Paragraphes
[110]	ἀνθρωπότητος ὑπεκρίνετο, ἀγνοηθείς· γνήσιος γὰρ	ἦν	ἀγωνιστὴς καὶ τοῦ πλάσματος συναγωνιστής,
[6]	ὅτι ἐν ἀρχῇ ὁ λόγος	(ἦν.	Ἀλλ' ὅτι μὲν ἦν ὁ
[24]	τῶν Σκυθῶν βασιλεῖ, ὅστις ποτὲ	ἦν	{Ἀνάχαρσις} Οὗτος τὸν πολίτην τὸν
[43]	τοῦ μισθοῦ ἐκλαθόμενος (οὕτω φιλόλοξος	ἦν)	ἀνήγαγε τὸν Κροῖσον διὰ τοῦ
[30]	θεοῖς· ὁ δὲ ἰατρὸς φιλάργυρος	ἦν,	Ἀσκληπιὸς ὄνομα αὐτῷ. Καί σοι
[110]	ἐπέλαμψε, τὸν θεόν, ὅθεν τε	ἦν	αὐτὸς καὶ ὃς ἦν, δι'
[48]	καὶ ποικίλῃ. Ῥίνημα γὰρ χρυσοῦ	ἦν	αὐτῷ καὶ ἀργύρου χαλκοῦ τε
[7]	καὶ τοῦ εἶναι πάλαι ἡμᾶς	(ἦν	γὰρ ἐν θεῷ) καὶ τοῦ
[110]	τε ἦν αὐτὸς καὶ ὃς	ἦν,	δι' ὧν ἐδίδαξεν καὶ ἐνεδείξατο,
[9]	τέκνα τῆς εὐγενοῦς, ἄπαις δὲ	ἦν	διὰ ἀπείθειαν ἡ πολύπαις ἀνέκαθεν
[44]	νομοθετοῦντες σέβειν, εἴτε Φορωνεὺς ἐκεῖνος	ἦν	εἴτε Μέροψ εἴτε ἄλλος τις,
[16]	καὶ μίγνυται δράκων (γενόμενος, ὃς	ἦν	ἐλεγχθείς. Σαβαζίων γοῦν μυστηρίων σύμβολον
[110]	υἱὸς αὐτοῦ καὶ ὁ (λόγος	ἦν	ἐν τῷ θεῷ" οὔθ' ὅτε
[57]	Κνίδῳ λίθος ἦν καὶ καλὴ	ἦν,	ἕτερος ἠράσθη ταύτης καὶ μίγνυται
[34]	ἀλλὰ Διονύσῳ καλός· καὶ ἀφροδίσιος	ἦν	ἡ χάρις, ὁ μισθός, ὃν
[1]	Εὐνόμου· ὕμνος ἢ θρῆνος ὄφεως	ἦν	ἡ ᾠδή, οὐκ ἔχω λέγειν.
[33]	ἔμπαλιν ὁ βίος ἀκρασίᾳ βραχὺς	ἦν)	ἵνα δὴ ἡμῖν τὸν ἀλεξίκακον
[66]	ἄπειρον καθύμνησαν, ὡς Ἀναξίμανδρος (Μιλήσιος	ἦν)	καὶ Ἀναξαγόρας ὁ Κλαζομένιος καὶ
[57]	ἠράσθη ἀγάλματος· τὸ ἄγαλμα Ἀφροδίτης	ἦν	καὶ γυμνὴ ἦν· νικᾶται ὁ
[1]	οὐκ ἔχω λέγειν. Ἀγὼν δὲ	ἦν	καὶ ἐκιθάριζεν ὥρᾳ καύματος Εὔνομος,
[6]	ὡς οἰκίαν· πρὸ ἑωσφόρου" γὰρ	ἦν,	καὶ ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ
[57]	δὲ ἄλλη ἐν Κνίδῳ λίθος	ἦν	καὶ καλὴ ἦν, ἕτερος ἠράσθη
[9]	κυοφορίαν προεθέσπισεν ἀγγέλου φωνή· πρόδρομος	ἦν	κἀκείνη τοῦ κυρίου, στεῖραν εὐαγγελιζομένη
[54]	Νικαγόρου μεμνῆσθαι (Ζελείτης τὸ γένος	ἦν	κατὰ τοὺς Ἀλεξάνδρου γεγονὼς χρόνους·
[42]	ἑκατόμβας· ἐν οἷς καὶ Θεόπομπος	ἦν	Λακεδαιμονίων βασιλεύς, ἱερεῖον εὐγενές. (Ταῦροι
