Alphabétiquement     [«   »]
Τήνῳ 2
τήρησον 1
τηρούμενον 1
τῆς 275
της 1
τῆσδε 4
τήσομεν 1
Fréquences     [«    »]
229 τὰ
261 τὸ
217 τῶν
275 τῆς
295 τοῦ
364 τὴν
385
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Clément d'Alexandrie, Discours aux gentils

τῆς


Paragraphes
[117]   ἐρεῖ" φησίν, ἰδοὺ πάρειμι. ~Ὢ  τῆς   ἁγίας καὶ μακαρίας ταύτης δυνάμεως,
[106]   λεγόμενα. Καλόν ἐστι τὸ φάρμακον  τῆς   ἀθανασίας· στήσατέ ποτε τοὺς ὁλκοὺς
[58]   ἀνακραγεῖν, κἂν σιωπῆσαι θέλω· οἴμοι  (τῆς   ἀθεότητος. Σκηνὴν πεποιήκατε τὸν οὐρανὸν
[56]   (οὐδ' αὑτῷ παρασχεῖν ἴσχυσεν; Οἴμοι  τῆς   ἀθεότητος· τὴν ἀκήρατον οὐσίαν, τὸ
[45]   τιμᾶν αἰσχυνόμενοι. ~Ἐν τῷ νεῲ  τῆς   Ἀθηνᾶς ἐν Λαρίσῃ ἐν τῇ
[54]   εἰς ἀκρόπολιν ἀνῄει καὶ τῷ  τῆς   Ἀθηνᾶς ἐνεφυρᾶτο παστῷ, τῇ παλαιᾷ
[54]   γάμος ὑπὸ Ἀθηναίων αὐτῷ  τῆς   Ἀθηνᾶς ηὐτρεπίζετο· δὲ τὴν
[66]   Περιπάτου μνησθῆναι· καὶ γε  τῆς   αἱρέσεως πατήρ, τῶν ὅλων οὐ
[61]   δὲ καὶ τῆς ὄψεως καὶ  τῆς   ἀκοῆς αὐτῆς ἀμνηστίαν καταγγέλλομεν. Ἡταίρηκεν
[104]   μὲν οὖν πήρωσις καὶ  τῆς   ἀκοῆς κώφωσις ἀλγεινοτέρα παρὰ
[61]   ἀκρασίας ἐλεγχόμεναι. Ἤδη δὲ ἀναφανδὸν  τῆς   ἀκολασίας ὅλης τὰ σχήματα ἀνάγραπτα
[8]   διά τε τῆς βάτου καὶ  τῆς   ἀκολουθούσης χάριτι φιλανθρωπίας (θεραπαίνης δίκην
[48]   δεξάμενος τὸν ἀνδριάντα, καθίδρυσεν ἐπὶ  τῆς   ἄκρας, ἣν νῦν Ῥακῶτιν καλοῦσιν,
[61]   ἐντάσεις, ταῖς γραφαῖς ἀπογυμνούμεναι, (ἀπὸ  τῆς   ἀκρασίας ἐλεγχόμεναι. Ἤδη δὲ ἀναφανδὸν
[32]   τοὺς ἔρωτας καὶ τὰς παραδόξους  τῆς   ἀκρασίας μυθολογίας καὶ τραύματα αὐτῶν
[22]   νυνὶ δὲ τοῖς μυουμένοις πεῖρα  τῆς   ἀκρασίας νύξ ἐστι λαλουμένη, καὶ
[68]   Εὖ γε, Πλάτων, ἐπαφᾶσαι  τῆς   ἀληθείας· ἀλλὰ μὴ ἀποκάμῃς· ξύν
[98]   ὑμῶν, εἰκόνος εἰκών, πολύ τι  τῆς   ἀληθείας ἀπᾴδων, ἔργον ἐστὶ κωφὸν
[96]   γὰρ τὰ πάτρια ὑμᾶς ἔτι  τῆς   ἀληθείας ἀπασχολεῖ ἔθη προκατηχημένους, ἀκούοιτ'
[118]   Σειρῆνας μυθικάς· ἄγχει τὸν ἄνθρωπον,  τῆς   ἀληθείας ἀποτρέπει, ἀπάγει τῆς ζωῆς,
[109]   γνήσιον τρισὶ τοῖς πᾶσι συμπληρουμένης  τῆς   ἀληθείας, βουλῇ καὶ πράξει καὶ
[71]   διαρρήδην ἂν καὶ αὐτὸς περὶ  τῆς   ἀληθείας ἐγεγράφει τι μαρτυρῶν ὡς
[107]   οἰκοδομούμενος, ἐν τὰ λόγια  τῆς   ἀληθείας ἐγκεχάρακται. Ποῦ γὰρ ἀλλαχόθι
[12]   ἐπὶ σκηνῆς τοῦ βίου τοῖς  τῆς   ἀληθείας ἐγκυκλήσω θεαταῖς. (Διόνυσον μαινόλην
[77]   τἀληθοῦς διασκεδάννυται, τῇ δὲ χρήσει  τῆς   ἀληθείας ἐκβιαζόμενον φυγαδεύεται. ~Ἱερεμίας δὲ
[106]   τὴν πτέρναν καὶ τὴν ὁδὸν  τῆς   ἀληθείας" ἐμποδίζοντες· (φρόνιμοι γένεσθε καὶ
[75]   ὡς τῶν χωρὶς τοῦ λόγου  τῆς   ἀληθείας ἐνεργούντων τι καὶ
