Paragraphes |
[4] |
πρὸς
δὲ
καὶ
λίθων
ἀναισθητότερος
|
ἄνθρωπος |
ἀγνοίᾳ
βεβαπτισμένος.
Μάρτυς
ἡμῖν
προφητικὴ |
[98] |
εἰκὼν
δὲ
τοῦ
λόγου
ὁ
|
ἄνθρωπος |
ἀληθινός,
ὁ
νοῦς
ὁ
ἐν |
[111] |
ἡδονή·
ὁ
δι'
ἁπλότητα
λελυμένος
|
ἄνθρωπος |
(ἁμαρτίαις
εὑρέθη
δεδεμένος.
Τῶν
δεσμῶν |
[7] |
μόνος
ἄμφω,
θεός
τε
καὶ
|
ἄνθρωπος, |
ἁπάντων
ἡμῖν
αἴτιος
ἀγαθῶν·
παρ' |
[8] |
ἀνθρώπου
μάθῃς,
πῇ
ποτε
ἄρα
|
ἄνθρωπος |
γένηται
θεός.
~Εἶτ'
οὐκ
ἄτοπον, |
[8] |
ὁ
λόγος
ὁ
τοῦ
θεοῦ
|
ἄνθρωπος |
γενόμενος,
ἵνα
δὴ
καὶ
σὺ |
[4] |
ἑκών,
ἑπόμενος
δὴ
τῷ
λόγῳ
|
ἄνθρωπος" |
γίνεται
θεοῦ"
Λύκους"
δὲ
ἄλλους |
[63] |
οὐκέτι
ἀγώγιμος
τῶν
δαιμόνων
ὁ
|
ἄνθρωπος |
γίνεται
σπεύδων
εἰς
σωτηρίαν.
~(Ἐπιδράμωμεν |
[107] |
Καλὸς
ὕμνος
τοῦ
θεοῦ
ἀθάνατος
|
ἄνθρωπος, |
δικαιοσύνῃ
οἰκοδομούμενος,
ἐν
ᾧ
τὰ |
[75] |
ἕλκει
τὸν
θεὸν
τοῖς
κυμβάλοις
|
ἄνθρωπος |
εἰς
ὃ
βούλεται,
ὁ
τοῦτο |
[78] |
θεὸς
πόρρωθεν.
Εἰ
ποιήσει
τι
|
ἄνθρωπος |
ἐν
κρυφαίοις,
καὶ
ἐγὼ
οὐκ |
[37] |
κύκνος
ἐστίν,
οὐκ
ἀετός,
οὐκ
|
ἄνθρωπος |
ἐρωτικός·
οὐχ
ἵπταται
θεός,
οὐ |
[37] |
ὡς
κύκνος,
ὡς
ἀετός,
ὡς
|
ἄνθρωπος |
ἐρωτικός,
ὡς
δράκων.
~Ἤδη
δὲ |
[37] |
ἦν,
ὅτε
τοιοῦτος
ἦν,
ὅτε
|
ἄνθρωπος |
ἦν,
νῦν
δὲ
ἤδη
μοι |
[112] |
ἄρρεν,
οὐ
θῆλυ·
καινὸς
δὲ
|
ἄνθρωπος |
θεοῦ
πνεύματι
ἁγίῳ
μεταπεπλασμένος.
~Εἶθ' |
[122] |
τὰ
φίλων"
θεοφιλὴς
δὲ
ὁ
|
ἄνθρωπος |
(καὶ
γὰρ
οὖν
φίλος
τῷ |
[111] |
μὲν
ὁ
κύριος,
ἀνέστη
δὲ
|
ἄνθρωπος |
καὶ
ὁ
ἐκ
τοῦ
παραδείσου |
[88] |
πεπιστευκόσι
συντόμως
ἐπιλέγει
τίς
ἐστιν
|
ἄνθρωπος |
ὁ
θέλων
ζωήν,
ἀγαπῶν
ἡμέρας |
[100] |
οὐχ
ἑλόμενος·
πέφυκε
(γὰρ
ὡς
|
ἄνθρωπος |
οἰκείως
ἔχειν
πρὸς
θεόν.
Ὥσπερ |
[87] |
ἄρτιος
ᾖ
ὁ
τοῦ
θεοῦ
|
ἄνθρωπος |
πρὸς
πᾶν
ἔργον
ἀγαθὸν
ἐξηρτημένος. |
[57] |
ἂν
ἠράσθη
δαίμονος
καὶ
λίθου
|
ἄνθρωπος |
σωφρονῶν.
Ὑμᾶς
δὲ
ἄλλῃ
γοητείᾳ |