HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοὐναντίον 1
τοὔνομα 2
τοῦντες 1
τοὺς 161
Τοῦτ 1
τουτέοισιν 1
τουτέστι 3

Fréquences [« »]
113 εἰς
157 οἱ
132 ὡς
161 τοὺς
169 ἡ
170 γὰρ
170 μὲν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

τοὺς

Paragraphes

[34]   δόξει καλή. ~Ἴθι δὴ καὶ τοὺς ἀγῶνας ἐν βραχεῖ περιοδεύσωμεν καὶ

[92]   ὁ κύριος ὥσπερ ὁ ἥλιος τοὺς ἀετούς. ~Μετανοήσωμεν οὖν καὶ μεταστῶμεν

[6]   ἀναγράφοντες ποιηταί, εἴτε μὴν αὖ τοὺς Αἰγυπτίους οἱ καὶ πρώτην ταύτην

[39]   (ὀκνῶ δὲ εἰπεῖν χείρους) οἳ τοὺς Αἰγυπτίους ὁσημέραι γελῶντες οὐ παύεσθε,

[7]   βαρβα ρικῶς τιμωρούμενον, οἳ νεκροῖς τοὺς αἰχμαλώτους συνδεῖν (λέγονται σώμασιν, ἔστ'

[94]   βασιλείᾳ τοῦ κυρίου αὐτῶν εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν. ~Ἔχετε, ὦ ἄνθρωποι,

[54]   (Ζελείτης τὸ γένος ἦν κατὰ τοὺς Ἀλεξάνδρου γεγονὼς χρόνους· Ἑρμῆς προσηγορεύετο

[11]   δὲ ὁμοῦ παρὰ τὸν Πύθιον τοὺς ἀλευρομάντεις ἄγων καὶ κριθομάντεις καὶ

[7]   Εὔαν, νῦν δὲ ἤδη καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους εἰς θάνατον ὑποφέρων)

[55]   καὶ τὴν Ἀθηνᾶν αὐτὴν καὶ τοὺς ἄλλους θεοὺς κακίᾳ τιμήσας Ὅμηρος

[68]   θεῶν, δι' ὃν θεωρεῖν ἔστι τοὺς ἄλλους θεούς· οὐδὲ γὰρ ἥλιος

[39]   καὶ Μυρμιδόνα γεννῆσαι· Πολέμων δὲ τοὺς ἀμφὶ τὴν Τρωάδα κατοικοῦντας ἱστορεῖ

[72]   ἐπιζητοῦντας, ἐξανδραποδίζεσθον. Οὐκ ἀποκρυπτέον οὐδὲ τοὺς ἀμφὶ τὸν Πυθαγόραν, οἵ φασιν

[8]   πιστεύεις, μῦθον δ' ὑπολαμβάνεις καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ τὸ πῦρ, αὐτός

[33]   θεούς, τοιούτους δὲ εὐχέσθων εἶναι τοὺς ἄνδρας τοὺς ἑαυτῶν, οὕτω σώφρονας,

[8]   ἔχρῃζον) καὶ τῷ πυρὶ δεδίττεται τοὺς ἀνθρώπους, ἀνάπτων ἐκ κίονος τὴν

[2]   σκότει κυλινδουμένους καὶ τῆς πλάνης τοὺς ἀνθρώπους ἀπαλλαττέτω, τὴν ὑπερτάτην ὀρέγουσα

[7]   καταδουλοῦται καὶ αἰκίζεται εἰσέτι νῦν τοὺς ἀνθρώπους, ἐμοὶ δοκεῖν, βαρβα ρικῶς

[3]   διαφθοράς, ὕβρεις ὀργιάζοντες, πένθη ἐκθειάζοντες, τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ τὰ εἴδωλα χειραγωγῆσαι

[92]   ἄτοπον ὑμῖν δοκεῖ πλάσμα ὑμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιγεγονότας τοῦ θεοῦ καὶ

[4]   τῶν πώποτε τὰ ἀργαλεώτατα θηρία, τοὺς ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν, πτηνὰ μὲν τοὺς

[26]   τῆς θείας εὐεργεσίας τῆς εἰς τοὺς ἀνθρώπους καταγινομένης ὁρμώμενος. Τὸν γὰρ

[87]   ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν· ἐπιστρέφει τοὺς ἀνθρώπους πλησιάζοντας (τῷ φόβῳ. Ταύτῃ

[104]   δὲ τοὐναντίον ἱεροὺς μὲν ὄντως τοὺς ἀνθρώπους ὑπολαμβάνετε, τὰ δὲ θηρία

[13]   τοιοίδε Θρᾳκῶν τοὺς βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων τοὺς δεισιδαίμονας. (Ὄλοιτο

[4]   τοὺς κούφους αὐτῶν, ἑρπετὰ δὲ τοὺς ἀπατεῶνας, καὶ λέοντας μὲν τοὺς

[66]   συνεστῶτα (κόσμον αἰνίττεται. Οὐδὲ μὴν τοὺς ἀπὸ τῆς Στοᾶς παρελεύ σομαι

[29]   εἴποιμι Ἀσκληπιοὺς ἢ τοὺς Ἑρμᾶς τοὺς ἀριθμουμένους ἢ τοὺς Ἡφαίστους τοὺς

[6]   διδάσκουσιν αἶγες μυθικαί, εἴτε αὖ τοὺς Ἀρκάδας οἱ προσελήνους ἀναγράφοντες ποιηταί,

[4]   δὲ τοὺς ἡδονικούς, λύκους δὲ τοὺς ἁρπακτικούς. Λίθοι δὲ καὶ ξύλα

[109]   πικρὰ τραχύνοντα τὴν αἴσθησιν, ἀλλὰ τοὺς ἀσθενεῖς τὸν στόμαχον ῥώννυσιν ἡ

[66]   τοι Κροτωνιάτης Ἀλκμαίων θεοὺς ᾤετο τοὺς ἀστέρας εἶναι ἐμψύχους ὄντας. Οὐ

[26]   θεοὺς ἐκ τοῦ θεῖν ὀνομάσαντες τοὺς ἀστέρας, καὶ προσεκύνησαν ἥλιον, ὡς

[67]   θεοὺς ἀναπλάττουσα, θεοὺς δὲ καὶ τοὺς ἀστέρας τοὺς πλανήτας, τοῖς ὄντως

[13]   οἱ μῦθοι οἱ τοιοίδε Θρᾳκῶν τοὺς βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων

[19]   ῥοιᾶς τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς γὰρ> ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ τῶν

[106]   ὑμῖν δωρήσεται πτερόν (πτερῶσαι προῄρηται τοὺς γηγενεῖς) ἵνα δὴ τοὺς χηραμοὺς

[30]   ἱκανὸς πιστώσασθαι Ὅμηρος τὸ λελεγμένον· τοὺς δ' ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα

[5]   πολλοῦ γε ἔδει ὑμνεῖν αὐτὸν τοὺς δαίμονας ἀληθεῖ πρὸς αὐτοῦ διωκομένους

[53]   μὴν φοβοῦνται ἢ δυσωποῦνται οὐ τοὺς δαίμονας, οὐ τὰ ἀγάλματα, οὐ

[8]   ἔστιν δ' οὗ καὶ ἀπειλεῖ· τοὺς δὲ καὶ θρηνεῖ τῶν ἀνθρώπων·

[13]   βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων τοὺς δεισιδαίμονας. (Ὄλοιτο οὖν ὁ τῆσδε

