Paragraphes |
[51] |
καὶ
τῇ
σελήνῃ
συμπάσχει·
τὰ
|
δὲ |
ἀγάλματα
ἀργά,
ἄπρακτα,
ἀναίσθητα,
προσδεῖται |
[94] |
εἰκότως
εὐαγγελίζεται
τοῖς
πεπιστευκόσιν·
οἱ
|
δὲ |
ἅγιοι
κυρίου
κληρονομήσουσι
τὴν
δόξαν |
[61] |
τετιμήκατε,
ἀρετῆς
μὲν
θεαταί,
κακίας
|
δὲ |
ἀγωνισταὶ
γεγενημένοι.
~Ὄλβιοι"
μόνοι
τοίνυν, |
[53] |
τῆς
κακουργίας,
πλεονεξίας
ἔργα,
οὐχὶ
|
δὲ |
ἀδρανείας
τῶν
εἰδώλων
ἔλεγχον
νομίζων. |
[31] |
Μάκαρ
Λεσβίων
μὲν
ἐβασίλευεν,
διεφέρετο
|
δὲ |
ἀεὶ
πρὸς
τὴν
γυναῖκα,
ἠγα |
[116] |
ἐπιζητεῖ,
τὴν
ἐπαγγελίαν
ἀπαιτεῖ.
~Πρόκειται
|
δὲ |
ἀεὶ
τῷ
θεῷ
τὴν
ἀνθρώπων |
[39] |
Ἀφροδίτῃ
περιβασοῖ
μὲν
Ἀργεῖοι,
ἑταίρᾳ
|
δὲ |
Ἀθηναῖοι
καὶ
καλλιπύγῳ
θύουσιν
Συρακούσσιοι, |
[77] |
προτείνοντες
θεμελιοῦσι
τὴν
ἀλήθειαν·
γραφαὶ
|
δὲ |
αἱ
θεῖαι
καὶ
πολιτεῖαι
σώφρονες |
[48] |
πρὸς
δὲ
καὶ
κασσιτέρου,
λίθων
|
δὲ |
Αἰγυπτίων
ἐνέδει
οὐδὲ
εἷς,
σαπφείρου |
[34] |
εἴργαστ'
ἄν"
φησὶν
Ἡράκλειτος,
ωὑτὸς
|
δὲ |
Ἅιδης
καὶ
Διόνυσος,
ὅτεῳ
μαίνονται |
[102] |
καὶ
ζωγράφοι
τυφλὸν
(ἐπιδεικνύουσιν·
εἰ
|
δὲ |
αἰδῶ
καὶ
ἔρωτα
καὶ
ἀφροδίτην |
[50] |
τί
προσκυνοῦσιν
ὡς
θεούς;
Εἰ
|
δὲ |
αἰσθήσεως
αὐτοὺς
μετέχειν
οἴονται,
τί |
[33] |
σεμνότητα
Ἀφροδίτην
(ἰδεῖν
μεμοιχευμένην.
Αἳ
|
δὲ |
ἀκολασταίνουσιν
ἐμπαθέστερον
ἐν
τῇ
μοιχείᾳ |
[26] |
Παλαμναίους
τε
καὶ
Προστροπαίους,
ἔτι
|
δὲ |
Ἀλάστορας
ἀναπεπλάκασιν
(οἱ
ἀμφὶ
τὴν |
[6] |
τὴν
ἀνθρώπων
ἐπιβόσκεται
φθοράν,
ἡ
|
δὲ |
ἀλήθεια,
ὥσπερ
ἡ
μέλιττα
λυμαι |
[72] |
φιλόσοφος,
οὐ
θεογονίαν
ποιητικήν,
θεολογίαν
|
δὲ |
ἀληθινὴν
ἐνδείκνυται.
Οὐκ
ἀπεκρύψατο
τοῦ |
[50] |
μέγιστον
ἐν
Αἰγύπτῳ
τριταλαίνῃ.
(Σὺ
|
δὲ |
ἀλλ'
εἰ
μὴ
προφήτιδος
ἐπακούεις, |
[8] |
ἐν
στόματι
προφητῶν
αὐτός·
σὺ
|
δὲ |
ἀλλ'
εἰ
προφήταις
μὴ
πιστεύεις, |
[44] |
τοὺς
τάφους
νεὼς
ἐπικεκλημένους}
Ὑμεῖς
|
δὲ |
ἀλλὰ
κἂν
νῦν
δεισιδαιμονίας
ἐκλάθεσθε, |
[8] |
δὲ
καὶ
σιδήρῳ
διαιρῶν,
ἐπικαίων
|
δὲ |
ἄλλα,
ἔστι
δ'
οὗ
καὶ |
[29] |
ὄνων
ἐπιτέλλεται
ἱροῖς.
Ὁ
αὐτὸς
|
δὲ |
ἀλλαχοῦ
τέρπουσιν
λιπαραὶ
Φοῖβον
ὀνοσφαγίαι. |
[57] |
καὶ
λίθου
ἄνθρωπος
σωφρονῶν.
Ὑμᾶς
|
δὲ |
ἄλλῃ
γοητείᾳ
ἀπατᾷ
ἡ
τέχνη, |
[57] |
καὶ
τοῦτο
Φιλοστέφανος
ἱστορεῖ·
Ἀφροδίτη
|
δὲ |
ἄλλη
ἐν
Κνίδῳ
λίθος
ἦν |
[34] |
Μελικέρτην
ὀδύρεται
τὰ
Ἴσθμια·
Νεμέασι
|
δὲ |
ἄλλο
παιδίον
Ἀρχέμορος
κεκήδευται
καὶ |
[86] |
πάντων
ἀνθρώπων,
μάλιστα
(πιστῶν.
Οἱ
|
δὲ |
ἄλλοι
περιπεφυκότες
τῷ
κόσμῳ,
οἷα |
[8] |
καὶ
θρηνεῖ
τῶν
ἀνθρώπων·
ᾄδει
|
δὲ |
ἄλλοις,
καθάπερ
ἰατρὸς
ἀγαθὸς
τῶν |
[49] |
καὶ
Ἄπιος
γενόμενον
Ὀσίραπις.
~Καινὸν
|
δὲ |
ἄλλον
ἐν
Αἰγύπτῳ,
ὀλίγου
δεῖν |
[39] |
Ζεὺς
φαλακρὸς
ἐν
Ἄργει,
τιμωρὸς
|
δὲ |
ἄλλος
ἐν
Κύπρῳ
τετίμησθον;
Οὐχὶ |
[39] |
Συηνῖται
φάγρον
τὸν
ἰχθύν,
μαιώτην
|
δὲ |
(ἄλλος
οὗτος
ἰχθύς)
οἱ
τὴν |
[1] |
ὃ
δὲ
Θήβας
τειχίσας.
Θρᾴκιος
|
δὲ |
ἄλλος
σοφιστὴς
(ἄλλος
οὗτος
μῦθος |
[4] |
λόγῳ
ἄνθρωπος"
γίνεται
θεοῦ"
Λύκους"
|
δὲ |
ἄλλους
ἀλληγορεῖ
προβάτων
κῳδίοις
ἠμφιεσμένους, |
[66] |
πεποιημένα
στοιχεῖα"
προστρε
πόμενοι.
~Τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
φιλοσόφων
ὅσοι
τὰ
στοιχεῖα |
[115] |
ἃ
δὴ
ψυχῆς
νόσοι,
ἀποσπασθῆναι
|
δὲ |
ἁμαρτίας;
(Θάνατος
γὰρ
ἀίδιος
ἁμαρτία. |
[1] |
ἄμφω
μὲν
ἤστην
ᾠδικώ,
μῦθος
|
δὲ |
ἄμφω"
(καὶ
τὸ
ᾆσμα
εἰσέτι |
[117] |
χάρις
ᾖς
τοῦ
θεοῦ·
πρέπει
|
δὲ |
ἄμφω
τῷ
Χριστοῦ
γνωρίμῳ,
καὶ |
[10] |
ἐρίῳ
καὶ
πορφύρᾳ
πεποικιλμένων,
δικαιοσύνην
|
δὲ |
ἀναδησάμενος
καὶ
τῆς
ἐγκρατείας
τὰ |
[9] |
προτρέπειν
ἡμᾶς
ἐπ'
ἀρετήν,
ἡμᾶς
|
δὲ |
ἀναδύεσθαι
τὴν
ὠφέλειαν
καὶ
ἀναβάλλεσθαι |
[20] |
Δηὼ
ὀρέγει
κυκεῶνα
αὐτῇ·
τῆς
|
δὲ |
ἀναινομένης
λαβεῖν
καὶ
πιεῖν
οὐκ |
[2] |
τὴν
σύνεσιν,
εἰς
σωτηρίαν·
οἳ
|
δὲ |
ἀνανεύσαντες
καὶ
ἀνακύψαντες
Ἑλικῶνα
μὲν |
[14] |
τούτοις
τοῖς
τιμω
μένοις.
Ἀγορεύω
|
δὲ |
ἀναφανδὸν
τὰ
κεκρυμμένα,
οὐκ
αἰδού |
[61] |
(ἀπὸ
τῆς
ἀκρασίας
ἐλεγχόμεναι.
Ἤδη
|
δὲ |
ἀναφανδὸν
τῆς
ἀκολασίας
ὅλης
τὰ |
[107] |
οἱ
τὸν
υἱὸν
νενοηκότες,
ἀγαθοὶ
|
δὲ |
ἄνδρες
γυναικῶν
οἱ
μεμνημένοι
τοῦ |
[56] |
ὕλη
τῆς
τέχνης,
ὁ
θεὸς
|
δὲ |
ἀνενδεής.
Προῆλθεν
ἡ
τέχνη,
περιβέβληται |
[46] |
Προκλέους
ἄρχοντος
ἀνδριαντοειδὲς
ἐγένετο.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
ἀνθρώποις
ἀπεικονίζεσθαι
τὰ
ξόανα
ἤρξατο, |
[104] |
τετιμήκασιν
ὡς
ἄγγελον
θεοῦ,
τὸν
|
δὲ |
ἄνθρωπον
τοῦ
θεοῦ
διώκουσιν,
οὐ |
[112] |
οὐκ
ἄρρεν,
οὐ
θῆλυ·
καινὸς
|
δὲ |
ἄνθρωπος
θεοῦ
πνεύματι
ἁγίῳ
μεταπεπλασμένος. |
[111] |
κέκλιται
μὲν
ὁ
κύριος,
ἀνέστη
|
δὲ |
ἄνθρωπος
καὶ
ὁ
ἐκ
τοῦ |
[104] |
νομίζουσι
τὸν
θεὸν
ἐμβοᾶν,
διὰ
|
δὲ |
ἀνθρώπου
σιωπᾶν,
καὶ
τὸν
μὲν |
[99] |
ὑμᾶς
καὶ
ἀλόγου
περιεργασίας·
νομίμων
|
δὲ |
ἀνόμων
καὶ
ἀπατηλῶν
ὑποκρίσεων
ἄγνοια |
[2] |
καὶ
Κιθαιρῶνι
κατακλείσωμεν
γεγηρακόσιν,
κατάγωμεν
|
δὲ |
ἄνωθεν
ἐξ
οὐρανῶν
ἀλήθειαν
ἅμα |
[30] |
(Τοῦτο
μὲν
ποιητικῶς
ἐψεύσατο·
Ὅμηρος
|
δὲ |
ἀξιοπιστότερος
αὐτοῦ
εἰπὼν
περὶ
ἀμφοῖν |
[80] |
δὲ
ἐξ
ὕπνου
ἐγερθήσῃ;
Ἐὰν
|
δὲ |
ἄοκνος
ᾖς,
ἥξει
σοι
ὥσπερ |
[112] |
τοῦ
Διὸς
ὀαριστὴν
ἀναγράφοντι,
ἡμᾶς
|
δὲ |
ἀπιστήσετε
μαθητὰς
θεοῦ
γεγονότας,
τὴν |
[87] |
δὲ
ἐς
τοσοῦτον
ἀδεεῖς,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἄπιστοι,
μήτε
αὐτῷ
πειθόμενοι
τῷ |
[13] |
τῆς
πρὸς
Δία
γεγενημένης,
τὰ
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
μύσους
τοῦ
συμβεβηκότος |
[38] |
Ἐνταῦθα
Ἀπομυίῳ
Διὶ
θύουσιν
ἨλεῖοιῬωμαῖοι
|
δὲ |
Ἀπομυίῳ
Ἡρακλεῖ
καὶ
Πυρετῷ
δὲ |
[122] |
ἄμεινον,
σωφρονεῖν
ἢ
μεμηνέναι.
Ἐχομένους
|
δὲ |
ἀπρὶξ
τῆς
ἀληθείας
παντὶ
σθένει |
[2] |
τοῖς
ἀπιστίας
ὑποπέπτωκεν
ὀφθαλμοῖς.
Κιθαιρὼν
|
δὲ |
ἄρα
καὶ
Ἑλικὼν
καὶ
τὰ |
[58] |
κοροκοσμίων
ἀπατᾷ
τούτους
οὐδέν·
ὑμεῖς
|
δὲ |
ἄρα
καὶ
πιθήκων
χείρους
γενήσεσθε |
[1] |
τὰ
ὄρη
θερόμενοι
ἡλίῳ.
Ἦιδον
|
δὲ |
ἄρα
οὐ
τῷ
δράκοντι
τῷ |
[113] |
εἰ
πολιτευτέον,
εἰ
παιδοποιητέον·
καθολικὴ
|
δὲ |
ἄρα
προτροπὴ
μόνη
καὶ
πρὸς |
[38] |
ἀμφὶ
τὸν
Ἡρακλέα
ἐγγράφουσι.
Ἐῶ
|
δὲ |
Ἀργείους
καὶ
Λάκωνας>
Ἀφροδίτην
Τυμβωρύχον |
[29] |
δὲ
Θρᾷκα
οἶδεν
(αὐτόν·
ἄλλοι
|
δὲ |
Ἀρκάδα.
