HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τεχνίτου 2
τεχνιτῶν 1
τέως 1
τῇ 85
τῇδε 1
τήκεται 1
τηλαυγὲς 1

Fréquences [« »]
85 οὖν
85 τὰς
84 τοῖς
85 τῇ
87 τε
93 ἐπὶ
95 δὴ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

τῇ

Paragraphes

[23]   αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσιν, διττῇ ἐνεσχημένοι τῇ ἀθεότητι, προτέρᾳ μέν, καθ' ἣν

[45]   περιβόλῳ τοῦ Ἐλευσινίου τοῦ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει; Αἱ δὲ Κελεοῦ θυγατέρες

[45]   τῆς Ἀθηνᾶς ἐν Λαρίσῃ ἐν τῇ ἀκροπόλει τάφος ἐστὶν Ἀκρισίου, Ἀθήνησιν

[20]   παθήμασιν, ὅπου γε Ἀθηναίοις καὶ τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι, αἰδοῦμαι καὶ λέγειν,

[66]   γε ἄμφω τὸν νοῦν ἐπεστησάτην τῇ ἀπειρίᾳ, ὁ δὲ Μιλήσιος Λεύκιππος

[83]   αὐτῶν· οἵτινες ἑαυτοὺς παρέδωκαν ἀπηλγηκότες τῇ ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης

[77]   ὄλισθον τὸν βιωτικόν, μιᾷ καὶ τῇ αὐτῇ φωνῇ πολλὰ θεραπεύουσαι, ἀποτρέπουσαι

[94]   ἀνέβη· καὶ χαρή σονται ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ τοῦ κυρίου αὐτῶν εἰς

[33]   καὶ ἤρα Ἀδώνιδος, ἐφιλονείκει δὲ τῇ βοώπιδι καὶ ἀποδυσάμεναι διὰ μῆλον

[84]   φησί, τεσσαράκοντα ἔτη· διὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ ταύτῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ

[51]   τὴν ἀναλογοῦσαν τῇ ὀσφρήσει ἢ τῇ γεύσει· τὰ δὲ οὐδὲ μιᾶς

[62]   οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ (γῇ κάτω. Ἦ πού γ'

[76]   καὶ τὸν Ἥφαιστον ἀμφιγύην" καλοῦσιν, τῇ δὲ Ἀφροδίτῃ ἡ Ἑλένη φησὶ

[77]   ψιλῇ τῇ παραθέσει τἀληθοῦς διασκεδάννυται, τῇ δὲ χρήσει τῆς ἀληθείας ἐκβιαζόμενον

[83]   ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν, ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ ὄντες καὶ ἀπηλλοτριωμένοι τῆς

[69]   πάντα καὶ σταθμᾶται, οἱονεὶ τρυτάνῃ τῇ δικαιο σύνῃ τὴν τῶν ὅλων

[60]   ταῖς σφενδόναις, σφραγῖδι χρώμενοι καταλλήλῳ τῇ Διὸς ἀκολασίᾳ. ~Ταῦτα ὑμῶν τῆς

[35]   ἀκόλαστόν τι θεραπαινίδιον, παραθεῖναι φέρουσαν τῇ Ἑλένῃ τὸν δίφρον τοῦ μοιχοῦ

[13]   ἄλλοι φασὶν ἐξ Αἰγύπτου μετακομίσαι τῇ Ἑλλάδι τὰς Δηοῦς ἑορτάς, πένθος

[115]   περιάψασθαι, τὸν σωτῆρα λόγον, καὶ τῇ ἐπῳδῇ τοῦ θεοῦ πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι

[84]   τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὗ ἐπείρασαν οἱ (πατέρες

[1]   (λείπουσαν ἀνεπλήρωσε χορδήν. Οὔκουν ᾠδῇ τῇ Εὐνόμου ἄγεται ὁ τέττιξ, ὡς

[114]   δύνουσα διὰ τὸν φόβον παραχωρεῖ τῇ ἡμέρᾳ κυρίου· τὰ πάντα φῶς

[51]   ἄξιον νεὼν τὸν ἀφεδρῶνα νείμαντες τῇ θεῷ. (Ἀλλὰ γὰρ ἀναισθήτῳ λίθῳ

[20]   ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα καὶ ἐπιδεικνύει τῇ θεῷ· ἣ δὲ τέρπεται τῇ

