶ |
τὸν
Ἡρακλέα
πρὸς
τῶν
Ἱπποκοωντιδῶν |
[76] |
αὐτοῖς.
Αὐτίκα
τὴν
Ἀθηνᾶν
κυνάμυιαν"
|
καὶ |
τὸν
Ἥφαιστον
ἀμφιγύην"
καλοῦσιν,
τῇ |
[114] |
τὴν
δύσιν
εἰς
ἀνατολὴν
μετήγαγεν
|
καὶ |
τὸν
θάνατον
εἰς
ζωὴν
ἀνασταυρώσει, |
[120] |
φωτὸς
ἀκηράτου.
Δᾳδουχοῦμαι
τοὺς
οὐρανοὺς
|
καὶ |
τὸν
θεὸν
ἐποπ
τεῦσαι,
ἅγιος |
[113] |
ἐπεὶ
δέ
με
φωταγωγεῖς,
κύριε,
|
καὶ |
τὸν
θεὸν
εὑρίσκω
διὰ
σοῦ |
[116] |
εὐχαρίστοις
ἀμειβόμενοι
τὰς
εὐποιίας
εὐλογίαις
|
καὶ |
τὸν
θεὸν
τῷ
θείῳ
γεραίροντες |
[62] |
τὴν
Πραξιτέλους
Δήμητρα
καὶ
Κόρην
|
καὶ |
τὸν
Ἴακχον
τὸν
μυστικὸν
θεοὺς |
[106] |
τὸν
ἥμερον
καὶ
ἡμέτερον
λόγον
|
καὶ |
τὸν
ἰὸν
ἀποπτύσατε
τὸν
δηλητήριον, |
[17] |
τὰ
Φερεφάττης
ἀνθολόγια
διηγήσωμαί
σοι
|
καὶ |
τὸν
κάλαθον
καὶ
τὴν
ἁρπαγὴν |
[78] |
Φθαρήσεσθαι
δὲ
καὶ
τὰ
στοιχεῖα
|
καὶ |
τὸν
κόσμον
σὺν
καὶ
αὐτοῖς |
[32] |
Ὑψιπύλη·
Δάφνη
γὰρ
ἐξέφυγε
μόνη
|
καὶ |
τὸν
μάντιν
καὶ
(τὴν
φθοράν. |
[114] |
ἀγαθὸν
ἐγείρων,
μιμνῄσκων
βιότοιο"
ἀληθινοῦ,
|
καὶ |
τὸν
μέγαν
ὄντως
καὶ
θεῖον |
[104] |
ἐμβοᾶν,
διὰ
δὲ
ἀνθρώπου
σιωπᾶν,
|
καὶ |
τὸν
μὲν
κόρακα
τετιμήκασιν
ὡς |
[120] |
μυούμενος,
ἱεροφαντεῖ
δὲ
ὁ
κύριος
|
καὶ |
τὸν
μύστην
σφραγίζεται
φωταγωγῶν,
καὶ |
[91] |
παράπτωμα
καὶ
διώκει
τὸ
θηρίον
|
καὶ |
τὸν
νεοττὸν
αὖθις
ἀναλαμβάνει
ἐπὶ |
[89] |
χαλεπαίνωσιν,
ἐπὶ
τὴν
ἀλήθειαν
ἐκκλινοῦμεν
|
καὶ |
τὸν
ὄντως
ὄντα
πατέρα
ἐπιζη |
[118] |
ἐγὼ
δ'
αὐτὸν
οἰκτείραιμι
παροινοῦντα
|
καὶ |
τὸν
οὕτω
παρα
νοοῦντα
ἐπὶ |
[82] |
ὅταν,
οἶμαι,
ἐγγραφῇ
καὶ
πολιτευθῇ
|
καὶ |
τὸν
πατέρα
ἀπολάβῃ,
τότε
ἐν |
[113] |
τὸν
θεὸν
εὑρίσκω
διὰ
σοῦ
|
καὶ |
τὸν
πατέρα
ἀπολαμβάνω
παρὰ
σοῦ, |
[101] |
τῇ
σωτηρίᾳ
καὶ
τὸν
τῦφον
|
καὶ |
τὸν
πλοῦτον
καὶ
τὸν
φόβον, |
[47] |
ξοάνου
καὶ
τὴν
ὕλην
(ὄγχνην
|
καὶ |
τὸν
ποιητὴν
Ἄργον
ἀναγράφει.
Πολλοὶ |
[5] |
κόσμον
δὲ
τόνδε
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τὸν
σμικρὸν
κόσμον,
τὸν
ἄνθρωπον, |
[43] |
Ἀπόλλωνος
τοῦ
μαντικοῦ
(τὸν
Κῦρον
|
καὶ |
τὸν
Σόλωνα.
