Paragraphes |
[37] |
θεός,
οὐ
παιδεραστεῖ,
οὐ
φιλεῖ,
|
οὐ |
βιάζεται,
καίτοι
πολλαὶ
καὶ
καλαὶ |
[100] |
Ὥσπερ
οὖν
τὸν
ἵππον
ἀροῦν
|
οὐ |
βιαζόμεθα
οὐδὲ
τὸν
ταῦρον
κυνηγετεῖν, |
[115] |
σωτηρίους
δῆθεν
ἀποδέχονται,
ὑμεῖς
δὲ
|
οὐ |
βούλεσθε
τὸν
οὐράνιον
αὐτὸν
περιάψασθαι, |
[89] |
τούτου
ἔθους
ἐμισήθη
ἡ
θεοσέβεια·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἐμισήθη
ποτὲ
ἢ |
[98] |
ἀνδριᾶσι
(πιστεύσωσιν.
Ἡκόντων
οὖν
αὖθις,
|
οὐ |
γὰρ
ἀνήσω
καλῶν,
οἱ
μικροτέχναι. |
[20] |
Ἀθήνησι
γένος
ἤνθησεν.
Καὶ
δὴ
|
(οὐ |
γὰρ
ἀνήσω
μὴ
οὐχὶ
εἰπεῖν) |
[38] |
πλάνην
τὴν
περὶ
τοὺς
θεούς·
|
οὐ |
γὰρ
ἀπὸ
δρυός
εἰσι
παλαιφάτου |
[73] |
ἀλήθειαν
δυναμένῳ.
~(Ἴτω
δὲ
ἡμῖν
|
(οὐ |
γὰρ
αὐταρκεῖ
μόνον
ἡ
φιλοσοφία) |
[37] |
Ζεύς;
Γεγήρακε
μετὰ
τοῦ
πτεροῦ·
|
οὐ |
γὰρ
δήπου
μετανοεῖ
τοῖς
ἐρωτικοῖς |
[85] |
οἱ
παλαιοὶ
τῶν
Ἑβραίων
πλανῆται·
|
οὐ |
γὰρ
εἰσελθεῖν
εἰς
τὴν
κατάπαυσιν |
[76] |
αὐτοὺς
ἀδικίας
ὀφλισκάνειν;
Εἰ
δ'
|
οὐ |
γὰρ
ἔσται,
τῷ
λόγῳ
δὲ |
[18] |
παρακατατίθεται
κατα
θάψαι.
Ὃ
δέ,
|
οὐ |
γὰρ
ἠπείθησε
Διί,
εἰς
τὸν |
[53] |
τοῦ
Ὀλυμπίου
ἐπιγράψας
Παντάρκης
καλός"
|
οὐ |
γὰρ
καλὸς
αὐτῷ
ὁ
Ζεύς, |
[94] |
γῆ
οὐ
πραθήσεται
εἰς
βεβαίωσιν·
|
οὐ |
γὰρ
κυροῦται
τῇ
φθορᾷ·
ἐμὴ |
[49] |
οὕτως
ὡς
Γανυμήδην
ὁ
Ζεύς·
|
οὐ |
γὰρ
κωλύεται
ῥᾳδίως
ἐπιθυμία
φόβον |
[117] |
μιμητὴν
ὁμοῦ
καὶ
θεραπευτὴν
γενέσθαι·
|
οὐ |
γὰρ
μιμεῖσθαί
τις
δυνήσεται
τὸν |
[56] |
ἐγὼ
πατεῖν,
οὐ
προσκυνεῖν
μεμελέτηκα·
|
οὐ |
γάρ
μοι
θέμις
ἐμπιστεῦσαί
ποτε |
[24] |
διδάσκαλον
(νόσου.
