Alphabétiquement     [«   »]
δεύτερον 2
δευτέρῳ 1
δέχεται 1
δὴ 95
δή 6
δῆθεν 4
δηλαδὴ 2
Fréquences     [«    »]
93 ἐπὶ
87 τε
85 τῇ
95 δὴ
99
109 οὐ
113 εἰς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

δὴ


Paragraphes
[16]   κέντρον τὸν νάρθηκα ἐπικαλῶν, ὃν  δὴ   ἀναστέφουσιν οἱ βάκχοι. ~Βούλει καὶ
[110]   ἄνδρες γενόμενοι ἀπέρριψαν. ~Τάχει μὲν  δὴ   ἀνυπερβλήτῳ εὐνοίᾳ τε εὐπροσίτῳ
[95]   καὶ τῷ Χριστῷ κατακολουθητέον, τοῦτο  δὴ   βουλῆς καὶ σκέψεως ἀξιοῦτε, οὐδ'
[51]   πρίεται, περιξέεται, (γλύφεται. Κωφὴν μὲν  δὴ   γαῖαν ἀεικίζουσιν οἱ ἀγαλματο ποιοί,
[19]   ἐπὶ τραπέζης τιθέναι· οἴονται γὰρ  δὴ   ἐκ τοῦ αἵματος τοῦ ἀπορρυέντος
[25]   τοῦ σκότους καὶ ἀναλάμπουσα, οἷον  δὴ   ἐκεῖνο λέλεκταί τινι τὸ ὁρᾷς
[39]   οὖν γε Αἰγύπτιοι, ὧν νῦν  δὴ   ἐμνήσθην, κατὰ τὰς θρῃσκείας τὰς
[52]   μόνος ὄντως θεός. ~Καὶ  δὴ   ἔμπαλιν ἐν αὐταῖς που ταῖς
[56]   μάταιοι καὶ κενόφρονες (πάλιν γὰρ  δὴ   ἐπαναλήψομαι) τὸν ὑπερουράνιον βλασφημήσαντες τόπον
[7]   καὶ τοῦ εὖ εἶναι (νῦν  δὴ   ἐπεφάνη ἀνθρώποις) αὐτὸς οὗτος
[84]   ἄνοιαν καὶ θεὸν ἐπιβοωμένου, τί  δὴ   ἕτερον ὑπολείπεται τοῖς ἀπίστοις
[33]   βίος ἀκρασίᾳ βραχὺς ἦν) ἵνα  δὴ   ἡμῖν τὸν ἀλεξίκακον (σπείρῃ θεόν.
[69]   καὶ ἀνέχων (φύσιν. μὲν  δὴ   θεός, ὥσπερ καὶ παλαιὸς
[77]   λυγρὰ καὶ νιφετούς, κρύσταλλα· τί  δὴ   καθ' ἓν ἐξαγορεύω; Οὐρανοῦ ἡγεῖται,
[62]   θηρῶν τε φόνοισιν. (Καὶ γὰρ  δὴ   καὶ ἀπηγόρευται ἡμῖν ἀναφανδὸν ἀπατηλὸν
[24]   ἤδη καιρός, ὥσπερ Εὐρυσθεῖ, ἀτὰρ  δὴ   καὶ ἡμῖν ὑπουργῆσαι τὸν τρισκαιδέκατον
[44]   (παραστῆσαι πρῶτοι μεμύθευνται. Καὶ γὰρ  δὴ   καὶ κατὰ χρόνους ὕστερον ἀνέπλαττον
[46]   κίονας ἵστων ἐκ λίθων·  δὴ   καὶ ξόανα (προσηγορεύετο διὰ τὸ
[13]   εἰ καὶ ἄλλοι τινές, ἀτὰρ  δὴ   καὶ οἱ μῦθοι οἱ τοιοίδε
[64]   καὶ φιλίαν καταριθμεῖται. (Ἄθεοι μὲν  δὴ   καὶ οὗτοι, σοφίᾳ τινὶ ἀσόφῳ
[112]   καὶ κατειλήφασι καὶ ἀνεκήρυξαν. Καὶ  δὴ   καὶ πᾶς, ὡς ἔπος εἰπεῖν,
[8]   τοῦ θεοῦ ἄνθρωπος γενόμενος, ἵνα  δὴ   καὶ σὺ παρὰ ἀνθρώπου μάθῃς,
[85]   θεὸς καὶ ἀπειλεῖ· καὶ  δὴ   καὶ τὸ τέλος τῆς ἀπειλῆς
