HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὤ 1
Ὢ 7
ὢ 4
ὦ 38
Ὦ 2
ᾧ 9
ᾠδαῖς 1

Fréquences [« »]
37 θεόν
38 θεῷ
38 τοῦτο
38 ὦ
39 ἀλλ
40 λόγος
40 σοι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

ὦ

Paragraphes

[37]   ἐν ὕμνοις· καὶ γὰρ τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο Κρῆτες ἐτεκτήναντο. Τέθνηκε

[116]   τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε μὲν οὖν, ὦ ἄνθρωπε, τὸ στρατιωτικὸν τὸ ἀναίμακτον

[95]   δυνατόν, ἐνδείξομαι. Ἐχρῆν μὲν ὑμᾶς, ὦ ἄνθρωποι, αὐτοῦ πέρι ἐννοουμένους τοῦ

[85]   καὶ τῆς μελλούσης. Πόσου, ὁμολογήσατε, ὦ ἄνθρωποι, εἰ ἐπιπράσκετο σωτηρία ἀίδιος,

[80]   λατρεύσεις" νῦν δὴ οὖν σύνετε, ὦ ἄνθρωποι, κατὰ τὸν μακάριον ψαλμῳδὸν

[95]   εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν. ~Ἔχετε, ὦ ἄνθρωποι, τὴν θείαν τῆς χάριτος

[102]   ἦτ' ἄρα; ~Τί γὰρ ἡγεῖσθε, ὦ ἄνθρωποι, τὸν Τύχωνα Ἑρμῆν καὶ

[43]   Σόλων· τοῦτον εὑρήσεις ἀληθῆ μόνον, ὦ βάρβαρε, τὸν χρησμόν· τοῦτον ἐπὶ

[40]   ἀνθρώπων. (Τίνες εἰσὶν οἱ φύλακες, ὦ Βοιώτιε, μὴ φθονέσῃς λέγειν. Ἢ

[119]   θάνατος οἰχήσεται· ὄψει τοὺς οὐρανούς, ὦ γέρον, ὁ Θήβας μὴ βλέπων.

[25]   ὑγραῖς ἐν ἀγκάλαις; Καὶ τὸ ὦ γῆς ὄχημα κἀπὶ γῆς ἔχων

[39]   σὴν ἀπιστίαν καλῶ, ἀθέου χλεύης, ὦ δείλαιοι, τὸν πάντα ὑμῶν ἀβίωτον

[24]   οἴκοι, οἷα εἰκός) Εἶα δή, ὦ Ἡράκλεις" εἶπεν· νῦν σοι ἤδη

[121]   μου ἐλαφρόν ἐστιν. ~Σπεύσωμεν, δράμωμεν, ὦ θεοφιλῆ καὶ θεοείκελα τοῦ λόγου

[22]   ἐλέγχει τὰ πάθη δᾳδουχούμενον. Ἀπόσβεσον, ὦ ἱεροφάντα, τὸ πῦρ· αἰδέσθητι, δᾳδοῦχε,

[43]   τὴν πυράν. Σωφρόνησον ὕστατον γοῦν, ὦ Κροῖσε, τῷ πάθει μεταμαθών· ἀχάριστός

[43]   μάντευσαι τὴν ἀλήθειαν, σὺ δέ, ὦ Κῦρε, κέλευσον ἀποσβεσθῆναι τὴν πυράν.

[94]   καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ. Ποίαν, ὦ μακάριε, δόξαν, εἰπέ μοι· ἣν

