Paragraphes |
[39] |
χλεύης,
ὦ
δείλαιοι,
τὸν
πάντα
|
ὑμῶν |
ἀβίωτον
ὄντως
(βίον
ἐμπεπληκότες.
Οὐχὶ |
[33] |
ὃ
δὲ
Γανυμήδους
ἐρῶντες.
(Τούτους
|
ὑμῶν |
αἱ
γυναῖκες
προσκυνούντων
τοὺς
θεούς, |
[13] |
διαφθαρῆναι
Ἀπολλόδωρος
λέγει,
οὐ
φθόνος·
|
(ὑμῶν |
δεδόξασται
τὰ
μυστήρια
ἐπιτυμβίῳ
τιμῇ. |
[99] |
τὸν
θεὸν
τὴν
προαίρεσιν
ἐσχηκότων·
|
ὑμῶν, |
ἐὰν
ἐθελήσητε
πιστεῦσαι
μόνον
καὶ |
[61] |
Οἷαι
δὲ
αὖ
καὶ
ἄλλαι
|
ὑμῶν |
εἰκόνες,
πανίσκοι
τινὲς
καὶ
γυμναὶ |
[98] |
ἄνθρωπον
ἔπλασεν·
ὁ
δὲ
Ὀλύμπιος
|
ὑμῶν, |
εἰκόνος
εἰκών,
πολύ
τι
τῆς |
[45] |
κακὸν
τόδε
πάσχετε;
νυκτὶ
μὲν
|
ὑμῶν |
εἰλύαται
κεφαλαί.
~(Εἰ
δ'
ἔτι |
[101] |
τὸν
βίον
ὡς
τὸ
ζῆν
|
ὑμῶν |
εἰς
θάνατον
καταναλίσκετε,
τοῦτο
μόνον |
[77] |
δὲ
κατθέμενοι
σοφίην
ἐν
στήθεσιν
|
ὑμῶν. |
Εἷς
θεός
ἐστι
βροχάς,
ἀνέμους, |
[75] |
καὶ
οἱ
περὶ
τοὺς
θεοὺς
|
ὑμῶν |
ἔλεγχοι,
οὓς
διὰ
τὴν
ἀλήθειαν |
[101] |
καταναλίσκετε,
τοῦτο
μόνον
τῆς
ματαίας
|
ὑμῶν |
ἐλπίδος
εὑρόμενοι
τὸ
πέρας,
οὐδὲ |
[84] |
ἐρήμῳ,
οὗ
ἐπείρασαν
οἱ
(πατέρες
|
ὑμῶν |
ἐν
δοκιμασίᾳ.
Ἡ
δὲ
δοκιμασία |
[32] |
τοσαύταις
οὔσαις
ἔτι
τοῦ
Ποσειδῶνος
|
ὑμῶν |
ἐστενοχωρεῖτο
τὰ
πάθη.
Κάλει
μοι |
[99] |
προστετηκὼς
ἡδοναῖς;
Τίνι
λαλήσει
κύριος
|
ὑμῶν |
ἐστιν
ἡ
βασιλεία
τῶν
οὐρανῶν" |
[35] |
ἱεροφαντίαν.
~Εἰκότως
ἄρα
οἱ
τοιοίδε
|
ὑμῶν |
θεοὶ
δοῦλοι
παθῶν
γεγονότες,
ἀλλὰ |
[12] |
καὶ
αὐτούς
γε
τοὺς
καλουμένους
|
ὑμῶν |
θεούς,
ὧν
αἱ
τελεταὶ
μυστικαί, |
[98] |
τε
καὶ
προσκυνηταί.
~Ὁ
Φειδίας
|
ὑμῶν |
καὶ
ὁ
Πολύκλειτος
ἡκόντων
Πραξιτέλης |
[36] |
οὖν
εἰκότως
ἕπεται
τοὺς
ἐρωτικοὺς
|
ὑμῶν |
καὶ
παθητικοὺς
τούτους
θεοὺς
ἀνθρωποπαθεῖς |
[120] |
εὑρήσετε
ἀνάπαυ
σιν
ταῖς
ψυχαῖς
|
ὑμῶν· |
ὁ
γὰρ
ζυγός
μου
χρηστὸς |
[106] |
θεόν,
καὶ
ζήσεται
ἡ
ψυχὴ
|
ὑμῶν. |
Ὁ
ἐκζητῶν
τὸν
θεὸν
τὴν |
[43] |
Κῦρον
καὶ
τὸν
Σόλωνα.
