HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὡραιότερα 1
ὡρμη 1
Ὡς 4
ὡς 132
ὥς 13
ὣς 2
ὡσαύτως 1

Fréquences [« »]
113 εἰς
99 ἢ
109 οὐ
132 ὡς
157 οἱ
161 τοὺς
169 ἡ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

ὡς

Paragraphes

[104]   καὶ τὸν μὲν κόρακα τετιμήκασιν ὡς ἄγγελον θεοῦ, τὸν δὲ ἄνθρωπον

[37]   δυσφόρει) ὡς Λήδα, ὡς κύκνος, ὡς ἀετός, ὡς ἄνθρωπος ἐρωτικός, ὡς

[26]   δρεπόμενοι καρποὺς Δηὼ τὸν σῖτον, ὡς Ἀθηναῖοι, καὶ Διόνυσον τὴν ἄμπελον,

[57]   μὴ ἀπατάτω δὲ τὸν ἄνθρωπον ὡς ἀλήθεια. Ἕστηκεν ὁ ἵππος ἡσυχῇ,

[11]   νεκυομαντεῖαι σκότῳ παραδιδόσθων. Μανικὰ ταῦτα ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπων ἀπίστων σοφιστήρια καὶ

[100]   οὐρανοῦ γενόμενον θέαν, φυτὸν οὐράνιον" ὡς ἀληθῶς, ἐπὶ τὴν γνῶσιν παρακαλοῦμεν

[103]   θεόν. Τρὶς γὰρ μύριοί εἰσιν" ὡς ἀληθῶς ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ δαίμονες"

[46]   ἀγάλματα αὐτὰ ἐπισκοπεῖν παραθείην, ἐπιόντες ὡς ἀληθῶς λῆρον εὑρήσετε τὴν συνήθειαν,

[120]   μὴ βλέπων. ~Ὢ τῶν ἁγίων ὡς ἀληθῶς μυστηρίων, ὢ φωτὸς ἀκηράτου.

[33]   θεόν. Διὸς υἱὸς Ἡρακλῆς, Διὸς ὡς ἀληθῶς, ὁ ἐκ μακρᾶς γεννώμενος

[76]   κατέχευαν ὑπ' ἀνδροφόνοιο Λυκούργου. (Ἄξιος ὡς ἀληθῶς Σωκρατικῆς διατριβῆς ὁ Εὐριπίδης

[87]   πίστεως ἐν Χριστῷ. Ἱερὰ γὰρ ὡς ἀληθῶς τὰ ἱεροποιοῦντα καὶ θεοποιοῦντα

[51]   ἀγάλματα ὅπερ ἐστίν. Ἔστιν γὰρ ὡς ἀληθῶς τὸ ἄγαλμα ὕλη νεκρὰ

[25]   καὶ παρηγμέναι τῆς εὐθείας, ὀλέθριαι ὡς ἀληθῶς, τὸ οὐράνιον φυτόν" τὸν

[10]   (Σὺ δὲ εἰ ποθεῖς ἰδεῖν ὡς ἀληθῶς τὸν θεόν, καθαρσίων μεταλάμβανε

[23]   γύναιον πενθοῦν καὶ μόρια ἄρρητα ὡς ἀληθῶς ὑπ' αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσιν,

[123]   περ εἶχον ἐκ θεοῦ ἐκχέων, ὡς ἂν ἐπὶ τὸ μέγιστον τῶν

[105]   (ὁ γὰρ τοῦ δικαίου ζηλωτής, ὡς ἂν τοῦ ἀνενδεοῦς ἐραστής, ὀλιγοδεής,

[50]   Ἀγυιέα θυρωρὸν ἱστάντες. Εἰ γὰρ ὡς ἀναισθήτους ὑβρίζουσιν, τί προσκυνοῦσιν ὡς

[24]   τραχήλου τινὰ μηναγυρτικὰ ἐξηρτημένον, κατετόξευσεν, ὡς ἄνανδρον αὐτόν τε παρ' Ἕλλησι

[66]   μὲν αὐτῶν τὸ ἄπειρον καθύμνησαν, ὡς Ἀναξίμανδρος (Μιλήσιος ἦν) καὶ Ἀναξαγόρας

[37]   Λήδα, ὡς κύκνος, ὡς ἀετός, ὡς ἄνθρωπος ἐρωτικός, ὡς δράκων. ~Ἤδη

[100]   βέλτιστον οὐχ ἑλόμενος· πέφυκε (γὰρ ὡς ἄνθρωπος οἰκείως ἔχειν πρὸς θεόν.

[42]   δὴ οὖν καὶ τοῦτο προσθῶμεν, ὡς ἀπάνθρωποι καὶ μισάνθρωποι δαίμονες εἶεν

[89]   τῶν ἐγχειρουμένων ἐστίν, ὑποδεῖξαι ὑμῖν ὡς ἀπὸ μανίας καὶ τοῦ τρισαθλίου

[78]   προσώπου σου ὄρη τακή σονται, ὡς ἀπὸ προσώπου πυρὸς τήκεται κηρός.

[29]   τοὺς ὄνους ἱερεύοντες μὴ παυέσθων, ὡς Ἀπολλόδωρός φησι καὶ Καλλίμαχος, Φοῖβος

[90]   παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω" ὡς ἀπολλύει δεισιδαιμονία καὶ σῴζει θεοσέβεια.

