HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἐπήσθιεν 1
ἐπῃσχύνθης 1
ἐπηχοῦντα 1
ἐπὶ 93
Ἐπὶ 2
Ἐπί 1
Ἐπιάλτης 1

Fréquences [« »]
85 τὰς
87 τε
85 τῇ
93 ἐπὶ
95 δὴ
99 ἢ
109 οὐ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

ἐπὶ

Paragraphes

[34]   (δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ τὰ μὲν ἐπὶ Ἄγρᾳ μυστήρια καὶ τὰ ἐν

[33]   ἐπὶ δὲ Ἰασίωνι Δημήτηρ καὶ ἐπὶ Ἀδώνιδι Φερέφαττα. Ἀφροδίτη δὲ ἐπ'

[33]   Σελήνη δ' ἐπὶ> Ἐνδυμίωνι, Νηρηῒς ἐπὶ Αἰακῷ καὶ ἐπὶ Πηλεῖ Θέτις,

[104]   ὁ μὲν θυμὸς τὴν κόλασιν ἐπὶ ἁμαρτίᾳ, εὖ ποιεῖ δὲ ἐπὶ

[42]   καὶ φιλαργυρίᾳ, ἄλλοις ὁμοίοις δαίμοσιν, ἐπὶ βωμοῖς ἢ ἐν ὁδοῖς ἀποσφάττοι

[111]   ὑποπίπτων ἡδονῇ (ὄφις ἀλληγορεῖται ἡδονὴ ἐπὶ γαστέρα ἕρπουσα, κακία γηΐνη, εἰς

[25]   οὐρανίου ἐξέτρεψαν διαίτης καὶ ἐξετάνυσαν ἐπὶ γῆς, γηΐνοις προσα νέχειν ἀναπείσασαι

[100]   ἀλλ' εἰς οὐρανοὺς ἀναπέμπουσα· στενὴ ἐπὶ γῆς ὑπερορωμένη, (πλατεῖα ἐν οὐρανοῖς

[33]   Αἰακῷ καὶ ἐπὶ Πηλεῖ Θέτις, ἐπὶ δὲ Ἰασίωνι Δημήτηρ καὶ ἐπὶ

[89]   οὖσαι, ὅμως γλυκεῖαί πως προσπίπτουσιν, ἐπὶ δὲ τοῦ βίου οὐχὶ τὸ

[89]   ὑμῶν τοῦ βίου ἡμᾶς ἐπιποθοῦντες, ἐπὶ δὲ τοὺς κρημνοὺς τῆς ἀπωλείας

[108]   οὐδέποτε. Κἂν τὸ γῆρας αἰδέσθητε, ἐπὶ δυσμαῖς τοῦ βίου γενόμενοι σωφρονήσατε,

[33]   Ἠὼς ἐπὶ Τιθωνῷ, Σελήνη δ' ἐπὶ> Ἐνδυμίωνι, Νηρηῒς ἐπὶ Αἰακῷ καὶ

[114]   γεωργός, δεξιὰ σημαίνων, λαοὺς δ' ἐπὶ ἔργον" ἀγαθὸν ἐγείρων, μιμνῄσκων βιότοιο"

[86]   ὁ θεὸς λαμβάνει. Ἠλπίκαμεν γὰρ ἐπὶ θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ

[118]   ἃ οὔτε οὖς ἤκουσεν οὔτε ἐπὶ καρδίαν ἀνέβη" τινός. (Καὶ μὴν

[94]   εἶδεν οὐδὲ οὖς ἤκουσεν, οὐδὲ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου ἀνέβη· καὶ χαρή

