Paragraphes
[69]	ὑπολαμβάνων τὸν θεόν· τὰ μὲν	γὰρ	ἄδικα καὶ ἄνισα εἴδωλα οἴκοι
[33]	Ἀλκμήνης τοσαύτας ἡδυπαθήσας νύκτας; οὐδὲ	γὰρ	αἱ νύκτες αἱ ἐννέα τῷ
[81]	δέρρις ἐκτεινόμενοι καὶ συστελλόμενοι" (αὗται	γὰρ	αἱ προφητικαὶ φωναί) καὶ ἡ
[10]	τῶν οὐρανῶν ἀναπετάσῃ πύλας· λογικαὶ	γὰρ	αἱ τοῦ λόγου πύλαι, πίστεως
[84]	τοῦ θείου λόγου· ἡ σήμερον	γὰρ	ἀίδιος· αἰώνων ἐστὶν εἰκών, σύμβολον
[115]	νόσοι, ἀποσπασθῆναι δὲ ἁμαρτίας; (Θάνατος	γὰρ	ἀίδιος ἁμαρτία. Ἦ τέλεον νωδοὶ
[36]	εἰδεχθέστεροι καὶ τῶν αἱμάτων, σῆψις	γὰρ	αἵματος ἰχὼρ νοεῖται. Ἀνάγκη τοίνυν
[70]	τε βροτοὶ κενεόφρονι βουλῇ· ἀλλὰ	γὰρ	αἴρουσι πρὸς οὐρανὸν ὠλένας ἁγνάς,
[103]	ἀθάνατοι" οὐδὲ μὴν θνητοί (οὐδὲ	γὰρ	αἰσθήσεως, ἵνα καὶ θανάτου, μετειλήφασιν)
[51]	ἀγαλμάτων τέλεον ὄντων κωφῶν· ἔχουσιν	γὰρ	αἴσθησιν μίαν γέ τινα, φέρε
[95]	πατὴρ πείθεσθαι τῷ θεῷ. Ἐὰν	γὰρ	ἀκούσητέ μου" φησί, καὶ θελήσητε,
[74]	φαεσφόρου ἔκγονε Μήνης, Μουσαῖε, ἐξερέω	γὰρ	ἀληθέα, μηδέ σε τὰ πρὶν
[87]	τὸν κύριον τὸν φιλάνθρωπον· οὐδὲν	γὰρ	ἀλλ' ἢ τοῦτο ἔργον μόνον
[107]	λόγια τῆς ἀληθείας ἐγκεχάρακται. Ποῦ	γὰρ	ἀλλαχόθι ἢ ἐν σώφρονι ψυχῇ
[89]	ἔθους ἐμισήθη ἡ θεοσέβεια· οὐ	γὰρ	ἂν ἐμισήθη ποτὲ ἢ ἀπηγορεύθη
[57]	ἠπατημέναι ὑπὸ τῆς τέχνης. Οὐδὲ	γὰρ	ἂν θεᾷ τις συνεπλάκη, οὐδ'
[110]	σπέρματος ἐνέπλησε τὸ πᾶν. Οὐ	γὰρ	ἂν οὕτως ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ
[51]	ἀφεδρῶνα νείμαντες τῇ θεῷ. (Ἀλλὰ	γὰρ	ἀναισθήτῳ λίθῳ καὶ ξύλῳ καὶ
[98]	(πιστεύσωσιν. Ἡκόντων οὖν αὖθις, οὐ	γὰρ	ἀνήσω καλῶν, οἱ μικροτέχναι. Οὐδείς
[20]	γένος ἤνθησεν. Καὶ δὴ (οὐ	γὰρ	ἀνήσω μὴ οὐχὶ εἰπεῖν) ξενίσασα
[96]	ποιηταὶ καὶ λίθων προσκυνηταί· οἵδε	γὰρ	ἀνθρώ πους ἀποθεοῦν τετολμήκασι, τρισκαιδέκατον
