HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μεμύθευνται 1
μεμύθευται 1
Μεμφῖται 1
μὲν 170
μέν 13
Μένανδρος 2
Μένανδρός 1

Fréquences [« »]
170 γὰρ
169 ἡ
161 τοὺς
170 μὲν
175 τῷ
216 ἐν
217 τῶν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

μὲν

Paragraphes

[90]   τοῦτο ἀληθές, ὅτι ἄρα οἱ μὲν ἀγαθοὶ καὶ θεοσεβεῖς ἀγαθῆς τῆς

[53]   ἔμφρονας τῆς ὕλης καταφρονεῖν; Ὁ μὲν Ἀθηναῖος Φειδίας ἐπὶ τῷ δακτύλῳ

[33]   ἐκ μακρᾶς γεννώμενος νυκτός, τοὺς μὲν ἄθλους τοὺς δώδεκα πολλῷ ταλαιπωρησάμενος

[122]   ἡμέτερα τῶν Χριστοῦ ὀπαδῶν· οἷαι μὲν αἱ βουλαί, τοῖοι καὶ οἱ

[27]   ἀλεξίκακον καὶ Ἀσκληπιὸν ἰατρόν. ~Αὗται μὲν αἱ ὀλισθηραί τε καὶ ἐπιβλαβεῖς

[28]   τρεῖς τοὺς Ζῆνας ἀναγράφουσιν, τὸν μὲν Αἰθέρος ἐν Ἀρκαδίᾳ, τὼ δὲ

[95]   ἀγαθὸς γένωμαι (σύμβουλος; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν ἀκούσατε· ἐγὼ δέ, εἰ δυνατόν,

[113]   πνεύματι ἁγίῳ μεταπεπλασμένος. ~Εἶθ' αἱ μὲν ἄλλαι συμβουλαί τε καὶ ὑποθῆκαι

[72]   θεοῦ ἐπιπνοίᾳ θεοῦ πρὸς αὐτῶν μὲν ἀναγεγραμμένα, πρὸς δὲ ἡμῶν ἐξειλεγμένα

[5]   αὐτῷ ἁρμονία γένηται. Καὶ θάλατταν μὲν ἀνῆκεν λελυμένην, γῆς δὲ ἐπιβαίνειν

[63]   ἡ δύναμις αὐτῶν. Ἀλλ' ἡ μὲν ἀνθρωπεία τέχνη οἰκίας τε καὶ

[22]   Ὢ τῆς ἐμφανοῦς ἀναισχυντίας. Πάλαι μὲν ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν ἐπικάλυμμα ἡδονῆς νὺξ

[77]   αὐτὸς ὑπάρχει. (ἐνθέως σφόδρα τὴν μὲν ἀπάτην ἀπεικάζουσα τῷ σκότει, τὴν

[54]   αὐτὸν ἀναγο ρεύοντες· καὶ ἔνθα μὲν ἀπέβη τοῦ ἵππου Ἀθήναζε εἰσιών,

[55]   τετιμῆσθαι τῷ πλάσματι, καὶ τὰ (μὲν ἀπιστεῖσθαι, τὰ δὲ καὶ θαυμάζεσθαι.

[13]   μυστήρια δεῖν ἐτυμο λογεῖν, τὰ μὲν ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς Δηοῦς

[100]   ἐν οὐρανοῖς προσκυνουμένη. Εἶθ' ὁ μὲν ἄπυστος τοῦ λόγου συγγνώμην τῆς

[39]   τετίμησθον; Οὐχὶ δὲ Ἀφροδίτῃ περιβασοῖ μὲν Ἀργεῖοι, ἑταίρᾳ δὲ Ἀθηναῖοι καὶ

[29]   φησὶν ἐπὶ μῆνας τρισκαίδεκα· τλῆ μὲν Ἄρης, ὅτε μιν Ὦτος κρατερός

[28]   κῳδίῳ. Ναὶ μὴν Ἀπόλλωνα ὁ μὲν Ἀριστοτέλης πρῶτον Ἡφαίστου καὶ Ἀθηνᾶς

[33]   τοὺς θεοὺς (παραλαμβάνοντες. Ἀλλ' οἱ μὲν ἄρρενες αὐτοῖς τῶν θεῶν ἴσως

[47]   εὐσέβειαν συκοφαντοῦντες τὴν ἀλήθειαν, ἤδη μὲν αὐτόθεν δῆλον· οὐ μὴν ἀλλὰ

[39]   τὸν ὕβρεως σεβάζοντες ἀρχηγόν. Τοιοίδε μὲν αὐτοῖς οἱ θεοί, τοιοίδε δὲ>

[66]   τι ὑψηλότερον καὶ περιττότερον, οἳ μὲν αὐτῶν τὸ ἄπειρον καθύμνησαν, ὡς

[69]   ὅλων ὑπολαμβάνων τὸν θεόν· τὰ μὲν γὰρ ἄδικα καὶ ἄνισα εἴδωλα

[48]   τετολμήκασιν, τὸν Αἰγύπτιον Σάραπιν; Οἳ μὲν γὰρ αὐτὸν ἱστοροῦσιν χαριστήριον ὑπὸ

[104]   λοιπὰς τοῦ πονηροῦ πλεονεξίας· ἣ μὲν γὰρ αὐτῶν ἀφῄρηται τῆς οὐρανίου

[57]   τοὺς κατὰ λόγον βεβιωκότας· ζωγραφίας μὲν γὰρ, δι' ὁμοιότητα σκιαγραφίας περιστερᾶς,

[39]   Ἕλληνες τοιούτους προσκυνοῦντες θεούς; Τὰ μὲν γὰρ εἰ καὶ θηρία, ἀλλ'

[83]   φιλαν θρωπότερος ὁ θεός· ὃ μὲν γὰρ ἐκ δούλων υἱοὺς ἡμᾶς

[26]   προσα νέχειν ἀναπείσασαι πλάσμασιν. ~Οἳ μὲν γὰρ εὐθέως ἀμφὶ τὴν οὐρανοῦ

[90]   οὐ (κατὰ τὸ ἔθος; Θεὸς μὲν γὰρ ζωὴν χαρίζεται, ἔθος δὲ

[66]   πνεῦμα τὸν θεὸν ὑπονοεῖ. Ἐπικούρου μὲν γὰρ μόνου καὶ ἑκὼν ἐκλήσομαι,

[52]   δὴ (τὰ ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος μὲν γὰρ ὁ τύραννος ὁ νεώτερος

[71]   που τῆς ἀληθείας ἐπιδράξαιντο. Ἀντισθένης μὲν γὰρ οὐ Κυνικὸν δὴ τοῦτο

[6]   λαύων ἡμῶν, ὃ σῳζόμεθα. Κακία μὲν γὰρ τὴν ἀνθρώπων ἐπιβόσκεται φθοράν,

[98]   ἐστὶ κωφὸν (χειρῶν Ἀττικῶν. Εἰκὼν" μὲν γὰρ τοῦ θεοῦ" ὁ λόγος

[99]   κενῆς δόξης ἡ συνήθεια δουλείας μὲν (γεύσασα ὑμᾶς καὶ ἀλόγου περιεργασίας·

[110]   ἀθύρματα ἄνδρες γενόμενοι ἀπέρριψαν. ~Τάχει μὲν δὴ ἀνυπερβλήτῳ εὐνοίᾳ τε εὐπροσίτῳ

[51]   ῥινᾶται, πρίεται, περιξέεται, (γλύφεται. Κωφὴν μὲν δὴ γαῖαν ἀεικίζουσιν οἱ ἀγαλματο

