Alphabétiquement     [«   »]
μεμύθευνται 1
μεμύθευται 1
Μεμφῖται 1
μὲν 170
μέν 13
Μένανδρος 2
Μένανδρός 1
Fréquences     [«    »]
170 γὰρ
169
161 τοὺς
170 μὲν
175 τῷ
216 ἐν
217 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

μὲν


Paragraphes
[90]   τοῦτο ἀληθές, ὅτι ἄρα οἱ  μὲν   ἀγαθοὶ καὶ θεοσεβεῖς ἀγαθῆς τῆς
[53]   ἔμφρονας τῆς ὕλης καταφρονεῖν;  μὲν   Ἀθηναῖος Φειδίας ἐπὶ τῷ δακτύλῳ
[33]   ἐκ μακρᾶς γεννώμενος νυκτός, τοὺς  μὲν   ἄθλους τοὺς δώδεκα πολλῷ ταλαιπωρησάμενος
[122]   ἡμέτερα τῶν Χριστοῦ ὀπαδῶν· οἷαι  μὲν   αἱ βουλαί, τοῖοι καὶ οἱ
[27]   ἀλεξίκακον καὶ Ἀσκληπιὸν ἰατρόν. ~Αὗται  μὲν   αἱ ὀλισθηραί τε καὶ ἐπιβλαβεῖς
[28]   τρεῖς τοὺς Ζῆνας ἀναγράφουσιν, τὸν  μὲν   Αἰθέρος ἐν Ἀρκαδίᾳ, τὼ δὲ
[95]   ἀγαθὸς γένωμαι (σύμβουλος; Ἀλλ' ὑμεῖς  μὲν   ἀκούσατε· ἐγὼ δέ, εἰ δυνατόν,
[113]   πνεύματι ἁγίῳ μεταπεπλασμένος. ~Εἶθ' αἱ  μὲν   ἄλλαι συμβουλαί τε καὶ ὑποθῆκαι
[72]   θεοῦ ἐπιπνοίᾳ θεοῦ πρὸς αὐτῶν  μὲν   ἀναγεγραμμένα, πρὸς δὲ ἡμῶν ἐξειλεγμένα
[5]   αὐτῷ ἁρμονία γένηται. Καὶ θάλατταν  μὲν   ἀνῆκεν λελυμένην, γῆς δὲ ἐπιβαίνειν
[63]   δύναμις αὐτῶν. Ἀλλ'  μὲν   ἀνθρωπεία τέχνη οἰκίας τε καὶ
[22]   τῆς ἐμφανοῦς ἀναισχυντίας. Πάλαι  μὲν   ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν ἐπικάλυμμα ἡδονῆς νὺξ
[77]   αὐτὸς ὑπάρχει. (ἐνθέως σφόδρα τὴν  μὲν   ἀπάτην ἀπεικάζουσα τῷ σκότει, τὴν
[54]   αὐτὸν ἀναγο ρεύοντες· καὶ ἔνθα  μὲν   ἀπέβη τοῦ ἵππου Ἀθήναζε εἰσιών,
[55]   τετιμῆσθαι τῷ πλάσματι, καὶ τὰ  (μὲν   ἀπιστεῖσθαι, τὰ δὲ καὶ θαυμάζεσθαι.
