Paragraphes |
[117] |
ἐρεῖ"
φησίν,
ἰδοὺ
πάρειμι.
~Ὢ
|
τῆς |
ἁγίας
καὶ
μακαρίας
ταύτης
δυνάμεως, |
[106] |
λεγόμενα.
Καλόν
ἐστι
τὸ
φάρμακον
|
τῆς |
ἀθανασίας·
στήσατέ
ποτε
τοὺς
ὁλκοὺς |
[58] |
ἀνακραγεῖν,
κἂν
σιωπῆσαι
θέλω·
οἴμοι
|
(τῆς |
ἀθεότητος.
Σκηνὴν
πεποιήκατε
τὸν
οὐρανὸν |
[56] |
(οὐδ'
αὑτῷ
παρασχεῖν
ἴσχυσεν;
Οἴμοι
|
τῆς |
ἀθεότητος·
τὴν
ἀκήρατον
οὐσίαν,
τὸ |
[45] |
τιμᾶν
αἰσχυνόμενοι.
~Ἐν
τῷ
νεῲ
|
τῆς |
Ἀθηνᾶς
ἐν
Λαρίσῃ
ἐν
τῇ |
[54] |
εἰς
ἀκρόπολιν
ἀνῄει
καὶ
τῷ
|
τῆς |
Ἀθηνᾶς
ἐνεφυρᾶτο
παστῷ,
τῇ
παλαιᾷ |
[54] |
γάμος
ὑπὸ
Ἀθηναίων
αὐτῷ
ὁ
|
τῆς |
Ἀθηνᾶς
ηὐτρεπίζετο·
ὁ
δὲ
τὴν |
[66] |
Περιπάτου
μνησθῆναι·
καὶ
ὅ
γε
|
τῆς |
αἱρέσεως
πατήρ,
τῶν
ὅλων
οὐ |
[61] |
δὲ
καὶ
τῆς
ὄψεως
καὶ
|
τῆς |
ἀκοῆς
αὐτῆς
ἀμνηστίαν
καταγγέλλομεν.
Ἡταίρηκεν |
[104] |
μὲν
οὖν
ἡ
πήρωσις
καὶ
|
τῆς |
ἀκοῆς
ἡ
κώφωσις
ἀλγεινοτέρα
παρὰ |
[61] |
ἀκρασίας
ἐλεγχόμεναι.
Ἤδη
δὲ
ἀναφανδὸν
|
τῆς |
ἀκολασίας
ὅλης
τὰ
σχήματα
ἀνάγραπτα |
[8] |
διά
τε
τῆς
βάτου
καὶ
|
τῆς |
ἀκολουθούσης
χάριτι
φιλανθρωπίας
(θεραπαίνης
δίκην |
[48] |
δεξάμενος
τὸν
ἀνδριάντα,
καθίδρυσεν
ἐπὶ
|
τῆς |
ἄκρας,
ἣν
νῦν
Ῥακῶτιν
καλοῦσιν, |
[61] |
ἐντάσεις,
ταῖς
γραφαῖς
ἀπογυμνούμεναι,
(ἀπὸ
|
τῆς |
ἀκρασίας
ἐλεγχόμεναι.
Ἤδη
δὲ
ἀναφανδὸν |
[32] |
τοὺς
ἔρωτας
καὶ
τὰς
παραδόξους
|
τῆς |
ἀκρασίας
μυθολογίας
καὶ
τραύματα
αὐτῶν |
[22] |
νυνὶ
δὲ
τοῖς
μυουμένοις
πεῖρα
|
τῆς |
ἀκρασίας
νύξ
ἐστι
λαλουμένη,
καὶ |
[68] |
Εὖ
γε,
ὦ
Πλάτων,
ἐπαφᾶσαι
|
τῆς |
ἀληθείας·
ἀλλὰ
μὴ
ἀποκάμῃς·
ξύν |
[98] |
ὑμῶν,
εἰκόνος
εἰκών,
πολύ
τι
|
τῆς |
ἀληθείας
ἀπᾴδων,
ἔργον
ἐστὶ
κωφὸν |
[96] |
γὰρ
τὰ
πάτρια
ὑμᾶς
ἔτι
|
τῆς |
ἀληθείας
ἀπασχολεῖ
ἔθη
προκατηχημένους,
ἀκούοιτ' |
[118] |
Σειρῆνας
μυθικάς·
ἄγχει
τὸν
ἄνθρωπον,
|
τῆς |
ἀληθείας
ἀποτρέπει,
ἀπάγει
τῆς
ζωῆς, |
[109] |
γνήσιον
τρισὶ
τοῖς
πᾶσι
συμπληρουμένης
|
τῆς |
ἀληθείας,
βουλῇ
καὶ
πράξει
καὶ |
[71] |
διαρρήδην
ἂν
καὶ
αὐτὸς
περὶ
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐγεγράφει
τι
μαρτυρῶν
ὡς |
[107] |
οἰκοδομούμενος,
ἐν
ᾧ
τὰ
λόγια
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐγκεχάρακται.
Ποῦ
γὰρ
ἀλλαχόθι |
[12] |
ἐπὶ
σκηνῆς
τοῦ
βίου
τοῖς
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐγκυκλήσω
θεαταῖς.
(Διόνυσον
μαινόλην |
[77] |
τἀληθοῦς
διασκεδάννυται,
τῇ
δὲ
χρήσει
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐκβιαζόμενον
φυγαδεύεται.
~Ἱερεμίας
δὲ |
[106] |
τὴν
πτέρναν
καὶ
τὴν
ὁδὸν
|
τῆς |
ἀληθείας"
ἐμποδίζοντες·
(φρόνιμοι
γένεσθε
καὶ |
[75] |
ὡς
τῶν
χωρὶς
τοῦ
λόγου
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐνεργούντων
τι
ἢ
καὶ |
[71] |
κατ'
ἐπίπνοιαν
(αὐτοῦ,
εἴ
που
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐπιδράξαιντο.
Ἀντισθένης
μὲν
γὰρ |
[98] |
εἰκὼν
τὰ
ἀγάλματα
ἀνδρείκελα,
πόρρω
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐπίκαιρον
ἐκμαγεῖον,
καταφαίνεται.
~Οὐδὲν |
[74] |
θείου
λαβόντες
Ἕλληνες
ὀλίγα
ἄττα
|
τῆς |
ἀληθείας
ἐφθέγξαντο,
προσμαρτυροῦσι
μὲν
τὴν |
[103] |
ἀπηλλοτριωμένον
(στερόμενον
τῆς
οἰκειότητος
στέρεται
|
τῆς |
ἀληθείας.
Ἦ
γὰρ
οὐχ
ᾗ |
[27] |
ὀλισθηραί
τε
καὶ
ἐπιβλαβεῖς
παρεκβάσεις
|
τῆς |
ἀληθείας,
καθέλκουσαι
οὐρανόθεν
τὸν
ἄνθρωπον |
[86] |
καθάπερ
ὁ
Ἰθακήσιος
γέρων
οὐ
|
τῆς |
ἀληθείας
καὶ
τῆς
ἐν
οὐρανῷ |
[12] |
δὲ
εὖ
μάλα
ἀνὰ
τὸν
|
τῆς |
ἀληθείας
λόγον
τὴν
γοητείαν
τὴν |
[121] |
ἐπέλθῃ
πόθος,
ὅσος
αὐτοῦ
(τοῦ
|
τῆς |
ἀληθείας
λόγου.
Οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ |
[25] |
σπουδαστέον.
Οὐχ
ὁρᾷς
τὸν
ἱεροφάντην
|
τῆς |
ἀληθείας
Μωσέα
προστάττοντα
θλαδίαν
καὶ |
[114] |
αὐτοῦ"
καὶ
καταψεκάζει
τὴν
δρόσον
|
τῆς |
ἀληθείας.
(Οὗτος
τὴν
δύσιν
εἰς |
[122] |
ἢ
μεμηνέναι.
Ἐχομένους
δὲ
ἀπρὶξ
|
τῆς |
ἀληθείας
παντὶ
σθένει
ἕπεσθαι
χρὴ |
[85] |
κύριος
πάντας
ἀνθρώπους
εἰς
ἐπίγνωσιν
|
τῆς |
ἀληθείας"
παρακαλεῖ,
ὁ
τὸν
παράκλητον |
[117] |
ζωῆς.
Τοιγάρτοι
μόνη
αὕτη
ἡ
|
τῆς |
ἀληθείας
προτροπὴ
τοῖς
πιστοτάτοις
ἀπείκασται |
[93] |
τὰ
ἀστεῖα
καὶ
συνίπταται
τῷ
|
τῆς |
ἀληθείας
πτερῷ.
~Ταύτην
ἡμῖν
τὴν |
[96] |
δ'
οὖν
περιφανῶς
ἐν
τῷ
|
τῆς |
ἀληθείας
σταδίῳ
γνησίως
ἀγωνιζώμεθα,
βραβεύοντος |
[92] |
πονηρόν.
Τίς
γάρ,
ὢ
πρὸς
|
τῆς |
ἀληθείας,
σωφρονῶν
γε
τἀγαθὸν
καταλείπων |
[114] |
~Ἀφέλωμεν
οὖν,
ἀφέλωμεν
τὴν
λήθην
|
τῆς |
ἀληθείας·
τὴν
ἄγνοιαν
καὶ
τὸ |
[10] |
πρόδρομον
τοῦ
Χριστοῦ
καρπόν,
ἵνα
|
τῆς |
ἀληθείας
τὸ
φῶς,
ὁ
λόγος, |
[67] |
εἰδότων.
(Τί
γάρ,
ὢ
πρὸς
|
τῆς |
ἀληθείας,
τοὺς
σοὶ
πεπιστευκότας
δεικνύεις |
[56] |
τὸ
ἅγιον
τοῖς
τάφοις
ἐπικεχώκατε,
|
(τῆς |
ἀληθῶς
ὄντως
οὐσίας
συλήσαντες
τὸ |
[54] |
μὲν
ὁ
Αἰόλου
Ζεὺς
ὑπὸ
|
τῆς |
Ἀλκυόνης
τῆς
γυναικός,
Ἀλκυόνη
(δὲ |
[11] |
(συνεκρεύσαντα
μύθοις.
Διήγησαι
ἡμῖν
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
μαντι
κῆς,
μᾶλλον
δὲ |
[52] |
μέγεθος
ὄν,
προσέταξε
χωνεῦσαι
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
τῆς
ἀτιμοτέρας
ὕλης
ἄγαλμα |
[90] |
μὲν
ἀγαθοὶ
καὶ
θεοσεβεῖς
ἀγαθῆς
|
τῆς |
ἀμοιβῆς
τεύξονται
τἀγαθὸν
τετιμηκότες,
οἱ |
[21] |
τὰ
ἔπη,
ἵν'
ἔχῃς
μάρτυρα
|
τῆς |
ἀναισχυντίας
τὸν
μυσταγωγόν·
ὣς
εἰποῦσα |
[84] |
σοι
ὁ
Χριστὸς
κύριος,
ὁ
|
τῆς |
ἀναστάσεως
ἥλιος,
ὁ
πρὸ
ἑωσφόρου" |
[110] |
σαρκὶ
ἀναπλασάμενος
τὸ
σωτήριον
δρᾶμα
|
τῆς |
ἀνθρωπότητος
ὑπεκρίνετο,
ἀγνοηθείς·
γνήσιος
γὰρ |
[6] |
τῶν
ὄντων
οὐδέν,
ἐπὶ
μόνης
|
τῆς |
ἀνθρώπων
ἀγάλλεται
(σωτηρίας.
Ἔχεις
οὖν |
[89] |
τοὺς
κρημνοὺς
τῆς
ἀπωλείας
ὑπὸ
|
τῆς |
ἀνοίας
φερόμενοι
ἐναγῆ
τὸν
ἅγιον |
[53] |
δεισιδαιμονίας
ἰατικόν·
εἰ
βούλει
παύσασθαι
|
τῆς |
ἀνοίας,
φωταγωγήσει
σε
τὸ
πῦρ. |
[51] |
μοι
καὶ
κατελεεῖν
τοὺς
πλανωμένους
|
τῆς |
ἀνοίας
ὡς
δειλαίους·
εἰ
γὰρ |
[27] |
ἀλήθειαν.
Ταύτῃ
τοι
ἡμεῖς
οἱ
|
τῆς |
ἀνομίας
υἱοί
ποτε
διὰ
τὴν |
[13] |
(Ὄλοιτο
οὖν
ὁ
τῆσδε
ἄρξας
|
τῆς |
ἀπάτης
ἀνθρώποις,
εἴτε
ὁ
Δάρδανος, |
[8] |
νῦν
ἐνεργοῦντος
ἐν
τοῖς
υἱοῖς
|
τῆς |
ἀπειθείας"
καὶ
τῷ
σωτῆρι
τῷ |
[85] |
καὶ
δὴ
καὶ
τὸ
τέλος
|
τῆς |
ἀπειλῆς
αἰνιγματωδῶς
ἀπειλήφασιν
οἱ
παλαιοὶ |
[83] |
καὶ
υἱοὶ
γενέσθαι
ὑπερηφανήκασιν.
Ὢ
|
τῆς |
(ἀπονοίας
τῆς
πολλῆς·
τὸν
κύριον |
[114] |
εἰς
ζωὴν
ἀνασταυρώσει,
ἐξαρπάσας
δὲ
|
τῆς |
ἀπωλείας
τὸν
ἄνθρωπον
προσεκρέμασεν
αἰθέρι, |
[89] |
ἐπιποθοῦντες,
ἐπὶ
δὲ
τοὺς
κρημνοὺς
|
τῆς |
ἀπωλείας
ὑπὸ
τῆς
ἀνοίας
φερόμενοι |
[117] |
θεός.
Λῷον
οὖν
καὶ
ἄμεινον
|
τῆς |
ἀρίστης
τῶν
ὄντων
οὐσίας
μιμητὴν |
[64] |
ἀμέλει
ὁ
πολέμιος
Ἄρης
ἀπὸ
|
(τῆς |
ἄρσεως
καὶ
ἀναιρέσεως
κεκλημένος.
Ἧι |
[53] |
Χρυσίδι,
καὶ
τὸν
ἐν
Ἐφέσῳ
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος
δεύτερον
μετὰ
Ἀμαζόνας
καὶ |
[45] |
Μυνδίῳ,
ἣ
ἐν
τῷ
ἱερῷ
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος
ἐν
Μαγνησίᾳ
κεκήδευται,
οὐδὲ |
[46] |
τῆς
ὕλης.