[69]   περιλαμβάνων καὶ ἀνέχων (φύσιν. Ὁ μὲν δὴ θεός, ὥσπερ καὶ ὁ

[64]   νεῖκος καὶ φιλίαν καταριθμεῖται. (Ἄθεοι μὲν δὴ καὶ οὗτοι, σοφίᾳ τινὶ

[74]   δέ γε πάντας ὁρᾶται. Οὕτως μὲν δὴ Ὀρφεὺς χρόνῳ τέ ποτε

[27]   δειλαίων ἀχέων λωφήσετε θυμόν. (Τὰ μὲν δὴ πλεῖστα μεμύθευται καὶ πέπλασται

[8]   (θεραπαίνης δίκην Ἑβραίοις νεφέλης. Τούτῳ μὲν δὴ τῷ φόβῳ τοὺς σκληροκαρδίους

[35]   ἱστορεῖ ὧδέ πως γράφων· τλῆ μὲν Δημήτηρ, τλῆ δὲ κλυτὸς Ἀμφιγυήεις,

[2]   θυμηδίας θεάματα. Ἀλλὰ γὰρ τὰ μὲν δράματα καὶ τοὺς ληναΐζοντας ποιητάς,

[47]   Σεμνῶν Ἀθήνησι καλουμένων θεῶν τὰς μὲν δύο Σκόπας ἐποίησεν ἐκ τοῦ

[31]   Μάκαρος. Ὁ δὲ Μάκαρ Λεσβίων μὲν ἐβασίλευεν, διεφέρετο δὲ ἀεὶ πρὸς

[120]   θέλημα τοῦ πατρός. Ὦ πᾶσαι μὲν εἰκόνες, οὐ πᾶσαι δὲ ἐμφερεῖς·

[104]   φωνάς· μὴ γὰρ οἴου λίθους μὲν εἶναι ἱερὰ καὶ ξύλα καὶ

[121]   ἐναργῶς ὃ ᾐνίξατο, πρότε ρον μὲν εἰς Ἱερουσαλήμ, νῦν δὲ εἰσελαύνων

[109]   γαργαλίζει ἡ συνήθεια, ἀλλ' ἣ μὲν εἰς τὸ βάραθρον ὠθεῖ, ἡ

[47]   Διονύσου τὸ ἄγαλμα Ἀθήνησι γεγονέναι μὲν ἐκ τοῦ φελλάτα καλουμένου λίθου,

[28]   τοῦ Κρόνου παῖδε, τούτοιν τὸν μὲν ἐν Κρήτῃ, θάτερον δὲ ἐν

[34]   καὶ (δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ τὰ μὲν ἐπὶ Ἄγρᾳ μυστήρια καὶ τὰ

[29]   ἀλλοπρόσαλλος" οὗτος καὶ ἀνάρσιος" ὡς μὲν Ἐπί χαρμός φησι, Σπαρτιάτης ἦν·

[112]   (λόγῳ. Οὐ γὰρ δὴ μύθῳ μὲν ἐπιστεύετε ποιητικῷ τὸν Μίνω τὸν

[116]   Χριστοῦ τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ, ὃ μὲν ἐσάλπισεν, ἡμεῖς δὲ ἠκούσαμεν. Ἐξοπλισώμεθα

[25]   πρὸς οὐρανὸν ἀνθρώποις κοινωνία, ἀγνοίᾳ μὲν ἐσκοτισμένη, ἄφνω δέ που διεκθρῴσκουσα

[44]   δὲ καὶ αὐτοὺς ἐξελέγξω– νεὼς μὲν εὐφήμως ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους

[40]   λίχνοι τε καὶ μιαροί. Ἔστι μὲν ἐφευρεῖν καὶ ἀναφανδὸν οὕτω κατὰ

[64]   τὴν ὕλην προσκυνήσαντες καὶ λίθους μὲν ἢ ξύλα οὐ τιμήσαντες, γῆν

[109]   ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος" καὶ σεμνὴ μὲν ἡ γυναικωνῖτις αὕτη, σώφρων δὲ

[16]   καὶ τὰ ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ μὲν ἡ Δημήτηρ, ἀνατρέφεται δὲ ἡ

[57]   ἐρωτικοῖς εἰς βάραθρον γενομένη. Δραστήριος μὲν ἡ δημιουργική, ἀλλ' οὐχ οἵα

[116]   εὐαγγέλιον, παρακούσασιν κριτήριον. (Ἀλλὰ σάλπιγξ μὲν ἡ μεγαλόκλονος ἠχήσασα στρατιώτας συνήγαγεν

[57]   Ὁμοία γε ἡ γραφή· ἐπαινείσθω μὲν ἡ τέχνη, μὴ ἀπατάτω δὲ

[74]   νέμοντες, οὕτως εὐσεβεῖν νομίζομεν. Οὑτοσὶ μὲν ἤδη καὶ παρακεκινδυνευμένως ἐπὶ τῆς

[92]   καλιὰν ἀναπτῆναι παρορμῶν. ~Εἶτα κύνες μὲν ἤδη πεπλανημένοι ὀδμαῖς ῥινηλα τοῦντες

[118]   (Καὶ μὴν ὁρᾶν μοι δύο μὲν ἡλίους δοκῶ, δισσὰς δὲ Θήβας

[77]   αὐτῇ φωνῇ πολλὰ θεραπεύουσαι, ἀποτρέπουσαι μὲν ἡμᾶς τῆς ἐπιζημίου ἀπάτης, προτρέπουσαι

[6]   ὁ λόγος (ἦν. Ἀλλ' ὅτι μὲν ἦν ὁ λόγος ἄνωθεν, ἀρχὴ

[37]   μοιχός, ὁ ἐρωτικός. Ἀλλὰ τότε μὲν ἦν, ὅτε τοιοῦτος ἦν, ὅτε

[46]   Ἥρας, ὥς φησιν Ἀέθλιος, πρότερον μὲν ἦν σανίς, ὕστερον δὲ ἐπὶ

[1]   καὶ Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος ἄμφω μὲν ἤστην ᾠδικώ, μῦθος δὲ ἄμφω"

[28]   οἳ πέντε Ἀθηνᾶς ὑποτίθενται, τὴν μὲν Ἡφαίστου, τὴν Ἀθηναίαν· τὴν δὲ

[61]   τὰ δὲ ἥττω τετιμήκατε, ἀρετῆς μὲν θεαταί, κακίας δὲ ἀγωνισταὶ γεγενημένοι.

[9]   οὐκ ἄτοπον, ὦ φίλοι, τὸν μὲν θεὸν ἀεὶ προτρέπειν ἡμᾶς ἐπ'

[81]   τὴν γῆν" σὺ δὲ τὸν μὲν θεὸν οὐ νοεῖς, τὸν (δὲ

[54]   Ἀθηνᾶς ηὐτρεπίζετο· ὁ δὲ τὴν μὲν θεὸν ὑπερηφάνει, τὸ ἄγαλμα γῆμαι

[72]   τὸν Πυθαγόραν, οἵ φασιν ὁ μὲν θεὸς εἷς, χοὖτος δὲ οὐχ,

[66]   ἀναισχυντίαν· Ξενοκράτης (Καλχηδόνιος οὗτος) ἑπτὰ μὲν θεοὺς τοὺς πλανήτας, ὄγδοον δὲ

[65]   ἑτέραν κατολισθαί νουσιν ἀπάτην· ἀγάλματα μὲν θεῶν οὐ ξύλα καὶ λίθους

[43]   τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωποι, τὰ μὲν θηρία περιφεύγομεν τὰ ἀνήμερα, κἄν