[68]	τῆς ζητήσεως τἀγαθοῦ πέρι· πᾶσιν	γὰρ	ἁπαξαπλῶς ἀνθρώποις, μάλιστα δὲ τοῖς
[103]	ἂν ἐνδίκως ἀλλότριον γένοιτο; Τὸ	γὰρ	ἀπηλλοτριωμένον (στερόμενον τῆς οἰκειότητος στέρεται
[38]	τὴν περὶ τοὺς θεούς· οὐ	γὰρ	ἀπὸ δρυός εἰσι παλαιφάτου οὐδ'
[122]	δυσσέβειαν περὶ πλείονος αἱρούμεθα. ~Οὐ	γὰρ	ἀπὸ τρόπου φιλοσόφων παῖδες πάντα
[22]	καὶ αἱ κίσται μυστικαί· δεῖ	γὰρ	ἀπογυμνῶσαι τὰ ἅγια αὐτῶν καὶ
[19]	τοὺς κόκκους παραφυλάττουσιν ἐσθίειν· τοὺς	γὰρ>	ἀποπεπτωκότας χαμαὶ ἐκ τῶν τοῦ
[73]	δυναμένῳ. ~(Ἴτω δὲ ἡμῖν (οὐ	γὰρ	αὐταρκεῖ μόνον ἡ φιλοσοφία) ἀλλὰ
[105]	πρὸς τοὺς κατεπᾴδοντας ἀποκέκλεισται. Θυμὸς	γὰρ	αὐτοῖς, φησὶν ἡ γραφή, κατὰ
[48]	τὸν Αἰγύπτιον Σάραπιν; Οἳ μὲν	γὰρ	αὐτὸν ἱστοροῦσιν χαριστήριον ὑπὸ Σινωπέων
[42]	Δωσίδας λέγει· Φωκαεῖς δέ (οὐδὲ	γὰρ	αὐτοὺς παραπέμψομαι) τούτους Πυθοκλῆς ἐν
[104]	τοῦ πονηροῦ πλεονεξίας· ἣ μὲν	γὰρ	αὐτῶν ἀφῄρηται τῆς οὐρανίου προσόψεως,
[61]	ὑμῖν θεῶν αἱ διδασκαλίαι· ὃ	γὰρ	βούλεται, τοῦθ' ἕκαστος καὶ οἴεται"
[68]	δοκεῖ, ἔνθα φησίν ἥλιε, σὲ	γὰρ	δεῖ προσκυνεῖν πρῶτον θεῶν, δι'
[19]	σέλινον ἐπὶ τραπέζης τιθέναι· οἴονται	γὰρ	δὴ ἐκ τοῦ αἵματος τοῦ
[56]	ὦ μάταιοι καὶ κενόφρονες (πάλιν	γὰρ	δὴ ἐπαναλήψομαι) τὸν ὑπερουράνιον βλασφημήσαντες
[62]	πτηνῶν θηρῶν τε φόνοισιν. (Καὶ	γὰρ	δὴ καὶ ἀπηγόρευται ἡμῖν ἀναφανδὸν
[44]	θυσίας (παραστῆσαι πρῶτοι μεμύθευνται. Καὶ	γὰρ	δὴ καὶ κατὰ χρόνους ὕστερον
[112]	Ἑλλὰς γέγονεν τῷ (λόγῳ. Οὐ	γὰρ	δὴ μύθῳ μὲν ἐπιστεύετε ποιητικῷ
[19]	καὶ τελετὴν Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν· αὐτὼ	γὰρ	δὴ τούτω τὼ ἀδελφοκτόνω τὴν
[37]	Γεγήρακε μετὰ τοῦ πτεροῦ· οὐ	γὰρ	δήπου μετανοεῖ τοῖς ἐρωτικοῖς οὐδὲ
