Alphabétiquement     [«   »]
θεοσεβεῖς 1
θεοσεβῆ 1
θεοσεβητέον 1
θεοῦ 74
Θεοὺς 1
θεοὺς 25
θεούς 12
Fréquences     [«    »]
65 εἰ
63 ἐκ
72 μὴ
74 θεοῦ
74 οὐδὲ
77 πρὸς
83 οὐκ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

θεοῦ


Paragraphes
[107]   θεός. Καλὸς ὕμνος τοῦ  θεοῦ   ἀθάνατος ἄνθρωπος, δικαιοσύνῃ οἰκοδομούμενος, ἐν
[116]   τοῦ πνεύματος, ἐστι ῥῆμα  θεοῦ"   ἀκονήσωμεν. Οὕτως ἡμᾶς ἀπόστολος
[75]   τοῦτο ποιῶν ἐστι μείζων τοῦ  θεοῦ·   ἀλλ' ἔστι τόλμης καὶ βίας
[8]   φημι, λόγος τοῦ  θεοῦ   ἄνθρωπος γενόμενος, ἵνα δὴ καὶ
[87]   ἵνα ἄρτιος τοῦ  θεοῦ   ἄνθρωπος πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν
[56]   ταῦτα πρὸ τοῦ ἀγενήτου μετιόντες  (θεοῦ   βαθυτέρῳ περιπεπτώκατε ζόφῳ; Καλὸς
[5]   κατὰ δὲ τὴν πάτριον τοῦ  θεοῦ   βούλησιν, ἣν ἐζήλωσε Δαβίδ. (Ὁ
[120]   Χριστός, τοῦτο λόγος τοῦ  θεοῦ,   βραχίων κυρίου, δύναμις τῶν ὅλων,
[112]   ἀναγράφοντι, ἡμᾶς δὲ ἀπιστήσετε μαθητὰς  θεοῦ   γεγονότας, τὴν ὄντως ἀληθῆ σοφίαν
[114]   μεταβάλλων εἰς οὐρανούς, τοῦ  θεοῦ   γεωργός, δεξιὰ σημαίνων, λαοὺς δ'
[77]   τῷ σκότει, τὴν δὲ τοῦ  θεοῦ   γνῶσιν ἡλίῳ καὶ φωτί, ἄμφω
[89]   τοσοῦτον, οὗ μεῖζον οὐδὲν ἐκ  θεοῦ   δεδώρηταί πω τῇ τῶν ἀνθρώπων
[83]   καὶ ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ  θεοῦ,   διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν
[73]   διὰ πάντων τὴν δύναμιν τοῦ  θεοῦ   διήκειν νοεῖ, ὄφρ' ἔμπεδα πάντα
[104]   θεοῦ, τὸν δὲ ἄνθρωπον τοῦ  θεοῦ   διώκουσιν, οὐ κρῴζοντα, οὐ κλώζοντα,
[92]   δὲ υἱὸς εἶναι δυνάμενος τοῦ  θεοῦ   δουλεύειν ἥδεται; τίς οὐρανοῦ
[123]   τι περ εἶχον ἐκ  θεοῦ   ἐκχέων, ὡς ἂν ἐπὶ τὸ
[81]   καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ  θεοῦ   ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου,
[104]   (τὸ στέρεσθαι τῆς παρὰ τοῦ  θεοῦ   ἐπικουρίας. Ὀμμάτων μὲν οὖν
[72]   Ἀπόχρη καὶ τάδε εἰς ἐπίγνωσιν  θεοῦ   ἐπιπνοίᾳ θεοῦ πρὸς αὐτῶν μὲν
[92]   εἰληφότας καὶ ὄντας ὅλως τοῦ  θεοῦ   ἑτέρῳ δουλεύειν δεσπότῃ, πρὸς δὲ
[84]   ὄντως σήμερον ἀνελλιπὴς τοῦ  θεοῦ   ἡμέρα τοῖς αἰῶσι συνεκτείνεται. Ἀεὶ
[66]   ἡγούμενος περιτρέπεται, τὸν ἄμοιρον τοῦ  (θεοῦ   θεὸν δογματίζων. δὲ Ἐρέσιος
