Paragraphes
[105]	λῃστής, οὐ πειρατής, (ἀλλ' ὁ	τῶν	ἀγαθῶν ἀίδιος δοτήρ. Ἄρα οὖν
[88]	φήσομεν, οἱ τἀγαθοῦ προσκυνηταί, οἱ	(τῶν	ἀγαθῶν ζηλωταί. Ἀκούσατε οὖν οἱ
[121]	καὶ θεοφιλεῖς ἄνθρωποι γενώμεθα, καὶ	τῶν	ἀγαθῶν τὰ μέγιστα, θεὸν καὶ
[123]	ὡς ἂν ἐπὶ τὸ μέγιστον	τῶν	ἀγαθῶν, τὴν σωτηρίαν, παρακαλῶν· περὶ
[54]	δοκεῖν καὶ κερασφόρος ἀναπλάττεσθαι πρὸς	τῶν	ἀγαλματοποιῶν, τὸ καλὸν ἀνθρώπου πρόσωπον
[53]	ὑπισχνεῖται τὸ πῦρ. (Οἱ δὲ	τῶν	ἀγαλμάτων δημιουργοὶ οὐ δυσωποῦσιν ὑμῶν
[52]	ὀρνέων τὰ πλεῖστα κατεξερῶσιν αὐτῶν	τῶν	ἀγαλμάτων εἰσπετόμενα, οὐδὲν φροντίσαντα οὔτε
[52]	ὧν οὐδὲ αὐτῶν τὴν ἀναισθησίαν	(τῶν	ἀγαλμάτων ἐκμανθάνετε. Ἀλλ' εἰσὶ μὲν
[51]	εἰσὶ τῶν ξοάνων τούτων καὶ	τῶν	ἀγαλμάτων τέλεον ὄντων κωφῶν· ἔχουσιν
[57]	πάνυ δὴ σαφῶς τὰ εἴδη	τῶν	ἀγαλμάτων τὴν (διάθεσιν τῶν δαιμόνων.
[52]	ὑπὸ δεισιδαιμονίας· καταφρονοῦντες δ' ὅμως	τῶν	ἀγαλμάτων, φαίνεσθαι δὲ μὴ βουλόμενοι
[57]	οὖν ὡς ἔνι μάλιστα ἐγγυτάτω	τῶν	ἀγαλμάτων, ὡς οἰκεία ἡ πλάνη
[120]	ὁ Θήβας μὴ βλέπων. ~Ὢ	τῶν	ἁγίων ὡς ἀληθῶς μυστηρίων, ὢ
[23]	ἐλέγχειν καὶ κολάζειν κελεύεται. ~Ταῦτα	τῶν	ἀθέων τὰ μυστήρια· ἀθέους δὲ
[21]	θεάματι. ~Ταῦτ' ἔστι τὰ κρύφια	τῶν	Ἀθηναίων μυστήρια. Ταῦτά τοι καὶ
[91]	ἀκμαῖς ἐκτεθηριωμένους, πολλοὺς δὲ καὶ	τῶν	αἰδοίων ἀφῃρημένους, ἔργῳ δεικνύντας τῶν
[36]	ἰχῶρες οἱ ποιητικοὶ εἰδεχθέστεροι καὶ	τῶν	αἱμάτων, σῆψις γὰρ αἵματος ἰχὼρ
[5]	ἐπὶ τὰ πέρατα καὶ ἀπὸ	τῶν	ἄκρων ἐπὶ τὰ μέσα διαταθέν,
[87]	(Οὐκ ἄν τις οὕτως ἐκπλαγείη	τῶν	ἄλλων ἁγίων τὰς προτροπὰς ὡς
[46]	Πέρσαι τὸν ποταμὸν προσεκύνουν, καὶ	τῶν	ἄλλων ἀνθρώπων οἱ ἔτι παλαιότεροι
[82]	πρωτοτόκου" γνήσιοι φίλοι, οἱ πρῶτοι	τῶν	ἄλλων ἀνθρώπων τὸν θεὸν νενοηκότες,
[113]	ὥσπερ ἡλίου μὴ ὄντος ἕνεκα	τῶν	ἄλλων ἄστρων νὺξ ἂν ἦν
[22]	Ἐρεχθειδῶν δήμου, πρὸς δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων, οὕστινας μένει (τελευτήσαντας
[43]	~Τί δὴ οὖν, ὦ σοφώτατοι	τῶν	ἄλλων ζῴων ἄνθρωποι, τὰ μὲν
[77]	κρατεῖ, ναοὺς τίνοντες ~(Ὥρα τοίνυν	τῶν	ἄλλων ἡμῖν τῇ τάξει προδιηνυσμένων
[120]	τοῦ θεοῦ, καὶ μὴ μόνον	τῶν	ἀλόγων ζῴων πλεο νεκτεῖτε τῷ
[108]	λόγου. Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθε καὶ	τῶν	ἀλόγων σφᾶς αὐτοὺς ἀλογωτέρους πεποιηκότες,
[82]	τὸν θεὸν νενοηκότες, οἱ πρῶτοι	τῶν	ἁμαρτιῶν ἀπεσπασμένοι, οἱ πρῶτοι τοῦ
[114]	ὁ θεός, ἔσομαι αὐτοῖς καὶ	τῶν	ἁμαρτιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ.