[5]   ὑπεριδών, κόσμον δὲ τόνδε καὶ  δὴ   καὶ τὸν σμικρὸν κόσμον, τὸν
[32]   ἄλλας τὰς μυρίας· ἐν αἷς  δὴ   καὶ τοσαύταις οὔσαις ἔτι τοῦ
[34]   ἥτις αὐτῶν δόξει καλή. ~Ἴθι  δὴ   καὶ τοὺς ἀγῶνας ἐν βραχεῖ
[55]   τὰ μνημεῖα καλινδούμενα" περὶ  δὴ   καὶ ὑποφαίνονται ἀμυδρῶς σκιοειδῆ φαντάσματα"
[93]   τὴν ἀίδιον διώκομεν σωτηρίαν, ἀτὰρ  δὴ   καὶ ὧν αὐτὸς αἰνίττεται
[48]   ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὅστις ἦν, ὃν  δὴ   κατ' ἐξοχὴν πρὸς πάντων σεβασμοῦ
[99]   ἀπατηλῶν ὑποκρίσεων ἄγνοια αἰτία,  δὴ   κατασκευασθεῖσα τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος
[68]   τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ. ~Τίνα  δὴ   λάβω παρὰ σοῦ συνεργὸν τῆς
[22]   (τελευτήσαντας ἅσσα οὐδὲ ἔλπονται. Τίσι  δὴ   μαντεύεται Ἡράκλειτος Ἐφέσιος; Νυκτιπόλοις,
[96]   μετὰ τοῦτο ὅπως ἔχει· καὶ  δὴ   μή τις ὑμᾶς τοῦδε τοῦ
[112]   γέγονεν τῷ (λόγῳ. Οὐ γὰρ  δὴ   μύθῳ μὲν ἐπιστεύετε ποιητικῷ τὸν
[17]   ἀπατή σαντες παιδαριώδεσιν ἀθύρμασιν, οὗτοι  δὴ   οἱ Τιτᾶνες διέσπασαν, ἔτι νηπίαχον
[5]   εἰς τάξιν ἐνέτεινε συμφωνίας, ἵνα  δὴ   ὅλος κόσμος αὐτῷ ἁρμονία
[74]   γε πάντας ὁρᾶται. Οὕτως μὲν  δὴ   Ὀρφεὺς χρόνῳ τέ ποτε συνῆκεν
[73]   θεῷ τὴν μυθώδη παρέκβασιν· παρίτω  (δὴ   ὅστις καὶ βούλεται ποιητὴς πρῶτος.
[20]   (τοῦτο Ἀθήνησι γένος ἤνθησεν. Καὶ  δὴ   (οὐ γὰρ ἀνήσω μὴ οὐχὶ
[28]   πρῶτον Ἡφαίστου καὶ Ἀθηνᾶς (ἐνταῦθα  δὴ   οὐκέτι παρθένος Ἀθηνᾶ) δεύτερον
[122]   μεμηνέναι τοὺς πολλοὺς ὁμολογοῦσιν. Οὐ  δὴ   οὖν ἀμφιβάλλειν αἱρεῖ λόγος,
[68]   Εἰ βούλει, τὸν Πλάτωνα. Πῇ  δὴ   οὖν ἐξιχνευτέον τὸν θεόν,
[84]   προτροπήν· ὁρᾶτε τὴν τιμήν· τί  δὴ   οὖν ἔτι τὴν χάριν εἰς
[42]   τὰς τῆς ἀσεβείας συνθέσεις. ~(Φέρε  δὴ   οὖν καὶ τοῦτο προσθῶμεν, ὡς
[2]   ἐδόκει ὑποκριτὴς γεγονέναι μουσικῆς. ~Πῇ  δὴ   οὖν μύθοις κενοῖς πεπιστεύκατε, θέλγεσθαι
[80]   καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις" νῦν  δὴ   οὖν σύνετε, ἄνθρωποι, κατὰ
[122]   θεῷ, μεσιτεύοντος τοῦ λόγου) γίνεται  δὴ   οὖν τὰ πάντα τοῦ ἀνθρώπου,
