Paragraphes |
[70] |
νόμου
τιμωρός.
~Πόθεν,
ὦ
Πλάτων,
|
ἀλήθειαν |
αἰνίττῃ;
Πόθεν
ἡ
τῶν
λόγων |
[2] |
κατάγωμεν
δὲ
ἄνωθεν
ἐξ
οὐρανῶν
|
ἀλήθειαν |
ἅμα
φανοτάτῃ
φρονήσει
εἰς
ὄρος |
[88] |
λόγῳ
ἑπομένη,
ἐπ'
αὐτὴν
τὴν
|
ἀλήθειαν |
ἀναπαυομένη,
Ἀββᾶ"
λέγουσα
ὁ
πατήρ" |
[105] |
ἐστέρηται.
~Ὑμεῖς
δὲ
πρὸς
τὴν
|
ἀλήθειαν |
ἀνάπηροι
καὶ
τυφλοὶ
μὲν
τὸν |
[5] |
πρόσθεν
ἐμνήσθημεν,
προὔτρεπεν
ὡς
τὴν
|
ἀλήθειαν, |
ἀπέτρεπε
δὲ
εἰδώλων,
πολλοῦ
γε |
[76] |
διατριβῆς
ὁ
Εὐριπίδης
εἰς
τὴν
|
ἀλήθειαν |
ἀπιδὼν
καὶ
τοὺς
θεατὰς
ὑπεριδών, |
[24] |
ἐπικεκλή
κασιν,
εἰ
καὶ
τὴν
|
ἀλήθειαν |
αὐτὴν
μὴ
νενοηκότας,
ἀλλὰ
τὴν |
[117] |
ὁ
ἀναγεννῶν
τὸν
ἄνθρωπον
εἰς
|
ἀλήθειαν |
αὐτὸν
ἀναφέρων,
τὸ
κέντρον
τῆς |
[77] |
ἀφορμὰς
ἐναργέστατα
προτείνοντες
θεμελιοῦσι
τὴν
|
ἀλήθειαν· |
γραφαὶ
δὲ
αἱ
θεῖαι
καὶ |
[72] |
τῷ
γε
καὶ
σμικρὸν
διαθρεῖν
|
ἀλήθειαν |
δυναμένῳ.
~(Ἴτω
δὲ
ἡμῖν
(οὐ |
[116] |
ἁπλώσας
δὲ
ὁ
λόγος
τὴν
|
ἀλήθειαν |
ἔδειξε
τοῖς
ἀνθρώποις
τὸ
ὕψος |
[75] |
ὑμῶν
ἔλεγχοι,
οὓς
διὰ
τὴν
|
ἀλήθειαν |
ἐκβιαζόμενοι
(κωμῳδοῦσι
ποιηταί.
Μένανδρος
γοῦν |
[89] |
οἱ
πατέρες
χαλεπαίνωσιν,
ἐπὶ
τὴν
|
ἀλήθειαν |
ἐκκλινοῦμεν
καὶ
τὸν
ὄντως
ὄντα |
[47] |
οἷς
ἐπιμορφάζετε
εὐσέβειαν
συκοφαντοῦντες
τὴν
|
ἀλήθειαν, |
ἤδη
μὲν
αὐτόθεν
δῆλον·
οὐ |
[80] |
λόγος
(αὐτοῦ,
ἀνορθοῖ
ἐπὶ
τὴν
|
ἀλήθειαν. |
Καὶ
αὕτη
πρώτη
τοῦ
παραπτώματος |
[4] |
τὴν
σκληροκαρδίαν
τῶν
εἰς
τὴν
|
ἀλήθειαν |
λελιθωμένων
ἤγειρεν
θεοσεβείας
σπέρμα
ἀρετῆς |
[73] |
ἠσχο
λημένη,
μόλις
ποτὲ
ἤδη
|
ἀλήθειαν |
μαρτυρήσουσα,
μᾶλλον
δὲ
ἐξομολογουμένη
τῷ |
[74] |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
παραγυμνοῦσι
τὴν
|
ἀλήθειαν· |
ὃ
μὲν
καὶ
εἰς
τὸν |
[108] |
ὑμεῖς,
οὐχ
ὑποκρίνεται
δὲ
τὴν
|
ἀλήθειαν· |
οὐκ
ἔστι
παρ'
αὐτοῖς
κολάκων |
[25] |
ἐπιγράφεται
πατέρας
ἀγνοίᾳ
τοῦ
πρὸς
|
ἀλήθειαν |
πατρός.
(Ἦν
δέ
τις
ἔμφυτος |
[64] |
δρομὴν
παραστῆσαι
δυνηθῶμεν
ὀνειρώττουσαν
τὴν
|
ἀλήθειαν. |
(Στοιχεῖα
μὲν
οὖν
ἀρχὰς
ἀπέλιπον |
[43] |
μέν,
ὦ
Σόλων,
μάντευσαι
τὴν
|
ἀλήθειαν, |
σὺ
δέ,
ὦ
Κῦρε,
κέλευσον |
[79] |
ὁ
λαλῶν
δικαιοσύνην
καὶ
ἀναγγέλλων
|
ἀλήθειαν· |
συνάχθητε
καὶ
ἥκετε·
βουλεύσασθε
ἅμα, |
[27] |
ἀπεσπασμένοι,
ᾄσσοντες
δὲ
ἐπὶ
τὴν
|
ἀλήθειαν. |
Ταύτῃ
τοι
ἡμεῖς
οἱ
τῆς |
[74] |
παρακεκινδυνευμένως
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
(τὴν
|
ἀλήθειαν |
τοῖς
θεαταῖς
παρεισήγαγεν.
Ὁ
δὲ |
[24] |
ὑπωπτευκότας,
ὅπερ
οὐ
σμικρὸν
εἰς
|
ἀλήθειαν |
(φρονήσεως
ζώπυρον
ἀναφύεται
σπέρμα·
ὧν |
[119] |
τὴν
βακχικὴν
ἀπορ
ρίψας
πρὸς
|
ἀλήθειαν |
χειραγωγοῦ·
ἰδού
σοι
τὸ
ξύλον |