[44]   ἀγάλματα ἀνιστᾶσα καὶ (νεὼς ἀνοικοδομοῦσα, τοὺς δή– οὐ γὰρ οὐδὲ τούτους

[70]   βαρβάρων τὰ γένη. Οἶδά σου τοὺς διδασκάλους, κἂν ἀποκρύπτειν ἐθέλῃς· γεωμετρίαν

[65]   σέβειν. Ὁμολογούντων τοίνυν οἱ φιλόσοφοι τοὺς διδασκάλους τοὺς σφῶν Πέρσας ἢ

[15]   ἀποσπάσας ὁ Ζεὺς τοῦ κριοῦ τοὺς διδύμους φέρων ἐν μέσοις ἔρριψε

[93]   καὶ ἄλλων ἔστιν ἀπολαῦσαι ἀγαθῶν τοὺς δικαιοσύνης ἐραστάς, οἳ τὴν ἀίδιον

[33]   γεννώμενος νυκτός, τοὺς μὲν ἄθλους τοὺς δώδεκα πολλῷ ταλαιπωρησάμενος χρόνῳ, τὰς

[26]   περιποιητικός, καθ' ὃν ἀριθμοῦσι θεοὺς τοὺς δώδεκα· ὧν καὶ θεογονίαν Ἡσίοδος

[116]   συνάξει ἄρα τοὺς εἰρηνικοὺς στρατιώτας τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε μὲν οὖν, ὦ

[33]   δὲ εὐχέσθων εἶναι τοὺς ἄνδρας τοὺς ἑαυτῶν, οὕτω σώφρονας, ἵν' ὦσιν

[67]   λόγων, οἷς μηδὲ τοὺς παῖδας τοὺς ἑαυτῶν, τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον,

[116]   ἐπιπνεύσας μέλος οὐ συνάξει ἄρα τοὺς εἰρηνικοὺς στρατιώτας τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε

[3]   ζυγὸν αὖθις εἰς οὐρανοὺς ἀνακαλεῖται τοὺς (εἰς γῆν ἐρριμμένους. ~Μόνος γοῦν

[11]   ἀλευρομάντεις ἄγων καὶ κριθομάντεις καὶ τοὺς εἰσέτι παρὰ τοῖς πολλοῖς τετιμη

[15]   καὶ μὴ γελασείουσιν ὑμῖν διὰ τοὺς ἐλέγχους· Ἐκ τυμπάνου ἔφαγον· ἐκ

[81]   (Ὁ ἅγιος ἀπόστολος τοῦ κυρίου τοὺς Ἕλληνας αἰτιώμενος ἐξηγήσεταί σοι· ὅτι

[53]   ἀγαλμάτων δημιουργοὶ οὐ δυσωποῦσιν ὑμῶν τοὺς ἔμφρονας τῆς ὕλης καταφρονεῖν; Ὁ

[4]   προφητικὴ παρίτω φωνή, συνῳδὸς ἀληθείας, τοὺς ἐν ἀγνοίᾳ καὶ ἀνοίᾳ κατατετριμμένους

[4]   ἄλλους ἀλληγορεῖ προβάτων κῳδίοις ἠμφιεσμένους, τοὺς ἐν ἀνθρώπων μορφαῖς ἁρπακτικοὺς αἰνιττόμενος.

[2]   τηλαυγὲς ἀποστίλβουσα φῶς καταυγαζέτω πάντῃ τοὺς ἐν σκότει κυλινδουμένους καὶ τῆς

[39]   ἀμφὶ τὴν Τρωάδα κατοικοῦντας ἱστορεῖ τοὺς ἐπιχωρίους μῦς οὓς σμίνθους καλοῦσιν,

[72]   ἡ κοινὴ καὶ ἡ συνήθεια τοὺς ἑπομένους αὐταῖν, (ἀλλὰ μὴ τὸν

[53]   ὥσπερ αὖ καὶ οἱ λιθοξόοι τοὺς Ἑρμᾶς Ἀθήνησι πρὸς Ἀλκιβιάδην ἀπείκαζον.

[29]   τοὺς πολλοὺς εἴποιμι Ἀσκληπιοὺς ἢ τοὺς Ἑρμᾶς τοὺς ἀριθμουμένους ἢ τοὺς

[106]   ἀθανασίας· στήσατέ ποτε τοὺς ὁλκοὺς τοὺς ἑρπηστικούς. Οἱ γὰρ ἐχθροὶ κυρίου

[32]   οὖν τῶν παρ' ὑμῖν θεῶν τοὺς ἔρωτας καὶ τὰς παραδόξους τῆς

[36]   τούτοις. ~Τούτοις οὖν εἰκότως ἕπεται τοὺς ἐρωτικοὺς ὑμῶν καὶ παθητικοὺς τούτους

[28]   ~Αὐτίκα γοῦν εἰσὶν οἳ τρεῖς τοὺς Ζῆνας ἀναγράφουσιν, τὸν μὲν Αἰθέρος

[4]   μὲν τοὺς θυμικούς, σύας δὲ τοὺς ἡδονικούς, λύκους δὲ τοὺς ἁρπακτικούς.

[26]   δὲ τῶν ἐκ γῆς φυομένων τοὺς ἡμέρους δρεπόμενοι καρποὺς Δηὼ τὸν

[89]   ἀποφεύγετε τοὺς λόγους, ἀποσείσασθαι μὲν τοὺς ἡνιόχους ὑμῶν τοῦ βίου ἡμᾶς

[29]   τοὺς Ἑρμᾶς τοὺς ἀριθμουμένους ἢ τοὺς Ἡφαίστους τοὺς μυθολογουμένους; Μὴ καὶ

[60]   καταγράφοις μετεωρότερον ἀνακειμένοις προσεσχηκότες ἀσελγείᾳ τοὺς θαλάμους κεκοσμήκασι, τὴν ἀκολασίαν εὐσέβειαν

[76]   εἰς τὴν ἀλήθειαν ἀπιδὼν καὶ τοὺς θεατὰς ὑπεριδών, ποτὲ μὲν τὸν

[27]   Ἐθέλω δὲ ὑμῖν ἐν χρῷ τοὺς θεοὺς αὐτοὺς ἐπιδεῖξαι ὁποῖοί τινες

[57]   περινοστῶν θεῷτο, γνωριεῖ ὑμῶν παραυτίκα τοὺς θεοὺς ἐκ τῶν ἐπονειδίστων σχημάτων,

[91]   μοι δοκοῦσι πενθεῖν, οὐ θρῃσκεύειν τοὺς θεούς, ἐλέου μᾶλλον ἢ θεοσεβείας

[76]   ἄλλοι συχνοὶ ποιηταὶ διελέγχουσιν ὑμῶν τοὺς θεοὺς καὶ λοιδορεῖσθαι οὐ δεδίασιν

[38]   συνιέντες τὴν πλάνην τὴν περὶ τοὺς θεούς· οὐ γὰρ ἀπὸ δρυός

[33]   ἄνδρες γενήσονται εἰκόνα πορνείας ἐναργῆ τοὺς θεοὺς (παραλαμβάνοντες. Ἀλλ' οἱ μὲν

[97]   εἶπεν, θαρρεῖτε ἄχρις ἂν ὁρᾶτε τοὺς θεοὺς πρότερον τῶν ἀνθρώπων ἀποθνῄσκοντας.