[71]   κατ' ἐπίπνοιαν (αὐτοῦ, εἴ που  τῆς   ἀληθείας ἐπιδράξαιντο. Ἀντισθένης μὲν γὰρ
[98]   εἰκὼν τὰ ἀγάλματα ἀνδρείκελα, πόρρω  τῆς   ἀληθείας ἐπίκαιρον ἐκμαγεῖον, καταφαίνεται. ~Οὐδὲν
[74]   θείου λαβόντες Ἕλληνες ὀλίγα ἄττα  τῆς   ἀληθείας ἐφθέγξαντο, προσμαρτυροῦσι μὲν τὴν
[103]   ἀπηλλοτριωμένον (στερόμενον τῆς οἰκειότητος στέρεται  τῆς   ἀληθείας. γὰρ οὐχ
[27]   ὀλισθηραί τε καὶ ἐπιβλαβεῖς παρεκβάσεις  τῆς   ἀληθείας, καθέλκουσαι οὐρανόθεν τὸν ἄνθρωπον
[86]   καθάπερ Ἰθακήσιος γέρων οὐ  τῆς   ἀληθείας καὶ τῆς ἐν οὐρανῷ
[12]   δὲ εὖ μάλα ἀνὰ τὸν  τῆς   ἀληθείας λόγον τὴν γοητείαν τὴν
[121]   ἐπέλθῃ πόθος, ὅσος αὐτοῦ (τοῦ  τῆς   ἀληθείας λόγου. Οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
[25]   σπουδαστέον. Οὐχ ὁρᾷς τὸν ἱεροφάντην  τῆς   ἀληθείας Μωσέα προστάττοντα θλαδίαν καὶ
[114]   αὐτοῦ" καὶ καταψεκάζει τὴν δρόσον  τῆς   ἀληθείας. (Οὗτος τὴν δύσιν εἰς
[122]   μεμηνέναι. Ἐχομένους δὲ ἀπρὶξ  τῆς   ἀληθείας παντὶ σθένει ἕπεσθαι χρὴ
[85]   κύριος πάντας ἀνθρώπους εἰς ἐπίγνωσιν  τῆς   ἀληθείας" παρακαλεῖ, τὸν παράκλητον
[117]   ζωῆς. Τοιγάρτοι μόνη αὕτη  τῆς   ἀληθείας προτροπὴ τοῖς πιστοτάτοις ἀπείκασται
[93]   τὰ ἀστεῖα καὶ συνίπταται τῷ  τῆς   ἀληθείας πτερῷ. ~Ταύτην ἡμῖν τὴν
[96]   δ' οὖν περιφανῶς ἐν τῷ  τῆς   ἀληθείας σταδίῳ γνησίως ἀγωνιζώμεθα, βραβεύοντος
[92]   πονηρόν. Τίς γάρ, πρὸς  τῆς   ἀληθείας, σωφρονῶν γε τἀγαθὸν καταλείπων
[114]   ~Ἀφέλωμεν οὖν, ἀφέλωμεν τὴν λήθην  τῆς   ἀληθείας· τὴν ἄγνοιαν καὶ τὸ
[10]   πρόδρομον τοῦ Χριστοῦ καρπόν, ἵνα  τῆς   ἀληθείας τὸ φῶς, λόγος,
[67]   εἰδότων. (Τί γάρ, πρὸς  τῆς   ἀληθείας, τοὺς σοὶ πεπιστευκότας δεικνύεις
[56]   τὸ ἅγιον τοῖς τάφοις ἐπικεχώκατε,  (τῆς   ἀληθῶς ὄντως οὐσίας συλήσαντες τὸ
[54]   μὲν Αἰόλου Ζεὺς ὑπὸ  τῆς   Ἀλκυόνης τῆς γυναικός, Ἀλκυόνη (δὲ
[11]   (συνεκρεύσαντα μύθοις. Διήγησαι ἡμῖν καὶ  τῆς   ἄλλης μαντι κῆς, μᾶλλον δὲ
[52]   μέγεθος ὄν, προσέταξε χωνεῦσαι καὶ  τῆς   ἄλλης τῆς ἀτιμοτέρας ὕλης ἄγαλμα
[90]   μὲν ἀγαθοὶ καὶ θεοσεβεῖς ἀγαθῆς  τῆς   ἀμοιβῆς τεύξονται τἀγαθὸν τετιμηκότες, οἱ
[21]   τὰ ἔπη, ἵν' ἔχῃς μάρτυρα  τῆς   ἀναισχυντίας τὸν μυσταγωγόν· ὣς εἰποῦσα
[84]   σοι Χριστὸς κύριος,  τῆς   ἀναστάσεως ἥλιος, πρὸ ἑωσφόρου"
[110]   σαρκὶ ἀναπλασάμενος τὸ σωτήριον δρᾶμα  τῆς   ἀνθρωπότητος ὑπεκρίνετο, ἀγνοηθείς· γνήσιος γὰρ
[6]   τῶν ὄντων οὐδέν, ἐπὶ μόνης  τῆς   ἀνθρώπων ἀγάλλεται (σωτηρίας. Ἔχεις οὖν
[89]   τοὺς κρημνοὺς τῆς ἀπωλείας ὑπὸ  τῆς   ἀνοίας φερόμενοι ἐναγῆ τὸν ἅγιον
[53]   δεισιδαιμονίας ἰατικόν· εἰ βούλει παύσασθαι  τῆς   ἀνοίας, φωταγωγήσει σε τὸ πῦρ.