[15]   Κυβέλῃ καὶ Κορύβασιν. Τεθρυλήκασιν δὲ ὡς ἄρα ἀποσπάσας ὁ Ζεὺς τοῦ

[36]   ἑκών. Ἠγνόει γὰρ ὁ θεὸς ὡς ἄρα Λυκάων ὁ Ἀρκὰς ὁ

[64]   τὸ ξίφος μόνον πήξαντες ἐπιθύειν ὡς Ἄρει· ἔστι δὲ Σκυθῶν τὸ

[64]   ἀμφὶ τὸν Ἡράκλειτον τὸ πῦρ ὡς ἀρχέγονον σέβοντες πεπόνθασιν· τὸ γὰρ

[14]   τὴν τομὴν τὸ κῦμα βεβιασμένων) ὡς ἀσελγῶν ὑμῖν μορίων ἄξιος {Ἀφροδίτη}

[87]   τῶν ἄλλων ἁγίων τὰς προτροπὰς ὡς αὐτὸν τὸν κύριον τὸν φιλάνθρωπον·

[54]   τῇ (στολῇ τοῦ Ἑρμοῦ ἐκέχρητο, ὡς αὐτὸς μαρτυρεῖ) ὅπου γε καὶ

[114]   καὶ τὸ σκότος τὸ ἐμποδὼν ὡς ἀχλὺν ὄψεως καταγαγόντες τὸν ὄντως

[49]   γενόμενον, Ἀντίνοον, ὃν ἀνιέρωσεν οὕτως ὡς Γανυμήδην ὁ Ζεύς· οὐ γὰρ

[43]   χωμεν ἄρκῳ ἢ λέοντι, ἐκτρεπόμεθα, ὡς δ' ὅτε τίς τε δράκοντα

[3]   πικρὰν τῶν τυραννούντων δαιμό νων, ὡς δὲ τὸν πρᾶον καὶ φιλάνθρωπον

[51]   κατελεεῖν τοὺς πλανωμένους τῆς ἀνοίας ὡς δειλαίους· εἰ γὰρ καί τινα

[81]   σαλευθήσονται καὶ οἱ οὐρανοὶ εἱλιγήσονται ὡς δέρρις ἐκτεινόμενοι καὶ συστελλόμενοι" (αὗται

[72]   πᾶς ὅστις εἰς δόξαν βλέπει, ὡς δὴ παρ' ἐκείνης τευξόμενος καλοῦ

[108]   τοῦ βίου τὸν θεὸν ἐπίγνωτε, ὡς δὴ τὸ τέλος ὑμῖν τοῦ

[42]   ὧν ὃ μὲν τῇ Φερεφάττῃ, ὡς Δημάρατος ἐν πρώτῃ Τραγῳδουμένων, ὃ

[7]   ἀρχῇ μετὰ τοῦ πλάσαι παρασχὼν ὡς δημιουργός, τὸ εὖ ζῆν ἐδίδαξεν

[7]   τὸ εὖ ζῆν ἐδίδαξεν ἐπιφανεὶς ὡς διδάσκαλος, (ἵνα τὸ ἀεὶ ζῆν

[37]   ὡς ἀετός, ὡς ἄνθρωπος ἐρωτικός, ὡς δράκων. ~Ἤδη δὲ καὶ αὐτοὶ

[42]   δὲ τοῖς Ἀποτροπαίοις, ὁ Μάριος, ὡς Δωρόθεος ἐν τῇ τετάρτῃ (Ἰταλικῶν

[15]   ψευδῆ τῆς βιαίας συμπλοκῆς ἐκτιννύων, ὡς ἑαυτὸν δῆθεν ἐκτεμών. (Τὰ σύμβολα

[34]   διὰ τὴν μέθην τοῦ σώματος, ὡς ἐγὼ οἶμαι, τοσοῦτον ὅσον διὰ

[123]   ἑλέσθαι, ἢ κρίσιν ἢ χάριν· ὡς ἔγωγε οὐδ' ἀμφιβάλλειν ἀξιῶ, πότερον

[49]   λαβύρινθοι, ἄλλοι ναοὶ τῶν νεκρῶν, ὡς ἐκεῖνοι τάφοι τῶν θεῶν. ~Διδάσκαλον

[106]   ὅτι μάλιστα ὑμῖν τὴν φθοράν, ὡς ἐκείνοις τὸ γῆρας, ἀποδύσασθαι δοθῇ.

[120]   ἐγὼ δημιουργὸς θελήματι (πατρός. Ἥκετε ὡς ἐμέ, ὑφ' ἕνα ταχθησόμενοι θεὸν

[84]   μὴ σκληρύνητε τοῦ καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴν

[50]   πρὸ τῶν πυλῶν ἱστάντες αὐτοὺς ὡς ἐνεργεῖς; Ἑρμῆν προσκυνοῦσιν ὡς θεὸν

[57]   τῆς ψυχῆς ἐλπίδας. ~Ἰτέον οὖν ὡς ἔνι μάλιστα ἐγγυτάτω τῶν ἀγαλμάτων,

[2]   τὸ πρόσωπον τὸ φαιδρὸν μόνον, ὡς ἔοικεν, ἐπίπλαστον εἶναι δοκεῖ καὶ

[66]   ὁ Χῖος Μητρό δωρος διττάς, ὡς ἔοικεν, καὶ αὐτὼ ἀρχὰς ἀπελιπέτην

[63]   κόσμου δημιουργὸν ἐπιζητησάτω. Μόνη ἄρα, ὡς ἔοικεν, καταφυγὴ τῷ μέλλοντι ἐπὶ

[34]   σφετερίζεται Ζεύς. Μυστήρια ἦσαν ἄρα, ὡς ἔοικεν, οἱ ἀγῶνες ἐπὶ νεκροῖς

[1]   ὁ τέττιξ τῷ ζυγῷ· ἐτερέτιζεν ὡς ἐπὶ κλάδῳ τῷ ὀργάνῳ· καὶ

[32]   περὶ τὰ ἀφρο δίσια ἐξεχύθη, ὡς ἐπιθυμεῖν μὲν πασῶν, ἐκπληροῦν δὲ

[9]   αἰνίσσονταί μοι τὴν ἐναποκειμένην σωτηρίαν, ὡς ἐπιφανέντος τοῦ λόγου τοῦδε εὐτεκνίας

[112]   ἀνεκήρυξαν. Καὶ δὴ καὶ πᾶς, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ὁ Χριστὸς οὐ

[62]   ἀγωνισταὶ γεγενημένοι. ~Ὄλβιοι" μόνοι τοίνυν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ὁμοθυμαδὸν ἐκεῖνοι πάντες

[117]   γνησίως τὸ σωθῆναι συντρέχει, ὁμοζυγούντων, ὡς ἔπος εἰπεῖν, προαιρέσεως καὶ ζωῆς.