[56]   ὅσα ὁρᾷς; Τί δὴ οὖν, ὦ μάταιοι καὶ κενόφρονες (πάλιν γὰρ

[118]   θειοτέρην ὄπ' ἀκούσῃς. (Ἐπαινεῖ σε, ὦ ναῦτα, καὶ πολυύμνητον λέγει, καὶ

[82]   ἐκκλίνῃς (τὴν κρίσιν; Ἥκετε ἥκετε, ὦ νεολαία ἡ ἐμή· ἢν γὰρ

[33]   ὁ Θμουιτῶν τράγος. ~Καὶ σοῦ, ὦ Ὅμηρε, τεθαύμακα τὰ ποιήματα· ἦ,

[94]   πάντα ζῷά σοι χαρίζομαι· μόνον, ὦ παιδίον, δίψησον τοῦ πατρός, ἀμισθεί

[34]   Πῖσα δὲ ὑμῖν τάφος ἐστίν, ὦ Πανέλληνες, ἡνιόχου Φρυγός, καὶ τοῦ

[119]   καὶ οὐχὶ θάνατον ἀσπάζεται. ~Ἧκε, ὦ παραπλήξ, μὴ θύρσῳ σκηριπτόμενος, μὴ

[70]   τοῦ θείου νόμου τιμωρός. ~Πόθεν, ὦ Πλάτων, ἀλήθειαν αἰνίττῃ; Πόθεν ἡ

[68]   γὰρ οὐδαμῶς ἐστίν. Εὖ γε, ὦ Πλάτων, ἐπαφᾶσαι τῆς ἀληθείας· ἀλλὰ

[68]   δὴ οὖν ἐξιχνευτέον τὸν θεόν, ὦ Πλάτων; Τὸν γὰρ πατέρα καὶ

[119]   (πατέρα ποθοῦντες ἀπολαβεῖν. Ἧκέ μοι, ὦ πρέσβυ, καὶ σύ, τὰς Θήβας

[43]   οἴκτειρον δεδεμένον, καὶ σὺ μέν, ὦ Σόλων, μάντευσαι τὴν ἀλήθειαν, σὺ

[43]   τοιαύτη θυσία. ~Τί δὴ οὖν, ὦ σοφώτατοι τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωποι,

[118]   κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα. (Φεύγωμεν, ὦ συνναῦται, φεύγωμεν τὸ κῦμα τοῦτο,

[88]   διδάξει, ἡ γραφὴ παιδαγωγήσει δεῦτε, ὦ τέκνα, λέγουσα, ἀκούσατέ μου, φόβον