[13]   μυστήρια δεῖν ἐτυμο λογεῖν, τὰ  μὲν   ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς Δηοῦς
[100]   ἐν οὐρανοῖς προσκυνουμένη. Εἶθ'  μὲν   ἄπυστος τοῦ λόγου συγγνώμην τῆς
[39]   τετίμησθον; Οὐχὶ δὲ Ἀφροδίτῃ περιβασοῖ  μὲν   Ἀργεῖοι, ἑταίρᾳ δὲ Ἀθηναῖοι καὶ
[29]   φησὶν ἐπὶ μῆνας τρισκαίδεκα· τλῆ  μὲν   Ἄρης, ὅτε μιν Ὦτος κρατερός
[28]   κῳδίῳ. Ναὶ μὴν Ἀπόλλωνα  μὲν   Ἀριστοτέλης πρῶτον Ἡφαίστου καὶ Ἀθηνᾶς
[33]   τοὺς θεοὺς (παραλαμβάνοντες. Ἀλλ' οἱ  μὲν   ἄρρενες αὐτοῖς τῶν θεῶν ἴσως
[47]   εὐσέβειαν συκοφαντοῦντες τὴν ἀλήθειαν, ἤδη  μὲν   αὐτόθεν δῆλον· οὐ μὴν ἀλλὰ
[39]   τὸν ὕβρεως σεβάζοντες ἀρχηγόν. Τοιοίδε  μὲν   αὐτοῖς οἱ θεοί, τοιοίδε δὲ>
[66]   τι ὑψηλότερον καὶ περιττότερον, οἳ  μὲν   αὐτῶν τὸ ἄπειρον καθύμνησαν, ὡς
[69]   ὅλων ὑπολαμβάνων τὸν θεόν· τὰ  μὲν   γὰρ ἄδικα καὶ ἄνισα εἴδωλα
[48]   τετολμήκασιν, τὸν Αἰγύπτιον Σάραπιν; Οἳ  μὲν   γὰρ αὐτὸν ἱστοροῦσιν χαριστήριον ὑπὸ
[104]   λοιπὰς τοῦ πονηροῦ πλεονεξίας·  μὲν   γὰρ αὐτῶν ἀφῄρηται τῆς οὐρανίου
[57]   τοὺς κατὰ λόγον βεβιωκότας· ζωγραφίας  μὲν   γὰρ, δι' ὁμοιότητα σκιαγραφίας περιστερᾶς,
[39]   Ἕλληνες τοιούτους προσκυνοῦντες θεούς; Τὰ  μὲν   γὰρ εἰ καὶ θηρία, ἀλλ'
[83]   φιλαν θρωπότερος θεός·  μὲν   γὰρ ἐκ δούλων υἱοὺς ἡμᾶς
[26]   προσα νέχειν ἀναπείσασαι πλάσμασιν. ~Οἳ  μὲν   γὰρ εὐθέως ἀμφὶ τὴν οὐρανοῦ
[90]   οὐ (κατὰ τὸ ἔθος; Θεὸς  μὲν   γὰρ ζωὴν χαρίζεται, ἔθος δὲ
[66]   πνεῦμα τὸν θεὸν ὑπονοεῖ. Ἐπικούρου  μὲν   γὰρ μόνου καὶ ἑκὼν ἐκλήσομαι,
[52]   δὴ (τὰ ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος  μὲν   γὰρ τύραννος νεώτερος
[71]   που τῆς ἀληθείας ἐπιδράξαιντο. Ἀντισθένης  μὲν   γὰρ οὐ Κυνικὸν δὴ τοῦτο
[6]   λαύων ἡμῶν, σῳζόμεθα. Κακία  μὲν   γὰρ τὴν ἀνθρώπων ἐπιβόσκεται φθοράν,
[98]   ἐστὶ κωφὸν (χειρῶν Ἀττικῶν. Εἰκὼν"  μὲν   γὰρ τοῦ θεοῦ" λόγος
[99]   κενῆς δόξης συνήθεια δουλείας  μὲν   (γεύσασα ὑμᾶς καὶ ἀλόγου περιεργασίας·
[110]   ἀθύρματα ἄνδρες γενόμενοι ἀπέρριψαν. ~Τάχει  μὲν   δὴ ἀνυπερβλήτῳ εὐνοίᾳ τε εὐπροσίτῳ
[51]   ῥινᾶται, πρίεται, περιξέεται, (γλύφεται. Κωφὴν  μὲν   δὴ γαῖαν ἀεικίζουσιν οἱ ἀγαλματο
[69]   περιλαμβάνων καὶ ἀνέχων (φύσιν.  μὲν   δὴ θεός, ὥσπερ καὶ
[64]   νεῖκος καὶ φιλίαν καταριθμεῖται. (Ἄθεοι  μὲν   δὴ καὶ οὗτοι, σοφίᾳ τινὶ
[74]   δέ γε πάντας ὁρᾶται. Οὕτως  μὲν   δὴ Ὀρφεὺς χρόνῳ τέ ποτε
[27]   δειλαίων ἀχέων λωφήσετε θυμόν. (Τὰ  μὲν   δὴ πλεῖστα μεμύθευται καὶ πέπλασται
[8]   (θεραπαίνης δίκην Ἑβραίοις νεφέλης. Τούτῳ  μὲν   δὴ τῷ φόβῳ τοὺς σκληροκαρδίους
[35]   ἱστορεῖ ὧδέ πως γράφων· τλῆ  μὲν   Δημήτηρ, τλῆ δὲ κλυτὸς Ἀμφιγυήεις,
[2]   θυμηδίας θεάματα. Ἀλλὰ γὰρ τὰ  μὲν   δράματα καὶ τοὺς ληναΐζοντας ποιητάς,