[16]   γεννήσας οὑτοσὶ Ζεὺς τῇ Φερεφάττῃ, τῇ ἰδίᾳ θυγατρί, μετὰ τὴν μητέρα

[68]   τὰ νῶτα τοῦ οὐρανοῦ ἐν τῇ ἰδίᾳ καὶ οἰκείᾳ περιωπῇ ὄντως

[53]   ἐν Ἄργει νεὼν σὺν καὶ τῇ ἱερείᾳ κατέφλεξεν Χρυσίδι, καὶ τὸν

[80]   ὁ ποιήσας τὴν γῆν ἐν τῇ ἰσχύι αὐτοῦ, ὥς φησιν Ἱερεμίας,

[84]   ταύτῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ· αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν

[120]   ὅτι πραΰς εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυ σιν

[115]   τῷ ἀποκεκρυμμένῳ τοῦ ἀνθρώπου, ἐν τῇ καρδίᾳ, τὸ φῶς, καὶ τῆς

[98]   ὁμοίωσιν" διὰ τοῦτο γεγενῆσθαι λεγόμενος, τῇ κατὰ καρδίαν φρονήσει τῷ θείῳ

[76]   ἐν Ἴωνι τῷ δράματι γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐκκυκλεῖ τῷ θεάτρῳ τοὺς

[1]   ἀναστήσας Πυθοῖ τὸν Εὔνομον αὐτῇ τῇ κιθάρᾳ καὶ τὸν συναγωνιστὴν τοῦ

[39]   τὸν Δία μεμαθήκασιν ὁμοιωθέντα μύρμηκι τῇ Κλήτορος θυγατρὶ Εὐρυμεδούσῃ (μιγῆναι καὶ

[81]   εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν (κτίσαντα. Καὶ

[38]   καὶ Ποδάγρας ἄλλης Ἀρτέμιδος ἐν τῇ Λακωνικῇ ἱερόν, (ὥς φησι Σωσίβιος.

[60]   ἐπὶ τῇ συμπλοκῇ δεδεμένην, καὶ τῇ Λήδᾳ περιποτώμενον τὸν ὄρνιν τὸν

[57]   ἕτερος ἠράσθη ταύτης καὶ μίγνυται τῇ λίθῳ· Ποσίδιππος ἱστορεῖ, ὁ μὲν

[33]   Αἳ δὲ ἀκολασταίνουσιν ἐμπαθέστερον ἐν τῇ μοιχείᾳ δεδεμέναι, Ἠὼς ἐπὶ Τιθωνῷ,

[1]   τὰ δένδρα, τὰς φηγούς, μετεφύτευε τῇ (μουσικῇ. Ἔχοιμ' ἄν σοι καὶ

[1]   τοῦτο Ἑλλήνων ᾄδεται χορῷ) τέχνῃ τῇ μουσικῇ ὃ μὲν ἰχθὺν δελεάσας,

[22]   Ἴακχον τὸ φῶς· ἐπίτρεψον ἀποκρύψαι τῇ νυκτὶ τὰ μυστήρια· σκότει τετι

[69]   ἢ μικρόν, οὐδὲ ἔσται ἐν τῇ οἰκίᾳ σου μέτρον μέγα ἢ

[84]   ὁδούς μου, ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου· (εἰ εἰσελεύσονται εἰς

[51]   ἢ ἁπτικὴν ἢ τὴν ἀναλογοῦσαν τῇ ὀσφρήσει ἢ τῇ γεύσει· τὰ

[20]   τῇ θεῷ· ἣ δὲ τέρπεται τῇ ὄψει ἡ Δηὼ καὶ μόλις

[54]   τῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἐνεφυρᾶτο παστῷ, τῇ παλαιᾷ παρθένῳ τὰ τῆς νέας

