Paragraphes |
[4] |
ἁρπακτικοὺς
αἰνιττόμενος.
Καὶ
πάντα
ἄρα
|
ταῦτα |
ἀγριώτατα
θηρία
καὶ
τοὺς
τοιούτους |
[27] |
δὲ
καὶ
ὅσα
γεγενῆσθαι
ὑπείληπται,
|
ταῦτα |
δὲ
περὶ
ἀνθρώπων
αἰσχρῶν
καὶ |
[48] |
ἐν
Σικυῶνι.
~Καὶ
τί
περὶ
|
ταῦτα |
διατρίβω,
ἐξὸν
αὐτὸν
τὸν
μεγαλο |
[32] |
καὶ
σύμβουλος
ἀγαθός·
ἀλλ'
οὐ
|
ταῦτα |
ἡ
Στερόπη
λέγει
οὐδὲ
ἡ |
[116] |
ἡμᾶς
ὁ
ἀπόστολος
εἰρηνικῶς
ἐκτάττει·
|
(ταῦτα |
ἡμῶν
τὰ
ὅπλα
τὰ
ἄτρωτα· |
[65] |
ἄναρχον
θεόν,
τὰ
δὲ
πτωχὰ"
|
ταῦτα |
καὶ
ἀσθενῆ"
ᾗ
φησιν
ὁ |
[22] |
τὰ
ἄρρητα
ἐξειπεῖν.
Οὐ
σησαμαῖ
|
ταῦτα |
καὶ
πυραμίδες
καὶ
τολύπαι
καὶ |
[115] |
στείλασθαί
σοι
συγκεχώρηκεν·
τὰ
μεγάλα
|
ταῦτα |
καὶ
τοσαῦτά
σοι
δημιουργήματα
καὶ |
[82] |
κυρίου"
τὸ
ἅγιον
πνεῦμα,
ἐλάλησεν
|
ταῦτα. |
Μὴ
τοίνυν
μηκέτι,
φησίν,
υἱέ |
[95] |
Τὸ
γὰρ
στόμα
κυρίου
ἐλάλησεν
|
ταῦτα" |
νόμος
ἀληθείας
λόγος
κυρίου·
βούλεσθε |
[91] |
ἢ
θεοσεβείας
ἄξια
πεπονθότες.
Καὶ
|
ταῦτα |
ὁρῶντες
ἔτι
τυφλώττετε
καὶ
οὐχὶ |
[56] |
(ἔκγονα,
τῆς
γῆς,
τὰ
πάντα
|
ταῦτα |
ὅσα
ὁρᾷς;
Τί
δὴ
οὖν, |
[102] |
διδυμάονε
παρ'
ὑμῖν
νομίζοιντο,
πάθη
|
ταῦτα |
περὶ
τὰ
ζῷα
συμβαίνοντα
φυσικῶς· |
[56] |
ἀναπλάττοντες
θεοὺς
καὶ
τὰ
γενητὰ
|
ταῦτα |
πρὸ
τοῦ
ἀγενήτου
μετιόντες
(θεοῦ |
[87] |
κυρίῳ
μήτε
τῷ
Παύλῳ,
καὶ
|
ταῦτα |
ὑπὲρ
Χριστοῦ
δεομένῳ.
~Γεύσασθε
καὶ |
[60] |
ζωῆς
περιπατεῖν"
μεμελετηκότες.
~Ἀλλ'
οὐ
|
ταῦτα |
φρονοῦσιν
οἱ
πολλοί·
ἀπορρίψαντες
δὲ |
[11] |
(Τυρρηνῶν
νεκυομαντεῖαι
σκότῳ
παραδιδόσθων.
Μανικὰ
|
ταῦτα |
ὡς
ἀληθῶς
ἀνθρώπων
ἀπίστων
σοφιστήρια |