Paragraphes |
[103] |
ὑφέστηκεν
ὁ
μόνος
ὄντως
ὑπάρχων
|
θεός. |
Ἀλλὰ
γὰρ
μανδραγόραν
ἤ
τι |
[116] |
ἀγαθὸν
ποιμένα
ὁ
ἀγαθὸς
ἀπέστειλεν
|
θεός· |
ἁπλώσας
δὲ
ὁ
λόγος
τὴν |
[16] |
τοῖς
μυουμένοις
ὁ
διὰ
κόλπου
|
θεός· |
δράκων
δέ
ἐστιν
οὗτος,
διελκόμενος |
[8] |
πῇ
ποτε
ἄρα
ἄνθρωπος
γένηται
|
θεός. |
~Εἶτ'
οὐκ
ἄτοπον,
ὦ
φίλοι, |
[114] |
μεγάλου,
καὶ
ἵλεως"
φησὶν
ὁ
|
θεός, |
ἔσομαι
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
ἁμαρτιῶν |
[77] |
σοφίην
ἐν
στήθεσιν
ὑμῶν.
Εἷς
|
θεός |
ἐστι
βροχάς,
ἀνέμους,
σεισμούς
τ' |
[88] |
καὶ
ἴδετε
ὅτι
χρηστὸς
ὁ
|
θεός. |
Ἡ
πίστις
εἰσάξει,
ἡ
πεῖρα |
[69] |
δίκαιον
μέτρον,
ὁ
μόνος
ὄντως
|
θεός, |
ἴσος
ἀεὶ
κατὰ
τὰ
αὐτὰ |
[51] |
ὁ
θεός,
ὁ
μόνος
ὄντως
|
θεός. |
~Καὶ
δὴ
ἔμπαλιν
ἐν
αὐταῖς |
[79] |
(Εἶθ'
ὑποβάς
ἐγώ"
φησίν,
ὁ
|
θεός, |
καὶ
οὐκ
ἔστι
πλὴν
ἐμοῦ |
[72] |
οἶμαι,
διδάσκει
ὁποῖός
ἐστιν
ὁ
|
θεός, |
καὶ
ὡς
ἡ
δόξα
ἡ |
[107] |
λεγέτωσαν
διὰ
παντός,
μεγαλυνθήτω
ὁ
|
θεός. |
Καλὸς
ὕμνος
τοῦ
θεοῦ
ἀθάνατος |
[117] |
δυνάμεως,
δι'
ἧς
ἀνθρώποις
συμπολιτεύεται
|
θεός. |
Λῷον
οὖν
καὶ
ἄμεινον
τῆς |
[108] |
(πρὸς
θεοσέβειαν·
παῖδας
ἀκάκους
ἐγκρινεῖ
|
θεός. |
Ὁ
μὲν
οὖν
Ἀθηναῖος
τοῖς |
[51] |
αἰσθητόν
ἐστι
{τὸ
ἄγαλμα}
ὁ
|
θεός, |
ὁ
μόνος
ὄντως
θεός.
~Καὶ |
[110] |
θεῖος
λόγος,
ὁ
φανερώτατος
ὄντως
|
θεός, |
ὁ
τῷ
δεσπότῃ
τῶν
ὅλων |
[83] |
ἀθεώτεροι,
ὅσῳ
φιλαν
θρωπότερος
ὁ
|
θεός· |
ὃ
μὲν
γὰρ
ἐκ
δούλων |
[74] |
εἷς
ταῖς
ἀληθείαισιν,
εἷς
ἐστὶν
|
θεός, |
ὃς
οὐρανόν
τ'
ἔτευξε
καὶ |
[94] |
πατρός,
ἀμισθεί
σοι
δειχθήσεται
ὁ
|
θεός· |
οὐ
καπηλεύεται
ἡ
ἀλήθεια,
δίδωσί |
[37] |
οὐκ
ἄνθρωπος
ἐρωτικός·
οὐχ
ἵπταται
|
θεός, |
οὐ
παιδεραστεῖ,
οὐ
φιλεῖ,
οὐ |
[78] |
κηρός.
Οὗτος,
φησίν,
ἐστὶν
ὁ
|
θεός, |
οὗ
θρόνος
μέν
ἐστιν
ὁ |
[102] |
ὃν
τρόπον
οὐκ
ἔστιν
ἡμέρα
|
θεός, |
οὐδὲ
μὴν
οὐδὲ
ἐνιαυτὸς
οὐδὲ |
[80] |
Μωυσῆς·
Ἄκουε
Ἰσραήλ·
κύριος
ὁ
|
θεός |
σου,
κύριος
εἷς
ἐστι"
καὶ |
[8] |
ἐκένωσεν
δὲ
ἑαυτόν"
ὁ
φιλοικτίρμων
|
θεός, |
σῶσαι
τὸν
ἄνθρωπον
γλιχόμενος·
καὶ |
[7] |
ὁ
λόγος,
ὁ
μόνος
ἄμφω,
|
θεός |
τε
καὶ
ἄνθρωπος,
ἁπάντων
ἡμῖν |
[120] |
εἰμι
ἐγώ,
τοῦτο
βούλεται
ὁ
|
θεός, |
τοῦτο
συμφωνία
ἐστί,
τοῦτο
ἁρμονία |
[63] |
ἐπεὶ
καὶ
μόνος
ὄντως
ἐστὶ
|
θεός· |
ψιλῷ
τῷ
βούλεσθαι
δημιουργεῖ
καὶ |
[69] |
ἀνέχων
(φύσιν.
Ὁ
μὲν
δὴ
|
θεός, |
ὥσπερ
καὶ
ὁ
παλαιὸς
λόγος, |