Paragraphes
[16]	κέντρον τὸν νάρθηκα ἐπικαλῶν, ὃν	δὴ	ἀναστέφουσιν οἱ βάκχοι. ~Βούλει καὶ
[110]	ἄνδρες γενόμενοι ἀπέρριψαν. ~Τάχει μὲν	δὴ	ἀνυπερβλήτῳ εὐνοίᾳ τε εὐπροσίτῳ ἡ
[95]	καὶ τῷ Χριστῷ κατακολουθητέον, τοῦτο	δὴ	βουλῆς καὶ σκέψεως ἀξιοῦτε, οὐδ'
[51]	πρίεται, περιξέεται, (γλύφεται. Κωφὴν μὲν	δὴ	γαῖαν ἀεικίζουσιν οἱ ἀγαλματο ποιοί,
[19]	ἐπὶ τραπέζης τιθέναι· οἴονται γὰρ	δὴ	ἐκ τοῦ αἵματος τοῦ ἀπορρυέντος
[25]	τοῦ σκότους καὶ ἀναλάμπουσα, οἷον	δὴ	ἐκεῖνο λέλεκταί τινι τὸ ὁρᾷς
[39]	οὖν γε Αἰγύπτιοι, ὧν νῦν	δὴ	ἐμνήσθην, κατὰ τὰς θρῃσκείας τὰς
[52]	ὁ μόνος ὄντως θεός. ~Καὶ	δὴ	ἔμπαλιν ἐν αὐταῖς που ταῖς
[56]	μάταιοι καὶ κενόφρονες (πάλιν γὰρ	δὴ	ἐπαναλήψομαι) τὸν ὑπερουράνιον βλασφημήσαντες τόπον
[7]	καὶ τοῦ εὖ εἶναι (νῦν	δὴ	ἐπεφάνη ἀνθρώποις) αὐτὸς οὗτος ὁ
[84]	ἄνοιαν καὶ θεὸν ἐπιβοωμένου, τί	δὴ	ἕτερον ὑπολείπεται τοῖς ἀπίστοις ἢ
[33]	βίος ἀκρασίᾳ βραχὺς ἦν) ἵνα	δὴ	ἡμῖν τὸν ἀλεξίκακον (σπείρῃ θεόν.
[69]	καὶ ἀνέχων (φύσιν. Ὁ μὲν	δὴ	θεός, ὥσπερ καὶ ὁ παλαιὸς
[77]	λυγρὰ καὶ νιφετούς, κρύσταλλα· τί	δὴ	καθ' ἓν ἐξαγορεύω; Οὐρανοῦ ἡγεῖται,
[62]	θηρῶν τε φόνοισιν. (Καὶ γὰρ	δὴ	καὶ ἀπηγόρευται ἡμῖν ἀναφανδὸν ἀπατηλὸν
[24]	ἤδη καιρός, ὥσπερ Εὐρυσθεῖ, ἀτὰρ	δὴ	καὶ ἡμῖν ὑπουργῆσαι τὸν τρισκαιδέκατον
[44]	(παραστῆσαι πρῶτοι μεμύθευνται. Καὶ γὰρ	δὴ	καὶ κατὰ χρόνους ὕστερον ἀνέπλαττον
[46]	κίονας ἵστων ἐκ λίθων· ἃ	δὴ	καὶ ξόανα (προσηγορεύετο διὰ τὸ
[13]	εἰ καὶ ἄλλοι τινές, ἀτὰρ	δὴ	καὶ οἱ μῦθοι οἱ τοιοίδε
[64]	καὶ φιλίαν καταριθμεῖται. (Ἄθεοι μὲν	δὴ	καὶ οὗτοι, σοφίᾳ τινὶ ἀσόφῳ
[112]	καὶ κατειλήφασι καὶ ἀνεκήρυξαν. Καὶ	δὴ	καὶ πᾶς, ὡς ἔπος εἰπεῖν,
[8]	τοῦ θεοῦ ἄνθρωπος γενόμενος, ἵνα	δὴ	καὶ σὺ παρὰ ἀνθρώπου μάθῃς,
[85]	ὁ θεὸς καὶ ἀπειλεῖ· καὶ	δὴ	καὶ τὸ τέλος τῆς ἀπειλῆς
[5]	ὑπεριδών, κόσμον δὲ τόνδε καὶ	δὴ	καὶ τὸν σμικρὸν κόσμον, τὸν
[32]	ἄλλας τὰς μυρίας· ἐν αἷς	δὴ	καὶ τοσαύταις οὔσαις ἔτι τοῦ
[34]	ἥτις αὐτῶν δόξει καλή. ~Ἴθι	δὴ	καὶ τοὺς ἀγῶνας ἐν βραχεῖ
[55]	τὰ μνημεῖα καλινδούμενα" περὶ ἃ	δὴ	καὶ ὑποφαίνονται ἀμυδρῶς σκιοειδῆ φαντάσματα"
[93]	τὴν ἀίδιον διώκομεν σωτηρίαν, ἀτὰρ	δὴ	καὶ ὧν αὐτὸς αἰνίττεται ὁ