Τοῦτον
δὲ
Ὅμηρος
δεδέσθαι |
[38] |
ἐπ'
Ἀργύννῳ
τῷ
(ἐρωμένῳ.
Ἄρτεμιν
|
δὲ |
Ἀρκάδες
Ἀπαγχομένην
καλουμένηνπροστρέπονται,
ὥς
φησι |
[104] |
ἐκμανθάνουσι
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ.
Οὗ
|
δὲ |
ἄρρητος
ἡ
φιλανθρωπία,
τούτου
ἀχώρητος |
[38] |
Ἀργεῖοι
{καὶ
Λάκωνες}
καὶ
Χελύτιδα
|
δὲ |
Ἄρτεμιν
Σπαρτιᾶται
σέβουσιν·
ἐπεὶ
τὸ |
[71] |
Κυνικὸν
δὴ
τοῦτο
ἐνενόησεν,
Σωκράτους
|
δὲ |
ἅτε
γνώριμος
θεὸν
οὐδενὶ
ἐοικέναι" |
[78] |
ἐγὼ
πληρῶ;
Λέγει
(κύριος.
Πάλιν
|
δὲ |
αὖ
διὰ
Ἡσαΐου
Τίς
μετρήσει" |
[61] |
κατὰ
τὸν
Ἀθηναῖον
ῥήτορα.
Οἷαι
|
δὲ |
αὖ
καὶ
ἄλλαι
ὑμῶν
εἰκόνες, |
[54] |
τῆς
Ἀλκυόνης
τῆς
γυναικός,
Ἀλκυόνη
|
(δὲ |
αὖθις
ὑπὸ
τοῦ
ἀνδρὸς
Ἥρα |
[89] |
ἐκ
γενετῆς
αἱ
τίτθαι;
Τί
|
δὲ |
αὐξάνομεν
ἢ
μειοῦμεν
τὴν
πατρῴαν |
[64] |
Ποσειδῶνα
μὲν
(οὐκ
ἀναπλάττοντες,
ὕδωρ
|
δὲ |
αὐτὸ
προστρεπόμενοι.
Τί
γάρ
ἐστί |
[62] |
μάλιστα
ὡραιότατος
τεκταίνηται,
προσκαρτερεῖτε,
ὅπως
|
δὲ |
αὐτοὶ
μὴ
ὅμοιοι
δι'
ἀναισθησίαν |
[64] |
εἰσηγήσατο
πῦρ
καὶ
γῆν,
θάτερον
|
δὲ |
αὐτοῖν
μόνον,
τὸ
πῦρ,
θεὸν |
[48] |
δαιδαλθῆναι
ἐκέλευσεν
αὐτὸς
πολυτελῶς,
κατασκευάζει
|
δὲ |
αὐτὸν
Βρύαξις
ὁ
δημιουργός,
οὐχ |
[37] |
Ποῦ
δὲ
ὁ
κύκνος;
Ποῦ
|
δὲ |
αὐτὸς
ὁ
Ζεύς;
Γεγήρακε
μετὰ |
[74] |
δύναμιν
αὐτῆς
οὐκ
ἀποκεκρυμμένην,
σφᾶς
|
δὲ |
αὐτοὺς
ἐλέγχουσιν
ἀσθενεῖς,
οὐκ
ἐφικόμενοι |
[55] |
ποτε,
εἶτα
μέντοι
τεθνᾶσιν·
τετίμηκεν
|
δὲ |
αὐτοὺς
ὁ
μῦθος
καὶ
ὁ |
[39] |
τὰς
σφῶν
ἐσκέ
δανται·
σέβουσι
|
δὲ |
αὐτῶν
Συηνῖται
φάγρον
τὸν
ἰχθύν, |
[76] |
τὸν
Ἥφαιστον
ἀμφιγύην"
καλοῦσιν,
τῇ
|
δὲ |
Ἀφροδίτῃ
ἡ
Ἑλένη
φησὶ
μηκέτι |
[39] |
ἄλλος
ἐν
Κύπρῳ
τετίμησθον;
Οὐχὶ
|
δὲ |
Ἀφροδίτῃ
περιβασοῖ
μὲν
Ἀργεῖοι,
ἑταίρᾳ |
[35] |
λύχνον
ἔχουσαν"
ἐν
χεροῖν·
τὴν
|
δὲ |
Ἀφροδίτην
ἀνέγνωμεν,
οἷον
ἀκόλαστόν
τι |
[27] |
βεβιωκότων
ἀναγέγραπται·
τύφῳ
καὶ
μανίῃ
|
δὲ |
βαδίζετε
καὶ
τρίβον
ὀρθὴν
εὐθεῖαν |
[11] |
τὸν
Ἀπόλλω,
τὸν
Ἀμφίλοχον,
εἰ
|
δὲ |
βούλει,
καὶ
τερατοσκόπους
καὶ
οἰωνοσκόπους |
[57] |
ἀτρεμής,
ἀργὸν
τὸ
πτερόν,
ἡ
|
δὲ |
βοῦς
ἡ
Δαιδάλου
ἡ
ἐκ |
[33] |
Πέλοπος,
ὃ
δὲ
Χρυσίππου,
ὃ
|
δὲ |
Γανυμήδους
ἐρῶντες.
(Τούτους
ὑμῶν
αἱ |
[44] |
νεὼς
μὲν
εὐφήμως
ὀνομαζομένους,
τάφους
|
δὲ |
γενομένους
{τουτέστι
τοὺς
τάφους
νεὼς |
[107] |
τῷ
πατρὶ
προσδεδρα
μηκότες,
ἀγαθοὶ
|
δὲ |
γονεῦσιν
υἱοὶ
οἱ
τὸν
υἱὸν |
[97] |
πρότερον
τῶν
ἀνθρώπων
ἀποθνῄσκοντας.
Θεοὺς
|
δὲ |
δὴ
τοὺς
ὁρατοὺς
καὶ
τὸν |
[47] |
μὲν
ὑφελέσθαι
ἀπὸ
Ἰλίου,
παρακαταθέσθαι
|
δὲ |
Δημοφῶντι,
ἐκ
τῶν
Πέλοπος
ὀστῶν |
[25] |
προσέτι
τὸν
ἐκ
πόρνης;
Αἰνίττεται
|
δὲ |
διὰ
μὲν
τῶν
προτέρων
τὸν |
[28] |
Λίβυν
καταλέγει
τὸν
Ἄμμωνος·
ὁ
|
δὲ |
Δίδυμος
ὁ
γραμματικὸς
τούτοις
ἕκτον |
[77] |
ἀπλάνητος
ὑπάρχει·
ἔλθετε,
μὴ
σκοτίην
|
δὲ |
διώκετε
καὶ
ζόφον
αἰεί.
Ἠελίου |
[84] |
(πατέρες
ὑμῶν
ἐν
δοκιμασίᾳ.
Ἡ
|
δὲ |
δοκιμασία
τίς
ἐστιν
εἰ
θέλεις |
[8] |
τὸ
εἶναι
ἴσα
θεῷ·
ἐκένωσεν
|
δὲ |
ἑαυτόν"
ὁ
φιλοικτίρμων
θεός,
σῶσαι |
[56] |
παρὰ
τοῦ
τεχνίτου
προσλαβοῦσα.
Γῆν
|
δὲ |
ἐγὼ
πατεῖν,
οὐ
προσκυνεῖν
μεμελέτηκα· |
[42] |
Χείρωνι
καταθύεσθαι·
Λυκτίους
γὰρ
(Κρητῶν
|
δὲ |
ἔθνος
εἰσὶν
οὗτοι)
Ἀντικλείδης
ἐν |
[52] |
τὸν
θεὸν
ἀπέκτεινεν
αὐτῶν,
ἀγανακτῶ
|
δὲ |
εἰ
κέρδους
χάριν
ἐπλημμέλει.
~Ἑκὼν |
[45] |
πᾶς
ἂν
ἀρκέσῃ
χρόνος·
ὑμᾶς
|
δὲ |
εἰ
μὴ
ὑπεισέρχεταί
τις
αἰσχύνη |
[10] |
σηται
σιωπήν,
εὐαγγέλιον
γενόμενος.
(Σὺ
|
δὲ |
εἰ
ποθεῖς
ἰδεῖν
ὡς
ἀληθῶς |
[79] |
ἄλλος·
κατ'
ἐμαυτοῦ
ὀμνύω.
Τοῖς
|
δὲ |
εἰδωλολάτραις
δυσχεραίνει
λέγων
τίνι
ὡμοιώσατε |
[5] |
προὔτρεπεν
ὡς
τὴν
ἀλήθειαν,
ἀπέτρεπε
|
δὲ |
εἰδώλων,
πολλοῦ
γε
ἔδει
ὑμνεῖν |
[23] |
τῶν
ἀθέων
τὰ
μυστήρια·
ἀθέους
|
δὲ |
εἰκότως
ἀποκαλῶ
τούτους,
οἳ
τὸν |
[9] |
Ἠλίας
μὲν
οὐκ
ἐρεῖ,
Χριστὸς
|
δὲ |
εἶναι
ἀρνήσεται·
φωνὴ
δὲ
ὁμολο |
[47] |
τοῦ
φελλάτα
καλουμένου
λίθου,
ἔργον
|
δὲ |
εἶναι
Σίκωνος
τοῦ
Εὐπαλάμου,
ὥς |
[39] |
οἱ
πάντ'
ἀμείνους
Αἰγυπτίων
(ὀκνῶ
|
δὲ |
εἰπεῖν
χείρους)
οἳ
τοὺς
Αἰγυπτίους |
[116] |
συνήγαγεν
καὶ
πόλεμον
κατήγγειλεν·
Χριστὸς
|
δὲ |
εἰρηνικὸν
ἐπὶ
τὰ
πέρατα
τῆς |
[48] |
εἶναι
βρέτας
τὸν
Σάραπιν,
μετῆχθαι
|
δὲ |
εἰς
Ἀλεξάνδρειαν
μετὰ
τιμῆς
πανηγυρικῆς. |
[83] |
ἀποδιδράσκετε.
Σωτη
ρίαν
χαρίζεται,
ὑμεῖς
|
δὲ |
εἰς
ἄνθρωπον
ὑποφέρεσθε.
Ζωὴν
δωρεῖται |
[83] |
κύριον
ἐπαισχύνεσθε.
Ἐλευθερίαν
ἐπαγγέλλεται,
ὑμεῖς
|
δὲ |
εἰς
δουλείαν
ἀποδιδράσκετε.
Σωτη
ρίαν |
[109] |
βάραθρον
ὠθεῖ,
ἡ
συνήθεια,
ἣ
|
δὲ |
εἰς
οὐρανὸν
ἀνάγει,
ἡ
ἀλήθεια, |
[110] |
καὶ
τοῦ
πλάσματος
συναγωνιστής,
τάχιστα
|
δὲ |
εἰς
πάντας
ἀνθρώπους
διαδοθεὶς
θᾶττον |
[32] |
ὡς
ἐπιθυμεῖν
μὲν
πασῶν,
ἐκπληροῦν
|
δὲ |
εἰς
πάσας
τὴν
ἐπιθυμίαν.
Ἐνεπίμπλατο |
[100] |
πλάνης
ἔχει
τὴν
ἄγνοιαν,
ὁ
|
δὲ |
εἰς
ὦτα
βαλόμενος
καὶ
τῇ |
[121] |
ρον
μὲν
εἰς
Ἱερουσαλήμ,
νῦν
|
δὲ |
εἰσελαύνων
οὐρανούς,
(κάλλιστον
θέαμα
τῷ |
[9] |
μητέρες
διὰ
τὸν
λόγον·
ἀπίστοις
|
δὲ |
εἰσέτι
νῦν
καὶ
στεῖρα
καὶ |
[14] |
τέχνην
τὴν
μοιχικὴν
ἐπιδίδοται·
νόμισμα
|
δὲ |
εἰσφέρουσιν
αὐτῇ
οἱ
μυούμενοι
ὡς |
[5] |
βούλησιν,
ἣν
ἐζήλωσε
Δαβίδ.
(Ὁ
|
δὲ |
ἐκ
Δαβὶδ
καὶ
πρὸ
αὐτοῦ, |
[88] |
τὴν
ἀγαθὴν
ἐκζητοῦντες
μονάδα.
Ἡ
|
δὲ |
ἐκ
πολλῶν
ἕνωσις
ἐκ
πολυφωνίας |
[90] |
ἀμοιβῆς
τεύξονται
τἀγαθὸν
τετιμηκότες,
οἱ
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
ἐναντίων
πονηροὶ
τῆς |
[100] |
ταῦρον
κυνηγετεῖν,
πρὸς
ὃ
πέφυκε
|
δὲ |
ἕκαστον
τῶν
ζῴων
περιέλκομεν,
οὕτως |
[1] |
τὸν
συναγωνιστὴν
τοῦ
Λοκροῦ·
ὃ
|
δὲ |
ἑκὼν
ἐφίπταται
καὶ
ᾄδει
ἑκών. |
[39] |
αὐτοί,
παίζοντες
ἐν
θεοῖς,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἐμπαίζοντες
καὶ
ἐνυβρίζοντες
(σφίσιν
αὐτοῖς. |
[33] |
ἐννέα
τῷ
ἀκολάστῳ
μακραί
(ἅπας
|
δὲ |
ἔμπαλιν
ὁ
βίος
ἀκρασίᾳ
βραχὺς |
[5] |
ἵν'
ἣ
μὲν
κρέκῃ,
τὸ
|
δὲ |
ἐμπνέῃ,
ὃ
δὲ
χωρήσῃ
τὸν |
[77] |
ἡμᾶς
τῆς
ἐπιζημίου
ἀπάτης,
προτρέπουσαι
|
δὲ |
ἐμφανῶς
εἰς
προὖπτον
(σωτηρίαν.