[77]   τὸ γὰρ ψεῦδος οὐ ψιλῇ τῇ παραθέσει τἀληθοῦς διασκεδάννυται, τῇ δὲ

[5]   καὶ τὴν ἀέρος ἀπηνῆ ψυχρότητα τῇ παραπλοκῇ τοῦ πυρὸς ἐτιθάσευεν, τοὺς

[41]   εἰσὶ φύλακες οὗτοι, οὐκ εὐνοίᾳ τῇ πρὸς ὑμᾶς περιπαθεῖς, τῆς δὲ

[89]   εὔλογον. Καὶ τί δὴ οὐχὶ τῇ πρώτῃ τροφῇ, τῷ γάλακτι, χρώμεθα,

[51]   καὶ αὔξεται, πρὸς δὲ καὶ τῇ σελήνῃ συμπάσχει· τὰ δὲ ἀγάλματα

[80]   Ἱερεμίας, ἀνώρθωσεν τὴν οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ. Ἀποπεσόντας γὰρ ἡμᾶς

[54]   Ἑρμῆς προσηγορεύετο ὁ Νικαγόρας καὶ τῇ (στολῇ τοῦ Ἑρμοῦ ἐκέχρητο, ὡς

[77]   καὶ φωτί, ἄμφω δὲ παραθεμένη τῇ συγκρίσει τὴν ἐκλογὴν διδάσκει· τὸ

[60]   ἐκείνην τὴν γυμνήν, τὴν ἐπὶ τῇ συμπλοκῇ δεδεμένην, καὶ τῇ Λήδᾳ

[19]   οἷς μέλον καλεῖν καλοῦσι, προσεπιτερατεύονται τῇ συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον ἐπὶ

[101]   φαντασίας ταύτας κενὰς ἀπορρί ψαντες τῇ συνηθείᾳ αὐτῇ ἀποτάξασθαι, κενοδοξίᾳ ἐπιλέγοντες·

[99]   ἐὰν ἐθελήσητε πιστεῦσαι μόνον καὶ τῇ συντομίᾳ τοῦ κηρύγματος ἕπεσθαι, ἧς

[101]   φῶς, ἐξὸν ἀπομάξασθαι τὰ ἐμποδὼν τῇ σωτηρίᾳ καὶ τὸν τῦφον καὶ

[105]   καὶ μαθεῖν ἐξεζητήσατε, τὴν προαίρεσιν τῇ (σωτηρίᾳ συνάψαντες· ἐμποδὼν γὰρ ἵσταται

[77]   ~(Ὥρα τοίνυν τῶν ἄλλων ἡμῖν τῇ τάξει προδιηνυσμένων ἐπὶ τὰς προφητικὰς

[42]   κατὰ θάλατταν ἐπταικότων, αὐτίκα μάλα τῇ Ταυρικῇ καταθύουσιν Ἀρτέμιδι· ταύτας σου

[42]   Πυθοκλῆς ἐν τρίτῳ Περὶ ὁμονοίας τῇ Ταυροπόλῳ Ἀρτέμιδι ἄνθρωπον ὁλοκαυτεῖν (ἱστορεῖ.

[42]   ὁ Μάριος, ὡς Δωρόθεος ἐν τῇ τετάρτῃ (Ἰταλικῶν ἱστορεῖ. Φιλάνθρωποί γε

[47]   ἔχω σοι Πολέμωνα δεικνύναι (ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν Πρὸς Τίμαιον· μηδὲ

[51]   ~Ῥωμαῖοι δὲ τὰ μέγιστα κατορθώματα τῇ Τύχῃ ἀνατιθέντες καὶ ταύτην μεγίστην

[89]   οὐδὲν ἐκ θεοῦ δεδώρηταί πω τῇ τῶν ἀνθρώπων γενέσει, εἰ μὴ

[42]   τραγῳδεῖ. Μόνιμος δ' ἱστορεῖ ἐν τῇ Τῶν Θαυμα σίων Συναγωγῇ ἐν

[62]   δὴ τῆς θεοδοξίας τὸ σχῆμα τῇ ὕλῃ περιτεθείκασιν; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν

[16]   αὖθις ὁ γεννήσας οὑτοσὶ Ζεὺς τῇ Φερεφάττῃ, τῇ ἰδίᾳ θυγατρί, μετὰ

[42]   ἐθυσάτην θυγατέρας· ὧν ὃ μὲν τῇ Φερεφάττῃ, ὡς Δημάρατος ἐν πρώτῃ

[115]   ἐσθίοντες ἐν σκότῳ διαιτᾶσθε, περικαταρρέοντες τῇ φθορᾷ. Ἀλλ' ἔστιν, ἔστιν (ἡ