[51]   μοι καὶ κατελεεῖν τοὺς πλανωμένους  τῆς   ἀνοίας ὡς δειλαίους· εἰ γὰρ
[27]   ἀλήθειαν. Ταύτῃ τοι ἡμεῖς οἱ  τῆς   ἀνομίας υἱοί ποτε διὰ τὴν
[13]   (Ὄλοιτο οὖν τῆσδε ἄρξας  τῆς   ἀπάτης ἀνθρώποις, εἴτε Δάρδανος,
[8]   νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς  τῆς   ἀπειθείας" καὶ τῷ σωτῆρι τῷ
[85]   καὶ δὴ καὶ τὸ τέλος  τῆς   ἀπειλῆς αἰνιγματωδῶς ἀπειλήφασιν οἱ παλαιοὶ
[83]   καὶ υἱοὶ γενέσθαι ὑπερηφανήκασιν.  τῆς   (ἀπονοίας τῆς πολλῆς· τὸν κύριον
[114]   εἰς ζωὴν ἀνασταυρώσει, ἐξαρπάσας δὲ  τῆς   ἀπωλείας τὸν ἄνθρωπον προσεκρέμασεν αἰθέρι,
[89]   ἐπιποθοῦντες, ἐπὶ δὲ τοὺς κρημνοὺς  τῆς   ἀπωλείας ὑπὸ τῆς ἀνοίας φερόμενοι
[117]   θεός. Λῷον οὖν καὶ ἄμεινον  τῆς   ἀρίστης τῶν ὄντων οὐσίας μιμητὴν
[64]   ἀμέλει πολέμιος Ἄρης ἀπὸ  (τῆς   ἄρσεως καὶ ἀναιρέσεως κεκλημένος. Ἧι
[53]   Χρυσίδι, καὶ τὸν ἐν Ἐφέσῳ  τῆς   Ἀρτέμιδος δεύτερον μετὰ Ἀμαζόνας καὶ
[45]   Μυνδίῳ, ἐν τῷ ἱερῷ  τῆς   Ἀρτέμιδος ἐν Μαγνησίᾳ κεκήδευται, οὐδὲ
[46]   τῆς ὕλης. Ἀμέλει ἐν Ἰκάρῳ  τῆς   Ἀρτέμιδος τὸ ἄγαλμα ξύλον ἦν
[41]   ὀνομάτων ὑμῖν πενία πρὸς τὰς  τῆς   ἀσεβείας συνθέσεις. ~(Φέρε δὴ οὖν
[34]   τοσοῦτον ὅσον διὰ τὴν ἐπονείδιστον  τῆς   ἀσελγείας ἱεροφαντίαν. ~Εἰκότως ἄρα οἱ
[66]   διὰ πάσης ὕλης καὶ διὰ  τῆς   ἀτιμοτάτης τὸ θεῖον διήκειν λέγοντας,
[52]   προσέταξε χωνεῦσαι καὶ τῆς ἄλλης  τῆς   ἀτιμοτέρας ὕλης ἄγαλμα παραπλήσιον ἐκείνῳ
[34]   μυστήρια καὶ τὰ ἐν Ἁλιμοῦντι  τῆς   Ἀττικῆς Ἀθήνησι περιώρισται· αἶσχος δὲ
[20]   τῆς Κόρης περὶ τὴν Ἐλευσῖνα  (τῆς   Ἀττικῆς δέ ἐστι τοῦτο τὸ
[53]   τῷ περὶ Κνίδου διασαφεῖ, τὸ  τῆς   Ἀφροδίτης ἄγαλμα τῆς Κνιδίας κατασκευάζων
[65]   τοῦ Ὤχου εἰσηγησαμένου, ὃς πρῶτος  τῆς   Ἀφροδίτης Ἀναΐτιδος τὸ ἄγαλμα ἀναστήσας
[53]   Θεσπιακή, οἱ ζωγράφοι πάντες  τῆς   Ἀφροδίτης εἰκόνας πρὸς τὸ κάλλος
[45]   ἐν Πάφῳ λέγει ἐν τῷ  τῆς   Ἀφροδίτης ἱερῷ Κινύραν τε καὶ
[82]   γενήσεται, τότε κληρονομῆσαι καταξιωθήσεται, τότε  τῆς   βασιλείας τῆς πατρῴας κοινωνήσει τῷ
[8]   Αἰγύπτῳ, ἐν ἐρήμῳ διά τε  τῆς   βάτου καὶ τῆς ἀκολουθούσης χάριτι
[15]   κόλποις τῆς Δηοῦς, τιμωρίαν ψευδῆ  τῆς   βιαίας συμπλοκῆς ἐκτιννύων, ὡς ἑαυτὸν
[79]   καὶ σωθήσεσθε οἱ ἀπ' ἐσχάτου  τῆς   γῆς. Ἐγώ εἰμι (θεὸς
[106]   φησίν {ἡ γραφὴ λέγει} ἀνανεύσατε  τῆς   γῆς εἰς αἰθέρα, ἀναβλέψατε εἰς
[93]   οὐκ ἄργυρος, οὐκ ἐσθής, τὰ  τῆς   γῆς, ἔνθα που σὴς καὶ
[116]   δὲ εἰρηνικὸν ἐπὶ τὰ πέρατα  τῆς   γῆς ἐπιπνεύσας μέλος οὐ συνάξει
[78]   τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις  τῆς   γῆς" καὶ σαπήσεται ὑπὸ τοῦ
[17]   ὑπὸ Ἀιδωνέως καὶ τὸ σχίσμα  τῆς   γῆς καὶ τὰς ὗς τὰς
[56]   οὐχὶ δὲ μιᾶς μητρὸς (ἔκγονα,  τῆς   γῆς, τὰ πάντα ταῦτα ὅσα
[94]   τὰ νηκτὰ καὶ τὰ ἐπὶ  τῆς   γῆς· ταῦτά σου ταῖς εὐχαρίστοις
[95]   φησί, καὶ θελήσητε, τὰ ἀγαθὰ  τῆς   γῆς φάγεσθε, ὑπακοῆς χάρις·
[110]   εἰρηνική, ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον  τῆς   γῆς χεόμενος, δι' ὃν ὡς
[100]   καὶ τῇ ψυχῇ παρακούσας> παρὰ  τῆς   γνώμης φέρει τὴν ἀπείθειαν, καὶ
[115]   τῇ καρδίᾳ, τὸ φῶς, καὶ  τῆς   γνώσεως αἱ ἀκτῖνες ἀνατειλάτωσαν τὸν
[11]   πλάνης ἀκράτου κυβευτήρια· συνέμποροι τῆσδε  τῆς   γοητείας αἶγες αἱ ἐπὶ μαντικὴν
[14]   ταύτης τῆς πελαγίας ἡδονῆς τεκμήριον  τῆς   γονῆς ἁλῶν χόνδρος καὶ φαλλὸς
[54]   Αἰόλου Ζεὺς ὑπὸ τῆς Ἀλκυόνης  τῆς   γυναικός, Ἀλκυόνη (δὲ αὖθις ὑπὸ
[20]   τὴν Δηὼ ὀρέγει κυκεῶνα αὐτῇ·  τῆς   δὲ ἀναινομένης λαβεῖν καὶ πιεῖν
[41]   εὐνοίᾳ τῇ πρὸς ὑμᾶς περιπαθεῖς,  τῆς   δὲ ὑμεδαπῆς ἀπωλείας ἐχόμενοι, κολάκων
[15]   φῶ λοιπὸν μητρὸς γυναικός)  τῆς   Δηοῦς, ἧς δὴ χάριν Βριμὼ
[13]   τὰ μὲν ἀπὸ τῆς ὀργῆς  τῆς   Δηοῦς τῆς πρὸς Δία γεγενημένης,
[15]   ἐν μέσοις ἔρριψε τοῖς κόλποις  τῆς   Δηοῦς, τιμωρίαν ψευδῆ τῆς βιαίας
[116]   εἰρηνικῶς, ἐνδυσά μενοι τὸν θώρακα  τῆς   δικαιοσύνης" καὶ τὴν ἀσπίδα τῆς
[116]   μὴ ὑπακούσαντες κριθῶσιν. Τοῦτο  τῆς   δικαιοσύνης τὸ κήρυγμα ὑπακούουσιν εὐαγγέλιον,
[76]   ἀμαθέστερος ὢν τοῦ καλοῦ καὶ  τῆς   δίκης, (τοτὲ δ' ἐμμανῆ εἰσάγων
[7]   τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν  τῆς   δόξης τοῦ μεγάλου θεοῦ καὶ
[103]   μυστικώτερον πρὸς ὑμᾶς ἀποφθέγξωμαι, γυναικὸς  τῆς   Ἑβραίας δίκην (Λὼτ ἐκάλουν αὐτὴν
[71]   δηλαδὴ (παρὰ τῆς προφήτιδος  τῆς   Ἑβραίων θεσπιζούσης ὧδέ πως; Τίς
[10]   πεποικιλμένων, δικαιοσύνην δὲ ἀναδησάμενος καὶ  τῆς   ἐγκρατείας τὰ πέταλα περιθέμενος πολυπραγμόνει
[26]   ἀπὸ τῆς θείας εὐεργεσίας  τῆς   εἰς τοὺς ἀνθρώπους καταγινομένης ὁρμώμενος.
