HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Μέχρι 1
μέχρι 4
Μὴ 10
μὴ 72
μή 5
μηδ 1
μηδέ 1

Fréquences [« »]
65 εἰ
63 ἐκ
61 θεὸν
72 μὴ
74 θεοῦ
74 οὐδὲ
77 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

μὴ

Paragraphes

[40]   οὐκ ἀποδρᾶναι ἡμᾶς φυλάττουσιν, Ἀσκραῖε, μὴ ἁμαρτάνειν δὲ ἴσως, οἱ ἁμαρτιῶν

[44]   ἀνοήτου γέγονε πηγή· εἶτα δὲ μὴ ἀνακοπεῖσα, ἀλλ' εἰς ἐπίδοσιν ἐλθοῦσα

[63]   προσκυ νούντων. Εἰ γὰρ καὶ μὴ ἀνθρώπινα τὰ ἔργα τὰ ἐν

[57]   γραφή· ἐπαινείσθω μὲν ἡ τέχνη, μὴ ἀπατάτω δὲ τὸν ἄνθρωπον ὡς

[68]   Πλάτων, ἐπαφᾶσαι τῆς ἀληθείας· ἀλλὰ μὴ ἀποκάμῃς· ξύν μοι λαβοῦ τῆς

[82]   τὸν ὄντως ὄντα πατέρα οὐ μὴ ἀπολάβητε, οὐδ' οὐ μὴ εἰσελεύσεσθέ

[82]   νεολαία ἡ ἐμή· ἢν γὰρ μὴ αὖθις ὡς τὰ παιδία γένησθε

[119]   οὐρανούς, ὦ γέρον, ὁ Θήβας μὴ βλέπων. ~Ὢ τῶν ἁγίων ὡς

[52]   ὅμως τῶν ἀγαλμάτων, φαίνεσθαι δὲ μὴ βουλόμενοι αὐτῶν ὅλως περιφρονοῦντες, ἐλέγχονται

[34]   κατὰ πόλεις ἀνίστανται Διονύσῳ· εἰ μὴ γὰρ Διονύσῳ πομπὴν ἐποιοῦντο καὶ

[104]   θεόθεν ἐπιλέγεσθαί σοι τὰς φωνάς· μὴ γὰρ οἴου λίθους μὲν εἶναι

[15]   οἶδ' ὅτι κινήσει γέλωτα καὶ μὴ γελασείουσιν ὑμῖν διὰ τοὺς ἐλέγχους·

[23]   τὸν θεόν, τὸν ὄντα ὄντως μὴ γνωρίζοντες θεόν, ἑτέρᾳ δὲ καὶ

[109]   ἀρχὴν μηδὲ ἐπιθυμεῖν ἐθέλειν ὧν μὴ δεῖ; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν τὸ

[115]   ἵνα ἵλεως ᾖ, ἀποδῶμεν καὶ μὴ δεομένῳ μισθὸν εὐχάριστον, εὐπείθειαν, οἷόν

[92]   (κατὰ Δημόκριτον. Μὴ δῆτα οὖν, μὴ δῆτα ἐξανδραποδισθῶμεν μηδὲ ὑώδεις γενώμεθα,

[10]   οἷόν τε ἦν πρότερον, εἰ μὴ διὰ Χριστοῦ πεπορευμένοις, δι' οὗ

[20]   μυουμένοις ἀπαγορεύεται εἰσέτι νῦν, ἵνα μὴ δοκοῖεν οἱ τετελεσμένοι μιμεῖσθαι τὴν

[121]   ἡμᾶς τοσοῦτος ἀργύρου καὶ χρυσοῦ, μὴ δόξης ἐπέλθῃ πόθος, ὅσος αὐτοῦ

[54]   θεὸν ὑπερηφάνει, τὸ ἄγαλμα γῆμαι μὴ δυνά μενος· Λάμιαν δὲ τὴν

[108]   τὸν οὐρανόν, ἐπεὶ θεὸν νοῆσαι μὴ δύναται (ἀπηξιωμένα τοῦ λόγου. Εἶτ'