[57]	κατὰ λόγον βεβιωκότας· ζωγραφίας μὲν	γὰρ,	δι' ὁμοιότητα σκιαγραφίας περιστερᾶς, προσέπτησαν
[17]	τὴν Φερεφάττης (ἐκτραγῳδοῦσαι ἁρπαγήν. Τὰ	γὰρ	Διονύσου μυστήρια τέλεον ἀπάνθρωπα· ὃν
[34]	πόλεις ἀνίστανται Διονύσῳ· εἰ μὴ	γὰρ	Διονύσῳ πομπὴν ἐποιοῦντο καὶ ὕμνεον
[13]	τῶν γραμμάτων τὰ μυστήρια· θηρεύουσι	γὰρ	εἰ καὶ ἄλλοι τινές, ἀτὰρ
[39]	τοιούτους προσκυνοῦντες θεούς; Τὰ μὲν	γὰρ	εἰ καὶ θηρία, ἀλλ' οὐ
[95]	τὸ δ' ἀγαθὸν> (ἐκπονεῖν. Καὶ	γὰρ	εἴ τῳ μεθυστέον, φέρε εἰπεῖν,
[5]	τῷ ὀργάνῳ τῷ ἀνθρώπῳ. Σὺ	γὰρ	εἶ κιθάρα καὶ αὐλὸς καὶ
[85]	παλαιοὶ τῶν Ἑβραίων πλανῆται· οὐ	γὰρ	εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάπαυσιν λέγονται
[82]	τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. (Πῶς	γὰρ	εἰσελθεῖν ἐπιτέτραπται τῷ ξένῳ; Ἀλλ'
[83]	θρωπότερος ὁ θεός· ὃ μὲν	γὰρ	ἐκ δούλων υἱοὺς ἡμᾶς γενέσθαι
[75]	πλάνης τῦφον, ἐπιφθεγγόμενος ἐμφρόνως εἰ	γὰρ	ἕλκει τὸν θεὸν τοῖς κυμβάλοις
[47]	Ἀμφιτρίτης ἐν Τήνῳ προσκυνούμενα. Δημήτριος	γὰρ	ἐν δευτέρῳ τῶν Ἀργολικῶν τοῦ
[7]	τοῦ εἶναι πάλαι ἡμᾶς (ἦν	γὰρ	ἐν θεῷ) καὶ τοῦ εὖ
[32]	Μάρπησσα οὐδὲ ἡ Ὑψιπύλη· Δάφνη	γὰρ	ἐξέφυγε μόνη καὶ τὸν μάντιν
[86]	τιμὴν ὁ θεὸς λαμβάνει. Ἠλπίκαμεν	γὰρ	ἐπὶ θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι
[45]	τοὺς Κινύρου ἀπογόνους (κεκηδεῦσθαι. Ἀλλὰ	γὰρ	ἐπιόντι μοι τοὺς προσκυνουμένους ὑμῖν
[76]	ἀδικίας ὀφλισκάνειν; Εἰ δ' οὐ	γὰρ	ἔσται, τῷ λόγῳ δὲ χρήσομαι,
[26]	τοὺς ἀνθρώπους καταγινομένης ὁρμώμενος. Τὸν	γὰρ	εὐεργετοῦντα μὴ συνιέντες θεὸν ἀνέπλασάν
[26]	νέχειν ἀναπείσασαι πλάσμασιν. ~Οἳ μὲν	γὰρ	εὐθέως ἀμφὶ τὴν οὐρανοῦ θέαν
[106]	τοὺς ὁλκοὺς τοὺς ἑρπηστικούς. Οἱ	γὰρ	ἐχθροὶ κυρίου χοῦν λείξουσι" φησίν