[48]	ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὅστις ἦν, ὃν	δὴ	κατ' ἐξοχὴν πρὸς πάντων σεβασμοῦ
[99]	ἀπατηλῶν ὑποκρίσεων ἄγνοια αἰτία, ἣ	δὴ	κατασκευασθεῖσα τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος
[68]	τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ. ~Τίνα	δὴ	λάβω παρὰ σοῦ συνεργὸν τῆς
[22]	(τελευτήσαντας ἅσσα οὐδὲ ἔλπονται. Τίσι	δὴ	μαντεύεται Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος; Νυκτιπόλοις,
[96]	μετὰ τοῦτο ὅπως ἔχει· καὶ	δὴ	μή τις ὑμᾶς τοῦδε τοῦ
[112]	γέγονεν τῷ (λόγῳ. Οὐ γὰρ	δὴ	μύθῳ μὲν ἐπιστεύετε ποιητικῷ τὸν
[17]	ἀπατή σαντες παιδαριώδεσιν ἀθύρμασιν, οὗτοι	δὴ	οἱ Τιτᾶνες διέσπασαν, ἔτι νηπίαχον
[5]	εἰς τάξιν ἐνέτεινε συμφωνίας, ἵνα	δὴ	ὅλος ὁ κόσμος αὐτῷ ἁρμονία
[74]	γε πάντας ὁρᾶται. Οὕτως μὲν	δὴ	Ὀρφεὺς χρόνῳ τέ ποτε συνῆκεν
[73]	θεῷ τὴν μυθώδη παρέκβασιν· παρίτω	(δὴ	ὅστις καὶ βούλεται ποιητὴς πρῶτος.
[20]	(τοῦτο Ἀθήνησι γένος ἤνθησεν. Καὶ	δὴ	(οὐ γὰρ ἀνήσω μὴ οὐχὶ
[28]	πρῶτον Ἡφαίστου καὶ Ἀθηνᾶς (ἐνταῦθα	δὴ	οὐκέτι παρθένος ἡ Ἀθηνᾶ) δεύτερον
[122]	μεμηνέναι τοὺς πολλοὺς ὁμολογοῦσιν. Οὐ	δὴ	οὖν ἀμφιβάλλειν αἱρεῖ ὁ λόγος,
[68]	Εἰ βούλει, τὸν Πλάτωνα. Πῇ	δὴ	οὖν ἐξιχνευτέον τὸν θεόν, ὦ
[84]	προτροπήν· ὁρᾶτε τὴν τιμήν· τί	δὴ	οὖν ἔτι τὴν χάριν εἰς
[42]	τὰς τῆς ἀσεβείας συνθέσεις. ~(Φέρε	δὴ	οὖν καὶ τοῦτο προσθῶμεν, ὡς
[2]	ἐδόκει ὑποκριτὴς γεγονέναι μουσικῆς. ~Πῇ	δὴ	οὖν μύθοις κενοῖς πεπιστεύκατε, θέλγεσθαι
[80]	καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις" νῦν	δὴ	οὖν σύνετε, ὦ ἄνθρωποι, κατὰ
[122]	θεῷ, μεσιτεύοντος τοῦ λόγου) γίνεται	δὴ	οὖν τὰ πάντα τοῦ ἀνθρώπου,
[56]	οὐσίας συλήσαντες τὸ θεῖον. Τί	δὴ	οὖν τὰ τοῦ θεοῦ τοῖς
[6]	σοφία ὑπερκόσμιος, οὐράνιος λόγος. ~Τί	δὴ	οὖν τὸ ὄργανον, ὁ τοῦ
[103]	τὴν πρᾶξιν λεγέτω θεόν. ~Εἰ	δὴ	οὖν τούτων οὐδὲ ἓν θεὸς
[32]	παρὰ Μυρσίλῳ τῷ Λεσβίῳ. ~Ἀκούετε	δὴ	οὖν τῶν παρ' ὑμῖν θεῶν
[56]	πάντα ταῦτα ὅσα ὁρᾷς; Τί	δὴ	οὖν, ὦ μάταιοι καὶ κενόφρονες
[43]	ἀνδροκτασία ἡ τοιαύτη θυσία. ~Τί	δὴ	οὖν, ὦ σοφώτατοι τῶν ἄλλων
[89]	ἀνατρέπειν οὐκ εὔλογον. Καὶ τί	δὴ	οὐχὶ τῇ πρώτῃ τροφῇ, τῷ
[72]	ὅστις εἰς δόξαν βλέπει, ὡς	δὴ	παρ' ἐκείνης τευξόμενος καλοῦ τινος.