[111]   ἄνθρωπον τὸν ἡδονῇ πεπλανημένον, τὸν τῇ φθορᾷ δεδεμένον, χερσὶν (ἡπλωμέναις ἔδειξε

[94]   εἰς βεβαίωσιν· οὐ γὰρ κυροῦται τῇ φθορᾷ· ἐμὴ γάρ ἐστιν πᾶσα

[42]   θεοὶ καὶ οὐχὶ μόνον ἐπιχαίροντες τῇ φρενοβλαβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, πρὸς δὲ

[100]   κακοῦ ἡ σύνεσις αὐτῷ, ὅτι τῇ φρονήσει κέχρηται κατηγόρῳ τὸ βέλτιστον

[79]   καὶ τὴν οἰκουμένην ὅλην καταλήψεται τῇ χειρὶ ὡς νοσσιάν. ~Τί σοι

[107]   τὰς θείας γραφὰς ἐναποσφραγισαμένους χρὴ τῇ ψυχῇ καλὸν ἀφετήριον σοφίαν ἡγεῖσθαι

[100]   δὲ εἰς ὦτα βαλόμενος καὶ τῇ ψυχῇ παρακούσας> παρὰ τῆς γνώμης

[117]   ἀνθρώποις, ὅταν ἐν αὐτῇ που τῇ ψυχῇ τὸ ὄντως καλὸν ὑπὸ

[1]   Ἑλληνικός) ἐτιθάσευε τὰ θηρία γυμνῇ τῇ ᾠδῇ καὶ δὴ τὰ δένδρα,

[69]   ἐν τῷ μαρσίππῳ καὶ ἐν τῇ ὡς ἔπος εἰπεῖν ῥυπώσῃ ψυχῇ

Paragraphes
[23]	αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσιν, διττῇ ἐνεσχημένοι	τῇ	ἀθεότητι, προτέρᾳ μέν, καθ' ἣν
[45]	περιβόλῳ τοῦ Ἐλευσινίου τοῦ ὑπὸ	τῇ	ἀκροπόλει; Αἱ δὲ Κελεοῦ θυγατέρες
[45]	τῆς Ἀθηνᾶς ἐν Λαρίσῃ ἐν	τῇ	ἀκροπόλει τάφος ἐστὶν Ἀκρισίου, Ἀθήνησιν
[20]	παθήμασιν, ὅπου γε Ἀθηναίοις καὶ	τῇ	ἄλλῃ Ἑλλάδι, αἰδοῦμαι καὶ λέγειν,
[66]	γε ἄμφω τὸν νοῦν ἐπεστησάτην	τῇ	ἀπειρίᾳ, ὁ δὲ Μιλήσιος Λεύκιππος
[83]	αὐτῶν· οἵτινες ἑαυτοὺς παρέδωκαν ἀπηλγηκότες	τῇ	ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης
[77]	ὄλισθον τὸν βιωτικόν, μιᾷ καὶ	τῇ	αὐτῇ φωνῇ πολλὰ θεραπεύουσαι, ἀποτρέπουσαι
[94]	ἀνέβη· καὶ χαρή σονται ἐπὶ	τῇ	βασιλείᾳ τοῦ κυρίου αὐτῶν εἰς
[33]	καὶ ἤρα Ἀδώνιδος, ἐφιλονείκει δὲ	τῇ	βοώπιδι καὶ ἀποδυσάμεναι διὰ μῆλον
[84]	φησί, τεσσαράκοντα ἔτη· διὸ προσώχθισα	τῇ	γενεᾷ ταύτῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ
[51]	τὴν ἀναλογοῦσαν τῇ ὀσφρήσει ἢ	τῇ	γεύσει· τὰ δὲ οὐδὲ μιᾶς
[62]	οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν	τῇ	(γῇ κάτω. Ἦ πού γ'
[76]	καὶ τὸν Ἥφαιστον ἀμφιγύην" καλοῦσιν,	τῇ	δὲ Ἀφροδίτῃ ἡ Ἑλένη φησὶ