[57]	ἄγαλμα Ἀφροδίτης ἦν καὶ γυμνὴ	ἦν·	νικᾶται ὁ Κύπριος τῷ σχήματι
[37]	ὅτε τοιοῦτος ἦν, ὅτε ἄνθρωπος	ἦν,	νῦν δὲ ἤδη μοι δοκοῦσι
[6]	λόγος (ἦν. Ἀλλ' ὅτι μὲν	ἦν	ὁ λόγος ἄνωθεν, ἀρχὴ θεία
[6]	γὰρ ἦν, καὶ ἐν ἀρχῇ	ἦν	ὁ λόγος καὶ ὁ λόγος
[6]	πρὸς τὸν θεὸν καὶ θεὸς	ἦν	ὁ λόγος" (Παλαιὰ δὲ ἡ
[53]	ὁ Ζεύς, ἀλλ' ὁ (ἐρώμενος	ἦν·	ὁ Πραξιτέλης δέ, ὡς Ποσίδιππος
[10]	τοῦ Χριστοῦ παρουσίαν, καὶ τοῦτο	ἦν	ὃ ᾐνίσσετο ἡ Ζαχαρίου σιωπή,
[48]	μεγαλο δαίμονα ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὅστις	ἦν,	ὃν δὴ κατ' ἐξοχὴν πρὸς
[37]	τότε μὲν ἦν, ὅτε τοιοῦτος	ἦν,	ὅτε ἄνθρωπος ἦν, νῦν δὲ
[37]	ὁ ἐρωτικός. Ἀλλὰ τότε μὲν	ἦν,	ὅτε τοιοῦτος ἦν, ὅτε ἄνθρωπος
[46]	τῆς Ἀρτέμιδος τὸ ἄγαλμα ξύλον	ἦν	οὐκ εἰργασμένον, καὶ τῆς Κιθαιρωνίας
[20]	πιεῖν οὐκ ἐθελούσης (πενθήρης γὰρ	ἦν)	περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ γενομένη, ὡς
[20]	καὶ Εὐβουλεύς· βουκόλος ὁ Τριπτόλεμος	ἦν,	ποιμὴν δὲ ὁ Εὔμολπος, συβώτης
[44]	οὐδὲ τὸν Πᾶνα ᾔδεσαν ὅστις	ἦν,	πρὶν ἢ Φιλιπ πίδην εἰπεῖν
[7]	ὄντι ὤν, ὅτι ὁ λόγος	ἦν	πρὸς τὸν θεόν, διδάσκαλος, ἐπεφάνη
[6]	ὁ λόγος καὶ ὁ λόγος	ἦν	πρὸς τὸν θεὸν καὶ θεὸς
[10]	ἃ μηδὲ γνῶναι οἷόν τε	ἦν	πρότερον, εἰ μὴ διὰ Χριστοῦ
[46]	ὥς φησιν Ἀέθλιος, πρότερον μὲν	ἦν	σανίς, ὕστερον δὲ ἐπὶ Προκλέους
[22]	ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν ἐπικάλυμμα ἡδονῆς νὺξ	ἦν	σιωπωμένη· νυνὶ δὲ τοῖς μυουμένοις
[29]	μὲν Ἐπί χαρμός φησι, Σπαρτιάτης	ἦν·	Σοφοκλῆς δὲ Θρᾷκα οἶδεν (αὐτόν·
[113]	τῶν ἄλλων ἄστρων νὺξ ἂν	ἦν	τὰ πάντα" οὕτως εἰ μὴ
[18]	δὲ ὕστερον ἐπιφανείς (εἰ θεὸς	ἦν,	τάχα που τῆς κνίσης τῶν
[6]	ἄνωθεν, ἀρχὴ θεία τῶν πάντων	ἦν	τε καὶ ἔστιν· ὅτι δὲ
[47]	δέ, ὥς φασί τινες, Βρυάξιος	ἦν	τέχνη, οὐ διαφέρομαι· ἔχεις καὶ
[111]	παραδείσῳ ἔπαιζε λελυμένος, ἔτι παιδίον	ἦν	τοῦ θεοῦ· ὅτε δὲ ὑποπίπτων
[110]	δεσπότῃ τῶν ὅλων ἐξισωθείς, ὅτι	ἦν	υἱὸς αὐτοῦ καὶ ὁ (λόγος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009