[47]   Σεμνῶν Ἀθήνησι καλουμένων θεῶν τὰς  μὲν   δύο Σκόπας ἐποίησεν ἐκ τοῦ
[31]   Μάκαρος. δὲ Μάκαρ Λεσβίων  μὲν   ἐβασίλευεν, διεφέρετο δὲ ἀεὶ πρὸς
[120]   θέλημα τοῦ πατρός. πᾶσαι  μὲν   εἰκόνες, οὐ πᾶσαι δὲ ἐμφερεῖς·
[104]   φωνάς· μὴ γὰρ οἴου λίθους  μὲν   εἶναι ἱερὰ καὶ ξύλα καὶ
[121]   ἐναργῶς ᾐνίξατο, πρότε ρον  μὲν   εἰς Ἱερουσαλήμ, νῦν δὲ εἰσελαύνων
[109]   γαργαλίζει συνήθεια, ἀλλ'  μὲν   εἰς τὸ βάραθρον ὠθεῖ,
[47]   Διονύσου τὸ ἄγαλμα Ἀθήνησι γεγονέναι  μὲν   ἐκ τοῦ φελλάτα καλουμένου λίθου,
[28]   τοῦ Κρόνου παῖδε, τούτοιν τὸν  μὲν   ἐν Κρήτῃ, θάτερον δὲ ἐν
[34]   καὶ (δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ τὰ  μὲν   ἐπὶ Ἄγρᾳ μυστήρια καὶ τὰ
[29]   ἀλλοπρόσαλλος" οὗτος καὶ ἀνάρσιος" ὡς  μὲν   Ἐπί χαρμός φησι, Σπαρτιάτης ἦν·
[112]   (λόγῳ. Οὐ γὰρ δὴ μύθῳ  μὲν   ἐπιστεύετε ποιητικῷ τὸν Μίνω τὸν
[116]   Χριστοῦ τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ,  μὲν   ἐσάλπισεν, ἡμεῖς δὲ ἠκούσαμεν. Ἐξοπλισώμεθα
[25]   πρὸς οὐρανὸν ἀνθρώποις κοινωνία, ἀγνοίᾳ  μὲν   ἐσκοτισμένη, ἄφνω δέ που διεκθρῴσκουσα
[44]   δὲ καὶ αὐτοὺς ἐξελέγξω– νεὼς  μὲν   εὐφήμως ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους
[40]   λίχνοι τε καὶ μιαροί. Ἔστι  μὲν   ἐφευρεῖν καὶ ἀναφανδὸν οὕτω κατὰ
[64]   τὴν ὕλην προσκυνήσαντες καὶ λίθους  μὲν   ξύλα οὐ τιμήσαντες, γῆν
[109]   ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος" καὶ σεμνὴ  μὲν   γυναικωνῖτις αὕτη, σώφρων δὲ
[16]   καὶ τὰ ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ  μὲν   Δημήτηρ, ἀνατρέφεται δὲ
[57]   ἐρωτικοῖς εἰς βάραθρον γενομένη. Δραστήριος  μὲν   δημιουργική, ἀλλ' οὐχ οἵα
[116]   εὐαγγέλιον, παρακούσασιν κριτήριον. (Ἀλλὰ σάλπιγξ  μὲν   μεγαλόκλονος ἠχήσασα στρατιώτας συνήγαγεν
[57]   Ὁμοία γε γραφή· ἐπαινείσθω  μὲν   τέχνη, μὴ ἀπατάτω δὲ
[74]   νέμοντες, οὕτως εὐσεβεῖν νομίζομεν. Οὑτοσὶ  μὲν   ἤδη καὶ παρακεκινδυνευμένως ἐπὶ τῆς
[92]   καλιὰν ἀναπτῆναι παρορμῶν. ~Εἶτα κύνες  μὲν   ἤδη πεπλανημένοι ὀδμαῖς ῥινηλα τοῦντες
[118]   (Καὶ μὴν ὁρᾶν μοι δύο  μὲν   ἡλίους δοκῶ, δισσὰς δὲ Θήβας
[77]   αὐτῇ φωνῇ πολλὰ θεραπεύουσαι, ἀποτρέπουσαι  μὲν   ἡμᾶς τῆς ἐπιζημίου ἀπάτης, προτρέπουσαι
[6]   λόγος (ἦν. Ἀλλ' ὅτι  μὲν   ἦν λόγος ἄνωθεν, ἀρχὴ
[37]   μοιχός, ἐρωτικός. Ἀλλὰ τότε  μὲν   ἦν, ὅτε τοιοῦτος ἦν, ὅτε
[46]   Ἥρας, ὥς φησιν Ἀέθλιος, πρότερον  μὲν   ἦν σανίς, ὕστερον δὲ ἐπὶ
[1]   καὶ Ἀρίων Μηθυμναῖος ἄμφω  μὲν   ἤστην ᾠδικώ, μῦθος δὲ ἄμφω"
[28]   οἳ πέντε Ἀθηνᾶς ὑποτίθενται, τὴν  μὲν   Ἡφαίστου, τὴν Ἀθηναίαν· τὴν δὲ
[61]   τὰ δὲ ἥττω τετιμήκατε, ἀρετῆς  μὲν   θεαταί, κακίας δὲ ἀγωνισταὶ γεγενημένοι.