Ὧν
δὴ
χάριν
|
(οὐ |
γὰρ
οὐδαμῶς
ἀποκρυπτέον)
θαυμά
ζειν |
[44] |
καὶ
(νεὼς
ἀνοικοδομοῦσα,
τοὺς
δή–
|
οὐ |
γὰρ
οὐδὲ
τούτους
σιωπή
σομαι, |
[68] |
παρὰ
σοῦ
συνεργὸν
τῆς
ζητήσεως;
|
οὐ |
γὰρ
παντάπασιν
ἀπεγνώκαμέν
σε.
Εἰ |
[96] |
λόγου
παραθήσομαι
(πειθώ.
Ὑμεῖς
δέ,
|
οὐ |
γὰρ
τὰ
πάτρια
ὑμᾶς
ἔτι |
[10] |
τὸν
θεόν,
καθαρσίων
μεταλάμβανε
θεοπρεπῶν,
|
οὐ |
δάφνης
πετάλων
καὶ
ταινιῶν
τινων |
[82] |
τοῦ
λόγου
ἀκροώμενος
τοῦ
θείου
|
οὐ |
δέδιας;
Οὐκ
ἀγωνιᾷς;
Οὐχὶ
ἅμα |
[76] |
ὑμῶν
τοὺς
θεοὺς
καὶ
λοιδορεῖσθαι
|
οὐ |
δεδίασιν
οὐδὲ
καθ'
ὁπόσον
αὐτοῖς. |
[108] |
ἔστι
παρ'
αὐτοῖς
κολάκων
γένη,
|
οὐ |
δεισιδαι
μονοῦσιν
ἰχθύες,
οὐκ
εἰδωλολατρεῖ |
[34] |
Διόνυσος,
ὅτεῳ
μαίνονται
καὶ
ληναΐζουσιν"
|
οὐ |
διὰ
τὴν
μέθην
τοῦ
σώματος, |
[47] |
φασί
τινες,
Βρυάξιος
ἦν
τέχνη,
|
οὐ |
διαφέρομαι·
ἔχεις
καὶ
τοῦτον
ἀγαλματουργόν· |
[53] |
(Οἱ
δὲ
τῶν
ἀγαλμάτων
δημιουργοὶ
|
οὐ |
δυσωποῦσιν
ὑμῶν
τοὺς
ἔμφρονας
τῆς |
[72] |
ὁ
ἀπὸ
τῆς
Στοᾶς
φιλόσοφος,
|
οὐ |
θεογονίαν
ποιητικήν,
θεολογίαν
δὲ
ἀληθινὴν |
[102] |
Εἰ
δὲ
ἔρις
καὶ
μάχη
|
οὐ |
θεοί,
οὐδὲ
Ἄρης
οὐδὲ
Ἐνυώ. |
[40] |
τὸν
Δία.
~Εἶεν
δή·
ἐπειδὴ
|
οὐ |
θεοί,
οὓς
θρῃσκεύετε,
αὖθις
ἐπισκέψασθαί |
[102] |
οἱ
κεραυνοὶ
καὶ
οἱ
ὄμβροι
|
οὐ |
θεοί,
πῶς
τὸ
πῦρ
καὶ |
[56] |
οὖν
τὰ
τοῦ
θεοῦ
τοῖς
|
οὐ |
θεοῖς
προσενείματε
γέρα;
Τί
δὲ |
[63] |
θείαν
μὲν
τέχνην,
πλὴν
ἀλλ'
|
οὐ |
θεὸν
προσκυνοῦσιν
ἥλιόν
τε
καὶ |
[51] |
ἀναπείθοντες·
προσκυνοῦσιν
δὲ
οἱ
θεοποιοὶ
|
οὐ |
θεοὺς
καὶ
δαίμονας
κατά
γε |
[112] |
Ἰουδαῖος
οὔτε
Ἕλλην,
οὐκ
ἄρρεν,
|
οὐ |
θῆλυ·
καινὸς
δὲ
ἄνθρωπος
θεοῦ |
[91] |
δεσμωτήρια·
οὗτοί
μοι
δοκοῦσι
πενθεῖν,
|
οὐ |
θρῃσκεύειν
τοὺς
θεούς,
ἐλέου
μᾶλλον |
[34] |
οὐκ
ἀμισθί·
ὁ
δὲ
μισθὸς
|
οὐ |
καλός,
ἀλλὰ
Διονύσῳ
καλός·
καὶ |
[94] |
ἀμισθεί
σοι
δειχθήσεται
ὁ
θεός·
|
οὐ |
καπηλεύεται
ἡ
ἀλήθεια,
δίδωσί
σοι |
[51] |
μέλει,
οὐ
κνίσης,
οὐχ
αἵματος,
|
οὐ |
καπνοῦ,
ᾧ
δὴ
τιμώμενοι
καὶ |
[109] |
τὸ
αὐστηρὸν
τῆς
σωτηρίας
ὑπομένειν
|
οὐ |
καρτερεῖτε,
καθάπερ
δὲ
τῶν
σιτίων |
[34] |
(ὑπόσχεσιν.
