Paragraphes |
[68] |
γε,
ὦ
Πλάτων,
ἐπαφᾶσαι
τῆς
|
ἀληθείας· |
ἀλλὰ
μὴ
ἀποκάμῃς·
ξύν
μοι |
[119] |
ὡς
Κιθαιρὼν
ὑποκείμενον,
ἀλλὰ
τοῖς
|
ἀληθείας |
ἀνακείμενον
δράμασιν,
ὄρος
νηφάλιον,
ἁγναῖς |
[98] |
εἰκόνος
εἰκών,
πολύ
τι
τῆς
|
ἀληθείας |
ἀπᾴδων,
ἔργον
ἐστὶ
κωφὸν
(χειρῶν |
[96] |
τὰ
πάτρια
ὑμᾶς
ἔτι
τῆς
|
ἀληθείας |
ἀπασχολεῖ
ἔθη
προκατηχημένους,
ἀκούοιτ'
ἂν |
[118] |
μυθικάς·
ἄγχει
τὸν
ἄνθρωπον,
τῆς
|
ἀληθείας |
ἀποτρέπει,
ἀπάγει
τῆς
ζωῆς,
παγίς |
[109] |
τρισὶ
τοῖς
πᾶσι
συμπληρουμένης
τῆς
|
ἀληθείας, |
βουλῇ
καὶ
πράξει
καὶ
λόγῳ |
[71] |
ἂν
καὶ
αὐτὸς
περὶ
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐγεγράφει
τι
μαρτυρῶν
ὡς
Σωκράτης, |
[107] |
ἐν
ᾧ
τὰ
λόγια
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐγκεχάρακται.
Ποῦ
γὰρ
ἀλλαχόθι
ἢ |
[12] |
σκηνῆς
τοῦ
βίου
τοῖς
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐγκυκλήσω
θεαταῖς.
(Διόνυσον
μαινόλην
ὀργιάζουσι |
[74] |
τῶν
εἰδώλων
τὴν
θεολογίαν,
παλινῳδίαν
|
ἀληθείας |
εἰσάγει,
τὸν
ἱερὸν
ὄντως
ὀψέ |
[77] |
διασκεδάννυται,
τῇ
δὲ
χρήσει
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐκβιαζόμενον
φυγαδεύεται.
~Ἱερεμίας
δὲ
ὁ |
[106] |
πτέρναν
καὶ
τὴν
ὁδὸν
τῆς
|
ἀληθείας" |
ἐμποδίζοντες·
(φρόνιμοι
γένεσθε
καὶ
ἀβλαβεῖς· |
[75] |
τῶν
χωρὶς
τοῦ
λόγου
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐνεργούντων
τι
ἢ
καὶ
φθεγγο |
[71] |
ἐπίπνοιαν
(αὐτοῦ,
εἴ
που
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐπιδράξαιντο.
Ἀντισθένης
μὲν
γὰρ
οὐ |
[98] |
τὰ
ἀγάλματα
ἀνδρείκελα,
πόρρω
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐπίκαιρον
ἐκμαγεῖον,
καταφαίνεται.
~Οὐδὲν
οὖν |
[74] |
λαβόντες
Ἕλληνες
ὀλίγα
ἄττα
τῆς
|
ἀληθείας |
ἐφθέγξαντο,
προσμαρτυροῦσι
μὲν
τὴν
δύναμιν |
[103] |
(στερόμενον
τῆς
οἰκειότητος
στέρεται
τῆς
|
ἀληθείας. |
Ἦ
γὰρ
οὐχ
ᾗ
Νιόβη |
[27] |
τε
καὶ
ἐπιβλαβεῖς
παρεκβάσεις
τῆς
|
ἀληθείας, |
καθέλκουσαι
οὐρανόθεν
τὸν
ἄνθρωπον
καὶ |
[86] |
ὁ
Ἰθακήσιος
γέρων
οὐ
τῆς
|
ἀληθείας |
καὶ
τῆς
ἐν
οὐρανῷ
πατρί |
[12] |
εὖ
μάλα
ἀνὰ
τὸν
τῆς
|
ἀληθείας |
λόγον
τὴν
γοητείαν
τὴν
ἐγκεκρυμμένην |
[117] |
ἐστιν
οὗτος;
Μάθε
συντόμως·
λόγος
|
ἀληθείας, |
λόγος
ἀφθαρσίας,
ὁ
ἀναγεννῶν
τὸν |
[95] |
στόμα
κυρίου
ἐλάλησεν
ταῦτα"
νόμος
|
ἀληθείας |
λόγος
κυρίου·
βούλεσθε
ὑμῖν
ἀγαθὸς |
[121] |
πόθος,
ὅσος
αὐτοῦ
(τοῦ
τῆς
|
ἀληθείας |
λόγου.
Οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ
τῷ |
[25] |
Οὐχ
ὁρᾷς
τὸν
ἱεροφάντην
τῆς
|
ἀληθείας |
Μωσέα
προστάττοντα
θλαδίαν
καὶ
ἀποκεκομμένον |
[114] |
καὶ
καταψεκάζει
τὴν
δρόσον
τῆς
|
ἀληθείας. |
(Οὗτος
τὴν
δύσιν
εἰς
ἀνατολὴν |
[122] |
μεμηνέναι.
Ἐχομένους
δὲ
ἀπρὶξ
τῆς
|
ἀληθείας |
παντὶ
σθένει
ἕπεσθαι
χρὴ
τῷ |
[85] |
πάντας
ἀνθρώπους
εἰς
ἐπίγνωσιν
τῆς
|
ἀληθείας" |
παρακαλεῖ,
ὁ
τὸν
παράκλητον
ἀποστέλλων. |
[117] |
Τοιγάρτοι
μόνη
αὕτη
ἡ
τῆς
|
ἀληθείας |
προτροπὴ
τοῖς
πιστοτάτοις
ἀπείκασται
τῶν |
[93] |
ἀστεῖα
καὶ
συνίπταται
τῷ
τῆς
|
ἀληθείας |
πτερῷ.
~Ταύτην
ἡμῖν
τὴν
κληρονομίαν |
[96] |
οὖν
περιφανῶς
ἐν
τῷ
τῆς
|
ἀληθείας |
σταδίῳ
γνησίως
ἀγωνιζώμεθα,
βραβεύοντος
μὲν |
[92] |
Τίς
γάρ,
ὢ
πρὸς
τῆς
|
ἀληθείας, |
σωφρονῶν
γε
τἀγαθὸν
καταλείπων
κακίᾳ |
[114] |
οὖν,
ἀφέλωμεν
τὴν
λήθην
τῆς
|
ἀληθείας· |
τὴν
ἄγνοιαν
καὶ
τὸ
σκότος |
[69] |
πάντων;
Θεὸς
τῆς
τῶν
ὄντων
|
ἀληθείας |
τὸ
μέτρον.
Ὥσπερ
οὖν
τῷ |
[10] |
τοῦ
Χριστοῦ
καρπόν,
ἵνα
τῆς
|
ἀληθείας |
τὸ
φῶς,
ὁ
λόγος,
τῶν |
[4] |
ἡμῖν
προφητικὴ
παρίτω
φωνή,
συνῳδὸς
|
ἀληθείας, |
τοὺς
ἐν
ἀγνοίᾳ
καὶ
ἀνοίᾳ |
[67] |
(Τί
γάρ,
ὢ
πρὸς
τῆς
|
ἀληθείας, |
τοὺς
σοὶ
πεπιστευκότας
δεικνύεις
ῥύσει |