Φιλόδωρος
ὑμῶν
ὁ |
[97] |
Θεοὺς
δὲ
δὴ
τοὺς
ὁρατοὺς
|
καὶ |
τὸν
σύγκλυδα
τῶν
γενητῶν
τούτων |
[1] |
τὸν
Εὔνομον
αὐτῇ
τῇ
κιθάρᾳ
|
καὶ |
τὸν
συναγωνιστὴν
τοῦ
Λοκροῦ·
ὃ |
[105] |
ἀγανακτεῖτε,
οὐ
τὸν
οὐρανὸν
ἰδεῖν
|
καὶ |
τὸν
τοῦ
οὐρανοῦ
ποιητὴν
ἐπεθυμήσατε, |
[111] |
θεῖον
τοῦτο)
τὸν
ὄφιν
ἐχειρώσατο
|
καὶ |
τὸν
τύραννον
ἐδουλώσατο,
τὸν
θάνατον, |
[101] |
ἀπομάξασθαι
τὰ
ἐμποδὼν
τῇ
σωτηρίᾳ
|
καὶ |
τὸν
τῦφον
καὶ
τὸν
πλοῦτον |
[101] |
τὸν
τῦφον
καὶ
τὸν
πλοῦτον
|
καὶ |
τὸν
φόβον,
ἐπιφθεγγομένους
τὸ
ποιητικὸν |
[60] |
πολλοί·
ἀπορρίψαντες
δὲ
τὴν
αἰδῶ
|
καὶ |
τὸν
φόβον
οἴκοι
τοὺς
τῶν |
[32] |
ἡδονάς.
Κάλει
μοι
τὸν
Ποσειδῶ
|
καὶ |
τὸν
χορὸν
τῶν
διεφθαρμένων
ὑπ' |
[48] |
αἱματίτου
θραύσματα
σμαράγδου
τε,
(ἀλλὰ
|
καὶ |
τοπαζίου.
Λεάνας
οὖν
τὰ
πάντα |
[115] |
σοι
συγκεχώρηκεν·
τὰ
μεγάλα
ταῦτα
|
καὶ |
τοσαῦτά
σοι
δημιουργήματα
καὶ
χαρίσματα |
[82] |
τὰ
ἐναπογεγραμμένα
ἐν
οὐρα
νοῖς"
|
καὶ |
τοσαύταις
μυριάσιν
ἀγγέλων"
συμπανηγυρίζοντα·
πρωτότοκοι |
[32] |
τὰς
μυρίας·
ἐν
αἷς
δὴ
|
καὶ |
τοσαύταις
οὔσαις
ἔτι
τοῦ
Ποσειδῶνος |
[84] |
σήμερον
καὶ
ἡ
μάθησις
διαμένει·
|
καὶ |
τότε
ἡ
ὄντως
σήμερον
ἡ |
[48] |
καὶ
τῷ
ἐκ
τῆς
Ὀσίριδος
|
καὶ |
τοῦ
Ἄπιος
κηδείας
ὑπολελειμμένῳ
φαρμάκῳ |
[39] |
ἔνθα
τὸ
Ἄκτιόν
ἐστιν
ἀκρωτήριον
|
καὶ |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
τοῦ
Ἀκτίου
τὸ |
[18] |
αὐτόν,
λέβητά
τινα
τρίποδι
ἐπιθέντες
|
καὶ |
τοῦ
Διονύσου
ἐμβαλόντες
τὰ
μέλη, |
[22] |
Νόμος
οὖν
καὶ
ὑπόληψις
κενὴ
|
καὶ |
τοῦ
δράκοντος
τὰ
μυστήρια
ἀπάτη |
[7] |
γοῦν
ὁ
λόγος,
ὁ
Χριστός,
|
καὶ |
τοῦ
εἶναι
πάλαι
ἡμᾶς
(ἦν |
[7] |
ἡμᾶς
(ἦν
γὰρ
ἐν
θεῷ)
|
καὶ |
τοῦ
εὖ
εἶναι
(νῦν
δὴ |
[119] |
νησον·
δείξω
σοι
τὸν
λόγον
|
καὶ |
τοῦ
λόγου
τὰ
μυστήρια,
κατὰ |
[22] |
νυκτὸς
τὰ
τελέσματα
καὶ
πυρὸς
|
καὶ |
τοῦ
μεγαλήτορος"
μᾶλλον
δὲ
ματαιόφρονος |
[43] |
Προὔδωκε
τὸν
Κροῖσον
τὸν
φίλον
|
καὶ |
τοῦ
μισθοῦ
ἐκλαθόμενος
(οὕτω
φιλόλοξος |
[86] |
οὐρανῷ
πατρί