[76]   τῇ κεφαλῇ ἐκκυκλεῖ τῷ θεάτρῳ τοὺς θεούς· πῶς οὖν δίκαιον τοὺς

[33]   (Τούτους ὑμῶν αἱ γυναῖκες προσκυνούντων τοὺς θεούς, τοιούτους δὲ εὐχέσθων εἶναι

[24]   λοιπῶν ἀνθρώ πων τὴν ἀμφὶ τοὺς θεοὺς τούτους πλάνην, ἀθέους ἐπικεκλή

[75]   εἰς σωτηρίαν καὶ οἱ περὶ τοὺς θεοὺς ὑμῶν ἔλεγχοι, οὓς διὰ

[4]   τοὺς ἀπατεῶνας, καὶ λέοντας μὲν τοὺς θυμικούς, σύας δὲ τοὺς ἡδονικούς,

[39]   μὲν τὰς περιστεράς, οἳ δὲ τοὺς ἰχθῦς οὕτω σέβουσι περιττῶς ὡς

[12]   ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς καὶ αὐτούς γε τοὺς καλουμένους ὑμῶν θεούς, ὧν αἱ

[117]   ἀνέμῳ καὶ πυρί, σωφροσύνης δὲ τοὺς καρποὺς γεώργησον ἐμφρόνως, καὶ σεαυτὸν

[57]   τε ἀπατῆσαι λογικὸν οὐδὲ μὴν τοὺς κατὰ λόγον βεβιωκότας· ζωγραφίας μὲν

[105]   ἐκείνοις, οἷς τὰ ὦτα πρὸς τοὺς κατεπᾴδοντας ἀποκέκλεισται. Θυμὸς γὰρ αὐτοῖς,

[58]   αὐχοῦσιν, οἰκέτας αὐτοὺς ἑαυτοῖς καταγράψαντες, τοὺς κατηναγκασμένους δούλους ταῖς ἐπαοι δαῖς

[106]   πάσας τὰς καρδίας ὑμῶν. Πρὸς τοὺς κενοὺς τῆς πονηρίας λέγει· ἐλεεῖ

[45]   Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν τε καὶ τοὺς Κινύρου ἀπογόνους (κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ

[19]   καὶ αἱ θεσμοφοριάζουσαι τῆς ῥοιᾶς τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς γὰρ>

[19]   νομίζουσι τὰς ῥοιάς. (Καβείρους δὲ τοὺς Κορύβαντας καλοῦντες καὶ τελετὴν Καβειρικὴν

[4]   τοὺς ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν, πτηνὰ μὲν τοὺς κούφους αὐτῶν, ἑρπετὰ δὲ τοὺς

[89]   βίου ἡμᾶς ἐπιποθοῦντες, ἐπὶ δὲ τοὺς κρημνοὺς τῆς ἀπωλείας ὑπὸ τῆς

[29]   Κᾶρες σχοῖεν, οἳ καταθύουσιν αὐτῷ τοὺς κύνας. Σκύθαι δὲ τοὺς ὄνους

[47]   πάλιν ἐκεῖνα τὰ ἀγάλματα καθάπερ τοὺς λέοντας τοὺς σὺν αὐτοῖς ἀνακειμένους

[2]   γὰρ τὰ μὲν δράματα καὶ τοὺς ληναΐζοντας ποιητάς, τέλεον ἤδη παροινοῦντας,

[47]   ἡ πλάνη. ~Ὡς μὲν οὖν τοὺς λίθους καὶ τὰ ξύλα καὶ

[104]   ὑπολαμβάνετε, τὰ δὲ θηρία καὶ τοὺς (λίθους ὅπερ εἰσίν. Οἱ γάρ

[89]   ἀφηνιάζοντες, τοὺς χαλινοὺς ἐνδακόντες, ἀποφεύγετε τοὺς λόγους, ἀποσείσασθαι μὲν τοὺς ἡνιόχους

[65]   Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους καὶ τοὺς Μάγους; Θύειν ἐν ὑπαίθρῳ τούτους

[87]   ὁ ἀπόστολος τοῦ κυρίου παρακαλῶν τοὺς Μακεδόνας ἑρμηνεὺς γίνεται τῆς θείας

[33]   ὁ ἐκ μακρᾶς γεννώμενος νυκτός, τοὺς μὲν ἄθλους τοὺς δώδεκα πολλῷ

[58]   τοῖς ἀνοή τοις ἐνεποίησαν. Ἀλλὰ τοὺς μὲν πιθήκους οἱ τούτων τροφεῖς

[65]   ἱστορεῖ, ἢ τοὺς Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους καὶ τοὺς Μάγους; Θύειν

[29]   τοὺς ἀριθμουμένους ἢ τοὺς Ἡφαίστους τοὺς μυθολογουμένους; Μὴ καὶ περιττὸς εἶναι

[54]   πόλεις αὔτανδροι, κολακείαν ὑποδυόμεναι, ἐξευτελίζουσιν τοὺς μύθους τοὺς περὶ τῶν θεῶν,

[5]   τῇ παραπλοκῇ τοῦ πυρὸς ἐτιθάσευεν, τοὺς (νεάτους τῶν ὅλων φθόγγους τούτους

[118]   πόρνη σφετερίζεται· ἔασον αὐτὴν ἐπινέμεσθαι τοὺς νεκρούς, πνεῦμά σοι οὐράνιον βοηθεῖ·

[50]   λιθοξέστοισιν ὅμοιον. (Αὕτη μέντοι ἐρείπια τοὺς νεὼς προσαγορεύει, τὸν μὲν τῆς

[115]   αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ. ~Δεξώμεθα τοὺς νόμους τῆς ζωῆς, πεισθῶμεν προτρε

[76]   τοὺς θεούς· πῶς οὖν δίκαιον τοὺς νόμους ὑμᾶς βροτοῖς γράψαντας αὐτοὺς

[106]   φάρμακον τῆς ἀθανασίας· στήσατέ ποτε τοὺς ὁλκοὺς τοὺς ἑρπηστικούς. Οἱ γὰρ

[11]   καὶ τερατοσκόπους καὶ οἰωνοσκόπους καὶ τοὺς ὀνείρων κριτὰς ἀνέρου σὺν αὐτοῖς