Αὐτίκα |
[120] |
πᾶσαι
μὲν
εἰκόνες,
οὐ
πᾶσαι
|
δὲ |
ἐμφερεῖς·
διορθώσασθαι
ὑμᾶς
πρὸς
τὸ |
[45] |
ἀκροπόλει
τάφος
ἐστὶν
Ἀκρισίου,
Ἀθήνησιν
|
δὲ |
ἐν
ἀκροπόλει
Κέκροπος,
ὥς
φησιν |
[28] |
τὸν
μὲν
ἐν
Κρήτῃ,
θάτερον
|
δὲ |
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
(πάλιν.
Εἰσὶ
δὲ |
[118] |
καὶ
νεκροῖς
σεσωρευ
μένη,
ᾄδει
|
δὲ |
ἐν
αὐτῇ
πορνίδιον
ὡραῖον,
ἡδονή, |
[119] |
νηφάλιον,
ἁγναῖς
ὕλαις
σύσκιον·
βακχεύουσι
|
δὲ |
ἐν
αὐτῷ
οὐχ
αἱ
Σεμέλης |
[38] |
Σπάρτῃ
τιμᾶσθαι
Στάφυλος
ἱστορεῖ·
Φανοκλῆς
|
δὲ |
ἐν
Ἔρωσιν
ἢ
Καλοῖς
Ἀγαμέμνονα |
[78] |
ὁ
προφήτης
ὁ
πάνσοφος,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἐν
Ἱερεμίᾳ
τὸ
ἅγιον
πνεῦμα |
[76] |
ὑλακτῶν
ὥστε
βαρβάρῳ
μαθεῖν.
(Ἥδη
|
δὲ |
ἐν
Ἴωνι
τῷ
δράματι
γυμνῇ |
[39] |
τῶν
μυῶν
(ἐκείνων
ἐπεφήμισαν.
Ἡρακλείδης
|
δὲ |
ἐν
Κτίσεσιν
ἱερῶν
περὶ
τὴν |
[63] |
γεγονέναι
τὸν
ἄνθρωπον
ὁμολογούντων,
τὰ
|
δὲ |
ἐν
οὐρανῷ
φαινόμενα
καὶ
ὄψει |
[47] |
Φειδίαν
παντί
που
σαφές·
τὸ
|
δὲ |
ἐν
Σάμῳ
τῆς
Ἥρας
ξόανον |
[30] |
ἐν
τοῖς
Κυνοσουρίδος
(ὁρίοις.
Φιλόχορος
|
δὲ |
ἐν
Τήνῳ
Ποσειδῶνά
φησι
τιμᾶσθαι |
[47] |
μέρει
τοῦ
Κύκλου
παρίστημι.
(Ἀπελλᾶς
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
Δελφικοῖς
δύο
φησὶ |
[45] |
Ἀρτεμισίῳ
ἐν
Δήλῳ
κεκήδευσθον,
τὸ
|
δὲ |
ἐν
τῷ
Ἀπόλλωνος
τοῦ
Δηλίου |
[7] |
ὄντος
καὶ
προόντος
λόγου·
ἐπεφάνη
|
δὲ |
ἔναγχος
ὁ
προὼν
σωτήρ,
ἐπεφάνη |
[80] |
Ἕως
πότε,
ὀκνηρέ,
κατάκεισαι;
Πότε
|
δὲ |
ἐξ
ὕπνου
ἐγερθήσῃ;
Ἐὰν
δὲ |
[86] |
φωτός,
ἀλλὰ
τοῦ
καπνοῦ.
Θεοσέβεια
|
δὲ |
ἐξομοιοῦσα
τῷ
θεῷ
κατὰ
τὸ |
[73] |
ποτὲ
ἤδη
ἀλήθειαν
μαρτυρήσουσα,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἐξομολογουμένη
τῷ
θεῷ
τὴν
μυθώδη |
[33] |
καὶ
ἐπὶ
Ἀδώνιδι
Φερέφαττα.
Ἀφροδίτη
|
δὲ |
ἐπ'
Ἄρει
κατῃσχυμμένη
μετῆλθεν
ἐπὶ |
[104] |
κόλασιν
ἐπὶ
ἁμαρτίᾳ,
εὖ
ποιεῖ
|
δὲ |
ἐπὶ
μετανοίᾳ
ἡ
φιλανθρωπία.
Οἰκτρότατον |
[46] |
πρότερον
μὲν
ἦν
σανίς,
ὕστερον
|
δὲ |
ἐπὶ
Προκλέους
ἄρχοντος
ἀνδριαντοειδὲς
ἐγένετο. |
[27] |
οἱ
τῆς
πλάνης
ἀπεσπασμένοι,
ᾄσσοντες
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
ἀλήθειαν.
Ταύτῃ
τοι |
[5] |
θάλατταν
μὲν
ἀνῆκεν
λελυμένην,
γῆς
|
δὲ |
ἐπιβαίνειν
κεκώλυκεν
αὐτήν,
γῆν
δ' |
[30] |
Ποσειδῶνά
φησι
τιμᾶσθαι
ἰατρόν,
Κρόνῳ
|
δὲ |
ἐπικεῖσθαι
Σικελίαν
καὶ
ἐνταῦθα
αὐτὸν |
[66] |
τοῦ
(θεοῦ
θεὸν
δογματίζων.
Ὁ
|
δὲ |
Ἐρέσιος
ἐκεῖνος
Θεόφραστος
ὁ
Ἀριστοτέλους |
[102] |
μοίρας
θεὰς
ἐνδίκως
ἐρεῖτε.
Εἰ
|
δὲ |
ἔρις
καὶ
μάχη
οὐ
θεοί, |
[45] |
τῷ
ἐνάτῳ
τῶν
Ἱστοριῶν.
Τί
|
δὲ |
Ἐριχθόνιος;
Οὐχὶ
ἐν
τῷ
νεῲ |
[87] |
εὐλαβεῖσθε
μὴ
καταληφθῶμεν
κενοί.
Ὑμεῖς
|
δὲ |
ἐς
τοσοῦτον
ἀδεεῖς,
μᾶλλον
δὲ |
[57] |
ἐν
τῷ
περὶ
Κύπρου,
ὁ
|
δὲ |
ἕτερος
ἐν
τῷ
περὶ
Κνίδου. |
[27] |
συνταφεὶς
Χριστῷ
συνυψοῦται
θεῷ.
Οἱ
|
δὲ |
ἔτι
ἄπιστοι
τέκνα
ὀργῆς"
ὀνομάζονται, |
[61] |
πανδημεὶ
θεώμενοι
οὐκ
αἰσχύνεσθε,
φυλάττετε
|
δὲ |
ἔτι
μᾶλλον
ἀνακείμενα,
ὥσπερ
ἀμέλει |
[99] |
ἰδιαίτατον,
ἀναγνώρισον
τὸν
πατέρα.
Σὺ
|
δὲ |
ἔτι
ταῖς
ἁμαρτίαις
παραμένεις,
προστετηκὼς |
[123] |
λόγοι
παύσασθαί
ποτε
ἱεροφαντοῦντες.
Ὑμῖν
|
δὲ |
ἔτι
τοῦτο
περιλείπεται
πέρας
τὸ |
[12] |
μέν,
ὥσπερ
Ἀλκιβιάδην
λέγουσιν,
ἀπογυμνώσω
|
δὲ |
εὖ
μάλα
ἀνὰ
τὸν
τῆς |
[10] |
ἂν
ὁ
υἱὸς
ἀποκαλύψῃ.
Θύραν
|
δὲ |
εὖ
οἶδ'
ὅτι
τὴν
ἀποκεκλεισμένην |
[114] |
μετείληφεν
αὐτοῦ,
ζῇ,
ἡ
νὺξ
|
δὲ |
εὐλα
βεῖται
τὸ
φῶς
καὶ |
[20] |
καὶ
Δυσαύλης
καὶ
Τριπτόλεμος,
ἔτι
|
δὲ |
Εὔμολπός
τε
καὶ
Εὐβουλεύς·
βουκόλος |
[33] |
γυναῖκες
προσκυνούντων
τοὺς
θεούς,
τοιούτους
|
δὲ |
εὐχέσθων
εἶναι
τοὺς
ἄνδρας
τοὺς |
[24] |
ἐκ
ξύλου
λαβὼν
κατεσκευασμένον
(ἔτυχε
|
δὲ |
ἕψων
τι
οἴκοι,
οἷα
εἰκός) |
[6] |
(Παλαιὰ
δὲ
ἡ
πλάνη,
καινὸν
|
δὲ |
ἡ
ἀλήθεια
φαίνεται.
Εἴτ'
οὖν |
[109] |
μὲν
ἡ
γυναικωνῖτις
αὕτη,
σώφρων
|
δὲ |
ἡ
γερουσία·
οὐδέ
ἐστι
δυσπρόσιτος |
[78] |
ἐστιν
ὁ
οὐρανός,
ὑποπό
διον
|
δὲ |
ἡ
γῆ"
ὃς
ἐὰν
ἀνοίξῃ |
[16] |
Κυεῖ
μὲν
ἡ
Δημήτηρ,
ἀνατρέφεται
|
δὲ |
ἡ
Κόρη,
μίγνυται
δ'
αὖθις |
[31] |
πρὸς
τὴν
γυναῖκα,
ἠγα
νάκτει
|
δὲ |
ἡ
Μεγακλὼ
ὑπὲρ
τῆς
μητρός· |
[6] |
θεὸς
ἦν
ὁ
λόγος"
(Παλαιὰ
|
δὲ |
ἡ
πλάνη,
καινὸν
δὲ
ἡ |
[4] |
φησιν
ἡ
ἀποστολικὴ
γραφή·
ὅτε
|
δὲ |
ἡ
χρηστότης
καὶ
ἡ
φιλανθρωπία |
[7] |
πλάνης,
ἀλλ'
ἄνωθεν
ἀρχῆθεν,
νῦν
|
δὲ |
ἤδη
ἀπολλυμένους
ἐπιφανεὶς
περισέσωκεν.
Τὸ |
[58] |
τὴν
θάλατταν
(τὰς
Νηρεΐδας.
Μάγοι
|
δὲ |
ἤδη
ἀσεβείας
τῆς
σφῶν
αὐτῶν |
[7] |
κύριος,
προμηνύων
ἀρχῆθεν
προφητικῶς,
νῦν
|
δὲ |
ἤδη
καὶ
ἐναργῶς
εἰς
σωτηρίαν |
[7] |
ἄνωθεν
μὲν
τὴν
Εὔαν,
νῦν
|
δὲ |
ἤδη
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους |
[34] |
τῆς
Ἀττικῆς
Ἀθήνησι
περιώρισται·
αἶσχος
|
δὲ |
ἤδη
κοσμικὸν
οἵ
τε
ἀγῶνες |
[37] |
ἦν,
ὅτε
ἄνθρωπος
ἦν,
νῦν
|
δὲ |
ἤδη
μοι
δοκοῦσι
(καὶ
οἱ |
[39] |
καλλίγλου
(τόν"
που
κέκληκεν;
Διόνυσον
|
δὲ |
ἤδη
σιωπῶ
τὸν
χοιροψάλαν·
Σικυώνιοι |
[26] |
ἀμφὶ
τὴν
σκηνὴν
ποιηταί.
Φιλοσόφων
|
δὲ |
ἤδη
τινὲς
καὶ
αὐτοὶ
μετὰ |
[116] |
αὐτοῦ,
ὃ
μὲν
ἐσάλπισεν,
ἡμεῖς
|
δὲ |
ἠκούσαμεν.
Ἐξοπλισώμεθα
εἰρηνικῶς,
ἐνδυσά
μενοι |
[25] |
τοιαῦτα
ποιητῶν
ᾄδουσι
παῖδες.
Ἔννοιαι
|
δὲ |
ἡμαρτημέναι
καὶ
παρηγμέναι
τῆς
εὐθείας, |
[109] |
λειότητα
τῆς
ἡδονῆς
προτιμῶντες,
ἰᾶται
|
δὲ |
ἡμᾶς
καὶ
ὑγιάζει
τὰ
πικρὰ |
[59] |
ἔστι
καλή,
μοιχείαν
διδάσκει·
πορνεύειν
|
δὲ |
ἡμεῖς
καὶ
τὰ
ὦτα
παρῃτήμεθα· |
[93] |
χρὴ
φιλολόγους
γενο
μένους,
συναπαίρει
|
δὲ |
ἡμῖν
ἐνθένδε
τὰ
ἔργα
τὰ |
[73] |
σμικρὸν
διαθρεῖν
ἀλήθειαν
δυναμένῳ.
~(Ἴτω
|
δὲ |
ἡμῖν
(οὐ
γὰρ
αὐταρκεῖ
μόνον |
[72] |
πρὸς
αὐτῶν
μὲν
ἀναγεγραμμένα,
πρὸς
|
δὲ |
ἡμῶν
ἐξειλεγμένα
τῷ
γε
καὶ |
[9] |
τὰ
τέκνα
τῆς
εὐγενοῦς,
ἄπαις
|
δὲ |
ἦν
διὰ
ἀπείθειαν
ἡ
πολύπαις |
[1] |
ᾠδή,
οὐκ
ἔχω
λέγειν.
Ἀγὼν
|
δὲ |
ἦν
καὶ
ἐκιθάριζεν
ὥρᾳ
καύματος |
[46] |
ταύτην
κακοτεχνίαν
ὡρμη
κότων.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
ἤνθησεν
ἡ
τέχνη,
ηὔξησεν
ἡ |
[57] |
τοῦ
κύκνου
τὸν
Δία·
τὸν
|
δὲ |
Ἡρακλέα
δείκνυσιν
ἡ
πυρά,
κἂν |
[71] |
τὸ
Σωκράτους
ἐδεδίει
φάρμακον·
οὐδὲν
|
δὲ |
ἧττον
αἰνίττεται.
