HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εἱμαρμένη 1
εἱμαρμένην 1
εἰμι 8
εἶναι 26
Εἰπὲ 1
εἰπέ 2
εἰπεῖν 14

Fréquences [« »]
26 ἀνθρώποις
25 σωτηρίαν
25 ὥσπερ
26 εἶναι
27 ἀλήθειαν
27 αὐτῷ
27 ἤδη

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

εἶναι

Paragraphes

[9]   μὲν οὐκ ἐρεῖ, Χριστὸς δὲ εἶναι ἀρνήσεται· φωνὴ δὲ ὁμολο γήσει

[48]   σηκόν. Ἄλλοι δέ φασι Ποντικὸν εἶναι βρέτας τὸν Σάραπιν, μετῆχθαι δὲ

[48]   ὅπως περιέπεσεν, ἐλέγξας αὐτὸν ἄγαλμα εἶναι γενητόν· Σέσωστρίν φησι τὸν Αἰγύπτιον

[48]   πεμψαμένους σῖτον {ὁ Πτολεμαῖος} ἀνεκτήσατο, εἶναι δὲ τὸ ξόανον τοῦτο ἄγαλμα

[2]   φαιδρὸν μόνον, ὡς ἔοικεν, ἐπίπλαστον εἶναι δοκεῖ καὶ τοῖς ἀπιστίας ὑποπέπτωκεν

[54]   δὲ καὶ Ἀλέξανδρος Ἄμμωνος υἱὸς εἶναι δοκεῖν καὶ κερασφόρος ἀναπλάττεσθαι πρὸς

[100]   ἀπείθειαν, καὶ ὅσῳ γε φρονιμώτερος εἶναι δόξει, πρὸς κακοῦ ἡ σύνεσις

[29]   τοὺς μυθολογουμένους; Μὴ καὶ περιττὸς εἶναι δόξω τὰς ἀκοὰς ὑμῶν τοῖς

[92]   ἥδεται; Ἢ τίς οὐρανοῦ πολίτης εἶναι δυνάμενος ἔρεβος διώκει, ἐξὸν παράδεισον

[92]   δαιμονίοις συμβιοῖ; Τίς δὲ υἱὸς εἶναι δυνάμενος τοῦ θεοῦ δουλεύειν ἥδεται;

[66]   Ἀλκμαίων θεοὺς ᾤετο τοὺς ἀστέρας εἶναι ἐμψύχους ὄντας. Οὐ σιωπήσομαι τὴν

[71]   οὐδὲ μὴν ὁ παμφαὴς δοκῶν εἶναι ἥλιος οὐδ' αὐτὸς ἔοικεν ὁρᾶν

[68]   ἄκοντες μὲν ὁμολογοῦσιν ἕνα τε εἶναι θεόν, ἀνώλεθρον καὶ ἀγένητον τοῦτον,

[24]   πενθεῖτε αὐτούς, μηκέτι (τούτους ἡγεῖσθε εἶναι θεούς" ὃ δ' Ἡρακλέα ἐκ

[104]   μὴ γὰρ οἴου λίθους μὲν εἶναι ἱερὰ καὶ ξύλα καὶ ὄρνεα

[8]   ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα θεῷ· ἐκένωσεν δὲ ἑαυτόν"

[82]   Εἶτα Μωυσῆς μὲν ὁμολογεῖ ἔμφοβος εἶναι καὶ ἔντρομος" ἀκούων περὶ τοῦ

[45]   Τελμισσῷ βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος· μνῆμα εἶναι καὶ τοῦτον Τελμισσέως τοῦ (μάντεως

[44]   ἐν τοῖς πρεσβυτάτοις τῶν θεῶν εἶναι λεγόμενον ἐτίμα πρότερον οὐδὲ εἷς

[103]   οὖν τούτων οὐδὲ ἓν θεὸς εἶναι νομίζεται οὐδὲ μὴν ἐκείνων τῶν

[7]   ἐν θεῷ) καὶ τοῦ εὖ εἶναι (νῦν δὴ ἐπεφάνη ἀνθρώποις) αὐτὸς

[7]   λόγος, ὁ Χριστός, καὶ τοῦ εἶναι πάλαι ἡμᾶς (ἦν γὰρ ἐν

[47]   φελλάτα καλουμένου λίθου, ἔργον δὲ εἶναι Σίκωνος τοῦ Εὐπαλάμου, ὥς φησι

[66]   πατέρα, τὸν καλούμενον ὕπατον" ψυχὴν εἶναι τοῦ παντὸς οἴεται· τουτέστι τοῦ

[52]   περιτεθῆναι, χαριέντως φήσας τοῦτο ἄμεινον εἶναι τοῦ χρυσίου, καὶ θέρους κουφότερον