[114]   εἰς τὴν διάνοιαν αὐτῶν καὶ ἐπὶ καρδίαν (γράφων αὐτούς. Τίνας ὑπογράφει

[33]   δὲ ἐπ' Ἄρει κατῃσχυμμένη μετῆλθεν ἐπὶ Κινύραν καὶ Ἀγχίσην ἔγημεν καὶ

[1]   τέττιξ τῷ ζυγῷ· ἐτερέτιζεν ὡς ἐπὶ κλάδῳ τῷ ὀργάνῳ· καὶ τοῦ

[11]   τῆσδε τῆς γοητείας αἶγες αἱ ἐπὶ μαντικὴν ἠσκημέναι καὶ κόρακες ἀνθρώποις

[113]   ὑποθῆκαι λυπραὶ καὶ περὶ τῶν ἐπὶ μέρους εἰσίν, εἰ γαμητέον, εἰ

[104]   ἐπὶ ἁμαρτίᾳ, εὖ ποιεῖ δὲ ἐπὶ μετανοίᾳ ἡ φιλανθρωπία. Οἰκτρότατον δὲ

[29]   Τοῦτον δὲ Ὅμηρος δεδέσθαι φησὶν ἐπὶ μῆνας τρισκαίδεκα· τλῆ μὲν Ἄρης,

[6]   λυμαι νομένη τῶν ὄντων οὐδέν, ἐπὶ μόνης τῆς ἀνθρώπων ἀγάλλεται (σωτηρίας.

[34]   ἄρα, ὡς ἔοικεν, οἱ ἀγῶνες ἐπὶ νεκροῖς διαθλούμενοι, ὥσπερ καὶ τὰ

[1]   τέττιγα τὸν Πυθικόν· πανήγυρις Ἑλληνικὴ ἐπὶ νεκρῷ δράκοντι συνεκροτεῖτο Πυθοῖ, ἐπιτάφιον

[110]   ἡμῶν λόγος, πηγὴ ζωοποιός, εἰρηνική, ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς

[114]   ἀνθρωπότητα, τὸν πατέρα μιμούμενος, ὃς ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους ἀνατέλλει τὸν ἥλιον

[28]   ἀπὸ τῆς μητρὸς ἐπικεκλή κασιν· ἐπὶ πᾶσι τὴν Πάλλαντος καὶ Τιτανίδος

[32]   φθοράν. Αὐτός τε ὁ Ζεὺς ἐπὶ πᾶσιν ἡκέτω, ὁ πατὴρ" καθ'

[33]   Ἐνδυμίωνι, Νηρηῒς ἐπὶ Αἰακῷ καὶ ἐπὶ Πηλεῖ Θέτις, ἐπὶ δὲ Ἰασίωνι

[46]   μὲν ἦν σανίς, ὕστερον δὲ ἐπὶ Προκλέους ἄρχοντος ἀνδριαντοειδὲς ἐγένετο. Ἐπεὶ

[12]   ὧν αἱ τελεταὶ μυστικαί, οἷον ἐπὶ σκηνῆς τοῦ βίου τοῖς τῆς

[42]   ταύτας σου τὰς θυσίας Εὐριπίδης (ἐπὶ σκηνῆς τραγῳδεῖ. Μόνιμος δ' ἱστορεῖ

[107]   θεῷ. Ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθή τωσαν ἐπὶ σοὶ πάντες οἱ ζητοῦντές σε

[9]   Ἦ γὰρ οὐχὶ καὶ Ἰωάννης ἐπὶ σωτηρίαν παρακαλεῖ καὶ τὸ πᾶν

[118]   καὶ τὸν οὕτω παρα νοοῦντα ἐπὶ σωτηρίαν παρακαλέσαιμι σωφρονοῦσαν, ὅτι καὶ

[66]   ὁ Ποντικός; Ἔσθ' ὅπῃ οὐκ ἐπὶ τὰ Δημοκρίτου καὶ αὐτὸς κατασύρεται

[80]   σοφίᾳ αὐτοῦ. Ἀποπεσόντας γὰρ ἡμᾶς ἐπὶ τὰ εἴδωλα ἡ σοφία, ἥ

[3]   ὀργιάζοντες, πένθη ἐκθειάζοντες, τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ τὰ εἴδωλα χειραγωγῆσαι πρῶτοι, ναὶ

[5]   πέρατα καὶ ἀπὸ τῶν ἄκρων ἐπὶ τὰ μέσα διαταθέν, ἡρμόσατο τόδε

[5]   τῶν πάντων, ἀπὸ τῶν μέσων ἐπὶ τὰ πέρατα καὶ ἀπὸ τῶν

[116]   πόλεμον κατήγγειλεν· Χριστὸς δὲ εἰρηνικὸν ἐπὶ τὰ πέρατα τῆς γῆς ἐπιπνεύσας

[77]   ἄλλων ἡμῖν τῇ τάξει προδιηνυσμένων ἐπὶ τὰς προφητικὰς ἰέναι γραφάς· καὶ

[63]   ὡς ἔοικεν, καταφυγὴ τῷ μέλλοντι ἐπὶ τὰς σωτηρίους ἀφικνεῖσθαι θύρας ὑπολείπεται