[120]	σιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ	γὰρ	ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ
[90]	(κατὰ τὸ ἔθος; Θεὸς μὲν	γὰρ	ζωὴν χαρίζεται, ἔθος δὲ πονηρὸν
[20]	περὶ τὴν Δηὼ μυθολογία; Ἀλωμένη	γὰρ	ἡ Δηὼ κατὰ ζήτησιν τῆς
[82]	τῷ γνησίῳ, τῷ ἠγαπημένῳ" Αὕτη	γὰρ	ἡ πρωτό τοκος ἐκκλησία ἡ
[79]	ἐπ' αὐτοῖς πεποι θότες, ἀναίσθητος	γὰρ	ἡ ὕλη. Ἔτι φησίν· ὁ
[102]	χαίρετ' οὐδὲν ἦτ' ἄρα; ~Τί	γὰρ	ἡγεῖσθε, ὦ ἄνθρωποι, τὸν Τύχωνα
[68]	ἔστι τοὺς ἄλλους θεούς· οὐδὲ	γὰρ	ἥλιος ἐπιδείξει ποτ' ἂν τὸν
[80]	ἐν τῇ σοφίᾳ αὐτοῦ. Ἀποπεσόντας	γὰρ	ἡμᾶς ἐπὶ τὰ εἴδωλα ἡ
[112]	δὲ καὶ Ἰωνίαν πολυπραγμονοῦντας. Εἰ	γὰρ	ἡμῖν ὁ διδάσκαλος ὁ πληρώσας
[110]	τῆς ἀνθρωπότητος ὑπεκρίνετο, ἀγνοηθείς· γνήσιος	γὰρ	ἦν ἀγωνιστὴς καὶ τοῦ πλάσματος
[6]	ἢ ὡς οἰκίαν· πρὸ ἑωσφόρου"	γὰρ	ἦν, καὶ ἐν ἀρχῇ ἦν
[20]	καὶ πιεῖν οὐκ ἐθελούσης (πενθήρης	γὰρ	ἦν) περιαλγὴς ἡ Βαυβὼ γενομένη,
[18]	κατα θάψαι. Ὃ δέ, οὐ	γὰρ	ἠπείθησε Διί, εἰς τὸν Παρνασσὸν
[66]	θεῷ, διὰ πάντων ἀσεβῶν. Τί	γὰρ	Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός; Ἔσθ' ὅπῃ
[30]	τὸν Ἡρακλέα εἴδωλον" ἐλέγξας· φῶτα"	γὰρ	Ἡρακλῆα (μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων" Ἡρακλέα
[91]	ἔλεον τὸν ἐξ οὐρανῶν; (Ὁ	γὰρ	θεὸς ἐκ πολλῆς τῆς φιλανθρωπίας
[105]	προαίρεσιν τῇ (σωτηρίᾳ συνάψαντες· ἐμποδὼν	γὰρ	ἵσταται οὐδὲν τῷ σπεύδοντι πρὸς
[36]	δὴ τραύματα, καὶ αἵματα· οἱ	γὰρ	ἰχῶρες οἱ ποιητικοὶ εἰδεχθέστεροι καὶ
[55]	ἡμῖν τὴν ἀνθρωπίνην πλάνην. Εἰ	γὰρ	καὶ λαλοῦντί σοι μὴ πεπιστεύκασι,
[63]	ὄψει καταλαμβανόμενα προσκυ νούντων. Εἰ	γὰρ	καὶ μὴ ἀνθρώπινα τὰ ἔργα