[77]	ψιλῇ τῇ παραθέσει τἀληθοῦς διασκεδάννυται,	τῇ	δὲ χρήσει τῆς ἀληθείας ἐκβιαζόμενον
[83]	ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν, ἐσκοτισμένοι	τῇ	διανοίᾳ ὄντες καὶ ἀπηλλοτριωμένοι τῆς
[69]	πάντα καὶ σταθμᾶται, οἱονεὶ τρυτάνῃ	τῇ	δικαιο σύνῃ τὴν τῶν ὅλων
[60]	ταῖς σφενδόναις, σφραγῖδι χρώμενοι καταλλήλῳ	τῇ	Διὸς ἀκολασίᾳ. ~Ταῦτα ὑμῶν τῆς
[35]	ἀκόλαστόν τι θεραπαινίδιον, παραθεῖναι φέρουσαν	τῇ	Ἑλένῃ τὸν δίφρον τοῦ μοιχοῦ
[13]	ἄλλοι φασὶν ἐξ Αἰγύπτου μετακομίσαι	τῇ	Ἑλλάδι τὰς Δηοῦς ἑορτάς, πένθος
[115]	περιάψασθαι, τὸν σωτῆρα λόγον, καὶ	τῇ	ἐπῳδῇ τοῦ θεοῦ πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι
[84]	τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν	τῇ	ἐρήμῳ, οὗ ἐπείρασαν οἱ (πατέρες
[1]	(λείπουσαν ἀνεπλήρωσε χορδήν. Οὔκουν ᾠδῇ	τῇ	Εὐνόμου ἄγεται ὁ τέττιξ, ὡς
[114]	δύνουσα διὰ τὸν φόβον παραχωρεῖ	τῇ	ἡμέρᾳ κυρίου· τὰ πάντα φῶς
[51]	ἄξιον νεὼν τὸν ἀφεδρῶνα νείμαντες	τῇ	θεῷ. (Ἀλλὰ γὰρ ἀναισθήτῳ λίθῳ
[20]	ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα καὶ ἐπιδεικνύει	τῇ	θεῷ· ἣ δὲ τέρπεται τῇ
[16]	γεννήσας οὑτοσὶ Ζεὺς τῇ Φερεφάττῃ,	τῇ	ἰδίᾳ θυγατρί, μετὰ τὴν μητέρα
[68]	τὰ νῶτα τοῦ οὐρανοῦ ἐν	τῇ	ἰδίᾳ καὶ οἰκείᾳ περιωπῇ ὄντως
[53]	ἐν Ἄργει νεὼν σὺν καὶ	τῇ	ἱερείᾳ κατέφλεξεν Χρυσίδι, καὶ τὸν
[80]	ὁ ποιήσας τὴν γῆν ἐν	τῇ	ἰσχύι αὐτοῦ, ὥς φησιν Ἱερεμίας,
[84]	ταύτῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ πλανῶνται	τῇ	καρδίᾳ· αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν
[120]	ὅτι πραΰς εἰμι καὶ ταπεινὸς	τῇ	καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυ σιν
[115]	τῷ ἀποκεκρυμμένῳ τοῦ ἀνθρώπου, ἐν	τῇ	καρδίᾳ, τὸ φῶς, καὶ τῆς
[98]	ὁμοίωσιν" διὰ τοῦτο γεγενῆσθαι λεγόμενος,	τῇ	κατὰ καρδίαν φρονήσει τῷ θείῳ
[76]	ἐν Ἴωνι τῷ δράματι γυμνῇ	τῇ	κεφαλῇ ἐκκυκλεῖ τῷ θεάτρῳ τοὺς
[1]	ἀναστήσας Πυθοῖ τὸν Εὔνομον αὐτῇ	τῇ	κιθάρᾳ καὶ τὸν συναγωνιστὴν τοῦ
[39]	τὸν Δία μεμαθήκασιν ὁμοιωθέντα μύρμηκι	τῇ	Κλήτορος θυγατρὶ Εὐρυμεδούσῃ (μιγῆναι καὶ