[9]   οὐκ ἄτοπον, φίλοι, τὸν  μὲν   θεὸν ἀεὶ προτρέπειν ἡμᾶς ἐπ'
[81]   τὴν γῆν" σὺ δὲ τὸν  μὲν   θεὸν οὐ νοεῖς, τὸν (δὲ
[54]   Ἀθηνᾶς ηὐτρεπίζετο· δὲ τὴν  μὲν   θεὸν ὑπερηφάνει, τὸ ἄγαλμα γῆμαι
[72]   τὸν Πυθαγόραν, οἵ φασιν  μὲν   θεὸς εἷς, χοὖτος δὲ οὐχ,
[66]   ἀναισχυντίαν· Ξενοκράτης (Καλχηδόνιος οὗτος) ἑπτὰ  μὲν   θεοὺς τοὺς πλανήτας, ὄγδοον δὲ
[65]   ἑτέραν κατολισθαί νουσιν ἀπάτην· ἀγάλματα  μὲν   θεῶν οὐ ξύλα καὶ λίθους
[43]   τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωποι, τὰ  μὲν   θηρία περιφεύγομεν τὰ ἀνήμερα, κἄν
[30]   τὰ Κυπριακὰ ποιήματα γράψας· Κάστωρ  μὲν   θνητός, θανάτου δέ οἱ αἶσα
[104]   μισοπονηρία. Τρέφει δὲ  μὲν   θυμὸς τὴν κόλασιν ἐπὶ ἁμαρτίᾳ,
[1]   χορῷ) τέχνῃ τῇ μουσικῇ  μὲν   ἰχθὺν δελεάσας, δὲ Θήβας
[10]   στεῖρα καὶ ἔρημος περιλείπεται. ~Ὁ  μὲν   Ἰωάννης, κῆρυξ τοῦ λόγου,
[109]   τῶν φαρμάκων αὐστηρία, οὕτως ἥδει  μὲν   καὶ γαργαλίζει συνήθεια, ἀλλ'
[74]   σκηνῆς παραγυμνοῦσι τὴν ἀλήθειαν·  μὲν   καὶ εἰς τὸν αἰθέρα καὶ
[2]   δὲ ἀνανεύσαντες καὶ ἀνακύψαντες Ἑλικῶνα  μὲν   καὶ Κιθαιρῶνα καταλειπόντων, οἰκούντων δὲ
[5]   τοῦ θεοῦ λόγος, λύραν  μὲν   καὶ κιθάραν, τὰ ἄψυχα ὄργανα,
[85]   τὸν θεόν. ~Εἰκότως ἄρα πιστεύσασι  μὲν   καὶ ὑπακούουσιν χάρις ὑπερπλεονάσει,
[52]   (τῶν ἀγαλμάτων ἐκμανθάνετε. Ἀλλ' εἰσὶ  μὲν   κακοῦργοί τινες πολέμιοι ἐπιθέμενοι,
[118]   ἐστὶν κακὸν συνήθεια· κείνου  μὲν   καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε
[9]   ἔρημος τὸν γεωργόν· εἶτα  μὲν   καρπῶν, δὲ πιστῶν, ἄμφω
[8]   ἀγαθὸς τῶν νοσούντων σωμάτων τὰ  μὲν   καταπλάττων, τὰ δὲ καταλεαίνων, τὰ
[104]   δὲ ἀνθρώπου σιωπᾶν, καὶ τὸν  μὲν   κόρακα τετιμήκασιν ὡς ἄγγελον θεοῦ,
[104]   τῶν ἀνθρώπων καὶ ἄθλιοι διὰ  μὲν   κόρακος καὶ κολοιοῦ νομίζουσι τὸν
[61]   σωφροσύνην μὴ φέροντες· καὶ τὰ  μὲν   κρείττω μεμισήκατε, τὰ δὲ ἥττω
[5]   διὰ τὸν λόγον, ἵν'  μὲν   κρέκῃ, τὸ δὲ ἐμπνέῃ,
[8]   ὦτα κεκτημένους· καὶ ἔσθ' ὅπῃ  μὲν   λοιδορεῖται, ἔστιν δ' οὗ καὶ