[9]	γεωργόν, ζητῆσαι τὸν ἄνδρα. Εἷς	γὰρ	καὶ ὁ αὐτὸς οὗτος, ὁ
[65]	οὐδὲ τὴν τούτων ἄγνοιαν. Εἰ	γὰρ	καὶ τὰ μάλιστα ἀποφεύγειν οἴονται
[74]	παλίμπλαγκτος στρέψας θεὸν ἱλάσκοιο. (Εἰ	γὰρ	καὶ τὰ μάλιστα ἐναύσματά τινα
[51]	τῆς ἀνοίας ὡς δειλαίους· εἰ	γὰρ	καί τινα τῶν ζῴων οὐχὶ
[14]	τὰ μυστήρια. ~Ἤδη δέ, καὶ	γὰρ	καιρός, αὐτὰ ὑμῶν τὰ ὄργια
[53]	Ὀλυμπίου ἐπιγράψας Παντάρκης καλός" οὐ	γὰρ	καλὸς αὐτῷ ὁ Ζεύς, ἀλλ'
[30]	ἔσκηψε μόρον. (Καὶ Εὐριπίδης· Ζεὺς	γὰρ	κατακτὰς παῖδα τὸν ἐμὸν αἴτιος
[34]	κακῶς ἐπινενεμημένοι τὸν βίον. (Διόνυσος	γὰρ	κατελθεῖν εἰς Ἅιδου γλιχόμενος ἠγνόει
[42]	(Πηλεῖ καὶ Χείρωνι καταθύεσθαι· Λυκτίους	γὰρ	(Κρητῶν δὲ ἔθνος εἰσὶν οὗτοι)
[94]	οὐ πραθήσεται εἰς βεβαίωσιν· οὐ	γὰρ	κυροῦται τῇ φθορᾷ· ἐμὴ γάρ
[49]	ὡς Γανυμήδην ὁ Ζεύς· οὐ	γὰρ	κωλύεται ῥᾳδίως ἐπιθυμία φόβον οὐκ
[116]	τῷ θείῳ γεραίροντες λόγῳ. Ἔτι	γὰρ	λαλοῦντός σου ἐρεῖ" φησίν, ἰδοὺ
[41]	λοιβῆς τε κνίσης τε· τὸ	γὰρ	λάχομεν γέρας ἡμεῖς, (λέγοντες. Τίνα
[63]	τὰ ὄργανα τοῦ χρόνου. Τῷ	γὰρ	λόγῳ αὐτοῦ ἐστερεώθησαν καὶ τῷ
[103]	μόνος ὄντως ὑπάρχων θεός. Ἀλλὰ	γὰρ	μανδραγόραν ἤ τι ἄλλο φάρμακον
[82]	ὦ νεολαία ἡ ἐμή· ἢν	γὰρ	μὴ αὖθις ὡς τὰ παιδία
[117]	ὁμοῦ καὶ θεραπευτὴν γενέσθαι· οὐ	γὰρ	μιμεῖσθαί τις δυνήσεται τὸν θεὸν
[108]	ἄλλην" καὶ οὐκ ἐπιθυμήσεις, ἐπιθυμίᾳ	γὰρ	μόνῃ μεμοίχευκας. ~Πόσῳ γοῦν ἄμεινον
[66]	τὸν θεὸν ὑπονοεῖ. Ἐπικούρου μὲν	γὰρ	μόνου καὶ ἑκὼν ἐκλήσομαι, ὃς
[40]	σμικρὸν διαθρεῖν δυνα μένῳ· τρὶς	γὰρ	μύριοί εἰσιν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ
[103]	φόβον ἰνδάλλεσθαι ὡς θεόν. Τρὶς	γὰρ	μύριοί εἰσιν" ὡς ἀληθῶς ἐπὶ
[22]	τούτοις μαντεύεται τὸ πῦρ· τὰ	γὰρ	νομιζόμενα κατὰ ἀνθρώπους (μυστήρια ἀνιερωστὶ