[37]   ἐτεκτήναντο. Τέθνηκε γὰρ ὁ Ζεὺς (μὴ δυσφόρει) ὡς Λήδα, ὡς κύκνος,

[85]   καρδίαν, ὁδούς τε τὰς κυριακὰς μὴ ἐγνωκόσιν, ἃς εὐθείας ποιεῖν καὶ

[82]   οὐ μὴ ἀπολάβητε, οὐδ' οὐ μὴ εἰσελεύσεσθέ ποτε εἰς τὴν βασιλείαν

[25]   Μωσέα προστάττοντα θλαδίαν καὶ ἀποκεκομμένον (μὴ ἐκκλησιάζειν, καὶ προσέτι τὸν ἐκ

[57]   ἀπατᾷ ἡ τέχνη, εἰ καὶ μὴ ἐπὶ τὸ ἐρᾶν προσάγουσα, ἀλλ'

[94]   πορεύεσθε ἐφ' ὕδωρ, καὶ ὅσοι μὴ ἔχετε ἀργύριον, βαδίσατε καὶ ἀγοράσατε

[23]   τῶν διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίας, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες καὶ ἄθεοι ἐν τῷ

[103]   ἐμήν, ἐρεῖ σοι ὁ κύριος, μὴ θίγῃς τοῦ ὕδατος ὃ ἐγὼ

[24]   τοῖς Αἰγυπτίοις, εἰ θεοὺς νομίζετε, μὴ θρηνεῖτε αὐτοὺς μηδὲ κόπτεσθε· εἰ

[119]   θάνατον ἀσπάζεται. ~Ἧκε, ὦ παραπλήξ, μὴ θύρσῳ σκηριπτόμενος, μὴ κιττῷ ἀναδούμενος,

[6]   μου τὸ ᾆσμα τὸ σωτήριον μὴ καινὸν οὕτως ὑπολάβῃς ὡς σκεῦος

[87]   ὁ κύριος ἤγγικεν" λέγων, εὐλαβεῖσθε μὴ καταληφθῶμεν κενοί. Ὑμεῖς δὲ ἐς

[119]   ὦ παραπλήξ, μὴ θύρσῳ σκηριπτόμενος, μὴ κιττῷ ἀναδούμενος, ῥῖψον τὴν μίτραν,

[84]   οὖν περιφρονείτω τις τοῦ λόγου, μὴ λάθῃ καταφρονῶν ἑαυτοῦ. Λέγει γάρ

[74]   ποτε συνῆκεν πεπλανημένος. (Ἀλλὰ σὺ μὴ μέλλων, βροτὲ ποικιλόμητι, βράδυνε, ἀλλὰ

[103]   τῶν καρπῶν ὧν ἐγὼ γεωργῶ, μὴ μεταλάμβανε· ἀπόδος, ἄνθρωπε, τὰ τροφεῖα

[114]   καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ. ~Δεξώμεθα τοὺς νόμους τῆς

[120]   ἕνα λόγον τοῦ θεοῦ, καὶ μὴ μόνον τῶν ἀλόγων ζῴων πλεο

[71]   ἀεὶ μεδέοντα ἀθάνατον. ~Καί μοι μὴ μόνον, ὦ φιλοσοφία, ἕνα τοῦτον

[24]   εἰ καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτὴν μὴ νενοηκότας, ἀλλὰ τὴν πλάνην γε

[92]   καὶ ἀναβλέψωμεν εἰς τὸ φῶς, μὴ νόθους ἡμᾶς ἐξελέγξῃ ὁ κύριος

[10]   κλειδί· θεὸν οὐδεὶς ἔγνω, εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἂν

[62]   τεκταίνηται, προσκαρτερεῖτε, ὅπως δὲ αὐτοὶ μὴ ὅμοιοι δι' ἀναισθησίαν τοῖς ἀνδριᾶσιν

[113]   (ὄμματα" Καὶ γὰρ ὥσπερ ἡλίου μὴ ὄντος ἕνεκα τῶν ἄλλων ἄστρων

[20]   Καὶ δὴ (οὐ γὰρ ἀνήσω μὴ οὐχὶ εἰπεῖν) ξενίσασα ἡ Βαυβὼ

[82]   ὧν οὐδὲ κεραία παρελεύσεται μία" μὴ οὐχὶ ἐπιτελὴς γενομένη· τὸ γὰρ

[85]   μαθεῖν, οὐκ ἂν ἄλλως (σωθῆναι, μὴ οὐχὶ ὡς Ἰησοῦς πεπιστευκότας. Φιλάνθρωπος