[56]   οὐσίας συλήσαντες τὸ θεῖον. Τί  δὴ   οὖν τὰ τοῦ θεοῦ τοῖς
[6]   σοφία ὑπερκόσμιος, οὐράνιος λόγος. ~Τί  δὴ   οὖν τὸ ὄργανον, τοῦ
[103]   τὴν πρᾶξιν λεγέτω θεόν. ~Εἰ  δὴ   οὖν τούτων οὐδὲ ἓν θεὸς
[32]   παρὰ Μυρσίλῳ τῷ Λεσβίῳ. ~Ἀκούετε  δὴ   οὖν τῶν παρ' ὑμῖν θεῶν
[56]   πάντα ταῦτα ὅσα ὁρᾷς; Τί  δὴ   οὖν, μάταιοι καὶ κενόφρονες
[43]   ἀνδροκτασία τοιαύτη θυσία. ~Τί  δὴ   οὖν, σοφώτατοι τῶν ἄλλων
[89]   ἀνατρέπειν οὐκ εὔλογον. Καὶ τί  δὴ   οὐχὶ τῇ πρώτῃ τροφῇ, τῷ
[72]   ὅστις εἰς δόξαν βλέπει, ὡς  δὴ   παρ' ἐκείνης τευξόμενος καλοῦ τινος.
[97]   ὅτι δικαιότατος. (Βᾶτ' εἰς ὁδὸν  δὴ   πᾶς χειρῶναξ λεώς, οἳ
[27]   ἀχέων λωφήσετε θυμόν. (Τὰ μὲν  δὴ   πλεῖστα μεμύθευται καὶ πέπλασται περὶ
[115]   δὲ πειθόμενος αὐτῷ κατὰ πάντα  δὴ   πλεονεκτεῖ· ἕπεται τῷ θεῷ, πείθεται
[85]   καὶ εὐτρεπίζειν παρήγγειλεν Ἰωάννης, τούτοις  δὴ   (προσώχθισεν θεὸς καὶ ἀπειλεῖ·
[44]   εἰς ἐπίδοσιν ἐλθοῦσα καὶ πολλὴ  δὴ   ῥυεῖσα, δημιουργὸς πολλῶν καθίσταται δαιμόνων,
[72]   ἐκείνης τευξόμενος καλοῦ τινος. (Ἐνταῦθα  δὴ   σαφῶς, οἶμαι, διδάσκει ὁποῖός ἐστιν
[57]   ἐλέγχηται· ἐναπο μέμακται γὰρ πάνυ  δὴ   σαφῶς τὰ εἴδη τῶν ἀγαλμάτων
[52]   ὑπ' αὐτῶν τῶν θεῶν, οἷς  δὴ   (τὰ ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος μὲν
[1]   θηρία γυμνῇ τῇ ᾠδῇ καὶ  δὴ   τὰ δένδρα, τὰς φηγούς, μετεφύτευε
[62]   τὰς χεῖρας τὰς Ἀπελλικάς, αἳ  δὴ   τῆς θεοδοξίας τὸ σχῆμα τῇ
[51]   οὐχ αἵματος, οὐ καπνοῦ,  δὴ   τιμώμενοι καὶ τυφόμενοι ἐκμελαίνονται· ἀλλ'
[5]   φθόγγους τούτους κιρνὰς ἐμμελῶς. Καὶ  δὴ   τὸ ᾆσμα τὸ ἀκήρατον, ἔρεισμα
[18]   τῶν ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών, ἧς  δὴ   τὸ γέρας λαχεῖν" ὁμολογοῦσιν ὑμῶν
[7]   τῷ δεισιδαιμονίας ἀθλίῳ δεσμῷ, τοῦτο  δὴ   τὸ λεγόμενον, ζῶντας ἐπιφέρων (συνέθαψεν
[67]   τοὺς παῖδας τοὺς ἑαυτῶν, τοῦτο  δὴ   τὸ λεγόμενον, κλαυθμυριζομένους ἐθίζομεν παρηγορεῖσθαι
[40]   ἁμαρτιῶν δῆτα οὐ πεπειραμένοι. Ἐνταῦθα  δὴ   τὸ παροιμιῶδες ἐπιφθέγξασθαι ἁρμόττει πατὴρ