Ὁ
γοῦν
τὰ |
[61] |
τὰ
μὲν
κρείττω
μεμισήκατε,
τὰ
|
δὲ |
ἥττω
τετιμήκατε,
ἀρετῆς
μὲν
θεαταί, |
[33] |
ᾄττουσι
περὶ
τὰ
ἀφροδίσια·
θηλύτεραι
|
δὲ |
θεαὶ
μένον
αἰδοῖ
οἴκοι
ἑκάστη, |
[108] |
μέν
σοι
ἡ
πατρίς,
(ὁ
|
δὲ |
θεὸς
νομοθέτης.
Τίνες
δὲ
καὶ |
[91] |
ἀμφιποτᾶται
ὀδυρομένη
φίλα
τέκνα·
ὁ
|
δὲ |
θεὸς
πατὴρ
καὶ
ζητεῖ
τὸ |
[27] |
ὡς
καὶ
οἱ
λοιποί·
ὁ
|
δὲ |
θεὸς
πλούσιος
ὢν
ἐν
ἐλέει, |
[62] |
ἐθνῶν
δαιμονίων
εἰσὶν
εἴδωλα·
ὁ
|
δὲ |
θεὸς
τοὺς
οὐρανοὺς
ἐποίησεν"
καὶ |
[118] |
δύο
μὲν
ἡλίους
δοκῶ,
δισσὰς
|
δὲ |
Θήβας
βακχεύων
ἔλεγέν
τις
εἰδώλοις, |
[1] |
ὃ
μὲν
ἰχθὺν
δελεάσας,
ὃ
|
δὲ |
Θήβας
τειχίσας.
Θρᾴκιος
δὲ
ἄλλος |
[39] |
ἀλλ'
οὐ
μάχλα,
παρὰ
φύσιν
|
δὲ |
θηρεύει
ἡδονὴν
οὐδὲ
ἕν.
Οἳ |
[104] |
ὄντως
τοὺς
ἀνθρώπους
ὑπολαμβάνετε,
τὰ
|
δὲ |
θηρία
καὶ
τοὺς
(λίθους
ὅπερ |
[29] |
χαρμός
φησι,
Σπαρτιάτης
ἦν·
Σοφοκλῆς
|
δὲ |
Θρᾷκα
οἶδεν
(αὐτόν·
ἄλλοι
δὲ |
[74] |
ἀλήθειαν
τοῖς
θεαταῖς
παρεισήγαγεν.
Ὁ
|
δὲ |
Θρᾴκιος
ἱεροφάντης
καὶ
ποιητὴς
ἅμα, |
[33] |
καὶ
ἐπὶ
Πηλεῖ
Θέτις,
ἐπὶ
|
δὲ |
Ἰασίωνι
Δημήτηρ
καὶ
ἐπὶ
Ἀδώνιδι |
[30] |
χαλκέα
μόνον
ἐν
θεοῖς·
ὁ
|
δὲ |
ἰατρὸς
φιλάργυρος
ἦν,
Ἀσκληπιὸς
ὄνομα |
[19] |
φάναι,
φόνοι
καὶ
τάφοι)
Οἱ
|
δὲ |
ἱερεῖς
οἱ
τῶνδε,
οὓς
Ἀνακτοτελεστὰς |
[69] |
(καὶ
καταλαμβάνεται
ἡ
ἀλήθεια.
Ὁ
|
δὲ |
ἱερὸς
ὄντως
Μωυσῆς
οὐκ
ἔσται" |
[103] |
ᾗ
Νιόβη
τρόπον
τινά,
μᾶλλον
|
δὲ |
ἵνα
μυστικώτερον
πρὸς
ὑμᾶς
ἀποφθέγξωμαι, |
[50] |
ζητοῦσα
τὸν
οὐκέτι
ναιετάοντα·
(τὸν
|
δὲ |
Ἴσιδος
καὶ
Σαράπιδος
ἐν
Αἰγύπτῳ |
[31] |
αἱ
μὲν
Μοῦσαι
τοιαίδε·
ἡ
|
δὲ |
ἱστορία
παρὰ
Μυρσίλῳ
τῷ
Λεσβίῳ. |
[40] |
ἡμᾶς
φυλάττουσιν,
Ἀσκραῖε,
μὴ
ἁμαρτάνειν
|
δὲ |
ἴσως,
οἱ
ἁμαρτιῶν
δῆτα
οὐ |
[36] |
ἀνθρωπίνης
παρὰ
τοῖς
Αἰθίοψιν,
ἀπανθρώπου
|
δὲ |
καὶ
ἀθέσμου
αὐτὸς
ὁ
Ζεὺς |
[22] |
τελετὰς
εὐσεβείᾳ
νόθῳ
προστρεπομένων.
Οἷαι
|
δὲ |
καὶ
αἱ
κίσται
μυστικαί·
δεῖ |
[54] |
κὸς
Διόνυσος
καὶ
αὐτός·
ἐβούλετο
|
δὲ |
καὶ
Ἀλέξανδρος
Ἄμμωνος
υἱὸς
εἶναι |
[71] |
φιλοσοφία,
ἕνα
τοῦτον
Πλάτωνα,
πολλοὺς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλους
παραστῆσαι
σπούδασον,
τὸν |
[47] |
Πολέμων
ἔν
τινι
(ἐπιστολῇ.
Ἐγενέσθην
|
δὲ |
καὶ
ἄλλω
τινὲ
δύο
Κρητικὼ |
[93] |
κίνδυνος
αὐτομολεῖν
πρὸς
θεόν.
Πολλῶν
|
δὲ |
καὶ
ἄλλων
ἔστιν
ἀπολαῦσαι
ἀγαθῶν |
[13] |
τὰ
μυστήρια
ἐπιτυμβίῳ
τιμῇ.
Πάρεστι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλως
μυθήριά
σοι
νοεῖν |
[121] |
ἄξια
περὶ
ἐλαχίστου
ποιούμεθα,
ἀνοίας
|
δὲ |
καὶ
ἀμαθίας
καὶ
ῥᾳθυμίας
καὶ |
[42] |
τῇ
φρενοβλαβείᾳ
τῶν
ἀνθρώπων,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
ἀνθρωποκτονίας
ἀπολαύοντες·
νυνὶ
μὲν |
[13] |
συμβεβηκότος
περὶ
τὸν
Διόνυσον·
εἰ
|
δὲ |
καὶ
ἀπὸ
Μυοῦντός
τινος
Ἀττικοῦ, |
[39] |
μὲν
αὐτοῖς
οἱ
θεοί,
τοιοίδε
|
δὲ> |
καὶ
αὐτοί,
παίζοντες
ἐν
θεοῖς, |
[38] |
ἄνθρωπος
ἐρωτικός,
ὡς
δράκων.
~Ἤδη
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὶ
φαίνονται
οἱ
δεισιδαίμονες |
[101] |
χρήματα
πολλὰ
φέρω
τάδε;
Πῇ
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
πλάζομαι;
(Οὐ
βούλεσθε |
[44] |
οὐδὲ
τούτους
σιωπή
σομαι,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὺς
ἐξελέγξω–
νεὼς
μὲν |
[23] |
ὄντως
μὴ
γνωρίζοντες
θεόν,
ἑτέρᾳ
|
δὲ |
καὶ
δευτέρᾳ
ταύτῃ
πλάνῃ
τοὺς |
[79] |
στρατιὰν
τοῦ
οὐρανοῦ
(ἐθεμελίωσαν.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
διὰ
Ἡσαΐου
(καὶ
ταύτην |
[8] |
φόβῳ
τοὺς
σκληροκαρδίους
προὔτρεπεν·
ἤδη
|
δὲ |
καὶ
διὰ
Μωσέως
τοῦ
πανσόφου |
[74] |
οὔτις
ἐρήρισται
κράτος
ἄλλος.
~Ἤδη
|
δὲ |
καὶ
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
παραγυμνοῦσι |
[27] |
παρεγγυᾷ
καὶ
ποιητικὴ
Σίβυλλα·
παρεγγυᾷ
|
δὲ |
καὶ
ἡ
ἀλήθεια,
γυμνοῦσα
τῶν |
[122] |
αὐτοῦ
νομίζειν,
ὥσπερ
ἔστι,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
ἡμᾶς
τὸ
κάλλιστον
τῶν |
[55] |
καὶ
τὰ
(μὲν
ἀπιστεῖσθαι,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
θαυμάζεσθαι.
Αὐτίκα
γοῦν
οἱ |
[92] |
θεοῦ
ἑτέρῳ
δουλεύειν
δεσπότῃ,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
θεραπεύειν
ἀντὶ
μὲν
τοῦ |
[39] |
μὴν
Ἡρακλεοπολῖται
ἰχνεύμονα,
Σαῗ
ται
|
δὲ |
καὶ
Θηβαῖοι
πρόβατον,
Λυκοπολῖται
δὲ |
[8] |
δ'
οὗ
καὶ
ἀπειλεῖ·
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
θρηνεῖ
τῶν
ἀνθρώπων·
ᾄδει |
[44] |
καὶ
βωμοὺς
ἀνέστησαν
αὐτοῖς,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
θυσίας
(παραστῆσαι
πρῶτοι
μεμύθευνται. |
[112] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
Ἰωνίαν
πολυπραγμονοῦντας.
Εἰ
γὰρ |
[48] |
καὶ
σιδήρου
καὶ
μολίβδου,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
κασσιτέρου,
λίθων
δὲ
Αἰγυπτίων |
[8] |
ἐὰν
παρακούσῃς,
τὸ
πῦρ.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
καὶ
κίονος
καὶ
βάτου
ἡ |
[12] |
ἑρμηνεύεται
ὄφις
ἡ
θήλεια·
Δηὼ
|
δὲ |
καὶ
Κόρη
δρᾶμα
ἤδη
ἐγενέσθην |
[4] |
καὶ
ξύλα
οἱ
ἄφρονες·
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
λίθων
ἀναισθητότερος
ἄνθρωπος
ἀγνοίᾳ |
[65] |
τὴν
Ἀσίαν
κατοικούντων
πολλοί,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
Μακεδόνες,
ὥς
φησι
Διογένης |
[28] |
ἕκτον
ἐπιφέρει
τὸν
Μάγνητος.
Πόσοι
|
δὲ |
καὶ
νῦν
Ἀπόλλωνες,
ἀναρίθμητοι
θνητοὶ |
[4] |
λύκους
δὲ
τοὺς
ἁρπακτικούς.
Λίθοι
|
δὲ |
καὶ
ξύλα
οἱ
ἄφρονες·
πρὸς |
[103] |
ἵνα
καὶ
θανάτου,
μετειλήφασιν)
λίθινοι
|
δὲ |
καὶ
ξύλινοι
δεσπόται
ἀνθρώπων,
ὑβρίζοντες |
[30] |
φίλῃ
ἐν
πατρίδι
γαίῃ.
(Προσίτω
|
δὲ |
καὶ
ὁ
τὰ
Κυπριακὰ
ποιήματα |
[27] |
υἱοὶ
γεγόναμεν
τοῦ
θεοῦ·
ὑμῖν
|
δὲ |
καὶ
ὁ
ὑμέτερος
ὑποδύεται
ποιητὴς |
[102] |
καὶ
τὸ
ὕδωρ
θεοί;
Πῶς
|
δὲ |
καὶ
οἱ
διᾴσσοντες
καὶ
οἱ |
[108] |
(ὁ
δὲ
θεὸς
νομοθέτης.
Τίνες
|
δὲ |
καὶ
οἱ
νόμοι;
Οὐ
φονεύσεις, |
[49] |
δέ,
οἶμαι,
οἱ
ναοί,
οὕτω
|
δὲ |
καὶ
οἱ
τάφοι
θαυμά
ζονται, |
[31] |
ἐκθειά
ζουσιν
καὶ
σέβουσιν,
ἤδη
|
δὲ |
καὶ
ὅλαι
πόλεις
μουσεῖα
τεμε |
[27] |
πέπλασται
περὶ
θεῶν
ὑμῖν·
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ὅσα
γεγενῆσθαι
ὑπείληπται,
ταῦτα |
[51] |
οὐδὲ
τιμῆς,
οὐχ
ὕβρεως·
τὰ
|
δὲ |
καὶ
παντός
ἐστιν
ἀτιμότερα
ζῴου, |
[96] |
ὡς
ὕβρει,
ἵνα
ζήσητε.
Εἰ
|
δὲ |
καὶ
πείθεσθαι
βούλεσθε
τὴν
ἐναργῆ |
[85] |
ὑπακούουσιν
ἡ
χάρις
ὑπερπλεονάσει,
ἀπειθήσασι
|
δὲ |
καὶ
πλανωμένοις
κατὰ
καρδίαν,
ὁδούς |
[94] |
ἐστιν
πᾶσα
ἡ
γῆ,
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
σή,
ἐὰν
(ἀπολάβῃς
τὸν |
[8] |
καταλεαίνων,
τὰ
δὲ
καταντλῶν,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
σιδήρῳ
διαιρῶν,
ἐπικαίων
δὲ |
[78] |
ἐμπρησθήσεται
ἡ
πόλις
αὐτῶν.
Φθαρήσεσθαι
|
δὲ |
καὶ
τὰ
στοιχεῖα
καὶ
τὸν |
[51] |
γε
αἴσθησιν
τὴν
ἐμήν,
γῆν
|
δὲ |
καὶ
τέχνην,
τὰ
ἀγάλματα
ὅπερ |
[51] |
ζῇ
γε
καὶ
αὔξεται,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
τῇ
σελήνῃ
συμπάσχει·
τὰ |
[36] |
τοῦ
κενεῶνος
(οὐτασμένον
διηγούμενος.
Πολέμων
|
δὲ |
καὶ
τὴν
Ἀθηνᾶν
ὑπὸ
Ὀρνύτου |
[36] |
Ἥλιον
{Αὐγέαν}
Πανύασσις
ἱστορεῖ.