δος,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τοῦ
ὄντως
ὄντος
ἱμειρόμενοι
φωτός, |
[34] |
ὁ
δράκων
ὁ
Πύθιος
θρῃσκεύεται
|
καὶ |
τοῦ
ὄφεως
ἡ
πανήγυρις
καταγγέλλεται |
[34] |
δὲ
ἄλλο
παιδίον
Ἀρχέμορος
κεκήδευται
|
καὶ |
τοῦ
παιδίου
ὁ
ἐπιτάφιος
προσαγορεύεται |
[34] |
ἐστίν,
ὦ
Πανέλληνες,
ἡνιόχου
Φρυγός,
|
καὶ |
τοῦ
Πέλοπος
τὰς
χοάς,
τὰ |
[110] |
ἀγνοηθείς·
γνήσιος
γὰρ
ἦν
ἀγωνιστὴς
|
καὶ |
τοῦ
πλάσματος
συναγωνιστής,
τάχιστα
δὲ |
[84] |
διεγείρων,
νουθετῶν·
ἀφυπνίζει
γέ
τοι
|
καὶ |
τοῦ
σκότους
αὐτοῦ
τοὺς
πεπλανημένους |
[1] |
ὡς
ἐπὶ
κλάδῳ
τῷ
ὀργάνῳ·
|
καὶ |
τοῦ
τέττιγος
τῷ
ᾄσματι
ἁρμοσάμενος |
[24] |
τε
ἐπικτυποῦντα
καὶ
κύμβαλον
ἐπηχοῦντα
|
καὶ |
τοῦ
τραχήλου
τινὰ
μηναγυρτικὰ
ἐξηρτημένον, |
[89] |
ὑποδεῖξαι
ὑμῖν
ὡς
ἀπὸ
μανίας
|
καὶ |
τοῦ
τρισαθλίου
τούτου
ἔθους
ἐμισήθη |
[8] |
καὶ
διὰ
Μωσέως
τοῦ
πανσόφου
|
καὶ |
τοῦ
φιλαλήθους
Ἡσαΐα
καὶ
παντὸς |
[48] |
πάντα
διέπλασεν
τὸν
Σάραπιν·
οὗ
|
καὶ |
τοὔνομα
αἰνίττεται
τὴν
κοινωνίαν
τῆς |
[34] |
αὐτῶν
δόξει
καλή.
~Ἴθι
δὴ
|
καὶ |
τοὺς
ἀγῶνας
ἐν
βραχεῖ
περιοδεύσωμεν |
[7] |
τὴν
Εὔαν,
νῦν
δὲ
ἤδη
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους
εἰς
θάνατον |
[55] |
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
Ἀθηνᾶν
αὐτὴν
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
θεοὺς
κακίᾳ
τιμήσας |
[8] |
μὴ
πιστεύεις,
μῦθον
δ'
ὑπολαμβάνεις
|
καὶ |
τοὺς
ἄνδρας
καὶ
τὸ
πῦρ, |
[67] |
τόνδε
θεοὺς
ἀναπλάττουσα,
θεοὺς
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
ἀστέρας
τοὺς
πλανήτας,
τοῖς |
[11] |
τοὺς
ἀλευρομάντεις
ἄγων
καὶ
κριθομάντεις
|
καὶ |
τοὺς
εἰσέτι
παρὰ
τοῖς
πολλοῖς |
[76] |
Εὐριπίδης
εἰς
τὴν
ἀλήθειαν
ἀπιδὼν
|
καὶ |
τοὺς
θεατὰς
ὑπεριδών,
ποτὲ
μὲν |
[45] |
τῆς
Ἀφροδίτης
ἱερῷ
Κινύραν
τε
|
καὶ |
τοὺς
Κινύρου
ἀπογόνους
(κεκηδεῦσθαι.
Ἀλλὰ |
[2] |
Ἀλλὰ
γὰρ
τὰ
μὲν
δράματα
|
καὶ |
τοὺς
ληναΐζοντας
ποιητάς,
τέλεον
ἤδη |
[104] |
ἀνθρώπους
ὑπολαμβάνετε,
τὰ
δὲ
θηρία
|
καὶ |
τοὺς
(λίθους
ὅπερ
εἰσίν.