Ἀμέλει
ἐν
Ἰκάρῳ
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος
τὸ
ἄγαλμα
ξύλον
ἦν |
[41] |
ὀνομάτων
ὑμῖν
πενία
πρὸς
τὰς
|
τῆς |
ἀσεβείας
συνθέσεις.
~(Φέρε
δὴ
οὖν |
[34] |
τοσοῦτον
ὅσον
διὰ
τὴν
ἐπονείδιστον
|
τῆς |
ἀσελγείας
ἱεροφαντίαν.
~Εἰκότως
ἄρα
οἱ |
[66] |
διὰ
πάσης
ὕλης
καὶ
διὰ
|
τῆς |
ἀτιμοτάτης
τὸ
θεῖον
διήκειν
λέγοντας, |
[52] |
προσέταξε
χωνεῦσαι
καὶ
τῆς
ἄλλης
|
τῆς |
ἀτιμοτέρας
ὕλης
ἄγαλμα
παραπλήσιον
ἐκείνῳ |
[34] |
μυστήρια
καὶ
τὰ
ἐν
Ἁλιμοῦντι
|
τῆς |
Ἀττικῆς
Ἀθήνησι
περιώρισται·
αἶσχος
δὲ |
[20] |
τῆς
Κόρης
περὶ
τὴν
Ἐλευσῖνα
|
(τῆς |
Ἀττικῆς
δέ
ἐστι
τοῦτο
τὸ |
[53] |
τῷ
περὶ
Κνίδου
διασαφεῖ,
τὸ
|
τῆς |
Ἀφροδίτης
ἄγαλμα
τῆς
Κνιδίας
κατασκευάζων |
[65] |
τοῦ
Ὤχου
εἰσηγησαμένου,
ὃς
πρῶτος
|
τῆς |
Ἀφροδίτης
Ἀναΐτιδος
τὸ
ἄγαλμα
ἀναστήσας |
[53] |
ἡ
Θεσπιακή,
οἱ
ζωγράφοι
πάντες
|
τῆς |
Ἀφροδίτης
εἰκόνας
πρὸς
τὸ
κάλλος |
[45] |
ἐν
Πάφῳ
λέγει
ἐν
τῷ
|
τῆς |
Ἀφροδίτης
ἱερῷ
Κινύραν
τε
καὶ |
[82] |
γενήσεται,
τότε
κληρονομῆσαι
καταξιωθήσεται,
τότε
|
τῆς |
βασιλείας
τῆς
πατρῴας
κοινωνήσει
τῷ |
[8] |
Αἰγύπτῳ,
ἐν
ἐρήμῳ
διά
τε
|
τῆς |
βάτου
καὶ
τῆς
ἀκολουθούσης
χάριτι |
[15] |
κόλποις
τῆς
Δηοῦς,
τιμωρίαν
ψευδῆ
|
τῆς |
βιαίας
συμπλοκῆς
ἐκτιννύων,
ὡς
ἑαυτὸν |
[79] |
καὶ
σωθήσεσθε
οἱ
ἀπ'
ἐσχάτου
|
τῆς |
γῆς.
Ἐγώ
εἰμι
ὁ
(θεὸς |
[106] |
φησίν
{ἡ
γραφὴ
λέγει}
ἀνανεύσατε
|
τῆς |
γῆς
εἰς
αἰθέρα,
ἀναβλέψατε
εἰς |
[93] |
οὐκ
ἄργυρος,
οὐκ
ἐσθής,
τὰ
|
τῆς |
γῆς,
ἔνθα
που
σὴς
καὶ |
[116] |
δὲ
εἰρηνικὸν
ἐπὶ
τὰ
πέρατα
|
τῆς |
γῆς
ἐπιπνεύσας
μέλος
οὐ
συνάξει |
[78] |
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
τοῖς
θηρίοις
|
τῆς |
γῆς"
καὶ
σαπήσεται
ὑπὸ
τοῦ |
[17] |
ὑπὸ
Ἀιδωνέως
καὶ
τὸ
σχίσμα
|
τῆς |
γῆς
καὶ
τὰς
ὗς
τὰς |
[56] |
οὐχὶ
δὲ
μιᾶς
μητρὸς
(ἔκγονα,
|
τῆς |
γῆς,
τὰ
πάντα
ταῦτα
ὅσα |
[94] |
τὰ
νηκτὰ
καὶ
τὰ
ἐπὶ
|
τῆς |
γῆς·
ταῦτά
σου
ταῖς
εὐχαρίστοις |
[95] |
φησί,
καὶ
θελήσητε,
τὰ
ἀγαθὰ
|
τῆς |
γῆς
φάγεσθε,
ὑπακοῆς
ἡ
χάρις· |
[110] |
εἰρηνική,
ἐπὶ
πᾶν
τὸ
πρόσωπον
|
τῆς |
γῆς
χεόμενος,
δι'
ὃν
ὡς |
[100] |
καὶ
τῇ
ψυχῇ
παρακούσας>
παρὰ
|
τῆς |
γνώμης
φέρει
τὴν
ἀπείθειαν,
καὶ |
[115] |
τῇ
καρδίᾳ,
τὸ
φῶς,
καὶ
|
τῆς |
γνώσεως
αἱ
ἀκτῖνες
ἀνατειλάτωσαν
τὸν |
[11] |
πλάνης
ἀκράτου
κυβευτήρια·
συνέμποροι
τῆσδε
|
τῆς |
γοητείας
αἶγες
αἱ
ἐπὶ
μαντικὴν |
[14] |
ταύτης
τῆς
πελαγίας
ἡδονῆς
τεκμήριον
|
τῆς |
γονῆς
ἁλῶν
χόνδρος
καὶ
φαλλὸς |
[54] |
Αἰόλου
Ζεὺς
ὑπὸ
τῆς
Ἀλκυόνης
|
τῆς |
γυναικός,
Ἀλκυόνη
(δὲ
αὖθις
ὑπὸ |
[20] |
τὴν
Δηὼ
ὀρέγει
κυκεῶνα
αὐτῇ·
|
τῆς |
δὲ
ἀναινομένης
λαβεῖν
καὶ
πιεῖν |
[41] |
εὐνοίᾳ
τῇ
πρὸς
ὑμᾶς
περιπαθεῖς,
|
τῆς |
δὲ
ὑμεδαπῆς
ἀπωλείας
ἐχόμενοι,
κολάκων |
[15] |
φῶ
λοιπὸν
μητρὸς
ἢ
γυναικός)
|
τῆς |
Δηοῦς,
ἧς
δὴ
χάριν
Βριμὼ |
[13] |
τὰ
μὲν
ἀπὸ
τῆς
ὀργῆς
|
τῆς |
Δηοῦς
τῆς
πρὸς
Δία
γεγενημένης, |
[15] |
ἐν
μέσοις
ἔρριψε
τοῖς
κόλποις
|
τῆς |
Δηοῦς,
τιμωρίαν
ψευδῆ
τῆς
βιαίας |
[116] |
εἰρηνικῶς,
ἐνδυσά
μενοι
τὸν
θώρακα
|
τῆς |
δικαιοσύνης"
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
τῆς |
[116] |
ἢ
μὴ
ὑπακούσαντες
κριθῶσιν.