[108]   τοῦ βίου γενόμενοι σωφρονήσατε, κἂν ἐπὶ τέλει τοῦ βίου τὸν θεὸν

[94]   ἀνθρώπου ἀνέβη· καὶ χαρή σονται ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ τοῦ κυρίου αὐτῶν

[60]   Ἀφροδίτην ἐκείνην τὴν γυμνήν, τὴν ἐπὶ τῇ συμπλοκῇ δεδεμένην, καὶ τῇ

[89]   ἄθεον, κἂν οἱ πατέρες χαλεπαίνωσιν, ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν ἐκκλινοῦμεν καὶ τὸν

[80]   ἐστιν ὁ λόγος (αὐτοῦ, ἀνορθοῖ ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν. Καὶ αὕτη πρώτη

[27]   τῆς πλάνης ἀπεσπασμένοι, ᾄσσοντες δὲ ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν. Ταύτῃ τοι ἡμεῖς

[100]   θέαν, φυτὸν οὐράνιον" ὡς ἀληθῶς, ἐπὶ τὴν γνῶσιν παρακαλοῦμεν τοῦ θεοῦ,

[104]   φιλανθρώπως κατηχοῦντα ἀποσφάττειν ἀπανθρώπως ἐπιχειροῦσιν, ἐπὶ τὴν δικαιοσύνην καλοῦντα, οὔτε τὴν

[46]   ὁ συγγραφεύς, οὐδέπω τῶν τεχνιτῶν ἐπὶ τὴν εὐπρόσωπον ταύτην κακοτεχνίαν ὡρμη

[91]   καὶ τὸν νεοττὸν αὖθις ἀναλαμβάνει ἐπὶ τὴν καλιὰν ἀναπτῆναι παρορμῶν. ~Εἶτα

[100]   οὕτως ἀμέλει καὶ τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τὴν οὐρανοῦ γενόμενον θέαν, φυτὸν

[88]   ἐν λόγῳ· σπεύσωμεν εἰς σωτηρίαν, ἐπὶ τὴν παλιγγενεσίαν· εἰς μίαν ἀγάπην

[43]   τὸν Κροῖσον διὰ τοῦ Ἅλυος ἐπὶ τὴν πυράν. Οὕτω φιλοῦντες (οἱ

[39]   ἔοικας συγγραφεῖς, οὓς ἐγὼ μάρτυρας ἐπὶ τὴν σὴν ἀπιστίαν καλῶ, ἀθέου

[94]   ἄνευ ἀργυρίου. (Ἐπὶ τὸ λουτρόν, ἐπὶ τὴν σωτηρίαν, ἐπὶ τὸν φωτισμὸν

[48]   ὅς, δεξάμενος τὸν ἀνδριάντα, καθίδρυσεν ἐπὶ τῆς ἄκρας, ἣν νῦν Ῥακῶτιν

[94]   καὶ τὰ νηκτὰ καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς· ταῦτά σου ταῖς

[43]   ὦ βάρβαρε, τὸν χρησμόν· τοῦτον ἐπὶ τῆς πυρᾶς δοκιμάσεις. ~Ὅθεν ἔπεισί

[43]   ἀληθέστερε τοῦ Ἀπόλλωνος ἄνθρωπε, τὸν ἐπὶ τῆς πυρᾶς οἴκτειρον δεδεμένον, καὶ

[74]   κράτος ἄλλος. ~Ἤδη δὲ καὶ ἐπὶ τῆς σκηνῆς παραγυμνοῦσι τὴν ἀλήθειαν·

[74]   Οὑτοσὶ μὲν ἤδη καὶ παρακεκινδυνευμένως ἐπὶ τῆς σκηνῆς (τὴν ἀλήθειαν τοῖς

[33]   ἐν τῇ μοιχείᾳ δεδεμέναι, Ἠὼς ἐπὶ Τιθωνῷ, Σελήνη δ' ἐπὶ> Ἐνδυμίωνι,

[57]   ἡ τέχνη, εἰ καὶ μὴ ἐπὶ τὸ ἐρᾶν προσάγουσα, ἀλλ' ἐπὶ

[123]   ἐκ θεοῦ ἐκχέων, ὡς ἂν ἐπὶ τὸ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν, τὴν

[34]   ἀφοσιούμενος τῷ ἐραστῇ ὁ Διόνυσος ἐπὶ τὸ μνημεῖον ὁρμᾷ καὶ πασχητιᾷ.