[30]   τὰ Κυπριακὰ ποιήματα γράψας· Κάστωρ μὲν θνητός, θανάτου δέ οἱ αἶσα

[104]   ἡ μισοπονηρία. Τρέφει δὲ ὁ μὲν θυμὸς τὴν κόλασιν ἐπὶ ἁμαρτίᾳ,

[1]   χορῷ) τέχνῃ τῇ μουσικῇ ὃ μὲν ἰχθὺν δελεάσας, ὃ δὲ Θήβας

[10]   στεῖρα καὶ ἔρημος περιλείπεται. ~Ὁ μὲν Ἰωάννης, ὁ κῆρυξ τοῦ λόγου,

[109]   τῶν φαρμάκων αὐστηρία, οὕτως ἥδει μὲν καὶ γαργαλίζει ἡ συνήθεια, ἀλλ'

[74]   σκηνῆς παραγυμνοῦσι τὴν ἀλήθειαν· ὃ μὲν καὶ εἰς τὸν αἰθέρα καὶ

[2]   δὲ ἀνανεύσαντες καὶ ἀνακύψαντες Ἑλικῶνα μὲν καὶ Κιθαιρῶνα καταλειπόντων, οἰκούντων δὲ

[5]   ὁ τοῦ θεοῦ λόγος, λύραν μὲν καὶ κιθάραν, τὰ ἄψυχα ὄργανα,

[85]   τὸν θεόν. ~Εἰκότως ἄρα πιστεύσασι μὲν καὶ ὑπακούουσιν ἡ χάρις ὑπερπλεονάσει,

[52]   (τῶν ἀγαλμάτων ἐκμανθάνετε. Ἀλλ' εἰσὶ μὲν κακοῦργοί τινες ἢ πολέμιοι ἐπιθέμενοι,

[118]   ἐστὶν κακὸν ἡ συνήθεια· κείνου μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε

[9]   ἔρημος τὸν γεωργόν· εἶτα ἣ μὲν καρπῶν, ἣ δὲ πιστῶν, ἄμφω

[8]   ἀγαθὸς τῶν νοσούντων σωμάτων τὰ μὲν καταπλάττων, τὰ δὲ καταλεαίνων, τὰ

[104]   δὲ ἀνθρώπου σιωπᾶν, καὶ τὸν μὲν κόρακα τετιμήκασιν ὡς ἄγγελον θεοῦ,

[104]   τῶν ἀνθρώπων καὶ ἄθλιοι διὰ μὲν κόρακος καὶ κολοιοῦ νομίζουσι τὸν

[61]   σωφροσύνην μὴ φέροντες· καὶ τὰ μὲν κρείττω μεμισήκατε, τὰ δὲ ἥττω

[5]   διὰ τὸν λόγον, ἵν' ἣ μὲν κρέκῃ, τὸ δὲ ἐμπνέῃ, ὃ

[8]   ὦτα κεκτημένους· καὶ ἔσθ' ὅπῃ μὲν λοιδορεῖται, ἔστιν δ' οὗ καὶ

[71]   φησί, σείων καὶ ἀτρεμίζων ὡς μὲν μέγας τις καὶ δυνατός, φανερός·

[31]   τιμᾶσθαι τὰ ἱερά. Καὶ αἱ μὲν Μοῦσαι τοιαίδε· ἡ δὲ ἱστορία

[54]   τὴν δόξαν ἀπηθανατίσθαι διδάσκοντες· Κῆυξ μὲν ὁ Αἰόλου Ζεὺς ὑπὸ τῆς

[81]   Ἄκουε πάλιν προφήτου λέγοντος ἐκλείψει μὲν ὁ ἥλιος καὶ ὁ οὐρανὸς

[111]   λελυμένον. Ὢ θαύματος μυστικοῦ· κέκλιται μὲν ὁ κύριος, ἀνέστη δὲ ἄνθρωπος

[82]   ἤπιος" νουθετεῖ υἱούς. Εἶτα Μωυσῆς μὲν ὁμολογεῖ ἔμφοβος εἶναι καὶ ἔντρομος"

[68]   Οὗ δὴ χάριν καὶ ἄκοντες μὲν ὁμολογοῦσιν ἕνα τε εἶναι θεόν,

[23]   εἰκότως ἀποκαλῶ τούτους, οἳ τὸν μὲν ὄντως ὄντα θεὸν ἠγνοήκασιν, παιδίον

[104]   μή" πολὺ δὲ τοὐναντίον ἱεροὺς μὲν ὄντως τοὺς ἀνθρώπους ὑπολαμβάνετε, τὰ

[62]   τῇ ὕλῃ περιτεθείκασιν; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν ὅπως ποτὲ ὁ ἀνδριὰς ὅτι

[52]   Αἰγύπτιόν τις ἀπέκτεινεν Ἆπιν, γελῶ μὲν ὅτι τὸν θεὸν ἀπέκτεινεν αὐτῶν,

[45]   τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους ἐμοὶ μὲν οὐδ' ὁ πᾶς ἂν ἀρκέσῃ

[64]   τούτων μητέρα ἐκθειάσαντες καὶ Ποσειδῶνα μὲν (οὐκ ἀναπλάττοντες, ὕδωρ δὲ αὐτὸ

[9]   τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν; Ἠλίας μὲν οὐκ ἐρεῖ, Χριστὸς δὲ εἶναι

[108]   παῖδας ἀκάκους ἐγκρινεῖ θεός. Ὁ μὲν οὖν Ἀθηναῖος τοῖς Σόλωνος ἑπέσθω

[64]   δυνηθῶμεν ὀνειρώττουσαν τὴν ἀλήθειαν. (Στοιχεῖα μὲν οὖν ἀρχὰς ἀπέλιπον ἐξυμνήσαντες Θαλῆς

[14]   ἃ προσκυνεῖν οὐκ αἰσχύνεσθε. Ἡ μὲν οὖν ἀφρογενής" τε καὶ κυπρογενής"

[73]   καὶ βούλεται ποιητὴς πρῶτος. Ἄρατος μὲν οὖν διὰ πάντων τὴν δύναμιν

[3]   πειθοῦς ἐγκέκραται τῷ ᾄσματι. ~Ἐμοὶ μὲν οὖν δοκοῦσιν ὁ Θρᾴκιος ἐκεῖνος

[104]   παρὰ τοῦ θεοῦ ἐπικουρίας. Ὀμμάτων μὲν οὖν ἡ πήρωσις καὶ τῆς

[30]   Ἀσκληπιόν, στέρνοισιν ἐμβαλὼν φλόγα. Οὗτος μὲν οὖν κεῖται κεραυνωθεὶς ἐν τοῖς

[22]   θεάματα καὶ θεᾷ πρέποντα. Ἄξια μὲν οὖν νυκτὸς τὰ τελέσματα καὶ

[34]   τὰ ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ μὲν οὖν ὁ δράκων ὁ Πύθιος

[46]   χειρῶν ἀνθρώπων" ἀναίσθητα προστρεπόμενοι. Πάλαι μὲν οὖν οἱ Σκύθαι τὸν ἀκινάκην,

[47]   τοῦ τόπου οὐ παραιτητέον. Τὸν μὲν οὖν Ὀλυμπίασι Δία καὶ τὴν

[18]   μῆλα, ῥόμβος, ἔσοπτρον, πόκος. Ἀθηνᾶ μὲν οὖν τὴν καρδίαν τοῦ Διονύσου

[47]   τέχνη, ηὔξησεν ἡ πλάνη. ~Ὡς μὲν οὖν τοὺς λίθους καὶ τὰ

[116]   εἰρηνικοὺς στρατιώτας τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε μὲν οὖν, ὦ ἄνθρωπε, τὸ στρατιωτικὸν