Τοῦτο
|
τῆς |
δικαιοσύνης
τὸ
κήρυγμα
ὑπακούουσιν
εὐαγγέλιον, |
[76] |
ἀμαθέστερος
ὢν
τοῦ
καλοῦ
καὶ
|
τῆς |
δίκης,
(τοτὲ
δ'
ἐμμανῆ
εἰσάγων |
[7] |
τὴν
μακαρίαν
ἐλπίδα
καὶ
ἐπιφάνειαν
|
τῆς |
δόξης
τοῦ
μεγάλου
θεοῦ
καὶ |
[103] |
μυστικώτερον
πρὸς
ὑμᾶς
ἀποφθέγξωμαι,
γυναικὸς
|
τῆς |
Ἑβραίας
δίκην
(Λὼτ
ἐκάλουν
αὐτὴν |
[71] |
ἢ
δηλαδὴ
(παρὰ
τῆς
προφήτιδος
|
τῆς |
Ἑβραίων
θεσπιζούσης
ὧδέ
πως;
Τίς |
[10] |
πεποικιλμένων,
δικαιοσύνην
δὲ
ἀναδησάμενος
καὶ
|
τῆς |
ἐγκρατείας
τὰ
πέταλα
περιθέμενος
πολυπραγμόνει |
[26] |
ὁ
ἀπὸ
τῆς
θείας
εὐεργεσίας
|
τῆς |
εἰς
τοὺς
ἀνθρώπους
καταγινομένης
ὁρμώμενος. |
[90] |
κατὰ
τὸν
Σοφοκλέα
τὰ
ἐπίχειρα
|
τῆς |
ἐκλογῆς,
νοῦς
φροῦδος,
ὦτα
ἀχρεῖα, |
[77] |
σωτηρίας
ὁδοί·
γυμναὶ
κομμωτικῆς
καὶ
|
τῆς |
ἐκτὸς
καλλιφωνίας
καὶ
στωμυλίας
καὶ |
[22] |
μυστικῶς
εἰπεῖν
μόριον
γυναικεῖον.
Ὢ
|
τῆς |
ἐμφανοῦς
ἀναισχυντίας.
Πάλαι
μὲν
ἀνθρώποις |
[108] |
ἐσχάτης
δουλείας
λελυτρωμένοι.
~Ὢ
μακαριώτερα
|
τῆς |
ἐν
ἀνθρώποις
πλάνης
τὰ
θηρία· |
[30] |
βεβιωκὼς
κατέστρεψε
τὸν
βίον
διὰ
|
τῆς |
ἐν
Οἴτῃ
πυρᾶς
κεκηδευμένος.
~Τὰς |
[86] |
γέρων
οὐ
τῆς
ἀληθείας
καὶ
|
τῆς |
ἐν
οὐρανῷ
πατρί
δος,
πρὸς |
[114] |
κατακεκλεισμένοις
ἐξέλαμψεν
ἡλίου
καθαρώτερον,
ζωῆς
|
τῆς |
ἐνταῦθα
γλυκύτερον.
Τὸ
φῶς
ἐκεῖνο |
[115] |
ἐνοίκιον
{τὴν
εὐσέβειαν}
τῷ
θεῷ
|
τῆς |
ἐνταῦθα
ἐνοικήσεως.
Χρύσεα
χαλκείων,
ἑκατόμβοι' |
[8] |
ἀποστολικῇ
πειθόμενοι
παραγγελίᾳ
τὸν
ἄρχοντα
|
τῆς |
ἐξουσίας
τοῦ
ἀέρος,
τοῦ
πνεύματος |
[84] |
ψυχαῖς
τὸν
θεόν;
Μεγάλη
γὰρ
|
τῆς |
ἐπαγγελίας
αὐτοῦ
ἡ
χάρις,
ἐὰν |
[23] |
ἦτε
ξένοι"
λέγων
τῶν
διαθηκῶν
|
τῆς |
ἐπαγγελίας,
ἐλπίδα
μὴ
ἔχοντες
καὶ |
[77] |
πολλὰ
θεραπεύουσαι,
ἀποτρέπουσαι
μὲν
ἡμᾶς
|
τῆς |
ἐπιζημίου
ἀπάτης,
προτρέπουσαι
δὲ
ἐμφανῶς |
[9] |
ὁ
τῆς
στείρας
ἀνήρ,
ὁ
|
τῆς |
ἐρήμου
γεωργός,
ὁ
τῆς
θείας |
[9] |
ὠδίνουσα,
ὅτι
πλείονα
τὰ
τέκνα
|
τῆς |
ἐρήμου
μᾶλλον
ἢ
τῆς
ἐχούσης |
[53] |
τῆς
Κνιδίας
κατασκευάζων
τῷ
Κρατίνης
|
τῆς |
ἐρωμένης
εἴδει
παραπλήσιον
πεποίηκεν
αὐτήν, |
[101] |
λωμένοι,
ἧς
ἀπηρτημένοι
αὐθαίρετοι
μέχρι
|
τῆς |
ἐσχάτης
(ἀναπνοῆς
εἰς
ἀπώλειαν
ὑποφέρεσθε· |
[117] |
πιστοτάτοις
ἀπείκασται
τῶν
φίλων
μέχρι
|
τῆς |
ἐσχάτης
ἀναπνοῆς
παραμένουσα
καὶ
παραπομπὸς |
[107] |
ἀγαθοὶ
δὲ
οἰκετῶν
δεσπόται
οἱ
|
τῆς |
ἐσχάτης
δουλείας
λελυτρωμένοι.
~Ὢ
μακαριώτερα |
[9] |
Ἐπεὶ
γὰρ
πολλὰ
τὰ
τέκνα
|
τῆς |
εὐγενοῦς,
ἄπαις
δὲ
ἦν
διὰ |
[25] |
Ἔννοιαι
δὲ
ἡμαρτημέναι
καὶ
παρηγμέναι
|
τῆς |
εὐθείας,
ὀλέθριαι
ὡς
ἀληθῶς,
τὸ |
[107] |
ἵνα
καὶ
ζήσωμεν.
Ὁ
μισθὸς
|
τῆς |
εὑρέσεως
ζωὴ
παρὰ
θεῷ.
Ἀγαλλιάσθωσαν |
[50] |
τοὺς
νεὼς
προσαγορεύει,
τὸν
μὲν
|
τῆς |
Ἐφεσίας
Ἀρτέμιδος
χάσμασι
καὶ
σεισμοῖς" |
[9] |
τέκνα
τῆς
ἐρήμου
μᾶλλον
ἢ
|
τῆς |
ἐχούσης
τὸν
ἄνδρα.
Ἡμῖν
εὐηγγελίζετο |
[68] |
δὴ
λάβω
παρὰ
σοῦ
συνεργὸν
|
τῆς |
ζητήσεως;
οὐ
γὰρ
παντάπασιν
ἀπεγνώκαμέν |
[68] |
μὴ
ἀποκάμῃς·
ξύν
μοι
λαβοῦ
|
τῆς |
ζητήσεως
τἀγαθοῦ
πέρι·
πᾶσιν
γὰρ |
[118] |
ἄνθρωπον,
τῆς
ἀληθείας
ἀποτρέπει,
ἀπάγει
|
τῆς |
ζωῆς,
παγίς
ἐστιν,
βάραθρόν
ἐστιν, |
[115] |
μὴ
μνησθῶ.