[64]	καὶ ὁ Ἐφέσιος Ἡράκλειτος· Ἐμπεδοκλῆς	γὰρ	ὁ Ἀκραγαντῖνος εἰς πλῆθος ἐμπεσὼν
[7]	συμφθαρῶσιν. Οὗ δὴ χάριν (εἷς	γὰρ	ὁ ἀπατεὼν ἄνωθεν μὲν τὴν
[37]	ἄνα, σεῖο Κρῆτες ἐτεκτήναντο. Τέθνηκε	γὰρ	ὁ Ζεὺς (μὴ δυσφόρει) ὡς
[4]	καὶ ἀνοίᾳ κατατετριμμένους οἰκτείρουσα· Δυνατὸς	γὰρ	ὁ θεὸς ἐκ τῶν λίθων
[63]	αὐτοῦ τὸ βούλημα κοσμοποιία· μόνος	γὰρ	ὁ θεὸς ἐποίησεν, ἐπεὶ καὶ
[36]	ἐνεφορεῖτο σαρκῶν οὐχ ἑκών. Ἠγνόει	γὰρ	ὁ θεὸς ὡς ἄρα Λυκάων
[27]	παραπτώμασιν συνεζωοποίησεν τῷ Χριστῷ. Ζῶν	γὰρ	ὁ λόγος" καὶ συνταφεὶς Χριστῷ
[80]	πίστιν πᾶσι καὶ σωτηρίαν. Κύριος"	γὰρ	ὁ ποιήσας τὴν γῆν ἐν
[52]	(τὰ ἀγάλματα ἐπιπεφήμισται. Διονύσιος μὲν	γὰρ	ὁ τύραννος ὁ νεώτερος θοἰμάτιον
[26]	Ὅμηρος. Τελευταῖος δὲ ὑπολείπεται (ἑπτὰ	γὰρ	οἱ ἅπαντες οὗτοι τρόποι) ὁ
[75]	ἐπὶ τοῦ σανιδίου (μητραγύρτης· τοιοῦτοι	γὰρ	οἱ μητραγύρται. Ὅθεν εἰκότως ὁ
[77]	τὰς προφητικὰς ἰέναι γραφάς· καὶ	γὰρ	οἱ χρησμοὶ τὰς εἰς τὴν
[75]	οὐκ ἐφικόμενοι τοῦ τέλους. ~Ἤδη	γὰρ	οἶμαι παντί τῳ δῆλον γεγονέναι
[104]	ἐπιλέγεσθαί σοι τὰς φωνάς· μὴ	γὰρ	οἴου λίθους μὲν εἶναι ἱερὰ
[71]	τῆς ἀληθείας ἐπιδράξαιντο. Ἀντισθένης μὲν	γὰρ	οὐ Κυνικὸν δὴ τοῦτο ἐνενόησεν,
[113]	ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον. Πῶς	γὰρ	οὐ ποθεινὸς ὁ τὸν ἐν
[102]	εὖ φρονῶν ὑπολάβοι θεούς; Οὐδὲ	γὰρ	οὐδ' ἐρινῦς οὐδὲ μοῖραι οὐδὲ
[97]	τῶν δαιμόνων ἀθλιώτερος μακρῷ. Θεὸς"	γὰρ	οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἄδικος" ὥσπερ οἱ
[24]	(νόσου. Ὧν δὴ χάριν (οὐ	γὰρ	οὐδαμῶς ἀποκρυπτέον) θαυμά ζειν ἔπεισί
[68]	δῆτα, (ὢ πρὸς αὐτοῦ; Ῥητέον	γὰρ	οὐδαμῶς ἐστίν. Εὖ γε, ὦ
[41]	ἡμίθεοι ὥσπερ ἡμίονοι κέκληνται· οὐδὲ	γὰρ	οὐδὲ ὀνομάτων ὑμῖν πενία πρὸς