[66]   Θεόφραστος ὁ Ἀριστοτέλους γνώριμος πῇ μὲν οὐρανόν, πῇ δὲ πνεῦμα τὸν

[115]   ἐπῳδῇ τοῦ θεοῦ πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι μὲν παθῶν, ἃ δὴ ψυχῆς νόσοι,

[91]   πιναρᾷ καὶ κατερρωγυίᾳ καθυβρισμένους, λουτρῶν μὲν παντάπασιν ἀπειράτους, ταῖς δὲ τῶν

[55]   χρόνος. Φιλεῖ γάρ πως τὰ μὲν παρόντα συνηθείᾳ καταφρο νεῖσθαι, τὰ

[32]   ἀφρο δίσια ἐξεχύθη, ὡς ἐπιθυμεῖν μὲν πασῶν, ἐκπληροῦν δὲ εἰς πάσας

[107]   σοφίαν νομίζειν· (δι' ἣν ἀγαθοὶ μὲν πατέρες τέκνων οἱ τῷ πατρὶ

[58]   ἀνοή τοις ἐνεποίησαν. Ἀλλὰ τοὺς μὲν πιθήκους οἱ τούτων τροφεῖς καὶ

[121]   αὐτῷ ἀρεστόν, εἰ ἡμεῖς τὰ μὲν πλείστου ἄξια περὶ ἐλαχίστου ποιούμεθα,

[30]   ἀθάνατος Πολυδεύκης, ὄζος Ἄρηος. (Τοῦτο μὲν ποιητικῶς ἐψεύσατο· Ὅμηρος δὲ ἀξιοπιστότερος

[57]   τῇ λίθῳ· Ποσίδιππος ἱστορεῖ, ὁ μὲν πρότερος ἐν τῷ περὶ Κύπρου,

[58]   τοιοῦτον ὄχλον παρεισάγοντες, κατ' ἀγροὺς μὲν Σατύρους καὶ Πᾶνας, ἀνὰ δὲ

[42]   ὅσιοι ἀναλόγως οἱ δεισιδαίμονες; Οἳ μὲν σωτῆρες εὐφημούμενοι, οἳ δὲ σωτηρίαν

[42]   δὲ καὶ ἀνθρωποκτονίας ἀπολαύοντες· νυνὶ μὲν τὰς ἐν σταδίοις ἐνόπλους φιλονικίας,

[39]   Φοινίκην Σύρων κατοικούντων, ὧν οἳ μὲν τὰς περιστεράς, οἳ δὲ τοὺς

[63]   ἐντεῦθεν οὐκ οἶδ' ὅπως θείαν μὲν τέχνην, πλὴν ἀλλ' οὐ θεὸν

[42]   αὑτῶν ἐθυσάτην θυγατέρας· ὧν ὃ μὲν τῇ Φερεφάττῃ, ὡς Δημάρατος ἐν

[74]   ἄττα τῆς ἀληθείας ἐφθέγξαντο, προσμαρτυροῦσι μὲν τὴν δύναμιν αὐτῆς οὐκ ἀποκεκρυμμένην,

[7]   (εἷς γὰρ ὁ ἀπατεὼν ἄνωθεν μὲν τὴν Εὔαν, νῦν δὲ ἤδη

[63]   Ἐνταῦθα φιλοσόφων παρατρέπεται χορὸς πρὸς μὲν τὴν οὐρανοῦ θέαν παγκάλως γεγονέναι

[50]   ἐρείπια τοὺς νεὼς προσαγορεύει, τὸν μὲν τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος χάσμασι καὶ

[109]   ὧν μὴ δεῖ; Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν τὸ αὐστηρὸν τῆς σωτηρίας ὑπομένειν

[56]   τὸ πλούσιον τῆς οὐσίας πρὸς μὲν τὸ κέρδος ἀγώγιμον, μόνῳ δὲ

[109]   οὐρανὸν ἀνάγει, ἡ ἀλήθεια, τραχεῖα" μὲν τὸ πρῶτον, ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος"

[115]   ὀλίγης πίστεως μεμίσθωκεν. (Εἶθ' οἱ μὲν τοῖς γόησι πεπιστευκότες τὰ περίαπτα

[61]   ἀπιστεῖτε, ἵνα ἐκπαθαίνησθε· καὶ πιστεύετε μὲν τοῖς εἰδώλοις ζηλοῦντες αὐτῶν τὴν

[76]   καὶ τοὺς θεατὰς ὑπεριδών, ποτὲ μὲν τὸν Ἀπόλλωνα, ὃς μεσομφάλους ἕδρας

[54]   ἐπιψηφιζόμενοι τιμὰς ἑαυτοῖς ὑπερόγκους; Νῦν μὲν τὸν Μακεδόνα τὸν ἐκ Πέλλης

[105]   τὴν ἀλήθειαν ἀνάπηροι καὶ τυφλοὶ μὲν τὸν νοῦν, κωφοὶ δὲ τὴν

[92]   πρὸς δὲ καὶ θεραπεύειν ἀντὶ μὲν τοῦ βασιλέως τὸν (τύραννον, ἀντὶ

[96]   ἀληθείας σταδίῳ γνησίως ἀγωνιζώμεθα, βραβεύοντος μὲν τοῦ λόγου τοῦ ἁγίου, ἀγωνοθετοῦντος

[89]   ἐνδακόντες, ἀποφεύγετε τοὺς λόγους, ἀποσείσασθαι μὲν τοὺς ἡνιόχους ὑμῶν τοῦ βίου

[4]   δὲ τοὺς ἀπατεῶνας, καὶ λέοντας μὲν τοὺς θυμικούς, σύας δὲ τοὺς

[4]   θηρία, τοὺς ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν, πτηνὰ μὲν τοὺς κούφους αὐτῶν, ἑρπετὰ δὲ

[25]   ἐκ πόρνης; Αἰνίττεται δὲ διὰ μὲν τῶν προτέρων τὸν ἄθεον τρόπον

[95]   δέ, εἰ δυνατόν, ἐνδείξομαι. Ἐχρῆν μὲν ὑμᾶς, ὦ ἄνθρωποι, αὐτοῦ πέρι

[45]   τί κακὸν τόδε πάσχετε; νυκτὶ μὲν ὑμῶν εἰλύαται κεφαλαί. ~(Εἰ δ'

[39]   περὶ τὰ ἄλογα ζῷα; Θεσσαλοὶ μὲν ὑμῶν τοὺς πελαργοὺς τετιμήκασι διὰ

[47]   ὃ Διομήδης καὶ Ὀδυσσεὺς ἱστοροῦνται μὲν ὑφελέσθαι ἀπὸ Ἰλίου, παρακαταθέσθαι δὲ

[94]   τρυφαῖς δεδημιούργηκεν ὁ (πατήρ. Ἀργυρίῳ μὲν ὠνήσεται ὁ νόθος, ἀπωλείας ἐστὶ