~Δεξώμεθα
τοὺς
νόμους
|
τῆς |
ζωῆς,
πεισθῶμεν
προτρε
πομένῳ
θεῷ, |
[83] |
τῇ
διανοίᾳ
ὄντες
καὶ
ἀπηλλοτριωμένοι
|
τῆς |
ζωῆς
τοῦ
θεοῦ,
διὰ
τὴν |
[92] |
γεωργεῖν
καὶ
οὐρανὸν
περιπολεῖν
καὶ
|
τῆς |
ζωτικῆς
καὶ
ἀκηράτου
μεταλαμβάνειν
πηγῆς, |
[109] |
γλυκέσιν
ἡδόμεθα
διὰ
τὴν
λειότητα
|
τῆς |
ἡδονῆς
προτιμῶντες,
ἰᾶται
δὲ
ἡμᾶς |
[61] |
τῇ
Διὸς
ἀκολασίᾳ.
~Ταῦτα
ὑμῶν
|
τῆς |
ἡδυπαθείας
τὰ
ἀρχέτυπα,
αὗται
τῆς |
[47] |
σαφές·
τὸ
δὲ
ἐν
Σάμῳ
|
τῆς |
Ἥρας
ξόανον
Σμίλιδι
τῷ
Εὐκλείδου |
[47] |
τῶν
Ἀργολικῶν
τοῦ
ἐν
Τίρυνθι
|
τῆς |
Ἥρας
ξοάνου
καὶ
τὴν
ὕλην |
[9] |
ὁ
τῆς
ἐρήμου
γεωργός,
ὁ
|
τῆς |
θείας
ἐμπλήσας
δυνάμεως
καὶ
τὴν |
[26] |
ἅπαντες
οὗτοι
τρόποι)
ὁ
ἀπὸ
|
τῆς |
θείας
εὐεργεσίας
τῆς
εἰς
τοὺς |
[25] |
προτέρων
τὸν
ἄθεον
τρόπον
τὸν
|
τῆς |
θείας
καὶ
γονίμου
δυνάμεως
ἐστερημένον, |
[104] |
τῆς
οὐρανίου
προσόψεως,
ἣ
δὲ
|
τῆς |
θείας
μαθήσεως
ἐστέρηται.
~Ὑμεῖς
δὲ |
[87] |
παρακαλῶν
τοὺς
Μακεδόνας
ἑρμηνεὺς
γίνεται
|
τῆς |
θείας
φωνῆς,
ὁ
κύριος
ἤγγικεν" |
[22] |
αὐτῶν
τὰ
ἅγια.
(Καὶ
προσέτι
|
τῆς |
Θέμιδος
τὰ
ἀπόρρητα
σύμβολα
ὀρίγανον, |
[62] |
χεῖρας
τὰς
Ἀπελλικάς,
αἳ
δὴ
|
τῆς |
θεοδοξίας
τὸ
σχῆμα
τῇ
ὕλῃ |
[3] |
δὲ
τὸν
πρᾶον
καὶ
φιλάνθρωπον
|
τῆς |
θεοσεβείας
μετάγων
ἡμᾶς
ζυγὸν
αὖθις |
[42] |
Θαυμα
σίων
Συναγωγῇ
ἐν
Πέλλῃ
|
τῆς |
Θετταλίας
Ἀχαιὸν
ἄνθρωπον
(Πηλεῖ
καὶ |
[24] |
παρ'
Ἕλλησι
γεγενη
μένον
καὶ
|
τῆς |
θηλείας
τοῖς
ἄλλοις
Σκυθῶν
διδάσκαλον |
[60] |
περιποτώμενον
τὸν
ὄρνιν
τὸν
ἐρωτικὸν
|
τῆς |
θηλύτητος,
ἀποδεχόμενοι
τὴν
γραφήν,
ἀποτυποῦσι |
[20] |
γὰρ
ἡ
Δηὼ
κατὰ
ζήτησιν
|
τῆς |
θυγατρὸς
τῆς
Κόρης
περὶ
τὴν |
[2] |
ἢ
Λύδιον
ἢ
Δώριον,
ἀλλὰ
|
τῆς |
καινῆς
ἁρμονίας
τὸν
ἀίδιον
νόμον, |
[90] |
τιμωρίας,
καὶ
τῷ
γε
ἄρχοντι
|
τῆς |
κακίας
ἐπήρτηται
κόλασις.
Ἀπειλεῖ
γοῦν |
[26] |
Θηβαῖοι,
προσηγόρευσαν.
Ἄλλοι
τὰς
ἀμοιβὰς
|
τῆς |
κακίας
ἐπισκοπήσαντες
θεοποιοῦσι
τὰς
ἀντιδόσεις |
[53] |
~Ἑκὼν
οὖν
ἐκλήσομαί
τι
τῆσδε
|
τῆς |
κακουργίας,
πλεονεξίας
ἔργα,
οὐχὶ
δὲ |
[83] |
ἐν
αὐτοῖς,
διὰ
τὴν
πώρωσιν
|
τῆς |
καρδίας
αὐτῶν·
οἵτινες
ἑαυτοὺς
παρέδωκαν |
[90] |
δὲ
ἐκ
τῶν
ἐναντίων
πονηροὶ
|
τῆς |
καταλλήλου
τιμωρίας,
καὶ
τῷ
γε |
[119] |
ἐν
αὐτῷ
οὐχ
αἱ
Σεμέλης
|
τῆς |
κεραυνίας"
ἀδελφαί,
αἱ
μαινάδες,
αἱ |
[48] |
καὶ
τοὔνομα
αἰνίττεται
τὴν
κοινωνίαν
|
τῆς |
κηδείας
καὶ
τὴν
ἐκ
τῆς |
[46] |
ξύλον
ἦν
οὐκ
εἰργασμένον,
καὶ
|
τῆς |
Κιθαιρωνίας
Ἥρας
ἐν
Θεσπείᾳ
πρέμνον |
[53] |
διασαφεῖ,
τὸ
τῆς
Ἀφροδίτης
ἄγαλμα
|
τῆς |
Κνιδίας
κατασκευάζων
τῷ
Κρατίνης
τῆς |
[41] |
Ὁμηρι
κήν
τε
καὶ
ποιητικήν,
|
τῆς |
κνίσης
τε
καὶ
ὀψαρτυτικῆς
φίλην; |
[18] |
(εἰ
θεὸς
ἦν,
τάχα
που
|
τῆς |
κνίσης
τῶν
ὀπτωμένων
κρεῶν
μεταλαβών, |
[95] |
λίαν,
ἀκηκόατε
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
τῆς |
κολάσεως
ἀπειλήν,
δι'
ὧν
ὁ |
[20] |
Δηὼ
κατὰ
ζήτησιν
τῆς
θυγατρὸς
|
τῆς |
Κόρης
περὶ
τὴν
Ἐλευσῖνα
(τῆς |
[45] |
ἐν
τῷ
Διδυμαίῳ
φησίν.
Ἐνταῦθα
|
τῆς |
Λευκοφρύνης
τὸ
μνημεῖον
οὐκ
ἄξιον |
[47] |
Τίμαιον·
μηδὲ
τὰ
ἐν
Πατάροις
|
τῆς |
Λυκίας
ἀγάλματα
Διὸς
καὶ
Ἀπόλλωνος |
[6] |
σῴζει,
φυλάττει
καὶ
μισθὸν
ἡμῖν
|
τῆς |
μαθήσεως
ἐκ
περιου
σίας
βασιλείαν |
[101] |
εἰς
θάνατον
καταναλίσκετε,
τοῦτο
μόνον
|
τῆς |
ματαίας
ὑμῶν
ἐλπίδος
εὑρόμενοι
τὸ |
[85] |
ἔχουσα
ζωῆς
(τῆς
νῦν
καὶ
|
τῆς |
μελλούσης.