[38]	Φόβῳθύουσιν, οὓς καὶ αὐτοὺς μετὰ	τῶν	ἀμφὶ τὸν Ἡρακλέα ἐγγράφουσι. Ἐῶ
[8]	ἀπειλεῖ· τοὺς δὲ καὶ θρηνεῖ	τῶν	ἀνθρώπων· ᾄδει δὲ ἄλλοις, καθάπερ
[84]	πλεονεξίας. ~Τοιούτου μάρτυρος ἐλέγχοντος τὴν	τῶν	ἀνθρώπων ἄνοιαν καὶ θεὸν ἐπιβοωμένου,
[97]	ἂν ὁρᾶτε τοὺς θεοὺς πρότερον	τῶν	ἀνθρώπων ἀποθνῄσκοντας. Θεοὺς δὲ δὴ
[97]	Θεόκριτος τὰς δόξας τὰς κενὰς	τῶν	ἀνθρώπων ἃς εἶχον περὶ θεῶν,
[89]	ἐκ θεοῦ δεδώρηταί πω τῇ	τῶν	ἀνθρώπων γενέσει, εἰ μὴ συναρπα
[99]	αἰτία, ἣ δὴ κατασκευασθεῖσα τὸ	τῶν	ἀνθρώπων γένος κηρῶν ὀλεθρίων καὶ
[67]	τοὺς πλανήτας, τοῖς ὄντως πεπλανημένοις	τῶν	ἀνθρώπων διὰ τῆς πολυθρυ λήτου
[104]	εἰσίν. Οἱ γάρ τοι δείλαιοι	τῶν	ἀνθρώπων καὶ ἄθλιοι διὰ μὲν
[120]	μυρία φῦλα" μᾶλλον δὲ ὅσοι	τῶν	ἀνθρώπων λογικοί, καὶ βάρβαροι καὶ
[42]	οὐχὶ μόνον ἐπιχαίροντες τῇ φρενοβλαβείᾳ	τῶν	ἀνθρώπων, πρὸς δὲ καὶ ἀνθρωποκτονίας
[121]	ἤγαγε σὺν τῷ παλαιῷ· καὶ	τῶν	ἀνθρώπων τὴν συνωρίδα καταζεύξας, εἰς
[122]	ἐθέλει μόνων κεκλῆσθαι πατήρ, οὐ	τῶν	ἀπειθούντων. Καὶ γὰρ οὖν ὧδέ
[66]	ὄγδοον δὲ τὸν ἐκ πάντων	τῶν	ἀπλανῶν συνεστῶτα (κόσμον αἰνίττεται. Οὐδὲ
[14]	ὅτι μηδέων ἐξεφαάνθη, μηδέων ἐκείνων	τῶν	ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ, τῶν λάγνων, τῶν
[69]	τῷ δ' ἀεὶ ξυνέπεται δίκη	τῶν	ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός.
[47]	προσκυνούμενα. Δημήτριος γὰρ ἐν δευτέρῳ	τῶν	Ἀργολικῶν τοῦ ἐν Τίρυνθι τῆς
[96]	καὶ πείθεσθαι βούλεσθε τὴν ἐναργῆ	τῶν	ἀρρήτων ἐποπτεύσαντες πίστιν, φέρε ὑμῖν
[65]	ἄρχοντα τὸν πάντων ποιητὴν καὶ	τῶν	ἀρχῶν αὐτῶν δημιουργὸν ἀγνοοῦντες, τὸν
[26]	μενοι καὶ ὄψει μόνῃ πεπιστευκότες	τῶν	ἀστέρων τὰς κινήσεις ἐπιθεώμενοι ἐθαύμασάν
[63]	καὶ σελήνην καὶ τὸν ἄλλον	τῶν	ἀστέρων χορόν, παραλόγως τούτους θεοὺς
[72]	ὅλων, ἀεὶ ὢν καὶ ἐργάτας	τῶν	αὑτοῦ δυνάμιων καὶ ἔργων, ἁπάντων
[88]	φωνὴν τὴν ἀληθινὴν ἀσπάζεται παρὰ	τῶν	αὑτοῦ παίδων πρώτην καρπούμενος. ~(Ἀλλ'
[97]	τοὺς ὁρατοὺς καὶ τὸν σύγκλυδα	τῶν	γενητῶν τούτων ὄχλον ὁ προσκυνῶν
[13]	ἄλλως μυθήριά σοι νοεῖν ἀντιστοιχούντων	τῶν	γραμμάτων τὰ μυστήρια· θηρεύουσι γὰρ
[39]	χοιροψάλαν· Σικυώνιοι τοῦτον προσκυνοῦσιν ἐπὶ	τῶν	γυναικείων τάξαντες τὸν Διόνυσον μορίων,
[43]	βελτίονα, τῶν ὑμεδαπῶν τούτων θεῶν,	τῶν	δαιμό νων, ἐπιδεῖξαι τὸν ἄνθρωπον,