Paragraphes
[90]	τοῦτο ἀληθές, ὅτι ἄρα οἱ	μὲν	ἀγαθοὶ καὶ θεοσεβεῖς ἀγαθῆς τῆς
[53]	ἔμφρονας τῆς ὕλης καταφρονεῖν; Ὁ	μὲν	Ἀθηναῖος Φειδίας ἐπὶ τῷ δακτύλῳ
[33]	ἐκ μακρᾶς γεννώμενος νυκτός, τοὺς	μὲν	ἄθλους τοὺς δώδεκα πολλῷ ταλαιπωρησάμενος
[122]	ἡμέτερα τῶν Χριστοῦ ὀπαδῶν· οἷαι	μὲν	αἱ βουλαί, τοῖοι καὶ οἱ
[27]	ἀλεξίκακον καὶ Ἀσκληπιὸν ἰατρόν. ~Αὗται	μὲν	αἱ ὀλισθηραί τε καὶ ἐπιβλαβεῖς
[28]	τρεῖς τοὺς Ζῆνας ἀναγράφουσιν, τὸν	μὲν	Αἰθέρος ἐν Ἀρκαδίᾳ, τὼ δὲ
[95]	ἀγαθὸς γένωμαι (σύμβουλος; Ἀλλ' ὑμεῖς	μὲν	ἀκούσατε· ἐγὼ δέ, εἰ δυνατόν,
[113]	πνεύματι ἁγίῳ μεταπεπλασμένος. ~Εἶθ' αἱ	μὲν	ἄλλαι συμβουλαί τε καὶ ὑποθῆκαι
[72]	θεοῦ ἐπιπνοίᾳ θεοῦ πρὸς αὐτῶν	μὲν	ἀναγεγραμμένα, πρὸς δὲ ἡμῶν ἐξειλεγμένα
[5]	αὐτῷ ἁρμονία γένηται. Καὶ θάλατταν	μὲν	ἀνῆκεν λελυμένην, γῆς δὲ ἐπιβαίνειν
[63]	ἡ δύναμις αὐτῶν. Ἀλλ' ἡ	μὲν	ἀνθρωπεία τέχνη οἰκίας τε καὶ
[22]	Ὢ τῆς ἐμφανοῦς ἀναισχυντίας. Πάλαι	μὲν	ἀνθρώποις σωφρονοῦσιν ἐπικάλυμμα ἡδονῆς νὺξ
[77]	αὐτὸς ὑπάρχει. (ἐνθέως σφόδρα τὴν	μὲν	ἀπάτην ἀπεικάζουσα τῷ σκότει, τὴν
[54]	αὐτὸν ἀναγο ρεύοντες· καὶ ἔνθα	μὲν	ἀπέβη τοῦ ἵππου Ἀθήναζε εἰσιών,
[55]	τετιμῆσθαι τῷ πλάσματι, καὶ τὰ	(μὲν	ἀπιστεῖσθαι, τὰ δὲ καὶ θαυμάζεσθαι.
[13]	μυστήρια δεῖν ἐτυμο λογεῖν, τὰ	μὲν	ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς Δηοῦς
[100]	ἐν οὐρανοῖς προσκυνουμένη. Εἶθ' ὁ	μὲν	ἄπυστος τοῦ λόγου συγγνώμην τῆς
[39]	τετίμησθον; Οὐχὶ δὲ Ἀφροδίτῃ περιβασοῖ	μὲν	Ἀργεῖοι, ἑταίρᾳ δὲ Ἀθηναῖοι καὶ
[29]	φησὶν ἐπὶ μῆνας τρισκαίδεκα· τλῆ	μὲν	Ἄρης, ὅτε μιν Ὦτος κρατερός
[28]	κῳδίῳ. Ναὶ μὴν Ἀπόλλωνα ὁ	μὲν	Ἀριστοτέλης πρῶτον Ἡφαίστου καὶ Ἀθηνᾶς
[33]	τοὺς θεοὺς (παραλαμβάνοντες. Ἀλλ' οἱ	μὲν	ἄρρενες αὐτοῖς τῶν θεῶν ἴσως
[47]	εὐσέβειαν συκοφαντοῦντες τὴν ἀλήθειαν, ἤδη	μὲν	αὐτόθεν δῆλον· οὐ μὴν ἀλλὰ
[39]	τὸν ὕβρεως σεβάζοντες ἀρχηγόν. Τοιοίδε	μὲν	αὐτοῖς οἱ θεοί, τοιοίδε δὲ>
[66]	τι ὑψηλότερον καὶ περιττότερον, οἳ	μὲν	αὐτῶν τὸ ἄπειρον καθύμνησαν, ὡς
[69]	ὅλων ὑπολαμβάνων τὸν θεόν· τὰ	μὲν	γὰρ ἄδικα καὶ ἄνισα εἴδωλα
[48]	τετολμήκασιν, τὸν Αἰγύπτιον Σάραπιν; Οἳ	μὲν	γὰρ αὐτὸν ἱστοροῦσιν χαριστήριον ὑπὸ
[104]	λοιπὰς τοῦ πονηροῦ πλεονεξίας· ἣ	μὲν	γὰρ αὐτῶν ἀφῄρηται τῆς οὐρανίου
[57]	τοὺς κατὰ λόγον βεβιωκότας· ζωγραφίας	μὲν	γὰρ, δι' ὁμοιότητα σκιαγραφίας περιστερᾶς,
[39]	Ἕλληνες τοιούτους προσκυνοῦντες θεούς; Τὰ	μὲν	γὰρ εἰ καὶ θηρία, ἀλλ'
[83]	φιλαν θρωπότερος ὁ θεός· ὃ	μὲν	γὰρ ἐκ δούλων υἱοὺς ἡμᾶς
[26]	προσα νέχειν ἀναπείσασαι πλάσμασιν. ~Οἳ	μὲν	γὰρ εὐθέως ἀμφὶ τὴν οὐρανοῦ
[90]	οὐ (κατὰ τὸ ἔθος; Θεὸς	μὲν	γὰρ ζωὴν χαρίζεται, ἔθος δὲ
[66]	πνεῦμα τὸν θεὸν ὑπονοεῖ. Ἐπικούρου	μὲν	γὰρ μόνου καὶ ἑκὼν ἐκλήσομαι,
[52]	δὴ (τὰ ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος	μὲν	γὰρ ὁ τύραννος ὁ νεώτερος
[71]	που τῆς ἀληθείας ἐπιδράξαιντο. Ἀντισθένης	μὲν	γὰρ οὐ Κυνικὸν δὴ τοῦτο
[6]	λαύων ἡμῶν, ὃ σῳζόμεθα. Κακία	μὲν	γὰρ τὴν ἀνθρώπων ἐπιβόσκεται φθοράν,
[98]	ἐστὶ κωφὸν (χειρῶν Ἀττικῶν. Εἰκὼν"	μὲν	γὰρ τοῦ θεοῦ" ὁ λόγος
[99]	κενῆς δόξης ἡ συνήθεια δουλείας	μὲν	(γεύσασα ὑμᾶς καὶ ἀλόγου περιεργασίας·
[110]	ἀθύρματα ἄνδρες γενόμενοι ἀπέρριψαν. ~Τάχει	μὲν	δὴ ἀνυπερβλήτῳ εὐνοίᾳ τε εὐπροσίτῳ
[51]	ῥινᾶται, πρίεται, περιξέεται, (γλύφεται. Κωφὴν	μὲν	δὴ γαῖαν ἀεικίζουσιν οἱ ἀγαλματο
[69]	περιλαμβάνων καὶ ἀνέχων (φύσιν. Ὁ	μὲν	δὴ θεός, ὥσπερ καὶ ὁ
[64]	νεῖκος καὶ φιλίαν καταριθμεῖται. (Ἄθεοι	μὲν	δὴ καὶ οὗτοι, σοφίᾳ τινὶ