Πόσου,
ὁμολογήσατε,
ὦ
ἄνθρωποι, |
[31] |
ἡ
Μεγακλὼ
χαριστήριον
αὐτὰς
ὑπὲρ
|
τῆς |
μητρὸς
ἀνέθηκε
χαλκᾶς
καὶ
ἀνὰ |
[28] |
Διός,
ἣν
Μεσσήνιοι
Κορυφασίαν
ἀπὸ
|
τῆς |
μητρὸς
ἐπικεκλή
κασιν·
ἐπὶ
πᾶσι |
[31] |
νάκτει
δὲ
ἡ
Μεγακλὼ
ὑπὲρ
|
τῆς |
μητρός·
τί
δ'
οὐκ
ἔμελλε; |
[88] |
συναχθῆναι
οἱ
πολλοὶ
κατὰ
τὴν
|
τῆς |
μοναδικῆς
οὐσίας
ἕνωσιν
σπεύσωμεν.
Ἀγαθοεργούμενοι |
[47] |
Τίρυνθι
Ἡρακλέους
ἀνδριάντα
καὶ
τὸ
|
τῆς |
Μου
νυχίας
Ἀρτέμιδος
ξόανον
ἐν |
[15] |
ἑαυτὸν
δῆθεν
ἐκτεμών.
(Τὰ
σύμβολα
|
τῆς |
μυήσεως
ταύτης
ἐκ
περιουσίας
παρατε |
[100] |
θεὸν
γεωργῶν,
καὶ
πλεῖθι
ὁ
|
τῆς |
ναυτιλίας
ἐρῶν,
ἀλλὰ
τὸν
οὐράνιον |
[54] |
παστῷ,
τῇ
παλαιᾷ
παρθένῳ
τὰ
|
τῆς |
νέας
ἐπιδεικνὺς
ἑταίρας
σχήματα.
~Οὐ |
[44] |
χαριστήριον
ἐπιτελοῦς
γενομένης
ἐπιθυμίας·
καὶ
|
τῆς |
νόσου
τὴν
ἀσέλγειαν
Ἔρωτα
κεκλήκασι, |
[85] |
τὸν
Παῦλον,
ἐπαγγελίαν
ἔχουσα
ζωῆς
|
(τῆς |
νῦν
καὶ
τῆς
μελλούσης.
Πόσου, |
[51] |
γαῖαν
ἀεικίζουσιν
οἱ
ἀγαλματο
ποιοί,
|
τῆς |
οἰκείας
ἐξιστάντες
φύσεως,
ὑπὸ
τῆς |
[103] |
γένοιτο;
Τὸ
γὰρ
ἀπηλλοτριωμένον
(στερόμενον
|
τῆς |
οἰκειότητος
στέρεται
τῆς
ἀληθείας.
Ἦ |
[4] |
Οἱ
δὲ
τηνάλλως
νεκροί,
οἱ
|
τῆς |
ὄντως
οὔσης
ἀμέτοχοι
ζωῆς,
ἀκροαταὶ |
[31] |
τὸν
Μάκαρα
ἔθελγον
καὶ
κατέπαυον
|
τῆς |
(ὀργῆς.
Οὗ
δὴ
χάριν
ἡ |
[13] |
ἐτυμο
λογεῖν,
τὰ
μὲν
ἀπὸ
|
τῆς |
ὀργῆς
τῆς
Δηοῦς
τῆς
πρὸς |
[48] |
τοῦ
ἀγάλματος,
καὶ
τῷ
ἐκ
|
τῆς |
Ὀσίριδος
καὶ
τοῦ
Ἄπιος
κηδείας |
[104] |
ἣ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἀφῄρηται
|
τῆς |
οὐρανίου
προσόψεως,
ἣ
δὲ
τῆς |
[56] |
ἡ
ὕλη,
καὶ
τὸ
πλούσιον
|
τῆς |
οὐσίας
πρὸς
μὲν
τὸ
κέρδος |
[61] |
τῆς
χρήσεως,
πρὸς
δὲ
καὶ
|
τῆς |
ὄψεως
καὶ
τῆς
ἀκοῆς
αὐτῆς |
[104] |
φιλανθρωπία.
Οἰκτρότατον
δὲ
(τὸ
στέρεσθαι
|
τῆς |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
ἐπικουρίας.
Ὀμμάτων |
[110] |
θᾶττον
ἡλίου
ἐξ
αὐτῆς
ἀνατείλας
|
τῆς |
πατρικῆς
βουλήσεως,
ῥᾷστα
ἡμῖν
ἐπέλαμψε, |
[82] |
κληρονομῆσαι
καταξιωθήσεται,
τότε
τῆς
βασιλείας
|
τῆς |
πατρῴας
κοινωνήσει
τῷ
γνησίῳ,
τῷ |
[123] |
σωτηρίαν,
παρακαλῶν·
περὶ
γάρ
τοι
|
τῆς |
παῦλαν
οὐδαμῇ
οὐδαμῶς
ἐχούσης
ζωῆς |
[14] |
καρπός,
ἐν
ταῖς
τελεταῖς
ταύτης
|
τῆς |
πελαγίας
ἡδονῆς
τεκμήριον
τῆς
γονῆς |
[116] |
τῆς
δικαιοσύνης"
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
|
τῆς |
πίστεως
ἀναλαβόντες
καὶ
τὴν
κόρυν |
[7] |
νῦν
γε
πρῶτον
ᾤκτειρεν
ἡμᾶς
|
τῆς |
πλάνης,
ἀλλ'
ἄνωθεν
ἀρχῆθεν,
νῦν |
[65] |
καὶ
τὰ
μάλιστα
ἀποφεύγειν
οἴονται
|
τῆς |
πλάνης,
ἀλλ'
εἰς
ἑτέραν
κατολισθαί |
[27] |
οὐκ
ὀργῆς
θρέμματα
ἔτι,
οἱ
|
τῆς |
πλάνης
ἀπεσπασμένοι,
ᾄσσοντες
δὲ
ἐπὶ |
[101] |
ἀλλ'
οὐδὲ
τοῖς
κατελεῶσιν
ὑμᾶς
|
τῆς |
πλάνης
ἐπιτήδειοι
πείθεσθαι
γίνεσθε,
συνηθείᾳ |
[100] |
μὲν
ἄπυστος
τοῦ
λόγου
συγγνώμην
|
τῆς |
πλάνης
ἔχει
τὴν
ἄγνοιαν,
ὁ |
[27] |
εἴ
τινες,
ἵν'
ἤδη
ποτὲ
|
τῆς |
πλάνης
λήξητε,
αὖθις
δὲ
παλινδρομήσητε |
[2] |
Ὀδρυσῶν
ὄρη
καὶ
Θρᾳκῶν
τελεστήρια,
|
τῆς |
πλάνης
τὰ
μυστήρια,
τεθείασται
καὶ |
[2] |
τοὺς
ἐν
σκότει
κυλινδουμένους
καὶ
|
τῆς |
πλάνης
τοὺς
ἀνθρώπους
ἀπαλλαττέτω,
τὴν |
[75] |
συνήθειαν
διελέγχειν
πειρᾶται
τὸν
ἄθεον
|
τῆς |
πλάνης
τῦφον,
ἐπιφθεγγόμενος
ἐμφρόνως
εἰ |
[55] |
οἱ
παλαιοὶ
νεκροὶ
τῷ
πολλῷ
|
τῆς |
πλάνης
χρόνῳ
σεμνυνόμενοι
τοῖς
ἔπειτα |
[45] |
Ἐριχθόνιος;
Οὐχὶ
ἐν
τῷ
νεῲ
|
τῆς |
Πολιάδος
κεκήδευται;
Ἰμμάραδος
δὲ
ὁ |
[83] |
γενέσθαι
ὑπερηφανήκασιν.