[119]   μίαν μυούμεναι, ἀλλ' αἱ τοῦ  θεοῦ   θυγατέρες, αἱ ἀμνάδες αἱ καλαί,
[122]   τοῖν φίλοιν τὰ (πάντα, τοῦ  θεοῦ   καὶ ἀνθρώπου. Ὥρα οὖν ἡμῖν
[98]   ἀνθρώπῳ, κατ' εἰκόνα" τοῦ  θεοῦ   καὶ καθ' ὁμοίωσιν" διὰ τοῦτο
[78]   δρακί; Ὅρα τὸ μέγεθος τοῦ  θεοῦ   καὶ καταπλάγηθι. Τοῦτον προσκυνήσωμεν, ἐφ'
[122]   ἀνθρώπου, ὅτι τὰ πάντα τοῦ  θεοῦ,   καὶ κοινὰ ἀμφοῖν τοῖν φίλοιν
[120]   καὶ τὸν ἕνα λόγον τοῦ  θεοῦ,   καὶ μὴ μόνον τῶν ἀλόγων
[92]   ὑμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιγεγονότας τοῦ  θεοῦ   καὶ παρ' αὐτοῦ τὴν ψυχὴν
[7]   ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου  θεοῦ   καὶ (σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
[94]   κυρίου κληρονομήσουσι τὴν δόξαν τοῦ  θεοῦ   καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ. Ποίαν,
[118]   σε λόγος τοῦ  θεοῦ,   καὶ τοῖς λιμέσι καθορμίσει τῶν
[2]   φανοτάτῃ φρονήσει εἰς ὄρος ἅγιον  (θεοῦ   καὶ χορὸν τὸν ἅγιον τὸν
[59]   μεμαθηκότες, οἱ τὴν οἰκονομίαν τοῦ  θεοῦ   κατανενοηκότες, οἱ ἐν καινότητι ζωῆς
[89]   ἐναγῆ τὸν ἅγιον ὑπολαμβάνετε τοῦ  θεοῦ   λόγον. ~Ἕπεται τοιγαροῦν ὑμῖν κατὰ
[5]   καὶ πρὸ αὐτοῦ, τοῦ  θεοῦ   λόγος, λύραν μὲν καὶ κιθάραν,
[6]   οὖν τὸ ὄργανον, τοῦ  θεοῦ   λόγος, κύριος, καὶ τὸ
[120]   ὄντως θεόν, συνυμνοῦντος ἡμῖν τοῦ  θεοῦ   λόγου. Ἀίδιος οὗτος Ἰησοῦς, εἷς
[6]   πρότερον γεγεννημένοι τῷ θεῷ, τοῦ  θεοῦ   λόγου τὰ λογικὰ πλάσματα ἡμεῖς,
[4]   δὴ τῷ λόγῳ ἄνθρωπος" γίνεται  θεοῦ"   Λύκους" δὲ ἄλλους ἀλληγορεῖ προβάτων
[50]   εἶπον, ἐπεψεύσαντο δὲ μάντιν, ἀλλὰ  θεοῦ   μεγάλοιο, τὸν οὐ χέρες ἔπλασαν
[122]   εὐγενῆ καὶ ταύτῃ εἰκόνα τοῦ  θεοῦ   μεθ' ὁμοιώσεως, καὶ λέγειν καὶ
[63]   (Ὅση γε δύναμις τοῦ  θεοῦ.   Μόνον αὐτοῦ τὸ βούλημα κοσμοποιία·
[6]   πατρί. Φιλάνθρωπον τὸ ὄργανον τοῦ  θεοῦ·   κύριος ἐλεεῖ, παιδεύει, προτρέπει,
[98]   Ἀττικῶν. Εἰκὼν" μὲν γὰρ τοῦ  θεοῦ"   λόγος αὐτοῦ (καὶ υἱὸς
[59]   λαός, νῦν δὲ λαὸς τοῦ  θεοῦ"   οἱ κατὰ τὸν Ἰωάννην οὐκ
[82]   παῖδες ἡμεῖς οἱ τρόφιμοι τοῦ  θεοῦ,   οἱ τοῦ πρωτοτόκου" γνήσιοι φίλοι,
[111]   λελυμένος, ἔτι παιδίον ἦν τοῦ  θεοῦ·   ὅτε δὲ ὑποπίπτων ἡδονῇ (ὄφις
