Paragraphes |
[6] |
ὄντων
οὐδέν,
ἐπὶ
μόνης
τῆς
|
ἀνθρώπων |
ἀγάλλεται
(σωτηρίας.
Ἔχεις
οὖν
τὴν |
[116] |
δὲ
ἀεὶ
τῷ
θεῷ
τὴν
|
ἀνθρώπων |
ἀγέλην
σῴζειν.
Ταύτῃ
καὶ
τὸν |
[8] |
τοὺς
δὲ
καὶ
θρηνεῖ
τῶν
|
ἀνθρώπων· |
ᾄδει
δὲ
ἄλλοις,
καθάπερ
ἰατρὸς |
[27] |
γεγενῆσθαι
ὑπείληπται,
ταῦτα
δὲ
περὶ
|
ἀνθρώπων |
αἰσχρῶν
καὶ
ἀσελγῶς
βεβιωκότων
ἀναγέγραπται· |
[54] |
τούτων,
ἀνέδην
διὰ
τὸ
ἐξ
|
ἀνθρώπων |
ἀκίνδυνον
σφᾶς
αὐτοὺς
θεοὺς
ἀνηγόρευον, |
[46] |
εὑρήσετε
τὴν
συνήθειαν,
ἔργα
χειρῶν
|
ἀνθρώπων" |
ἀναίσθητα
προστρεπόμενοι.
Πάλαι
μὲν
οὖν |
[84] |
~Τοιούτου
μάρτυρος
ἐλέγχοντος
τὴν
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ἄνοιαν
καὶ
θεὸν
ἐπιβοωμένου,
τί |
[11] |
παραδιδόσθων.
Μανικὰ
ταῦτα
ὡς
ἀληθῶς
|
ἀνθρώπων |
ἀπίστων
σοφιστήρια
καὶ
πλάνης
ἀκράτου |
[97] |
ὁρᾶτε
τοὺς
θεοὺς
πρότερον
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ἀποθνῄσκοντας.
Θεοὺς
δὲ
δὴ
τοὺς |
[97] |
τὰς
δόξας
τὰς
κενὰς
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ἃς
εἶχον
περὶ
θεῶν,
πρὸς |
[122] |
ὁ
βίος·
χρηστὸς
ὁ
σύμπας
|
ἀνθρώπων |
βίος
τῶν
Χριστὸν
ἐγνωκότων.
~Ἅλις |
[89] |
θεοῦ
δεδώρηταί
πω
τῇ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
γενέσει,
εἰ
μὴ
συναρπα
ζόμενοι |
[120] |
βάρβαροι
καὶ
Ἕλληνες·
τὸ
πᾶν
|
ἀνθρώπων |
γένος
καλῶ,
ὧν
ἐγὼ
δημιουργὸς |
[99] |
ἣ
δὴ
κατασκευασθεῖσα
τὸ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
γένος
κηρῶν
ὀλεθρίων
καὶ
εἰδώλων |
[47] |
τὰ
Παλλάδια,
ἄμφω
δ'
ὑπ'
|
ἀνθρώπων |
δεδημιουργῆσθαι.
Ἀλλ'
ὅπως
μηδεὶς
ὑπολάβῃ |
[67] |
πλανήτας,
τοῖς
ὄντως
πεπλανημένοις
τῶν
|
ἀνθρώπων |
διὰ
τῆς
πολυθρυ
λήτου
ταύτης |
[11] |
καὶ
κόρακες
ἀνθρώποις
χρᾶν
ὑπὸ
|
ἀνθρώπων |
διδασκόμενοι.
~Τί
δ'
εἴ
σοι |
[6] |
σῳζόμεθα.