Ὢ
τῆς
(ἀπονοίας
|
τῆς |
πολλῆς·
τὸν
κύριον
ἐπαισχύνεσθε.
Ἐλευθερίαν |
[67] |
ὄντως
πεπλανημένοις
τῶν
ἀνθρώπων
διὰ
|
τῆς |
πολυθρυ
λήτου
ταύτης
ἀστρολογίας,
οὐκ |
[106] |
καρδίας
ὑμῶν.
Πρὸς
τοὺς
κενοὺς
|
τῆς |
πονηρίας
λέγει·
ἐλεεῖ
καὶ
δικαιοσύνης |
[25] |
ὄντος
θεοῦ,
ὥσπερ
ὁ
ἐκ
|
τῆς |
πόρνης
τοὺς
πολλοὺς
ἐπιγράφεται
πατέρας |
[64] |
ἢ
ὑγρά
τις
οὐσία
ἐκ
|
τῆς |
πόσεως
ὀνοματοποιουμένη;
ὥσπερ
ἀμέλει
ὁ |
[13] |
ἀπὸ
τῆς
ὀργῆς
τῆς
Δηοῦς
|
τῆς |
πρὸς
Δία
γεγενημένης,
τὰ
δὲ |
[99] |
ἕπεσθαι,
ἧς
ὑπακούσαντες
οἱ
Νινευῖται
|
τῆς |
προσδοκηθείσης
ἁλώσεως
μετανοίᾳ
γνησίῳ
τὴν |
[57] |
ὡς
οἰκεία
ἡ
πλάνη
κἀκ
|
τῆς |
προσόψεως
ἐλέγχηται·
ἐναπο
μέμακται
γὰρ |
[71] |
Γρύλλου
σοφίζεται
ἢ
δηλαδὴ
(παρὰ
|
τῆς |
προφήτιδος
τῆς
Ἑβραίων
θεσπιζούσης
ὧδέ |
[51] |
καὶ
κάμπαι
καὶ
ὅσα
διὰ
|
τῆς |
πρώτης
γενέσεως
εὐθὺς
ἀνάπηρα
φαίνεται, |
[43] |
βάρβαρε,
τὸν
χρησμόν·
τοῦτον
ἐπὶ
|
τῆς |
πυρᾶς
δοκιμάσεις.
~Ὅθεν
ἔπεισί
μοι |
[43] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ἄνθρωπε,
τὸν
ἐπὶ
|
τῆς |
πυρᾶς
οἴκτειρον
δεδεμένον,
καὶ
σὺ |
[19] |
ὥσπερ
ἀμέλει
καὶ
αἱ
θεσμοφοριάζουσαι
|
τῆς |
ῥοιᾶς
τοὺς
κόκκους
παραφυλάττουσιν
ἐσθίειν· |
[46] |
πρέμνον
ἐκκεκομ
μένον·
καὶ
τὸ
|
τῆς |
Σαμίας
Ἥρας,
ὥς
φησιν
Ἀέθλιος, |
[78] |
σαπήσεται
ὑπὸ
τοῦ
ἡλίου
καὶ
|
τῆς |
σελήνης,
ἃ
αὐτοὶ
ἠγάπησαν
καὶ |
[66] |
περιπείρεται.
Ὁ
γάρ
τοι
μέχρι
|
τῆς |
σελήνης
αὐτῆς
διορίζων
τὴν
πρόνοιαν, |
[53] |
Ἀθήνησι
πρὸς
Ἀλκιβιάδην
ἀπείκαζον.
Ὑπλείπεται
|
τῆς |
σῆς
κρίσεως
τὸ
ἔργον
ἐπάξαι, |
[74] |
ἄλλος.
~Ἤδη
δὲ
καὶ
ἐπὶ
|
τῆς |
σκηνῆς
παραγυμνοῦσι
τὴν
ἀλήθειαν·
ὃ |
[74] |
μὲν
ἤδη
καὶ
παρακεκινδυνευμένως
ἐπὶ
|
τῆς |
σκηνῆς
(τὴν
ἀλήθειαν
τοῖς
θεαταῖς |
[9] |
καὶ
ὁ
αὐτὸς
οὗτος,
ὁ
|
τῆς |
στείρας
ἀνήρ,
ὁ
τῆς
ἐρήμου |
[66] |
αἰνίττεται.
Οὐδὲ
μὴν
τοὺς
ἀπὸ
|
τῆς |
Στοᾶς
παρελεύ
σομαι
διὰ
πάσης |
[72] |
δὲ
ὁ
Πηδασεύς,
ὁ
ἀπὸ
|
τῆς |
Στοᾶς
φιλόσοφος,
οὐ
θεογονίαν
ποιητικήν, |
[57] |
ἐπονειδίστων
σχημάτων,
τὸν
Διόνυσον
ἀπὸ
|
τῆς |
στολῆς,
τὸν
Ἥφαιστον
ἀπὸ
τῆς |
[61] |
ὀφθαλμοὶ
καὶ
τὸ
καινότερον
πρὸ
|
τῆς |
(συμπλοκῆς
αἱ
ὄψεις
ὑμῖν
μεμοιχεύκασιν. |
[57] |
τῆς
τέχνης,
τὴν
Δηὼ
ἀπὸ
|
τῆς |
συμφορᾶς,
ἀπὸ
τοῦ
κρηδέμνου
τὴν |
[103] |
παρασπον
(δοῦντες
τὸν
βίον
διὰ
|
τῆς |
συνηθείας.
Ἡ
γῆ
δὲ
τοῦ |
[109] |
αὐτὸς
ἑκὼν
ὑπερβήσῃ
τὸν
λῆρον
|
τῆς |
συνηθείας,
καθάπερ
καὶ
οἱ
παῖδες |
[99] |
οἱ
μεμολυσμένοι,
περιρράνατε
αὑτοὺς
ἀπὸ
|
τῆς |
συνηθείας
ταῖς
ἀληθιναῖς
σταγόσιν·
καθαροὺς |
[58] |
Νηρεΐδας.
