Paragraphes |
[8] |
καὶ
τῷ
πυρὶ
δεδίττεται
τοὺς
|
ἀνθρώπους, |
ἀνάπτων
ἐκ
κίονος
τὴν
φλόγα, |
[114] |
πατέρα
μιμούμενος,
ὃς
ἐπὶ
πάντας
|
ἀνθρώπους |
ἀνατέλλει
τὸν
ἥλιον
αὐτοῦ"
καὶ |
[2] |
κυλινδουμένους
καὶ
τῆς
πλάνης
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
ἀπαλλαττέτω,
τὴν
ὑπερτάτην
ὀρέγουσα
δεξιάν, |
[42] |
οὗτοι)
Ἀντικλείδης
ἐν
Νόστοις
ἀποφαίνεται
|
ἀνθρώπους |
ἀποσφάττειν
τῷ
Διί,
καὶ
Λεσβίους |
[29] |
δέ
γε
(καὶ
οἱ
τάφοι
|
ἀνθρώπους |
γεγονότας
διελέγχουσιν.
Ἄρης
γοῦν
ὁ |
[104] |
ξύλα
καὶ
ὄρνεα
καὶ
ὄφεις,
|
ἀνθρώπους |
δὲ
μή"
πολὺ
δὲ
τοὐναντίον |
[110] |
συναγωνιστής,
τάχιστα
δὲ
εἰς
πάντας
|
ἀνθρώπους |
διαδοθεὶς
θᾶττον
ἡλίου
ἐξ
αὐτῆς |
[85] |
δὲ
ὢν
ὁ
κύριος
πάντας
|
ἀνθρώπους |
εἰς
ἐπίγνωσιν
τῆς
ἀληθείας"
παρακαλεῖ, |
[7] |
δὲ
ἤδη
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ἀνθρώπους |
εἰς
θάνατον
ὑποφέρων)
εἷς
καὶ |
[4] |
ἴσχυσεν·
ἀνθρώπους
ἐκ
λίθων
καὶ
|
ἀνθρώπους |
ἐκ
θηρίων
πεποίηκεν.
Οἱ
δὲ |
[4] |
ᾆσμα
τὸ
καινὸν
ὅσον
ἴσχυσεν·
|
ἀνθρώπους |
ἐκ
λίθων
καὶ
ἀνθρώπους
ἐκ |
[7] |
καὶ
αἰκίζεται
εἰσέτι
νῦν
τοὺς
|
ἀνθρώπους, |
ἐμοὶ
δοκεῖν,
βαρβα
ρικῶς
τιμωρούμενον, |
[3] |
ὕβρεις
ὀργιάζοντες,
πένθη
ἐκθειάζοντες,
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
ἐπὶ
τὰ
εἴδωλα
χειραγωγῆσαι
πρῶτοι, |
[92] |
ὑμῖν
δοκεῖ
πλάσμα
ὑμᾶς
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
ἐπιγεγονότας
τοῦ
θεοῦ
καὶ
παρ' |
[4] |
πώποτε
τὰ
ἀργαλεώτατα
θηρία,
τοὺς
|
ἀνθρώπους, |
ἐτιθάσευεν,
πτηνὰ
μὲν
τοὺς
κούφους |
[4] |
οὐράνιος
ᾠδὴ
αὐτὴ
μετεμόρφωσεν
εἰς
|
ἀνθρώπους |
ἡμέρους.
(Ἦμεν
γάρ,
ἦμέν
ποτε |
[26] |
θείας
εὐεργεσίας
τῆς
εἰς
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
καταγινομένης
ὁρμώμενος.
Τὸν
γὰρ
εὐεργετοῦντα |
[22] |
πῦρ·
τὰ
γὰρ
νομιζόμενα
κατὰ
|
ἀνθρώπους |
(μυστήρια
ἀνιερωστὶ
μυοῦνται.
Νόμος
οὖν |
[6] |
τὴν
γῆν
θεούς
τε
καὶ
|
ἀνθρώπους |
ὀνειρώσσοντες·
ἀλλ'
οὐ
πρό
γε |
[42] |
αὐτοῖς
σφᾶς
αὐτοὺς
λελήθασιν
ἀποσφάττοντες
|
ἀνθρώπους. |
(Οὐ
γὰρ
οὖν
παρὰ
τὸν |
[87] |
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν·
ἐπιστρέφει
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
πλησιάζοντας
(τῷ
φόβῳ.
Ταύτῃ
καὶ |
[104] |
τοὐναντίον
ἱεροὺς
μὲν
ὄντως
τοὺς
|
ἀνθρώπους |
ὑπολαμβάνετε,
τὰ
δὲ
θηρία
καὶ |