Μαθὼν
ἀπῆρεν·
ἐπανῆλθεν
αὖθις·
|
οὐ |
κατα
λαμβάνει
τὸν
Πρόσυμνον
(ἐτεθνήκει |
[5] |
διαταθέν,
ἡρμόσατο
τόδε
τὸ
πᾶν,
|
οὐ |
κατὰ
τὴν
Θρᾴκιον
μουσικήν,
τὴν |
[90] |
βιῶναι
καλῶς
κατὰ
τὸν
θεόν,
|
οὐ |
(κατὰ
τὸ
ἔθος;
Θεὸς
μὲν |
[95] |
οὐκ
ἐκκλίνομεν
τὴν
κόλασιν;
Τί
|
οὐ |
καταδεχόμεθα
τὴν
δωρεάν;
Τί
δὲ |
[108] |
φονεύσεις,
οὐ
μοιχεύσεις,
οὐ
παιδοφθορήσεις,
|
οὐ |
κλέψεις,
οὐ
ψευδο
μαρτυρήσεις,
ἀγαπήσεις |
[104] |
τοῦ
θεοῦ
διώκουσιν,
οὐ
κρῴζοντα,
|
οὐ |
κλώζοντα,
φθεγγόμενον
δέ,
οἶμαι,
λογικῶς |
[51] |
χρυσίῳ
πλουσίῳ
οὐθ'
ὁτιοῦν
μέλει,
|
οὐ |
κνίσης,
οὐχ
αἵματος,
οὐ
καπνοῦ, |
[104] |
δὲ
ἄνθρωπον
τοῦ
θεοῦ
διώκουσιν,
|
οὐ |
κρῴζοντα,
οὐ
κλώζοντα,
φθεγγόμενον
δέ, |
[37] |
γεγηρακέναι.
Δράκων
ὁ
Ζεὺς
οὐκέτι,
|
οὐ |
κύκνος
ἐστίν,
οὐκ
ἀετός,
οὐκ |
[71] |
ἀληθείας
ἐπιδράξαιντο.
Ἀντισθένης
μὲν
γὰρ
|
οὐ |
Κυνικὸν
δὴ
τοῦτο
ἐνενόησεν,
Σωκράτους |
[59] |
ἅγιον,
λαὸς
περιούσιος,
οἱ
ποτὲ
|
οὐ |
λαός,
νῦν
δὲ
λαὸς
τοῦ |
[105] |
μακάριον
θησαυρίσας,
ἔνθα
οὐ
σής,
|
οὐ |
λῃστής,
οὐ
πειρατής,
(ἀλλ'
ὁ |
[53] |
τοὺς
δαίμονας,
οὐ
τὰ
ἀγάλματα,
|
οὐ |
μᾶλλον
ἢ
τὰς
ψηφῖδας
τὰς |
[39] |
θηρία,
ἀλλ'
οὐ
μοιχικά,
ἀλλ'
|
οὐ |
μάχλα,
παρὰ
φύσιν
δὲ
θηρεύει |
[112] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν,
ὁ
Χριστὸς
|
οὐ |
μερίζεται·
οὔτε
βάρβαρός
ἐστιν
οὔτε |
[82] |
γραφή,
τὸν
ὄντως
ὄντα
πατέρα
|
οὐ |
μὴ
ἀπολάβητε,
οὐδ'
οὐ
μὴ |
[82] |
πατέρα
οὐ
μὴ
ἀπολάβητε,
οὐδ'
|
οὐ |
μὴ
εἰσελεύσεσθέ
ποτε
εἰς
τὴν |
[114] |
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν
|
οὐ |
μὴ
μνησθῶ.