[69]   τῷ μαρσίππῳ καὶ ἐν τῇ ὡς ἔπος εἰπεῖν ῥυπώσῃ ψυχῇ κατακέκρυπται·

[110]   τῆς γῆς χεόμενος, δι' ὃν ὡς ἔπος εἰπεῖν τὰ πάντα ἤδη

[14]   δὲ εἰσφέρουσιν αὐτῇ οἱ μυούμενοι ὡς ἑταίρᾳ ἐρασταί. ~Δηοῦς δὲ μυστήρια

[34]   καὶ πασχητιᾷ. Κλάδον οὖν συκῆς, ὡς ἔτυχεν, ἐκτεμὼν ἀνδρείου μορίου σκευάζεται

[72]   ὁποῖός ἐστιν ὁ θεός, καὶ ὡς ἡ δόξα ἡ κοινὴ καὶ

[88]   φόβον κυρίου διδάξω ὑμᾶς. Εἶτα ὡς ἤδη πεπιστευκόσι συντόμως ἐπιλέγει τίς

[39]   τοὺς ἰχθῦς οὕτω σέβουσι περιττῶς ὡς Ἠλεῖοι τὸν Δία. ~Εἶεν δή·

[112]   μοι δοκεῖ, ἐπεὶ αὐτὸς ἧκεν ὡς ἡμᾶς οὐρανόθεν ὁ λόγος, ἡμᾶς

[81]   ὅτι γνόντες τὸν θεὸν οὐχ ὡς θεὸν ἐδόξασαν ἢ ηὐχαρίστησαν, ἀλλ'

[50]   αὐτοὺς ὡς ἐνεργεῖς; Ἑρμῆν προσκυνοῦσιν ὡς θεὸν καὶ τὸν Ἀγυιέα θυρωρὸν

[103]   ἢ νόσον ἢ φόβον ἰνδάλλεσθαι ὡς θεόν. Τρὶς γὰρ μύριοί εἰσιν"

[82]   ὡς οἰκέταις ὁ κύριος οὐδ' ὡς θεὸς ἀνθρώποις, (πατὴρ δὲ ὣς

[7]   (ἵνα τὸ ἀεὶ ζῆν ὕστερον ὡς θεὸς χορηγήσῃ. Ὃ δὲ οὐ

[50]   ὡς ἀναισθήτους ὑβρίζουσιν, τί προσκυνοῦσιν ὡς θεούς; Εἰ δὲ αἰσθήσεως αὐτοὺς

[26]   Ἀθηναῖοι, καὶ Διόνυσον τὴν ἄμπελον, ὡς Θηβαῖοι, προσηγόρευσαν. Ἄλλοι τὰς ἀμοιβὰς

[85]   ἂν ἄλλως (σωθῆναι, μὴ οὐχὶ ὡς Ἰησοῦς πεπιστευκότας. Φιλάνθρωπος δὲ ὢν

[26]   τοὺς ἀστέρας, καὶ προσεκύνησαν ἥλιον, ὡς (Ἰνδοί, καὶ σελήνην, ὡς Φρύγες·

[54]   (γραμματικὸς οὗτος τὴν ἐπιστήμην γεγονώς, ὡς ἱστορεῖ Ἄριστος ὁ Σαλαμίνιος, αὑτὸν

[9]   τοῦ κυρίου, στεῖραν εὐαγγελιζομένη γυναῖκα, ὡς Ἰωάννης τὴν ἔρημον. Διὰ ταύτην

[27]   που καὶ ἡμεῖς τέκνα ὀργῆς, ὡς καὶ οἱ λοιποί· ὁ δὲ

[119]   τοῦτο θεῷ πεφιλημένον, οὐ τραγῳδίαις ὡς Κιθαιρὼν ὑποκείμενον, ἀλλὰ τοῖς ἀληθείας

[37]   Ζεὺς (μὴ δυσφόρει) ὡς Λήδα, ὡς κύκνος, ὡς ἀετός, ὡς ἄνθρωπος

[37]   γὰρ ὁ Ζεὺς (μὴ δυσφόρει) ὡς Λήδα, ὡς κύκνος, ὡς ἀετός,

[82]   (Ὢ τῆς ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας· οὐδ' ὡς μαθηταῖς ὁ διδάσκαλος οὐδ' ὡς

[96]   ἐστι, νενοηκότες. ~Πιστεύσατε ἡμῖν κἂν ὡς μέθῃ, ἵνα σωφρονήσητε· πιστεύσατε κἂν

[29]   ὁ ἀλλοπρόσαλλος" οὗτος καὶ ἀνάρσιος" ὡς μὲν Ἐπί χαρμός φησι, Σπαρτιάτης

[71]   πάντα" φησί, σείων καὶ ἀτρεμίζων ὡς μὲν μέγας τις καὶ δυνατός,

[54]   θείαις προσηγορίαις σφᾶς αὐτοὺς ἐσέμνυνον, ὡς Μενεκράτης ὁ ἰατρός, Ζεὺς οὗτος