[29]   αὐτῷ τοὺς κύνας. Σκύθαι δὲ τοὺς ὄνους ἱερεύοντες μὴ παυέσθων, ὡς

[97]   ἀνθρώπων ἀποθνῄσκοντας. Θεοὺς δὲ δὴ τοὺς ὁρατοὺς καὶ τὸν σύγκλυδα τῶν

[70]   καὶ Ἀσσύριοι πεπαιδεύκασι, νόμους δὲ τοὺς ὅσοι ἀληθεῖς καὶ δόξαν τὴν

[23]   δὲ καὶ δευτέρᾳ ταύτῃ πλάνῃ τοὺς οὐκ ὄντας ὡς ὄντας νομίζοντες

[23]   νομίζοντες καὶ θεοὺς τούτους ὀνομάζοντες τοὺς οὐκ ὄντως ὄντας, μᾶλλον δὲ

[62]   εἰσὶν εἴδωλα· ὁ δὲ θεὸς τοὺς οὐρανοὺς ἐποίησεν" καὶ τὰ ἐν

[78]   ἐγὼ οὐκ ὄψομαι αὐτόν; Οὐχὶ τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὴν γῆν ἐγὼ

[120]   μυστηρίων, ὢ φωτὸς ἀκηράτου. Δᾳδουχοῦμαι τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸν θεὸν ἐποπ

[106]   δὴ τοὺς χηραμοὺς καταλίποντες οἰκήσητε τοὺς οὐρανούς. Μόνον ἐξ ὅλης καρδίας

[119]   πῦρ φοβηθήσεται, θάνατος οἰχήσεται· ὄψει τοὺς οὐρανούς, ὦ γέρον, ὁ Θήβας

[67]   ἀκροᾶσθαι τοιούτων λόγων, οἷς μηδὲ τοὺς παῖδας τοὺς ἑαυτῶν, τοῦτο δὴ

[91]   σῴζει θεοσέβεια. ~Ἰδέτω τις ὑμῶν τοὺς παρὰ τοῖς εἰδώλοις λατρεύοντας, κόμῃ

[39]   ἄλογα ζῷα; Θεσσαλοὶ μὲν ὑμῶν τοὺς πελαργοὺς τετιμήκασι διὰ τὴν συνήθειαν,

[84]   τοι καὶ τοῦ σκότους αὐτοῦ τοὺς πεπλανημένους (διανίστησιν· ἔγειρε, φησίν, ὁ

[54]   κολακείαν ὑποδυόμεναι, ἐξευτελίζουσιν τοὺς μύθους τοὺς περὶ τῶν θεῶν, ἰσοθέους ἄνθρωποι

[65]   τὸ πῦρ σέβειν ἱστορεῖ, ἢ τοὺς Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους καὶ

[66]   (Καλχηδόνιος οὗτος) ἑπτὰ μὲν θεοὺς τοὺς πλανήτας, ὄγδοον δὲ τὸν ἐκ

[67]   θεοὺς δὲ καὶ τοὺς ἀστέρας τοὺς πλανήτας, τοῖς ὄντως πεπλανημένοις τῶν

[51]   ἀπορεῖν ἔπεισί μοι καὶ κατελεεῖν τοὺς πλανωμένους τῆς ἀνοίας ὡς δειλαίους·

[26]   ἤδη τινὲς καὶ αὐτοὶ μετὰ τοὺς ποιητικοὺς τῶν ἐν ὑμῖν παθῶν

[97]   ἃς εἶχον περὶ θεῶν, πρὸς τοὺς πολίτας ἄνδρες, εἶπεν, θαρρεῖτε ἄχρις

[29]   κεκλημένοι; ~Τί δ' εἴ σοι τοὺς πολλοὺς εἴποιμι Ἀσκληπιοὺς ἢ τοὺς

[25]   ὥσπερ ὁ ἐκ τῆς πόρνης τοὺς πολλοὺς ἐπιγράφεται πατέρας ἀγνοίᾳ τοῦ

[122]   ὑπογράφοντες (οὐδὲν ἄλλο ἢ μεμηνέναι τοὺς πολλοὺς ὁμολογοῦσιν. Οὐ δὴ οὖν

[58]   περὶ τὰ ὕδατα καὶ περὶ τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς πηγὰς τὰς

[45]   (κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ ἐπιόντι μοι τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους ἐμοὶ μὲν

[8]   Τούτῳ μὲν δὴ τῷ φόβῳ τοὺς σκληροκαρδίους προὔτρεπεν· ἤδη δὲ καὶ

[67]   γάρ, ὢ πρὸς τῆς ἀληθείας, τοὺς σοὶ πεπιστευκότας δεικνύεις ῥύσει καὶ

[39]   τὰ ὑφ' ἡμῶν παρατιθέμενα; Οὐδὲ τοὺς σοὺς γνωρίζειν ἔοικας συγγραφεῖς, οὓς

[47]   τὰ ἀγάλματα καθάπερ τοὺς λέοντας τοὺς σὺν αὐτοῖς ἀνακειμένους εἴργασται· εἰ

[79]   τὸν χορὸν πάντα τὸν προφητικόν, τοὺς συνθιασώτας τοῦ Μωυσέως. Τί φησὶν

[65]   τοίνυν οἱ φιλόσοφοι τοὺς διδασκάλους τοὺς σφῶν Πέρσας ἢ Σαυρομάτας ἢ

[8]   λογικώτερον ἐπὶ τὸν λόγον ἐπιστρέφει τοὺς τὰ ὦτα κεκτημένους· καὶ ἔσθ'

[55]   καὶ δεισαλέα, κάτω βρίθοντα, περὶ τοὺς τάφους καὶ τὰ μνημεῖα καλινδούμενα"

[44]   ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους {τουτέστι τοὺς τάφους νεὼς ἐπικεκλημένους} Ὑμεῖς δὲ

[44]   ἀλλὰ κἂν νῦν δεισιδαιμονίας ἐκλάθεσθε, τοὺς τάφους τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. ~Ἐν τῷ

[18]   ὁμολογοῦσιν ὑμῶν οἱ θεοί) κεραυνῷ τοὺς Τιτᾶνας αἰκίζεται καὶ τὰ μέλη

[4]   ἄρα ταῦτα ἀγριώτατα θηρία καὶ τοὺς τοιούτους λίθους ἡ οὐράνιος ᾠδὴ

[60]   αἰδῶ καὶ τὸν φόβον οἴκοι τοὺς τῶν δαιμόνων ἐγγρά φονται πασχητιασμούς.

[6]   ἀλήθεια φαίνεται. Εἴτ' οὖν ἀρχαίους τοὺς Φρύγας διδάσκουσιν αἶγες μυθικαί, εἴτε

[89]   ἡμῖν, οἷον ἵπποι σκληραύχενες ἀφηνιάζοντες, τοὺς χαλινοὺς ἐνδακόντες, ἀποφεύγετε τοὺς λόγους,

[106]   προῄρηται τοὺς γηγενεῖς) ἵνα δὴ τοὺς χηραμοὺς καταλίποντες οἰκήσητε τοὺς οὐρανούς.