[57]   ἐπὶ τὸ ἐρᾶν προσάγουσα, ἀλλ' ἐπὶ τὸ τιμᾶν καὶ προσκυνεῖν τά

[91]   ἐκ τῶν ἐνταῦθα δεσμωτηρίων ἐκφεύγοντες, ἐπὶ τὸν ἔλεον τὸν ἐξ οὐρανῶν;

[8]   παντὸς τοῦ προφητικοῦ χοροῦ λογικώτερον ἐπὶ τὸν λόγον ἐπιστρέφει τοὺς τὰ

[94]   τὸ λουτρόν, ἐπὶ τὴν σωτηρίαν, ἐπὶ τὸν φωτισμὸν παρακαλεῖ μονονουχὶ βοῶν

[75]   γραός, οὐδ' εἰς οἰκίας παρεισιὼν ἐπὶ τοῦ σανιδίου (μητραγύρτης· τοιοῦτοι γὰρ

[24]   τὼ Μηλίω τόν τε Κυρηναῖον ἐπὶ τούτοις ἐκεῖνον (ὁ Θεόδωρος ὄνομα

[79]   χρυσίον περιεχρύσωσεν (αὐτόν; Καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις. Μὴ οὖν ἔτι ὑμεῖς

[34]   Νέμεα καὶ Πύθια καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν οὖν

[28]   Νόμιος οὗτος κέκληται παρὰ Ἀρκάσιν· ἐπὶ τούτοις τὸν Λίβυν καταλέγει τὸν

[35]   ὑπὸ πατρὸς ἀνάγκης, καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις. ~Τούτοις οὖν εἰκότως ἕπεται

[19]   τῇ συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον ἐπὶ τραπέζης τιθέναι· οἴονται γὰρ δὴ

[53]   καταφρονεῖν; Ὁ μὲν Ἀθηναῖος Φειδίας ἐπὶ τῷ δακτύλῳ τοῦ Διὸς τοῦ

[2]   λόγος οὐράνιος, ὁ γνήσιος ἀγωνιστὴς ἐπὶ τῷ (παντὸς κόσμου θεάτρῳ στεφανούμενος.

[39]   τὸν χοιροψάλαν· Σικυώνιοι τοῦτον προσκυνοῦσιν ἐπὶ τῶν γυναικείων τάξαντες τὸν Διόνυσον

[89]   παιδαγωγῶν ἐτύχομεν ἀγαθῶν, ἐπανωρθώσαμεν; (Εἶτα ἐπὶ τῶν πάτων αἱ παρεκβάσεις καίτοι

[36]   δὲ Ὅμηρος μάλα ἀκριβῶς, Ἀφροδίτην ἐπὶ τῷτραύματι παρεισάγων ὀξὺ καὶ μέγα

[92]   μᾶλλον ἢ καθαρῷ ὕδατι καὶ ἐπὶ φορυτῷ μαργαίνουσιν" (κατὰ Δημόκριτον. Μὴ

[19]   καὶ καταστέψαντε ἐθαψάτην, φέρον τες ἐπὶ χαλκῆς ἀσπίδος ὑπὸ τὰς ὑπωρείας

[50]   ἐμπρησθήσεσθαι· Ἶσι, θεὰ τριτάλαινα, μένεις ἐπὶ χεύματα Νείλου μούνη, μαινὰς ἄναυδος

[40]   μένῳ· τρὶς γὰρ μύριοί εἰσιν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ δαίμονες ἀθάνατοι, φύλακες

[103]   γὰρ μύριοί εἰσιν" ὡς ἀληθῶς ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ δαίμονες" οὐκ ἀθάνατοι"

[50]   χεύματα Νείλου μούνη, μαινὰς ἄναυδος ἐπὶ ψαμάθοις Ἀχέροντος, εἶτα ὑποβᾶσα· καὶ