Ἤδη
|
δὲ |
καὶ
τὴν
Ἥραν
τὴν
ζυγίαν |
[61] |
οὐ
μόνον
τῆς
χρήσεως,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
τῆς
ὄψεως
καὶ
τῆς |
[49] |
ὡς
υἱὸν
θρηνεῖσθαι
προσέταξας;
τί
|
δὲ |
καὶ
τὸ
κάλλος
αὐτοῦ
διηγῇ; |
[30] |
περὶ
ἀμφοῖν
τοῖν
Διοσκούροιν,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
εἴδωλον"
ἐλέγξας· |
[36] |
Πανύασσις
ἐν
Πύλῳ
ἠμαθόεντι"
Σωσίβιος
|
δὲ |
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
πρὸς
τῶν |
[86] |
ἐν
οὐρανῷ
πατρί
δος,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
ὄντως
ὄντος
ἱμειρόμενοι |
[67] |
κόσμον
τόνδε
θεοὺς
ἀναπλάττουσα,
θεοὺς
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἀστέρας
τοὺς
πλανήτας, |
[108] |
κύριον
τὸν
θεόν
σου.
Εἰσὶ
|
δὲ |
καὶ
τούτων
τὰ
παραπληρώματα,
λόγιοι |
[36] |
ἀνενδεεῖς
καὶ
ἀγήρῳ
ὑπῆρχον.
(Μετέλαβεν
|
δὲ |
καὶ
τραπέζης
ἀνθρωπίνης
παρὰ
τοῖς |
[69] |
μέτρῳ
καταληπτὰ
τὰ
μετρούμενα,
οὑτωσὶ
|
δὲ |
καὶ
τῷ
νοῆσαι
τὸν
θεὸν |
[91] |
τῶν
ὀνύχων
ἀκμαῖς
ἐκτεθηριωμένους,
πολλοὺς
|
δὲ |
καὶ
τῶν
αἰδοίων
ἀφῃρημένους,
ἔργῳ |
[22] |
δὲ
ματαιόφρονος
Ἐρεχθειδῶν
δήμου,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
οὕστινας |
[2] |
δυσανασχετῶ
τοσαύταις
ἐκτραγῳδουμέναις
συμφοραῖς·
ὑμῖν
|
δὲ |
καὶ
τῶν
κακῶν
αἱ
ἀναγραφαὶ |
[83] |
υἱοὺς
ἡμᾶς
γενέσθαι
βούλεται,
οἳ
|
δὲ |
καὶ
υἱοὶ
γενέσθαι
ὑπερηφανήκασιν.
Ὢ |
[22] |
νάρθηκές
τε
καὶ
κιττοί,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
φθοῖς
καὶ
μήκωνες;
Ταῦτ' |
[38] |
δὲ
Ἀπομυίῳ
Ἡρακλεῖ
καὶ
Πυρετῷ
|
δὲ |
καὶ
Φόβῳθύουσιν,
οὓς
καὶ
αὐτοὺς |
[49] |
καταλέγεις
τὸν
πορνείᾳ
τετιμημένον;
τί
|
δὲ |
καὶ
ὡς
υἱὸν
θρηνεῖσθαι
προσέταξας; |
[56] |
οὐ
θεοῖς
προσενείματε
γέρα;
Τί
|
δὲ |
κατα
λιπόντες
τὸν
οὐρανὸν
τὴν |
[42] |
ἀνθρωπείων
ἀνέδην
ἐμφορεῖσθαι
φόνων·
ἤδη
|
δὲ |
κατὰ
πόλεις
καὶ
ἔθνη,
οἱονεὶ |
[8] |
σωμάτων
τὰ
μὲν
καταπλάττων,
τὰ
|
δὲ |
καταλεαίνων,
τὰ
δὲ
καταντλῶν,
τὰ |
[8] |
καταπλάττων,
τὰ
δὲ
καταλεαίνων,
τὰ
|
δὲ |
καταντλῶν,
τὰ
δὲ
καὶ
σιδήρῳ |
[91] |
κύριον
τῶν
ὅλων
ἀναβλέψετε;
Οὐχὶ
|
δὲ |
καταφεύξεσθε,
ἐκ
τῶν
ἐνταῦθα
δεσμωτηρίων |
[77] |
ἰδού,
φάος
ἔξοχα
λάμπει.
Γνῶτε
|
δὲ |
κατθέμενοι
σοφίην
ἐν
στήθεσιν
ὑμῶν. |
[45] |
τοῦ
ὑπὸ
τῇ
ἀκροπόλει;
Αἱ
|
δὲ |
Κελεοῦ
θυγατέρες
οὐχὶ
ἐν
Ἐλευσῖνι |
[30] |
ἀμπνοὰς
στέρνων
{καθεῖλεν
ὠκέως,
αἴθων
|
δὲ |
κεραυνὸς
ἔσκηψε
μόρον.
(Καὶ
Εὐριπίδης· |
[38] |
ἱερόν,
(ὥς
φησι
Σωσίβιος.
Πολέμων
|
δὲ |
Κεχηνότος
Ἀπόλλωνος
(οἶδεν
ἄγαλμα,
καὶ |
[45] |
τοῦ
Δηλίου
ἐστὶν
ἱερῷ.
Λεάνδριος
|
δὲ |
Κλέοχον
(ἐν
Μιλήτῳ
τεθάφθαι
ἐν |
[35] |
γράφων·
τλῆ
μὲν
Δημήτηρ,
τλῆ
|
δὲ |
κλυτὸς
Ἀμφιγυήεις,
τλῆ
δὲ
Ποσειδάων, |
[29] |
ἐχάλκευε,
πηρωθεὶς
τὼ
πόδε,
ὑπὸ
|
δὲ |
κνῆμαι
ῥώοντο
ἀραιαί.
~Ἔχεις
καὶ |
[122] |
τὸν
βίον
ἔργον
ἡγουμένους.
Εἰ
|
δὲ |
κοινὰ
τὰ
φίλων"
θεοφιλὴς
δὲ |
[39] |
πρόβατον,
Λυκοπολῖται
δὲ
λύκον,
Κυνοπολῖται
|
(δὲ |
κύνα,
τὸν
Ἆπιν
Μεμφῖται,
Μενδήσιοι |
[113] |
σοφίας
ἀίδιον
μνηστευομένη
ἔρωτα·
ἐντολὴ
|
δὲ |
κυρίου
τηλαυγής,
φωτίζουσα
ὀφθαλμούς"
Ἀπόλαβε |
[27] |
μάταιοι,
καλλίπετε
σκοτίην
νυκτός,
φωτὸς
|
δὲ |
λάβεσθε.
(Ταῦτα
ἡμῖν
ἡ
προφητικὴ |
[66] |
(πλῆρες
καὶ
τὸ
κενόν·
προσέθηκε
|
δὲ |
λαβὼν
τούτοιν
τοῖν
δυεῖν
τὰ |
[59] |
οἱ
ποτὲ
οὐ
λαός,
νῦν
|
δὲ |
λαὸς
τοῦ
θεοῦ"
οἱ
κατὰ |
[74] |
φανέντα
φίλης
αἰῶνος
ἀμέρσῃ.
Εἰς
|
δὲ |
λόγον
θεῖον
βλέψας
τούτῳ
προσέδρευε, |
[68] |
τὸν
θεὸν
τὸν
ἀληθῆ,
ὁ
|
δὲ |
λόγος
ὁ
ὑγιής,
ὅς
ἐστιν |
[28] |
μὲν
Αἰθέρος
ἐν
Ἀρκαδίᾳ,
τὼ
|
δὲ |
λοιπὼ
τοῦ
Κρόνου
παῖδε,
τούτοιν |
[39] |
δὲ
καὶ
Θηβαῖοι
πρόβατον,
Λυκοπολῖται
|
δὲ |
λύκον,
Κυνοπολῖται
(δὲ
κύνα,
τὸν |
[31] |
ἡ
θυγάτηρ
ἡ
Μάκαρος.
Ὁ
|
δὲ |
Μάκαρ
Λεσβίων
μὲν
ἐβασίλευεν,
διεφέρετο |
[11] |
τῆς
ἄλλης
μαντι
κῆς,
μᾶλλον
|
δὲ |
μανικῆς,
τὰ
ἄχρηστα
χρηστήρια,
τὸν |
[50] |
μάταιοι
ἄνθρωποι
θεὸν
εἶπον,
ἐπεψεύσαντο
|
δὲ |
μάντιν,
ἀλλὰ
θεοῦ
μεγάλοιο,
τὸν |
[22] |
πυρὸς
καὶ
τοῦ
μεγαλήτορος"
μᾶλλον
|
δὲ |
ματαιόφρονος
Ἐρεχθειδῶν
δήμου,
πρὸς
δὲ |
[44] |
κακίας
ἀνοήτου
γέγονε
πηγή·
εἶτα
|
δὲ |
μὴ
ἀνακοπεῖσα,
ἀλλ'
εἰς
ἐπίδοσιν |
[52] |
δ'
ὅμως
τῶν
ἀγαλμάτων,
φαίνεσθαι
|
δὲ |
μὴ
βουλόμενοι
αὐτῶν
ὅλως
περιφρονοῦντες, |
[104] |
καὶ
ὄρνεα
καὶ
ὄφεις,
ἀνθρώπους
|
δὲ |
μή"
πολὺ
δὲ
τοὐναντίον
ἱεροὺς |
[95] |
φάγεσθε,
ὑπακοῆς
ἡ
χάρις·
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
ὑπακούσητέ
μου
μηδὲ
θελήσητε, |
[9] |
καρπῶν,
ἣ
δὲ
πιστῶν,
ἄμφω
|
δὲ |
μητέρες
διὰ
τὸν
λόγον·
ἀπίστοις |
[56] |
τε
καὶ
ἐκ
γῆς;
οὐχὶ
|
δὲ |
μιᾶς
μητρὸς
(ἔκγονα,
τῆς
γῆς, |
[66] |
νοῦν
ἐπεστησάτην
τῇ
ἀπειρίᾳ,
ὁ
|
δὲ |
Μιλήσιος
Λεύκιππος
καὶ
ὁ
Χῖος |
[34] |
Πρόσυμνος
τοὔνομα,
οὐκ
ἀμισθί·
ὁ
|
δὲ |
μισθὸς
οὐ
καλός,
ἀλλὰ
Διονύσῳ |
[69] |
εἰπεῖν
ῥυπώσῃ
ψυχῇ
κατακέκρυπται·
τὸ
|
δὲ |
μόνον
δίκαιον
μέτρον,
ὁ
μόνος |
[31] |
ἐν
Οἴτῃ
πυρᾶς
κεκηδευμένος.
~Τὰς
|
δὲ |
Μούσας,
ἃς
Ἀλκμὰν
Διὸς
καὶ |
[15] |
μυούμενοι
ὡς
ἑταίρᾳ
ἐρασταί.
~Δηοῦς
|
δὲ |
μυστήρια
καὶ
Διὸς
πρὸς
μητέρα |
[28] |
μὲν
Ἡφαίστου,
τὴν
Ἀθηναίαν·
τὴν
|
δὲ |
Νείλου,
τὴν
Αἰγυπτίαν·
τρίτην
τοῦ |
[6] |
ἦν
τε
καὶ
ἔστιν·
ὅτι
|
δὲ |
νῦν
ὄνομα
ἔλαβεν
τὸ
πάλαι |
[37] |
ὁ
πανομφαῖος,
ὁ
προστροπαῖος·
μᾶλλον
|
δὲ |
ὁ>
ἄδικος,
ὁ
ἄθεσμος,
ὁ |
[71] |
ἐκμαθεῖν
ἐξ
εἰκόνος
δύναται"
Ξενοφῶν
|
δὲ |
ὁ
Ἀθηναῖος
διαρρήδην
ἂν
καὶ |
[122] |
δὲ
κοινὰ
τὰ
φίλων"
θεοφιλὴς
|
δὲ |
ὁ
ἄνθρωπος
(καὶ
γὰρ
οὖν |
[42] |
Ἀρτέμιδι
ἄνθρωπον
ὁλοκαυτεῖν
(ἱστορεῖ.
Ἐρεχθεὺς
|
δὲ |
ὁ
Ἀττικὸς
καὶ
Μάριος
ὁ |
[75] |
ἣν
οἱ
θεοὶ
τρέφωσιν"
Πάλιν
|
δὲ |
ὁ
αὐτὸς
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
Ἱερείᾳ |
[64] |
ὁ
Ἀπολλωνιάτης
κατηκο
λούθησεν.
Παρμενίδης
|
δὲ |
ὁ
Ἐλεάτης
θεοὺς
εἰσηγήσατο
πῦρ |
[20] |
ποιμὴν
δὲ
ὁ
Εὔμολπος,
συβώτης
|
δὲ |
ὁ
Εὐβουλεύς·
ἀφ'
ὧν
τὸ |
[20] |
βουκόλος
ὁ
Τριπτόλεμος
ἦν,
ποιμὴν
|
δὲ |
ὁ
Εὔμολπος,
συβώτης
δὲ
ὁ |
[45] |
νεῲ
τῆς
Πολιάδος
κεκήδευται;
Ἰμμάραδος
|
δὲ |
ὁ
Εὐμόλπου
καὶ
Δαείρας
οὐχὶ |
[52] |
κουφότερον
καὶ
κρύους
ἀλεεινότερον.
Ἀντίοχος
|
δὲ |
ὁ
Κυζικηνὸς
ἀπορούμενος
χρημάτων
τοῦ |
[37] |
νῦν
ἐκεῖνος
ὁ
ἀετός;
Ποῦ
|
δὲ |
ὁ
κύκνος;
Ποῦ
δὲ
αὐτὸς |
[120] |
τεῦσαι,
ἅγιος
γίνομαι
μυούμενος,
ἱεροφαντεῖ
|
δὲ |
ὁ
κύριος
καὶ
τὸν
μύστην |
[84] |
κρίσις
καὶ
καταδίκη;
Οὐ
κάμνει
|
δὲ |
ὁ
κύριος
παραινῶν,
ἐκφοβῶν,
προτρέπων, |
[84] |
τοῦ
φωτὸς
ἡ
ἡμέρα,
φῶς
|
δὲ |
ὁ
λόγος
ἀνθρώποις,
δι'
οὗ |
[121] |
θεὸν
καὶ
ζωήν,
κτησώμεθα.
