Paragraphes |
[9] |
λόγου
προτρεπτικὴ
ἐν
ἐρήμῳ
βοῶσα.
|
Τί |
βοᾷς,
ὦ
φωνή;
Εἰπὲ
καὶ |
[64] |
ἀναπλάττοντες,
ὕδωρ
δὲ
αὐτὸ
προστρεπόμενοι.
|
Τί |
γάρ
ἐστί
ποτε
ἕτερον
Ποσειδῶν |
[102] |
ὄνειροι
χαίρετ'
οὐδὲν
ἦτ'
ἄρα;
|
~Τί |
γὰρ
ἡγεῖσθε,
ὦ
ἄνθρωποι,
τὸν |
[66] |
τῷ
θεῷ,
διὰ
πάντων
ἀσεβῶν.
|
Τί |
γὰρ
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικός;
Ἔσθ' |
[67] |
τι
νηπίων
μᾶλλον
τἀληθὲς
εἰδότων.
|
(Τί |
γάρ,
ὢ
πρὸς
τῆς
ἀληθείας, |
[56] |
τὸν
οὐρανὸν
τὴν
γῆν
τετιμήκατε;
|
Τί |
δ'
ἄλλο
χρυσὸς
ἢ
ἄργυρος |
[43] |
(συνιέντες
οὐκ
ἐκτρέπεσθε
οὐδὲ
ἀποστρέφεσθε;
|
Τί |
δ'
ἂν
καὶ
ἀληθεύσαιεν
οἱ |
[16] |
σύμβολα;
Οὐ
χλεύη
τὰ
μυστήρια;
|
~Τί |
δ'
εἰ
καὶ
τὰ
ἐπίλοιπα |
[12] |
ἀνθρώποις
χρᾶν
ὑπὸ
ἀνθρώπων
διδασκόμενοι.
|
~Τί |
δ'
εἴ
σοι
καταλέγοιμι
τὰ |
[29] |
παραπλησίως
τοῖς
προειρημένοις
ἐκείνοις
κεκλημένοι;
|
~Τί |
δ'
εἴ
σοι
τοὺς
πολλοὺς |
[89] |
ἡμᾶς
ἐκ
γενετῆς
αἱ
τίτθαι;
|
Τί |
δὲ
αὐξάνομεν
ἢ
μειοῦμεν
τὴν |
[45] |
ἐν
τῷ
ἐνάτῳ
τῶν
Ἱστοριῶν.
|
Τί |
δὲ
Ἐριχθόνιος;
Οὐχὶ
ἐν
τῷ |
[56] |
τοῖς
οὐ
θεοῖς
προσενείματε
γέρα;
|
Τί |
δὲ
κατα
λιπόντες
τὸν
οὐρανὸν |
[67] |
φορᾷ
δίναις
τε
ἀτάκτοις
ὑποβεβλημένους;
|
Τί |
δέ
μοι
εἰδώλων
ἀναπίμπλης
τὸν |
[79] |
κυρίου
μένει
εἰς
τὸν
αἰῶνα.
|
~Τί |
δὲ
ὅταν
πάλιν
ἑαυτὸν
δεικνύναι |
[89] |
τὴν
ἴσην,
ὡς
παρειλήφαμεν,
διαφυλάττομεν;
|
Τί |
δὲ
οὐκέτι
τοῖς
κόλποις
τοῖς |
[95] |
Τί
οὐ
καταδεχόμεθα
τὴν
δωρεάν;
|
Τί |
δὲ
οὐχ
αἱρούμεθα
τὰ
βελτίονα, |
[39] |
γαλᾶς
διὰ
τὴν
Ἡρακλέους
γένεσιν.
|
Τί |
δὲ
πάλιν
Θετταλοί;
Μύρμηκας
ἱστοροῦνται |
[90] |
ἀνθρώποις
ὄρεξις
ἔγκειται
θανάτου
ἑκουσίου;
|
Τί |
δὲ
τῷ
δαλῷ
τῷ
θανατηφόρῳ |
[54] |
Σαλαμίνιος,
αὑτὸν
κατεσχημάτιζεν
εἰς
Ἥλιον)
|
Τί |
δεῖ
καὶ
Νικαγόρου
μεμνῆσθαι
(Ζελείτης |
[56] |
ὄντως
οὐσίας
συλήσαντες
τὸ
θεῖον.
|
Τί |
δὴ
οὖν
τὰ
τοῦ
θεοῦ |
[6] |
ἅγιον,
σοφία
ὑπερκόσμιος,
οὐράνιος
λόγος.
|
~Τί |
δὴ
οὖν
τὸ
ὄργανον,
ὁ |
[56] |
τὰ
πάντα
ταῦτα
ὅσα
ὁρᾷς;
|
Τί |
δὴ
οὖν,
ὦ
μάταιοι
καὶ |
[43] |
καὶ
ἀνδροκτασία
ἡ
τοιαύτη
θυσία.
|
~Τί |
δὴ
οὖν,
ὦ
σοφώτατοι
τῶν |
[117] |
τοῖς
εἰς
οὐρανὸν
ἀπαίρουσι
γινομένη.
|
Τί |
δή
σε
προτρέπω;
Σωθῆναί
σε |
[54] |
ὁ
ἰατρός,
Ζεὺς
οὗτος
ἐπικεκλημένος.
|
Τί |
με
δεῖ
καταλέγειν
Ἀλέξαρχον
(γραμματικὸς |
[49] |
αἰσχρὰς
ἠπίστατο
(ὁ
συναγρυπνήσας
ἐραστής.
|
Τί |
μοι
θεὸν
καταλέγεις
τὸν
πορνείᾳ |
[65] |
φησι
Διογένης
ἐν
αʹ
Περσικῶν.
|
Τί |
μοι
Σαυρομάτας
κατα
λέγειν,
οὓς |
[95] |
Τί
οὐκ
ἐκκλίνομεν
τὴν
κόλασιν;
|
Τί |
οὐ
καταδεχόμεθα
τὴν
δωρεάν;
Τί |
[95] |
παιδαγωγῶν
τὸν
ἄνθρωπον·
τί
μέλλομεν;
|
Τί |
οὐκ
ἐκκλίνομεν
τὴν
κόλασιν;
Τί |
[92] |
Ἰσραὴλ
δέ
με
οὐκ
ἔγνω.
|
Τί |
οὖν
ὁ
κύριος;
(Οὐ
μνησικακεῖ, |
[27] |
τὴν
δι'
ἀκανθῶν
καὶ
σκολόπων.
|
Τί |
πλανᾶσθε,
βροτοί;
παύσασθε,
μάταιοι,
καλλίπετε |
[45] |
θυγατέρες
οὐχὶ
ἐν
Ἐλευσῖνι
τετάφαται;
|
Τί |
σοι
καταλέγω
τὰς
Ὑπερβορέων
γυναῖκας; |
[80] |
καταλήψεται
τῇ
χειρὶ
ὡς
νοσσιάν.
|
~Τί |
σοι
σοφίας
ἀναγγέλλω
μυστήρια
καὶ |
[79] |
προφητικόν,
τοὺς
συνθιασώτας
τοῦ
Μωυσέως.
|
Τί |
φησὶν
αὐτοῖς
τὸ
πνεῦμα
τὸ |