| Paragraphes |
|---|
| [93] |
σωτηρίαν,
ἀτὰρ
δὴ
καὶ
ὧν
|
αὐτὸς |
αἰνίττεται
ὁ
θεὸς
διὰ
Ἡσαΐου |
| [87] |
συγκειμένας
γραφάς,
τὰ
συντάγματα,
ὁ
|
αὐτὸς |
ἀκολούθως
ἀπόστολος
θεοπνεύστους"
καλεῖ,
ὠφελίμους |
| [66] |
κόσμου
τὴν
ψυχὴν
θεὸν
ὑπολαμβάνων
|
αὐτὸς |
αὑτῷ
περιπείρεται.
Ὁ
γάρ
τοι |
| [73] |
Ἀσκραῖος
αἰνίττεται
Ἡσίοδος
τὸν
θεόν·
|
αὐτὸς |
γὰρ
πάντων
βασιλεὺς
καὶ
κοίρανός |
| [29] |
Ὑπερβορέοισιν
ὄνων
ἐπιτέλλεται
ἱροῖς.
Ὁ
|
αὐτὸς |
δὲ
ἀλλαχοῦ
τέρπουσιν
λιπαραὶ
Φοῖβον |
| [74] |
οὐδέ
τις
αὐτὸν
εἰσορᾷ
θνητῶν,
|
αὐτὸς |
δέ
γε
πάντας
ὁρᾶται.
Οὕτως |
| [109] |
καὶ
ἐπιτερπῆ
φανταζόμενα
ἀφέληται
σοφίας·
|
αὐτὸς |
ἑκὼν
ὑπερβήσῃ
τὸν
λῆρον
τῆς |
| [8] |
ἐν
Ἡσαΐᾳ
ὁ
κύριος
λαλῶν,
|
(αὐτὸς |
ἐν
Ἠλίᾳ,
ἐν
στόματι
προφητῶν |
| [8] |
τιμιωτέρα,
προφῆται
μετ'
ἐκεῖνα
φθέγγονται,
|
αὐτὸς |
ἐν
Ἡσαΐᾳ
ὁ
κύριος
λαλῶν, |
| [71] |
παμφαὴς
δοκῶν
εἶναι
ἥλιος
οὐδ'
|
αὐτὸς |
ἔοικεν
ὁρᾶν
αὑτὸν
ἐπιτρέπειν,
ἀλλ' |
| [7] |
εἰς
θάνατον
ὑποφέρων)
εἷς
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐπίκουρος
καὶ
βοηθὸς
ἡμῖν
ὁ |
| [87] |
Βοᾷ
γοῦν
ἐπείγων
εἰς
σωτηρίαν
|
αὐτὸς |
ἤγγικεν
ἡ
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν· |
| [8] |
σῶσαι
τὸν
ἄνθρωπον
γλιχόμενος·
καὶ
|
αὐτὸς |
ἤδη
σοὶ
ἐναργῶς
ὁ
λόγος |
| [112] |
ἀπολαμβάνει.
~Διό
μοι
δοκεῖ,
ἐπεὶ
|
αὐτὸς |
ἧκεν
ὡς
ἡμᾶς
οὐρανόθεν
ὁ |
| [110] |
τὸν
θεόν,
ὅθεν
τε
ἦν
|
αὐτὸς |
καὶ
ὃς
ἦν,
δι'
ὧν |
| [66] |
οὐκ
ἐπὶ
τὰ
Δημοκρίτου
καὶ
|
αὐτὸς |
κατασύρεται
εἴδωλα.
~(Καὶ
πολύς
μοι |
| [75] |
θεοὶ
τρέφωσιν"
Πάλιν
δὲ
ὁ
|
αὐτὸς |
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
Ἱερείᾳ
τῷ
δράματι |
| [54] |
(στολῇ
τοῦ
Ἑρμοῦ
ἐκέχρητο,
ὡς
|
αὐτὸς |
μαρτυρεῖ)
ὅπου
γε
καὶ
ὅλα |
| [64] |
ὕδωρ
καὶ
Ἀναξιμένης
ὁ
καὶ
|
αὐτὸς |
Μιλήσιος
τὸν
ἀέρα,
ᾧ
Διογένης |
| [40] |
Κόρη,
ὁ
Πλούτων,
ὁ
Ἡρακλῆς,
|
αὐτὸς |
ὁ
Ζεύς.
Ἀλλ'
οὐκ
ἀποδρᾶναι |
| [37] |
δὲ
ὁ
κύκνος;
Ποῦ
δὲ
|
αὐτὸς |
ὁ
Ζεύς;
Γεγήρακε
μετὰ
τοῦ |
| [36] |
Αἰθίοψιν,
ἀπανθρώπου
δὲ
καὶ
ἀθέσμου
|
αὐτὸς |
ὁ
Ζεὺς
παρὰ
Λυκάονι
τῷ |
| [30] |
ἐπιίστορα
ἔργων"
Ἡρακλέα
οὖν
καὶ
|
αὐτὸς |
Ὅμηρος
θνητὸν
οἶδεν
ἄνθρωπον,
Ἱερώνυμος |
| [5] |
εἰκόνα
τὴν
ἑαυτοῦ·
ἀμέλει
καὶ
|
αὐτὸς |
ὄργανόν
ἐστι
τοῦ
θεοῦ
παναρμόνιον, |
| [7] |
εἶναι
(νῦν
δὴ
ἐπεφάνη
ἀνθρώποις)
|
αὐτὸς |
οὗτος
ὁ
λόγος,
ὁ
μόνος |
| [9] |
ἄνδρα.
Εἷς
γὰρ
καὶ
ὁ
|
αὐτὸς |
οὗτος,
ὁ
τῆς
στείρας
ἀνήρ, |
| [36] |
ὑπὸ
τοῦ
αὐτοῦ
Ἡρακλέους
ὁ
|
αὐτὸς |
οὗτος
Πανύασσις
ἐν
Πύλῳ
ἠμαθόεντι" |
| [71] |
ὁ
Ἀθηναῖος
διαρρήδην
ἂν
καὶ
|
αὐτὸς |
περὶ
τῆς
ἀληθείας
ἐγεγράφει
τι |
| [74] |
πάντα
τέτυκται·
ἐν
δ'
αὐτοῖς
|
αὐτὸς |
περινίσσεται,
οὐδέ
τις
αὐτὸν
εἰσορᾷ |
| [101] |
φέρω
τάδε;
Πῇ
δὲ
καὶ
|
αὐτὸς |
πλάζομαι;
(Οὐ
βούλεσθε
οὖν
τὰς |
| [48] |
προπάτορα
τὸν
αὑτοῦ
δαιδαλθῆναι
ἐκέλευσεν
|
αὐτὸς |
πολυτελῶς,
κατασκευάζει
δὲ
αὐτὸν
Βρύαξις |
| [77] |
ἐξαγορεύω;
Οὐρανοῦ
ἡγεῖται,
γαίης
κρατεῖ,
|
αὐτὸς |
ὑπάρχει.
(ἐνθέως
σφόδρα
τὴν
μὲν |