[33]	καὶ (παίδων διηγεῖσθαι φθοράς. Οὐδὲ	γὰρ	οὐδὲ παίδων ἀπέσχοντο οἱ παρ'
[44]	(νεὼς ἀνοικοδομοῦσα, τοὺς δή– οὐ	γὰρ	οὐδὲ τούτους σιωπή σομαι, πρὸς
[121]	(τοῦ τῆς ἀληθείας λόγου. Οὐδὲ	γὰρ	οὐδὲ τῷ θεῷ αὐτῷ ἀρεστόν,
[40]	ὑμεῖς φατέ, ἐγκαταλεγόμενοι τάξει. Εἰ	γὰρ	οὖν (δαίμονες, λίχνοι τε καὶ
[42]	αὐτοὺς λελήθασιν ἀποσφάττοντες ἀνθρώπους. (Οὐ	γὰρ	οὖν παρὰ τὸν τόπον ἱερεῖον
[122]	θεοφιλὴς δὲ ὁ ἄνθρωπος (καὶ	γὰρ	οὖν φίλος τῷ θεῷ, μεσιτεύοντος
[122]	πατήρ, οὐ τῶν ἀπειθούντων. Καὶ	γὰρ	οὖν ὧδέ πως ἔχει τὰ
[103]	οἰκειότητος στέρεται τῆς ἀληθείας. Ἦ	γὰρ	οὐχ ᾗ Νιόβη τρόπον τινά,
[9]	καὶ ἀναβάλλεσθαι τὴν σωτηρίαν; Ἦ	γὰρ	οὐχὶ καὶ Ἰωάννης ἐπὶ σωτηρίαν
[76]	μεθύοντα ἀλλαχόθι καὶ ἄπληστον· πῶς	γὰρ	οὐχί; Ὃς ἑστιώμενος τοῖς κρέασι
[50]	εἴ τις δόμοις λεσχηνεύοιτο" Ἦ	γὰρ	οὐχὶ τερατώδεις οἱ λίθους προστρεπόμενοι,
[68]	σοῦ συνεργὸν τῆς ζητήσεως; οὐ	γὰρ	παντάπασιν ἀπεγνώκαμέν σε. Εἰ βούλει,
[73]	αἰνίττεται Ἡσίοδος τὸν θεόν· αὐτὸς	γὰρ	πάντων βασιλεὺς καὶ κοίρανός ἐστιν·
[57]	τῆς προσόψεως ἐλέγχηται· ἐναπο μέμακται	γὰρ	πάνυ δὴ σαφῶς τὰ εἴδη
[68]	τὸν θεόν, ὦ Πλάτων; Τὸν	γὰρ	πατέρα καὶ ποιητὴν τοῦδε τοῦ
[104]	οὔτε τὴν κόλασιν ἐκτρεπόμενοι. (Οὐ	γὰρ	πιστεύουσι τῷ θεῷ οὐδὲ ἐκμανθάνουσι
[62]	ἀναφανδὸν ἀπατηλὸν ἐργάζεσθαι τέχνην. Οὐ	γὰρ	ποιήσεις, φησὶν ὁ προφήτης, παντὸς
[9]	στεῖραν καὶ τὴν ἔρημον. Ἐπεὶ	γὰρ	πολλὰ τὰ τέκνα τῆς εὐγενοῦς,
[7]	ἤδη ἀπολλυμένους ἐπιφανεὶς περισέσωκεν. Τὸ	γὰρ	πονηρὸν καὶ ἑρπηστικὸν θηρίον γοητεῦον
[35]	αὐτὸν εἰς (συνουσίαν ὑπαγάγηται. Πανύασσις	γὰρ	πρὸς τούτοις καὶ ἄλλους παμπόλλους
[64]	ὡς ἀρχέγονον σέβοντες πεπόνθασιν· τὸ	γὰρ	πῦρ τοῦτο ἕτεροι Ἥφαιστον ὠνόμασαν.