Paragraphes
[34]	δόξει καλή. ~Ἴθι δὴ καὶ	τοὺς	ἀγῶνας ἐν βραχεῖ περιοδεύσωμεν καὶ
[92]	ὁ κύριος ὥσπερ ὁ ἥλιος	τοὺς	ἀετούς. ~Μετανοήσωμεν οὖν καὶ μεταστῶμεν
[6]	ἀναγράφοντες ποιηταί, εἴτε μὴν αὖ	τοὺς	Αἰγυπτίους οἱ καὶ πρώτην ταύτην
[39]	(ὀκνῶ δὲ εἰπεῖν χείρους) οἳ	τοὺς	Αἰγυπτίους ὁσημέραι γελῶντες οὐ παύεσθε,
[7]	βαρβα ρικῶς τιμωρούμενον, οἳ νεκροῖς	τοὺς	αἰχμαλώτους συνδεῖν (λέγονται σώμασιν, ἔστ'
[94]	βασιλείᾳ τοῦ κυρίου αὐτῶν εἰς	τοὺς	αἰῶνας, ἀμήν. ~Ἔχετε, ὦ ἄνθρωποι,
[54]	(Ζελείτης τὸ γένος ἦν κατὰ	τοὺς	Ἀλεξάνδρου γεγονὼς χρόνους· Ἑρμῆς προσηγορεύετο
[11]	δὲ ὁμοῦ παρὰ τὸν Πύθιον	τοὺς	ἀλευρομάντεις ἄγων καὶ κριθομάντεις καὶ
[7]	Εὔαν, νῦν δὲ ἤδη καὶ	τοὺς	ἄλλους ἀνθρώπους εἰς θάνατον ὑποφέρων)
[55]	καὶ τὴν Ἀθηνᾶν αὐτὴν καὶ	τοὺς	ἄλλους θεοὺς κακίᾳ τιμήσας Ὅμηρος
[68]	θεῶν, δι' ὃν θεωρεῖν ἔστι	τοὺς	ἄλλους θεούς· οὐδὲ γὰρ ἥλιος
[39]	καὶ Μυρμιδόνα γεννῆσαι· Πολέμων δὲ	τοὺς	ἀμφὶ τὴν Τρωάδα κατοικοῦντας ἱστορεῖ
[72]	ἐπιζητοῦντας, ἐξανδραποδίζεσθον. Οὐκ ἀποκρυπτέον οὐδὲ	τοὺς	ἀμφὶ τὸν Πυθαγόραν, οἵ φασιν
[8]	πιστεύεις, μῦθον δ' ὑπολαμβάνεις καὶ	τοὺς	ἄνδρας καὶ τὸ πῦρ, αὐτός
[33]	θεούς, τοιούτους δὲ εὐχέσθων εἶναι	τοὺς	ἄνδρας τοὺς ἑαυτῶν, οὕτω σώφρονας,
[8]	ἔχρῃζον) καὶ τῷ πυρὶ δεδίττεται	τοὺς	ἀνθρώπους, ἀνάπτων ἐκ κίονος τὴν
[2]	σκότει κυλινδουμένους καὶ τῆς πλάνης	τοὺς	ἀνθρώπους ἀπαλλαττέτω, τὴν ὑπερτάτην ὀρέγουσα
[7]	καταδουλοῦται καὶ αἰκίζεται εἰσέτι νῦν	τοὺς	ἀνθρώπους, ἐμοὶ δοκεῖν, βαρβα ρικῶς
[3]	διαφθοράς, ὕβρεις ὀργιάζοντες, πένθη ἐκθειάζοντες,	τοὺς	ἀνθρώπους ἐπὶ τὰ εἴδωλα χειραγωγῆσαι
[92]	ἄτοπον ὑμῖν δοκεῖ πλάσμα ὑμᾶς	τοὺς	ἀνθρώπους ἐπιγεγονότας τοῦ θεοῦ καὶ
[4]	τῶν πώποτε τὰ ἀργαλεώτατα θηρία,	τοὺς	ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν, πτηνὰ μὲν τοὺς
[26]	τῆς θείας εὐεργεσίας τῆς εἰς	τοὺς	ἀνθρώπους καταγινομένης ὁρμώμενος. Τὸν γὰρ
[87]	ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν· ἐπιστρέφει	τοὺς	ἀνθρώπους πλησιάζοντας (τῷ φόβῳ. Ταύτῃ
[104]	δὲ τοὐναντίον ἱεροὺς μὲν ὄντως	τοὺς	ἀνθρώπους ὑπολαμβάνετε, τὰ δὲ θηρία
[13]	τοιοίδε Θρᾳκῶν τοὺς βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν	τοὺς	ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων τοὺς δεισιδαίμονας. (Ὄλοιτο
[4]	τοὺς κούφους αὐτῶν, ἑρπετὰ δὲ	τοὺς	ἀπατεῶνας, καὶ λέοντας μὲν τοὺς
[66]	συνεστῶτα (κόσμον αἰνίττεται. Οὐδὲ μὴν	τοὺς	ἀπὸ τῆς Στοᾶς παρελεύ σομαι
[29]	εἴποιμι Ἀσκληπιοὺς ἢ τοὺς Ἑρμᾶς	τοὺς	ἀριθμουμένους ἢ τοὺς Ἡφαίστους τοὺς
[6]	διδάσκουσιν αἶγες μυθικαί, εἴτε αὖ	τοὺς	Ἀρκάδας οἱ προσελήνους ἀναγράφοντες ποιηταί,
[4]	δὲ τοὺς ἡδονικούς, λύκους δὲ	τοὺς	ἁρπακτικούς. Λίθοι δὲ καὶ ξύλα
[109]	πικρὰ τραχύνοντα τὴν αἴσθησιν, ἀλλὰ	τοὺς	ἀσθενεῖς τὸν στόμαχον ῥώννυσιν ἡ
[66]	τοι Κροτωνιάτης Ἀλκμαίων θεοὺς ᾤετο	τοὺς	ἀστέρας εἶναι ἐμψύχους ὄντας. Οὐ
[26]	θεοὺς ἐκ τοῦ θεῖν ὀνομάσαντες	τοὺς	ἀστέρας, καὶ προσεκύνησαν ἥλιον, ὡς
[67]	θεοὺς ἀναπλάττουσα, θεοὺς δὲ καὶ	τοὺς	ἀστέρας τοὺς πλανήτας, τοῖς ὄντως
[13]	οἱ μῦθοι οἱ τοιοίδε Θρᾳκῶν	τοὺς	βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων
[19]	ῥοιᾶς τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν·	τοὺς	γὰρ> ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ τῶν
[106]	ὑμῖν δωρήσεται πτερόν (πτερῶσαι προῄρηται	τοὺς	γηγενεῖς) ἵνα δὴ τοὺς χηραμοὺς
[30]	ἱκανὸς πιστώσασθαι Ὅμηρος τὸ λελεγμένον·	τοὺς	δ' ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα
[5]	πολλοῦ γε ἔδει ὑμνεῖν αὐτὸν	τοὺς	δαίμονας ἀληθεῖ πρὸς αὐτοῦ διωκομένους
