Paragraphes
[74]	ὄντως ὀψέ ποτε, ὅμως δ'	οὖν	ᾄδων λόγον· (φθέγξομαι οἷς θέμις
[108]	ἀκάκους ἐγκρινεῖ θεός. Ὁ μὲν	οὖν	Ἀθηναῖος τοῖς Σόλωνος ἑπέσθω νόμοις
[99]	ἀληθείας ἐπίκαιρον ἐκμαγεῖον, καταφαίνεται. ~Οὐδὲν	οὖν	ἀλλ' ἢ μανίας ἔμπλεως ὁ
[122]	τοὺς πολλοὺς ὁμολογοῦσιν. Οὐ δὴ	οὖν	ἀμφιβάλλειν αἱρεῖ ὁ λόγος, ὁπότερον
[47]	Ὀλύμπιχος (ἐν Σαμιακοῖς ἱστορεῖ. Μὴ	οὖν	ἀμφιβάλλετε, εἰ τῶν Σεμνῶν Ἀθήνησι
[100]	τὴν καλὴν ἀντικατηλλάξαντο σωτηρίαν. ~Πῶς	οὖν	ἀνέλθω, φησίν, εἰς οὐρανούς; Ὁδός"
[86]	ἀντάξιον σωτηρίας μισθὸν ἀριθμήσει. ~Μὴ	οὖν	ἀποκάμητε· ἔξεστιν ὑμῖν, ἢν ἐθέλητε,
[8]	εἰς σωτηρίαν παρα καλῶν. ~Φύγωμεν	οὖν	ἀποστολικῇ πειθόμενοι παραγγελίᾳ τὸν ἄρχοντα
[6]	δὲ ἡ ἀλήθεια φαίνεται. Εἴτ'	οὖν	ἀρχαίους τοὺς Φρύγας διδάσκουσιν αἶγες
[64]	ὀνειρώττουσαν τὴν ἀλήθειαν. (Στοιχεῖα μὲν	οὖν	ἀρχὰς ἀπέλιπον ἐξυμνήσαντες Θαλῆς ὁ
[98]	πράγματα, ὅταν ἀνδριᾶσι (πιστεύσωσιν. Ἡκόντων	οὖν	αὖθις, οὐ γὰρ ἀνήσω καλῶν,
[114]	τὸν ἀδελφὸν οὐκ ἐπῃσχύνθης. ~Ἀφέλωμεν	οὖν,	ἀφέλωμεν τὴν λήθην τῆς ἀληθείας·
[14]	προσκυνεῖν οὐκ αἰσχύνεσθε. Ἡ μὲν	οὖν	ἀφρογενής" τε καὶ κυπρογενής" ἡ
[39]	ἔτι, (ἀποχρώντως αὐτῶν διεληλεγμένων; Ἀλλ'	οὖν	γε Αἰγύπτιοι, ὧν νῦν δὴ
[40]	φατέ, ἐγκαταλεγόμενοι τάξει. Εἰ γὰρ	οὖν	(δαίμονες, λίχνοι τε καὶ μιαροί.
[73]	βούλεται ποιητὴς πρῶτος. Ἄρατος μὲν	οὖν	διὰ πάντων τὴν δύναμιν τοῦ
[11]	κενὰ ὀψὲ μέν, ὅμως δ'	οὖν	διελήλεγκται τοῖς ἰδίοις (συνεκρεύσαντα μύθοις.