[71]   φησί, σείων καὶ ἀτρεμίζων ὡς  μὲν   μέγας τις καὶ δυνατός, φανερός·
[31]   τιμᾶσθαι τὰ ἱερά. Καὶ αἱ  μὲν   Μοῦσαι τοιαίδε· δὲ ἱστορία
[54]   τὴν δόξαν ἀπηθανατίσθαι διδάσκοντες· Κῆυξ  μὲν   Αἰόλου Ζεὺς ὑπὸ τῆς
[81]   Ἄκουε πάλιν προφήτου λέγοντος ἐκλείψει  μὲν   ἥλιος καὶ οὐρανὸς
[111]   λελυμένον. θαύματος μυστικοῦ· κέκλιται  μὲν   κύριος, ἀνέστη δὲ ἄνθρωπος
[82]   ἤπιος" νουθετεῖ υἱούς. Εἶτα Μωυσῆς  μὲν   ὁμολογεῖ ἔμφοβος εἶναι καὶ ἔντρομος"
[68]   Οὗ δὴ χάριν καὶ ἄκοντες  μὲν   ὁμολογοῦσιν ἕνα τε εἶναι θεόν,
[23]   εἰκότως ἀποκαλῶ τούτους, οἳ τὸν  μὲν   ὄντως ὄντα θεὸν ἠγνοήκασιν, παιδίον
[104]   μή" πολὺ δὲ τοὐναντίον ἱεροὺς  μὲν   ὄντως τοὺς ἀνθρώπους ὑπολαμβάνετε, τὰ
[62]   τῇ ὕλῃ περιτεθείκασιν; Ἀλλ' ὑμεῖς  μὲν   ὅπως ποτὲ ἀνδριὰς ὅτι
[52]   Αἰγύπτιόν τις ἀπέκτεινεν Ἆπιν, γελῶ  μὲν   ὅτι τὸν θεὸν ἀπέκτεινεν αὐτῶν,
[45]   τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους ἐμοὶ  μὲν   οὐδ' πᾶς ἂν ἀρκέσῃ
[64]   τούτων μητέρα ἐκθειάσαντες καὶ Ποσειδῶνα  μὲν   (οὐκ ἀναπλάττοντες, ὕδωρ δὲ αὐτὸ
[9]   τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν; Ἠλίας  μὲν   οὐκ ἐρεῖ, Χριστὸς δὲ εἶναι
[108]   παῖδας ἀκάκους ἐγκρινεῖ θεός.  μὲν   οὖν Ἀθηναῖος τοῖς Σόλωνος ἑπέσθω
[64]   δυνηθῶμεν ὀνειρώττουσαν τὴν ἀλήθειαν. (Στοιχεῖα  μὲν   οὖν ἀρχὰς ἀπέλιπον ἐξυμνήσαντες Θαλῆς
[14]   προσκυνεῖν οὐκ αἰσχύνεσθε.  μὲν   οὖν ἀφρογενής" τε καὶ κυπρογενής"
[73]   καὶ βούλεται ποιητὴς πρῶτος. Ἄρατος  μὲν   οὖν διὰ πάντων τὴν δύναμιν
[3]   πειθοῦς ἐγκέκραται τῷ ᾄσματι. ~Ἐμοὶ  μὲν   οὖν δοκοῦσιν Θρᾴκιος ἐκεῖνος
[104]   παρὰ τοῦ θεοῦ ἐπικουρίας. Ὀμμάτων  μὲν   οὖν πήρωσις καὶ τῆς
[30]   Ἀσκληπιόν, στέρνοισιν ἐμβαλὼν φλόγα. Οὗτος  μὲν   οὖν κεῖται κεραυνωθεὶς ἐν τοῖς
[22]   θεάματα καὶ θεᾷ πρέποντα. Ἄξια  μὲν   οὖν νυκτὸς τὰ τελέσματα καὶ
[34]   τὰ ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ  μὲν   οὖν δράκων Πύθιος