[90]   κατὰ τὸν Σοφοκλέα τὰ ἐπίχειρα  τῆς   ἐκλογῆς, νοῦς φροῦδος, ὦτα ἀχρεῖα,
[77]   σωτηρίας ὁδοί· γυμναὶ κομμωτικῆς καὶ  τῆς   ἐκτὸς καλλιφωνίας καὶ στωμυλίας καὶ
[22]   μυστικῶς εἰπεῖν μόριον γυναικεῖον.  τῆς   ἐμφανοῦς ἀναισχυντίας. Πάλαι μὲν ἀνθρώποις
[108]   ἐσχάτης δουλείας λελυτρωμένοι. ~Ὢ μακαριώτερα  τῆς   ἐν ἀνθρώποις πλάνης τὰ θηρία·
[30]   βεβιωκὼς κατέστρεψε τὸν βίον διὰ  τῆς   ἐν Οἴτῃ πυρᾶς κεκηδευμένος. ~Τὰς
[86]   γέρων οὐ τῆς ἀληθείας καὶ  τῆς   ἐν οὐρανῷ πατρί δος, πρὸς
[114]   κατακεκλεισμένοις ἐξέλαμψεν ἡλίου καθαρώτερον, ζωῆς  τῆς   ἐνταῦθα γλυκύτερον. Τὸ φῶς ἐκεῖνο
[115]   ἐνοίκιον {τὴν εὐσέβειαν} τῷ θεῷ  τῆς   ἐνταῦθα ἐνοικήσεως. Χρύσεα χαλκείων, ἑκατόμβοι'
[8]   ἀποστολικῇ πειθόμενοι παραγγελίᾳ τὸν ἄρχοντα  τῆς   ἐξουσίας τοῦ ἀέρος, τοῦ πνεύματος
[84]   ψυχαῖς τὸν θεόν; Μεγάλη γὰρ  τῆς   ἐπαγγελίας αὐτοῦ χάρις, ἐὰν
[23]   ἦτε ξένοι" λέγων τῶν διαθηκῶν  τῆς   ἐπαγγελίας, ἐλπίδα μὴ ἔχοντες καὶ
[77]   πολλὰ θεραπεύουσαι, ἀποτρέπουσαι μὲν ἡμᾶς  τῆς   ἐπιζημίου ἀπάτης, προτρέπουσαι δὲ ἐμφανῶς
[9]   τῆς στείρας ἀνήρ,  τῆς   ἐρήμου γεωργός, τῆς θείας
[9]   ὠδίνουσα, ὅτι πλείονα τὰ τέκνα  τῆς   ἐρήμου μᾶλλον τῆς ἐχούσης
[53]   τῆς Κνιδίας κατασκευάζων τῷ Κρατίνης  τῆς   ἐρωμένης εἴδει παραπλήσιον πεποίηκεν αὐτήν,
[101]   λωμένοι, ἧς ἀπηρτημένοι αὐθαίρετοι μέχρι  τῆς   ἐσχάτης (ἀναπνοῆς εἰς ἀπώλειαν ὑποφέρεσθε·
[117]   πιστοτάτοις ἀπείκασται τῶν φίλων μέχρι  τῆς   ἐσχάτης ἀναπνοῆς παραμένουσα καὶ παραπομπὸς
[107]   ἀγαθοὶ δὲ οἰκετῶν δεσπόται οἱ  τῆς   ἐσχάτης δουλείας λελυτρωμένοι. ~Ὢ μακαριώτερα
[9]   Ἐπεὶ γὰρ πολλὰ τὰ τέκνα  τῆς   εὐγενοῦς, ἄπαις δὲ ἦν διὰ
[25]   Ἔννοιαι δὲ ἡμαρτημέναι καὶ παρηγμέναι  τῆς   εὐθείας, ὀλέθριαι ὡς ἀληθῶς, τὸ
[107]   ἵνα καὶ ζήσωμεν. μισθὸς  τῆς   εὑρέσεως ζωὴ παρὰ θεῷ. Ἀγαλλιάσθωσαν
[50]   τοὺς νεὼς προσαγορεύει, τὸν μὲν  τῆς   Ἐφεσίας Ἀρτέμιδος χάσμασι καὶ σεισμοῖς"
[9]   τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον  τῆς   ἐχούσης τὸν ἄνδρα. Ἡμῖν εὐηγγελίζετο
[68]   δὴ λάβω παρὰ σοῦ συνεργὸν  τῆς   ζητήσεως; οὐ γὰρ παντάπασιν ἀπεγνώκαμέν
[68]   μὴ ἀποκάμῃς· ξύν μοι λαβοῦ  τῆς   ζητήσεως τἀγαθοῦ πέρι· πᾶσιν γὰρ
[118]   ἄνθρωπον, τῆς ἀληθείας ἀποτρέπει, ἀπάγει  τῆς   ζωῆς, παγίς ἐστιν, βάραθρόν ἐστιν,
[115]   μὴ μνησθῶ. ~Δεξώμεθα τοὺς νόμους  τῆς   ζωῆς, πεισθῶμεν προτρε πομένῳ θεῷ,
[83]   τῇ διανοίᾳ ὄντες καὶ ἀπηλλοτριωμένοι  τῆς   ζωῆς τοῦ θεοῦ, διὰ τὴν
[92]   γεωργεῖν καὶ οὐρανὸν περιπολεῖν καὶ  τῆς   ζωτικῆς καὶ ἀκηράτου μεταλαμβάνειν πηγῆς,
[109]   γλυκέσιν ἡδόμεθα διὰ τὴν λειότητα  τῆς   ἡδονῆς προτιμῶντες, ἰᾶται δὲ ἡμᾶς
