Paragraphes
[34]	κατα λαμβάνει τὸν Πρόσυμνον (ἐτεθνήκει	γάρ)	ἀφοσιούμενος τῷ ἐραστῇ ὁ Διόνυσος
[120]	ἀθανασίαν μόνοις καρπώσασθαι δίδωμι. Ἐθέλω	γάρ,	ἐθέλω καὶ ταύτης ὑμῖν μεταδοῦναι
[10]	πέταλα περιθέμενος πολυπραγμόνει Χριστόν· ἐγὼ	γάρ	εἰμι ἡ θύρα" φησί που·
[64]	ὕδωρ δὲ αὐτὸ προστρεπόμενοι. Τί	γάρ	ἐστί ποτε ἕτερον Ποσειδῶν ἢ
[94]	γὰρ κυροῦται τῇ φθορᾷ· ἐμὴ	γάρ	ἐστιν πᾶσα ἡ γῆ, ἔστι
[122]	καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες. Ἡμᾶς	γάρ,	ἡμᾶς εἰσπεποίηται καὶ ἡμῶν ἐθέλει
[59]	καὶ τὰ ὦτα παρῃτήμεθα· ἡμεῖς	γάρ,	ἡμεῖς ἐσμεν οἱ τὴν εἰκόνα
[4]	μετεμόρφωσεν εἰς ἀνθρώπους ἡμέρους. (Ἦμεν	γάρ,	ἦμέν ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι,
[36]	ἐκ παντὸς εἰσάγειν τρόπου. Καὶ	γάρ	θην κείνοις θνητὸς χρώς" Τεκμηριοῖ
[13]	τοῖς ὑποτεταγμένοις ἔντεχνον ἀπάτην. (Οὐ	γάρ	με ὁ Κύπριος ὁ νησιώτης
[56]	πατεῖν, οὐ προσκυνεῖν μεμελέτηκα· οὐ	γάρ	μοι θέμις ἐμπιστεῦσαί ποτε τοῖς
[84]	μὴ λάθῃ καταφρονῶν ἑαυτοῦ. Λέγει	γάρ	που ἡ γραφή· σήμερον ἐὰν
[27]	δὲ παλινδρομήσητε εἰς (οὐρανόν. Ἦμεν	γάρ	που καὶ ἡμεῖς τέκνα ὀργῆς,
[55]	μῦθος καὶ ὁ χρόνος. Φιλεῖ	γάρ	πως τὰ μὲν παρόντα συνηθείᾳ
[104]	τοὺς (λίθους ὅπερ εἰσίν. Οἱ	γάρ	τοι δείλαιοι τῶν ἀνθρώπων καὶ
[66]	εἴδωλα ὁ Ἀβδηρίτης Δημόκριτος. Ὁ	γάρ	τοι Κροτωνιάτης Ἀλκμαίων θεοὺς ᾤετο
[66]	ὑπολαμβάνων αὐτὸς αὑτῷ περιπείρεται. Ὁ	γάρ	τοι μέχρι τῆς σελήνης αὐτῆς
[105]	μεταλλάξαι εὔχεται οὐδὲ σιδήρῳ· εὖ	γάρ	τοι παντὸς μᾶλλον τοῦτο εἴρηται·
[123]	ἀγαθῶν, τὴν σωτηρίαν, παρακαλῶν· περὶ	γάρ	τοι τῆς παῦλαν οὐδαμῇ οὐδαμῶς
[89]	τὴν συνήθειαν ἀπωσάμενοι; Τοῦτ' αὐτὸ	γάρ	τοι τὸ κάλλιστον τῶν ἐγχειρουμένων
[98]	γήινοι γῆς ὄντες ἐργάται. Τότε	γάρ,	φησί τις προφητεία, δυστυχήσειν τὰ
[92]	τρυφάς, ὑώδεις τινὲς ἄνθρωποι. Ὕες	γάρ,	φησίν, ἥδονται βορβόρῳ" μᾶλλον ἢ
[92]	τοῦ ἀγαθοῦ τὸν πονηρόν. Τίς	γάρ,	ὢ πρὸς τῆς ἀληθείας, σωφρονῶν
[67]	νηπίων μᾶλλον τἀληθὲς εἰδότων. (Τί	γάρ,	ὢ πρὸς τῆς ἀληθείας, τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009