[81]	εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἐλάτρευσαν	τῇ	κτίσει παρὰ τὸν (κτίσαντα. Καὶ
[38]	καὶ Ποδάγρας ἄλλης Ἀρτέμιδος ἐν	τῇ	Λακωνικῇ ἱερόν, (ὥς φησι Σωσίβιος.
[60]	ἐπὶ τῇ συμπλοκῇ δεδεμένην, καὶ	τῇ	Λήδᾳ περιποτώμενον τὸν ὄρνιν τὸν
[57]	ἕτερος ἠράσθη ταύτης καὶ μίγνυται	τῇ	λίθῳ· Ποσίδιππος ἱστορεῖ, ὁ μὲν
[33]	Αἳ δὲ ἀκολασταίνουσιν ἐμπαθέστερον ἐν	τῇ	μοιχείᾳ δεδεμέναι, Ἠὼς ἐπὶ Τιθωνῷ,
[1]	τὰ δένδρα, τὰς φηγούς, μετεφύτευε	τῇ	(μουσικῇ. Ἔχοιμ' ἄν σοι καὶ
[1]	τοῦτο Ἑλλήνων ᾄδεται χορῷ) τέχνῃ	τῇ	μουσικῇ ὃ μὲν ἰχθὺν δελεάσας,
[22]	Ἴακχον τὸ φῶς· ἐπίτρεψον ἀποκρύψαι	τῇ	νυκτὶ τὰ μυστήρια· σκότει τετι
[69]	ἢ μικρόν, οὐδὲ ἔσται ἐν	τῇ	οἰκίᾳ σου μέτρον μέγα ἢ
[84]	ὁδούς μου, ὡς ὤμοσα ἐν	τῇ	ὀργῇ μου· (εἰ εἰσελεύσονται εἰς
[51]	ἢ ἁπτικὴν ἢ τὴν ἀναλογοῦσαν	τῇ	ὀσφρήσει ἢ τῇ γεύσει· τὰ
[20]	τῇ θεῷ· ἣ δὲ τέρπεται	τῇ	ὄψει ἡ Δηὼ καὶ μόλις
[54]	τῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἐνεφυρᾶτο παστῷ,	τῇ	παλαιᾷ παρθένῳ τὰ τῆς νέας
[77]	τὸ γὰρ ψεῦδος οὐ ψιλῇ	τῇ	παραθέσει τἀληθοῦς διασκεδάννυται, τῇ δὲ
[5]	καὶ τὴν ἀέρος ἀπηνῆ ψυχρότητα	τῇ	παραπλοκῇ τοῦ πυρὸς ἐτιθάσευεν, τοὺς
[41]	εἰσὶ φύλακες οὗτοι, οὐκ εὐνοίᾳ	τῇ	πρὸς ὑμᾶς περιπαθεῖς, τῆς δὲ
[89]	εὔλογον. Καὶ τί δὴ οὐχὶ	τῇ	πρώτῃ τροφῇ, τῷ γάλακτι, χρώμεθα,
[51]	καὶ αὔξεται, πρὸς δὲ καὶ	τῇ	σελήνῃ συμπάσχει· τὰ δὲ ἀγάλματα
[80]	Ἱερεμίας, ἀνώρθωσεν τὴν οἰκουμένην ἐν	τῇ	σοφίᾳ αὐτοῦ. Ἀποπεσόντας γὰρ ἡμᾶς
[54]	Ἑρμῆς προσηγορεύετο ὁ Νικαγόρας καὶ	τῇ	(στολῇ τοῦ Ἑρμοῦ ἐκέχρητο, ὡς
[77]	καὶ φωτί, ἄμφω δὲ παραθεμένη	τῇ	συγκρίσει τὴν ἐκλογὴν διδάσκει· τὸ
[60]	ἐκείνην τὴν γυμνήν, τὴν ἐπὶ	τῇ	συμπλοκῇ δεδεμένην, καὶ τῇ Λήδᾳ
[19]	οἷς μέλον καλεῖν καλοῦσι, προσεπιτερατεύονται	τῇ	συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον ἐπὶ
[101]	φαντασίας ταύτας κενὰς ἀπορρί ψαντες	τῇ	συνηθείᾳ αὐτῇ ἀποτάξασθαι, κενοδοξίᾳ ἐπιλέγοντες·
[99]	ἐὰν ἐθελήσητε πιστεῦσαι μόνον καὶ	τῇ	συντομίᾳ τοῦ κηρύγματος ἕπεσθαι, ἧς
