| Paragraphes |
|---|
| [107] |
μισθὸς
τῆς
εὑρέσεως
ζωὴ
παρὰ
|
θεῷ. |
Ἀγαλλιάσθωσαν
καὶ
εὐφρανθή
τωσαν
ἐπὶ |
| [122] |
αὐτοῦ,
σφᾶς
αὐτοὺς
ἐπιτρέπειν
τῷ
|
θεῷ, |
ἀγαπῶντας
κύριον
τὸν
θεὸν
καὶ |
| [51] |
νεὼν
τὸν
ἀφεδρῶνα
νείμαντες
τῇ
|
θεῷ. |
(Ἀλλὰ
γὰρ
ἀναισθήτῳ
λίθῳ
καὶ |
| [121] |
λόγου.
Οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ
τῷ
|
θεῷ |
αὐτῷ
ἀρεστόν,
εἰ
ἡμεῖς
τὰ |
| [34] |
ᾐτεῖτο
Διόνυσος·
βουλομένῳ
δὲ
τῷ
|
θεῷ |
γέγονεν
ἡ
αἴτησις,
καὶ
δὴ |
| [66] |
ὃς
οὐδὲν
μέλειν
οἴεται
τῷ
|
θεῷ, |
διὰ
πάντων
ἀσεβῶν.
Τί
γὰρ |
| [5] |
ἁγίῳ
πνεύματι
ἁρμοσάμενος,
ψάλλει
τῷ
|
θεῷ |
διὰ
τοῦ
πολυφώνου
ὀργάνου
καὶ |
| [95] |
σοι
ὡς
πατὴρ
πείθεσθαι
τῷ
|
θεῷ. |
Ἐὰν
γὰρ
ἀκούσητέ
μου"
φησί, |
| [8] |
ἁρπαγμὸν
ἡγήσατο
τὸ
εἶναι
ἴσα
|
θεῷ· |
ἐκένωσεν
δὲ
ἑαυτόν"
ὁ
φιλοικτίρμων |
| [103] |
ἀπόδος,
ἄνθρωπε,
τὰ
τροφεῖα
τῷ
|
θεῷ· |
ἐπίγνωθί
σου
τὸν
δεσπότην·
ἴδιον |
| [86] |
θεὸς
λαμβάνει.
Ἠλπίκαμεν
γὰρ
ἐπὶ
|
θεῷ |
ζῶντι,
ὅς
ἐστι
σωτὴρ
πάντων |
| [106] |
ἄνθρωπε,
τῷ
παθόντι
καὶ
(προσκυνουμένῳ,
|
θεῷ |
ζῶντι
πιστεύσατε
οἱ
δοῦλοι
τῷ |
| [20] |
τὰ
αἰδοῖα
καὶ
ἐπιδεικνύει
τῇ
|
θεῷ· |
ἣ
δὲ
τέρπεται
τῇ
ὄψει |
| [7] |
πάλαι
ἡμᾶς
(ἦν
γὰρ
ἐν
|
θεῷ) |
καὶ
τοῦ
εὖ
εἶναι
(νῦν |
| [95] |
τῷ
σοφῷ
τούτῳ
{δὴ}
τῷ
|
θεῷ |
καὶ
τῷ
Χριστῷ
κατακολουθητέον,
τοῦτο |
| [86] |
καπνοῦ.
Θεοσέβεια
δὲ
ἐξομοιοῦσα
τῷ
|
θεῷ |
κατὰ
τὸ
δυνατὸν
τὸν
ἄνθρωπον |
| [115] |
τῆς
ζωῆς,
πεισθῶμεν
προτρε
πομένῳ
|
θεῷ, |
μάθωμεν
αὐτόν,
ἵνα
ἵλεως
ᾖ, |
| [122] |
(καὶ
γὰρ
οὖν
φίλος
τῷ
|
θεῷ, |
μεσιτεύοντος
τοῦ
λόγου)
γίνεται
δὴ |
| [95] |
σκέψεως
ἀξιοῦτε,
οὐδ'
ὃ
πρέπει
|
θεῷ, |
ὅ
τι
ποτέ
ἐστι,
νενοηκότες. |
| [27] |
λόγος"
καὶ
συνταφεὶς
Χριστῷ
συνυψοῦται
|
θεῷ. |
Οἱ
δὲ
ἔτι
ἄπιστοι
τέκνα |
| [117] |
σεαυτὸν
ἀκρο
θίνιον
ἀνάστησον
τῷ
|
θεῷ, |
ὅπως
οὐκ
ἔργον
μόνον,
ἀλλὰ |
| [104] |
ἐκτρεπόμενοι.