Ἀρωγὸς
|
δὲ |
ὁ
λόγος·
θαρρῶμεν
αὐτῷ
καὶ |
[116] |
ὁ
ἀγαθὸς
ἀπέστειλεν
θεός·
ἁπλώσας
|
δὲ |
ὁ
λόγος
τὴν
ἀλήθειαν
ἔδειξε |
[104] |
τούτου
ἀχώρητος
ἡ
μισοπονηρία.
Τρέφει
|
δὲ |
ὁ
μὲν
θυμὸς
τὴν
κόλασιν |
[81] |
καὶ
ὁ
οὐρανὸς
σκοτισθήσεται,
λάμψει
|
δὲ |
ὁ
παντοκράτωρ
εἰς
τὸν
αἰῶνα, |
[72] |
στῆναι
δυνατοί,
θνητοὶ
γεγαῶτες.
~Κλεάνθης
|
δὲ |
ὁ
Πηδασεύς,
ὁ
ἀπὸ
τῆς |
[78] |
τῆς
ἀληθείας
ἐκβιαζόμενον
φυγαδεύεται.
~Ἱερεμίας
|
δὲ |
ὁ
προφήτης
ὁ
πάνσοφος,
μᾶλλον |
[54] |
τοῦ
ἀνδρὸς
Ἥρα
προσαγορευομένη.
Πτολεμαῖος
|
δὲ |
ὁ
τέταρτος
Διόνυσος
ἐκαλεῖτο·
καὶ |
[45] |
Τελμισσέως
τοῦ
(μάντεως
ἱστοροῦσιν.
Πτολεμαῖος
|
δὲ |
ὁ
τοῦ
Ἀγησάρχου
ἐν
τῷ |
[30] |
Ὅμηρος
θνητὸν
οἶδεν
ἄνθρωπον,
Ἱερώνυμος
|
δὲ |
ὁ
φιλόσοφος
καὶ
τὴν
σχέσιν |
[103] |
διὰ
τὸ
Σοδόμων
ἐρᾶν·
Σοδομῖται
|
δὲ |
οἱ
ἄθεοι
καὶ
οἱ
πρὸς |
[79] |
γλυπτὰ
καὶ
τὰ
χειροποίητα,
μᾶλλον
|
δὲ |
οἱ
ἐπ'
αὐτοῖς
πεποι
θότες, |
[51] |
τῆς
τέχνης
προσκυνεῖν
ἀναπείθοντες·
προσκυνοῦσιν
|
δὲ |
οἱ
θεοποιοὶ
οὐ
θεοὺς
καὶ |
[122] |
τοῖοι
καὶ
οἱ
λόγοι,
ὁποῖοι
|
δὲ |
οἱ
λόγοι,
τοιαίδε
καὶ
αἱ |
[65] |
τοῦτο
ἕτεροι
Ἥφαιστον
ὠνόμασαν.
~Περσῶν
|
δὲ |
οἱ
Μάγοι
τὸ
πῦρ
τετιμήκασι |
[39] |
Μεμφῖται,
Μενδήσιοι
τὸν
τράγον.
Ὑμεῖς
|
δὲ |
οἱ
πάντ'
ἀμείνους
Αἰγυπτίων
(ὀκνῶ |
[64] |
δευτέρᾳ
Γῆς
περιόδου
λέγει.
Σκυθῶν
|
δὲ |
οἱ
Σαυρομάται,
ὥς
φησιν
Ἱκέσιος |
[28] |
δὲ
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
(πάλιν.
Εἰσὶ
|
δὲ |
οἳ
πέντε
Ἀθηνᾶς
ὑποτίθενται,
τὴν |
[103] |
εἶ
πλάσμα
τοῦ
θεοῦ·
τὸ
|
δὲ |
οἰκεῖον
αὐτοῦ
πῶς
ἂν
ἐνδίκως |
[107] |
οἱ
μεμνημένοι
τοῦ
νυμφίου,
ἀγαθοὶ
|
δὲ |
οἰκετῶν
δεσπόται
οἱ
τῆς
ἐσχάτης |
[66] |
καταισχύνουσιν
ἀτεχνῶς
τὴν
φιλοσοφίαν.
Οὐδὲν
|
δὲ |
οἶμαι
χαλεπὸν
ἐνταῦθα
γενόμενος
καὶ |
[43] |
γυῖα,
ἄψ
τ'
ἀνεχώρησεν·
δαίμονας
|
δὲ |
ὀλεθρίους
καὶ
ἀλιτηρίους
ἐπιβούλους
τε |
[98] |
ἡμᾶς
τὸν
ἄνθρωπον
ἔπλασεν·
ὁ
|
δὲ |
Ὀλύμπιος
ὑμῶν,
εἰκόνος
εἰκών,
πολύ |
[29] |
(αὐτόν·
ἄλλοι
δὲ
Ἀρκάδα.
Τοῦτον
|
δὲ |
Ὅμηρος
δεδέσθαι
φησὶν
ἐπὶ
μῆνας |
[36] |
θην
κείνοις
θνητὸς
χρώς"
Τεκμηριοῖ
|
δὲ |
Ὅμηρος
μάλα
ἀκριβῶς,
Ἀφροδίτην
ἐπὶ |
[9] |
Χριστὸς
δὲ
εἶναι
ἀρνήσεται·
φωνὴ
|
δὲ |
ὁμολο
γήσει
ἐν
ἐρήμῳ
βοῶσα. |
[11] |
κριτὰς
ἀνέρου
σὺν
αὐτοῖς
στῆσον
|
δὲ |
ὁμοῦ
παρὰ
τὸν
Πύθιον
τοὺς |
[53] |
τὴν
Πραξιτέλους
(ἐρωμένην
προσκυνεῖν.
Φρύνη
|
δὲ |
ὁπηνίκα
ἤνθει
ἡ
ἑταίρα
ἡ |
[39] |
θηρεύει
ἡδονὴν
οὐδὲ
ἕν.
Οἳ
|
δὲ |
ὁποῖοι,
τί
καὶ
χρὴ
λέγειν |
[120] |
ἐγκελεύεται
κέκλυτε,
μυρία
φῦλα"
μᾶλλον
|
δὲ |
ὅσοι
τῶν
ἀνθρώπων
λογικοί,
καὶ |
[92] |
τἀγαθὸν
καταλείπων
κακίᾳ
σύνεστιν;
Τίς
|
δὲ |
ὅστις
τὸν
θεὸν
ἀποφεύγων
δαιμονίοις |
[79] |
μένει
εἰς
τὸν
αἰῶνα.
~Τί
|
δὲ |
ὅταν
πάλιν
ἑαυτὸν
δεικνύναι
ὁ |
[115] |
ὡς
σωτηρίους
δῆθεν
ἀποδέχονται,
ὑμεῖς
|
δὲ |
οὐ
βούλεσθε
τὸν
οὐράνιον
αὐτὸν |
[7] |
ὕστερον
ὡς
θεὸς
χορηγήσῃ.
Ὃ
|
δὲ |
οὐ
νῦν
γε
πρῶτον
ᾤκτειρεν |
[51] |
ὀσφρήσει
ἢ
τῇ
γεύσει·
τὰ
|
δὲ |
οὐδὲ
μιᾶς
(αἰσθήσεως
μετέχει,
τὰ |
[23] |
τοὺς
οὐκ
ὄντως
ὄντας,
μᾶλλον
|
δὲ |
οὐδὲ
ὄντας,
μόνου
δὲ
τοῦ |
[44] |
κεκλήκασι,
θεοποιοῦντες
ἀκόλαστον
ἐπιθυμίαν.
(Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
οὐδὲ
τὸν
Πᾶνα
ᾔδεσαν
ὅστις |
[53] |
Καπιτώλιον
ἐπινενέμηται
πολλάκις·
οὐκ
ἀπέσχετο
|
(δὲ |
οὐδὲ
τοῦ
ἐν
Ἀλεξανδρέων
πόλει |
[108] |
εἶτα
ἔφηβοι,
εἶτα
ἄνδρες,
χρηστοὶ
|
(δὲ |
οὐδέποτε.
Κἂν
τὸ
γῆρας
αἰδέσθητε, |
[84] |
ἀεὶ
πλανῶνται
τῇ
καρδίᾳ·
αὐτοὶ
|
δὲ |
οὐκ
ἔγνωσαν
τὰς
ὁδούς
μου, |
[102] |
ὥσπερ
καὶ
τὸν
Ἑρμῆν.
Ὡς
|
δὲ |
οὐκ
ἔστι
θεὸς
ἡ
ἅλως |
[27] |
ὀργῆς"
ὀνομάζονται,
τρεφόμενα
ὀργῇ·
ἡμεῖς
|
δὲ |
οὐκ
ὀργῆς
θρέμματα
ἔτι,
οἱ |
[89] |
ἴσην,
ὡς
παρειλήφαμεν,
διαφυλάττομεν;
Τί
|
δὲ |
οὐκέτι
τοῖς
κόλποις
τοῖς
πατρῴοις |
[81] |
μὲν
θεὸν
οὐ
νοεῖς,
τὸν
|
(δὲ |
οὐρανὸν
προσκυνεῖς,
καὶ
πῶς
οὐκ |
[95] |
οὐ
καταδεχόμεθα
τὴν
δωρεάν;
Τί
|
δὲ |
οὐχ
αἱρούμεθα
τὰ
βελτίονα,
θεὸν |
[42] |
τούτων
καταφαίνονται
οἱ
δαίμονες·
πῶς
|
δὲ |
οὐχ
ὅσιοι
ἀναλόγως
οἱ
δεισιδαίμονες; |
[51] |
νεκρὰ
τεχνίτου
χειρὶ
μεμορφωμένη·
ἡμῖν
|
δὲ |
οὐχ
ὕλης
αἰσθητῆς
αἰσθητόν,
νοητὸν |
[72] |
ὁ
μὲν
θεὸς
εἷς,
χοὖτος
|
δὲ |
οὐχ,
ὥς
τινες
ὑπονοοῦσιν,
ἐκτὸς |
[82] |
τοσαύταις
μυριάσιν
ἀγγέλων"
συμπανηγυρίζοντα·
πρωτότοκοι
|
δὲ |
παῖδες
ἡμεῖς
οἱ
τρόφιμοι
τοῦ |
[39] |
διὰ
τὴν
Ἡρακλέους
γένεσιν.
Τί
|
δὲ |
πάλιν
Θετταλοί;
Μύρμηκας
ἱστοροῦνται
σέβειν, |
[27] |
ποτὲ
τῆς
πλάνης
λήξητε,
αὖθις
|
δὲ |
παλινδρομήσητε
εἰς
(οὐρανόν.
Ἦμεν
γάρ |
[21] |
ὣς
εἰποῦσα
πέπλους
ἀνεσύρατο,
δεῖξε
|
δὲ |
πάντα
σώματος
οὐδὲ
πρέποντα
τύπον· |
[54] |
Καταιβάτου
ἱερόν
ἐστι
Δημητρίου,
βωμοὶ
|
δὲ |
πανταχοῦ·
καὶ
γάμος
ὑπὸ
Ἀθηναίων |
[77] |
γνῶσιν
ἡλίῳ
καὶ
φωτί,
ἄμφω
|
δὲ |
παραθεμένη
τῇ
συγκρίσει
τὴν
ἐκλογὴν |
[55] |
παρόντα
συνηθείᾳ
καταφρο
νεῖσθαι,
τὰ
|
δὲ |
παρῳχηκότα
τοῦ
παραυτίκα
ἐλέγχου
κεχω |
[115] |
παιδὶ
(ἐγκελευομένου
τὰ
σωτήρια.
Ὁ
|
δὲ |
πειθόμενος
αὐτῷ
κατὰ
πάντα
δὴ |
[33] |
Ὕλα,
ὃ
δὲ
Ὑακίνθου,
ὃ
|
δὲ |
Πέλοπος,
ὃ
δὲ
Χρυσίππου,
ὃ |
[24] |
θρηνεῖτε
αὐτοὺς
μηδὲ
κόπτεσθε·
εἰ
|
δὲ |
πενθεῖτε
αὐτούς,
μηκέτι
(τούτους
ἡγεῖσθε |
[33] |
δώδεκα
πολλῷ
ταλαιπωρησάμενος
χρόνῳ,
τὰς
|
δὲ |
πεντήκοντα
Θεστίου
θυγατέρας
νυκτὶ
διαφθείρας |
[27] |
καὶ
ὅσα
γεγενῆσθαι
ὑπείληπται,
ταῦτα
|
δὲ |
περὶ
ἀνθρώπων
αἰσχρῶν
καὶ
ἀσελγῶς |
[9] |
εἶτα
ἣ
μὲν
καρπῶν,
ἣ
|
δὲ |
πιστῶν,
ἄμφω
δὲ
μητέρες
διὰ |
[66] |
γνώριμος
πῇ
μὲν
οὐρανόν,
πῇ
|
δὲ |
πνεῦμα
τὸν
θεὸν
ὑπονοεῖ.