[97]	ὅτι δικαιότατος. (Βᾶτ' εἰς ὁδὸν	δὴ	πᾶς ὁ χειρῶναξ λεώς, οἳ
[27]	ἀχέων λωφήσετε θυμόν. (Τὰ μὲν	δὴ	πλεῖστα μεμύθευται καὶ πέπλασται περὶ
[115]	δὲ πειθόμενος αὐτῷ κατὰ πάντα	δὴ	πλεονεκτεῖ· ἕπεται τῷ θεῷ, πείθεται
[85]	καὶ εὐτρεπίζειν παρήγγειλεν Ἰωάννης, τούτοις	δὴ	(προσώχθισεν ὁ θεὸς καὶ ἀπειλεῖ·
[44]	εἰς ἐπίδοσιν ἐλθοῦσα καὶ πολλὴ	δὴ	ῥυεῖσα, δημιουργὸς πολλῶν καθίσταται δαιμόνων,
[72]	ἐκείνης τευξόμενος καλοῦ τινος. (Ἐνταῦθα	δὴ	σαφῶς, οἶμαι, διδάσκει ὁποῖός ἐστιν
[57]	ἐλέγχηται· ἐναπο μέμακται γὰρ πάνυ	δὴ	σαφῶς τὰ εἴδη τῶν ἀγαλμάτων
[52]	ὑπ' αὐτῶν τῶν θεῶν, οἷς	δὴ	(τὰ ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος μὲν
[1]	θηρία γυμνῇ τῇ ᾠδῇ καὶ	δὴ	τὰ δένδρα, τὰς φηγούς, μετεφύτευε
[62]	τὰς χεῖρας τὰς Ἀπελλικάς, αἳ	δὴ	τῆς θεοδοξίας τὸ σχῆμα τῇ
[51]	οὐχ αἵματος, οὐ καπνοῦ, ᾧ	δὴ	τιμώμενοι καὶ τυφόμενοι ἐκμελαίνονται· ἀλλ'
[5]	φθόγγους τούτους κιρνὰς ἐμμελῶς. Καὶ	δὴ	τὸ ᾆσμα τὸ ἀκήρατον, ἔρεισμα
[18]	τῶν ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών, ἧς	δὴ	τὸ γέρας λαχεῖν" ὁμολογοῦσιν ὑμῶν
[7]	τῷ δεισιδαιμονίας ἀθλίῳ δεσμῷ, τοῦτο	δὴ	τὸ λεγόμενον, ζῶντας ἐπιφέρων (συνέθαψεν
[67]	τοὺς παῖδας τοὺς ἑαυτῶν, τοῦτο	δὴ	τὸ λεγόμενον, κλαυθμυριζομένους ἐθίζομεν παρηγορεῖσθαι
[40]	ἁμαρτιῶν δῆτα οὐ πεπειραμένοι. Ἐνταῦθα	δὴ	τὸ παροιμιῶδες ἐπιφθέγξασθαι ἁρμόττει πατὴρ
[108]	βίου τὸν θεὸν ἐπίγνωτε, ὡς	δὴ	τὸ τέλος ὑμῖν τοῦ βίου
[47]	ἄλλων ὀστῶν Ἰνδικοῦ θηρίου. Καὶ	δὴ	τὸν ἱστοροῦντα Διονύσιον ἐν τῷ
[11]	ὁμοίως τέθνηκε νάματα μαντικὰ καὶ	δὴ	τοῦ τύφου κενὰ ὀψὲ μέν,
[97]	τῶν ἀνθρώπων ἀποθνῄσκοντας. Θεοὺς δὲ	δὴ	τοὺς ὁρατοὺς καὶ τὸν σύγκλυδα