[79]   οἰκουμένην ὅλην καταλήψεται τῇ χειρὶ ὡς νοσσιάν. ~Τί σοι σοφίας ἀναγγέλλω

[24]   αὐτὸν εἰς τὸ πῦρ ἐνέθηκεν ὡς ξύλον" ~Ἀκρότητες ἄρα ἀμαθίας ἀθεότης

[1]   τῇ Εὐνόμου ἄγεται ὁ τέττιξ, ὡς ὁ μῦθος βούλεται, χαλκοῦν ἀναστήσας

[17]   Τιτᾶνες διέσπασαν, ἔτι νηπίαχον ὄντα, ὡς ὁ τῆς Τελετῆς ποιητὴς Ὀρφεύς

[57]   ἔνι μάλιστα ἐγγυτάτω τῶν ἀγαλμάτων, ὡς οἰκεία ἡ πλάνη κἀκ τῆς

[82]   ὡς μαθηταῖς ὁ διδάσκαλος οὐδ' ὡς οἰκέταις ὁ κύριος οὐδ' ὡς

[6]   οὕτως ὑπολάβῃς ὡς σκεῦος ἢ ὡς οἰκίαν· πρὸ ἑωσφόρου" γὰρ ἦν,

[97]   ἄδικος" ὥσπερ οἱ δαίμονες, ἀλλ' ὡς οἷόν τε δικαιότατος, καὶ οὐκ

[29]   ὁ καὶ παρὰ τοῖς ποιηταῖς, ὡς οἷόν τε, τετιμημένος, Ἆρες, Ἄρες,

[106]   Μόνον ἐξ ὅλης καρδίας μετανοήσωμεν, ὡς ὅλῃ καρδίᾳ (δυνηθῆναι χωρῆσαι τὸν

[23]   ταύτῃ πλάνῃ τοὺς οὐκ ὄντας ὡς ὄντας νομίζοντες καὶ θεοὺς τούτους

[2]   ἅγιον τὸν προφητικόν. Ἣ δὲ ὡς ὅτι μάλιστα τηλαυγὲς ἀποστίλβουσα φῶς

[102]   ἔστι θεὸς ἡ ἅλως καὶ ὡς οὐκ ἔστι θεὸς ἡ ἶρις,

[40]   μὴ φθονέσῃς λέγειν. Ἢ δῆλον ὡς οὗτοι καὶ οἱ τούτων ἐπιτιμότεροι,

[90]   φροντίδες κεναί, καὶ οὐκ ἴστε ὡς παντὸς μᾶλλον τοῦτο ἀληθές, ὅτι

[89]   οὐσίαν, καὶ οὐχὶ τὴν ἴσην, ὡς παρειλήφαμεν, διαφυλάττομεν; Τί δὲ οὐκέτι

[95]   ἐκλέξασθαι τὴν ζωήν, συμβουλεύει σοι ὡς πατὴρ πείθεσθαι τῷ θεῷ. Ἐὰν

[53]   (ἐρώμενος ἦν· ὁ Πραξιτέλης δέ, ὡς Ποσίδιππος ἐν τῷ περὶ Κνίδου

[108]   καρδίαις· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν" καὶ τῷ τύπτοντί σε

[6]   σωτήριον μὴ καινὸν οὕτως ὑπολάβῃς ὡς σκεῦος ἢ ὡς οἰκίαν· πρὸ

[71]   τῆς ἀληθείας ἐγεγράφει τι μαρτυρῶν ὡς Σωκράτης, εἰ μὴ τὸ Σωκράτους

[115]   τὰ περίαπτα καὶ τὰς ἐπαοιδὰς ὡς σωτηρίους δῆθεν ἀποδέχονται, ὑμεῖς δὲ

[61]   ἴσης ἐγγραφόμενοι τὰ Φιλαινίδος σχήματα ὡς τὰ Ἡρακλέους ἀθλήματα. Τούτων οὐ

[82]   ἐμή· ἢν γὰρ μὴ αὖθις ὡς τὰ παιδία γένησθε καὶ ἀναγεννηθῆτε,

[59]   Ἄρεως φιλότητος ἐυστεφάνου τ' Ἀφροδίτης ὡς τὰ πρῶτα μίγησαν ἐν Ἡφαίστοιο

[92]   ἐξανδραποδισθῶμεν μηδὲ ὑώδεις γενώμεθα, ἀλλ' ὡς τέκνα φωτὸς" γνήσια ἀναθρήσωμεν καὶ

[5]   οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθημεν, προὔτρεπεν ὡς τὴν ἀλήθειαν, ἀπέτρεπε δὲ εἰδώλων,

[101]   τὰ χρήματα καὶ τὸν βίον ὡς τὸ ζῆν ὑμῶν εἰς θάνατον

[75]   οἶμαι παντί τῳ δῆλον γεγονέναι ὡς τῶν χωρὶς τοῦ λόγου τῆς

[96]   μέθῃ, ἵνα σωφρονήσητε· πιστεύσατε κἂν ὡς ὕβρει, ἵνα ζήσητε. Εἰ δὲ

[49]   πορνείᾳ τετιμημένον; τί δὲ καὶ ὡς υἱὸν θρηνεῖσθαι προσέταξας; τί δὲ

[108]   τὰ θηρία· ἐπινέμεται τὴν ἄγνοιαν, ὡς ὑμεῖς, οὐχ ὑποκρίνεται δὲ τὴν

[40]   ὄντως εἶεν δαίμονες, δευτέρᾳ ταύτῃ, ὡς ὑμεῖς φατέ, ἐγκαταλεγόμενοι τάξει. Εἰ

[20]   ἦν) περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ γενομένη, ὡς ὑπεροραθεῖσα δῆθεν, ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα

[65]   ἀλλὰ πῦρ τε καὶ ὕδωρ ὡς φιλόσοφοι. (Μετὰ πολλὰς μέντοι ὕστερον

[26]   ἥλιον, ὡς (Ἰνδοί, καὶ σελήνην, ὡς Φρύγες· οἳ δὲ τῶν ἐκ

[84]   οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου, ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου·

