Paragraphes |
[65] |
Οὐκ
ἀπεκρυ
ψάμην
οὐδὲ
τὴν
|
τούτων |
ἄγνοιαν.
Εἰ
γὰρ
καὶ
τὰ |
[66] |
ἐμψύχους
ὄντας.
Οὐ
σιωπήσομαι
τὴν
|
τούτων |
ἀναισχυντίαν·
Ξενοκράτης
(Καλχηδόνιος
οὗτος)
ἑπτὰ |
[54] |
οἱ
παλαιοί,
καταφρονοῦντες
τῶν
μύθων
|
τούτων, |
ἀνέδην
διὰ
τὸ
ἐξ
ἀνθρώπων |
[70] |
θεοσέβειαν
μαντεύεται;
Σοφώ
τερα,
φησίν,
|
τούτων |
βαρβάρων
τὰ
γένη.
Οἶδά
σου |
[42] |
τῶν
ξένων
παρ'
αὑτοῖς
ἕλωσι,
|
τούτων |
δὴ
τῶν
κατὰ
θάλατταν
ἐπταικότων, |
[4] |
ὁ
θεὸς
ἐκ
τῶν
λίθων
|
τούτων |
ἐγεῖραι
τέκνα
τῷ
Ἀβραάμ"
Ὃς |
[4] |
ἐχιδνῶν"
κέκληκέ
που·
ἀλλὰ
καὶ
|
τούτων |
εἴ
τις
τῶν
ὄφεων
μετανοήσαι |
[98] |
καλῶν,
οἱ
μικροτέχναι.
Οὐδείς
που
|
τούτων |
ἔμπνουν
εἰκόνα
δεδημιούργηκεν,
οὐδὲ
μὴν |
[40] |
δῆλον
ὡς
οὗτοι
καὶ
οἱ
|
τούτων |
ἐπιτιμότεροι,
οἱ
μεγάλοι
δαίμονες,
ὁ |
[43] |
ἔχω
σοι
βελτίονα,
τῶν
ὑμεδαπῶν
|
τούτων |
θεῶν,
τῶν
δαιμό
νων,
ἐπιδεῖξαι |
[51] |
γε
ἀμείνους
εἰσὶ
τῶν
ξοάνων
|
τούτων |
καὶ
τῶν
ἀγαλμάτων
τέλεον
ὄντων |
[67] |
πρὸς
τῶν
δοκήσει
σοφῶν
δὴ
|
τούτων |
καταγγελλομένην,
μηδέν
τι
νηπίων
μᾶλλον |
[42] |
(Ἰταλικῶν
ἱστορεῖ.
Φιλάνθρωποί
γε
ἐκ
|
τούτων |
καταφαίνονται
οἱ
δαίμονες·
πῶς
δὲ |
[64] |
οὐ
τιμήσαντες,
γῆν
δὲ
τὴν
|
τούτων |
μητέρα
ἐκθειάσαντες
καὶ
Ποσειδῶνα
μὲν |
[6] |
πρό
γε
τοῦ
κόσμου
τοῦδε
|
τούτων |
οὐδὲ
εἷς,
πρὸ
δὲ
τῆς |
[103] |
λεγέτω
θεόν.
~Εἰ
δὴ
οὖν
|
τούτων |
οὐδὲ
ἓν
θεὸς
εἶναι
νομίζεται |
[97] |
καὶ
τὸν
σύγκλυδα
τῶν
γενητῶν
|
τούτων |
ὄχλον
ὁ
προσκυνῶν
καὶ
προσεταιριζόμενος, |
[102] |
ἐνιαυτὸς
οὐδὲ
χρόνος
ὁ
ἐκ
|
τούτων |
συμπληρούμενος,
οὕτως
οὐδὲ
ἥλιος
οὐδὲ |
[108] |
θεόν
σου.
Εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
τούτων |
τὰ
παραπληρώματα,
λόγιοι
νόμοι
καὶ |
[58] |
Ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
πιθήκους
οἱ
|
τούτων |
τροφεῖς
καὶ
μελεδωνοὶ
τεθαυμάκασιν,
ὅτι |