Paragraphes
[34]	(δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ τὰ μὲν	ἐπὶ	Ἄγρᾳ μυστήρια καὶ τὰ ἐν
[33]	ἐπὶ δὲ Ἰασίωνι Δημήτηρ καὶ	ἐπὶ	Ἀδώνιδι Φερέφαττα. Ἀφροδίτη δὲ ἐπ'
[33]	Σελήνη δ' ἐπὶ> Ἐνδυμίωνι, Νηρηῒς	ἐπὶ	Αἰακῷ καὶ ἐπὶ Πηλεῖ Θέτις,
[104]	ὁ μὲν θυμὸς τὴν κόλασιν	ἐπὶ	ἁμαρτίᾳ, εὖ ποιεῖ δὲ ἐπὶ
[42]	καὶ φιλαργυρίᾳ, ἄλλοις ὁμοίοις δαίμοσιν,	ἐπὶ	βωμοῖς ἢ ἐν ὁδοῖς ἀποσφάττοι
[111]	ὑποπίπτων ἡδονῇ (ὄφις ἀλληγορεῖται ἡδονὴ	ἐπὶ	γαστέρα ἕρπουσα, κακία γηΐνη, εἰς
[25]	οὐρανίου ἐξέτρεψαν διαίτης καὶ ἐξετάνυσαν	ἐπὶ	γῆς, γηΐνοις προσα νέχειν ἀναπείσασαι
[100]	ἀλλ' εἰς οὐρανοὺς ἀναπέμπουσα· στενὴ	ἐπὶ	γῆς ὑπερορωμένη, (πλατεῖα ἐν οὐρανοῖς
[33]	Αἰακῷ καὶ ἐπὶ Πηλεῖ Θέτις,	ἐπὶ	δὲ Ἰασίωνι Δημήτηρ καὶ ἐπὶ
[89]	οὖσαι, ὅμως γλυκεῖαί πως προσπίπτουσιν,	ἐπὶ	δὲ τοῦ βίου οὐχὶ τὸ
[89]	ὑμῶν τοῦ βίου ἡμᾶς ἐπιποθοῦντες,	ἐπὶ	δὲ τοὺς κρημνοὺς τῆς ἀπωλείας
[108]	οὐδέποτε. Κἂν τὸ γῆρας αἰδέσθητε,	ἐπὶ	δυσμαῖς τοῦ βίου γενόμενοι σωφρονήσατε,
[33]	Ἠὼς ἐπὶ Τιθωνῷ, Σελήνη δ'	ἐπὶ>	Ἐνδυμίωνι, Νηρηῒς ἐπὶ Αἰακῷ καὶ
[114]	γεωργός, δεξιὰ σημαίνων, λαοὺς δ'	ἐπὶ	ἔργον" ἀγαθὸν ἐγείρων, μιμνῄσκων βιότοιο"
[86]	ὁ θεὸς λαμβάνει. Ἠλπίκαμεν γὰρ	ἐπὶ	θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ
[118]	ἃ οὔτε οὖς ἤκουσεν οὔτε	ἐπὶ	καρδίαν ἀνέβη" τινός. (Καὶ μὴν
[94]	εἶδεν οὐδὲ οὖς ἤκουσεν, οὐδὲ	ἐπὶ	καρδίαν ἀνθρώπου ἀνέβη· καὶ χαρή
[114]	εἰς τὴν διάνοιαν αὐτῶν καὶ	ἐπὶ	καρδίαν (γράφων αὐτούς. Τίνας ὑπογράφει
[33]	δὲ ἐπ' Ἄρει κατῃσχυμμένη μετῆλθεν	ἐπὶ	Κινύραν καὶ Ἀγχίσην ἔγημεν καὶ
[1]	τέττιξ τῷ ζυγῷ· ἐτερέτιζεν ὡς	ἐπὶ	κλάδῳ τῷ ὀργάνῳ· καὶ τοῦ
[11]	τῆσδε τῆς γοητείας αἶγες αἱ	ἐπὶ	μαντικὴν ἠσκημέναι καὶ κόρακες ἀνθρώποις
[113]	ὑποθῆκαι λυπραὶ καὶ περὶ τῶν	ἐπὶ	μέρους εἰσίν, εἰ γαμητέον, εἰ
[104]	ἐπὶ ἁμαρτίᾳ, εὖ ποιεῖ δὲ	ἐπὶ	μετανοίᾳ ἡ φιλανθρωπία. Οἰκτρότατον δὲ
[29]	Τοῦτον δὲ Ὅμηρος δεδέσθαι φησὶν	ἐπὶ	μῆνας τρισκαίδεκα· τλῆ μὲν Ἄρης,