[89]   ἀλλὰ σφᾶς αὐτούς, καὶ εἰ μὴ παιδαγωγῶν ἐτύχομεν ἀγαθῶν, ἐπανωρθώσαμεν; (Εἶτα

[29]   Σκύθαι δὲ τοὺς ὄνους ἱερεύοντες μὴ παυέσθων, ὡς Ἀπολλόδωρός φησι καὶ

[55]   Εἰ γὰρ καὶ λαλοῦντί σοι μὴ πεπιστεύκασι, νεκροῦ γενέσθωσαν μαθηταί. Χρησμὸς

[8]   σὺ δὲ ἀλλ' εἰ προφήταις μὴ πιστεύεις, μῦθον δ' ὑπολαμβάνεις καὶ

[11]   θεὸς ἐποπτεύεται. ~(Ἄδυτα τοίνυν ἄθεα μὴ πολυπραγμονεῖτε μηδὲ βαρά θρων στόματα

[50]   τριταλαίνῃ. (Σὺ δὲ ἀλλ' εἰ μὴ προφήτιδος ἐπακούεις, τοῦ γε σοῦ

[52]   προσκυνηταί, ἔργῳ μαθόντες ἀναίσθητον ὕλην μὴ σέβειν, αὐτῆς ἡττώμενοι τῆς χρείας

[84]   ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τοῦ καρδίας ὑμῶν ὡς

[77]   ἐστὶ σαφής, ἀπλάνητος ὑπάρχει· ἔλθετε, μὴ σκοτίην δὲ διώκετε καὶ ζόφον

[89]   τῇ τῶν ἀνθρώπων γενέσει, εἰ μὴ συναρπα ζόμενοι τῷ ἔθει, εἶτα

[26]   καταγινομένης ὁρμώμενος. Τὸν γὰρ εὐεργετοῦντα μὴ συνιέντες θεὸν ἀνέπλασάν τινας σωτῆρας

[106]   ἀποδύσασθαι δοθῇ. Ἀκούσατέ μου καὶ μὴ τὰ ὦτα ἀποβύσητε μηδὲ τὰς

[71]   τι μαρτυρῶν ὡς Σωκράτης, εἰ μὴ τὸ Σωκράτους ἐδεδίει φάρμακον· οὐδὲν

[63]   (ἀλλὰ γοῦν ἀνθρώποις δεδημιούργηται. Καὶ μὴ τὸν ἥλιόν τις ὑμῶν προσκυνείτω,

[72]   συνήθεια τοὺς ἑπομένους αὐταῖν, (ἀλλὰ μὴ τὸν θεὸν ἐπιζητοῦντας, ἐξανδραποδίζεσθον. Οὐκ

[113]   ἦν τὰ πάντα" οὕτως εἰ μὴ τὸν λόγον ἔγνωμεν καὶ τούτῳ

[37]   ἀετός. Ζητεῖς σου τὸν Δία; μὴ τὸν οὐρανόν, ἀλλὰ τὴν γῆν

[49]   καλόν. Βασιλεὺς τοῦ κάλλους γενοῦ, μὴ τύραννος· ἐλεύθερον μεινάτω· τότε σου

[116]   ὅπως ἢ μετανοήσαντες σωθῶσιν ἢ μὴ ὑπακούσαντες κριθῶσιν. Τοῦτο τῆς δικαιοσύνης

[95]   ὑπακοῆς ἡ χάρις· ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσητέ μου μηδὲ θελήσητε, μάχαιρα