[53]	μὴν φοβοῦνται ἢ δυσωποῦνται οὐ	τοὺς	δαίμονας, οὐ τὰ ἀγάλματα, οὐ
[8]	ἔστιν δ' οὗ καὶ ἀπειλεῖ·	τοὺς	δὲ καὶ θρηνεῖ τῶν ἀνθρώπων·
[13]	βαρβαρικωτάτους, Φρυγῶν τοὺς ἀνοητοτάτους, Ἑλλήνων	τοὺς	δεισιδαίμονας. (Ὄλοιτο οὖν ὁ τῆσδε
[44]	ἀγάλματα ἀνιστᾶσα καὶ (νεὼς ἀνοικοδομοῦσα,	τοὺς	δή– οὐ γὰρ οὐδὲ τούτους
[70]	βαρβάρων τὰ γένη. Οἶδά σου	τοὺς	διδασκάλους, κἂν ἀποκρύπτειν ἐθέλῃς· γεωμετρίαν
[65]	σέβειν. Ὁμολογούντων τοίνυν οἱ φιλόσοφοι	τοὺς	διδασκάλους τοὺς σφῶν Πέρσας ἢ
[15]	ἀποσπάσας ὁ Ζεὺς τοῦ κριοῦ	τοὺς	διδύμους φέρων ἐν μέσοις ἔρριψε
[93]	καὶ ἄλλων ἔστιν ἀπολαῦσαι ἀγαθῶν	τοὺς	δικαιοσύνης ἐραστάς, οἳ τὴν ἀίδιον
[33]	γεννώμενος νυκτός, τοὺς μὲν ἄθλους	τοὺς	δώδεκα πολλῷ ταλαιπωρησάμενος χρόνῳ, τὰς
[26]	περιποιητικός, καθ' ὃν ἀριθμοῦσι θεοὺς	τοὺς	δώδεκα· ὧν καὶ θεογονίαν Ἡσίοδος
[116]	συνάξει ἄρα τοὺς εἰρηνικοὺς στρατιώτας	τοὺς	ἑαυτοῦ; Συνήγαγε μὲν οὖν, ὦ
[33]	δὲ εὐχέσθων εἶναι τοὺς ἄνδρας	τοὺς	ἑαυτῶν, οὕτω σώφρονας, ἵν' ὦσιν
[67]	λόγων, οἷς μηδὲ τοὺς παῖδας	τοὺς	ἑαυτῶν, τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον,
[116]	ἐπιπνεύσας μέλος οὐ συνάξει ἄρα	τοὺς	εἰρηνικοὺς στρατιώτας τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε
[3]	ζυγὸν αὖθις εἰς οὐρανοὺς ἀνακαλεῖται	τοὺς	(εἰς γῆν ἐρριμμένους. ~Μόνος γοῦν
[11]	ἀλευρομάντεις ἄγων καὶ κριθομάντεις καὶ	τοὺς	εἰσέτι παρὰ τοῖς πολλοῖς τετιμη
[15]	καὶ μὴ γελασείουσιν ὑμῖν διὰ	τοὺς	ἐλέγχους· Ἐκ τυμπάνου ἔφαγον· ἐκ
[81]	(Ὁ ἅγιος ἀπόστολος τοῦ κυρίου	τοὺς	Ἕλληνας αἰτιώμενος ἐξηγήσεταί σοι· ὅτι
[53]	ἀγαλμάτων δημιουργοὶ οὐ δυσωποῦσιν ὑμῶν	τοὺς	ἔμφρονας τῆς ὕλης καταφρονεῖν; Ὁ
[4]	προφητικὴ παρίτω φωνή, συνῳδὸς ἀληθείας,	τοὺς	ἐν ἀγνοίᾳ καὶ ἀνοίᾳ κατατετριμμένους
[4]	ἄλλους ἀλληγορεῖ προβάτων κῳδίοις ἠμφιεσμένους,	τοὺς	ἐν ἀνθρώπων μορφαῖς ἁρπακτικοὺς αἰνιττόμενος.
[2]	τηλαυγὲς ἀποστίλβουσα φῶς καταυγαζέτω πάντῃ	τοὺς	ἐν σκότει κυλινδουμένους καὶ τῆς
[39]	ἀμφὶ τὴν Τρωάδα κατοικοῦντας ἱστορεῖ	τοὺς	ἐπιχωρίους μῦς οὓς σμίνθους καλοῦσιν,
[72]	ἡ κοινὴ καὶ ἡ συνήθεια	τοὺς	ἑπομένους αὐταῖν, (ἀλλὰ μὴ τὸν
[53]	ὥσπερ αὖ καὶ οἱ λιθοξόοι	τοὺς	Ἑρμᾶς Ἀθήνησι πρὸς Ἀλκιβιάδην ἀπείκαζον.
[29]	τοὺς πολλοὺς εἴποιμι Ἀσκληπιοὺς ἢ	τοὺς	Ἑρμᾶς τοὺς ἀριθμουμένους ἢ τοὺς
[106]	ἀθανασίας· στήσατέ ποτε τοὺς ὁλκοὺς	τοὺς	ἑρπηστικούς. Οἱ γὰρ ἐχθροὶ κυρίου
[32]	οὖν τῶν παρ' ὑμῖν θεῶν	τοὺς	ἔρωτας καὶ τὰς παραδόξους τῆς
[36]	τούτοις. ~Τούτοις οὖν εἰκότως ἕπεται	τοὺς	ἐρωτικοὺς ὑμῶν καὶ παθητικοὺς τούτους
[28]	~Αὐτίκα γοῦν εἰσὶν οἳ τρεῖς	τοὺς	Ζῆνας ἀναγράφουσιν, τὸν μὲν Αἰθέρος
[4]	μὲν τοὺς θυμικούς, σύας δὲ	τοὺς	ἡδονικούς, λύκους δὲ τοὺς ἁρπακτικούς.
[26]	δὲ τῶν ἐκ γῆς φυομένων	τοὺς	ἡμέρους δρεπόμενοι καρποὺς Δηὼ τὸν
[89]	ἀποφεύγετε τοὺς λόγους, ἀποσείσασθαι μὲν	τοὺς	ἡνιόχους ὑμῶν τοῦ βίου ἡμᾶς
[29]	τοὺς Ἑρμᾶς τοὺς ἀριθμουμένους ἢ	τοὺς	Ἡφαίστους τοὺς μυθολογουμένους; Μὴ καὶ
[60]	καταγράφοις μετεωρότερον ἀνακειμένοις προσεσχηκότες ἀσελγείᾳ	τοὺς	θαλάμους κεκοσμήκασι, τὴν ἀκολασίαν εὐσέβειαν
[76]	εἰς τὴν ἀλήθειαν ἀπιδὼν καὶ	τοὺς	θεατὰς ὑπεριδών, ποτὲ μὲν τὸν
[27]	Ἐθέλω δὲ ὑμῖν ἐν χρῷ	τοὺς	θεοὺς αὐτοὺς ἐπιδεῖξαι ὁποῖοί τινες
[57]	περινοστῶν θεῷτο, γνωριεῖ ὑμῶν παραυτίκα	τοὺς	θεοὺς ἐκ τῶν ἐπονειδίστων σχημάτων,
[91]	μοι δοκοῦσι πενθεῖν, οὐ θρῃσκεύειν	τοὺς	θεούς, ἐλέου μᾶλλον ἢ θεοσεβείας
[76]	ἄλλοι συχνοὶ ποιηταὶ διελέγχουσιν ὑμῶν	τοὺς	θεοὺς καὶ λοιδορεῖσθαι οὐ δεδίασιν
[38]	συνιέντες τὴν πλάνην τὴν περὶ	τοὺς	θεούς· οὐ γὰρ ἀπὸ δρυός
