Paragraphes |
[81] |
ἀνθρώπων,
ἕως
πότε
βαρυκάρδιοι;
Ἵνα
|
τί |
ἀγαπᾶτε
ματαιότητα
καὶ
ζητεῖτε
ψεῦδος; |
[31] |
ἡ
Μεγακλὼ
ὑπὲρ
τῆς
μητρός·
|
τί |
δ'
οὐκ
ἔμελλε;
Καὶ
Μυσὰς |
[49] |
καὶ
ὡς
υἱὸν
θρηνεῖσθαι
προσέταξας;
|
τί |
δὲ
καὶ
τὸ
κάλλος
αὐτοῦ |
[49] |
θεὸν
καταλέγεις
τὸν
πορνείᾳ
τετιμημένον;
|
τί |
δὲ
καὶ
ὡς
υἱὸν
θρηνεῖσθαι |
[84] |
ἀνθρώπων
ἄνοιαν
καὶ
θεὸν
ἐπιβοωμένου,
|
τί |
δὴ
ἕτερον
ὑπολείπεται
τοῖς
ἀπίστοις |
[77] |
κήδεα
λυγρὰ
καὶ
νιφετούς,
κρύσταλλα·
|
τί |
δὴ
καθ'
ἓν
ἐξαγορεύω;
Οὐρανοῦ |
[84] |
τὴν
προτροπήν·
ὁρᾶτε
τὴν
τιμήν·
|
τί |
δὴ
οὖν
ἔτι
τὴν
χάριν |
[89] |
ἔθος
ἀνατρέπειν
οὐκ
εὔλογον.
Καὶ
|
τί |
δὴ
οὐχὶ
τῇ
πρώτῃ
τροφῇ, |
[68] |
εἰς
ἅπαντας
ἐξειπεῖν
ἀδύνατον.
Διὰ
|
τί |
δῆτα,
(ὢ
πρὸς
αὐτοῦ;
Ῥητέον |
[20] |
προσαγορεύεσθαι
θέλουσιν,
αἰδοίων
ἐστερημένον.
~Καὶ
|
τί |
θαυμαστὸν
εἰ
Τυρρηνοὶ
οἱ
βάρβαροι |
[101] |
ἀνανήψατε
καὶ
διαβλέψαντες
ὀλίγον
ἐννοήθητε,
|
τί |
θέλουσιν
ὑμῖν
οἱ
προσκυνούμενοι
λίθοι |
[39] |
οὐδὲ
ἕν.
Οἳ
δὲ
ὁποῖοι,
|
τί |
καὶ
χρὴ
λέγειν
ἔτι,
(ἀποχρώντως |
[45] |
ὄντως
πεπιστευκότες
περιέρχεσθε·
ἆ
δειλοί,
|
τί |
κακὸν
τόδε
πάσχετε;
νυκτὶ
μὲν |
[95] |
καὶ
χάριτι
παιδαγωγῶν
τὸν
ἄνθρωπον·
|
τί |
μέλλομεν;
Τί
οὐκ
ἐκκλίνομεν
τὴν |
[72] |
ἀπεκρύψατο
τοῦ
θεοῦ
πέρι
ὅ
|
τί |
περ
εἶχεν
φρονῶν·
(τἀγαθὸν
ἐρωτᾷς |
[48] |
Ἀρτέμιδος
ξόανον
ἐν
Σικυῶνι.
~Καὶ
|
τί |
περὶ
ταῦτα
διατρίβω,
ἐξὸν
αὐτὸν |
[50] |
Εἰ
γὰρ
ὡς
ἀναισθήτους
ὑβρίζουσιν,
|
τί |
προσκυνοῦσιν
ὡς
θεούς;
Εἰ
δὲ |
[81] |
Τίς
οὖν
ἡ
ματαιότης
καὶ
|
τί |
τὸ
ψεῦδος;
(Ὁ
ἅγιος
ἀπόστολος |
[103] |
καὶ
τὸ
πλήρωμα
αὐτῆς"
εἶτα
|
τί |
τολμᾷς
ἐν
τοῖς
τοῦ
κυρίου |
[50] |
δὲ
αἰσθήσεως
αὐτοὺς
μετέχειν
οἴονται,
|
τί |
τούτους
(ἱστᾶσι
θυρωρούς;
~Ῥωμαῖοι
δὲ |
[96] |
ἔτι
φροντίζετε
μηδὲ
{εἰ}
ὀλίγον,
|
τί |
ὑμᾶς
ἀγορεύουσι
σύρφακές
τινες
ἀγοραῖοι, |
[78] |
καὶ
περὶ
τῶν
εἰδώλων
ἀκοῦσαι
|
τί |
φησὶν
προφή
της
οὗτος;
Παραδειγμα |