[74]	δέ γε πάντας ὁρᾶται. Οὕτως	μὲν	δὴ Ὀρφεὺς χρόνῳ τέ ποτε
[27]	δειλαίων ἀχέων λωφήσετε θυμόν. (Τὰ	μὲν	δὴ πλεῖστα μεμύθευται καὶ πέπλασται
[8]	(θεραπαίνης δίκην Ἑβραίοις νεφέλης. Τούτῳ	μὲν	δὴ τῷ φόβῳ τοὺς σκληροκαρδίους
[35]	ἱστορεῖ ὧδέ πως γράφων· τλῆ	μὲν	Δημήτηρ, τλῆ δὲ κλυτὸς Ἀμφιγυήεις,
[2]	θυμηδίας θεάματα. Ἀλλὰ γὰρ τὰ	μὲν	δράματα καὶ τοὺς ληναΐζοντας ποιητάς,
[47]	Σεμνῶν Ἀθήνησι καλουμένων θεῶν τὰς	μὲν	δύο Σκόπας ἐποίησεν ἐκ τοῦ
[31]	Μάκαρος. Ὁ δὲ Μάκαρ Λεσβίων	μὲν	ἐβασίλευεν, διεφέρετο δὲ ἀεὶ πρὸς
[120]	θέλημα τοῦ πατρός. Ὦ πᾶσαι	μὲν	εἰκόνες, οὐ πᾶσαι δὲ ἐμφερεῖς·
[104]	φωνάς· μὴ γὰρ οἴου λίθους	μὲν	εἶναι ἱερὰ καὶ ξύλα καὶ
[121]	ἐναργῶς ὃ ᾐνίξατο, πρότε ρον	μὲν	εἰς Ἱερουσαλήμ, νῦν δὲ εἰσελαύνων
[109]	γαργαλίζει ἡ συνήθεια, ἀλλ' ἣ	μὲν	εἰς τὸ βάραθρον ὠθεῖ, ἡ
[47]	Διονύσου τὸ ἄγαλμα Ἀθήνησι γεγονέναι	μὲν	ἐκ τοῦ φελλάτα καλουμένου λίθου,
[28]	τοῦ Κρόνου παῖδε, τούτοιν τὸν	μὲν	ἐν Κρήτῃ, θάτερον δὲ ἐν
[34]	καὶ (δεδήμευνται ἄμφω. Ἀλλὰ τὰ	μὲν	ἐπὶ Ἄγρᾳ μυστήρια καὶ τὰ
[29]	ἀλλοπρόσαλλος" οὗτος καὶ ἀνάρσιος" ὡς	μὲν	Ἐπί χαρμός φησι, Σπαρτιάτης ἦν·
[112]	(λόγῳ. Οὐ γὰρ δὴ μύθῳ	μὲν	ἐπιστεύετε ποιητικῷ τὸν Μίνω τὸν
[116]	Χριστοῦ τὸ εὐαγγέλιον αὐτοῦ, ὃ	μὲν	ἐσάλπισεν, ἡμεῖς δὲ ἠκούσαμεν. Ἐξοπλισώμεθα
[25]	πρὸς οὐρανὸν ἀνθρώποις κοινωνία, ἀγνοίᾳ	μὲν	ἐσκοτισμένη, ἄφνω δέ που διεκθρῴσκουσα
[44]	δὲ καὶ αὐτοὺς ἐξελέγξω– νεὼς	μὲν	εὐφήμως ὀνομαζομένους, τάφους δὲ γενομένους
[40]	λίχνοι τε καὶ μιαροί. Ἔστι	μὲν	ἐφευρεῖν καὶ ἀναφανδὸν οὕτω κατὰ
[64]	τὴν ὕλην προσκυνήσαντες καὶ λίθους	μὲν	ἢ ξύλα οὐ τιμήσαντες, γῆν
[109]	ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος" καὶ σεμνὴ	μὲν	ἡ γυναικωνῖτις αὕτη, σώφρων δὲ
[16]	καὶ τὰ ἐπίλοιπα προσθείην; Κυεῖ	μὲν	ἡ Δημήτηρ, ἀνατρέφεται δὲ ἡ
[57]	ἐρωτικοῖς εἰς βάραθρον γενομένη. Δραστήριος	μὲν	ἡ δημιουργική, ἀλλ' οὐχ οἵα
[116]	εὐαγγέλιον, παρακούσασιν κριτήριον. (Ἀλλὰ σάλπιγξ	μὲν	ἡ μεγαλόκλονος ἠχήσασα στρατιώτας συνήγαγεν
[57]	Ὁμοία γε ἡ γραφή· ἐπαινείσθω	μὲν	ἡ τέχνη, μὴ ἀπατάτω δὲ
[74]	νέμοντες, οὕτως εὐσεβεῖν νομίζομεν. Οὑτοσὶ	μὲν	ἤδη καὶ παρακεκινδυνευμένως ἐπὶ τῆς
[92]	καλιὰν ἀναπτῆναι παρορμῶν. ~Εἶτα κύνες	μὲν	ἤδη πεπλανημένοι ὀδμαῖς ῥινηλα τοῦντες
[118]	(Καὶ μὴν ὁρᾶν μοι δύο	μὲν	ἡλίους δοκῶ, δισσὰς δὲ Θήβας
[77]	αὐτῇ φωνῇ πολλὰ θεραπεύουσαι, ἀποτρέπουσαι	μὲν	ἡμᾶς τῆς ἐπιζημίου ἀπάτης, προτρέπουσαι
[6]	ὁ λόγος (ἦν. Ἀλλ' ὅτι	μὲν	ἦν ὁ λόγος ἄνωθεν, ἀρχὴ
[37]	μοιχός, ὁ ἐρωτικός. Ἀλλὰ τότε	μὲν	ἦν, ὅτε τοιοῦτος ἦν, ὅτε
[46]	Ἥρας, ὥς φησιν Ἀέθλιος, πρότερον	μὲν	ἦν σανίς, ὕστερον δὲ ἐπὶ
[1]	καὶ Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος ἄμφω	μὲν	ἤστην ᾠδικώ, μῦθος δὲ ἄμφω"
[28]	οἳ πέντε Ἀθηνᾶς ὑποτίθενται, τὴν	μὲν	Ἡφαίστου, τὴν Ἀθηναίαν· τὴν δὲ
[61]	τὰ δὲ ἥττω τετιμήκατε, ἀρετῆς	μὲν	θεαταί, κακίας δὲ ἀγωνισταὶ γεγενημένοι.
[9]	οὐκ ἄτοπον, ὦ φίλοι, τὸν	μὲν	θεὸν ἀεὶ προτρέπειν ἡμᾶς ἐπ'
[81]	τὴν γῆν" σὺ δὲ τὸν	μὲν	θεὸν οὐ νοεῖς, τὸν (δὲ
[54]	Ἀθηνᾶς ηὐτρεπίζετο· ὁ δὲ τὴν	μὲν	θεὸν ὑπερηφάνει, τὸ ἄγαλμα γῆμαι
[72]	τὸν Πυθαγόραν, οἵ φασιν ὁ	μὲν	θεὸς εἷς, χοὖτος δὲ οὐχ,
[66]	ἀναισχυντίαν· Ξενοκράτης (Καλχηδόνιος οὗτος) ἑπτὰ	μὲν	θεοὺς τοὺς πλανήτας, ὄγδοον δὲ
[65]	ἑτέραν κατολισθαί νουσιν ἀπάτην· ἀγάλματα	μὲν	θεῶν οὐ ξύλα καὶ λίθους
[43]	τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωποι, τὰ	μὲν	θηρία περιφεύγομεν τὰ ἀνήμερα, κἄν