[33]	ἄνδρες γενήσονται εἰκόνα πορνείας ἐναργῆ	τοὺς	θεοὺς (παραλαμβάνοντες. Ἀλλ' οἱ μὲν
[97]	εἶπεν, θαρρεῖτε ἄχρις ἂν ὁρᾶτε	τοὺς	θεοὺς πρότερον τῶν ἀνθρώπων ἀποθνῄσκοντας.
[76]	τῇ κεφαλῇ ἐκκυκλεῖ τῷ θεάτρῳ	τοὺς	θεούς· πῶς οὖν δίκαιον τοὺς
[33]	(Τούτους ὑμῶν αἱ γυναῖκες προσκυνούντων	τοὺς	θεούς, τοιούτους δὲ εὐχέσθων εἶναι
[24]	λοιπῶν ἀνθρώ πων τὴν ἀμφὶ	τοὺς	θεοὺς τούτους πλάνην, ἀθέους ἐπικεκλή
[75]	εἰς σωτηρίαν καὶ οἱ περὶ	τοὺς	θεοὺς ὑμῶν ἔλεγχοι, οὓς διὰ
[4]	τοὺς ἀπατεῶνας, καὶ λέοντας μὲν	τοὺς	θυμικούς, σύας δὲ τοὺς ἡδονικούς,
[39]	μὲν τὰς περιστεράς, οἳ δὲ	τοὺς	ἰχθῦς οὕτω σέβουσι περιττῶς ὡς
[12]	ἐγκεκρυμμένην αὐτοῖς καὶ αὐτούς γε	τοὺς	καλουμένους ὑμῶν θεούς, ὧν αἱ
[117]	ἀνέμῳ καὶ πυρί, σωφροσύνης δὲ	τοὺς	καρποὺς γεώργησον ἐμφρόνως, καὶ σεαυτὸν
[57]	τε ἀπατῆσαι λογικὸν οὐδὲ μὴν	τοὺς	κατὰ λόγον βεβιωκότας· ζωγραφίας μὲν
[105]	ἐκείνοις, οἷς τὰ ὦτα πρὸς	τοὺς	κατεπᾴδοντας ἀποκέκλεισται. Θυμὸς γὰρ αὐτοῖς,
[58]	αὐχοῦσιν, οἰκέτας αὐτοὺς ἑαυτοῖς καταγράψαντες,	τοὺς	κατηναγκασμένους δούλους ταῖς ἐπαοι δαῖς
[106]	πάσας τὰς καρδίας ὑμῶν. Πρὸς	τοὺς	κενοὺς τῆς πονηρίας λέγει· ἐλεεῖ
[45]	Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν τε καὶ	τοὺς	Κινύρου ἀπογόνους (κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ
[19]	καὶ αἱ θεσμοφοριάζουσαι τῆς ῥοιᾶς	τοὺς	κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς γὰρ>
[19]	νομίζουσι τὰς ῥοιάς. (Καβείρους δὲ	τοὺς	Κορύβαντας καλοῦντες καὶ τελετὴν Καβειρικὴν
[4]	τοὺς ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν, πτηνὰ μὲν	τοὺς	κούφους αὐτῶν, ἑρπετὰ δὲ τοὺς
[89]	βίου ἡμᾶς ἐπιποθοῦντες, ἐπὶ δὲ	τοὺς	κρημνοὺς τῆς ἀπωλείας ὑπὸ τῆς
[29]	Κᾶρες σχοῖεν, οἳ καταθύουσιν αὐτῷ	τοὺς	κύνας. Σκύθαι δὲ τοὺς ὄνους
[47]	πάλιν ἐκεῖνα τὰ ἀγάλματα καθάπερ	τοὺς	λέοντας τοὺς σὺν αὐτοῖς ἀνακειμένους
[2]	γὰρ τὰ μὲν δράματα καὶ	τοὺς	ληναΐζοντας ποιητάς, τέλεον ἤδη παροινοῦντας,
[47]	ἡ πλάνη. ~Ὡς μὲν οὖν	τοὺς	λίθους καὶ τὰ ξύλα καὶ
[104]	ὑπολαμβάνετε, τὰ δὲ θηρία καὶ	τοὺς	(λίθους ὅπερ εἰσίν. Οἱ γάρ
[89]	ἀφηνιάζοντες, τοὺς χαλινοὺς ἐνδακόντες, ἀποφεύγετε	τοὺς	λόγους, ἀποσείσασθαι μὲν τοὺς ἡνιόχους
[65]	Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους καὶ	τοὺς	Μάγους; Θύειν ἐν ὑπαίθρῳ τούτους
[87]	ὁ ἀπόστολος τοῦ κυρίου παρακαλῶν	τοὺς	Μακεδόνας ἑρμηνεὺς γίνεται τῆς θείας
[33]	ὁ ἐκ μακρᾶς γεννώμενος νυκτός,	τοὺς	μὲν ἄθλους τοὺς δώδεκα πολλῷ
[58]	τοῖς ἀνοή τοις ἐνεποίησαν. Ἀλλὰ	τοὺς	μὲν πιθήκους οἱ τούτων τροφεῖς
[65]	ἱστορεῖ, ἢ τοὺς Πέρσας καὶ	τοὺς	Μήδους καὶ τοὺς Μάγους; Θύειν
[29]	τοὺς ἀριθμουμένους ἢ τοὺς Ἡφαίστους	τοὺς	μυθολογουμένους; Μὴ καὶ περιττὸς εἶναι
[54]	πόλεις αὔτανδροι, κολακείαν ὑποδυόμεναι, ἐξευτελίζουσιν	τοὺς	μύθους τοὺς περὶ τῶν θεῶν,
[5]	τῇ παραπλοκῇ τοῦ πυρὸς ἐτιθάσευεν,	τοὺς	(νεάτους τῶν ὅλων φθόγγους τούτους
[118]	πόρνη σφετερίζεται· ἔασον αὐτὴν ἐπινέμεσθαι	τοὺς	νεκρούς, πνεῦμά σοι οὐράνιον βοηθεῖ·
[50]	λιθοξέστοισιν ὅμοιον. (Αὕτη μέντοι ἐρείπια	τοὺς	νεὼς προσαγορεύει, τὸν μὲν τῆς
[115]	αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ. ~Δεξώμεθα	τοὺς	νόμους τῆς ζωῆς, πεισθῶμεν προτρε
[76]	τοὺς θεούς· πῶς οὖν δίκαιον	τοὺς	νόμους ὑμᾶς βροτοῖς γράψαντας αὐτοὺς
[106]	φάρμακον τῆς ἀθανασίας· στήσατέ ποτε	τοὺς	ὁλκοὺς τοὺς ἑρπηστικούς. Οἱ γὰρ
[11]	καὶ τερατοσκόπους καὶ οἰωνοσκόπους καὶ	τοὺς	ὀνείρων κριτὰς ἀνέρου σὺν αὐτοῖς
[29]	αὐτῷ τοὺς κύνας. Σκύθαι δὲ	τοὺς	ὄνους ἱερεύοντες μὴ παυέσθων, ὡς