[6]	λυμαι νομένη τῶν ὄντων οὐδέν,	ἐπὶ	μόνης τῆς ἀνθρώπων ἀγάλλεται (σωτηρίας.
[34]	ἄρα, ὡς ἔοικεν, οἱ ἀγῶνες	ἐπὶ	νεκροῖς διαθλούμενοι, ὥσπερ καὶ τὰ
[1]	τέττιγα τὸν Πυθικόν· πανήγυρις Ἑλληνικὴ	ἐπὶ	νεκρῷ δράκοντι συνεκροτεῖτο Πυθοῖ, ἐπιτάφιον
[110]	ἡμῶν λόγος, πηγὴ ζωοποιός, εἰρηνική,	ἐπὶ	πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς
[114]	ἀνθρωπότητα, τὸν πατέρα μιμούμενος, ὃς	ἐπὶ	πάντας ἀνθρώπους ἀνατέλλει τὸν ἥλιον
[28]	ἀπὸ τῆς μητρὸς ἐπικεκλή κασιν·	ἐπὶ	πᾶσι τὴν Πάλλαντος καὶ Τιτανίδος
[32]	φθοράν. Αὐτός τε ὁ Ζεὺς	ἐπὶ	πᾶσιν ἡκέτω, ὁ πατὴρ" καθ'
[33]	Ἐνδυμίωνι, Νηρηῒς ἐπὶ Αἰακῷ καὶ	ἐπὶ	Πηλεῖ Θέτις, ἐπὶ δὲ Ἰασίωνι
[46]	μὲν ἦν σανίς, ὕστερον δὲ	ἐπὶ	Προκλέους ἄρχοντος ἀνδριαντοειδὲς ἐγένετο. Ἐπεὶ
[12]	ὧν αἱ τελεταὶ μυστικαί, οἷον	ἐπὶ	σκηνῆς τοῦ βίου τοῖς τῆς
[42]	ταύτας σου τὰς θυσίας Εὐριπίδης	(ἐπὶ	σκηνῆς τραγῳδεῖ. Μόνιμος δ' ἱστορεῖ
[107]	θεῷ. Ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθή τωσαν	ἐπὶ	σοὶ πάντες οἱ ζητοῦντές σε
[9]	Ἦ γὰρ οὐχὶ καὶ Ἰωάννης	ἐπὶ	σωτηρίαν παρακαλεῖ καὶ τὸ πᾶν
[118]	καὶ τὸν οὕτω παρα νοοῦντα	ἐπὶ	σωτηρίαν παρακαλέσαιμι σωφρονοῦσαν, ὅτι καὶ
[66]	ὁ Ποντικός; Ἔσθ' ὅπῃ οὐκ	ἐπὶ	τὰ Δημοκρίτου καὶ αὐτὸς κατασύρεται
[80]	σοφίᾳ αὐτοῦ. Ἀποπεσόντας γὰρ ἡμᾶς	ἐπὶ	τὰ εἴδωλα ἡ σοφία, ἥ
[3]	ὀργιάζοντες, πένθη ἐκθειάζοντες, τοὺς ἀνθρώπους	ἐπὶ	τὰ εἴδωλα χειραγωγῆσαι πρῶτοι, ναὶ
[5]	πέρατα καὶ ἀπὸ τῶν ἄκρων	ἐπὶ	τὰ μέσα διαταθέν, ἡρμόσατο τόδε
[5]	τῶν πάντων, ἀπὸ τῶν μέσων	ἐπὶ	τὰ πέρατα καὶ ἀπὸ τῶν
[116]	πόλεμον κατήγγειλεν· Χριστὸς δὲ εἰρηνικὸν	ἐπὶ	τὰ πέρατα τῆς γῆς ἐπιπνεύσας
[77]	ἄλλων ἡμῖν τῇ τάξει προδιηνυσμένων	ἐπὶ	τὰς προφητικὰς ἰέναι γραφάς· καὶ
[63]	ὡς ἔοικεν, καταφυγὴ τῷ μέλλοντι	ἐπὶ	τὰς σωτηρίους ἀφικνεῖσθαι θύρας ὑπολείπεται
[108]	τοῦ βίου γενόμενοι σωφρονήσατε, κἂν	ἐπὶ	τέλει τοῦ βίου τὸν θεὸν