Οἱ |
[65] |
τοὺς
Πέρσας
καὶ
τοὺς
Μήδους
|
καὶ |
τοὺς
Μάγους;
Θύειν
ἐν
ὑπαίθρῳ |
[65] |
σέβειν
ἱστορεῖ,
ἢ
τοὺς
Πέρσας
|
καὶ |
τοὺς
Μήδους
καὶ
τοὺς
Μάγους; |
[11] |
βούλει,
καὶ
τερατοσκόπους
καὶ
οἰωνοσκόπους
|
καὶ |
τοὺς
ὀνείρων
κριτὰς
ἀνέρου
σὺν |
[4] |
πάντα
ἄρα
ταῦτα
ἀγριώτατα
θηρία
|
καὶ |
τοὺς
τοιούτους
λίθους
ἡ
οὐράνιος |
[10] |
εἰς
θεοῦ
τοῦ
Χριστοῦ
παρουσίαν,
|
καὶ |
τοῦτο
ἦν
ὃ
ᾐνίσσετο
ἡ |
[122] |
θεῷ,
ἀγαπῶντας
κύριον
τὸν
θεὸν
|
καὶ |
τοῦτο
(παρ'
ὅλον
τὸν
βίον |
[42] |
ἀσεβείας
συνθέσεις.
~(Φέρε
δὴ
οὖν
|
καὶ |
τοῦτο
προσθῶμεν,
ὡς
ἀπάνθρωποι
καὶ |
[57] |
σχήματι
καὶ
συνέρχεται
τῷ
ἀγάλματι,
|
καὶ |
τοῦτο
Φιλοστέφανος
ἱστορεῖ·
Ἀφροδίτη
δὲ |
[47] |
ἦν
τέχνη,
οὐ
διαφέρομαι·
ἔχεις
|
καὶ |
τοῦτον
ἀγαλματουργόν·
ὁπότερον
αὐτοῖν
βούλει |
[45] |
βωμὸν
τοῦ
Ἀπόλλωνος·
μνῆμα
εἶναι
|
καὶ |
τοῦτον
Τελμισσέως
τοῦ
(μάντεως
ἱστοροῦσιν. |
[113] |
εἰ
μὴ
τὸν
λόγον
ἔγνωμεν
|
καὶ |
τούτῳ
κατηυγάσθημεν,
οὐδὲν
ἂν
τῶν |
[4] |
γεννήματα
ἐχιδνῶν"
κέκληκέ
που·
ἀλλὰ
|
καὶ |
τούτων
εἴ
τις
τῶν
ὄφεων |
[108] |
τὸν
θεόν
σου.
Εἰσὶ
δὲ
|
καὶ |
τούτων
τὰ
παραπληρώματα,
λόγιοι
νόμοι |
[36] |
καὶ
ἀγήρῳ
ὑπῆρχον.
(Μετέλαβεν
δὲ
|
καὶ |
τραπέζης
ἀνθρωπίνης
παρὰ
τοῖς
Αἰθίοψιν, |
[32] |
τὰς
παραδόξους
τῆς
ἀκρασίας
μυθολογίας
|
καὶ |
τραύματα
αὐτῶν
καὶ
δεσμὰ
καὶ |
[55] |
τὰ
μυστήρια,
αἱ
πανηγύρεις,
δεσμὰ
|
καὶ |
τραύματα
καὶ
δακρύοντες
θεοί·
ὤ |
[27] |
τύφῳ
καὶ
μανίῃ
δὲ
βαδίζετε
|
καὶ |
τρίβον
ὀρθὴν
εὐθεῖαν
προλιπόντες
ἀπήλθετε |
[20] |
ὀνόματα
αὐτοῖς
Βαυβὼ
καὶ
Δυσαύλης
|
καὶ |
Τριπτόλεμος,
ἔτι
δὲ
Εὔμολπός
τε |
[36] |
ἰχὼρ
νοεῖται.
Ἀνάγκη
τοίνυν
θεραπείας
|
καὶ |
(τροφὰς
παρεισάγειν
αὐτοῖς,
ὧν
εἰσιν |
[11] |
ἐγγαστριμύθους·
ναὶ
μὴν
ἄδυτα
Αἰγυπτίων
|
καὶ |
(Τυρρηνῶν
νεκυομαντεῖαι
σκότῳ
παραδιδόσθων.
Μανικὰ |
[115] |
ἀίδιος
ἁμαρτία.