[105]   οὐδὲν τῷ σπεύδοντι πρὸς γνῶσιν  θεοῦ,   οὐκ ἀπαιδευσία, οὐ πενία, οὐκ
[4]   φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν  θεοῦ,   οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν
[108]   εἰ δὲ σεαυτὸν ἀναγράφεις τοῦ  θεοῦ,   οὐρανὸς μέν σοι πατρίς,
[5]   καὶ αὐτὸς ὄργανόν ἐστι τοῦ  θεοῦ   παναρμόνιον, ἐμμελὲς καὶ ἅγιον, σοφία
[70]   ἀληθεῖς καὶ δόξαν τὴν τοῦ  θεοῦ   παρ' αὐτῶν ὠφέλησαι τῶν Ἑβραίων,
[72]   ἀληθινὴν ἐνδείκνυται. Οὐκ ἀπεκρύψατο τοῦ  θεοῦ   πέρι τί περ εἶχεν
[59]   ἐσμεν οἱ τὴν εἰκόνα τοῦ  θεοῦ   περιφέροντες ἐν τῷ ζῶντι καὶ
[115]   λόγον, καὶ τῇ ἐπῳδῇ τοῦ  θεοῦ   πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι μὲν παθῶν,
[112]   οὐ θῆλυ· καινὸς δὲ ἄνθρωπος  θεοῦ   πνεύματι ἁγίῳ μεταπεπλασμένος. ~Εἶθ' αἱ
[117]   ἀλλὰ καὶ χάρις ᾖς τοῦ  θεοῦ·   πρέπει δὲ ἄμφω τῷ Χριστοῦ
[72]   τάδε εἰς ἐπίγνωσιν θεοῦ ἐπιπνοίᾳ  θεοῦ   πρὸς αὐτῶν μὲν ἀναγεγραμμένα, πρὸς
[7]   ἀπόστολον χάρις τοῦ  θεοῦ   σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις ἐπεφάνη, παιδεύουσα
[120]   Ἰησοῦς, εἷς μέγας ἀρχιερεὺς  θεοῦ   τε ἑνὸς τοῦ αὐτοῦ καὶ
[120]   χαρίζομαι ὑμῖν, τὴν (γνῶσιν τοῦ  θεοῦ,   τέλειον ἐμαυτὸν χαρίζομαι. Τοῦτό εἰμι
[94]   ἐγχειρίζει ἀίδιος διαθήκη τοῦ  θεοῦ   τὴν ἀίδιον δωρεὰν χορηγοῦσα·
[67]   ἐπιζητῶ, οὐ τὰ ἔργα τοῦ  θεοῦ.   ~Τίνα δὴ λάβω παρὰ σοῦ
[2]   ἀίδιον νόμον, τὸν φερώνυμον τοῦ  θεοῦ,   τὸ ᾆσμα τὸ καινόν, τὸ
[103]   δεσπότην· ἴδιον εἶ πλάσμα τοῦ  θεοῦ·   τὸ δὲ οἰκεῖον αὐτοῦ πῶς
[100]   ἐπὶ τὴν γνῶσιν παρακαλοῦμεν τοῦ  θεοῦ,   τὸ οἰκεῖον αὐτοῦ καὶ ἐξαίρετον
[56]   Τί δὴ οὖν τὰ τοῦ  θεοῦ   τοῖς οὐ θεοῖς προσενείματε γέρα;
[104]   μὲν κόρακα τετιμήκασιν ὡς ἄγγελον  θεοῦ,   τὸν δὲ ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ
[10]   πῃ παρεκάλει ἑτοίμους γίνεσθαι εἰς  θεοῦ   τοῦ Χριστοῦ παρουσίαν, καὶ τοῦτο
[27]   λόγου νῦν υἱοὶ γεγόναμεν τοῦ  θεοῦ·   ὑμῖν δὲ καὶ ὑμέτερος
[8]   κύριος, ὃς ἐν μορφῇ  θεοῦ   ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ
[25]   θεοὺς ἀντὶ τοῦ μόνου ὄντος  θεοῦ,   ὥσπερ ἐκ τῆς πόρνης




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/02/2009