Paragraphes |
[112] |
ἀπιστήσετε
μαθητὰς
θεοῦ
γεγονότας,
τὴν
|
ὄντως |
ἀληθῆ
σοφίαν
ἐπανῃρημένους,
ἣν
φιλοσοφίας |
[105] |
οὐκ
ἀκτημοσύνη·
οὐδέ
τις
τὴν
|
ὄντως |
ἀληθῆ
σοφίαν
χαλκῷ
δῃώσας"
μεταλλάξαι |
[39] |
δείλαιοι,
τὸν
πάντα
ὑμῶν
ἀβίωτον
|
ὄντως |
(βίον
ἐμπεπληκότες.
Οὐχὶ
μέντοι
Ζεὺς |
[40] |
αὖθις
ἐπισκέψασθαί
μοι
δοκεῖ
εἰ
|
ὄντως |
εἶεν
δαίμονες,
δευτέρᾳ
ταύτῃ,
ὡς |
[3] |
σκαιότητα
τοῦ
ἔθους,
τὴν
καλὴν
|
ὄντως |
ἐκείνην
ἐλευθερίαν
τῶν
ὑπ'
οὐρανὸν |
[87] |
ὁ
ἀπόστολος
τὴν
διδασκαλίαν
θείαν
|
ὄντως |
ἐπιστάμενος
σὺ
δέ,
ὦ
Τιμόθεε, |
[117] |
γέ
τοι
οὐράνιος
καὶ
θεῖος
|
ὄντως |
ἔρως
ταύτῃ
προσγίνεται
τοῖς
ἀνθρώποις, |
[63] |
θεὸς
ἐποίησεν,
ἐπεὶ
καὶ
μόνος
|
ὄντως |
ἐστὶ
θεός·
ψιλῷ
τῷ
βούλεσθαι |
[120] |
καὶ
ἀνώ
λεθρον
καὶ
μόνον
|
ὄντως |
θεόν,
συνυμνοῦντος
ἡμῖν
τοῦ
θεοῦ |
[69] |
μόνον
δίκαιον
μέτρον,
ὁ
μόνος
|
ὄντως |
θεός,
ἴσος
ἀεὶ
κατὰ
τὰ |
[51] |
ἄγαλμα}
ὁ
θεός,
ὁ
μόνος
|
ὄντως |
θεός.
~Καὶ
δὴ
ἔμπαλιν
ἐν |
[110] |
ὁ
θεῖος
λόγος,
ὁ
φανερώτατος
|
ὄντως |
θεός,
ὁ
τῷ
δεσπότῃ
τῶν |
[114] |
βιότοιο"
ἀληθινοῦ,
καὶ
τὸν
μέγαν
|
ὄντως |
καὶ
θεῖον
καὶ
ἀναφαίρετον
τοῦ |
[55] |
εἴδωλα
καὶ
οἱ
δαίμονες,
βδελυρὰ
|
ὄντως |
καὶ
πνεύματα
ἀκάθαρτα,
πρὸς
πάντων |
[117] |
αὐτῇ
που
τῇ
ψυχῇ
τὸ
|
ὄντως |
καλὸν
ὑπὸ
τοῦ
θείου
λόγου |
[23] |
ἀγνοοῦσι
τὸν
θεόν,
τὸν
ὄντα
|
ὄντως |
μὴ
γνωρίζοντες
θεόν,
ἑτέρᾳ
δὲ |
[71] |
ἄλλους
παραστῆσαι
σπούδασον,
τὸν
ἕνα
|
ὄντως |
μόνον
θεὸν
ἀναφθεγγομένους
θεὸν
κατ' |
[103] |
ἢ
τοῦτο
ὁμολογεῖν,
ὅτι
ἄρα
|
ὄντως |
μόνος
ἔστι
τε
καὶ
ὑφέστηκεν |
[22] |
τίς
ἐστιν
θρῃσκευομένη,
τὰς
ἀμυήτους
|
ὄντως |
μυήσεις
καὶ
τὰς
ἀνορ
(γιάστους |
[69] |
ἡ
ἀλήθεια.
Ὁ
δὲ
ἱερὸς
|
ὄντως |
Μωυσῆς
οὐκ
ἔσται"
φησίν,
ἐν |
[68] |
τῇ
ἰδίᾳ
καὶ
οἰκείᾳ
περιωπῇ
|
ὄντως |
ὄντα
ἀεί·
θεὸν
δὲ
ποῖον |
[114] |
ὡς
ἀχλὺν
ὄψεως
καταγαγόντες
τὸν
|
ὄντως |
ὄντα
θεὸν
ἐποπτεύσωμεν,
ταύτην
αὐτῷ |
[23] |
ἀποκαλῶ
τούτους,
οἳ
τὸν
μὲν
|
ὄντως |
ὄντα
θεὸν
ἠγνοήκασιν,
παιδίον
δὲ |
[89] |
τὴν
ἀλήθειαν
ἐκκλινοῦμεν
καὶ
τὸν
|
ὄντως |
ὄντα
πατέρα
ἐπιζη
τήσομεν,
οἷον |
[82] |
ὥς
φησιν
ἡ
γραφή,
τὸν
|
ὄντως |
ὄντα
πατέρα
οὐ
μὴ
ἀπολάβητε, |
[23] |
θεοὺς
τούτους
ὀνομάζοντες
τοὺς
οὐκ
|
ὄντως |
ὄντας,
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ
ὄντας, |
[86] |
δος,
πρὸς
δὲ
καὶ
τοῦ
|
ὄντως |
ὄντος
ἱμειρόμενοι
φωτός,
ἀλλὰ
τοῦ |
[4] |
δὲ
τηνάλλως
νεκροί,
οἱ
τῆς
|
ὄντως |
οὔσης
ἀμέτοχοι
ζωῆς,
ἀκροαταὶ
μόνον |
[56] |
τοῖς
τάφοις
ἐπικεχώκατε,
(τῆς
ἀληθῶς
|
ὄντως |
οὐσίας
συλήσαντες
τὸ
θεῖον.
Τί |
[74] |
παλινῳδίαν
ἀληθείας
εἰσάγει,
τὸν
ἱερὸν
|
ὄντως |
ὀψέ
ποτε,
ὅμως
δ'
οὖν |
[94] |
φιλόστοργος
οὗτος
ἡμῶν
πατήρ,
ὁ
|
ὄντως |
πατήρ,
οὐ
παύεται
προτρέπων,
νουθετῶν, |
[45] |
νεκροὶ
ἄρα
τέλεον
ὄντες
νεκροῖς
|
ὄντως |
πεπιστευκότες
περιέρχεσθε·
ἆ
δειλοί,
τί |
[67] |
τοὺς
ἀστέρας
τοὺς
πλανήτας,
τοῖς
|
ὄντως |
πεπλανημένοις
τῶν
ἀνθρώπων
διὰ
τῆς |
[84] |
μάθησις
διαμένει·
καὶ
τότε
ἡ
|
ὄντως |
σήμερον
ἡ
ἀνελλιπὴς
τοῦ
θεοῦ |
[104] |
πολὺ
δὲ
τοὐναντίον
ἱεροὺς
μὲν
|
ὄντως |
τοὺς
ἀνθρώπους
ὑπολαμβάνετε,
τὰ
δὲ |
[103] |
τε
καὶ
ὑφέστηκεν
ὁ
μόνος
|
ὄντως |
ὑπάρχων
θεός.
Ἀλλὰ
γὰρ
μανδραγόραν |