[87]   θείαν ὄντως ἐπιστάμενος σὺ δέ, ὦ Τιμόθεε, φησίν, ἀπὸ βρέφους ἱερὰ

[43]   ὁδηγοῦσιν εἰς τὸ πῦρ. Ἀλλ' ὦ φιλανθρωπότερε καὶ ἀληθέστερε τοῦ Ἀπόλλωνος

[9]   γένηται θεός. ~Εἶτ' οὐκ ἄτοπον, ὦ φίλοι, τὸν μὲν θεὸν ἀεὶ

[71]   ἀθάνατον. ~Καί μοι μὴ μόνον, ὦ φιλοσοφία, ἕνα τοῦτον Πλάτωνα, πολλοὺς

[9]   ἐν ἐρήμῳ βοῶσα. Τί βοᾷς, ὦ φωνή; Εἰπὲ καὶ ἡμῖν. (Εὐθείας

Paragraphes
[37]	ἐν ὕμνοις· καὶ γὰρ τάφον,	ὦ	ἄνα, σεῖο Κρῆτες ἐτεκτήναντο. Τέθνηκε
[116]	τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε μὲν οὖν,	ὦ	ἄνθρωπε, τὸ στρατιωτικὸν τὸ ἀναίμακτον
[95]	δυνατόν, ἐνδείξομαι. Ἐχρῆν μὲν ὑμᾶς,	ὦ	ἄνθρωποι, αὐτοῦ πέρι ἐννοουμένους τοῦ
[85]	καὶ τῆς μελλούσης. Πόσου, ὁμολογήσατε,	ὦ	ἄνθρωποι, εἰ ἐπιπράσκετο σωτηρία ἀίδιος,
[80]	λατρεύσεις" νῦν δὴ οὖν σύνετε,	ὦ	ἄνθρωποι, κατὰ τὸν μακάριον ψαλμῳδὸν
[95]	εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν. ~Ἔχετε,	ὦ	ἄνθρωποι, τὴν θείαν τῆς χάριτος
[102]	ἦτ' ἄρα; ~Τί γὰρ ἡγεῖσθε,	ὦ	ἄνθρωποι, τὸν Τύχωνα Ἑρμῆν καὶ
[43]	Σόλων· τοῦτον εὑρήσεις ἀληθῆ μόνον,	ὦ	βάρβαρε, τὸν χρησμόν· τοῦτον ἐπὶ
[40]	ἀνθρώπων. (Τίνες εἰσὶν οἱ φύλακες,	ὦ	Βοιώτιε, μὴ φθονέσῃς λέγειν. Ἢ
[119]	θάνατος οἰχήσεται· ὄψει τοὺς οὐρανούς,	ὦ	γέρον, ὁ Θήβας μὴ βλέπων.
[25]	ὑγραῖς ἐν ἀγκάλαις; Καὶ τὸ	ὦ	γῆς ὄχημα κἀπὶ γῆς ἔχων
[39]	σὴν ἀπιστίαν καλῶ, ἀθέου χλεύης,	ὦ	δείλαιοι, τὸν πάντα ὑμῶν ἀβίωτον
[24]	οἴκοι, οἷα εἰκός) Εἶα δή,	ὦ	Ἡράκλεις" εἶπεν· νῦν σοι ἤδη
[121]	μου ἐλαφρόν ἐστιν. ~Σπεύσωμεν, δράμωμεν,	ὦ	θεοφιλῆ καὶ θεοείκελα τοῦ λόγου
[22]	ἐλέγχει τὰ πάθη δᾳδουχούμενον. Ἀπόσβεσον,	ὦ	ἱεροφάντα, τὸ πῦρ· αἰδέσθητι, δᾳδοῦχε,
[43]	τὴν πυράν. Σωφρόνησον ὕστατον γοῦν,	ὦ	Κροῖσε, τῷ πάθει μεταμαθών· ἀχάριστός
[43]	μάντευσαι τὴν ἀλήθειαν, σὺ δέ,	ὦ	Κῦρε, κέλευσον ἀποσβεσθῆναι τὴν πυράν.
[94]	καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ. Ποίαν,	ὦ	μακάριε, δόξαν, εἰπέ μοι· ἣν
[56]	ὅσα ὁρᾷς; Τί δὴ οὖν,	ὦ	μάταιοι καὶ κενόφρονες (πάλιν γὰρ
[118]	θειοτέρην ὄπ' ἀκούσῃς. (Ἐπαινεῖ σε,	ὦ	ναῦτα, καὶ πολυύμνητον λέγει, καὶ
[82]	ἐκκλίνῃς (τὴν κρίσιν; Ἥκετε ἥκετε,	ὦ	νεολαία ἡ ἐμή· ἢν γὰρ
[33]	ὁ Θμουιτῶν τράγος. ~Καὶ σοῦ,	ὦ	Ὅμηρε, τεθαύμακα τὰ ποιήματα· ἦ,
[94]	πάντα ζῷά σοι χαρίζομαι· μόνον,	ὦ	παιδίον, δίψησον τοῦ πατρός, ἀμισθεί
[34]	Πῖσα δὲ ὑμῖν τάφος ἐστίν,	ὦ	Πανέλληνες, ἡνιόχου Φρυγός, καὶ τοῦ
[119]	καὶ οὐχὶ θάνατον ἀσπάζεται. ~Ἧκε,	ὦ	παραπλήξ, μὴ θύρσῳ σκηριπτόμενος, μὴ
[70]	τοῦ θείου νόμου τιμωρός. ~Πόθεν,	ὦ	Πλάτων, ἀλήθειαν αἰνίττῃ; Πόθεν ἡ
[68]	γὰρ οὐδαμῶς ἐστίν. Εὖ γε,	ὦ	Πλάτων, ἐπαφᾶσαι τῆς ἀληθείας· ἀλλὰ
[68]	δὴ οὖν ἐξιχνευτέον τὸν θεόν,	ὦ	Πλάτων; Τὸν γὰρ πατέρα καὶ
[119]	(πατέρα ποθοῦντες ἀπολαβεῖν. Ἧκέ μοι,	ὦ	πρέσβυ, καὶ σύ, τὰς Θήβας
[43]	οἴκτειρον δεδεμένον, καὶ σὺ μέν,	ὦ	Σόλων, μάντευσαι τὴν ἀλήθειαν, σὺ
[43]	τοιαύτη θυσία. ~Τί δὴ οὖν,	ὦ	σοφώτατοι τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωποι,
[118]	κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα. (Φεύγωμεν,	ὦ	συνναῦται, φεύγωμεν τὸ κῦμα τοῦτο,
[88]	διδάξει, ἡ γραφὴ παιδαγωγήσει δεῦτε,	ὦ	τέκνα, λέγουσα, ἀκούσατέ μου, φόβον
[87]	θείαν ὄντως ἐπιστάμενος σὺ δέ,	ὦ	Τιμόθεε, φησίν, ἀπὸ βρέφους ἱερὰ
[43]	ὁδηγοῦσιν εἰς τὸ πῦρ. Ἀλλ'	ὦ	φιλανθρωπότερε καὶ ἀληθέστερε τοῦ Ἀπόλλωνος
[9]	γένηται θεός. ~Εἶτ' οὐκ ἄτοπον,	ὦ	φίλοι, τὸν μὲν θεὸν ἀεὶ
[71]	ἀθάνατον. ~Καί μοι μὴ μόνον,	ὦ	φιλοσοφία, ἕνα τοῦτον Πλάτωνα, πολλοὺς
[9]	ἐν ἐρήμῳ βοῶσα. Τί βοᾷς,	ὦ	φωνή; Εἰπὲ καὶ ἡμῖν. (Εὐθείας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009