Ἦ
τέλεον
νωδοὶ
|
καὶ |
τυφλοὶ
καθάπερ
οἱ
σπάλακες
οὐδὲν |
[105] |
δὲ
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
ἀνάπηροι
|
καὶ |
τυφλοὶ
μὲν
τὸν
νοῦν,
κωφοὶ |
[51] |
οὐ
καπνοῦ,
ᾧ
δὴ
τιμώμενοι
|
καὶ |
τυφόμενοι
ἐκμελαίνονται·
ἀλλ'
οὐδὲ
τιμῆς, |
[2] |
σατύροις
καὶ
θιάσῳ
μαινόλῃ,
σὺν
|
καὶ |
τῷ
ἄλλῳ
δαιμόνων
χορῷ,
Ἑλικῶνι |
[90] |
ἐναντίων
πονηροὶ
τῆς
καταλλήλου
τιμωρίας,
|
καὶ |
τῷ
γε
ἄρχοντι
τῆς
κακίας |
[48] |
μελάντερον
τὸ
χρῶμα
τοῦ
ἀγάλματος,
|
καὶ |
τῷ
ἐκ
τῆς
Ὀσίριδος
καὶ |
[105] |
ἄλλῳ
τινὶ
ἢ
ἐν
αὐτῷ
|
{καὶ} |
τῷ
θεῷ
τὸ
μακάριον
θησαυρίσας, |
[63] |
θεός·
ψιλῷ
τῷ
βούλεσθαι
δημιουργεῖ
|
καὶ |
τῷ
(μόνον
ἐθελῆσαι
αὐτὸν
ἕπεται |
[69] |
καταληπτὰ
τὰ
μετρούμενα,
οὑτωσὶ
δὲ
|
καὶ |
τῷ
νοῆσαι
τὸν
θεὸν
μετρεῖται |
[118] |
ἐθέλῃς
μόνον,
νενίκηκας
τὴν
ἀπώλειαν
|
καὶ |
τῷ
ξύλῳ
προσδεδεμένος
ἁπάσης
ἔσῃ |
[115] |
εἰς
γνῶσιν
ἀφίκηται,
προστάττοντος
ἤπια
|
καὶ |
τῷ
παιδὶ
(ἐγκελευομένου
τὰ
σωτήρια. |
[63] |
Τῷ
γὰρ
λόγῳ
αὐτοῦ
ἐστερεώθησαν
|
καὶ |
τῷ
πνεύματι
τοῦ
(στόματος
αὐτοῦ |
[8] |
(σημείων
ἐκεῖνοι
καὶ
τεράτων
ἔχρῃζον)
|
καὶ |
τῷ
πυρὶ
δεδίττεται
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[8] |
ἐν
τοῖς
υἱοῖς
τῆς
ἀπειθείας"
|
καὶ |
τῷ
σωτῆρι
τῷ
κυρίῳ
προσδράμωμεν, |
[54] |
ἑταίραν
ἔχων
εἰς
ἀκρόπολιν
ἀνῄει
|
καὶ |
τῷ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐνεφυρᾶτο
παστῷ, |
[108] |
τὸν
πλησίον
σου
ὡς
σεαυτόν"
|
καὶ |
τῷ
τύπτοντί
σε
εἰς
τὴν |
[95] |
σοφῷ
τούτῳ
{δὴ}
τῷ
θεῷ
|
καὶ |
τῷ
Χριστῷ
κατακολουθητέον,
τοῦτο
δὴ |
[121] |
καλὰ
καὶ
θεοφιλεῖς
ἄνθρωποι
γενώμεθα,
|
καὶ |
τῶν
ἀγαθῶν
τὰ
μέγιστα,
θεὸν |
[51] |
ἀμείνους
εἰσὶ
τῶν
ξοάνων
τούτων
|
καὶ |
τῶν
ἀγαλμάτων
τέλεον
ὄντων
κωφῶν· |
[91] |
ὀνύχων
ἀκμαῖς
ἐκτεθηριωμένους,
πολλοὺς
δὲ
|
καὶ |
τῶν
αἰδοίων
ἀφῃρημένους,
ἔργῳ
δεικνύντας |
[36] |
γὰρ
ἰχῶρες
οἱ
ποιητικοὶ
εἰδεχθέστεροι
|
καὶ |
τῶν
αἱμάτων,
σῆψις
γὰρ
αἵματος |
[46] |
οἱ
Πέρσαι
τὸν
ποταμὸν
προσεκύνουν,
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
οἱ
ἔτι |
[22] |
ματαιόφρονος
Ἐρεχθειδῶν
δήμου,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
οὕστινας
μένει |
[108] |
τοῦ
λόγου.