[61]   τῇ Διὸς ἀκολασίᾳ. ~Ταῦτα ὑμῶν  τῆς   ἡδυπαθείας τὰ ἀρχέτυπα, αὗται τῆς
[47]   σαφές· τὸ δὲ ἐν Σάμῳ  τῆς   Ἥρας ξόανον Σμίλιδι τῷ Εὐκλείδου
[47]   τῶν Ἀργολικῶν τοῦ ἐν Τίρυνθι  τῆς   Ἥρας ξοάνου καὶ τὴν ὕλην
[9]   τῆς ἐρήμου γεωργός,  τῆς   θείας ἐμπλήσας δυνάμεως καὶ τὴν
[26]   ἅπαντες οὗτοι τρόποι) ἀπὸ  τῆς   θείας εὐεργεσίας τῆς εἰς τοὺς
[25]   προτέρων τὸν ἄθεον τρόπον τὸν  τῆς   θείας καὶ γονίμου δυνάμεως ἐστερημένον,
[104]   τῆς οὐρανίου προσόψεως, δὲ  τῆς   θείας μαθήσεως ἐστέρηται. ~Ὑμεῖς δὲ
[87]   παρακαλῶν τοὺς Μακεδόνας ἑρμηνεὺς γίνεται  τῆς   θείας φωνῆς, κύριος ἤγγικεν"
[22]   αὐτῶν τὰ ἅγια. (Καὶ προσέτι  τῆς   Θέμιδος τὰ ἀπόρρητα σύμβολα ὀρίγανον,
[62]   χεῖρας τὰς Ἀπελλικάς, αἳ δὴ  τῆς   θεοδοξίας τὸ σχῆμα τῇ ὕλῃ
[3]   δὲ τὸν πρᾶον καὶ φιλάνθρωπον  τῆς   θεοσεβείας μετάγων ἡμᾶς ζυγὸν αὖθις
[42]   Θαυμα σίων Συναγωγῇ ἐν Πέλλῃ  τῆς   Θετταλίας Ἀχαιὸν ἄνθρωπον (Πηλεῖ καὶ
[24]   παρ' Ἕλλησι γεγενη μένον καὶ  τῆς   θηλείας τοῖς ἄλλοις Σκυθῶν διδάσκαλον
[60]   περιποτώμενον τὸν ὄρνιν τὸν ἐρωτικὸν  τῆς   θηλύτητος, ἀποδεχόμενοι τὴν γραφήν, ἀποτυποῦσι
[20]   γὰρ Δηὼ κατὰ ζήτησιν  τῆς   θυγατρὸς τῆς Κόρης περὶ τὴν
[2]   Λύδιον Δώριον, ἀλλὰ  τῆς   καινῆς ἁρμονίας τὸν ἀίδιον νόμον,
[90]   τιμωρίας, καὶ τῷ γε ἄρχοντι  τῆς   κακίας ἐπήρτηται κόλασις. Ἀπειλεῖ γοῦν
[26]   Θηβαῖοι, προσηγόρευσαν. Ἄλλοι τὰς ἀμοιβὰς  τῆς   κακίας ἐπισκοπήσαντες θεοποιοῦσι τὰς ἀντιδόσεις
[53]   ~Ἑκὼν οὖν ἐκλήσομαί τι τῆσδε  τῆς   κακουργίας, πλεονεξίας ἔργα, οὐχὶ δὲ
[83]   ἐν αὐτοῖς, διὰ τὴν πώρωσιν  τῆς   καρδίας αὐτῶν· οἵτινες ἑαυτοὺς παρέδωκαν
[90]   δὲ ἐκ τῶν ἐναντίων πονηροὶ  τῆς   καταλλήλου τιμωρίας, καὶ τῷ γε
[119]   ἐν αὐτῷ οὐχ αἱ Σεμέλης  τῆς   κεραυνίας" ἀδελφαί, αἱ μαινάδες, αἱ
[48]   καὶ τοὔνομα αἰνίττεται τὴν κοινωνίαν  τῆς   κηδείας καὶ τὴν ἐκ τῆς
[46]   ξύλον ἦν οὐκ εἰργασμένον, καὶ  τῆς   Κιθαιρωνίας Ἥρας ἐν Θεσπείᾳ πρέμνον
[53]   διασαφεῖ, τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἄγαλμα  τῆς   Κνιδίας κατασκευάζων τῷ Κρατίνης τῆς
[41]   Ὁμηρι κήν τε καὶ ποιητικήν,  τῆς   κνίσης τε καὶ ὀψαρτυτικῆς φίλην;
[18]   (εἰ θεὸς ἦν, τάχα που  τῆς   κνίσης τῶν ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών,
[95]   λίαν, ἀκηκόατε καὶ τὴν ἄλλην  τῆς   κολάσεως ἀπειλήν, δι' ὧν
[20]   Δηὼ κατὰ ζήτησιν τῆς θυγατρὸς  τῆς   Κόρης περὶ τὴν Ἐλευσῖνα (τῆς
[45]   ἐν τῷ Διδυμαίῳ φησίν. Ἐνταῦθα  τῆς   Λευκοφρύνης τὸ μνημεῖον οὐκ ἄξιον
[47]   Τίμαιον· μηδὲ τὰ ἐν Πατάροις  τῆς   Λυκίας ἀγάλματα Διὸς καὶ Ἀπόλλωνος
[6]   σῴζει, φυλάττει καὶ μισθὸν ἡμῖν  τῆς   μαθήσεως ἐκ περιου σίας βασιλείαν