Μάγοι
δὲ
ἤδη
ἀσεβείας
|
τῆς |
σφῶν
αὐτῶν
ὑπηρέτας
δαίμονας
αὐχοῦσιν, |
[117] |
ἀλήθειαν
αὐτὸν
ἀναφέρων,
τὸ
κέντρον
|
τῆς |
σωτηρίας,
ὁ
ἐξελαύνων
τὴν
φθοράν, |
[116] |
ἔδειξε
τοῖς
ἀνθρώποις
τὸ
ὕψος
|
τῆς |
σωτηρίας,
ὅπως
ἢ
μετανοήσαντες
σωθῶσιν |
[93] |
ὀφθαλμιῶν,
ἀλλ'
ἐκεῖνος
ὁ
θησαυρὸς
|
τῆς |
σωτηρίας,
πρὸς
ὅν
γε
ἐπείγεσθαι |
[109] |
Ἀλλ'
ὑμεῖς
μὲν
τὸ
αὐστηρὸν
|
τῆς |
σωτηρίας
ὑπομένειν
οὐ
καρτερεῖτε,
καθάπερ |
[48] |
τῆς
κηδείας
καὶ
τὴν
ἐκ
|
τῆς |
ταφῆς
δημιουργίαν,
σύνθετον
ἀπό
τε |
[17] |
ἔτι
νηπίαχον
ὄντα,
ὡς
ὁ
|
τῆς |
Τελετῆς
ποιητὴς
Ὀρφεύς
φησιν
ὁ |
[18] |
Ἑσπερίδων
λιγυφώνων.
~Καὶ
τῆσδε
ὑμῖν
|
τῆς |
τελετῆς
τὰ
ἀχρεῖα
σύμβολα
οὐκ |
[56] |
ἐνδεὴς
ἀεί
ποτε
ἡ
ὕλη
|
τῆς |
τέχνης,
ὁ
θεὸς
δὲ
ἀνενδεής. |
[57] |
θεατῶν
(αἱ
ὄψεις
ἠπατημέναι
ὑπὸ
|
τῆς |
τέχνης.
Οὐδὲ
γὰρ
ἂν
θεᾷ |
[51] |
τῆς
οἰκείας
ἐξιστάντες
φύσεως,
ὑπὸ
|
τῆς |
τέχνης
προσκυνεῖν
ἀναπείθοντες·
προσκυνοῦσιν
δὲ |
[57] |
τῆς
στολῆς,
τὸν
Ἥφαιστον
ἀπὸ
|
τῆς |
τέχνης,
τὴν
Δηὼ
ἀπὸ
τῆς |
[6] |
τούτων
οὐδὲ
εἷς,
πρὸ
δὲ
|
τῆς |
τοῦ
κόσμου
καταβολῆς
ἡμεῖς,
οἱ |
[57] |
τοῦ
κρηδέμνου
τὴν
Ἰνώ,
ἀπὸ
|
τῆς |
τριαίνης
τὸν
Ποσειδῶ,
ἀπὸ
τοῦ |
[69] |
ὁ
βασιλεὺς
τῶν
πάντων;
Θεὸς
|
τῆς |
τῶν
ὄντων
ἀληθείας
τὸ
μέτρον. |
[61] |
τῆς
ἡδυπαθείας
τὰ
ἀρχέτυπα,
αὗται
|
τῆς |
ὕβρεως
αἱ
θεολογίαι,
αὗται
τῶν |
[46] |
ξόανα
(προσηγορεύετο
διὰ
τὸ
ἀπεξέσθαι
|
τῆς |
ὕλης.
Ἀμέλει
ἐν
Ἰκάρῳ
τῆς |
[53] |
οὐ
δυσωποῦσιν
ὑμῶν
τοὺς
ἔμφρονας
|
τῆς |
ὕλης
καταφρονεῖν;
Ὁ
μὲν
Ἀθηναῖος |
[82] |
ἐκλύου
ὑπ'
αὐτοῦ
ἐλεγχόμενος.
(Ὢ
|
τῆς |
ὑπερβαλλούσης
φιλανθρωπίας·
οὐδ'
ὡς
μαθηταῖς |
[118] |
τῷ
ξύλῳ
προσδεδεμένος
ἁπάσης
ἔσῃ
|
τῆς |
φθορᾶς
λελυμένος,
κυβερνήσει
σε
ὁ |
[91] |
(Ὁ
γὰρ
θεὸς
ἐκ
πολλῆς
|
τῆς |
φιλανθρωπίας
ἀντέχεται
τοῦ
ἀνθρώπου,
ὥσπερ |
[84] |
που
ἡ
γραφή·
σήμερον
ἐὰν
|
τῆς |
φωνῆς
αὐτοῦ
ἀκούσητε,
μὴ
σκληρύνητε |
[84] |
αὐτοῦ
ἡ
χάρις,
ἐὰν
σήμερον
|
τῆς |
φωνῆς
αὐτοῦ
ἀκούσωμεν·
τὸ
δὲ |
[84] |
τοῖς
αἰῶσι
συνεκτείνεται.
Ἀεὶ
οὖν
|
τῆς |
φωνῆς
ὑπακούωμεν
τοῦ
θείου
λόγου· |
[92] |
μεταλαμβάνειν
πηγῆς,
κατ'
ἴχνος
ἐκείνης
|
τῆς |
φωτεινῆς
ἀεροβατοῦντα
νεφέλης,
ὥσπερ
(ὁ |
[95] |
~Ἔχετε,
ὦ
ἄνθρωποι,
τὴν
θείαν
|
τῆς |
χάριτος
ἐπαγγε
λίαν,
ἀκηκόατε
καὶ |
[6] |
ἐπαγγελίαν,
ἔχεις
τὴν
φιλανθρω
πίαν·
|
τῆς |
χάριτος
μεταλάμβανε.
Καί
μου
τὸ |
[120] |
ἐθέλω
καὶ
ταύτης
ὑμῖν
μεταδοῦναι
|
τῆς |
χάριτος,
ὁλόκληρον
χορηγῶν
τὴν
εὐεργεσίαν, |
[36] |
Ἡρακλέα
πρὸς
τῶν
Ἱπποκοωντιδῶν
κατὰ
|
τῆς |
χειρὸς
(οὐτασθῆναι
λέγει.
Εἰ
δὴ |
[52] |
ὕλην
μὴ
σέβειν,
αὐτῆς
ἡττώμενοι
|
τῆς |
χρείας
ἀπόλλυνται
ὑπὸ
δεισιδαιμονίας·
καταφρονοῦντες |
[61] |
Ἡρακλέους
ἀθλήματα.
Τούτων
οὐ
μόνον
|
τῆς |
χρήσεως,
πρὸς
δὲ
καὶ
τῆς |
[39] |
οἰκοῦν
τες,
Ὀξυρυγχῖται
τὸν
φερώνυμον
|
τῆς |
χώρας
αὐτῶν
ὁμοίως
ἰχθύν,
ἔτι |
[113] |
ἐναργῆ
ποιησάμενος
καὶ
τὰ
φωσφόρα"
|
τῆς |
ψυχῆς
ἀποξύνας
(ὄμματα"
Καὶ
γὰρ |
[56] |
ἐμπιστεῦσαί
ποτε
τοῖς
ἀψύχοις
τὰς
|
τῆς |
ψυχῆς
ἐλπίδας.
~Ἰτέον
οὖν
ὡς |
[117] |
ἀγαθὴ
ὅλῳ
καὶ
τελείῳ
τῷ
|
τῆς |
ψυχῆς
πνεύματι
τοῖς
εἰς
οὐρανὸν |
[28] |
πᾶσι
τὴν
Πάλλαντος
καὶ
Τιτανίδος
|
τῆς |
Ὠκεανοῦ,
ἣ
τὸν
πατέρα
δυσσεβῶς |