Ἐπικούρου |
[68] |
περιωπῇ
ὄντως
ὄντα
ἀεί·
θεὸν
|
δὲ |
ποῖον
εἰπέ
μοι
νοητέον;
Τὸν |
[74] |
οἶδμα
καὶ
ἀνέμων
βίας·
θνητοὶ
|
δὲ |
πολλοὶ
καρδίᾳ
πλανώμενοι
ἱδρυσάμεσθα
πημάτων |
[90] |
μὲν
γὰρ
ζωὴν
χαρίζεται,
ἔθος
|
δὲ |
πονηρὸν
μετὰ
τὴν
ἐνθένδε
ἀπαλλαγὴν |
[35] |
τλῆ
δὲ
κλυτὸς
Ἀμφιγυήεις,
τλῆ
|
δὲ |
Ποσειδάων,
τλῆ
δ'
ἀργυρότοξος
Ἀπόλλων |
[107] |
δικαιοσύνην
ἐγγραπτέον;
Ποῦ
ἀγάπην;
(αἰδῶ
|
δὲ |
ποῦ;
πραότητα
δὲ
ποῦ;
Ταύτας, |
[107] |
ἀγάπην;
(αἰδῶ
δὲ
ποῦ;
πραότητα
|
δὲ |
ποῦ;
Ταύτας,
οἶμαι,
τὰς
θείας |
[95] |
φέρε
εἰπεῖν,
ἀμφιβάλλειν
χρή·
ὑμεῖς
|
δὲ |
πρὶν
ἢ
ἐπισκέψασθαι
μεθύετε·
καὶ |
[85] |
οὖν
ἡ
ἐπίγνωσις;
Θεοσέβεια·
θεοσέβεια
|
δὲ |
πρὸς
πάντα
ὠφέλιμος"
κατὰ
τὸν |
[105] |
τῆς
θείας
μαθήσεως
ἐστέρηται.
~Ὑμεῖς
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
ἀλήθειαν
ἀνάπηροι
καὶ |
[83] |
κόλασιν
ἀναμένετε,
καὶ
τὸ
πῦρ"
|
δὲ |
προσκοπεῖτε,
ὃ
ἡτοίμασεν
ὁ
κύριος |
[65] |
ἀγνοοῦντες,
τὸν
ἄναρχον
θεόν,
τὰ
|
δὲ |
πτωχὰ"
ταῦτα
καὶ
ἀσθενῆ"
ᾗ |
[63] |
πόλεις
καὶ
γραφὰς
δημιουργεῖ,
θεὸς
|
δὲ |
πῶς
ἂν
εἴποιμι
ὅσα
ποιεῖ; |
[78] |
καὶ
ὁ
οὐρανὸς
παρελεύσεται"
τὸ
|
δὲ |
ῥῆμα
κυρίου
μένει
εἰς
τὸν |
[22] |
δράκων,
ὄργιον
Διονύσου
Βασσάρου;
Οὐχὶ
|
δὲ |
ῥοιαὶ
πρὸς
τοῖσδε
καὶ
κράδαι |
[108] |
ὁ
Σπαρτιάτης
τοῖς
Λυκούργου,
εἰ
|
δὲ |
σεαυτὸν
ἀναγράφεις
τοῦ
θεοῦ,
οὐρανὸς |
[84] |
τῆς
φωνῆς
αὐτοῦ
ἀκούσωμεν·
τὸ
|
δὲ |
σήμερον
καθ'
ἑκάστην
{αὐτοῦ}
αὔξεται |
[2] |
μὲν
καὶ
Κιθαιρῶνα
καταλειπόντων,
οἰκούντων
|
δὲ |
Σιών·
Ἐκ
γὰρ
Σιὼν
ἐξελεύσεται |
[34] |
ἡ
πανήγυρις
καταγγέλλεται
Πύθια·
Ἰσθμοῖ
|
δὲ |
σκύβαλον
προσέπτυσεν
ἐλεεινὸν
ἡ
θάλαττα |
[64] |
πήξαντες
ἐπιθύειν
ὡς
Ἄρει·
ἔστι
|
δὲ |
Σκυθῶν
τὸ
τοιοῦτον,
καθάπερ
Εὔδοξος |
[92] |
θεωροῦντα
τὸν
ὑετὸν
σωτήριον;
Οἱ
|
δὲ |
σκωλήκων
δίκην
περὶ
τέλματα
καὶ |
[31] |
πράξεις
τὰς
παλαιὰς
ἐμμελῶς.
Αἳ
|
δὲ |
συνεχῶς
κιθαρίζουσαι
καὶ
καλῶς
κατεπᾴδουσαι |
[84] |
ἂν
ἡ
σήμερον
ὀνομάζηται.
Μέχρι
|
δὲ |
συντελείας
καὶ
ἡ
σήμερον
καὶ |
[30] |
σώματος,
μικρόν,
φριξότριχα,
ῥωστικόν·
Δικαίαρχος
|
δὲ |
σχιζίαν,
νευρώδη,
μέλανα,
γρυπόν,
ὑποχαροπόν, |
[42] |
Οἳ
μὲν
σωτῆρες
εὐφημούμενοι,
οἳ
|
δὲ |
σωτηρίαν
αἰτούμενοι
παρὰ
τῶν
ἐπιβούλων |
[94] |
οὐδὲ
γὰρ
σῴζων
παύεται,
συμβουλεύει
|
δὲ |
τὰ
ἄριστα·
δίκαιοι
γένεσθε,
λέγει |
[47] |
(Σκύλλις
καὶ
Δίποινος
ὠνομαζέσθην)
τούτω
|
δὲ |
τὰ
ἐν
Ἄργει
τοῖν
Διοσκούροιν |
[51] |
τί
τούτους
(ἱστᾶσι
θυρωρούς;
~Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
τὰ
μέγιστα
κατορθώματα
τῇ
Τύχῃ |
[94] |
ὃς
μαμωνᾷ
δουλεύειν"
προῄρηται,
σοὶ
|
δὲ |
τὰ
σὰ
ἐπιτρέπει,
τῷ
γνησίῳ |
[39] |
τετιμήκασι
διὰ
τὴν
συνήθειαν,
Θηβαῖοι
|
δὲ |
τὰς
γαλᾶς
διὰ
τὴν
Ἡρακλέους |
[42] |
ἐν
σταδίοις
ἐνόπλους
φιλονικίας,
νυνὶ
|
δὲ |
τὰς
ἐν
πολέμοις
ἀναρίθμους
φιλοτιμίας |
[58] |
μὲν
Σατύρους
καὶ
Πᾶνας,
ἀνὰ
|
δὲ |
τὰς
ὕλας
Νύμφας
τὰς
ὀρειάδας |
[49] |
ἀρχέτυπόν
ἐστι
τῶν
καλῶν.
Ἤδη
|
δὲ |
τάφος
ἐστὶ
τοῦ
ἐρωμένου,
νεώς |
[20] |
καὶ
ἐπιδεικνύει
τῇ
θεῷ·
ἣ
|
δὲ |
τέρπεται
τῇ
ὄψει
ἡ
Δηὼ |
[33] |
ἐλόχα
καὶ
ἤρα
Ἀδώνιδος,
ἐφιλονείκει
|
δὲ |
τῇ
βοώπιδι
καὶ
ἀποδυσάμεναι
διὰ |
[35] |
τείχη
(ἀνῳκοδομησάτην
τῷ
Φρυγί.
Ὅμηρος
|
δὲ |
τὴν
Ἀθηνᾶν
οὐκ
αἰσχύνεται
παραφαίνειν |
[60] |
ταῦτα
φρονοῦσιν
οἱ
πολλοί·
ἀπορρίψαντες
|
δὲ |
τὴν
αἰδῶ
καὶ
τὸν
φόβον |
[108] |
ἄγνοιαν,
ὡς
ὑμεῖς,
οὐχ
ὑποκρίνεται
|
δὲ |
τὴν
ἀλήθειαν·
οὐκ
ἔστι
παρ' |
[54] |
γῆμαι
μὴ
δυνά
μενος·
Λάμιαν
|
δὲ |
τὴν
ἑταίραν
ἔχων
εἰς
ἀκρόπολιν |
[83] |
ὑποφέρεσθε.
Ζωὴν
δωρεῖται
αἰώνιον,
ὑμεῖς
|
δὲ |
τὴν
κόλασιν
ἀναμένετε,
καὶ
τὸ |
[54] |
ὁ
τῆς
Ἀθηνᾶς
ηὐτρεπίζετο·
ὁ
|
δὲ |
τὴν
μὲν
θεὸν
ὑπερηφάνει,
τὸ |
[47] |
τοῦ
καλουμένου
λυχνέως
λίθου,
Κάλως
|
δὲ |
τὴν
μέσην
αὐταῖν·
ἱστοροῦντα
ἔχω |
[48] |
τοῖς
τόποις
τὸ
χωρίον.
Βλιστίχην
|
δὲ |
τὴν
παλλα
κίδα
τελευτήσασαν
ἐν |
[5] |
μουσικήν,
τὴν
παραπλήσιον
Ἰουβάλ,
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
πάτριον
τοῦ
θεοῦ
βούλησιν, |
[105] |
τυφλοὶ
μὲν
τὸν
νοῦν,
κωφοὶ
|
δὲ |
τὴν
σύνεσιν
ὄντες
οὐκ
ἀλγεῖτε, |
[64] |
ἢ
ξύλα
οὐ
τιμήσαντες,
γῆν
|
δὲ |
τὴν
τούτων
μητέρα
ἐκθειάσαντες
καὶ |
[102] |
διὰ
πάθος
ἀέρος
γεγενημένοι;
Ὁ
|
δὲ |
τὴν
τύχην
θεὸν
λέγων
καὶ |
[4] |
ἀνθρώπους
ἐκ
θηρίων
πεποίηκεν.
Οἱ
|
δὲ |
τηνάλλως
νεκροί,
οἱ
τῆς
ὄντως |
[20] |
τετελεσμένοι
μιμεῖσθαι
τὴν
(ὀδυρομένην.
Ωἴκουν
|
δὲ |
τηνικάδε
τὴν
Ἐλευσῖνα
οἱ
γηγενεῖς· |
[114] |
θάνατον
εἰς
ζωὴν
ἀνασταυρώσει,
ἐξαρπάσας
|
δὲ |
τῆς
ἀπωλείας
τὸν
ἄνθρωπον
προσεκρέμασεν |
[104] |
ἀφῄρηται
τῆς
οὐρανίου
προσόψεως,
ἣ
|
δὲ |
τῆς
θείας
μαθήσεως
ἐστέρηται.
~Ὑμεῖς |
[6] |
τοῦδε
τούτων
οὐδὲ
εἷς,
πρὸ
|
δὲ |
τῆς
τοῦ
κόσμου
καταβολῆς
ἡμεῖς, |
[18] |
πάλλειν
τὴν
καρδίαν
προσηγορεύθη·
οἱ
|
δὲ |
Τιτᾶνες,
οἱ
καὶ
διασπά
σαντες |
[51] |
οὐχ
ὕλης
αἰσθητῆς
αἰσθητόν,
νοητὸν
|
δὲ |
τὸ
ἄγαλμά
ἐστιν.
Νοητόν,
οὐκ |
[42] |
Λακεδαιμονίων
βασιλεύς,
ἱερεῖον
εὐγενές.
(Ταῦροι
|
δὲ |
τὸ
ἔθνος,
οἱ
περὶ
τὴν |
[48] |
σῖτον
{ὁ
Πτολεμαῖος}
ἀνεκτήσατο,
εἶναι
|
δὲ |
τὸ
ξόανον
τοῦτο
ἄγαλμα
Πλούτωνος· |
[46] |
βροτῶν
ἐπωνυμίαν
ἐκαρπώσατο.
Ἐν
Ῥώμῃ
|
δὲ |
τὸ
παλαιὸν
δόρυ
φησὶ
γεγονέναι |
[104] |
ἐπὶ
μετανοίᾳ
ἡ
φιλανθρωπία.
Οἰκτρότατον
|
δὲ |
(τὸ
στέρεσθαι
τῆς
παρὰ
τοῦ |
[42] |
Δημάρατος
ἐν
πρώτῃ
Τραγῳδουμένων,
ὃ
|
δὲ |
τοῖς
Ἀποτροπαίοις,
ὁ
Μάριος,
ὡς |
[22] |
ἡδονῆς
νὺξ
ἦν
σιωπωμένη·
νυνὶ
|
δὲ |
τοῖς
μυουμένοις
πεῖρα
τῆς
ἀκρασίας |
[68] |
πᾶσιν
γὰρ
ἁπαξαπλῶς
ἀνθρώποις,
μάλιστα
|
δὲ |
τοῖς
περὶ
λόγους
ἐνδια
(τρίβουσιν |
[48] |
ἱερὸν
τετίμηται
τοῦ
Σαράπιδος,
γειτνιᾷ
|
δὲ |
τοῖς
τόποις
τὸ
χωρίον.
Βλιστίχην |
[13] |
φιλοτιμούμενος
θειάσαι
πόρνην
(πολίτιδα.
Μελάμποδα
|
δὲ |
τὸν
Ἀμυθάονος
ἄλλοι
φασὶν
ἐξ |
[57] |
μὲν
ἡ
τέχνη,
μὴ
ἀπατάτω
|
δὲ |
τὸν
ἄνθρωπον
ὡς
ἀλήθεια.
Ἕστηκεν |
[54] |
ὃς
ἐξεκόπη
τὸν
(ὀφθαλμόν·
αὖθις
|
δὲ |
τὸν
Δημήτριον
θεὸν
καὶ
αὐτὸν |
[66] |
μὲν
θεοὺς
τοὺς
πλανήτας,
ὄγδοον
|
δὲ |
τὸν
ἐκ
πάντων
τῶν
ἀπλανῶν |
[81] |
οὐρανὸν
καὶ
τὴν
γῆν"
σὺ
|
δὲ |
τὸν
μὲν
θεὸν
οὐ
νοεῖς, |
[3] |
τῶν
τυραννούντων
δαιμό
νων,
ὡς
|
δὲ |
τὸν
πρᾶον
καὶ
φιλάνθρωπον
τῆς |
[5] |
τὰ
ἄψυχα
ὄργανα,
ὑπεριδών,
κόσμον
|
δὲ |
τόνδε
καὶ
δὴ
καὶ
τὸν |
[83] |
πρῶτοι
τοῦ
διαβόλου
κεχωρισμένοι.