Paragraphes
[104]	καὶ τὸν μὲν κόρακα τετιμήκασιν	ὡς	ἄγγελον θεοῦ, τὸν δὲ ἄνθρωπον
[37]	δυσφόρει) ὡς Λήδα, ὡς κύκνος,	ὡς	ἀετός, ὡς ἄνθρωπος ἐρωτικός, ὡς
[26]	δρεπόμενοι καρποὺς Δηὼ τὸν σῖτον,	ὡς	Ἀθηναῖοι, καὶ Διόνυσον τὴν ἄμπελον,
[57]	μὴ ἀπατάτω δὲ τὸν ἄνθρωπον	ὡς	ἀλήθεια. Ἕστηκεν ὁ ἵππος ἡσυχῇ,
[11]	νεκυομαντεῖαι σκότῳ παραδιδόσθων. Μανικὰ ταῦτα	ὡς	ἀληθῶς ἀνθρώπων ἀπίστων σοφιστήρια καὶ
[100]	οὐρανοῦ γενόμενον θέαν, φυτὸν οὐράνιον"	ὡς	ἀληθῶς, ἐπὶ τὴν γνῶσιν παρακαλοῦμεν
[103]	θεόν. Τρὶς γὰρ μύριοί εἰσιν"	ὡς	ἀληθῶς ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ δαίμονες"
[46]	ἀγάλματα αὐτὰ ἐπισκοπεῖν παραθείην, ἐπιόντες	ὡς	ἀληθῶς λῆρον εὑρήσετε τὴν συνήθειαν,
[120]	μὴ βλέπων. ~Ὢ τῶν ἁγίων	ὡς	ἀληθῶς μυστηρίων, ὢ φωτὸς ἀκηράτου.
[33]	θεόν. Διὸς υἱὸς Ἡρακλῆς, Διὸς	ὡς	ἀληθῶς, ὁ ἐκ μακρᾶς γεννώμενος
[76]	κατέχευαν ὑπ' ἀνδροφόνοιο Λυκούργου. (Ἄξιος	ὡς	ἀληθῶς Σωκρατικῆς διατριβῆς ὁ Εὐριπίδης
[87]	πίστεως ἐν Χριστῷ. Ἱερὰ γὰρ	ὡς	ἀληθῶς τὰ ἱεροποιοῦντα καὶ θεοποιοῦντα
[51]	ἀγάλματα ὅπερ ἐστίν. Ἔστιν γὰρ	ὡς	ἀληθῶς τὸ ἄγαλμα ὕλη νεκρὰ
[25]	καὶ παρηγμέναι τῆς εὐθείας, ὀλέθριαι	ὡς	ἀληθῶς, τὸ οὐράνιον φυτόν" τὸν
[10]	(Σὺ δὲ εἰ ποθεῖς ἰδεῖν	ὡς	ἀληθῶς τὸν θεόν, καθαρσίων μεταλάμβανε
[23]	γύναιον πενθοῦν καὶ μόρια ἄρρητα	ὡς	ἀληθῶς ὑπ' αἰσχύνης ἀναισχύντως σέβουσιν,
[123]	περ εἶχον ἐκ θεοῦ ἐκχέων,	ὡς	ἂν ἐπὶ τὸ μέγιστον τῶν
[105]	(ὁ γὰρ τοῦ δικαίου ζηλωτής,	ὡς	ἂν τοῦ ἀνενδεοῦς ἐραστής, ὀλιγοδεής,
[50]	Ἀγυιέα θυρωρὸν ἱστάντες. Εἰ γὰρ	ὡς	ἀναισθήτους ὑβρίζουσιν, τί προσκυνοῦσιν ὡς
[24]	τραχήλου τινὰ μηναγυρτικὰ ἐξηρτημένον, κατετόξευσεν,	ὡς	ἄνανδρον αὐτόν τε παρ' Ἕλλησι
[66]	μὲν αὐτῶν τὸ ἄπειρον καθύμνησαν,	ὡς	Ἀναξίμανδρος (Μιλήσιος ἦν) καὶ Ἀναξαγόρας
[37]	Λήδα, ὡς κύκνος, ὡς ἀετός,	ὡς	ἄνθρωπος ἐρωτικός, ὡς δράκων. ~Ἤδη
[100]	βέλτιστον οὐχ ἑλόμενος· πέφυκε (γὰρ	ὡς	ἄνθρωπος οἰκείως ἔχειν πρὸς θεόν.
[42]	δὴ οὖν καὶ τοῦτο προσθῶμεν,	ὡς	ἀπάνθρωποι καὶ μισάνθρωποι δαίμονες εἶεν
[89]	τῶν ἐγχειρουμένων ἐστίν, ὑποδεῖξαι ὑμῖν	ὡς	ἀπὸ μανίας καὶ τοῦ τρισαθλίου
[78]	προσώπου σου ὄρη τακή σονται,	ὡς	ἀπὸ προσώπου πυρὸς τήκεται κηρός.
[29]	τοὺς ὄνους ἱερεύοντες μὴ παυέσθων,	ὡς	Ἀπολλόδωρός φησι καὶ Καλλίμαχος, Φοῖβος
[90]	παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω"	ὡς	ἀπολλύει δεισιδαιμονία καὶ σῴζει θεοσέβεια.
[15]	Κυβέλῃ καὶ Κορύβασιν. Τεθρυλήκασιν δὲ	ὡς	ἄρα ἀποσπάσας ὁ Ζεὺς τοῦ
[36]	ἑκών. Ἠγνόει γὰρ ὁ θεὸς	ὡς	ἄρα Λυκάων ὁ Ἀρκὰς ὁ
[64]	τὸ ξίφος μόνον πήξαντες ἐπιθύειν	ὡς	Ἄρει· ἔστι δὲ Σκυθῶν τὸ
[64]	ἀμφὶ τὸν Ἡράκλειτον τὸ πῦρ	ὡς	ἀρχέγονον σέβοντες πεπόνθασιν· τὸ γὰρ