[46]   χειρῶν ἀνθρώπων" ἀναίσθητα προστρεπόμενοι. Πάλαι  μὲν   οὖν οἱ Σκύθαι τὸν ἀκινάκην,
[47]   τοῦ τόπου οὐ παραιτητέον. Τὸν  μὲν   οὖν Ὀλυμπίασι Δία καὶ τὴν
[18]   μῆλα, ῥόμβος, ἔσοπτρον, πόκος. Ἀθηνᾶ  μὲν   οὖν τὴν καρδίαν τοῦ Διονύσου
[47]   τέχνη, ηὔξησεν πλάνη. ~Ὡς  μὲν   οὖν τοὺς λίθους καὶ τὰ
[116]   εἰρηνικοὺς στρατιώτας τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε  μὲν   οὖν, ἄνθρωπε, τὸ στρατιωτικὸν
[66]   Θεόφραστος Ἀριστοτέλους γνώριμος πῇ  μὲν   οὐρανόν, πῇ δὲ πνεῦμα τὸν
[115]   ἐπῳδῇ τοῦ θεοῦ πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι  μὲν   παθῶν, δὴ ψυχῆς νόσοι,
[91]   πιναρᾷ καὶ κατερρωγυίᾳ καθυβρισμένους, λουτρῶν  μὲν   παντάπασιν ἀπειράτους, ταῖς δὲ τῶν
[55]   χρόνος. Φιλεῖ γάρ πως τὰ  μὲν   παρόντα συνηθείᾳ καταφρο νεῖσθαι, τὰ
[32]   ἀφρο δίσια ἐξεχύθη, ὡς ἐπιθυμεῖν  μὲν   πασῶν, ἐκπληροῦν δὲ εἰς πάσας
[107]   σοφίαν νομίζειν· (δι' ἣν ἀγαθοὶ  μὲν   πατέρες τέκνων οἱ τῷ πατρὶ
[58]   ἀνοή τοις ἐνεποίησαν. Ἀλλὰ τοὺς  μὲν   πιθήκους οἱ τούτων τροφεῖς καὶ
[121]   αὐτῷ ἀρεστόν, εἰ ἡμεῖς τὰ  μὲν   πλείστου ἄξια περὶ ἐλαχίστου ποιούμεθα,
[30]   ἀθάνατος Πολυδεύκης, ὄζος Ἄρηος. (Τοῦτο  μὲν   ποιητικῶς ἐψεύσατο· Ὅμηρος δὲ ἀξιοπιστότερος
[57]   τῇ λίθῳ· Ποσίδιππος ἱστορεῖ,  μὲν   πρότερος ἐν τῷ περὶ Κύπρου,
[58]   τοιοῦτον ὄχλον παρεισάγοντες, κατ' ἀγροὺς  μὲν   Σατύρους καὶ Πᾶνας, ἀνὰ δὲ
[42]   ὅσιοι ἀναλόγως οἱ δεισιδαίμονες; Οἳ  μὲν   σωτῆρες εὐφημούμενοι, οἳ δὲ σωτηρίαν
[42]   δὲ καὶ ἀνθρωποκτονίας ἀπολαύοντες· νυνὶ  μὲν   τὰς ἐν σταδίοις ἐνόπλους φιλονικίας,
[39]   Φοινίκην Σύρων κατοικούντων, ὧν οἳ  μὲν   τὰς περιστεράς, οἳ δὲ τοὺς
[63]   ἐντεῦθεν οὐκ οἶδ' ὅπως θείαν  μὲν   τέχνην, πλὴν ἀλλ' οὐ θεὸν
[42]   αὑτῶν ἐθυσάτην θυγατέρας· ὧν  μὲν   τῇ Φερεφάττῃ, ὡς Δημάρατος ἐν
[74]   ἄττα τῆς ἀληθείας ἐφθέγξαντο, προσμαρτυροῦσι  μὲν   τὴν δύναμιν αὐτῆς οὐκ ἀποκεκρυμμένην,
[7]   (εἷς γὰρ ἀπατεὼν ἄνωθεν  μὲν   τὴν Εὔαν, νῦν δὲ ἤδη