[45]   ἀρκέσῃ χρόνος· ὑμᾶς δὲ εἰ μὴ ὑπεισέρχεταί τις αἰσχύνη τῶν τολμωμένων,

[61]   ἀπιστεῖτε δὲ τῷ θεῷ σωφροσύνην μὴ φέροντες· καὶ τὰ μὲν κρείττω

[40]   εἰσὶν οἱ φύλακες, ὦ Βοιώτιε, μὴ φθονέσῃς λέγειν. Ἢ δῆλον ὡς

[112]   λόγος, ἡμᾶς ἐπ' ἀνθρωπίνην ἰέναι μὴ χρῆναι διδασκαλίαν ἔτι, Ἀθήνας καὶ

Paragraphes
[40]	οὐκ ἀποδρᾶναι ἡμᾶς φυλάττουσιν, Ἀσκραῖε,	μὴ	ἁμαρτάνειν δὲ ἴσως, οἱ ἁμαρτιῶν
[44]	ἀνοήτου γέγονε πηγή· εἶτα δὲ	μὴ	ἀνακοπεῖσα, ἀλλ' εἰς ἐπίδοσιν ἐλθοῦσα
[63]	προσκυ νούντων. Εἰ γὰρ καὶ	μὴ	ἀνθρώπινα τὰ ἔργα τὰ ἐν
[57]	γραφή· ἐπαινείσθω μὲν ἡ τέχνη,	μὴ	ἀπατάτω δὲ τὸν ἄνθρωπον ὡς
[68]	Πλάτων, ἐπαφᾶσαι τῆς ἀληθείας· ἀλλὰ	μὴ	ἀποκάμῃς· ξύν μοι λαβοῦ τῆς
[82]	τὸν ὄντως ὄντα πατέρα οὐ	μὴ	ἀπολάβητε, οὐδ' οὐ μὴ εἰσελεύσεσθέ
[82]	νεολαία ἡ ἐμή· ἢν γὰρ	μὴ	αὖθις ὡς τὰ παιδία γένησθε
[119]	οὐρανούς, ὦ γέρον, ὁ Θήβας	μὴ	βλέπων. ~Ὢ τῶν ἁγίων ὡς
[52]	ὅμως τῶν ἀγαλμάτων, φαίνεσθαι δὲ	μὴ	βουλόμενοι αὐτῶν ὅλως περιφρονοῦντες, ἐλέγχονται
[34]	κατὰ πόλεις ἀνίστανται Διονύσῳ· εἰ	μὴ	γὰρ Διονύσῳ πομπὴν ἐποιοῦντο καὶ
[104]	θεόθεν ἐπιλέγεσθαί σοι τὰς φωνάς·	μὴ	γὰρ οἴου λίθους μὲν εἶναι
[15]	οἶδ' ὅτι κινήσει γέλωτα καὶ	μὴ	γελασείουσιν ὑμῖν διὰ τοὺς ἐλέγχους·
[23]	τὸν θεόν, τὸν ὄντα ὄντως	μὴ	γνωρίζοντες θεόν, ἑτέρᾳ δὲ καὶ
[109]	ἀρχὴν μηδὲ ἐπιθυμεῖν ἐθέλειν ὧν	μὴ	δεῖ; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν τὸ
[115]	ἵνα ἵλεως ᾖ, ἀποδῶμεν καὶ	μὴ	δεομένῳ μισθὸν εὐχάριστον, εὐπείθειαν, οἷόν
[92]	(κατὰ Δημόκριτον. Μὴ δῆτα οὖν,	μὴ	δῆτα ἐξανδραποδισθῶμεν μηδὲ ὑώδεις γενώμεθα,
[10]	οἷόν τε ἦν πρότερον, εἰ	μὴ	διὰ Χριστοῦ πεπορευμένοις, δι' οὗ
[20]	μυουμένοις ἀπαγορεύεται εἰσέτι νῦν, ἵνα	μὴ	δοκοῖεν οἱ τετελεσμένοι μιμεῖσθαι τὴν
[121]	ἡμᾶς τοσοῦτος ἀργύρου καὶ χρυσοῦ,	μὴ	δόξης ἐπέλθῃ πόθος, ὅσος αὐτοῦ
[54]	θεὸν ὑπερηφάνει, τὸ ἄγαλμα γῆμαι	μὴ	δυνά μενος· Λάμιαν δὲ τὴν
[108]	τὸν οὐρανόν, ἐπεὶ θεὸν νοῆσαι	μὴ	δύναται (ἀπηξιωμένα τοῦ λόγου. Εἶτ'
[37]	ἐτεκτήναντο. Τέθνηκε γὰρ ὁ Ζεὺς	(μὴ	δυσφόρει) ὡς Λήδα, ὡς κύκνος,