[108]   βίου τὸν θεὸν ἐπίγνωτε, ὡς  δὴ   τὸ τέλος ὑμῖν τοῦ βίου
[47]   ἄλλων ὀστῶν Ἰνδικοῦ θηρίου. Καὶ  δὴ   τὸν ἱστοροῦντα Διονύσιον ἐν τῷ
[11]   ὁμοίως τέθνηκε νάματα μαντικὰ καὶ  δὴ   τοῦ τύφου κενὰ ὀψὲ μέν,
[97]   τῶν ἀνθρώπων ἀποθνῄσκοντας. Θεοὺς δὲ  δὴ   τοὺς ὁρατοὺς καὶ τὸν σύγκλυδα
[106]   (πτερῶσαι προῄρηται τοὺς γηγενεῖς) ἵνα  δὴ   τοὺς χηραμοὺς καταλίποντες οἰκήσητε τοὺς
[20]   καὶ τὸ Κηρύκων τὸ ἱεροφαντικὸν  δὴ   (τοῦτο Ἀθήνησι γένος ἤνθησεν. Καὶ
[71]   Ἀντισθένης μὲν γὰρ οὐ Κυνικὸν  δὴ   τοῦτο ἐνενόησεν, Σωκράτους δὲ ἅτε
[101]   τὸν φόβον, ἐπιφθεγγομένους τὸ ποιητικὸν  δὴ   τοῦτο· πῇ δὴ χρήματα πολλὰ
[19]   τελετὴν Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν· αὐτὼ γὰρ  δὴ   τούτω τὼ ἀδελφοκτόνω τὴν κίστην
[67]   τὴν πρὸς τῶν δοκήσει σοφῶν  δὴ   τούτων καταγγελλομένην, μηδέν τι νηπίων
[36]   τῆς χειρὸς (οὐτασθῆναι λέγει. Εἰ  δὴ   τραύματα, καὶ αἵματα· οἱ γὰρ
[95]   καὶ εἰ τῷ σοφῷ τούτῳ  {δὴ}   τῷ θεῷ καὶ τῷ Χριστῷ
[4]   τῶν ὄφεων μετανοήσαι ἑκών, ἑπόμενος  δὴ   τῷ λόγῳ ἄνθρωπος" γίνεται θεοῦ"
[8]   δίκην Ἑβραίοις νεφέλης. Τούτῳ μὲν  δὴ   τῷ φόβῳ τοὺς σκληροκαρδίους προὔτρεπεν·
[42]   ξένων παρ' αὑτοῖς ἕλωσι, τούτων  δὴ   τῶν κατὰ θάλατταν ἐπταικότων, αὐτίκα
[34]   θεῷ γέγονεν αἴτησις, καὶ  δὴ   ὑπισχνεῖται παρέξειν αὐτῷ, εἰ ἀναζεύξοι,
[15]   γυναικός) τῆς Δηοῦς, ἧς  δὴ   χάριν Βριμὼ προσα γορευθῆναι λέγεται,
[7]   ἔστ' ἂν καὶ συμφθαρῶσιν. Οὗ  δὴ   χάριν (εἷς γὰρ ἀπατεὼν
[31]   καὶ κατέπαυον τῆς (ὀργῆς. Οὗ  δὴ   χάριν Μεγακλὼ χαριστήριον αὐτὰς
[68]   ἐνέστακταί τις ἀπόρροια θεϊκή. Οὗ  δὴ   χάριν καὶ ἄκοντες μὲν ὁμολογοῦσιν
[48]   καὶ ἀναμίξας ἔχρωσε κυάνῳ, οὗ  δὴ   χάριν μελάντερον τὸ χρῶμα τοῦ
[24]   ἄλλοις Σκυθῶν διδάσκαλον (νόσου. Ὧν  δὴ   χάριν (οὐ γὰρ οὐδαμῶς ἀποκρυπτέον)
[101]   τὸ ποιητικὸν δὴ τοῦτο· πῇ  δὴ   χρήματα πολλὰ φέρω τάδε; Πῇ
[115]   πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι μὲν παθῶν,  δὴ   ψυχῆς νόσοι, ἀποσπασθῆναι δὲ ἁμαρτίας;




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/02/2009