[97]	προσκυνῶν καὶ προσεταιριζόμενος, αὐτῶν ἐκείνων	τῶν	δαιμόνων ἀθλιώτερος μακρῷ. Θεὸς" γὰρ
[60]	καὶ τὸν φόβον οἴκοι τοὺς	τῶν	δαιμόνων ἐγγρά φονται πασχητιασμούς. Πινακίοις
[57]	εἴδη τῶν ἀγαλμάτων τὴν (διάθεσιν	τῶν	δαιμόνων. Εἰ γοῦν τις τὰς
[99]	ὀλεθρίων καὶ εἰδώλων ἐπιστυγῶν πολλὰς	τῶν	δαιμόνων ἐπινοήσασα μορφάς, κηλῖδα τοῖς
[63]	τινος ἀσύλου οὐδενὶ οὐκέτι ἀγώγιμος	τῶν	δαιμόνων ὁ ἄνθρωπος γίνεται σπεύδων
[63]	καὶ ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι ἔργα	τῶν	δακτύλων αὐτοῦ. (Ὅση γε ἡ
[23]	ἡμᾶς Καὶ ἦτε ξένοι" λέγων	τῶν	διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίας, ἐλπίδα μὴ
[32]	τὸν Ποσειδῶ καὶ τὸν χορὸν	τῶν	διεφθαρμένων ὑπ' αὐτοῦ, τὴν Ἀμφιτρίτην,
[106]	εἰς οὐρανόν, θαυμάσατε, παύσασθε καραδοκοῦντες	τῶν	δικαίων τὴν πτέρναν καὶ τὴν
[67]	συνανατρέφειν αὐτοῖς ἀθεότητα τὴν πρὸς	τῶν	δοκήσει σοφῶν δὴ τούτων καταγγελλομένην,
[2]	αἱ ἀναγραφαὶ γεγόνασι δράματα καὶ	τῶν	δραμάτων οἱ ὑποκριταὶ θυμηδίας θεάματα.
[70]	τοῦ θεοῦ παρ' αὐτῶν ὠφέλησαι	τῶν	Ἑβραίων, (οἵτινες οὐκ ἀπάτῃσι κεναῖς,
[85]	ἀπειλῆς αἰνιγματωδῶς ἀπειλήφασιν οἱ παλαιοὶ	τῶν	Ἑβραίων πλανῆται· οὐ γὰρ εἰσελθεῖν
[12]	Αὐτίκα γοῦν κατὰ τὴν ἀκριβῆ	τῶν	Ἑβραίων φωνὴν ὄνομα τὸ Ἕυια
[89]	αὐτὸ γάρ τοι τὸ κάλλιστον	τῶν	ἐγχειρουμένων ἐστίν, ὑποδεῖξαι ὑμῖν ὡς
[62]	λόγος ὅτι πάντες οἱ θεοὶ	τῶν	ἐθνῶν δαιμονίων εἰσὶν εἴδωλα· ὁ
[79]	βουλεύσασθε ἅμα, οἱ σῳζόμενοι ἀπὸ	τῶν	ἐθνῶν. Οὐκ ἔγνωσαν οἱ αἴροντες
[78]	σε λήψεται. Βούλει καὶ περὶ	τῶν	εἰδώλων ἀκοῦσαι τί φησὶν προφή
[53]	πλεονεξίας ἔργα, οὐχὶ δὲ ἀδρανείας	τῶν	εἰδώλων ἔλεγχον νομίζων. Ἀλλ' οὔτι
[91]	τῶν αἰδοίων ἀφῃρημένους, ἔργῳ δεικνύντας	τῶν	εἰδώλων τὰ τεμένη τάφους τινὰς
[74]	τὴν τῶν ὀργίων ἱεροφαντίαν καὶ	τῶν	εἰδώλων τὴν θεολογίαν, παλινῳδίαν ἀληθείας
[35]	παθῶν γεγονότες, ἀλλὰ καὶ πρὸ	τῶν	Εἱλώτων καλουμένων τῶν παρὰ Λακεδαιμονίοις
[4]	τὴν πολλὴν καὶ τὴν σκληροκαρδίαν	τῶν	εἰς τὴν ἀλήθειαν λελιθωμένων ἤγειρεν
[26]	σελήνην, ὡς Φρύγες· οἳ δὲ	τῶν	ἐκ γῆς φυομένων τοὺς ἡμέρους
[66]	οἶμαι χαλεπὸν ἐνταῦθα γενόμενος καὶ	τῶν	ἐκ τοῦ Περιπάτου μνησθῆναι· καὶ
[118]	πολυύμνητον λέγει, καὶ τὸ κῦδος	τῶν	Ἑλλήνων ἡ πόρνη σφετερίζεται· ἔασον