~Δεξώμεθα
τοὺς
νόμους |
[47] |
ἀλήθειαν,
ἤδη
μὲν
αὐτόθεν
δῆλον·
|
οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
ἀποδείξεως
ποσῆς |
[108] |
καὶ
οἱ
νόμοι;
Οὐ
φονεύσεις,
|
οὐ |
μοιχεύσεις,
οὐ
παιδοφθορήσεις,
οὐ
κλέψεις, |
[39] |
γὰρ
εἰ
καὶ
θηρία,
ἀλλ'
|
οὐ |
μοιχικά,
ἀλλ'
οὐ
μάχλα,
παρὰ |
[61] |
ὡς
τὰ
Ἡρακλέους
ἀθλήματα.
Τούτων
|
οὐ |
μόνον
τῆς
χρήσεως,
πρὸς
δὲ |
[81] |
σὺ
δὲ
τὸν
μὲν
θεὸν
|
οὐ |
νοεῖς,
τὸν
(δὲ
οὐρανὸν
προσκυνεῖς, |
[66] |
τῆς
αἱρέσεως
πατήρ,
τῶν
ὅλων
|
οὐ |
νοήσας
τὸν
πατέρα,
τὸν
καλούμενον |
[7] |
ὡς
θεὸς
χορηγήσῃ.
Ὃ
δὲ
|
οὐ |
νῦν
γε
πρῶτον
ᾤκτειρεν
ἡμᾶς |
[65] |
νουσιν
ἀπάτην·
ἀγάλματα
μὲν
θεῶν
|
οὐ |
ξύλα
καὶ
λίθους
ὑπειλήφασιν
ὥσπερ |
[37] |
ἄνθρωπος
ἐρωτικός·
οὐχ
ἵπταται
θεός,
|
οὐ |
παιδεραστεῖ,
οὐ
φιλεῖ,
οὐ
βιάζεται, |
[108] |
νόμοι;
Οὐ
φονεύσεις,
οὐ
μοιχεύσεις,
|
οὐ |
παιδοφθορήσεις,
οὐ
κλέψεις,
οὐ
ψευδο |
[47] |
ἀποδείξεως
ποσῆς
(ἐπιδεομένου
τοῦ
τόπου
|
οὐ |
παραιτητέον.
Τὸν
μὲν
οὖν
Ὀλυμπίασι |
[120] |
πατρός.
Ὦ
πᾶσαι
μὲν
εἰκόνες,
|
οὐ |
πᾶσαι
δὲ
ἐμφερεῖς·
διορθώσασθαι
ὑμᾶς |
[39] |
οἳ
τοὺς
Αἰγυπτίους
ὁσημέραι
γελῶντες
|
οὐ |
παύεσθε,
ὁποῖοί
τινες
καὶ
περὶ |
[94] |
ἡμῶν
πατήρ,
ὁ
ὄντως
πατήρ,
|
οὐ |
παύεται
προτρέπων,
νουθετῶν,
παιδεύων,
φιλῶν· |
[105] |
ἔνθα
οὐ
σής,
οὐ
λῃστής,
|
οὐ |
πειρατής,
(ἀλλ'
ὁ
τῶν
ἀγαθῶν |
[105] |
πρὸς
γνῶσιν
θεοῦ,
οὐκ
ἀπαιδευσία,
|
οὐ |
πενία,
οὐκ
ἀδοξία,
οὐκ
ἀκτημοσύνη· |
[40] |
δὲ
ἴσως,
οἱ
ἁμαρτιῶν
δῆτα
|
οὐ |
πεπειραμένοι.