[85]	καρδίαν, ὁδούς τε τὰς κυριακὰς	μὴ	ἐγνωκόσιν, ἃς εὐθείας ποιεῖν καὶ
[82]	οὐ μὴ ἀπολάβητε, οὐδ' οὐ	μὴ	εἰσελεύσεσθέ ποτε εἰς τὴν βασιλείαν
[25]	Μωσέα προστάττοντα θλαδίαν καὶ ἀποκεκομμένον	(μὴ	ἐκκλησιάζειν, καὶ προσέτι τὸν ἐκ
[57]	ἀπατᾷ ἡ τέχνη, εἰ καὶ	μὴ	ἐπὶ τὸ ἐρᾶν προσάγουσα, ἀλλ'
[94]	πορεύεσθε ἐφ' ὕδωρ, καὶ ὅσοι	μὴ	ἔχετε ἀργύριον, βαδίσατε καὶ ἀγοράσατε
[23]	τῶν διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίας, ἐλπίδα	μὴ	ἔχοντες καὶ ἄθεοι ἐν τῷ
[103]	ἐμήν, ἐρεῖ σοι ὁ κύριος,	μὴ	θίγῃς τοῦ ὕδατος ὃ ἐγὼ
[24]	τοῖς Αἰγυπτίοις, εἰ θεοὺς νομίζετε,	μὴ	θρηνεῖτε αὐτοὺς μηδὲ κόπτεσθε· εἰ
[119]	θάνατον ἀσπάζεται. ~Ἧκε, ὦ παραπλήξ,	μὴ	θύρσῳ σκηριπτόμενος, μὴ κιττῷ ἀναδούμενος,
[6]	μου τὸ ᾆσμα τὸ σωτήριον	μὴ	καινὸν οὕτως ὑπολάβῃς ὡς σκεῦος
[87]	ὁ κύριος ἤγγικεν" λέγων, εὐλαβεῖσθε	μὴ	καταληφθῶμεν κενοί. Ὑμεῖς δὲ ἐς
[119]	ὦ παραπλήξ, μὴ θύρσῳ σκηριπτόμενος,	μὴ	κιττῷ ἀναδούμενος, ῥῖψον τὴν μίτραν,
[84]	οὖν περιφρονείτω τις τοῦ λόγου,	μὴ	λάθῃ καταφρονῶν ἑαυτοῦ. Λέγει γάρ
[74]	ποτε συνῆκεν πεπλανημένος. (Ἀλλὰ σὺ	μὴ	μέλλων, βροτὲ ποικιλόμητι, βράδυνε, ἀλλὰ
[103]	τῶν καρπῶν ὧν ἐγὼ γεωργῶ,	μὴ	μεταλάμβανε· ἀπόδος, ἄνθρωπε, τὰ τροφεῖα
[114]	καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν οὐ	μὴ	μνησθῶ. ~Δεξώμεθα τοὺς νόμους τῆς
[120]	ἕνα λόγον τοῦ θεοῦ, καὶ	μὴ	μόνον τῶν ἀλόγων ζῴων πλεο
[71]	ἀεὶ μεδέοντα ἀθάνατον. ~Καί μοι	μὴ	μόνον, ὦ φιλοσοφία, ἕνα τοῦτον
[24]	εἰ καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτὴν	μὴ	νενοηκότας, ἀλλὰ τὴν πλάνην γε
[92]	καὶ ἀναβλέψωμεν εἰς τὸ φῶς,	μὴ	νόθους ἡμᾶς ἐξελέγξῃ ὁ κύριος
[10]	κλειδί· θεὸν οὐδεὶς ἔγνω, εἰ	μὴ	ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἂν
[62]	τεκταίνηται, προσκαρτερεῖτε, ὅπως δὲ αὐτοὶ	μὴ	ὅμοιοι δι' ἀναισθησίαν τοῖς ἀνδριᾶσιν
[113]	(ὄμματα" Καὶ γὰρ ὥσπερ ἡλίου	μὴ	ὄντος ἕνεκα τῶν ἄλλων ἄστρων
[20]	Καὶ δὴ (οὐ γὰρ ἀνήσω	μὴ	οὐχὶ εἰπεῖν) ξενίσασα ἡ Βαυβὼ
[82]	ὧν οὐδὲ κεραία παρελεύσεται μία"	μὴ	οὐχὶ ἐπιτελὴς γενομένη· τὸ γὰρ