[118]	τῶν ἐν οὐρανοῖς ἀπολαύσεις ἀποκεκρυμμένων,	τῶν	ἐμοὶ τετηρημένων, ἃ οὔτε οὖς
[120]	τὸν πεπιστευκότα αἰῶσι τηρούμενον. Ταῦτα	τῶν	ἐμῶν μυστηρίων τὰ βακχεύματα· εἰ
[4]	ἡμῶν θεοῦ, οὐκ ἐξ ἔργων	τῶν	ἐν δικαιοσύνῃ, ἃ ἐποιήσαμεν ἡμεῖς,
[118]	ἁγίοις ἐκείνοις τελεσθήσῃ μυστηρίοις καὶ	τῶν	ἐν οὐρανοῖς ἀπολαύσεις ἀποκεκρυμμένων, τῶν
[26]	καὶ αὐτοὶ μετὰ τοὺς ποιητικοὺς	τῶν	ἐν ὑμῖν παθῶν ἀνειδωλο ποιοῦσι
[90]	τἀγαθὸν τετιμηκότες, οἱ δὲ ἐκ	τῶν	ἐναντίων πονηροὶ τῆς καταλλήλου τιμωρίας,
[91]	ἀναβλέψετε; Οὐχὶ δὲ καταφεύξεσθε, ἐκ	τῶν	ἐνταῦθα δεσμωτηρίων ἐκφεύγοντες, ἐπὶ τὸν
[113]	καὶ ὑποθῆκαι λυπραὶ καὶ περὶ	τῶν	ἐπὶ μέρους εἰσίν, εἰ γαμητέον,
[42]	οἳ δὲ σωτηρίαν αἰτούμενοι παρὰ	τῶν	ἐπιβούλων σωτηρίας. Καλλιερεῖν γοῦν τοπάζοντες
[109]	ἄμεινον τοῖς ἀνθρώποις τοῦ τυγχάνειν	τῶν	ἐπιθυμιῶν ἀρχὴν μηδὲ ἐπιθυμεῖν ἐθέλειν
[57]	ὑμῶν παραυτίκα τοὺς θεοὺς ἐκ	τῶν	ἐπονειδίστων σχημάτων, τὸν Διόνυσον ἀπὸ
[1]	θεῷ τῷ πανσόφῳ αὐτόνομον ᾠδήν,	τῶν	Εὐνόμου βελτίονα νόμων. Ῥήγνυται χορδὴ
[39]	καὶ κατὰ πόλεις τὰ ἄλογα	τῶν	ζῴων ἐκτετιμηκότες ἤπερ Ἕλληνες τοιούτους
[51]	τὰ ἀγάλματα. Πολλὰ δέ ἐστι	τῶν	ζῴων, ὅσα οὐδὲ ὅρασιν ἔχει
[51]	δειλαίους· εἰ γὰρ καί τινα	τῶν	ζῴων οὐχὶ πάσας ἔχει τὰς
[100]	πρὸς ὃ πέφυκε δὲ ἕκαστον	τῶν	ζῴων περιέλκομεν, οὕτως ἀμέλει καὶ
[57]	καλὸν Κνιδίου ἀγάλματος, ἀλλ' ἦσαν	τῶν	θεατῶν (αἱ ὄψεις ἠπατημέναι ὑπὸ
[49]	τῶν νεκρῶν, ὡς ἐκεῖνοι τάφοι	τῶν	θεῶν. ~Διδάσκαλον δὲ ὑμῖν παραθήσομαι
[64]	τὰς δόξας, ὅσας αὐχοῦσι περὶ	τῶν	θεῶν, εἴ πως καὶ φιλοσο
[44]	Ἔρωτα τοῦτον ἐν τοῖς πρεσβυτάτοις	τῶν	θεῶν εἶναι λεγόμενον ἐτίμα πρότερον
[75]	μεταιτοῦσιν· οὐ τρέφω τὴν (μητέρα	τῶν	θεῶν, ἣν οἱ θεοὶ τρέφωσιν"
[54]	ἐξευτελίζουσιν τοὺς μύθους τοὺς περὶ	τῶν	θεῶν, ἰσοθέους ἄνθρωποι κατασχηματίζοντες ἑαυτούς,
[33]	Ἀλλ' οἱ μὲν ἄρρενες αὐτοῖς	τῶν	θεῶν ἴσως μόνοι ᾄττουσι περὶ
[52]	ὅλως περιφρονοῦντες, ἐλέγχονται ὑπ' αὐτῶν	τῶν	θεῶν, οἷς δὴ (τὰ ἀγάλματα
[27]	καὶ ἐκπληκτικῶν προσωπείων τὸν ὄχλον	τῶν	θεῶν, συνωνυμίαις τισὶ τὰς δοξοποιίας
[24]	ἑαυτοῦ, τὴν παρὰ Κυζικηνοῖς Μητρὸς	τῶν	θεῶν τελετὴν ἀπομιμού μενον παρὰ
[61]	ἔτι μᾶλλον ἀνακείμενα, ὥσπερ ἀμέλει	τῶν	θεῶν ὑμῶν τὰς εἰκόνας, στήλας