[76]	τῷ θεάτρῳ τοὺς θεούς· πῶς	οὖν	δίκαιον τοὺς νόμους ὑμᾶς βροτοῖς
[3]	ἐγκέκραται τῷ ᾄσματι. ~Ἐμοὶ μὲν	οὖν	δοκοῦσιν ὁ Θρᾴκιος ἐκεῖνος Ὀρφεὺς
[36]	καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις. ~Τούτοις	οὖν	εἰκότως ἕπεται τοὺς ἐρωτικοὺς ὑμῶν
[105]	τῶν ἀγαθῶν ἀίδιος δοτήρ. Ἄρα	οὖν	εἰκότως ὡμοίωσθε τοῖς ὄφεσιν ἐκείνοις,
[53]	εἰ κέρδους χάριν ἐπλημμέλει. ~Ἑκὼν	οὖν	ἐκλήσομαί τι τῆσδε τῆς κακουργίας,
[115]	ἐκ σκότους φῶς λάμψει" Λαμψάτω	οὖν	ἐν τῷ ἀποκεκρυμμένῳ τοῦ ἀνθρώπου,
[68]	βούλει, τὸν Πλάτωνα. Πῇ δὴ	οὖν	ἐξιχνευτέον τὸν θεόν, ὦ Πλάτων;
[9]	γήσει ἐν ἐρήμῳ βοῶσα. Τίς	οὖν	ἔστιν Ἰωάννης; Ὡς τύπῳ λαβεῖν,
[55]	Διὸς μετὰ δαίμονας ἄλλους. (Πῶς	οὖν	ἔτι θεοὶ τὰ εἴδωλα καὶ
[58]	ἐπαοι δαῖς πεποιηκότες. Γάμοι τε	οὖν	ἔτι καὶ παιδοποιίαι καὶ λοχεῖαι
[84]	ὁρᾶτε τὴν τιμήν· τί δὴ	οὖν	ἔτι τὴν χάριν εἰς ὀργὴν
[90]	δαλὸς ἐξεσπασμένος ἐκ πυρός; Τίς	οὖν	ἔτι τοῖς ἀνθρώποις ὄρεξις ἔγκειται
[79]	Καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις. Μὴ	οὖν	ἔτι ὑμεῖς εἰδωλολάτραι; Ἀλλὰ κἂν
[96]	τὸ ἆθλον ἀθανασία (πρόκειται. Μὴ	οὖν	ἔτι φροντίζετε μηδὲ {εἰ} ὀλίγον,
[85]	ὁ τὸν παράκλητον ἀποστέλλων. Τίς	οὖν	ἡ ἐπίγνωσις; Θεοσέβεια· θεοσέβεια δὲ
[81]	ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; Τίς	οὖν	ἡ ματαιότης καὶ τί τὸ
[104]	τοῦ θεοῦ ἐπικουρίας. Ὀμμάτων μὲν	οὖν	ἡ πήρωσις καὶ τῆς ἀκοῆς
[122]	τοῦ θεοῦ καὶ ἀνθρώπου. Ὥρα	οὖν	ἡμῖν μόνον θεοσεβῆ τὸν Χριστιανὸν
[107]	θεόν, ἔχεις τὴν ζωήν. ~Ζητήσωμεν	οὖν,	ἵνα καὶ ζήσωμεν. Ὁ μισθὸς
[4]	τῶν λίθοις πεπιστευκότων ἐθνῶν. Αὖθις	οὖν	ἰοβόλους τινὰς καὶ παλιμβόλους ὑποκριτὰς
[117]	ἧς ἀνθρώποις συμπολιτεύεται θεός. Λῷον	οὖν	καὶ ἄμεινον τῆς ἀρίστης τῶν
[30]	Ἡρακλῆα (μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων" Ἡρακλέα	οὖν	καὶ αὐτὸς Ὅμηρος θνητὸν οἶδεν
[93]	ὁ ἥλιος τοὺς ἀετούς. ~Μετανοήσωμεν	οὖν	καὶ μεταστῶμεν ἐξ ἀμαθίας εἰς