[101]	φῶς, ἐξὸν ἀπομάξασθαι τὰ ἐμποδὼν	τῇ	σωτηρίᾳ καὶ τὸν τῦφον καὶ
[105]	καὶ μαθεῖν ἐξεζητήσατε, τὴν προαίρεσιν	τῇ	(σωτηρίᾳ συνάψαντες· ἐμποδὼν γὰρ ἵσταται
[77]	~(Ὥρα τοίνυν τῶν ἄλλων ἡμῖν	τῇ	τάξει προδιηνυσμένων ἐπὶ τὰς προφητικὰς
[42]	κατὰ θάλατταν ἐπταικότων, αὐτίκα μάλα	τῇ	Ταυρικῇ καταθύουσιν Ἀρτέμιδι· ταύτας σου
[42]	Πυθοκλῆς ἐν τρίτῳ Περὶ ὁμονοίας	τῇ	Ταυροπόλῳ Ἀρτέμιδι ἄνθρωπον ὁλοκαυτεῖν (ἱστορεῖ.
[42]	ὁ Μάριος, ὡς Δωρόθεος ἐν	τῇ	τετάρτῃ (Ἰταλικῶν ἱστορεῖ. Φιλάνθρωποί γε
[47]	ἔχω σοι Πολέμωνα δεικνύναι (ἐν	τῇ	τετάρτῃ τῶν Πρὸς Τίμαιον· μηδὲ
[51]	~Ῥωμαῖοι δὲ τὰ μέγιστα κατορθώματα	τῇ	Τύχῃ ἀνατιθέντες καὶ ταύτην μεγίστην
[89]	οὐδὲν ἐκ θεοῦ δεδώρηταί πω	τῇ	τῶν ἀνθρώπων γενέσει, εἰ μὴ
[42]	τραγῳδεῖ. Μόνιμος δ' ἱστορεῖ ἐν	τῇ	Τῶν Θαυμα σίων Συναγωγῇ ἐν
[62]	δὴ τῆς θεοδοξίας τὸ σχῆμα	τῇ	ὕλῃ περιτεθείκασιν; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν
[16]	αὖθις ὁ γεννήσας οὑτοσὶ Ζεὺς	τῇ	Φερεφάττῃ, τῇ ἰδίᾳ θυγατρί, μετὰ
[42]	ἐθυσάτην θυγατέρας· ὧν ὃ μὲν	τῇ	Φερεφάττῃ, ὡς Δημάρατος ἐν πρώτῃ
[115]	ἐσθίοντες ἐν σκότῳ διαιτᾶσθε, περικαταρρέοντες	τῇ	φθορᾷ. Ἀλλ' ἔστιν, ἔστιν (ἡ
[111]	ἄνθρωπον τὸν ἡδονῇ πεπλανημένον, τὸν	τῇ	φθορᾷ δεδεμένον, χερσὶν (ἡπλωμέναις ἔδειξε
[94]	εἰς βεβαίωσιν· οὐ γὰρ κυροῦται	τῇ	φθορᾷ· ἐμὴ γάρ ἐστιν πᾶσα
[42]	θεοὶ καὶ οὐχὶ μόνον ἐπιχαίροντες	τῇ	φρενοβλαβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, πρὸς δὲ
[100]	κακοῦ ἡ σύνεσις αὐτῷ, ὅτι	τῇ	φρονήσει κέχρηται κατηγόρῳ τὸ βέλτιστον
[79]	καὶ τὴν οἰκουμένην ὅλην καταλήψεται	τῇ	χειρὶ ὡς νοσσιάν. ~Τί σοι
[107]	τὰς θείας γραφὰς ἐναποσφραγισαμένους χρὴ	τῇ	ψυχῇ καλὸν ἀφετήριον σοφίαν ἡγεῖσθαι
[100]	δὲ εἰς ὦτα βαλόμενος καὶ	τῇ	ψυχῇ παρακούσας> παρὰ τῆς γνώμης
[117]	ἀνθρώποις, ὅταν ἐν αὐτῇ που	τῇ	ψυχῇ τὸ ὄντως καλὸν ὑπὸ
[1]	Ἑλληνικός) ἐτιθάσευε τὰ θηρία γυμνῇ	τῇ	ᾠδῇ καὶ δὴ τὰ δένδρα,
[69]	ἐν τῷ μαρσίππῳ καὶ ἐν	τῇ	ὡς ἔπος εἰπεῖν ῥυπώσῃ ψυχῇ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009