[14]	τὴν τομὴν τὸ κῦμα βεβιασμένων)	ὡς	ἀσελγῶν ὑμῖν μορίων ἄξιος {Ἀφροδίτη}
[87]	τῶν ἄλλων ἁγίων τὰς προτροπὰς	ὡς	αὐτὸν τὸν κύριον τὸν φιλάνθρωπον·
[54]	τῇ (στολῇ τοῦ Ἑρμοῦ ἐκέχρητο,	ὡς	αὐτὸς μαρτυρεῖ) ὅπου γε καὶ
[114]	καὶ τὸ σκότος τὸ ἐμποδὼν	ὡς	ἀχλὺν ὄψεως καταγαγόντες τὸν ὄντως
[49]	γενόμενον, Ἀντίνοον, ὃν ἀνιέρωσεν οὕτως	ὡς	Γανυμήδην ὁ Ζεύς· οὐ γὰρ
[43]	χωμεν ἄρκῳ ἢ λέοντι, ἐκτρεπόμεθα,	ὡς	δ' ὅτε τίς τε δράκοντα
[3]	πικρὰν τῶν τυραννούντων δαιμό νων,	ὡς	δὲ τὸν πρᾶον καὶ φιλάνθρωπον
[51]	κατελεεῖν τοὺς πλανωμένους τῆς ἀνοίας	ὡς	δειλαίους· εἰ γὰρ καί τινα
[81]	σαλευθήσονται καὶ οἱ οὐρανοὶ εἱλιγήσονται	ὡς	δέρρις ἐκτεινόμενοι καὶ συστελλόμενοι" (αὗται
[72]	πᾶς ὅστις εἰς δόξαν βλέπει,	ὡς	δὴ παρ' ἐκείνης τευξόμενος καλοῦ
[108]	τοῦ βίου τὸν θεὸν ἐπίγνωτε,	ὡς	δὴ τὸ τέλος ὑμῖν τοῦ
[42]	ὧν ὃ μὲν τῇ Φερεφάττῃ,	ὡς	Δημάρατος ἐν πρώτῃ Τραγῳδουμένων, ὃ
[7]	ἀρχῇ μετὰ τοῦ πλάσαι παρασχὼν	ὡς	δημιουργός, τὸ εὖ ζῆν ἐδίδαξεν
[7]	τὸ εὖ ζῆν ἐδίδαξεν ἐπιφανεὶς	ὡς	διδάσκαλος, (ἵνα τὸ ἀεὶ ζῆν
[37]	ὡς ἀετός, ὡς ἄνθρωπος ἐρωτικός,	ὡς	δράκων. ~Ἤδη δὲ καὶ αὐτοὶ
[42]	δὲ τοῖς Ἀποτροπαίοις, ὁ Μάριος,	ὡς	Δωρόθεος ἐν τῇ τετάρτῃ (Ἰταλικῶν
[15]	ψευδῆ τῆς βιαίας συμπλοκῆς ἐκτιννύων,	ὡς	ἑαυτὸν δῆθεν ἐκτεμών. (Τὰ σύμβολα
[34]	διὰ τὴν μέθην τοῦ σώματος,	ὡς	ἐγὼ οἶμαι, τοσοῦτον ὅσον διὰ
[123]	ἑλέσθαι, ἢ κρίσιν ἢ χάριν·	ὡς	ἔγωγε οὐδ' ἀμφιβάλλειν ἀξιῶ, πότερον
[49]	λαβύρινθοι, ἄλλοι ναοὶ τῶν νεκρῶν,	ὡς	ἐκεῖνοι τάφοι τῶν θεῶν. ~Διδάσκαλον
[106]	ὅτι μάλιστα ὑμῖν τὴν φθοράν,	ὡς	ἐκείνοις τὸ γῆρας, ἀποδύσασθαι δοθῇ.
[120]	ἐγὼ δημιουργὸς θελήματι (πατρός. Ἥκετε	ὡς	ἐμέ, ὑφ' ἕνα ταχθησόμενοι θεὸν
[84]	μὴ σκληρύνητε τοῦ καρδίας ὑμῶν	ὡς	ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴν
[50]	πρὸ τῶν πυλῶν ἱστάντες αὐτοὺς	ὡς	ἐνεργεῖς; Ἑρμῆν προσκυνοῦσιν ὡς θεὸν
[57]	τῆς ψυχῆς ἐλπίδας. ~Ἰτέον οὖν	ὡς	ἔνι μάλιστα ἐγγυτάτω τῶν ἀγαλμάτων,
[2]	τὸ πρόσωπον τὸ φαιδρὸν μόνον,	ὡς	ἔοικεν, ἐπίπλαστον εἶναι δοκεῖ καὶ
[66]	ὁ Χῖος Μητρό δωρος διττάς,	ὡς	ἔοικεν, καὶ αὐτὼ ἀρχὰς ἀπελιπέτην
[63]	κόσμου δημιουργὸν ἐπιζητησάτω. Μόνη ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, καταφυγὴ τῷ μέλλοντι ἐπὶ
[34]	σφετερίζεται Ζεύς. Μυστήρια ἦσαν ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, οἱ ἀγῶνες ἐπὶ νεκροῖς
[1]	ὁ τέττιξ τῷ ζυγῷ· ἐτερέτιζεν	ὡς	ἐπὶ κλάδῳ τῷ ὀργάνῳ· καὶ
[32]	περὶ τὰ ἀφρο δίσια ἐξεχύθη,	ὡς	ἐπιθυμεῖν μὲν πασῶν, ἐκπληροῦν δὲ
[9]	αἰνίσσονταί μοι τὴν ἐναποκειμένην σωτηρίαν,	ὡς	ἐπιφανέντος τοῦ λόγου τοῦδε εὐτεκνίας
[112]	ἀνεκήρυξαν. Καὶ δὴ καὶ πᾶς,	ὡς	ἔπος εἰπεῖν, ὁ Χριστὸς οὐ
