Paragraphes |
[4] |
ἐφοδεύοντας
δικαιοσύνῃ
γεννήματα
ἐχιδνῶν"
κέκληκέ
|
που· |
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
εἴ
τις |
[2] |
ποιητάς,
τέλεον
ἤδη
παροινοῦντας,
κιττῷ
|
που |
ἀναδήσαντες,
ἀφραίνοντας
ἐκτόπως
τελετῇ
βακχικῇ, |
[25] |
ἀγνοίᾳ
μὲν
ἐσκοτισμένη,
ἄφνω
δέ
|
που |
διεκθρῴσκουσα
τοῦ
σκότους
καὶ
ἀναλάμπουσα, |
[41] |
τῷ
βίῳ,
δελεαζόμενοι
καπνῷ.
Αὐτοί
|
που |
ἐξομολογοῦνται
οἱ
δαίμονες
τὴν
γαστριμαργίαν |
[84] |
λάθῃ
καταφρονῶν
ἑαυτοῦ.
Λέγει
γάρ
|
που |
ἡ
γραφή·
σήμερον
ἐὰν
τῆς |
[10] |
γάρ
εἰμι
ἡ
θύρα"
φησί
|
που· |
ἣν
ἐκμαθεῖν
δεῖ
νοῆσαι
θελήσασι |
[47] |
ἀναγράφει.
Πολλοὶ
δ'
ἂν
τάχα
|
που |
θαυμάσειαν,
εἰ
μάθοιεν
τὸ
Παλλάδιον |
[27] |
παλινδρομήσητε
εἰς
(οὐρανόν.
Ἦμεν
γάρ
|
που |
καὶ
ἡμεῖς
τέκνα
ὀργῆς,
ὡς |
[91] |
μήτηρ
ὄρνις
ἐφίπταται·
εἰ
δέ
|
που |
καὶ
θηρίον
ἑρπηστικὸν
περιχάνοι
τῷ |
[93] |
ἔνθα
που
σὴς
καὶ
λῃστής
|
που |
καταδύεται
περὶ
τὸν
χαμαίζηλον
πλοῦτον |
[39] |
Νίκανδρος
ὁ
ποιητὴς
καλλίγλου
(τόν"
|
που |
κέκληκεν;
Διόνυσον
δὲ
ἤδη
σιωπῶ |
[106] |
(φρόνιμοι
γένεσθε
καὶ
ἀβλαβεῖς·
τάχα
|
που |
ὁ
κύριος
ἁπλότητος
ὑμῖν
δωρήσεται |
[68] |
ἀνώλεθρον
καὶ
ἀγένητον
τοῦτον,
ἄνω
|
που |
περὶ
τὰ
νῶτα
τοῦ
οὐρανοῦ |
[43] |
θηρία
περιφεύγομεν
τὰ
ἀνήμερα,
κἄν
|
που |
περιτύ
χωμεν
ἄρκῳ
ἢ
λέοντι, |
[47] |
καὶ
ἐλέφαντος
κατασκευάσαι
Φειδίαν
παντί
|
που |
σαφές·
τὸ
δὲ
ἐν
Σάμῳ |
[93] |
ἐσθής,
τὰ
τῆς
γῆς,
ἔνθα
|
που |
σὴς
καὶ
λῃστής
που
καταδύεται |
[92] |
ἵπποι
τὸν
ἀναβάτην
ἀποσεισάμενοι
ἑνί
|
που |
συρίγματι
ὑπήκουσαν
τῷ
δεσπότῃ·
ἔγνω |
[52] |
~Καὶ
δὴ
ἔμπαλιν
ἐν
αὐταῖς
|
που |
ταῖς
περιστάσεσιν
οἱ
δεισιδαίμονες,
οἱ |
[117] |
τοῖς
ἀνθρώποις,
ὅταν
ἐν
αὐτῇ
|
που |
τῇ
ψυχῇ
τὸ
ὄντως
καλὸν |
[71] |
θεὸν
κατ'
ἐπίπνοιαν
(αὐτοῦ,
εἴ
|
που |
τῆς
ἀληθείας
ἐπιδράξαιντο.
Ἀντισθένης
μὲν |
[18] |
ἐπιφανείς
(εἰ
θεὸς
ἦν,
τάχα
|
που |
τῆς
κνίσης
τῶν
ὀπτωμένων
κρεῶν |
[98] |
ἀνήσω
καλῶν,
οἱ
μικροτέχναι.
Οὐδείς
|
που |
τούτων
ἔμπνουν
εἰκόνα
δεδημιούργηκεν,
οὐδὲ |
[24] |
βεβιω
κότας
καὶ
καθεωρακότας
ὀξύτερόν
|
που |
τῶν
λοιπῶν
ἀνθρώ
πων
τὴν |