Φιλόδωρος
|
ὑμῶν |
ὁ
Φοῖβος,
ἀλλ'
οὐ
φιλάνθρωπος. |
[42] |
ἀπάνθρωποι
καὶ
μισάνθρωποι
δαίμονες
εἶεν
|
ὑμῶν |
οἱ
θεοὶ
καὶ
οὐχὶ
μόνον |
[18] |
δὴ
τὸ
γέρας
λαχεῖν"
ὁμολογοῦσιν
|
ὑμῶν |
οἱ
θεοί)
κεραυνῷ
τοὺς
Τιτᾶνας |
[56] |
ὑποφαίνονται
ἀμυδρῶς
σκιοειδῆ
φαντάσματα"
~Ταῦθ'
|
ὑμῶν |
οἱ
θεοὶ
τὰ
εἴδωλα,
αἱ |
[57] |
τὰ
ἀγάλματα
περινοστῶν
θεῷτο,
γνωριεῖ
|
ὑμῶν |
παραυτίκα
τοὺς
θεοὺς
ἐκ
τῶν |
[106] |
ἐνώπιον
αὐτοῦ
πάσας
τὰς
καρδίας
|
ὑμῶν. |
Πρὸς
τοὺς
κενοὺς
τῆς
πονηρίας |
[63] |
Καὶ
μὴ
τὸν
ἥλιόν
τις
|
ὑμῶν |
προσκυνείτω,
ἀλλὰ
τὸν
ἡλίου
ποιητὴν |
[33] |
κότες·
τούτους
ἐθιζόντων
οἱ
παῖδες
|
ὑμῶν |
σέβειν,
ἵνα
καὶ
ἄνδρες
γενήσονται |
[55] |
θεοί.
Πίστις
ὑμῖν
τῶνδε
αὐτὰ
|
ὑμῶν |
τὰ
μυστήρια,
αἱ
πανηγύρεις,
δεσμὰ |
[14] |
δέ,
καὶ
γὰρ
καιρός,
αὐτὰ
|
ὑμῶν |
τὰ
ὄργια
ἐξε
λέγξω
ἀπάτης |
[61] |
ἀνακείμενα,
ὥσπερ
ἀμέλει
τῶν
θεῶν
|
ὑμῶν |
τὰς
εἰκόνας,
στήλας
ἀναισχυν
τίας |
[61] |
καταλλήλῳ
τῇ
Διὸς
ἀκολασίᾳ.
~Ταῦτα
|
ὑμῶν |
τῆς
ἡδυπαθείας
τὰ
ἀρχέτυπα,
αὗται |
[29] |
περιττὸς
εἶναι
δόξω
τὰς
ἀκοὰς
|
ὑμῶν |
τοῖς
πολλοῖς
τούτοις
ἐπικλύζων
ὀνόμασιν; |
[89] |
λόγους,
ἀποσείσασθαι
μὲν
τοὺς
ἡνιόχους
|
ὑμῶν |
τοῦ
βίου
ἡμᾶς
ἐπιποθοῦντες,
ἐπὶ |
[53] |
τῶν
ἀγαλμάτων
δημιουργοὶ
οὐ
δυσωποῦσιν
|
ὑμῶν |
τοὺς
ἔμφρονας
τῆς
ὕλης
καταφρονεῖν; |
[76] |
καὶ
ἄλλοι
συχνοὶ
ποιηταὶ
διελέγχουσιν
|
ὑμῶν |
τοὺς
θεοὺς
καὶ
λοιδορεῖσθαι
οὐ |
[91] |
καὶ
σῴζει
θεοσέβεια.
~Ἰδέτω
τις
|
ὑμῶν |
τοὺς
παρὰ
τοῖς
εἰδώλοις
λατρεύοντας, |
[39] |
τὰ
ἄλογα
ζῷα;
Θεσσαλοὶ
μὲν
|
ὑμῶν |
τοὺς
πελαργοὺς
τετιμήκασι
διὰ
τὴν |
[14] |
μεμύησθε,
ἐπιγελάσεσθε
μᾶλλον
τοῖς
μύθοις
|
ὑμῶν |
τούτοις
τοῖς
τιμω
μένοις.
Ἀγορεύω |
[95] |
θανάτου;
(Ἰδοὺ
τέθεικα
πρὸ
προσώπου
|
ὑμῶν" |
φησί,
τὸν
θάνατον
καὶ
τὴν |
[84] |
ἀκούσητε,
μὴ
σκληρύνητε
τοῦ
καρδίας
|
ὑμῶν |
ὡς
ἐν
τῷ
παραπικρασμῷ
κατὰ |