Κακία
μὲν
γὰρ
τὴν
|
ἀνθρώπων |
ἐπιβόσκεται
φθοράν,
ἡ
δὲ
ἀλήθεια, |
[120] |
τοῦ
αὐτοῦ
καὶ
πατρός,
ὑπὲρ
|
ἀνθρώπων |
εὔχεται
καὶ
ἀνθρώποις
ἐγκελεύεται
κέκλυτε, |
[81] |
μέλος,
οἷον
ἐμβατήριον
ῥυθμόν·
Υἱοὶ
|
ἀνθρώπων, |
ἕως
πότε
βαρυκάρδιοι;
Ἵνα
τί |
[106] |
ἄνθρωποι
πιστεύσατε
μόνῳ
τῷ
πάντων
|
ἀνθρώπων |
θεῷ·
πιστεύσατε
καὶ
μισθὸν
λάβετε |
[104] |
Οἱ
γάρ
τοι
δείλαιοι
τῶν
|
ἀνθρώπων |
καὶ
ἄθλιοι
διὰ
μὲν
κόρακος |
[120] |
φῦλα"
μᾶλλον
δὲ
ὅσοι
τῶν
|
ἀνθρώπων |
λογικοί,
καὶ
βάρβαροι
καὶ
Ἕλληνες· |
[86] |
ζῶντι,
ὅς
ἐστι
σωτὴρ
πάντων
|
ἀνθρώπων, |
μάλιστα
(πιστῶν.
Οἱ
δὲ
ἄλλοι |
[4] |
προβάτων
κῳδίοις
ἠμφιεσμένους,
τοὺς
ἐν
|
ἀνθρώπων |
μορφαῖς
ἁρπακτικοὺς
αἰνιττόμενος.
Καὶ
πάντα |
[46] |
ποταμὸν
προσεκύνουν,
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἀνθρώπων |
οἱ
ἔτι
παλαιότεροι
ξύλα
ἱδρύοντο |
[68] |
ἀπεικότως
ὁ
Δημόκριτος
τῶν
λογίων
|
ἀνθρώπων |
ὀλίγους"
φησίν
ἀνατείναντας
τὰς
χεῖρας |
[42] |
μόνον
ἐπιχαίροντες
τῇ
φρενοβλαβείᾳ
τῶν
|
ἀνθρώπων, |
πρὸς
δὲ
καὶ
ἀνθρωποκτονίας
ἀπολαύοντες· |
[8] |
ὁ
σωτὴρ
καὶ
πολύτροπος
εἰς
|
ἀνθρώπων |
σωτηρίαν·
ἀπειλῶν
νουθετεῖ,
λοιδορούμενος
ἐπιστρέφει, |
[121] |
σὺν
τῷ
παλαιῷ·
καὶ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
τὴν
συνωρίδα
καταζεύξας,
εἰς
ἀθανασίαν |
[40] |
πουλυβοτείρῃ
δαίμονες
ἀθάνατοι,
φύλακες
μερόπων
|
ἀνθρώπων. |
(Τίνες
εἰσὶν
οἱ
φύλακες,
ὦ |
[82] |
φίλοι,
οἱ
πρῶτοι
τῶν
ἄλλων
|
ἀνθρώπων |
τὸν
θεὸν
νενοηκότες,
οἱ
πρῶτοι |
[121] |
αὐτοῦ,
ἐπιβάλωμεν
ἀφθαρσίᾳ,
καλὸν
ἡνίοχον
|
ἀνθρώπων |
τὸν
Χριστὸν
ἀγαπήσωμεν·
τὸν
πῶλον |
[103] |
λίθινοι
δὲ
καὶ
ξύλινοι
δεσπόται
|
ἀνθρώπων, |
ὑβρίζοντες
καὶ
παρασπον
(δοῦντες
τὸν |
[65] |
ὁ
ἀπόστολος,
τὰ
εἰς
τὴν
|
ἀνθρώπων |
ὑπηρεσίαν
πεποιημένα
στοιχεῖα"
προστρε
πόμενοι. |
[70] |
οὐκ
ἀπάτῃσι
κεναῖς,
οὐδὲ
ἔργα
|
ἀνθρώπων |
χρύσεα
καὶ
χάλκεα
καὶ
ἀργύρου |