[62]	ἀγωνισταὶ γεγενημένοι. ~Ὄλβιοι" μόνοι τοίνυν,	ὡς	ἔπος εἰπεῖν, ὁμοθυμαδὸν ἐκεῖνοι πάντες
[117]	γνησίως τὸ σωθῆναι συντρέχει, ὁμοζυγούντων,	ὡς	ἔπος εἰπεῖν, προαιρέσεως καὶ ζωῆς.
[69]	τῷ μαρσίππῳ καὶ ἐν τῇ	ὡς	ἔπος εἰπεῖν ῥυπώσῃ ψυχῇ κατακέκρυπται·
[110]	τῆς γῆς χεόμενος, δι' ὃν	ὡς	ἔπος εἰπεῖν τὰ πάντα ἤδη
[14]	δὲ εἰσφέρουσιν αὐτῇ οἱ μυούμενοι	ὡς	ἑταίρᾳ ἐρασταί. ~Δηοῦς δὲ μυστήρια
[34]	καὶ πασχητιᾷ. Κλάδον οὖν συκῆς,	ὡς	ἔτυχεν, ἐκτεμὼν ἀνδρείου μορίου σκευάζεται
[72]	ὁποῖός ἐστιν ὁ θεός, καὶ	ὡς	ἡ δόξα ἡ κοινὴ καὶ
[88]	φόβον κυρίου διδάξω ὑμᾶς. Εἶτα	ὡς	ἤδη πεπιστευκόσι συντόμως ἐπιλέγει τίς
[39]	τοὺς ἰχθῦς οὕτω σέβουσι περιττῶς	ὡς	Ἠλεῖοι τὸν Δία. ~Εἶεν δή·
[112]	μοι δοκεῖ, ἐπεὶ αὐτὸς ἧκεν	ὡς	ἡμᾶς οὐρανόθεν ὁ λόγος, ἡμᾶς
[81]	ὅτι γνόντες τὸν θεὸν οὐχ	ὡς	θεὸν ἐδόξασαν ἢ ηὐχαρίστησαν, ἀλλ'
[50]	αὐτοὺς ὡς ἐνεργεῖς; Ἑρμῆν προσκυνοῦσιν	ὡς	θεὸν καὶ τὸν Ἀγυιέα θυρωρὸν
[103]	ἢ νόσον ἢ φόβον ἰνδάλλεσθαι	ὡς	θεόν. Τρὶς γὰρ μύριοί εἰσιν"
[82]	ὡς οἰκέταις ὁ κύριος οὐδ'	ὡς	θεὸς ἀνθρώποις, (πατὴρ δὲ ὣς
[7]	(ἵνα τὸ ἀεὶ ζῆν ὕστερον	ὡς	θεὸς χορηγήσῃ. Ὃ δὲ οὐ
[50]	ὡς ἀναισθήτους ὑβρίζουσιν, τί προσκυνοῦσιν	ὡς	θεούς; Εἰ δὲ αἰσθήσεως αὐτοὺς
[26]	Ἀθηναῖοι, καὶ Διόνυσον τὴν ἄμπελον,	ὡς	Θηβαῖοι, προσηγόρευσαν. Ἄλλοι τὰς ἀμοιβὰς
[85]	ἂν ἄλλως (σωθῆναι, μὴ οὐχὶ	ὡς	Ἰησοῦς πεπιστευκότας. Φιλάνθρωπος δὲ ὢν
[26]	τοὺς ἀστέρας, καὶ προσεκύνησαν ἥλιον,	ὡς	(Ἰνδοί, καὶ σελήνην, ὡς Φρύγες·
[54]	(γραμματικὸς οὗτος τὴν ἐπιστήμην γεγονώς,	ὡς	ἱστορεῖ Ἄριστος ὁ Σαλαμίνιος, αὑτὸν
[9]	τοῦ κυρίου, στεῖραν εὐαγγελιζομένη γυναῖκα,	ὡς	Ἰωάννης τὴν ἔρημον. Διὰ ταύτην
[27]	που καὶ ἡμεῖς τέκνα ὀργῆς,	ὡς	καὶ οἱ λοιποί· ὁ δὲ
[119]	τοῦτο θεῷ πεφιλημένον, οὐ τραγῳδίαις	ὡς	Κιθαιρὼν ὑποκείμενον, ἀλλὰ τοῖς ἀληθείας
[37]	Ζεὺς (μὴ δυσφόρει) ὡς Λήδα,	ὡς	κύκνος, ὡς ἀετός, ὡς ἄνθρωπος
[37]	γὰρ ὁ Ζεὺς (μὴ δυσφόρει)	ὡς	Λήδα, ὡς κύκνος, ὡς ἀετός,
[82]	(Ὢ τῆς ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας· οὐδ'	ὡς	μαθηταῖς ὁ διδάσκαλος οὐδ' ὡς
[96]	ἐστι, νενοηκότες. ~Πιστεύσατε ἡμῖν κἂν	ὡς	μέθῃ, ἵνα σωφρονήσητε· πιστεύσατε κἂν
[29]	ὁ ἀλλοπρόσαλλος" οὗτος καὶ ἀνάρσιος"	ὡς	μὲν Ἐπί χαρμός φησι, Σπαρτιάτης
[71]	πάντα" φησί, σείων καὶ ἀτρεμίζων	ὡς	μὲν μέγας τις καὶ δυνατός,
[54]	θείαις προσηγορίαις σφᾶς αὐτοὺς ἐσέμνυνον,	ὡς	Μενεκράτης ὁ ἰατρός, Ζεὺς οὗτος
[79]	οἰκουμένην ὅλην καταλήψεται τῇ χειρὶ	ὡς	νοσσιάν. ~Τί σοι σοφίας ἀναγγέλλω
[24]	αὐτὸν εἰς τὸ πῦρ ἐνέθηκεν	ὡς	ξύλον" ~Ἀκρότητες ἄρα ἀμαθίας ἀθεότης
[1]	τῇ Εὐνόμου ἄγεται ὁ τέττιξ,	ὡς	ὁ μῦθος βούλεται, χαλκοῦν ἀναστήσας
[17]	Τιτᾶνες διέσπασαν, ἔτι νηπίαχον ὄντα,	ὡς	ὁ τῆς Τελετῆς ποιητὴς Ὀρφεύς