Ἐνταῦθα
δὴ
τὸ
παροιμιῶδες |
[113] |
μέλι
καὶ
κηρίον.
Πῶς
γὰρ
|
οὐ |
ποθεινὸς
ὁ
τὸν
ἐν
σκότει |
[95] |
ἐπισκέψασθαι
μεθύετε·
καὶ
εἰ
ὑβριστέον,
|
οὐ |
πολυπραγμονεῖτε,
ἀλλ'
ᾗ
τάχος
ὑβρίζετε. |
[94] |
ὑπισχνεῖται
λέγων·
καὶ
ἡ
γῆ
|
οὐ |
πραθήσεται
εἰς
βεβαίωσιν·
οὐ
γὰρ |
[6] |
τε
καὶ
ἀνθρώπους
ὀνειρώσσοντες·
ἀλλ'
|
οὐ |
πρό
γε
τοῦ
κόσμου
τοῦδε |
[56] |
προσλαβοῦσα.
Γῆν
δὲ
ἐγὼ
πατεῖν,
|
οὐ |
προσκυνεῖν
μεμελέτηκα·
οὐ
γάρ
μοι |
[105] |
θεῷ
τὸ
μακάριον
θησαυρίσας,
ἔνθα
|
οὐ |
σής,
οὐ
λῃστής,
οὐ
πειρατής, |
[24] |
τὴν
πλάνην
γε
ὑπωπτευκότας,
ὅπερ
|
οὐ |
σμικρὸν
εἰς
ἀλήθειαν
(φρονήσεως
ζώπυρον |
[116] |
πέρατα
τῆς
γῆς
ἐπιπνεύσας
μέλος
|
οὐ |
συνάξει
ἄρα
τοὺς
εἰρηνικοὺς
στρατιώτας |
[79] |
αὐτῶν,
καὶ
προσευχόμενοι
θεοῖς
οἳ
|
οὐ |
σώσουσιν
αὐτούς.
(Εἶθ'
ὑποβάς
ἐγώ" |
[53] |
ἢ
δυσωποῦνται
οὐ
τοὺς
δαίμονας,
|
οὐ |
τὰ
ἀγάλματα,
οὐ
μᾶλλον
ἢ |
[67] |
τὸν
ἡλίου
φωταγωγόν·
θεὸν
ἐπιζητῶ,
|
οὐ |
τὰ
ἔργα
τοῦ
θεοῦ.
~Τίνα |
[32] |
ἁγνὸς
καὶ
σύμβουλος
ἀγαθός·
ἀλλ'
|
οὐ |
ταῦτα
ἡ
Στερόπη
λέγει
οὐδὲ |
[60] |
καινότητι
ζωῆς
περιπατεῖν"
μεμελετηκότες.
~Ἀλλ'
|
οὐ |
ταῦτα
φρονοῦσιν
οἱ
πολλοί·
ἀπορρίψαντες |
[86] |
ὀλιγωροῦσιν,
καθάπερ
ὁ
Ἰθακήσιος
γέρων
|
οὐ |
τῆς
ἀληθείας
καὶ
τῆς
ἐν |
[9] |
σαφηνίζει
τὸ
πᾶν·
Ἀκουσάτω
ἡ
|
οὐ |
τίκτουσα·
ῥηξάτω
φωνὴν
ἡ
οὐκ |
[64] |
καὶ
λίθους
μὲν
ἢ
ξύλα
|
οὐ |
τιμήσαντες,
γῆν
δὲ
τὴν
τούτων |
[3] |
ἐπῳδαῖς
ἐσχάτῃ
δουλείᾳ
καταζεύξαντες.