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνεσθε
|
καὶ |
τῶν
ἀλόγων
σφᾶς
αὐτοὺς
ἀλογωτέρους |
[114] |
φησὶν
ὁ
θεός,
ἔσομαι
αὐτοῖς
|
καὶ |
τῶν
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν
οὐ
μὴ |
[121] |
ὑποζύγιον
ἤγαγε
σὺν
τῷ
παλαιῷ·
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
τὴν
συνωρίδα
καταζεύξας, |
[65] |
ἀρχῶν,
ἄρχοντα
τὸν
πάντων
ποιητὴν
|
καὶ |
τῶν
ἀρχῶν
αὐτῶν
δημιουργὸν
ἀγνοοῦντες, |
[2] |
κακῶν
αἱ
ἀναγραφαὶ
γεγόνασι
δράματα
|
καὶ |
τῶν
δραμάτων
οἱ
ὑποκριταὶ
θυμηδίας |
[74] |
μετὰ
τὴν
τῶν
ὀργίων
ἱεροφαντίαν
|
καὶ |
τῶν
εἰδώλων
τὴν
θεολογίαν,
παλινῳδίαν |
[66] |
δὲ
οἶμαι
χαλεπὸν
ἐνταῦθα
γενόμενος
|
καὶ |
τῶν
ἐκ
τοῦ
Περιπάτου
μνησθῆναι· |
[118] |
τοῖς
ἁγίοις
ἐκείνοις
τελεσθήσῃ
μυστηρίοις
|
καὶ |
τῶν
ἐν
οὐρανοῖς
ἀπολαύσεις
ἀποκεκρυμμένων, |
[2] |
τοσαύταις
ἐκτραγῳδουμέναις
συμφοραῖς·
ὑμῖν
δὲ
|
καὶ |
τῶν
κακῶν
αἱ
ἀναγραφαὶ
γεγόνασι |
[52] |
ἀναθεῖναι
πάλιν.
Αἱ
δὲ
χελιδόνες
|
καὶ |
τῶν
ὀρνέων
τὰ
πλεῖστα
κατεξερῶσιν |
[5] |
καὶ
τὸ
πᾶν
ἐκόσμησεν
ἐμμελῶς
|
καὶ |
τῶν
στοιχείων
τὴν
διαφωνίαν
εἰς |
[65] |
οἱ
Μάγοι
τὸ
πῦρ
τετιμήκασι
|
καὶ |
τῶν
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούντων
πολλοί, |
[64] |
σωτηρίαν.
~(Ἐπιδράμωμεν
δέ,
εἰ
βούλει,
|
καὶ |
τῶν
φιλοσόφων
τὰς
δόξας,
ὅσας |
[109] |
ἡδονῆς
προτιμῶντες,
ἰᾶται
δὲ
ἡμᾶς
|
καὶ |
ὑγιάζει
τὰ
πικρὰ
τραχύνοντα
τὴν |
[65] |
θεῶν
(ἀγάλματα
μόνα
τὸ
πῦρ
|
καὶ |
ὕδωρ
νομίζοντας.
Οὐκ
ἀπεκρυ
ψάμην |
[65] |
καθάπερ
Αἰγύπτιοι,
ἀλλὰ
πῦρ
τε
|
καὶ |
ὕδωρ
ὡς
φιλόσοφοι.
(Μετὰ
πολλὰς |
[83] |
ἡμᾶς
γενέσθαι
βούλεται,
οἳ
δὲ
|
καὶ |
υἱοὶ
γενέσθαι
ὑπερηφανήκασιν.
Ὢ
τῆς |
[122] |
ἐγὼ
εἶπον
ὅτι
θεοί
ἐστε
|
καὶ |
υἱοὶ
ὑψίστου
πάντες.
Ἡμᾶς
γάρ, |
[98] |
τοῦ
θεοῦ"
ὁ
λόγος
αὐτοῦ
|
(καὶ |
υἱὸς
τοῦ
νοῦ
γνήσιος
ὁ |
[34] |
μὴ
γὰρ
Διονύσῳ
πομπὴν
ἐποιοῦντο
|
καὶ |
ὕμνεον
ᾆσμα
αἰδοίοισιν,
ἀναιδέστατα
εἴργαστ' |
[85] |
θεόν.
~Εἰκότως
ἄρα
πιστεύσασι
μὲν
|
καὶ |
ὑπακούουσιν
ἡ
χάρις
ὑπερπλεονάσει,
ἀπειθήσασι |
[94] |
ὃν
ἔτι
ἐργάζεται,
ᾧ
μόνῳ
|
καὶ |
ὑπισχνεῖται
λέγων·
καὶ
ἡ
γῆ |
[48] |
ἐν
σιτοδείᾳ
καὶ
αὐτῶν
γενομένων
|
καὶ |
ὑπὸ
Πτολεμαίου
(διατραφέντων.
Ἀλλ'
ὅ |
[113] |
αἱ
μὲν
ἄλλαι
συμβουλαί
τε
|
καὶ |
ὑποθῆκαι
λυπραὶ
καὶ
περὶ
τῶν |
[22] |
(μυστήρια
ἀνιερωστὶ
μυοῦνται.
