Paragraphes |
[7] |
καὶ
εὐσεβῶς
ζήσωμεν
ἐν
τῷ
|
νῦν |
αἰῶνι,
προσδεχόμενοι
τὴν
μακαρίαν
ἐλπίδα |
[28] |
τὸν
Μάγνητος.
Πόσοι
δὲ
καὶ
|
νῦν |
Ἀπόλλωνες,
ἀναρίθμητοι
θνητοὶ
καὶ
ἐπίκηροί |
[49] |
ἱερὰς
τὰς
Ἀντινόου
προσκυνοῦσιν
ἄνθρωποι
|
νῦν, |
ἃς
αἰσχρὰς
ἠπίστατο
(ὁ
συναγρυπνήσας |
[7] |
θεὸς
χορηγήσῃ.
Ὃ
δὲ
οὐ
|
νῦν |
γε
πρῶτον
ᾤκτειρεν
ἡμᾶς
τῆς |
[121] |
πρότε
ρον
μὲν
εἰς
Ἱερουσαλήμ,
|
νῦν |
δὲ
εἰσελαύνων
οὐρανούς,
(κάλλιστον
θέαμα |
[7] |
τῆς
πλάνης,
ἀλλ'
ἄνωθεν
ἀρχῆθεν,
|
νῦν |
δὲ
ἤδη
ἀπολλυμένους
ἐπιφανεὶς
περισέσωκεν. |
[7] |
ὁ
κύριος,
προμηνύων
ἀρχῆθεν
προφητικῶς,
|
νῦν |
δὲ
ἤδη
καὶ
ἐναργῶς
εἰς |
[7] |
ἀπατεὼν
ἄνωθεν
μὲν
τὴν
Εὔαν,
|
νῦν |
δὲ
ἤδη
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[37] |
τοιοῦτος
ἦν,
ὅτε
ἄνθρωπος
ἦν,
|
νῦν |
δὲ
ἤδη
μοι
δοκοῦσι
(καὶ |
[59] |
περιούσιος,
οἱ
ποτὲ
οὐ
λαός,
|
νῦν |
δὲ
λαὸς
τοῦ
θεοῦ"
οἱ |
[44] |
ἐπικεκλημένους}
Ὑμεῖς
δὲ
ἀλλὰ
κἂν
|
νῦν |
δεισιδαιμονίας
ἐκλάθεσθε,
τοὺς
τάφους
τιμᾶν |
[39] |
Ἀλλ'
οὖν
γε
Αἰγύπτιοι,
ὧν
|
νῦν |
δὴ
ἐμνήσθην,
κατὰ
τὰς
θρῃσκείας |
[7] |
θεῷ)
καὶ
τοῦ
εὖ
εἶναι
|
(νῦν |
δὴ
ἐπεφάνη
ἀνθρώποις)
αὐτὸς
οὗτος |
[80] |
προσκυνήσεις
καὶ
αὐτῷ
μόνῳ
λατρεύσεις"
|
νῦν |
δὴ
οὖν
σύνετε,
ὦ
ἄνθρωποι, |
[37] |
πολιτικώτερα
τοῦ
Φρυγίου
βουκόλου.
Ποῦ
|
νῦν |
ἐκεῖνος
ὁ
ἀετός;
Ποῦ
δὲ |
[7] |
τὸ
καινόν,
ἡ
ἐπιφάνεια
ἡ
|
νῦν |
ἐκλάμψασα
ἐν
ἡμῖν
τοῦ
ἐν |
[8] |
τοῦ
ἀέρος,
τοῦ
πνεύματος
τοῦ
|
νῦν |
ἐνεργοῦντος
ἐν
τοῖς
υἱοῖς
τῆς |
[113] |
με
ἡ
ᾠδή.
Ὡς
μέχρι
|
νῦν |
ἐπλανώμην
(ζητῶν
τὸν
θεόν,
ἐπεὶ |
[37] |
καίτοι
πολλαὶ
καὶ
καλαὶ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
γυναῖκες
καὶ
Λήδας
εὐπρε |
[68] |
ἀνατείναντας
τὰς
χεῖρας
ἐνταῦθα
ὃν
|
νῦν |
ἠέρα
καλέομεν
οἱ
Ἕλληνες,
πάντα |
[20] |
Τοῦτο
τοῖς
μυουμένοις
ἀπαγορεύεται
εἰσέτι
|
νῦν, |
ἵνα
μὴ
δοκοῖεν
οἱ
τετελεσμένοι |
[8] |
τῷ
κυρίῳ
προσδράμωμεν,
ὃς
καὶ
|
νῦν |
καὶ
ἀεὶ
προὔτρεπεν
εἰς
σωτηρίαν, |
[9] |
τὸν
λόγον·
ἀπίστοις
δὲ
εἰσέτι
|
νῦν |
καὶ
στεῖρα
καὶ
ἔρημος
περιλείπεται. |
[85] |
Παῦλον,
ἐπαγγελίαν
ἔχουσα
ζωῆς
(τῆς
|
νῦν |
καὶ
τῆς
μελλούσης.
Πόσου,
ὁμολογήσατε, |
[112] |
εὐεργεσίᾳ,
νομοθεσίᾳ
προφητείᾳ
διδασκαλίᾳ,
πάντα
|
νῦν |
ὁ
διδάσκαλος
κατηχεῖ,
καὶ
τὸ |
[6] |
τε
καὶ
ἔστιν·
ὅτι
δὲ
|
νῦν |
ὄνομα
ἔλαβεν
τὸ
πάλαι
καθωσιωμένον, |
[48] |
καθίδρυσεν
ἐπὶ
τῆς
ἄκρας,
ἣν
|
νῦν |
Ῥακῶτιν
καλοῦσιν,
ἔνθα
καὶ
τὸ |
[24] |
Εἶα
δή,
ὦ
Ἡράκλεις"
εἶπεν·
|
νῦν |
σοι
ἤδη
καιρός,
ὥσπερ
Εὐρυσθεῖ, |
[7] |
γοητεῦον
καταδουλοῦται
καὶ
αἰκίζεται
εἰσέτι
|
νῦν |
τοὺς
ἀνθρώπους,
ἐμοὶ
δοκεῖν,
βαρβα |
[27] |
διὰ
τὴν
φιλανθρωπίαν
τοῦ
λόγου
|
νῦν |
υἱοὶ
γεγόναμεν
τοῦ
θεοῦ·
ὑμῖν |
[79] |
ἔτι
ὑμεῖς
εἰδωλολάτραι;
Ἀλλὰ
κἂν
|
νῦν |
φυλάξασθε
τὰς
ἀπειλάς·
ὀλολύξει
γὰρ |