[94]	ἀνθρώπου ἀνέβη· καὶ χαρή σονται	ἐπὶ	τῇ βασιλείᾳ τοῦ κυρίου αὐτῶν
[60]	Ἀφροδίτην ἐκείνην τὴν γυμνήν, τὴν	ἐπὶ	τῇ συμπλοκῇ δεδεμένην, καὶ τῇ
[89]	ἄθεον, κἂν οἱ πατέρες χαλεπαίνωσιν,	ἐπὶ	τὴν ἀλήθειαν ἐκκλινοῦμεν καὶ τὸν
[80]	ἐστιν ὁ λόγος (αὐτοῦ, ἀνορθοῖ	ἐπὶ	τὴν ἀλήθειαν. Καὶ αὕτη πρώτη
[27]	τῆς πλάνης ἀπεσπασμένοι, ᾄσσοντες δὲ	ἐπὶ	τὴν ἀλήθειαν. Ταύτῃ τοι ἡμεῖς
[100]	θέαν, φυτὸν οὐράνιον" ὡς ἀληθῶς,	ἐπὶ	τὴν γνῶσιν παρακαλοῦμεν τοῦ θεοῦ,
[104]	φιλανθρώπως κατηχοῦντα ἀποσφάττειν ἀπανθρώπως ἐπιχειροῦσιν,	ἐπὶ	τὴν δικαιοσύνην καλοῦντα, οὔτε τὴν
[46]	ὁ συγγραφεύς, οὐδέπω τῶν τεχνιτῶν	ἐπὶ	τὴν εὐπρόσωπον ταύτην κακοτεχνίαν ὡρμη
[91]	καὶ τὸν νεοττὸν αὖθις ἀναλαμβάνει	ἐπὶ	τὴν καλιὰν ἀναπτῆναι παρορμῶν. ~Εἶτα
[100]	οὕτως ἀμέλει καὶ τὸν ἄνθρωπον	ἐπὶ	τὴν οὐρανοῦ γενόμενον θέαν, φυτὸν
[88]	ἐν λόγῳ· σπεύσωμεν εἰς σωτηρίαν,	ἐπὶ	τὴν παλιγγενεσίαν· εἰς μίαν ἀγάπην
[43]	τὸν Κροῖσον διὰ τοῦ Ἅλυος	ἐπὶ	τὴν πυράν. Οὕτω φιλοῦντες (οἱ
[39]	ἔοικας συγγραφεῖς, οὓς ἐγὼ μάρτυρας	ἐπὶ	τὴν σὴν ἀπιστίαν καλῶ, ἀθέου
[94]	ἄνευ ἀργυρίου. (Ἐπὶ τὸ λουτρόν,	ἐπὶ	τὴν σωτηρίαν, ἐπὶ τὸν φωτισμὸν
[48]	ὅς, δεξάμενος τὸν ἀνδριάντα, καθίδρυσεν	ἐπὶ	τῆς ἄκρας, ἣν νῦν Ῥακῶτιν
[94]	καὶ τὰ νηκτὰ καὶ τὰ	ἐπὶ	τῆς γῆς· ταῦτά σου ταῖς
[43]	ὦ βάρβαρε, τὸν χρησμόν· τοῦτον	ἐπὶ	τῆς πυρᾶς δοκιμάσεις. ~Ὅθεν ἔπεισί
[43]	ἀληθέστερε τοῦ Ἀπόλλωνος ἄνθρωπε, τὸν	ἐπὶ	τῆς πυρᾶς οἴκτειρον δεδεμένον, καὶ
[74]	κράτος ἄλλος. ~Ἤδη δὲ καὶ	ἐπὶ	τῆς σκηνῆς παραγυμνοῦσι τὴν ἀλήθειαν·
[74]	Οὑτοσὶ μὲν ἤδη καὶ παρακεκινδυνευμένως	ἐπὶ	τῆς σκηνῆς (τὴν ἀλήθειαν τοῖς
[33]	ἐν τῇ μοιχείᾳ δεδεμέναι, Ἠὼς	ἐπὶ	Τιθωνῷ, Σελήνη δ' ἐπὶ> Ἐνδυμίωνι,
[57]	ἡ τέχνη, εἰ καὶ μὴ	ἐπὶ	τὸ ἐρᾶν προσάγουσα, ἀλλ' ἐπὶ
[123]	ἐκ θεοῦ ἐκχέων, ὡς ἂν	ἐπὶ	τὸ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν, τὴν
[34]	ἀφοσιούμενος τῷ ἐραστῇ ὁ Διόνυσος	ἐπὶ	τὸ μνημεῖον ὁρμᾷ καὶ πασχητιᾷ.