[42]	τῆς ἀσεβείας συνθέσεις. ~(Φέρε δὴ	οὖν	καὶ τοῦτο προσθῶμεν, ὡς ἀπάνθρωποι
[22]	ἀνθρώπους (μυστήρια ἀνιερωστὶ μυοῦνται. Νόμος	οὖν	καὶ ὑπόληψις κενὴ καὶ τοῦ
[101]	δίκαια σημαίνοντος ἄκουε στρατηγοῦ. ~Καθάπερ	οὖν	κάρῳ καὶ μέθῃ βεβαρημένοι ἀνανήψατε
[30]	στέρνοισιν ἐμβαλὼν φλόγα. Οὗτος μὲν	οὖν	κεῖται κεραυνωθεὶς ἐν τοῖς Κυνοσουρίδος
[21]	ὑπὸ κόλποις· ἡ δ' ἐπεὶ	οὖν	μείδησε θεά, μείδησ' ἐνὶ θυμῷ,
[92]	μαργαίνουσιν" (κατὰ Δημόκριτον. Μὴ δῆτα	οὖν,	μὴ δῆτα ἐξανδραποδισθῶμεν μηδὲ ὑώδεις
[2]	ὑποκριτὴς γεγονέναι μουσικῆς. ~Πῇ δὴ	οὖν	μύθοις κενοῖς πεπιστεύκατε, θέλγεσθαι μουσικῇ
[22]	καὶ θεᾷ πρέποντα. Ἄξια μὲν	οὖν	νυκτὸς τὰ τελέσματα καὶ πυρὸς
[69]	κἀκεῖνο αἴτιον ἁπάντων καλῶν. ~Τίς	οὖν	ὁ βασιλεὺς τῶν πάντων; Θεὸς
[34]	ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν	οὖν	ὁ δράκων ὁ Πύθιος θρῃσκεύεται
[30]	μέλανα, γρυπόν, ὑποχαροπόν, τετανότριχα. Οὗτος	οὖν	ὁ Ἡρακλῆς δύο πρὸς τοῖς
[92]	δέ με οὐκ ἔγνω. Τί	οὖν	ὁ κύριος; (Οὐ μνησικακεῖ, ἔτι
[13]	ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων τοὺς δεισιδαίμονας. (Ὄλοιτο	οὖν	ὁ τῆσδε ἄρξας τῆς ἀπάτης
[88]	οἱ (τῶν ἀγαθῶν ζηλωταί. Ἀκούσατε	οὖν	οἱ μακράν, ἀκούσατε οἱ ἐγγύς"
[46]	ἀνθρώπων" ἀναίσθητα προστρεπόμενοι. Πάλαι μὲν	οὖν	οἱ Σκύθαι τὸν ἀκινάκην, οἱ
[47]	τόπου οὐ παραιτητέον. Τὸν μὲν	οὖν	Ὀλυμπίασι Δία καὶ τὴν Ἀθήνησι
[48]	Αἴγυπτον ἐπαγαγέσθαι (τεχνίτας ἱκανούς· τὸν	οὖν	Ὄσιριν τὸν προπάτορα τὸν αὑτοῦ
[42]	λελήθασιν ἀποσφάττοντες ἀνθρώπους. (Οὐ γὰρ	οὖν	παρὰ τὸν τόπον ἱερεῖον γίνεται
[96]	σίνεται, (παρατρέπουσα σωτηρίας. Ἀποδυσάμενοι δ'	οὖν	περιφανῶς ἐν τῷ τῆς ἀληθείας
[84]	ζωὴν (χαρισάμενος ἀκτῖσιν ἰδίαις. Μὴ	οὖν	περιφρονείτω τις τοῦ λόγου, μὴ
[34]	μνημεῖον ὁρμᾷ καὶ πασχητιᾷ. Κλάδον	οὖν	συκῆς, ὡς ἔτυχεν, ἐκτεμὼν ἀνδρείου