[106]	(πτερῶσαι προῄρηται τοὺς γηγενεῖς) ἵνα	δὴ	τοὺς χηραμοὺς καταλίποντες οἰκήσητε τοὺς
[20]	καὶ τὸ Κηρύκων τὸ ἱεροφαντικὸν	δὴ	(τοῦτο Ἀθήνησι γένος ἤνθησεν. Καὶ
[71]	Ἀντισθένης μὲν γὰρ οὐ Κυνικὸν	δὴ	τοῦτο ἐνενόησεν, Σωκράτους δὲ ἅτε
[101]	τὸν φόβον, ἐπιφθεγγομένους τὸ ποιητικὸν	δὴ	τοῦτο· πῇ δὴ χρήματα πολλὰ
[19]	τελετὴν Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν· αὐτὼ γὰρ	δὴ	τούτω τὼ ἀδελφοκτόνω τὴν κίστην
[67]	τὴν πρὸς τῶν δοκήσει σοφῶν	δὴ	τούτων καταγγελλομένην, μηδέν τι νηπίων
[36]	τῆς χειρὸς (οὐτασθῆναι λέγει. Εἰ	δὴ	τραύματα, καὶ αἵματα· οἱ γὰρ
[95]	καὶ εἰ τῷ σοφῷ τούτῳ	{δὴ}	τῷ θεῷ καὶ τῷ Χριστῷ
[4]	τῶν ὄφεων μετανοήσαι ἑκών, ἑπόμενος	δὴ	τῷ λόγῳ ἄνθρωπος" γίνεται θεοῦ"
[8]	δίκην Ἑβραίοις νεφέλης. Τούτῳ μὲν	δὴ	τῷ φόβῳ τοὺς σκληροκαρδίους προὔτρεπεν·
[42]	ξένων παρ' αὑτοῖς ἕλωσι, τούτων	δὴ	τῶν κατὰ θάλατταν ἐπταικότων, αὐτίκα
[34]	θεῷ γέγονεν ἡ αἴτησις, καὶ	δὴ	ὑπισχνεῖται παρέξειν αὐτῷ, εἰ ἀναζεύξοι,
[15]	ἢ γυναικός) τῆς Δηοῦς, ἧς	δὴ	χάριν Βριμὼ προσα γορευθῆναι λέγεται,
[7]	ἔστ' ἂν καὶ συμφθαρῶσιν. Οὗ	δὴ	χάριν (εἷς γὰρ ὁ ἀπατεὼν
[31]	καὶ κατέπαυον τῆς (ὀργῆς. Οὗ	δὴ	χάριν ἡ Μεγακλὼ χαριστήριον αὐτὰς
[68]	ἐνέστακταί τις ἀπόρροια θεϊκή. Οὗ	δὴ	χάριν καὶ ἄκοντες μὲν ὁμολογοῦσιν
[48]	καὶ ἀναμίξας ἔχρωσε κυάνῳ, οὗ	δὴ	χάριν μελάντερον τὸ χρῶμα τοῦ
[24]	ἄλλοις Σκυθῶν διδάσκαλον (νόσου. Ὧν	δὴ	χάριν (οὐ γὰρ οὐδαμῶς ἀποκρυπτέον)
[101]	τὸ ποιητικὸν δὴ τοῦτο· πῇ	δὴ	χρήματα πολλὰ φέρω τάδε; Πῇ
[115]	πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι μὲν παθῶν, ἃ	δὴ	ψυχῆς νόσοι, ἀποσπασθῆναι δὲ ἁμαρτίας;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009