[71]	Ἑβραίων θεσπιζούσης ὧδέ πως; Τίς	γὰρ	σὰρξ δύναται τὸν ἐπουράνιον καὶ
[2]	καταλειπόντων, οἰκούντων δὲ Σιών· Ἐκ	γὰρ	Σιὼν ἐξελεύσεται νόμος, καὶ λόγος
[96]	τοῦ δεσπότου τῶν ὅλων. Οὐ	γὰρ	σμικρὸν ἡμῖν τὸ ἆθλον ἀθανασία
[95]	κατέδεται, παρακοῆς ἡ κρίσις. Τὸ	γὰρ	στόμα κυρίου ἐλάλησεν ταῦτα" νόμος
[82]	μὴ οὐχὶ ἐπιτελὴς γενομένη· τὸ	γὰρ	στόμα κυρίου" τὸ ἅγιον πνεῦμα,
[94]	προτρέπων, νουθετῶν, παιδεύων, φιλῶν· οὐδὲ	γὰρ	σῴζων παύεται, συμβουλεύει δὲ τὰ
[79]	νῦν φυλάξασθε τὰς ἀπειλάς· ὀλολύξει	γὰρ	τὰ γλυπτὰ καὶ τὰ χειροποίητα,
[2]	οἱ ὑποκριταὶ θυμηδίας θεάματα. Ἀλλὰ	γὰρ	τὰ μὲν δράματα καὶ τοὺς
[114]	κτίσις ἡ καινὴ βεβούληται· ὁ	γὰρ	τὰ πάντα καθιππεύων δικαιοσύνης ἥλιος"
[96]	παραθήσομαι (πειθώ. Ὑμεῖς δέ, οὐ	γὰρ	τὰ πάτρια ὑμᾶς ἔτι τῆς
[37]	τέθαπται· Καλλίμαχος ἐν ὕμνοις· καὶ	γὰρ	τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο Κρῆτες
[6]	ἡμῶν, ὃ σῳζόμεθα. Κακία μὲν	γὰρ	τὴν ἀνθρώπων ἐπιβόσκεται φθοράν, ἡ
[84]	ταῖς ψυχαῖς τὸν θεόν; Μεγάλη	γὰρ	τῆς ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἡ χάρις,
[109]	καὶ πράξει καὶ λόγῳ μηδὲ	γὰρ	τόδε δείμαινε, μή σε τὰ
[7]	εἰς ἀίδιον ζωὴν παραπεμπόμεθα. (Κατὰ	γὰρ	τὸν θεσπέσιον ἐκεῖνον τοῦ κυρίου
[105]	χρηστός ἐστι πανταχοῦ σωτήριος· (ὁ	γὰρ	τοῦ δικαίου ζηλωτής, ὡς ἂν
[53]	Ἀλεξανδρέων πόλει Σαράπιδος ἱεροῦ. Ἀθήνησι	γὰρ	τοῦ Διονύσου τοῦ Ἐλευθερέως κατήρειψε
[98]	κωφὸν (χειρῶν Ἀττικῶν. Εἰκὼν" μὲν	γὰρ	τοῦ θεοῦ" ὁ λόγος αὐτοῦ
[48]	δημιουργίαν μικτῇ καὶ ποικίλῃ. Ῥίνημα	γὰρ	χρυσοῦ ἦν αὐτῷ καὶ ἀργύρου
[77]	συγκρίσει τὴν ἐκλογὴν διδάσκει· τὸ	γὰρ	ψεῦδος οὐ ψιλῇ τῇ παραθέσει
[87]	διὰ πίστεως ἐν Χριστῷ. Ἱερὰ	γὰρ	ὡς ἀληθῶς τὰ ἱεροποιοῦντα καὶ
[51]	τὰ ἀγάλματα ὅπερ ἐστίν. Ἔστιν	γὰρ	ὡς ἀληθῶς τὸ ἄγαλμα ὕλη
[50]	τὸν Ἀγυιέα θυρωρὸν ἱστάντες. Εἰ	γὰρ	ὡς ἀναισθήτους ὑβρίζουσιν, τί προσκυνοῦσιν
[100]	τὸ βέλτιστον οὐχ ἑλόμενος· πέφυκε	(γὰρ	ὡς ἄνθρωπος οἰκείως ἔχειν πρὸς
[113]	τῆς ψυχῆς ἀποξύνας (ὄμματα" Καὶ	γὰρ	ὥσπερ ἡλίου μὴ ὄντος ἕνεκα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009