[120]	νεκτεῖτε τῷ λόγῳ, ἐκ δὲ	τῶν	θνητῶν ἁπάντων ὑμῖν ἀθανασίαν μόνοις
[87]	ἐξ ὧν γραμμάτων καὶ συλλαβῶν	τῶν	ἱερῶν τὰς συγκειμένας γραφάς, τὰ
[36]	δὲ καὶ τὸν Ἡρακλέα πρὸς	τῶν	Ἱπποκοωντιδῶν κατὰ τῆς χειρὸς (οὐτασθῆναι
[45]	φησιν Ἀντίοχος ἐν τῷ ἐνάτῳ	τῶν	Ἱστοριῶν. Τί δὲ Ἐριχθόνιος; Οὐχὶ
[2]	ἐκτραγῳδουμέναις συμφοραῖς· ὑμῖν δὲ καὶ	τῶν	κακῶν αἱ ἀναγραφαὶ γεγόνασι δράματα
[49]	(κάλλος, ὅτε ἀληθινὸν ἀρχέτυπόν ἐστι	τῶν	καλῶν. Ἤδη δὲ τάφος ἐστὶ
[103]	τοῦ ὕδατος ὃ ἐγὼ ἀναδίδωμι,	τῶν	καρπῶν ὧν ἐγὼ γεωργῶ, μὴ
[42]	παρ' αὑτοῖς ἕλωσι, τούτων δὴ	τῶν	κατὰ θάλατταν ἐπταικότων, αὐτίκα μάλα
[27]	δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια, γυμνοῦσα	τῶν	καταπληκτικῶν τουτωνὶ καὶ ἐκπληκτικῶν προσωπείων
[59]	τὸν Ἰωάννην οὐκ ὄντες ἐκ	τῶν	κάτω" παρὰ δὲ τοῦ ἄνωθεν
[58]	τροφεῖς καὶ μελεδωνοὶ τεθαυμάκασιν, ὅτι	τῶν	κηρίνων ἢ πηλίνων ὁμοιωμάτων καὶ
[122]	δὲ καὶ ἡμᾶς τὸ κάλλιστον	τῶν	κτημάτων μεμαθηκότας ὄντας αὐτοῦ, σφᾶς
[14]	μηδέων ἐκείνων τῶν ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ,	τῶν	λάγνων, τῶν μετὰ τὴν τομὴν
[4]	ἀρετῆς αἰσθόμενον (ἐκ λίθων ἐκείνων,	τῶν	λίθοις πεπιστευκότων ἐθνῶν. Αὖθις οὖν
[97]	θεὸν στατοῖσι λίκνοις προστρέπεσθε, ἠλίθιοι	τῶν	λίθων δημιουργοί τε καὶ προσκυνηταί.
[52]	ταῖς περιστάσεσιν οἱ δεισιδαίμονες, οἱ	τῶν	λίθων προσκυνηταί, ἔργῳ μαθόντες ἀναίσθητον
[4]	Δυνατὸς γὰρ ὁ θεὸς ἐκ	τῶν	λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ
[68]	ὅθεν οὐκ ἀπεικότως ὁ Δημόκριτος	τῶν	λογίων ἀνθρώπων ὀλίγους" φησίν ἀνατείναντας
[70]	Πλάτων, ἀλήθειαν αἰνίττῃ; Πόθεν ἡ	τῶν	λόγων ἄφθονος χορηγία τὴν θεοσέβειαν
[123]	τῶν Χριστὸν ἐγνωκότων. ~Ἅλις οἶμαι	τῶν	λόγων, εἰ καὶ μακροτέρω προῆλθον
[24]	κότας καὶ καθεωρακότας ὀξύτερόν που	τῶν	λοιπῶν ἀνθρώ πων τὴν ἀμφὶ
[5]	καὶ ἁρμονία τῶν πάντων, ἀπὸ	τῶν	μέσων ἐπὶ τὰ πέρατα καὶ
[14]	τῶν ἀποκεκομμένων Οὐρανοῦ, τῶν λάγνων,	τῶν	μετὰ τὴν τομὴν τὸ κῦμα
[40]	Δημοκράτει καὶ Κυκλαίῳ καὶ Λεύκωνι	τῶν	(Μηδικῶν ἀκμαζόντων ἀγώνων. Ἔστι καὶ
[54]	οἱ βασιλεῖς οἱ παλαιοί, καταφρονοῦντες	τῶν	μύθων τούτων, ἀνέδην διὰ τὸ
[39]	τόξων· καὶ Σμίνθιον Ἀπόλλωνα ἀπὸ	τῶν	μυῶν (ἐκείνων ἐπεφήμισαν. Ἡρακλείδης δὲ
[84]	ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ	τῶν	νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ
[49]	μαυσώλεια καὶ λαβύρινθοι, ἄλλοι ναοὶ	τῶν	νεκρῶν, ὡς ἐκεῖνοι τάφοι τῶν
[8]	δὲ ἄλλοις, καθάπερ ἰατρὸς ἀγαθὸς	τῶν	νοσούντων σωμάτων τὰ μὲν καταπλάττων,
[42]	Ταυρικὴν χερρόνησον κατοικοῦντες, οὓς ἂν	τῶν	ξένων παρ' αὑτοῖς ἕλωσι, τούτων
[51]	(τε" ἀλλά γε ἀμείνους εἰσὶ	τῶν	ξοάνων τούτων καὶ τῶν ἀγαλμάτων
[72]	κύκλῳ ἐπίσκοπος πάσας γενέσιος, κρᾶσις	τῶν	ὅλων, ἀεὶ ὢν καὶ ἐργάτας
[91]	δεσπότην τῶν πάντων καὶ κύριον	τῶν	ὅλων ἀναβλέψετε; Οὐχὶ δὲ καταφεύξεσθε,
[69]	τρυτάνῃ τῇ δικαιο σύνῃ τὴν	τῶν	ὅλων ἀρρεπῶς περιλαμβάνων καὶ ἀνέχων
[98]	Τίς ἀθανασίαν ὑπέσχηται; Μόνος ὁ	τῶν	ὅλων δημιουργός, ὁ ἀριστοτέχνας πατήρ,
[110]	ὄντως θεός, ὁ τῷ δεσπότῃ	τῶν	ὅλων ἐξισωθείς, ὅτι ἦν υἱὸς
[5]	τὸ ᾆσμα τὸ ἀκήρατον, ἔρεισμα	τῶν	ὅλων καὶ ἁρμονία τῶν πάντων,
[96]	ἁγίου, ἀγωνοθετοῦντος δὲ τοῦ δεσπότου	τῶν	ὅλων. Οὐ γὰρ σμικρὸν ἡμῖν
[66]	ὅ γε τῆς αἱρέσεως πατήρ,	τῶν	ὅλων οὐ νοήσας τὸν πατέρα,
[120]	τοῦ θεοῦ, βραχίων κυρίου, δύναμις	τῶν	ὅλων, τὸ θέλημα τοῦ πατρός.
[69]	στάθμιον καὶ μέτρον καὶ ἀριθμὸν	τῶν	ὅλων ὑπολαμβάνων τὸν θεόν· τὰ
[5]	τοῦ πυρὸς ἐτιθάσευεν, τοὺς (νεάτους	τῶν	ὅλων φθόγγους τούτους κιρνὰς ἐμμελῶς.
[69]	βασιλεὺς τῶν πάντων; Θεὸς τῆς	τῶν	ὄντων ἀληθείας τὸ μέτρον. Ὥσπερ
[69]	ἀρχὴν καὶ τελευτὴν καὶ μέσα	τῶν	ὄντων ἁπάντων ἔχων, εὐθεῖαν περαίνει
[6]	ὥσπερ ἡ μέλιττα λυμαι νομένη	τῶν	ὄντων οὐδέν, ἐπὶ μόνης τῆς
[117]	οὖν καὶ ἄμεινον τῆς ἀρίστης	τῶν	ὄντων οὐσίας μιμητὴν ὁμοῦ καὶ
[91]	μὲν παντάπασιν ἀπειράτους, ταῖς δὲ	τῶν	ὀνύχων ἀκμαῖς ἐκτεθηριωμένους, πολλοὺς δὲ
[18]	ἦν, τάχα που τῆς κνίσης	τῶν	ὀπτωμένων κρεῶν μεταλαβών, ἧς δὴ
[74]	τοῦ Οἰάγρου Ὀρφεύς, μετὰ τὴν	τῶν	ὀργίων ἱεροφαντίαν καὶ τῶν εἰδώλων
[52]	πάλιν. Αἱ δὲ χελιδόνες καὶ	τῶν	ὀρνέων τὰ πλεῖστα κατεξερῶσιν αὐτῶν
[51]	μὴν φωνήν, οἷον καὶ τὸ	τῶν	ὀστρέων γένος, ἀλλὰ ζῇ γε
[10]	τὸν θεόν, ὅπως ἡμῖν ἀθρόας	τῶν	οὐρανῶν ἀναπετάσῃ πύλας· λογικαὶ γὰρ
[116]	καὶ λόγῳ, καὶ τὴν βασιλείαν	τῶν	οὐρανῶν αὐτοῖς ἐνεχείρισεν. (Σάλπιγξ ἐστὶ
[87]	σωτηρίαν αὐτὸς ἤγγικεν ἡ βασιλεία	τῶν	οὐρανῶν· ἐπιστρέφει τοὺς ἀνθρώπους πλησιάζοντας
[82]	εἰσελεύσεσθέ ποτε εἰς τὴν βασιλείαν	τῶν	οὐρανῶν. (Πῶς γὰρ εἰσελθεῖν ἐπιτέτραπται