~Νυνὶ
|
δὲ |
τοσούτῳ
τινές
εἰσιν
ἀθεώτεροι,
ὅσῳ |
[92] |
τοῦ
βασιλέως
τὸν
(τύραννον,
ἀντὶ
|
δὲ |
τοῦ
ἀγαθοῦ
τὸν
πονηρόν.
Τίς |
[59] |
ὄντες
ἐκ
τῶν
κάτω"
παρὰ
|
δὲ |
τοῦ
ἄνωθεν
ἐλθόντος
τὸ
πᾶν |
[89] |
ὅμως
γλυκεῖαί
πως
προσπίπτουσιν,
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
βίου
οὐχὶ
τὸ
ἔθος |
[96] |
τοῦ
λόγου
τοῦ
ἁγίου,
ἀγωνοθετοῦντος
|
δὲ |
τοῦ
δεσπότου
τῶν
ὅλων.
Οὐ |
[76] |
σοῖσι
πόδεσσιν
ὑποστρέψειας
Ὄλυμπον.
(Ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
Διονύσου
ἀναφανδὸν
Ὅμηρος
γράφει |
[77] |
ἀπάτην
ἀπεικάζουσα
τῷ
σκότει,
τὴν
|
δὲ |
τοῦ
θεοῦ
γνῶσιν
ἡλίῳ
καὶ |
[103] |
διὰ
τῆς
συνηθείας.
Ἡ
γῆ
|
δὲ |
τοῦ
κυρίου,
φησί,
καὶ
τὸ |
[82] |
ἀκούων
περὶ
τοῦ
λόγου,
σὺ
|
δὲ |
τοῦ
λόγου
ἀκροώμενος
τοῦ
θείου |
[98] |
λόγος,
φωτὸς
ἀρχέτυπον
φῶς)
εἰκὼν
|
δὲ |
τοῦ
λόγου
ὁ
ἄνθρωπος
ἀληθινός, |
[25] |
καὶ
γονίμου
δυνάμεως
ἐστερημένον,
διὰ
|
δὲ |
τοῦ
λοιποῦ
τοῦ
τρίτου
τὸν |
[23] |
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ
ὄντας,
μόνου
|
δὲ |
τοῦ
ὀνόματος
τετυχηκότας.
Διὰ
τοῦτό |
[98] |
λόγῳ
καὶ
ταύτῃ
λογικός.
Ἀνθρώπου
|
δὲ |
τοῦ
ὁρωμένου
τοῦ
γηγενοῦς
γήινος |
[74] |
ἡγοῦ
θεόν"
φησίν,
Εὐριπίδης·
ὁ
|
δὲ |
τοῦ
Σοφίλλου
Σοφοκλῆς,
εἷς
ταῖς |
[84] |
ἀίδιος·
αἰώνων
ἐστὶν
εἰκών,
σύμβολον
|
δὲ |
τοῦ
φωτὸς
ἡ
ἡμέρα,
φῶς |
[112] |
φιλοσοφίας
ἄκροι
μόνον
ᾐνίξαντο,
οἱ
|
δὲ |
(τοῦ
Χριστοῦ
μαθηταὶ
καὶ
κατειλήφασι |
[104] |
ὄφεις,
ἀνθρώπους
δὲ
μή"
πολὺ
|
δὲ |
τοὐναντίον
ἱεροὺς
μὲν
ὄντως
τοὺς |
[39] |
(μιγῆναι
καὶ
Μυρμιδόνα
γεννῆσαι·
Πολέμων
|
δὲ |
τοὺς
ἀμφὶ
τὴν
Τρωάδα
κατοικοῦντας |
[4] |
μὲν
τοὺς
κούφους
αὐτῶν,
ἑρπετὰ
|
δὲ |
τοὺς
ἀπατεῶνας,
καὶ
λέοντας
μὲν |
[4] |
σύας
δὲ
τοὺς
ἡδονικούς,
λύκους
|
δὲ |
τοὺς
ἁρπακτικούς.
Λίθοι
δὲ
καὶ |
[4] |
λέοντας
μὲν
τοὺς
θυμικούς,
σύας
|
δὲ |
τοὺς
ἡδονικούς,
λύκους
δὲ
τοὺς |
[39] |
οἳ
μὲν
τὰς
περιστεράς,
οἳ
|
δὲ |
τοὺς
ἰχθῦς
οὕτω
σέβουσι
περιττῶς |
[117] |
καταλίμπανε
ἀνέμῳ
καὶ
πυρί,
σωφροσύνης
|
δὲ |
τοὺς
καρποὺς
γεώργησον
ἐμφρόνως,
καὶ |
[19] |
βεβλαστηκέναι
νομίζουσι
τὰς
ῥοιάς.
(Καβείρους
|
δὲ |
τοὺς
Κορύβαντας
καλοῦντες
καὶ
τελετὴν |
[89] |
τοῦ
βίου
ἡμᾶς
ἐπιποθοῦντες,
ἐπὶ
|
δὲ |
τοὺς
κρημνοὺς
τῆς
ἀπωλείας
ὑπὸ |
[29] |
καταθύουσιν
αὐτῷ
τοὺς
κύνας.
Σκύθαι
|
δὲ |
τοὺς
ὄνους
ἱερεύοντες
μὴ
παυέσθων, |
[70] |
σε
καὶ
Ἀσσύριοι
πεπαιδεύκασι,
νόμους
|
δὲ |
τοὺς
ὅσοι
ἀληθεῖς
καὶ
δόξαν |
[90] |
ὄρεξις
ἔγκειται
θανάτου
ἑκουσίου;
Τί
|
δὲ |
τῷ
δαλῷ
τῷ
θανατηφόρῳ
τούτῳ |
[34] |
μισθός,
ὃν
ᾐτεῖτο
Διόνυσος·
βουλομένῳ
|
δὲ |
τῷ
θεῷ
γέγονεν
ἡ
αἴτησις, |
[61] |
ζηλοῦντες
αὐτῶν
τὴν
ἀκρασίαν,
ἀπιστεῖτε
|
δὲ |
τῷ
θεῷ
σωφροσύνην
μὴ
φέροντες· |
[56] |
μὲν
τὸ
κέρδος
ἀγώγιμον,
μόνῳ
|
δὲ |
τῷ
σχήματι
γίνεται
σεβάσμιον.
(Χρυσός |
[53] |
ὧν
ὑπισχνεῖται
τὸ
πῦρ.
(Οἱ
|
δὲ |
τῶν
ἀγαλμάτων
δημιουργοὶ
οὐ
δυσωποῦσιν |
[26] |
καὶ
σελήνην,
ὡς
Φρύγες·
οἳ
|
δὲ |
τῶν
ἐκ
γῆς
φυομένων
τοὺς |
[120] |
πλεο
νεκτεῖτε
τῷ
λόγῳ,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
θνητῶν
ἁπάντων
ὑμῖν
ἀθανασίαν |
[91] |
λουτρῶν
μὲν
παντάπασιν
ἀπειράτους,
ταῖς
|
δὲ |
τῶν
ὀνύχων
ἀκμαῖς
ἐκτεθηριωμένους,
πολλοὺς |
[109] |
σωτηρίας
ὑπομένειν
οὐ
καρτερεῖτε,
καθάπερ
|
δὲ |
τῶν
σιτίων
τοῖς
γλυκέσιν
ἡδόμεθα |
[33] |
ὃ
μέν
τις
Ὕλα,
ὃ
|
δὲ |
Ὑακίνθου,
ὃ
δὲ
Πέλοπος,
ὃ |
[92] |
θεὸν
ἀποφεύγων
δαιμονίοις
συμβιοῖ;
Τίς
|
δὲ |
υἱὸς
εἶναι
δυνάμενος
τοῦ
θεοῦ |
[92] |
ἔτι
τὴν
μετάνοιαν
ἀπαιτεῖ.
Ἐρέσθαι
|
δὲ |
ὑμᾶς
βούλομαι,
εἰ
οὐκ
ἄτοπον |
[41] |
τῇ
πρὸς
ὑμᾶς
περιπαθεῖς,
τῆς
|
δὲ |
ὑμεδαπῆς
ἀπωλείας
ἐχόμενοι,
κολάκων
δίκην |
[103] |
ἀνθρώποις
(ἐοίκατε
οἱ
ἀνόητοι·
θεὸς
|
δὲ |
ὑμῖν
ἀνανῆψαι
δοίη
ποτὲ
τοῦδε |
[27] |
καὶ
εἰς
βάραθρον
περιτρέπουσαι.
Ἐθέλω
|
δὲ |
ὑμῖν
ἐν
χρῷ
τοὺς
θεοὺς |
[37] |
ἐρωτικοῖς
οὐδὲ
παιδεύεται
σωφρονεῖν.
Γυμνοῦται
|
δὲ |
ὑμῖν
ὁ
μῦθος·
ἀπέθανεν
ἡ |
[50] |
ἐκεῖνοι
τάφοι
τῶν
θεῶν.
~Διδάσκαλον
|
δὲ |
ὑμῖν
παραθήσομαι
τὴν
προφῆτιν
Σίβυλλαν |
[34] |
ὁ
ἐπιτάφιος
προσαγορεύεται
Νέμεα·
Πῖσα
|
δὲ |
ὑμῖν
τάφος
ἐστίν,
ὦ
Πανέλληνες, |
[2] |
μουσικῇ
τὰ
ζῷα
ὑπολαμβάνοντες;
Ἀληθείας
|
δὲ |
ὑμῖν
τὸ
πρόσωπον
τὸ
φαιδρὸν |
[81] |
οἱ
πεποιθότες
ἐπ'
αὐτῷ.
~Ἤδη
|
δὲ |
ὑπεροικτείρων
ἡμᾶς
ὁ
κύριος
τὸ |
[99] |
περὶ
τὴν
ὕλην
καταγινόμενος.
Ἐπιτέτριπται
|
δὲ |
ὑπὸ
κενῆς
δόξης
ἡ
συνήθεια |
[23] |
ὄντως
ὄντα
θεὸν
ἠγνοήκασιν,
παιδίον
|
δὲ |
ὑπὸ
Τιτάνων
διασπώμενον
καὶ
γύναιον |
[17] |
κινήσει
περιχο
ρευόντων
Κουρήτων,
δόλῳ
|
δὲ |
ὑποδύντων
Τιτάνων,
ἀπατή
σαντες
παιδαριώδεσιν |
[26] |
καὶ
(ὅσα
θεολογεῖ
Ὅμηρος.
Τελευταῖος
|
δὲ |
ὑπολείπεται
(ἑπτὰ
γὰρ
οἱ
ἅπαντες |
[111] |
παιδίον
ἦν
τοῦ
θεοῦ·
ὅτε
|
δὲ |
ὑποπίπτων
ἡδονῇ
(ὄφις
ἀλληγορεῖται
ἡδονὴ |
[18] |
ὀβελίσκοις
(περιπείραντες
ὑπείρεχον
Ἡφαίστοιο.
Ζεὺς
|
δὲ |
ὕστερον
ἐπιφανείς
(εἰ
θεὸς
ἦν, |
[38] |
ἀλλ'
ἀνδρῶν
γένος
εἰσί"
μικρὸν
|
δὲ |
ὕστερον
καὶ
δρύες
(ὄντες
εὑρεθήσονται |
[94] |
τὴν
ἀίδιον
δωρεὰν
χορηγοῦσα·
ὁ
|
δὲ |
φιλόστοργος
οὗτος
ἡμῶν
πατήρ,
ὁ |
[52] |
(πετάλοις
κεχρυσωμένον
ἀναθεῖναι
πάλιν.
Αἱ
|
δὲ |
χελιδόνες
καὶ
τῶν
ὀρνέων
τὰ |
[77] |
τῇ
παραθέσει
τἀληθοῦς
διασκεδάννυται,
τῇ
|
δὲ |
χρήσει
τῆς
ἀληθείας
ἐκβιαζόμενον
φυγαδεύεται. |
[76] |
οὐ
γὰρ
ἔσται,
τῷ
λόγῳ
|
δὲ |
χρήσομαι,
δίκας
βιαίων
δώσετ'
ἀνθρώποις |
[33] |
Ὑακίνθου,
ὃ
δὲ
Πέλοπος,
ὃ
|
δὲ |
Χρυσίππου,
ὃ
δὲ
Γανυμήδους
ἐρῶντες. |
[5] |
κρέκῃ,
τὸ
δὲ
ἐμπνέῃ,
ὃ
|
δὲ |
χωρήσῃ
τὸν
(κύριον.
Ναὶ
μὴν |
[11] |
Κιρραῖον
ἢ
Δωδωναῖον
χαλκεῖον·
γεράνδρυον
|
δὲ |
ψάμμοις
ἐρήμαις
τετιμημένον
καὶ
τὸ |
[85] |
οὐχὶ
ὡς
Ἰησοῦς
πεπιστευκότας.
Φιλάνθρωπος
|
δὲ |
ὢν
ὁ
κύριος
πάντας
ἀνθρώπους |
[37] |
πέστεραι
καὶ
Σεμέλης
ἀκμαιότεραι,
μειράκια
|
δὲ |
ὡραιότερα
(καὶ
πολιτικώτερα
τοῦ
Φρυγίου |
[15] |
καὶ
Κυβέλῃ
καὶ
Κορύβασιν.
Τεθρυλήκασιν
|
δὲ |
ὡς
ἄρα
ἀποσπάσας
ὁ
Ζεὺς |
[2] |
τὸν
ἅγιον
τὸν
προφητικόν.
Ἣ
|
δὲ |
ὡς
ὅτι
μάλιστα
τηλαυγὲς
ἀποστίλβουσα |
[82] |
οὐδ'
ὡς
θεὸς
ἀνθρώποις,
(πατὴρ
|
δὲ |
ὣς
ἤπιος"
νουθετεῖ
υἱούς.
Εἶτα |