[63]   Ἐνταῦθα φιλοσόφων παρατρέπεται χορὸς πρὸς  μὲν   τὴν οὐρανοῦ θέαν παγκάλως γεγονέναι
[50]   ἐρείπια τοὺς νεὼς προσαγορεύει, τὸν  μὲν   τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος χάσμασι καὶ
[109]   ὧν μὴ δεῖ; Ἀλλ' ὑμεῖς  μὲν   τὸ αὐστηρὸν τῆς σωτηρίας ὑπομένειν
[56]   τὸ πλούσιον τῆς οὐσίας πρὸς  μὲν   τὸ κέρδος ἀγώγιμον, μόνῳ δὲ
[109]   οὐρανὸν ἀνάγει, ἀλήθεια, τραχεῖα"  μὲν   τὸ πρῶτον, ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος"
[115]   ὀλίγης πίστεως μεμίσθωκεν. (Εἶθ' οἱ  μὲν   τοῖς γόησι πεπιστευκότες τὰ περίαπτα
[61]   ἀπιστεῖτε, ἵνα ἐκπαθαίνησθε· καὶ πιστεύετε  μὲν   τοῖς εἰδώλοις ζηλοῦντες αὐτῶν τὴν
[76]   καὶ τοὺς θεατὰς ὑπεριδών, ποτὲ  μὲν   τὸν Ἀπόλλωνα, ὃς μεσομφάλους ἕδρας
[54]   ἐπιψηφιζόμενοι τιμὰς ἑαυτοῖς ὑπερόγκους; Νῦν  μὲν   τὸν Μακεδόνα τὸν ἐκ Πέλλης
[105]   τὴν ἀλήθειαν ἀνάπηροι καὶ τυφλοὶ  μὲν   τὸν νοῦν, κωφοὶ δὲ τὴν
[92]   πρὸς δὲ καὶ θεραπεύειν ἀντὶ  μὲν   τοῦ βασιλέως τὸν (τύραννον, ἀντὶ
[96]   ἀληθείας σταδίῳ γνησίως ἀγωνιζώμεθα, βραβεύοντος  μὲν   τοῦ λόγου τοῦ ἁγίου, ἀγωνοθετοῦντος
[89]   ἐνδακόντες, ἀποφεύγετε τοὺς λόγους, ἀποσείσασθαι  μὲν   τοὺς ἡνιόχους ὑμῶν τοῦ βίου
[4]   δὲ τοὺς ἀπατεῶνας, καὶ λέοντας  μὲν   τοὺς θυμικούς, σύας δὲ τοὺς
[4]   θηρία, τοὺς ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν, πτηνὰ  μὲν   τοὺς κούφους αὐτῶν, ἑρπετὰ δὲ
[25]   ἐκ πόρνης; Αἰνίττεται δὲ διὰ  μὲν   τῶν προτέρων τὸν ἄθεον τρόπον
[95]   δέ, εἰ δυνατόν, ἐνδείξομαι. Ἐχρῆν  μὲν   ὑμᾶς, ἄνθρωποι, αὐτοῦ πέρι
[45]   τί κακὸν τόδε πάσχετε; νυκτὶ  μὲν   ὑμῶν εἰλύαται κεφαλαί. ~(Εἰ δ'
[39]   περὶ τὰ ἄλογα ζῷα; Θεσσαλοὶ  μὲν   ὑμῶν τοὺς πελαργοὺς τετιμήκασι διὰ
[47]   Διομήδης καὶ Ὀδυσσεὺς ἱστοροῦνται  μὲν   ὑφελέσθαι ἀπὸ Ἰλίου, παρακαταθέσθαι δὲ
[94]   τρυφαῖς δεδημιούργηκεν (πατήρ. Ἀργυρίῳ  μὲν   ὠνήσεται νόθος, ἀπωλείας ἐστὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/02/2009