Paragraphes |
[22] |
δᾳδουχούμενον.
Ἀπόσβεσον,
ὦ
ἱεροφάντα,
τὸ
|
πῦρ· |
αἰδέσθητι,
δᾳδοῦχε,
τὰς
λαμπάδας·
ἐλέγχει |
[43] |
(οἱ
δαίμονες
ὁδηγοῦσιν
εἰς
τὸ
|
πῦρ. |
Ἀλλ'
ὦ
φιλανθρωπότερε
καὶ
ἀληθέστερε |
[8] |
καὶ
τοὺς
ἄνδρας
καὶ
τὸ
|
πῦρ, |
αὐτός
σοι
λαλήσει
ὁ
κύριος, |
[83] |
τὴν
κόλασιν
ἀναμένετε,
καὶ
τὸ
|
πῦρ" |
δὲ
προσκοπεῖτε,
ὃ
ἡτοίμασεν
ὁ |
[53] |
(σεσωρευμένας
τὰ
κύματα.
Οἶδα
ἐγὼ
|
πῦρ |
ἐλεγκτικὸν
καὶ
δεισιδαιμονίας
ἰατικόν·
εἰ |
[22] |
νύξ
ἐστι
λαλουμένη,
καὶ
τὸ
|
πῦρ |
ἐλέγχει
τὰ
πάθη
δᾳδουχούμενον.
Ἀπόσβεσον, |
[24] |
σκευάσαι"
κᾆτ'
αὐτὸν
εἰς
τὸ
|
πῦρ |
ἐνέθηκεν
ὡς
ξύλον"
~Ἀκρότητες
ἄρα |
[8] |
τὸ
φῶς,
ἐὰν
παρακούσῃς,
τὸ
|
πῦρ. |
Ἐπειδὴ
δὲ
καὶ
κίονος
καὶ |
[118] |
συνναῦται,
φεύγωμεν
τὸ
κῦμα
τοῦτο,
|
πῦρ |
ἐρεύγεται,
νῆσός
ἐστι
πονηρὰ
ὀστοῖς |
[67] |
ἀνέμους
τε
ἢ
ἀέρα
ἢ
|
πῦρ |
ἢ
γῆν
ἢ
λίθους
ἢ |
[64] |
θάτερον
δὲ
αὐτοῖν
μόνον,
τὸ
|
πῦρ, |
θεὸν
ὑπειλή
φατον
Ἵππασός
τε |
[64] |
δὲ
ὁ
Ἐλεάτης
θεοὺς
εἰσηγήσατο
|
πῦρ |
καὶ
γῆν,
θάτερον
δὲ
αὐτοῖν |
[53] |
νομίζων.
Ἀλλ'
οὔτι
γε
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
οἱ
σεισμοὶ
κερδαλέοι,
οὐδὲ |
[102] |
ὄμβροι
οὐ
θεοί,
πῶς
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
τὸ
ὕδωρ
θεοί;
Πῶς |
[53] |
σε
τὸ
πῦρ.
Τοῦτο
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
τὸν
ἐν
Ἄργει
νεὼν |
[65] |
λέγει,
θεῶν
(ἀγάλματα
μόνα
τὸ
|
πῦρ |
καὶ
ὕδωρ
νομίζοντας.
Οὐκ
ἀπεκρυ |
[95] |
μηδὲ
θελήσητε,
μάχαιρα
ὑμᾶς
καὶ
|
πῦρ |
κατέδεται,
παρακοῆς
ἡ
κρίσις.
Τὸ |
[53] |
προοίμιον
ἐπιδείκνυται
ὧν
ὑπισχνεῖται
τὸ
|
πῦρ. |
(Οἱ
δὲ
τῶν
ἀγαλμάτων
δημιουργοὶ |
[22] |
τετι
μήσθω
τὰ
ὄργια·
τὸ
|
πῦρ |
οὐχ
ὑποκρίνεται,
ἐλέγχειν
καὶ
κολάζειν |
[65] |
Νυμφόδωρος
ἐν
Νομίμοις
βαρβαρικοῖς
τὸ
|
πῦρ |
σέβειν
ἱστορεῖ,
ἢ
τοὺς
Πέρσας |
[53] |
πρότερον
ἥρπασεν
θύελλα,
ἔπειτα
ἠφάνισε
|
πῦρ |
σωφρονοῦν.
Τοῦτό
σοι
προοίμιον
ἐπιδείκνυται |
[22] |
μετὰ
θάνατον,
τούτοις
μαντεύεται
τὸ
|
πῦρ· |
τὰ
γὰρ
νομιζόμενα
κατὰ
ἀνθρώπους |
[65] |
καὶ
ἰχνεύμονας
καθάπερ
Αἰγύπτιοι,
ἀλλὰ
|
πῦρ |
τε
καὶ
ὕδωρ
ὡς
φιλόσοφοι. |
[65] |
~Περσῶν
δὲ
οἱ
Μάγοι
τὸ
|
πῦρ |
τετιμήκασι
καὶ
τῶν
τὴν
Ἀσίαν |
[64] |
ἀρχέγονον
σέβοντες
πεπόνθασιν·
τὸ
γὰρ
|
πῦρ |
τοῦτο
ἕτεροι
Ἥφαιστον
ὠνόμασαν.
~Περσῶν |
[53] |
τῆς
ἀνοίας,
φωταγωγήσει
σε
τὸ
|
πῦρ. |
Τοῦτο
τὸ
πῦρ
καὶ
τὸν |
[115] |
καὶ
ἄλλο
πλεῖν,
ἀέρα
ἀναπνεῖν,
|
πῦρ |
ὑπουργεῖν,
κόσμον
οἰκεῖν·
ἐντεῦθεν
εἰς |
[119] |
τυφλῶν
ἀναβλέπουσιν·
νύξ
σε
φεύξεται,
|
πῦρ |
φοβηθήσεται,
θάνατος
οἰχήσεται·
ὄψει
τοὺς |
[64] |
οἱ
ἀμφὶ
τὸν
Ἡράκλειτον
τὸ
|
πῦρ |
ὡς
ἀρχέγονον
σέβοντες
πεπόνθασιν·
τὸ |