Νόμος
οὖν
|
καὶ |
ὑπόληψις
κενὴ
καὶ
τοῦ
δράκοντος |
[55] |
μνημεῖα
καλινδούμενα"
περὶ
ἃ
δὴ
|
καὶ |
ὑποφαίνονται
ἀμυδρῶς
σκιοειδῆ
φαντάσματα"
~Ταῦθ' |
[73] |
τῷ
μιν
ἀεὶ
πρῶτόν
τε
|
καὶ |
ὕστατον
ἱλάσκονται·
χαῖρε,
πάτερ,
μέγα |
[103] |
ἄρα
ὄντως
μόνος
ἔστι
τε
|
καὶ |
ὑφέστηκεν
ὁ
μόνος
ὄντως
ὑπάρχων |
[33] |
ἐπὶ
Κινύραν
καὶ
Ἀγχίσην
ἔγημεν
|
καὶ |
Φαέθοντα
ἐλόχα
καὶ
ἤρα
Ἀδώνιδος, |
[40] |
Λάκωσιν
Ἀστράβακον.
Τιμᾶται
δέ
τις
|
καὶ |
Φαληροῖ
κατὰ
πρύμναν
ἥρως·
καὶ |
[14] |
τεκμήριον
τῆς
γονῆς
ἁλῶν
χόνδρος
|
καὶ |
φαλλὸς
τοῖς
μυουμένοις
τὴν
τέχνην |
[75] |
τῆς
ἀληθείας
ἐνεργούντων
τι
ἢ
|
καὶ |
φθεγγο
μένων
ὁμοίων
ὄντων
τοῖς |
[22] |
τε
καὶ
κιττοί,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
φθοῖς
καὶ
μήκωνες;
Ταῦτ'
ἔστιν |
[4] |
καὶ
ἐπιθυμίαις
ποικίλαις,
ἐν
κακίᾳ
|
καὶ |
φθόνῳ
διάγοντες,
στυγητοί,
μισοῦντες
ἀλλήλους" |
[13] |
δεισιδαιμονίας
ὀλεθρίου
πατέρας,
σπέρμα
κακίας
|
καὶ |
φθορᾶς
ἐγκαταφυτεύσαντας
τῷ
βίῳ
τὰ |
[16] |
ἐκλαθόμενος
τοῦ
προτέρου
μύσους,
πατὴρ
|
καὶ |
φθορεὺς
κόρης
ὁ
Ζεύς,
καὶ |
[3] |
νων,
ὡς
δὲ
τὸν
πρᾶον
|
καὶ |
φιλάνθρωπον
τῆς
θεοσεβείας
μετάγων
ἡμᾶς |
[104] |
κλώζοντα,
φθεγγόμενον
δέ,
οἶμαι,
λογικῶς
|
καὶ |
φιλανθρώπως
κατηχοῦντα
ἀποσφάττειν
ἀπανθρώπως
ἐπιχειροῦσιν, |
[42] |
δῆθεν
χωρίῳ
μᾶλλον
ἢ
ὀργῇ
|
καὶ |
φιλαργυρίᾳ,
ἄλλοις
ὁμοίοις
δαίμοσιν,
ἐπὶ |
[64] |
τοῖς
τέτταρσι
στοιχείοις
τούτοις
νεῖκος
|
καὶ |
φιλίαν
καταριθμεῖται.
(Ἄθεοι
μὲν
δὴ |
[64] |
περὶ
τῶν
θεῶν,
εἴ
πως
|
καὶ |
φιλοσο
φίαν
αὐτὴν
κενοδοξίας
ἕνεκεν |
[8] |
τὴν
φλόγα,
δεῖγμα
ὁμοῦ
χάριτος
|
καὶ |
φόβου·
ἐὰν
ὑπακούσῃς,
τὸ
φῶς, |
[38] |
Ἀπομυίῳ
Ἡρακλεῖ
καὶ
Πυρετῷ
δὲ
|
καὶ |
Φόβῳθύουσιν,
οὓς
καὶ
αὐτοὺς
μετὰ |
[67] |
τοὺς
σοὶ
πεπιστευκότας
δεικνύεις
ῥύσει
|
καὶ |
φορᾷ
δίναις
τε
ἀτάκτοις
ὑποβεβλημένους; |
[20] |
ἐστι
τοῦτο
τὸ
χωρίον)
ἀποκάμνει
|
καὶ |
φρέατι
ἐπικαθίζει
λυπουμένη.
