Paragraphes |
[119] |
σύσκιον·
βακχεύουσι
δὲ
ἐν
αὐτῷ
|
οὐχ |
αἱ
Σεμέλης
τῆς
κεραυνίας"
ἀδελφαί, |
[51] |
οὐθ'
ὁτιοῦν
μέλει,
οὐ
κνίσης,
|
οὐχ |
αἵματος,
οὐ
καπνοῦ,
ᾧ
δὴ |
[95] |
καταδεχόμεθα
τὴν
δωρεάν;
Τί
δὲ
|
οὐχ |
αἱρούμεθα
τὰ
βελτίονα,
θεὸν
ἀντὶ |
[8] |
ὃς
ἐν
μορφῇ
θεοῦ
ὑπάρχων
|
οὐχ |
ἁρπαγμὸν
ἡγήσατο
τὸ
εἶναι
ἴσα |
[36] |
ἑστιώμενος·
ἀνθρωπείων
γοῦν
ἐνεφορεῖτο
σαρκῶν
|
οὐχ |
ἑκών.
Ἠγνόει
γὰρ
ὁ
θεὸς |
[100] |
φρονήσει
κέχρηται
κατηγόρῳ
τὸ
βέλτιστον
|
οὐχ |
ἑλόμενος·
πέφυκε
(γὰρ
ὡς
ἄνθρωπος |
[103] |
στέρεται
τῆς
ἀληθείας.
Ἦ
γὰρ
|
οὐχ |
ᾗ
Νιόβη
τρόπον
τινά,
μᾶλλον |
[32] |
τὴν
ἐπιθυμίαν.
Ἐνεπίμπλατο
γοῦν
γυναικῶν
|
οὐχ |
ἧττον
ἢ
αἰγῶν
ὁ
Θμουιτῶν |
[37] |
οὐκ
ἀετός,
οὐκ
ἄνθρωπος
ἐρωτικός·
|
οὐχ |
ἵπταται
θεός,
οὐ
παιδεραστεῖ,
οὐ |
[48] |
δὲ
αὐτὸν
Βρύαξις
ὁ
δημιουργός,
|
οὐχ |
ὁ
Ἀθηναῖος,
ἄλλος
δέ
τις |
[43] |
χρυσίον
ψεύδεται
πάλιν.
Τέλος
ὅρα"
|
οὐχ |
ὁ
δαίμων,
ἀλλὰ
ὁ
ἄνθρωπός |
[57] |
Δραστήριος
μὲν
ἡ
δημιουργική,
ἀλλ'
|
οὐχ |
οἵα
τε
ἀπατῆσαι
λογικὸν
οὐδὲ |
[68] |
νοητέον;
Τὸν
πάνθ'
ὁρῶντα
καὐτὸν
|
οὐχ |
ὁρώμενον,
(Εὐριπίδης
λέγει.
Πεπλανῆσθαι
γοῦν |
[42] |
καταφαίνονται
οἱ
δαίμονες·
πῶς
δὲ
|
οὐχ |
ὅσιοι
ἀναλόγως
οἱ
δεισιδαίμονες;
Οἳ |
[51] |
τυφόμενοι
ἐκμελαίνονται·
ἀλλ'
οὐδὲ
τιμῆς,
|
οὐχ |
ὕβρεως·
τὰ
δὲ
καὶ
παντός |
[15] |
ὑπὸ
τὸν
παστὸν
ὑπέδυν.
Ταῦτα
|
οὐχ |
ὕβρις
τὰ
σύμβολα;
Οὐ
χλεύη |
[51] |
τεχνίτου
χειρὶ
μεμορφωμένη·
ἡμῖν
δὲ
|
οὐχ |
ὕλης
αἰσθητῆς
αἰσθητόν,
νοητὸν
δὲ |
[108] |
ἐπινέμεται
τὴν
ἄγνοιαν,
ὡς
ὑμεῖς,
|
οὐχ |
ὑποκρίνεται
δὲ
τὴν
ἀλήθειαν·
οὐκ |
[22] |
μήσθω
τὰ
ὄργια·
τὸ
πῦρ
|
οὐχ |
ὑποκρίνεται,
ἐλέγχειν
καὶ
κολάζειν
κελεύεται. |
[81] |
σοι·
ὅτι
γνόντες
τὸν
θεὸν
|
οὐχ |
ὡς
θεὸν
ἐδόξασαν
ἢ
ηὐχαρίστησαν, |
[72] |
μὲν
θεὸς
εἷς,
χοὖτος
δὲ
|
οὐχ, |
ὥς
τινες
ὑπονοοῦσιν,
ἐκτὸς
τᾶς |