[80]	αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις" νῦν δὴ	οὖν	σύνετε, ὦ ἄνθρωποι, κατὰ τὸν
[38]	δεισιδαίμονες ἄκοντες μέν, ὅμως δ'	οὖν	συνιέντες τὴν πλάνην τὴν περὶ
[48]	τε, (ἀλλὰ καὶ τοπαζίου. Λεάνας	οὖν	τὰ πάντα καὶ ἀναμίξας ἔχρωσε
[122]	μεσιτεύοντος τοῦ λόγου) γίνεται δὴ	οὖν	τὰ πάντα τοῦ ἀνθρώπου, ὅτι
[56]	συλήσαντες τὸ θεῖον. Τί δὴ	οὖν	τὰ τοῦ θεοῦ τοῖς οὐ
[101]	καὶ αὐτὸς πλάζομαι; (Οὐ βούλεσθε	οὖν	τὰς φαντασίας ταύτας κενὰς ἀπορρί
[6]	τῆς ἀνθρώπων ἀγάλλεται (σωτηρίας. Ἔχεις	οὖν	τὴν ἐπαγγελίαν, ἔχεις τὴν φιλανθρω
[102]	τῶν προειρημένων (διορίζεται. Τίς ἂν	οὖν	τὴν εὔθυναν καὶ τὴν κόλασιν
[18]	ῥόμβος, ἔσοπτρον, πόκος. Ἀθηνᾶ μὲν	οὖν	τὴν καρδίαν τοῦ Διονύσου ὑφελομένη
[118]	φανῆναι καὶ βασιλείας κατηξιῶσθαι. ~Φύγωμεν	οὖν	τὴν συνήθειαν, φύγωμεν οἷον ἄκραν
[84]	ἡμέρα τοῖς αἰῶσι συνεκτείνεται. Ἀεὶ	οὖν	τῆς φωνῆς ὑπακούωμεν τοῦ θείου
[6]	ὑπερκόσμιος, οὐράνιος λόγος. ~Τί δὴ	οὖν	τὸ ὄργανον, ὁ τοῦ θεοῦ
[100]	οἰκείως ἔχειν πρὸς θεόν. Ὥσπερ	οὖν	τὸν ἵππον ἀροῦν οὐ βιαζόμεθα
[47]	ηὔξησεν ἡ πλάνη. ~Ὡς μὲν	οὖν	τοὺς λίθους καὶ τὰ ξύλα
[103]	πρᾶξιν λεγέτω θεόν. ~Εἰ δὴ	οὖν	τούτων οὐδὲ ἓν θεὸς εἶναι
[69]	ὄντων ἀληθείας τὸ μέτρον. Ὥσπερ	οὖν	τῷ μέτρῳ καταληπτὰ τὰ μετρούμενα,
[32]	Μυρσίλῳ τῷ Λεσβίῳ. ~Ἀκούετε δὴ	οὖν	τῶν παρ' ὑμῖν θεῶν τοὺς
[99]	αὐτῇ ἐναπεμάξατο θανάτου μακροῦ. (Λάβετε	οὖν	ὕδωρ λογικόν, λούσασθε οἱ μεμολυσμένοι,
[122]	δὲ ὁ ἄνθρωπος (καὶ γὰρ	οὖν	φίλος τῷ θεῷ, μεσιτεύοντος τοῦ
[116]	στρατιώτας τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε μὲν	οὖν,	ὦ ἄνθρωπε, τὸ στρατιωτικὸν τὸ
[56]	ταῦτα ὅσα ὁρᾷς; Τί δὴ	οὖν,	ὦ μάταιοι καὶ κενόφρονες (πάλιν
[43]	ἡ τοιαύτη θυσία. ~Τί δὴ	οὖν,	ὦ σοφώτατοι τῶν ἄλλων ζῴων
[122]	οὐ τῶν ἀπειθούντων. Καὶ γὰρ	οὖν	ὧδέ πως ἔχει τὰ ἡμέτερα
[57]	τὰς τῆς ψυχῆς ἐλπίδας. ~Ἰτέον	οὖν	ὡς ἔνι μάλιστα ἐγγυτάτω τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009