[33]   τοὺς θεούς, τοιούτους δὲ εὐχέσθων εἶναι τοὺς ἄνδρας τοὺς ἑαυτῶν, οὕτω

Paragraphes
[9]	μὲν οὐκ ἐρεῖ, Χριστὸς δὲ	εἶναι	ἀρνήσεται· φωνὴ δὲ ὁμολο γήσει
[48]	σηκόν. Ἄλλοι δέ φασι Ποντικὸν	εἶναι	βρέτας τὸν Σάραπιν, μετῆχθαι δὲ
[48]	ὅπως περιέπεσεν, ἐλέγξας αὐτὸν ἄγαλμα	εἶναι	γενητόν· Σέσωστρίν φησι τὸν Αἰγύπτιον
[48]	πεμψαμένους σῖτον {ὁ Πτολεμαῖος} ἀνεκτήσατο,	εἶναι	δὲ τὸ ξόανον τοῦτο ἄγαλμα
[2]	φαιδρὸν μόνον, ὡς ἔοικεν, ἐπίπλαστον	εἶναι	δοκεῖ καὶ τοῖς ἀπιστίας ὑποπέπτωκεν
[54]	δὲ καὶ Ἀλέξανδρος Ἄμμωνος υἱὸς	εἶναι	δοκεῖν καὶ κερασφόρος ἀναπλάττεσθαι πρὸς
[100]	ἀπείθειαν, καὶ ὅσῳ γε φρονιμώτερος	εἶναι	δόξει, πρὸς κακοῦ ἡ σύνεσις
[29]	τοὺς μυθολογουμένους; Μὴ καὶ περιττὸς	εἶναι	δόξω τὰς ἀκοὰς ὑμῶν τοῖς
[92]	ἥδεται; Ἢ τίς οὐρανοῦ πολίτης	εἶναι	δυνάμενος ἔρεβος διώκει, ἐξὸν παράδεισον
[92]	δαιμονίοις συμβιοῖ; Τίς δὲ υἱὸς	εἶναι	δυνάμενος τοῦ θεοῦ δουλεύειν ἥδεται;
[66]	Ἀλκμαίων θεοὺς ᾤετο τοὺς ἀστέρας	εἶναι	ἐμψύχους ὄντας. Οὐ σιωπήσομαι τὴν
[71]	οὐδὲ μὴν ὁ παμφαὴς δοκῶν	εἶναι	ἥλιος οὐδ' αὐτὸς ἔοικεν ὁρᾶν
[68]	ἄκοντες μὲν ὁμολογοῦσιν ἕνα τε	εἶναι	θεόν, ἀνώλεθρον καὶ ἀγένητον τοῦτον,
[24]	πενθεῖτε αὐτούς, μηκέτι (τούτους ἡγεῖσθε	εἶναι	θεούς" ὃ δ' Ἡρακλέα ἐκ
[104]	μὴ γὰρ οἴου λίθους μὲν	εἶναι	ἱερὰ καὶ ξύλα καὶ ὄρνεα
[8]	ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ	εἶναι	ἴσα θεῷ· ἐκένωσεν δὲ ἑαυτόν"
[82]	Εἶτα Μωυσῆς μὲν ὁμολογεῖ ἔμφοβος	εἶναι	καὶ ἔντρομος" ἀκούων περὶ τοῦ
[45]	Τελμισσῷ βωμὸν τοῦ Ἀπόλλωνος· μνῆμα	εἶναι	καὶ τοῦτον Τελμισσέως τοῦ (μάντεως
[44]	ἐν τοῖς πρεσβυτάτοις τῶν θεῶν	εἶναι	λεγόμενον ἐτίμα πρότερον οὐδὲ εἷς
[103]	οὖν τούτων οὐδὲ ἓν θεὸς	εἶναι	νομίζεται οὐδὲ μὴν ἐκείνων τῶν
[7]	ἐν θεῷ) καὶ τοῦ εὖ	εἶναι	(νῦν δὴ ἐπεφάνη ἀνθρώποις) αὐτὸς
[7]	λόγος, ὁ Χριστός, καὶ τοῦ	εἶναι	πάλαι ἡμᾶς (ἦν γὰρ ἐν
[47]	φελλάτα καλουμένου λίθου, ἔργον δὲ	εἶναι	Σίκωνος τοῦ Εὐπαλάμου, ὥς φησι
[66]	πατέρα, τὸν καλούμενον ὕπατον" ψυχὴν	εἶναι	τοῦ παντὸς οἴεται· τουτέστι τοῦ
[52]	περιτεθῆναι, χαριέντως φήσας τοῦτο ἄμεινον	εἶναι	τοῦ χρυσίου, καὶ θέρους κουφότερον
[33]	τοὺς θεούς, τοιούτους δὲ εὐχέσθων	εἶναι	τοὺς ἄνδρας τοὺς ἑαυτῶν, οὕτω

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009