[57]	ἐπὶ τὸ ἐρᾶν προσάγουσα, ἀλλ'	ἐπὶ	τὸ τιμᾶν καὶ προσκυνεῖν τά
[91]	ἐκ τῶν ἐνταῦθα δεσμωτηρίων ἐκφεύγοντες,	ἐπὶ	τὸν ἔλεον τὸν ἐξ οὐρανῶν;
[8]	παντὸς τοῦ προφητικοῦ χοροῦ λογικώτερον	ἐπὶ	τὸν λόγον ἐπιστρέφει τοὺς τὰ
[94]	τὸ λουτρόν, ἐπὶ τὴν σωτηρίαν,	ἐπὶ	τὸν φωτισμὸν παρακαλεῖ μονονουχὶ βοῶν
[75]	γραός, οὐδ' εἰς οἰκίας παρεισιὼν	ἐπὶ	τοῦ σανιδίου (μητραγύρτης· τοιοῦτοι γὰρ
[24]	τὼ Μηλίω τόν τε Κυρηναῖον	ἐπὶ	τούτοις ἐκεῖνον (ὁ Θεόδωρος ὄνομα
[79]	χρυσίον περιεχρύσωσεν (αὐτόν; Καὶ τὰ	ἐπὶ	τούτοις. Μὴ οὖν ἔτι ὑμεῖς
[34]	Νέμεα καὶ Πύθια καὶ τὰ	ἐπὶ	τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν οὖν
[28]	Νόμιος οὗτος κέκληται παρὰ Ἀρκάσιν·	ἐπὶ	τούτοις τὸν Λίβυν καταλέγει τὸν
[35]	ὑπὸ πατρὸς ἀνάγκης, καὶ τὰ	ἐπὶ	τούτοις. ~Τούτοις οὖν εἰκότως ἕπεται
[19]	τῇ συμφορᾷ, ὁλόριζον ἀπαγορεύοντες σέλινον	ἐπὶ	τραπέζης τιθέναι· οἴονται γὰρ δὴ
[53]	καταφρονεῖν; Ὁ μὲν Ἀθηναῖος Φειδίας	ἐπὶ	τῷ δακτύλῳ τοῦ Διὸς τοῦ
[2]	λόγος οὐράνιος, ὁ γνήσιος ἀγωνιστὴς	ἐπὶ	τῷ (παντὸς κόσμου θεάτρῳ στεφανούμενος.
[39]	τὸν χοιροψάλαν· Σικυώνιοι τοῦτον προσκυνοῦσιν	ἐπὶ	τῶν γυναικείων τάξαντες τὸν Διόνυσον
[89]	παιδαγωγῶν ἐτύχομεν ἀγαθῶν, ἐπανωρθώσαμεν; (Εἶτα	ἐπὶ	τῶν πάτων αἱ παρεκβάσεις καίτοι
[36]	δὲ Ὅμηρος μάλα ἀκριβῶς, Ἀφροδίτην	ἐπὶ	τῷτραύματι παρεισάγων ὀξὺ καὶ μέγα
[92]	μᾶλλον ἢ καθαρῷ ὕδατι καὶ	ἐπὶ	φορυτῷ μαργαίνουσιν" (κατὰ Δημόκριτον. Μὴ
[19]	καὶ καταστέψαντε ἐθαψάτην, φέρον τες	ἐπὶ	χαλκῆς ἀσπίδος ὑπὸ τὰς ὑπωρείας
[50]	ἐμπρησθήσεσθαι· Ἶσι, θεὰ τριτάλαινα, μένεις	ἐπὶ	χεύματα Νείλου μούνη, μαινὰς ἄναυδος
[40]	μένῳ· τρὶς γὰρ μύριοί εἰσιν	ἐπὶ	χθονὶ πουλυβοτείρῃ δαίμονες ἀθάνατοι, φύλακες
[103]	γὰρ μύριοί εἰσιν" ὡς ἀληθῶς	ἐπὶ	χθονὶ πουλυβοτείρῃ δαίμονες" οὐκ ἀθάνατοι"
[50]	χεύματα Νείλου μούνη, μαινὰς ἄναυδος	ἐπὶ	ψαμάθοις Ἀχέροντος, εἶτα ὑποβᾶσα· καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009