[57]	ἔνι μάλιστα ἐγγυτάτω τῶν ἀγαλμάτων,	ὡς	οἰκεία ἡ πλάνη κἀκ τῆς
[82]	ὡς μαθηταῖς ὁ διδάσκαλος οὐδ'	ὡς	οἰκέταις ὁ κύριος οὐδ' ὡς
[6]	οὕτως ὑπολάβῃς ὡς σκεῦος ἢ	ὡς	οἰκίαν· πρὸ ἑωσφόρου" γὰρ ἦν,
[97]	ἄδικος" ὥσπερ οἱ δαίμονες, ἀλλ'	ὡς	οἷόν τε δικαιότατος, καὶ οὐκ
[29]	ὁ καὶ παρὰ τοῖς ποιηταῖς,	ὡς	οἷόν τε, τετιμημένος, Ἆρες, Ἄρες,
[106]	Μόνον ἐξ ὅλης καρδίας μετανοήσωμεν,	ὡς	ὅλῃ καρδίᾳ (δυνηθῆναι χωρῆσαι τὸν
[23]	ταύτῃ πλάνῃ τοὺς οὐκ ὄντας	ὡς	ὄντας νομίζοντες καὶ θεοὺς τούτους
[2]	ἅγιον τὸν προφητικόν. Ἣ δὲ	ὡς	ὅτι μάλιστα τηλαυγὲς ἀποστίλβουσα φῶς
[102]	ἔστι θεὸς ἡ ἅλως καὶ	ὡς	οὐκ ἔστι θεὸς ἡ ἶρις,
[40]	μὴ φθονέσῃς λέγειν. Ἢ δῆλον	ὡς	οὗτοι καὶ οἱ τούτων ἐπιτιμότεροι,
[90]	φροντίδες κεναί, καὶ οὐκ ἴστε	ὡς	παντὸς μᾶλλον τοῦτο ἀληθές, ὅτι
[89]	οὐσίαν, καὶ οὐχὶ τὴν ἴσην,	ὡς	παρειλήφαμεν, διαφυλάττομεν; Τί δὲ οὐκέτι
[95]	ἐκλέξασθαι τὴν ζωήν, συμβουλεύει σοι	ὡς	πατὴρ πείθεσθαι τῷ θεῷ. Ἐὰν
[53]	(ἐρώμενος ἦν· ὁ Πραξιτέλης δέ,	ὡς	Ποσίδιππος ἐν τῷ περὶ Κνίδου
[108]	καρδίαις· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου	ὡς	σεαυτόν" καὶ τῷ τύπτοντί σε
[6]	σωτήριον μὴ καινὸν οὕτως ὑπολάβῃς	ὡς	σκεῦος ἢ ὡς οἰκίαν· πρὸ
[71]	τῆς ἀληθείας ἐγεγράφει τι μαρτυρῶν	ὡς	Σωκράτης, εἰ μὴ τὸ Σωκράτους
[115]	τὰ περίαπτα καὶ τὰς ἐπαοιδὰς	ὡς	σωτηρίους δῆθεν ἀποδέχονται, ὑμεῖς δὲ
[61]	ἴσης ἐγγραφόμενοι τὰ Φιλαινίδος σχήματα	ὡς	τὰ Ἡρακλέους ἀθλήματα. Τούτων οὐ
[82]	ἐμή· ἢν γὰρ μὴ αὖθις	ὡς	τὰ παιδία γένησθε καὶ ἀναγεννηθῆτε,
[59]	Ἄρεως φιλότητος ἐυστεφάνου τ' Ἀφροδίτης	ὡς	τὰ πρῶτα μίγησαν ἐν Ἡφαίστοιο
[92]	ἐξανδραποδισθῶμεν μηδὲ ὑώδεις γενώμεθα, ἀλλ'	ὡς	τέκνα φωτὸς" γνήσια ἀναθρήσωμεν καὶ
[5]	οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθημεν, προὔτρεπεν	ὡς	τὴν ἀλήθειαν, ἀπέτρεπε δὲ εἰδώλων,
[101]	τὰ χρήματα καὶ τὸν βίον	ὡς	τὸ ζῆν ὑμῶν εἰς θάνατον
[75]	οἶμαι παντί τῳ δῆλον γεγονέναι	ὡς	τῶν χωρὶς τοῦ λόγου τῆς
[96]	μέθῃ, ἵνα σωφρονήσητε· πιστεύσατε κἂν	ὡς	ὕβρει, ἵνα ζήσητε. Εἰ δὲ
[49]	πορνείᾳ τετιμημένον; τί δὲ καὶ	ὡς	υἱὸν θρηνεῖσθαι προσέταξας; τί δὲ
[108]	τὰ θηρία· ἐπινέμεται τὴν ἄγνοιαν,	ὡς	ὑμεῖς, οὐχ ὑποκρίνεται δὲ τὴν
[40]	ὄντως εἶεν δαίμονες, δευτέρᾳ ταύτῃ,	ὡς	ὑμεῖς φατέ, ἐγκαταλεγόμενοι τάξει. Εἰ
[20]	ἦν) περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ γενομένη,	ὡς	ὑπεροραθεῖσα δῆθεν, ἀναστέλλεται τὰ αἰδοῖα
[65]	ἀλλὰ πῦρ τε καὶ ὕδωρ	ὡς	φιλόσοφοι. (Μετὰ πολλὰς μέντοι ὕστερον
[26]	ἥλιον, ὡς (Ἰνδοί, καὶ σελήνην,	ὡς	Φρύγες· οἳ δὲ τῶν ἐκ
[84]	οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου,	ὡς	ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009