(Οὐ
γὰρ
πιστεύουσι
τῷ
|
θεῷ |
οὐδὲ
ἐκμανθάνουσι
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ. |
| [110] |
ὁ
(λόγος
ἦν
ἐν
τῷ
|
θεῷ" |
οὔθ'
ὅτε
τὸ
πρῶτον
προεκηρύχθη, |
| [122] |
εἰς
τοσοῦτον
ὅμοιον
ἤδη
καὶ
|
θεῷ. |
(Οὐκ
ἀποκρύπτεται
γοῦν
ὁ
προφήτης |
| [115] |
πάντα
δὴ
πλεονεκτεῖ·
ἕπεται
τῷ
|
θεῷ, |
πείθεται
τῷ
πατρί,
ἔγνω
πλανώμενος |
| [119] |
διηγούμενος
εἰκόνα.
Ὄρος
ἐστὶ
τοῦτο
|
θεῷ |
πεφιλημένον,
οὐ
τραγῳδίαις
ὡς
Κιθαιρὼν |
| [106] |
πιστεύσατε
μόνῳ
τῷ
πάντων
ἀνθρώπων
|
θεῷ· |
πιστεύσατε
καὶ
μισθὸν
λάβετε
σωτηρίαν· |
| [106] |
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
ἀνθ
ρώπῳ
καὶ
|
θεῷ· |
πίστευσον,
ἄνθρωπε,
τῷ
παθόντι
καὶ |
| [122] |
παντὶ
σθένει
ἕπεσθαι
χρὴ
τῷ
|
θεῷ |
σωφρονοῦντας
καὶ
πάντα
αὐτοῦ
νομίζειν, |
| [61] |
τὴν
ἀκρασίαν,
ἀπιστεῖτε
δὲ
τῷ
|
θεῷ |
σωφροσύνην
μὴ
φέροντες·
καὶ
τὰ |
| [86] |
ἀπεικάσαι
κατ'
ἀξίαν
δυνάμενον
ἄνθρωπον
|
θεῷ. |
~Ταύτην
ὁ
ἀπόστολος
τὴν
διδασκαλίαν |
| [116] |
ἀπαιτεῖ.
~Πρόκειται
δὲ
ἀεὶ
τῷ
|
θεῷ |
τὴν
ἀνθρώπων
ἀγέλην
σῴζειν.
Ταύτῃ |
| [73] |
μαρτυρήσουσα,
μᾶλλον
δὲ
ἐξομολογουμένη
τῷ
|
θεῷ |
τὴν
μυθώδη
παρέκβασιν·
παρίτω
(δὴ |
| [115] |
τι
ἐνοίκιον
{τὴν
εὐσέβειαν}
τῷ
|
θεῷ |
τῆς
ἐνταῦθα
ἐνοικήσεως.
Χρύσεα
χαλκείων, |
| [105] |
ἢ
ἐν
αὐτῷ
{καὶ}
τῷ
|
θεῷ |
τὸ
μακάριον
θησαυρίσας,
ἔνθα
οὐ |
| [6] |
ἐν
αὐτῷ
πρότερον
γεγεννημένοι
τῷ
|
θεῷ, |
τοῦ
θεοῦ
λόγου
τὰ
λογικὰ |
| [1] |
νεκρῷ,
τῷ
Πυθικῷ,
ἀλλὰ
τῷ
|
θεῷ |
τῷ
πανσόφῳ
αὐτόνομον
ᾠδήν,
τῶν |
| [59] |
συμπαθῆ,
ὑπερπαθῆ·
ἀνάθημα
γεγόναμεν
τῷ
|
θεῷ |
ὑπὲρ
Χριστοῦ·
(ἡμεῖς
τὸ
γένος |