[97]	ἀνθρώπων ἀποθνῄσκοντας. Θεοὺς δὲ δὴ	τοὺς	ὁρατοὺς καὶ τὸν σύγκλυδα τῶν
[70]	καὶ Ἀσσύριοι πεπαιδεύκασι, νόμους δὲ	τοὺς	ὅσοι ἀληθεῖς καὶ δόξαν τὴν
[23]	δὲ καὶ δευτέρᾳ ταύτῃ πλάνῃ	τοὺς	οὐκ ὄντας ὡς ὄντας νομίζοντες
[23]	νομίζοντες καὶ θεοὺς τούτους ὀνομάζοντες	τοὺς	οὐκ ὄντως ὄντας, μᾶλλον δὲ
[62]	εἰσὶν εἴδωλα· ὁ δὲ θεὸς	τοὺς	οὐρανοὺς ἐποίησεν" καὶ τὰ ἐν
[78]	ἐγὼ οὐκ ὄψομαι αὐτόν; Οὐχὶ	τοὺς	οὐρανοὺς καὶ τὴν γῆν ἐγὼ
[120]	μυστηρίων, ὢ φωτὸς ἀκηράτου. Δᾳδουχοῦμαι	τοὺς	οὐρανοὺς καὶ τὸν θεὸν ἐποπ
[106]	δὴ τοὺς χηραμοὺς καταλίποντες οἰκήσητε	τοὺς	οὐρανούς. Μόνον ἐξ ὅλης καρδίας
[119]	πῦρ φοβηθήσεται, θάνατος οἰχήσεται· ὄψει	τοὺς	οὐρανούς, ὦ γέρον, ὁ Θήβας
[67]	ἀκροᾶσθαι τοιούτων λόγων, οἷς μηδὲ	τοὺς	παῖδας τοὺς ἑαυτῶν, τοῦτο δὴ
[91]	σῴζει θεοσέβεια. ~Ἰδέτω τις ὑμῶν	τοὺς	παρὰ τοῖς εἰδώλοις λατρεύοντας, κόμῃ
[39]	ἄλογα ζῷα; Θεσσαλοὶ μὲν ὑμῶν	τοὺς	πελαργοὺς τετιμήκασι διὰ τὴν συνήθειαν,
[84]	τοι καὶ τοῦ σκότους αὐτοῦ	τοὺς	πεπλανημένους (διανίστησιν· ἔγειρε, φησίν, ὁ
[54]	κολακείαν ὑποδυόμεναι, ἐξευτελίζουσιν τοὺς μύθους	τοὺς	περὶ τῶν θεῶν, ἰσοθέους ἄνθρωποι
[65]	τὸ πῦρ σέβειν ἱστορεῖ, ἢ	τοὺς	Πέρσας καὶ τοὺς Μήδους καὶ
[66]	(Καλχηδόνιος οὗτος) ἑπτὰ μὲν θεοὺς	τοὺς	πλανήτας, ὄγδοον δὲ τὸν ἐκ
[67]	θεοὺς δὲ καὶ τοὺς ἀστέρας	τοὺς	πλανήτας, τοῖς ὄντως πεπλανημένοις τῶν
[51]	ἀπορεῖν ἔπεισί μοι καὶ κατελεεῖν	τοὺς	πλανωμένους τῆς ἀνοίας ὡς δειλαίους·
[26]	ἤδη τινὲς καὶ αὐτοὶ μετὰ	τοὺς	ποιητικοὺς τῶν ἐν ὑμῖν παθῶν
[97]	ἃς εἶχον περὶ θεῶν, πρὸς	τοὺς	πολίτας ἄνδρες, εἶπεν, θαρρεῖτε ἄχρις
[29]	κεκλημένοι; ~Τί δ' εἴ σοι	τοὺς	πολλοὺς εἴποιμι Ἀσκληπιοὺς ἢ τοὺς
[25]	ὥσπερ ὁ ἐκ τῆς πόρνης	τοὺς	πολλοὺς ἐπιγράφεται πατέρας ἀγνοίᾳ τοῦ
[122]	ὑπογράφοντες (οὐδὲν ἄλλο ἢ μεμηνέναι	τοὺς	πολλοὺς ὁμολογοῦσιν. Οὐ δὴ οὖν
[58]	περὶ τὰ ὕδατα καὶ περὶ	τοὺς	ποταμοὺς καὶ τὰς πηγὰς τὰς
[45]	(κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ γὰρ ἐπιόντι μοι	τοὺς	προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους ἐμοὶ μὲν
[8]	Τούτῳ μὲν δὴ τῷ φόβῳ	τοὺς	σκληροκαρδίους προὔτρεπεν· ἤδη δὲ καὶ
[67]	γάρ, ὢ πρὸς τῆς ἀληθείας,	τοὺς	σοὶ πεπιστευκότας δεικνύεις ῥύσει καὶ
[39]	τὰ ὑφ' ἡμῶν παρατιθέμενα; Οὐδὲ	τοὺς	σοὺς γνωρίζειν ἔοικας συγγραφεῖς, οὓς
[47]	τὰ ἀγάλματα καθάπερ τοὺς λέοντας	τοὺς	σὺν αὐτοῖς ἀνακειμένους εἴργασται· εἰ
[79]	τὸν χορὸν πάντα τὸν προφητικόν,	τοὺς	συνθιασώτας τοῦ Μωυσέως. Τί φησὶν
[65]	τοίνυν οἱ φιλόσοφοι τοὺς διδασκάλους	τοὺς	σφῶν Πέρσας ἢ Σαυρομάτας ἢ
[8]	λογικώτερον ἐπὶ τὸν λόγον ἐπιστρέφει	τοὺς	τὰ ὦτα κεκτημένους· καὶ ἔσθ'
[55]	καὶ δεισαλέα, κάτω βρίθοντα, περὶ	τοὺς	τάφους καὶ τὰ μνημεῖα καλινδούμενα"
[44]	ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους {τουτέστι	τοὺς	τάφους νεὼς ἐπικεκλημένους} Ὑμεῖς δὲ
[44]	ἀλλὰ κἂν νῦν δεισιδαιμονίας ἐκλάθεσθε,	τοὺς	τάφους τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. ~Ἐν τῷ
[18]	ὁμολογοῦσιν ὑμῶν οἱ θεοί) κεραυνῷ	τοὺς	Τιτᾶνας αἰκίζεται καὶ τὰ μέλη
[4]	ἄρα ταῦτα ἀγριώτατα θηρία καὶ	τοὺς	τοιούτους λίθους ἡ οὐράνιος ᾠδὴ
[60]	αἰδῶ καὶ τὸν φόβον οἴκοι	τοὺς	τῶν δαιμόνων ἐγγρά φονται πασχητιασμούς.
[6]	ἀλήθεια φαίνεται. Εἴτ' οὖν ἀρχαίους	τοὺς	Φρύγας διδάσκουσιν αἶγες μυθικαί, εἴτε
[89]	ἡμῖν, οἷον ἵπποι σκληραύχενες ἀφηνιάζοντες,	τοὺς	χαλινοὺς ἐνδακόντες, ἀποφεύγετε τοὺς λόγους,
[106]	προῄρηται τοὺς γηγενεῖς) ἵνα δὴ	τοὺς	χηραμοὺς καταλίποντες οἰκήσητε τοὺς οὐρανούς.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009