[81]	εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ δυνάμεις	τῶν	οὐρανῶν σαλευθήσονται καὶ οἱ οὐρανοὶ
[118]	θεοῦ, καὶ τοῖς λιμέσι καθορμίσει	τῶν	οὐρανῶν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον·
[99]	κύριος ὑμῶν ἐστιν ἡ βασιλεία	τῶν	οὐρανῶν" Ὑμῶν ἐστιν, ἐὰν θελήσητε,
[4]	ἀλλὰ καὶ τούτων εἴ τις	τῶν	ὄφεων μετανοήσαι ἑκών, ἑπόμενος δὴ
[5]	ἔρεισμα τῶν ὅλων καὶ ἁρμονία	τῶν	πάντων, ἀπὸ τῶν μέσων ἐπὶ
[105]	οὐρανοῦ ποιητὴν ἐπεθυμήσατε, οὐδὲ τὸν	τῶν	πάντων δημιουργὸν καὶ πατέρα ἀκοῦσαι
[6]	ὁ λόγος ἄνωθεν, ἀρχὴ θεία	τῶν	πάντων ἦν τε καὶ ἔστιν·
[69]	καλῶν. ~Τίς οὖν ὁ βασιλεὺς	τῶν	πάντων; Θεὸς τῆς τῶν ὄντων
[91]	καὶ οὐχὶ πρὸς τὸν δεσπότην	τῶν	πάντων καὶ κύριον τῶν ὅλων
[68]	καὶ ἀφαιρεῖται, καὶ βασιλεὺς οὗτος	τῶν	πάντων" Ταύτῃ πῃ καὶ Πλάτων
[48]	τὸν Αἰγύπτιον βασιλέα, τὰ πλεῖστα	τῶν	παρ' Ἕλλησι παραστησάμενον ἐθνῶν, ἐπανελθόντα
[32]	τῷ Λεσβίῳ. ~Ἀκούετε δὴ οὖν	τῶν	παρ' ὑμῖν θεῶν τοὺς ἔρωτας
[35]	καὶ πρὸ τῶν Εἱλώτων καλουμένων	τῶν	παρὰ Λακεδαιμονίοις δούλειον ὑπεισῆλθεν ζυγὸν
[89]	ἐτύχομεν ἀγαθῶν, ἐπανωρθώσαμεν; (Εἶτα ἐπὶ	τῶν	πάτων αἱ παρεκβάσεις καίτοι ἐπιζήμιοι
[47]	Ἰλίου, παρακαταθέσθαι δὲ Δημοφῶντι, ἐκ	τῶν	Πέλοπος ὀστῶν κατεσκευάσθαι, καθάπερ τὸν
[45]	τοῦ Ἀγησάρχου ἐν τῷ αʹ	τῶν	περὶ τὸν Φιλοπάτορα ἐν Πάφῳ
[67]	γοῦσα καὶ ἀδολεσχοῦσα; Τὸν κύριον	τῶν	πνευμάτων ποθῶ, τὸν κύριον τοῦ
[39]	σμίνθους καλοῦσιν, ὅτι τὰς νευρὰς	τῶν	πολεμίων διέ τρωγον τῶν τόξων·
[26]	βωμούς· οἳδὲ ἐξ αὐτῶν ὁρμώμενοι	τῶν	πραγμάτων ἐκθεοῦνται τοῖς ἀνθρώποις καὶ
[102]	ἥλιος οὐδὲ σελήνη, οἷς ἕκαστον	τῶν	προειρημένων (διορίζεται. Τίς ἂν οὖν
[48]	πανηγυρικῆς. Ἰσίδωρος μόνος παρὰ Σελευκέων	τῶν	πρὸς Ἀντιοχείᾳ τὸ ἄγαλμα μεταχθῆναι
[47]	Πολέμωνα δεικνύναι (ἐν τῇ τετάρτῃ	τῶν	Πρὸς Τίμαιον· μηδὲ τὰ ἐν
[99]	οὐρανῶν" Ὑμῶν ἐστιν, ἐὰν θελήσητε,	τῶν	πρὸς τὸν θεὸν τὴν προαίρεσιν
[25]	πόρνης; Αἰνίττεται δὲ διὰ μὲν	τῶν	προτέρων τὸν ἄθεον τρόπον τὸν
[10]	ἀληθείας τὸ φῶς, ὁ λόγος,	τῶν	προφητικῶν αἰνιγμάτων τὴν μυστικὴν ἀπολύ
[50]	προστρεπόμενοι, εἶτα μέντοι καὶ πρὸ	τῶν	πυλῶν ἱστάντες αὐτοὺς ὡς ἐνεργεῖς;
[4]	(εἰς γῆν ἐρριμμένους. ~Μόνος γοῦν	τῶν	πώποτε τὰ ἀργαλεώτατα θηρία, τοὺς