[30]	τὰ Κυπριακὰ ποιήματα γράψας· Κάστωρ	μὲν	θνητός, θανάτου δέ οἱ αἶσα
[104]	ἡ μισοπονηρία. Τρέφει δὲ ὁ	μὲν	θυμὸς τὴν κόλασιν ἐπὶ ἁμαρτίᾳ,
[1]	χορῷ) τέχνῃ τῇ μουσικῇ ὃ	μὲν	ἰχθὺν δελεάσας, ὃ δὲ Θήβας
[10]	στεῖρα καὶ ἔρημος περιλείπεται. ~Ὁ	μὲν	Ἰωάννης, ὁ κῆρυξ τοῦ λόγου,
[109]	τῶν φαρμάκων αὐστηρία, οὕτως ἥδει	μὲν	καὶ γαργαλίζει ἡ συνήθεια, ἀλλ'
[74]	σκηνῆς παραγυμνοῦσι τὴν ἀλήθειαν· ὃ	μὲν	καὶ εἰς τὸν αἰθέρα καὶ
[2]	δὲ ἀνανεύσαντες καὶ ἀνακύψαντες Ἑλικῶνα	μὲν	καὶ Κιθαιρῶνα καταλειπόντων, οἰκούντων δὲ
[5]	ὁ τοῦ θεοῦ λόγος, λύραν	μὲν	καὶ κιθάραν, τὰ ἄψυχα ὄργανα,
[85]	τὸν θεόν. ~Εἰκότως ἄρα πιστεύσασι	μὲν	καὶ ὑπακούουσιν ἡ χάρις ὑπερπλεονάσει,
[52]	(τῶν ἀγαλμάτων ἐκμανθάνετε. Ἀλλ' εἰσὶ	μὲν	κακοῦργοί τινες ἢ πολέμιοι ἐπιθέμενοι,
[118]	ἐστὶν κακὸν ἡ συνήθεια· κείνου	μὲν	καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε
[9]	ἔρημος τὸν γεωργόν· εἶτα ἣ	μὲν	καρπῶν, ἣ δὲ πιστῶν, ἄμφω
[8]	ἀγαθὸς τῶν νοσούντων σωμάτων τὰ	μὲν	καταπλάττων, τὰ δὲ καταλεαίνων, τὰ
[104]	δὲ ἀνθρώπου σιωπᾶν, καὶ τὸν	μὲν	κόρακα τετιμήκασιν ὡς ἄγγελον θεοῦ,
[104]	τῶν ἀνθρώπων καὶ ἄθλιοι διὰ	μὲν	κόρακος καὶ κολοιοῦ νομίζουσι τὸν
[61]	σωφροσύνην μὴ φέροντες· καὶ τὰ	μὲν	κρείττω μεμισήκατε, τὰ δὲ ἥττω
[5]	διὰ τὸν λόγον, ἵν' ἣ	μὲν	κρέκῃ, τὸ δὲ ἐμπνέῃ, ὃ
[8]	ὦτα κεκτημένους· καὶ ἔσθ' ὅπῃ	μὲν	λοιδορεῖται, ἔστιν δ' οὗ καὶ
[71]	φησί, σείων καὶ ἀτρεμίζων ὡς	μὲν	μέγας τις καὶ δυνατός, φανερός·
[31]	τιμᾶσθαι τὰ ἱερά. Καὶ αἱ	μὲν	Μοῦσαι τοιαίδε· ἡ δὲ ἱστορία
[54]	τὴν δόξαν ἀπηθανατίσθαι διδάσκοντες· Κῆυξ	μὲν	ὁ Αἰόλου Ζεὺς ὑπὸ τῆς
[81]	Ἄκουε πάλιν προφήτου λέγοντος ἐκλείψει	μὲν	ὁ ἥλιος καὶ ὁ οὐρανὸς
[111]	λελυμένον. Ὢ θαύματος μυστικοῦ· κέκλιται	μὲν	ὁ κύριος, ἀνέστη δὲ ἄνθρωπος
[82]	ἤπιος" νουθετεῖ υἱούς. Εἶτα Μωυσῆς	μὲν	ὁμολογεῖ ἔμφοβος εἶναι καὶ ἔντρομος"
[68]	Οὗ δὴ χάριν καὶ ἄκοντες	μὲν	ὁμολογοῦσιν ἕνα τε εἶναι θεόν,
[23]	εἰκότως ἀποκαλῶ τούτους, οἳ τὸν	μὲν	ὄντως ὄντα θεὸν ἠγνοήκασιν, παιδίον
[104]	μή" πολὺ δὲ τοὐναντίον ἱεροὺς	μὲν	ὄντως τοὺς ἀνθρώπους ὑπολαμβάνετε, τὰ
[62]	τῇ ὕλῃ περιτεθείκασιν; Ἀλλ' ὑμεῖς	μὲν	ὅπως ποτὲ ὁ ἀνδριὰς ὅτι
[52]	Αἰγύπτιόν τις ἀπέκτεινεν Ἆπιν, γελῶ	μὲν	ὅτι τὸν θεὸν ἀπέκτεινεν αὐτῶν,
[45]	τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν τάφους ἐμοὶ	μὲν	οὐδ' ὁ πᾶς ἂν ἀρκέσῃ
[64]	τούτων μητέρα ἐκθειάσαντες καὶ Ποσειδῶνα	μὲν	(οὐκ ἀναπλάττοντες, ὕδωρ δὲ αὐτὸ
[9]	τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν; Ἠλίας	μὲν	οὐκ ἐρεῖ, Χριστὸς δὲ εἶναι
[108]	παῖδας ἀκάκους ἐγκρινεῖ θεός. Ὁ	μὲν	οὖν Ἀθηναῖος τοῖς Σόλωνος ἑπέσθω
[64]	δυνηθῶμεν ὀνειρώττουσαν τὴν ἀλήθειαν. (Στοιχεῖα	μὲν	οὖν ἀρχὰς ἀπέλιπον ἐξυμνήσαντες Θαλῆς
[14]	ἃ προσκυνεῖν οὐκ αἰσχύνεσθε. Ἡ	μὲν	οὖν ἀφρογενής" τε καὶ κυπρογενής"
[73]	καὶ βούλεται ποιητὴς πρῶτος. Ἄρατος	μὲν	οὖν διὰ πάντων τὴν δύναμιν
[3]	πειθοῦς ἐγκέκραται τῷ ᾄσματι. ~Ἐμοὶ	μὲν	οὖν δοκοῦσιν ὁ Θρᾴκιος ἐκεῖνος
[104]	παρὰ τοῦ θεοῦ ἐπικουρίας. Ὀμμάτων	μὲν	οὖν ἡ πήρωσις καὶ τῆς
[30]	Ἀσκληπιόν, στέρνοισιν ἐμβαλὼν φλόγα. Οὗτος	μὲν	οὖν κεῖται κεραυνωθεὶς ἐν τοῖς
[22]	θεάματα καὶ θεᾷ πρέποντα. Ἄξια	μὲν	οὖν νυκτὸς τὰ τελέσματα καὶ
[34]	τὰ ἐπὶ τούτοις Ὀλύμπια. Πυθοῖ	μὲν	οὖν ὁ δράκων ὁ Πύθιος
[46]	χειρῶν ἀνθρώπων" ἀναίσθητα προστρεπόμενοι. Πάλαι	μὲν	οὖν οἱ Σκύθαι τὸν ἀκινάκην,
[47]	τοῦ τόπου οὐ παραιτητέον. Τὸν	μὲν	οὖν Ὀλυμπίασι Δία καὶ τὴν
[18]	μῆλα, ῥόμβος, ἔσοπτρον, πόκος. Ἀθηνᾶ	μὲν	οὖν τὴν καρδίαν τοῦ Διονύσου