[101]   εἰς θάνατον καταναλίσκετε, τοῦτο μόνον  τῆς   ματαίας ὑμῶν ἐλπίδος εὑρόμενοι τὸ
[85]   ἔχουσα ζωῆς (τῆς νῦν καὶ  τῆς   μελλούσης. Πόσου, ὁμολογήσατε, ἄνθρωποι,
[31]   Μεγακλὼ χαριστήριον αὐτὰς ὑπὲρ  τῆς   μητρὸς ἀνέθηκε χαλκᾶς καὶ ἀνὰ
[28]   Διός, ἣν Μεσσήνιοι Κορυφασίαν ἀπὸ  τῆς   μητρὸς ἐπικεκλή κασιν· ἐπὶ πᾶσι
[31]   νάκτει δὲ Μεγακλὼ ὑπὲρ  τῆς   μητρός· τί δ' οὐκ ἔμελλε;
[88]   συναχθῆναι οἱ πολλοὶ κατὰ τὴν  τῆς   μοναδικῆς οὐσίας ἕνωσιν σπεύσωμεν. Ἀγαθοεργούμενοι
[47]   Τίρυνθι Ἡρακλέους ἀνδριάντα καὶ τὸ  τῆς   Μου νυχίας Ἀρτέμιδος ξόανον ἐν
[15]   ἑαυτὸν δῆθεν ἐκτεμών. (Τὰ σύμβολα  τῆς   μυήσεως ταύτης ἐκ περιουσίας παρατε
[100]   θεὸν γεωργῶν, καὶ πλεῖθι  τῆς   ναυτιλίας ἐρῶν, ἀλλὰ τὸν οὐράνιον
[54]   παστῷ, τῇ παλαιᾷ παρθένῳ τὰ  τῆς   νέας ἐπιδεικνὺς ἑταίρας σχήματα. ~Οὐ
[44]   χαριστήριον ἐπιτελοῦς γενομένης ἐπιθυμίας· καὶ  τῆς   νόσου τὴν ἀσέλγειαν Ἔρωτα κεκλήκασι,
[85]   τὸν Παῦλον, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ζωῆς  (τῆς   νῦν καὶ τῆς μελλούσης. Πόσου,
[51]   γαῖαν ἀεικίζουσιν οἱ ἀγαλματο ποιοί,  τῆς   οἰκείας ἐξιστάντες φύσεως, ὑπὸ τῆς
[103]   γένοιτο; Τὸ γὰρ ἀπηλλοτριωμένον (στερόμενον  τῆς   οἰκειότητος στέρεται τῆς ἀληθείας.
[4]   Οἱ δὲ τηνάλλως νεκροί, οἱ  τῆς   ὄντως οὔσης ἀμέτοχοι ζωῆς, ἀκροαταὶ
[31]   τὸν Μάκαρα ἔθελγον καὶ κατέπαυον  τῆς   (ὀργῆς. Οὗ δὴ χάριν
[13]   ἐτυμο λογεῖν, τὰ μὲν ἀπὸ  τῆς   ὀργῆς τῆς Δηοῦς τῆς πρὸς
[48]   τοῦ ἀγάλματος, καὶ τῷ ἐκ  τῆς   Ὀσίριδος καὶ τοῦ Ἄπιος κηδείας
[104]   μὲν γὰρ αὐτῶν ἀφῄρηται  τῆς   οὐρανίου προσόψεως, δὲ τῆς
[56]   ὕλη, καὶ τὸ πλούσιον  τῆς   οὐσίας πρὸς μὲν τὸ κέρδος
[61]   τῆς χρήσεως, πρὸς δὲ καὶ  τῆς   ὄψεως καὶ τῆς ἀκοῆς αὐτῆς
[104]   φιλανθρωπία. Οἰκτρότατον δὲ (τὸ στέρεσθαι  τῆς   παρὰ τοῦ θεοῦ ἐπικουρίας. Ὀμμάτων
[110]   θᾶττον ἡλίου ἐξ αὐτῆς ἀνατείλας  τῆς   πατρικῆς βουλήσεως, ῥᾷστα ἡμῖν ἐπέλαμψε,
[82]   κληρονομῆσαι καταξιωθήσεται, τότε τῆς βασιλείας  τῆς   πατρῴας κοινωνήσει τῷ γνησίῳ, τῷ
[123]   σωτηρίαν, παρακαλῶν· περὶ γάρ τοι  τῆς   παῦλαν οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐχούσης ζωῆς
[14]   καρπός, ἐν ταῖς τελεταῖς ταύτης  τῆς   πελαγίας ἡδονῆς τεκμήριον τῆς γονῆς
[116]   τῆς δικαιοσύνης" καὶ τὴν ἀσπίδα  τῆς   πίστεως ἀναλαβόντες καὶ τὴν κόρυν
[7]   νῦν γε πρῶτον ᾤκτειρεν ἡμᾶς  τῆς   πλάνης, ἀλλ' ἄνωθεν ἀρχῆθεν, νῦν
[65]   καὶ τὰ μάλιστα ἀποφεύγειν οἴονται  τῆς   πλάνης, ἀλλ' εἰς ἑτέραν κατολισθαί
[27]   οὐκ ὀργῆς θρέμματα ἔτι, οἱ  τῆς   πλάνης ἀπεσπασμένοι, ᾄσσοντες δὲ ἐπὶ
[101]   ἀλλ' οὐδὲ τοῖς κατελεῶσιν ὑμᾶς  τῆς   πλάνης ἐπιτήδειοι πείθεσθαι γίνεσθε, συνηθείᾳ