[65]	Μάγους, παρ' ὧν τὴν ἀθεότητα	τῶν	σεβασμίων αὐτοῖς μεμαθήκασιν ἀρχῶν, ἄρχοντα
[47]	ἱστορεῖ. Μὴ οὖν ἀμφιβάλλετε, εἰ	τῶν	Σεμνῶν Ἀθήνησι καλουμένων θεῶν τὰς
[113]	καὶ τούτῳ κατηυγάσθημεν, οὐδὲν ἂν	τῶν	σιτευομένων ὀρνίθων ἐλειπόμεθα, ἐν σκότει
[109]	ὑπομένειν οὐ καρτερεῖτε, καθάπερ δὲ	τῶν	σιτίων τοῖς γλυκέσιν ἡδόμεθα διὰ
[24]	κόσμῳ" ~Πολλὰ κἀγαθὰ γένοιτο τῷ	τῶν	Σκυθῶν βασιλεῖ, ὅστις ποτὲ ἦν
[5]	τὸ πᾶν ἐκόσμησεν ἐμμελῶς καὶ	τῶν	στοιχείων τὴν διαφωνίαν εἰς τάξιν
[61]	τῆς ὕβρεως αἱ θεολογίαι, αὗται	τῶν	συμπορνευόντων ὑμῖν θεῶν αἱ διδασκαλίαι·
[16]	ἐστιν οὗτος, διελκόμενος τοῦ κόλπου	τῶν	τελουμένων, (ἔλεγχος ἀκρασίας Διός. Κυεῖ
[46]	ξόανον Οὐάρρων ὁ συγγραφεύς, οὐδέπω	τῶν	τεχνιτῶν ἐπὶ τὴν εὐπρόσωπον ταύτην
[65]	Μάγοι τὸ πῦρ τετιμήκασι καὶ	τῶν	τὴν Ἀσίαν κατοικούντων πολλοί, πρὸς
[39]	Εὐφορίων, σέβουσι Σάμιοι) οὐδέ γε	τῶν	τὴν Φοινίκην Σύρων κατοικούντων, ὧν
[45]	εἰ μὴ ὑπεισέρχεταί τις αἰσχύνη	τῶν	τολμωμένων, νεκροὶ ἄρα τέλεον ὄντες
[39]	νευρὰς τῶν πολεμίων διέ τρωγον	τῶν	τόξων· καὶ Σμίνθιον Ἀπόλλωνα ἀπὸ
[19]	τοὺς γὰρ> ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ	τῶν	τοῦ Διο νύσου αἵματος σταγόνων
[3]	ἀφῖκται τὴν δουλείαν τὴν πικρὰν	τῶν	τυραννούντων δαιμό νων, ὡς δὲ
[43]	Αὐτίκα γοῦν ἔχω σοι βελτίονα,	τῶν	ὑμεδαπῶν τούτων θεῶν, τῶν δαιμό
[3]	τὴν καλὴν ὄντως ἐκείνην ἐλευθερίαν	τῶν	ὑπ' οὐρανὸν πεπολιτευμένων ᾠδαῖς καὶ
[109]	ἀσθενεῖς τὸν στόμαχον ῥώννυσιν ἡ	τῶν	φαρμάκων αὐστηρία, οὕτως ἥδει μὲν
[64]	~(Ἐπιδράμωμεν δέ, εἰ βούλει, καὶ	τῶν	φιλοσόφων τὰς δόξας, ὅσας αὐχοῦσι
[117]	ἀληθείας προτροπὴ τοῖς πιστοτάτοις ἀπείκασται	τῶν	φίλων μέχρι τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς
[12]	ἄγοντες καὶ τελίσκουσι τὰς κρεονομίας	τῶν	φόνων ἀνεστεμμένοι τοῖς ὄφεσιν, ἐπολολύζοντες
[103]	εἶναι νομίζεται οὐδὲ μὴν ἐκείνων	τῶν	χειροκμήτων καὶ ἀναισθήτων πλασμάτων, πρόνοια
[79]	οὐκ ἔστιν ὃς ἐξελεῖται ἐκ	τῶν	χειρῶν (μου. Ἀλλὰ καὶ ἑτέρου
[122]	χρηστὸς ὁ σύμπας ἀνθρώπων βίος	τῶν	Χριστὸν ἐγνωκότων. ~Ἅλις οἶμαι τῶν
[122]	ὧδέ πως ἔχει τὰ ἡμέτερα	τῶν	Χριστοῦ ὀπαδῶν· οἷαι μὲν αἱ
[75]	παντί τῳ δῆλον γεγονέναι ὡς	τῶν	χωρὶς τοῦ λόγου τῆς ἀληθείας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009