Τοῦτο
τοῖς |
[77] |
δὲ
τοῦ
θεοῦ
γνῶσιν
ἡλίῳ
|
καὶ |
φωτί,
ἄμφω
δὲ
παραθεμένη
τῇ |
[70] |
κεναῖς,
οὐδὲ
ἔργα
ἀνθρώπων
χρύσεα
|
καὶ |
χάλκεα
καὶ
ἀργύρου
ἠδ'
ἐλέφαντος |
[94] |
οὐδὲ
ἐπὶ
καρδίαν
ἀνθρώπου
ἀνέβη·
|
καὶ |
χαρή
σονται
ἐπὶ
τῇ
βασιλείᾳ |
[117] |
ὅπως
οὐκ
ἔργον
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
χάρις
ᾖς
τοῦ
θεοῦ·
πρέπει |
[115] |
ταῦτα
καὶ
τοσαῦτά
σοι
δημιουργήματα
|
καὶ |
χαρίσματα
ὀλίγης
πίστεως
μεμίσθωκεν.
(Εἶθ' |
[95] |
ὧν
ὁ
κύριος
σῴζει,
φόβῳ
|
καὶ |
χάριτι
παιδαγωγῶν
τὸν
ἄνθρωπον·
τί |
[42] |
τῆς
Θετταλίας
Ἀχαιὸν
ἄνθρωπον
(Πηλεῖ
|
καὶ |
Χείρωνι
καταθύεσθαι·
Λυκτίους
γὰρ
(Κρητῶν |
[38] |
Τυμβωρύχον
θρῃσκεύουσιν
Ἀργεῖοι
{καὶ
Λάκωνες}
|
καὶ |
Χελύτιδα
δὲ
Ἄρτεμιν
Σπαρτιᾶται
σέβουσιν· |
[120] |
εἰ
βούλει,
καὶ
σὺ
μυοῦ,
|
καὶ |
χορεύσεις
μετ'
ἀγγέλων
ἀμφὶ
τὸν |
[2] |
φρονήσει
εἰς
ὄρος
ἅγιον
(θεοῦ
|
καὶ |
χορὸν
τὸν
ἅγιον
τὸν
προφητικόν. |
[39] |
ἕν.
Οἳ
δὲ
ὁποῖοι,
τί
|
καὶ |
χρὴ
λέγειν
ἔτι,
(ἀποχρώντως
αὐτῶν |
[58] |
χείρους
γενήσεσθε
λιθίνοις
καὶ
ξυλίνοις
|
καὶ |
χρυσέοις
καὶ
ἐλεφαντίνοις
ἀγαλματίοις
καὶ |
[51] |
γὰρ
ἀναισθήτῳ
λίθῳ
καὶ
ξύλῳ
|
καὶ |
χρυσίῳ
πλουσίῳ
οὐθ'
ὁτιοῦν
μέλει, |
[121] |
μή
ποτε
ἡμᾶς
τοσοῦτος
ἀργύρου
|
καὶ |
χρυσοῦ,
μὴ
δόξης
ἐπέλθῃ
πόθος, |
[72] |
φωστὴρ
καὶ
πάντων
πατήρ,
νοῦς
|
καὶ |
ψύχωσις
τῷ
ὅλῳ
κύκλῳ,
(πάντων |
[10] |
ἔγνω,
εἰ
μὴ
ὁ
υἱὸς
|
καὶ |
ᾧ
ἂν
ὁ
υἱὸς
ἀποκαλύψῃ. |
[1] |
τούτοις
ἀδελφὸν
διηγή
σασθαι
μῦθον
|
καὶ |
ᾠδόν,
Εὔνομον
τὸν
Λοκρὸν
καὶ |
[93] |
ἀίδιον
διώκομεν
σωτηρίαν,
ἀτὰρ
δὴ
|
καὶ |
ὧν
αὐτὸς
αἰνίττεται
ὁ
θεὸς |
[72] |
διδάσκει
ὁποῖός
ἐστιν
ὁ
θεός,
|
καὶ |
ὡς
ἡ
δόξα
ἡ
κοινὴ |
[102] |
οὐκ
ἔστι
θεὸς
ἡ
ἅλως
|
καὶ |
ὡς
οὐκ
ἔστι
θεὸς
ἡ |
[49] |
τὸν
πορνείᾳ
τετιμημένον;
τί
δὲ
|
καὶ |
ὡς
υἱὸν
θρηνεῖσθαι
προσέταξας;
τί |
[69] |
ἴσος
ἀεὶ
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
|
καὶ |
ὡσαύτως
ἔχων,
μετρεῖ
τε
πάντα |
[6] |
καινὸν
βούλεται;
Ὀφθαλμοὺς
ἀναπετάσαι
τυφλῶν
|
καὶ |
ὦτα
ἀνοῖξαι
κωφῶν
καὶ
σκάζοντας |