[100]   μὲν ἄπυστος τοῦ λόγου συγγνώμην  τῆς   πλάνης ἔχει τὴν ἄγνοιαν,
[27]   εἴ τινες, ἵν' ἤδη ποτὲ  τῆς   πλάνης λήξητε, αὖθις δὲ παλινδρομήσητε
[2]   Ὀδρυσῶν ὄρη καὶ Θρᾳκῶν τελεστήρια,  τῆς   πλάνης τὰ μυστήρια, τεθείασται καὶ
[2]   τοὺς ἐν σκότει κυλινδουμένους καὶ  τῆς   πλάνης τοὺς ἀνθρώπους ἀπαλλαττέτω, τὴν
[75]   συνήθειαν διελέγχειν πειρᾶται τὸν ἄθεον  τῆς   πλάνης τῦφον, ἐπιφθεγγόμενος ἐμφρόνως εἰ
[55]   οἱ παλαιοὶ νεκροὶ τῷ πολλῷ  τῆς   πλάνης χρόνῳ σεμνυνόμενοι τοῖς ἔπειτα
[45]   Ἐριχθόνιος; Οὐχὶ ἐν τῷ νεῲ  τῆς   Πολιάδος κεκήδευται; Ἰμμάραδος δὲ
[83]   γενέσθαι ὑπερηφανήκασιν. τῆς (ἀπονοίας  τῆς   πολλῆς· τὸν κύριον ἐπαισχύνεσθε. Ἐλευθερίαν
[67]   ὄντως πεπλανημένοις τῶν ἀνθρώπων διὰ  τῆς   πολυθρυ λήτου ταύτης ἀστρολογίας, οὐκ
[106]   καρδίας ὑμῶν. Πρὸς τοὺς κενοὺς  τῆς   πονηρίας λέγει· ἐλεεῖ καὶ δικαιοσύνης
[25]   ὄντος θεοῦ, ὥσπερ ἐκ  τῆς   πόρνης τοὺς πολλοὺς ἐπιγράφεται πατέρας
[64]   ὑγρά τις οὐσία ἐκ  τῆς   πόσεως ὀνοματοποιουμένη; ὥσπερ ἀμέλει
[13]   ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς Δηοῦς  τῆς   πρὸς Δία γεγενημένης, τὰ δὲ
[99]   ἕπεσθαι, ἧς ὑπακούσαντες οἱ Νινευῖται  τῆς   προσδοκηθείσης ἁλώσεως μετανοίᾳ γνησίῳ τὴν
[57]   ὡς οἰκεία πλάνη κἀκ  τῆς   προσόψεως ἐλέγχηται· ἐναπο μέμακται γὰρ
[71]   Γρύλλου σοφίζεται δηλαδὴ (παρὰ  τῆς   προφήτιδος τῆς Ἑβραίων θεσπιζούσης ὧδέ
[51]   καὶ κάμπαι καὶ ὅσα διὰ  τῆς   πρώτης γενέσεως εὐθὺς ἀνάπηρα φαίνεται,
[43]   βάρβαρε, τὸν χρησμόν· τοῦτον ἐπὶ  τῆς   πυρᾶς δοκιμάσεις. ~Ὅθεν ἔπεισί μοι
[43]   τοῦ Ἀπόλλωνος ἄνθρωπε, τὸν ἐπὶ  τῆς   πυρᾶς οἴκτειρον δεδεμένον, καὶ σὺ
[19]   ὥσπερ ἀμέλει καὶ αἱ θεσμοφοριάζουσαι  τῆς   ῥοιᾶς τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν·
[46]   πρέμνον ἐκκεκομ μένον· καὶ τὸ  τῆς   Σαμίας Ἥρας, ὥς φησιν Ἀέθλιος,
[78]   σαπήσεται ὑπὸ τοῦ ἡλίου καὶ  τῆς   σελήνης, αὐτοὶ ἠγάπησαν καὶ
[66]   περιπείρεται. γάρ τοι μέχρι  τῆς   σελήνης αὐτῆς διορίζων τὴν πρόνοιαν,
[53]   Ἀθήνησι πρὸς Ἀλκιβιάδην ἀπείκαζον. Ὑπλείπεται  τῆς   σῆς κρίσεως τὸ ἔργον ἐπάξαι,
[74]   ἄλλος. ~Ἤδη δὲ καὶ ἐπὶ  τῆς   σκηνῆς παραγυμνοῦσι τὴν ἀλήθειαν·
[74]   μὲν ἤδη καὶ παρακεκινδυνευμένως ἐπὶ  τῆς   σκηνῆς (τὴν ἀλήθειαν τοῖς θεαταῖς
[9]   καὶ αὐτὸς οὗτος,  τῆς   στείρας ἀνήρ, τῆς ἐρήμου
[66]   αἰνίττεται. Οὐδὲ μὴν τοὺς ἀπὸ  τῆς   Στοᾶς παρελεύ σομαι διὰ πάσης
[72]   δὲ Πηδασεύς, ἀπὸ  τῆς   Στοᾶς φιλόσοφος, οὐ θεογονίαν ποιητικήν,
[57]   ἐπονειδίστων σχημάτων, τὸν Διόνυσον ἀπὸ  τῆς   στολῆς, τὸν Ἥφαιστον ἀπὸ τῆς
[61]   ὀφθαλμοὶ καὶ τὸ καινότερον πρὸ  τῆς   (συμπλοκῆς αἱ ὄψεις ὑμῖν μεμοιχεύκασιν.