(Ἀλλ'
|
οὐ |
τοιόσδε
ὁ
ᾠδὸς
ὁ
ἐμὸς |
[105] |
ὄντες
οὐκ
ἀλγεῖτε,
οὐκ
ἀγανακτεῖτε,
|
οὐ |
τὸν
οὐρανὸν
ἰδεῖν
καὶ
τὸν |
[2] |
γε
ὁ
Εὔνομος
ὁ
ἐμὸς
|
οὐ |
τὸν
Τερπάνδρου
νόμον
οὐδὲ
τὸν |
[53] |
οὐδὲ
μὴν
φοβοῦνται
ἢ
δυσωποῦνται
|
οὐ |
τοὺς
δαίμονας,
οὐ
τὰ
ἀγάλματα, |
[119] |
Ὄρος
ἐστὶ
τοῦτο
θεῷ
πεφιλημένον,
|
οὐ |
τραγῳδίαις
ὡς
Κιθαιρὼν
ὑποκείμενον,
ἀλλὰ |
[75] |
ὁ
Ἀντισθένης
ἔλεγεν
αὐτοῖς
μεταιτοῦσιν·
|
οὐ |
τρέφω
τὴν
(μητέρα
τῶν
θεῶν, |
[1] |
θερόμενοι
ἡλίῳ.
Ἦιδον
δὲ
ἄρα
|
οὐ |
τῷ
δράκοντι
τῷ
νεκρῷ,
τῷ |
[122] |
ἡμῶν
ἐθέλει
μόνων
κεκλῆσθαι
πατήρ,
|
οὐ |
τῶν
ἀπειθούντων.
Καὶ
γὰρ
οὖν |
[13] |
ἐν
κυνηγίᾳ
διαφθαρῆναι
Ἀπολλόδωρος
λέγει,
|
οὐ |
φθόνος·
(ὑμῶν
δεδόξασται
τὰ
μυστήρια |
[43] |
Φιλόδωρος
ὑμῶν
ὁ
Φοῖβος,
ἀλλ'
|
οὐ |
φιλάνθρωπος.
Προὔδωκε
τὸν
Κροῖσον
τὸν |
[37] |
οὐχ
ἵπταται
θεός,
οὐ
παιδεραστεῖ,
|
οὐ |
φιλεῖ,
οὐ
βιάζεται,
καίτοι
πολλαὶ |
[62] |
δι'
ἀναισθησίαν
τοῖς
ἀνδριᾶσιν
ἀποτελεσθῆτε,
|
οὐ |
φροντίζετε·
(πάνυ
γοῦν
ἐμφανῶς
καὶ |
[50] |
μάντιν,
ἀλλὰ
θεοῦ
μεγάλοιο,
τὸν
|
οὐ |
χέρες
ἔπλασαν
ἀνδρῶν
εἰδώλοις
ἀλάλοις |
[93] |
γε
καὶ
ἐράσμιος
ἡ
κληρονομία,
|
οὐ |
χρυσίον,
οὐκ
ἄργυρος,
οὐκ
ἐσθής, |
[108] |
μοιχεύσεις,
οὐ
παιδοφθορήσεις,
οὐ
κλέψεις,
|
οὐ |
ψευδο
μαρτυρήσεις,
ἀγαπήσεις
κύριον
τὸν |
[50] |
ὑμῖν
παραθήσομαι
τὴν
προφῆτιν
Σίβυλλαν
|
οὐ |
ψευδοῦς
Φοίβου
χρησμηγόρον,
ὅν
τε |
[77] |
ἐκλογὴν
διδάσκει·
τὸ
γὰρ
ψεῦδος
|
οὐ |
ψιλῇ
τῇ
παραθέσει
τἀληθοῦς
διασκεδάννυται, |