[85]	μαθεῖν, οὐκ ἂν ἄλλως (σωθῆναι,	μὴ	οὐχὶ ὡς Ἰησοῦς πεπιστευκότας. Φιλάνθρωπος
[89]	ἀλλὰ σφᾶς αὐτούς, καὶ εἰ	μὴ	παιδαγωγῶν ἐτύχομεν ἀγαθῶν, ἐπανωρθώσαμεν; (Εἶτα
[29]	Σκύθαι δὲ τοὺς ὄνους ἱερεύοντες	μὴ	παυέσθων, ὡς Ἀπολλόδωρός φησι καὶ
[55]	Εἰ γὰρ καὶ λαλοῦντί σοι	μὴ	πεπιστεύκασι, νεκροῦ γενέσθωσαν μαθηταί. Χρησμὸς
[8]	σὺ δὲ ἀλλ' εἰ προφήταις	μὴ	πιστεύεις, μῦθον δ' ὑπολαμβάνεις καὶ
[11]	θεὸς ἐποπτεύεται. ~(Ἄδυτα τοίνυν ἄθεα	μὴ	πολυπραγμονεῖτε μηδὲ βαρά θρων στόματα
[50]	τριταλαίνῃ. (Σὺ δὲ ἀλλ' εἰ	μὴ	προφήτιδος ἐπακούεις, τοῦ γε σοῦ
[52]	προσκυνηταί, ἔργῳ μαθόντες ἀναίσθητον ὕλην	μὴ	σέβειν, αὐτῆς ἡττώμενοι τῆς χρείας
[84]	ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε,	μὴ	σκληρύνητε τοῦ καρδίας ὑμῶν ὡς
[77]	ἐστὶ σαφής, ἀπλάνητος ὑπάρχει· ἔλθετε,	μὴ	σκοτίην δὲ διώκετε καὶ ζόφον
[89]	τῇ τῶν ἀνθρώπων γενέσει, εἰ	μὴ	συναρπα ζόμενοι τῷ ἔθει, εἶτα
[26]	καταγινομένης ὁρμώμενος. Τὸν γὰρ εὐεργετοῦντα	μὴ	συνιέντες θεὸν ἀνέπλασάν τινας σωτῆρας
[106]	ἀποδύσασθαι δοθῇ. Ἀκούσατέ μου καὶ	μὴ	τὰ ὦτα ἀποβύσητε μηδὲ τὰς
[71]	τι μαρτυρῶν ὡς Σωκράτης, εἰ	μὴ	τὸ Σωκράτους ἐδεδίει φάρμακον· οὐδὲν
[63]	(ἀλλὰ γοῦν ἀνθρώποις δεδημιούργηται. Καὶ	μὴ	τὸν ἥλιόν τις ὑμῶν προσκυνείτω,
[72]	συνήθεια τοὺς ἑπομένους αὐταῖν, (ἀλλὰ	μὴ	τὸν θεὸν ἐπιζητοῦντας, ἐξανδραποδίζεσθον. Οὐκ
[113]	ἦν τὰ πάντα" οὕτως εἰ	μὴ	τὸν λόγον ἔγνωμεν καὶ τούτῳ
[37]	ἀετός. Ζητεῖς σου τὸν Δία;	μὴ	τὸν οὐρανόν, ἀλλὰ τὴν γῆν
[49]	καλόν. Βασιλεὺς τοῦ κάλλους γενοῦ,	μὴ	τύραννος· ἐλεύθερον μεινάτω· τότε σου
[116]	ὅπως ἢ μετανοήσαντες σωθῶσιν ἢ	μὴ	ὑπακούσαντες κριθῶσιν. Τοῦτο τῆς δικαιοσύνης
[95]	ὑπακοῆς ἡ χάρις· ἐὰν δὲ	μὴ	ὑπακούσητέ μου μηδὲ θελήσητε, μάχαιρα
[45]	ἀρκέσῃ χρόνος· ὑμᾶς δὲ εἰ	μὴ	ὑπεισέρχεταί τις αἰσχύνη τῶν τολμωμένων,
[61]	ἀπιστεῖτε δὲ τῷ θεῷ σωφροσύνην	μὴ	φέροντες· καὶ τὰ μὲν κρείττω
[40]	εἰσὶν οἱ φύλακες, ὦ Βοιώτιε,	μὴ	φθονέσῃς λέγειν. Ἢ δῆλον ὡς
[112]	λόγος, ἡμᾶς ἐπ' ἀνθρωπίνην ἰέναι	μὴ	χρῆναι διδασκαλίαν ἔτι, Ἀθήνας καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009