[57]   τῆς τέχνης, τὴν Δηὼ ἀπὸ  τῆς   συμφορᾶς, ἀπὸ τοῦ κρηδέμνου τὴν
[103]   παρασπον (δοῦντες τὸν βίον διὰ  τῆς   συνηθείας. γῆ δὲ τοῦ
[109]   αὐτὸς ἑκὼν ὑπερβήσῃ τὸν λῆρον  τῆς   συνηθείας, καθάπερ καὶ οἱ παῖδες
[99]   οἱ μεμολυσμένοι, περιρράνατε αὑτοὺς ἀπὸ  τῆς   συνηθείας ταῖς ἀληθιναῖς σταγόσιν· καθαροὺς
[58]   Νηρεΐδας. Μάγοι δὲ ἤδη ἀσεβείας  τῆς   σφῶν αὐτῶν ὑπηρέτας δαίμονας αὐχοῦσιν,
[117]   ἀλήθειαν αὐτὸν ἀναφέρων, τὸ κέντρον  τῆς   σωτηρίας, ἐξελαύνων τὴν φθοράν,
[116]   ἔδειξε τοῖς ἀνθρώποις τὸ ὕψος  τῆς   σωτηρίας, ὅπως μετανοήσαντες σωθῶσιν
[93]   ὀφθαλμιῶν, ἀλλ' ἐκεῖνος θησαυρὸς  τῆς   σωτηρίας, πρὸς ὅν γε ἐπείγεσθαι
[109]   Ἀλλ' ὑμεῖς μὲν τὸ αὐστηρὸν  τῆς   σωτηρίας ὑπομένειν οὐ καρτερεῖτε, καθάπερ
[48]   τῆς κηδείας καὶ τὴν ἐκ  τῆς   ταφῆς δημιουργίαν, σύνθετον ἀπό τε
[17]   ἔτι νηπίαχον ὄντα, ὡς  τῆς   Τελετῆς ποιητὴς Ὀρφεύς φησιν
[18]   Ἑσπερίδων λιγυφώνων. ~Καὶ τῆσδε ὑμῖν  τῆς   τελετῆς τὰ ἀχρεῖα σύμβολα οὐκ
[56]   ἐνδεὴς ἀεί ποτε ὕλη  τῆς   τέχνης, θεὸς δὲ ἀνενδεής.
[57]   θεατῶν (αἱ ὄψεις ἠπατημέναι ὑπὸ  τῆς   τέχνης. Οὐδὲ γὰρ ἂν θεᾷ
[51]   τῆς οἰκείας ἐξιστάντες φύσεως, ὑπὸ  τῆς   τέχνης προσκυνεῖν ἀναπείθοντες· προσκυνοῦσιν δὲ
[57]   τῆς στολῆς, τὸν Ἥφαιστον ἀπὸ  τῆς   τέχνης, τὴν Δηὼ ἀπὸ τῆς
[6]   τούτων οὐδὲ εἷς, πρὸ δὲ  τῆς   τοῦ κόσμου καταβολῆς ἡμεῖς, οἱ
[57]   τοῦ κρηδέμνου τὴν Ἰνώ, ἀπὸ  τῆς   τριαίνης τὸν Ποσειδῶ, ἀπὸ τοῦ
[69]   βασιλεὺς τῶν πάντων; Θεὸς  τῆς   τῶν ὄντων ἀληθείας τὸ μέτρον.
[61]   τῆς ἡδυπαθείας τὰ ἀρχέτυπα, αὗται  τῆς   ὕβρεως αἱ θεολογίαι, αὗται τῶν
[46]   ξόανα (προσηγορεύετο διὰ τὸ ἀπεξέσθαι  τῆς   ὕλης. Ἀμέλει ἐν Ἰκάρῳ τῆς
[53]   οὐ δυσωποῦσιν ὑμῶν τοὺς ἔμφρονας  τῆς   ὕλης καταφρονεῖν; μὲν Ἀθηναῖος
[82]   ἐκλύου ὑπ' αὐτοῦ ἐλεγχόμενος. (Ὢ  τῆς   ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας· οὐδ' ὡς μαθηταῖς
[118]   τῷ ξύλῳ προσδεδεμένος ἁπάσης ἔσῃ  τῆς   φθορᾶς λελυμένος, κυβερνήσει σε
[91]   (Ὁ γὰρ θεὸς ἐκ πολλῆς  τῆς   φιλανθρωπίας ἀντέχεται τοῦ ἀνθρώπου, ὥσπερ
[84]   που γραφή· σήμερον ἐὰν  τῆς   φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε
[84]   αὐτοῦ χάρις, ἐὰν σήμερον  τῆς   φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσωμεν· τὸ δὲ
[84]   τοῖς αἰῶσι συνεκτείνεται. Ἀεὶ οὖν  τῆς   φωνῆς ὑπακούωμεν τοῦ θείου λόγου·
[92]   μεταλαμβάνειν πηγῆς, κατ' ἴχνος ἐκείνης  τῆς   φωτεινῆς ἀεροβατοῦντα νεφέλης, ὥσπερ (ὁ
[95]   ~Ἔχετε, ἄνθρωποι, τὴν θείαν  τῆς   χάριτος ἐπαγγε λίαν, ἀκηκόατε καὶ
[6]   ἐπαγγελίαν, ἔχεις τὴν φιλανθρω πίαν·  τῆς   χάριτος μεταλάμβανε. Καί μου τὸ
[120]   ἐθέλω καὶ ταύτης ὑμῖν μεταδοῦναι  τῆς   χάριτος, ὁλόκληρον χορηγῶν τὴν εὐεργεσίαν,
[36]   Ἡρακλέα πρὸς τῶν Ἱπποκοωντιδῶν κατὰ  τῆς   χειρὸς (οὐτασθῆναι λέγει. Εἰ δὴ
[52]   ὕλην μὴ σέβειν, αὐτῆς ἡττώμενοι  τῆς   χρείας ἀπόλλυνται ὑπὸ δεισιδαιμονίας· καταφρονοῦντες
[61]   Ἡρακλέους ἀθλήματα. Τούτων οὐ μόνον  τῆς   χρήσεως, πρὸς δὲ καὶ τῆς
[39]   οἰκοῦν τες, Ὀξυρυγχῖται τὸν φερώνυμον  τῆς   χώρας αὐτῶν ὁμοίως ἰχθύν, ἔτι
[113]   ἐναργῆ ποιησάμενος καὶ τὰ φωσφόρα"  τῆς   ψυχῆς ἀποξύνας (ὄμματα" Καὶ γὰρ
[56]   ἐμπιστεῦσαί ποτε τοῖς ἀψύχοις τὰς  τῆς   ψυχῆς ἐλπίδας. ~Ἰτέον οὖν ὡς
[117]   ἀγαθὴ ὅλῳ καὶ τελείῳ τῷ  τῆς   ψυχῆς πνεύματι τοῖς εἰς οὐρανὸν
[28]   πᾶσι τὴν Πάλλαντος καὶ Τιτανίδος  τῆς   Ὠκεανοῦ, τὸν πατέρα δυσσεβῶς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/02/2009