[47]	τέχνη, ηὔξησεν ἡ πλάνη. ~Ὡς	μὲν	οὖν τοὺς λίθους καὶ τὰ
[116]	εἰρηνικοὺς στρατιώτας τοὺς ἑαυτοῦ; Συνήγαγε	μὲν	οὖν, ὦ ἄνθρωπε, τὸ στρατιωτικὸν
[66]	Θεόφραστος ὁ Ἀριστοτέλους γνώριμος πῇ	μὲν	οὐρανόν, πῇ δὲ πνεῦμα τὸν
[115]	ἐπῳδῇ τοῦ θεοῦ πιστεύσαντες ἀπαλλαγῆναι	μὲν	παθῶν, ἃ δὴ ψυχῆς νόσοι,
[91]	πιναρᾷ καὶ κατερρωγυίᾳ καθυβρισμένους, λουτρῶν	μὲν	παντάπασιν ἀπειράτους, ταῖς δὲ τῶν
[55]	χρόνος. Φιλεῖ γάρ πως τὰ	μὲν	παρόντα συνηθείᾳ καταφρο νεῖσθαι, τὰ
[32]	ἀφρο δίσια ἐξεχύθη, ὡς ἐπιθυμεῖν	μὲν	πασῶν, ἐκπληροῦν δὲ εἰς πάσας
[107]	σοφίαν νομίζειν· (δι' ἣν ἀγαθοὶ	μὲν	πατέρες τέκνων οἱ τῷ πατρὶ
[58]	ἀνοή τοις ἐνεποίησαν. Ἀλλὰ τοὺς	μὲν	πιθήκους οἱ τούτων τροφεῖς καὶ
[121]	αὐτῷ ἀρεστόν, εἰ ἡμεῖς τὰ	μὲν	πλείστου ἄξια περὶ ἐλαχίστου ποιούμεθα,
[30]	ἀθάνατος Πολυδεύκης, ὄζος Ἄρηος. (Τοῦτο	μὲν	ποιητικῶς ἐψεύσατο· Ὅμηρος δὲ ἀξιοπιστότερος
[57]	τῇ λίθῳ· Ποσίδιππος ἱστορεῖ, ὁ	μὲν	πρότερος ἐν τῷ περὶ Κύπρου,
[58]	τοιοῦτον ὄχλον παρεισάγοντες, κατ' ἀγροὺς	μὲν	Σατύρους καὶ Πᾶνας, ἀνὰ δὲ
[42]	ὅσιοι ἀναλόγως οἱ δεισιδαίμονες; Οἳ	μὲν	σωτῆρες εὐφημούμενοι, οἳ δὲ σωτηρίαν
[42]	δὲ καὶ ἀνθρωποκτονίας ἀπολαύοντες· νυνὶ	μὲν	τὰς ἐν σταδίοις ἐνόπλους φιλονικίας,
[39]	Φοινίκην Σύρων κατοικούντων, ὧν οἳ	μὲν	τὰς περιστεράς, οἳ δὲ τοὺς
[63]	ἐντεῦθεν οὐκ οἶδ' ὅπως θείαν	μὲν	τέχνην, πλὴν ἀλλ' οὐ θεὸν
[42]	αὑτῶν ἐθυσάτην θυγατέρας· ὧν ὃ	μὲν	τῇ Φερεφάττῃ, ὡς Δημάρατος ἐν
[74]	ἄττα τῆς ἀληθείας ἐφθέγξαντο, προσμαρτυροῦσι	μὲν	τὴν δύναμιν αὐτῆς οὐκ ἀποκεκρυμμένην,
[7]	(εἷς γὰρ ὁ ἀπατεὼν ἄνωθεν	μὲν	τὴν Εὔαν, νῦν δὲ ἤδη
[63]	Ἐνταῦθα φιλοσόφων παρατρέπεται χορὸς πρὸς	μὲν	τὴν οὐρανοῦ θέαν παγκάλως γεγονέναι
[50]	ἐρείπια τοὺς νεὼς προσαγορεύει, τὸν	μὲν	τῆς Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος χάσμασι καὶ
[109]	ὧν μὴ δεῖ; Ἀλλ' ὑμεῖς	μὲν	τὸ αὐστηρὸν τῆς σωτηρίας ὑπομένειν
[56]	τὸ πλούσιον τῆς οὐσίας πρὸς	μὲν	τὸ κέρδος ἀγώγιμον, μόνῳ δὲ
[109]	οὐρανὸν ἀνάγει, ἡ ἀλήθεια, τραχεῖα"	μὲν	τὸ πρῶτον, ἀλλ' ἀγαθὴ κουροτρόφος"
[115]	ὀλίγης πίστεως μεμίσθωκεν. (Εἶθ' οἱ	μὲν	τοῖς γόησι πεπιστευκότες τὰ περίαπτα
[61]	ἀπιστεῖτε, ἵνα ἐκπαθαίνησθε· καὶ πιστεύετε	μὲν	τοῖς εἰδώλοις ζηλοῦντες αὐτῶν τὴν
[76]	καὶ τοὺς θεατὰς ὑπεριδών, ποτὲ	μὲν	τὸν Ἀπόλλωνα, ὃς μεσομφάλους ἕδρας
[54]	ἐπιψηφιζόμενοι τιμὰς ἑαυτοῖς ὑπερόγκους; Νῦν	μὲν	τὸν Μακεδόνα τὸν ἐκ Πέλλης
[105]	τὴν ἀλήθειαν ἀνάπηροι καὶ τυφλοὶ	μὲν	τὸν νοῦν, κωφοὶ δὲ τὴν
[92]	πρὸς δὲ καὶ θεραπεύειν ἀντὶ	μὲν	τοῦ βασιλέως τὸν (τύραννον, ἀντὶ
[96]	ἀληθείας σταδίῳ γνησίως ἀγωνιζώμεθα, βραβεύοντος	μὲν	τοῦ λόγου τοῦ ἁγίου, ἀγωνοθετοῦντος
[89]	ἐνδακόντες, ἀποφεύγετε τοὺς λόγους, ἀποσείσασθαι	μὲν	τοὺς ἡνιόχους ὑμῶν τοῦ βίου
[4]	δὲ τοὺς ἀπατεῶνας, καὶ λέοντας	μὲν	τοὺς θυμικούς, σύας δὲ τοὺς
[4]	θηρία, τοὺς ἀνθρώπους, ἐτιθάσευεν, πτηνὰ	μὲν	τοὺς κούφους αὐτῶν, ἑρπετὰ δὲ
[25]	ἐκ πόρνης; Αἰνίττεται δὲ διὰ	μὲν	τῶν προτέρων τὸν ἄθεον τρόπον
[95]	δέ, εἰ δυνατόν, ἐνδείξομαι. Ἐχρῆν	μὲν	ὑμᾶς, ὦ ἄνθρωποι, αὐτοῦ πέρι
[45]	τί κακὸν τόδε πάσχετε; νυκτὶ	μὲν	ὑμῶν εἰλύαται κεφαλαί. ~(Εἰ δ'
[39]	περὶ τὰ ἄλογα ζῷα; Θεσσαλοὶ	μὲν	ὑμῶν τοὺς πελαργοὺς τετιμήκασι διὰ
[47]	ὃ Διομήδης καὶ Ὀδυσσεὺς ἱστοροῦνται	μὲν	ὑφελέσθαι ἀπὸ Ἰλίου, παρακαταθέσθαι δὲ
[94]	τρυφαῖς δεδημιούργηκεν ὁ (πατήρ. Ἀργυρίῳ	μὲν	ὠνήσεται ὁ νόθος, ἀπωλείας ἐστὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009