Paragraphes |
[87] |
μόνον
ἐστὶν
αὐτῷ
σῴζεσθαι
τὸν
|
ἄνθρωπον. |
Βοᾷ
γοῦν
ἐπείγων
εἰς
σωτηρίαν |
[8] |
ὁ
φιλοικτίρμων
θεός,
σῶσαι
τὸν
|
ἄνθρωπον |
γλιχόμενος·
καὶ
αὐτὸς
ἤδη
σοὶ |
[114] |
ἡμῖν,
οὐρανίῳ
διδασκαλίᾳ
θεοποιῶν
τὸν
|
ἄνθρωπον, |
διδοὺς
νόμους
εἰς
τὴν
διάνοιαν |
[117] |
λόγος
ἀφθαρσίας,
ὁ
ἀναγεννῶν
τὸν
|
ἄνθρωπον |
εἰς
ἀλήθειαν
αὐτὸν
ἀναφέρων,
τὸ |
[5] |
ὁ
κύριος
ὄργανον
ἔμπνουν
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ἐξειργάσατο
κατ'
εἰκόνα
τὴν
ἑαυτοῦ· |
[100] |
περιέλκομεν,
οὕτως
ἀμέλει
καὶ
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ἐπὶ
τὴν
οὐρανοῦ
γενόμενον
θέαν, |
[98] |
τοιοῦτον
ἄγαλμα
ἔμψυχον
ἡμᾶς
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ἔπλασεν·
ὁ
δὲ
Ὀλύμπιος
ὑμῶν, |
[86] |
μόνον
ἀπεικάσαι
κατ'
ἀξίαν
δυνάμενον
|
ἄνθρωπον |
θεῷ.
~Ταύτην
ὁ
ἀπόστολος
τὴν |
[42] |
ἢ
ἐν
ὁδοῖς
ἀποσφάττοι
τὸν
|
ἄνθρωπον, |
{ἱερὸν}
ἱερεῖον
ἐπιφη
μίσας,
ἀλλὰ |
[30] |
καὶ
αὐτὸς
Ὅμηρος
θνητὸν
οἶδεν
|
ἄνθρωπον, |
Ἱερώνυμος
δὲ
ὁ
φιλόσοφος
καὶ |
[27] |
τῆς
ἀληθείας,
καθέλκουσαι
οὐρανόθεν
τὸν
|
ἄνθρωπον |
καὶ
εἰς
βάραθρον
περιτρέπουσαι.
Ἐθέλω |
[61] |
ὑμῖν
μεμοιχεύκασιν.
Ὦ
βιασάμενοι
τὸν
|
ἄνθρωπον |
καὶ
τὸ
ἔνθεον
τοῦ
πλάσματος |
[86] |
θεῷ
κατὰ
τὸ
δυνατὸν
τὸν
|
ἄνθρωπον |
κατάλληλον
ἐπιγράφεται
διδάσκαλον
θεὸν
τὸν |
[42] |
Περὶ
ὁμονοίας
τῇ
Ταυροπόλῳ
Ἀρτέμιδι
|
ἄνθρωπον |
ὁλοκαυτεῖν
(ἱστορεῖ.
Ἐρεχθεὺς
δὲ
ὁ |
[63] |
οὐρανοῦ
θέαν
παγκάλως
γεγονέναι
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ὁμολογούντων,
τὰ
δὲ
ἐν
οὐρανῷ |
[25] |
ἀληθῶς,
τὸ
οὐράνιον
φυτόν"
τὸν
|
ἄνθρωπον, |
οὐρανίου
ἐξέτρεψαν
διαίτης
καὶ
ἐξετάνυσαν |
[42] |
ἐν
Πέλλῃ
τῆς
Θετταλίας
Ἀχαιὸν
|
ἄνθρωπον |
(Πηλεῖ
καὶ
Χείρωνι
καταθύεσθαι·
Λυκτίους |
[114] |
ἐξαρπάσας
δὲ
τῆς
ἀπωλείας
τὸν
|
ἄνθρωπον |
προσεκρέμασεν
αἰθέρι,
μεταφυτεύων
τὴν
φθορὰν |
[118] |
ἢ
Σειρῆνας
μυθικάς·
ἄγχει
τὸν
|
ἄνθρωπον, |
τῆς
ἀληθείας
ἀποτρέπει,
ἀπάγει
τῆς |
[95] |
φόβῳ
καὶ
χάριτι
παιδαγωγῶν
τὸν
|
ἄνθρωπον· |
τί
μέλλομεν;
Τί
οὐκ
ἐκκλίνομεν |
[111] |
καί,
τὸ
παραδοξότατον,
ἐκεῖνον
τὸν
|
ἄνθρωπον |
τὸν
ἡδονῇ
πεπλανημένον,
τὸν
τῇ |
[43] |
τῶν
δαιμό
νων,
ἐπιδεῖξαι
τὸν
|
ἄνθρωπον, |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
τοῦ
μαντικοῦ
(τὸν |
[104] |
ὡς
ἄγγελον
θεοῦ,
τὸν
δὲ
|
ἄνθρωπον |
τοῦ
θεοῦ
διώκουσιν,
οὐ
κρῴζοντα, |
[8] |
παρὰ
μέρος
ἢ
μέλος
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ὑγιᾶναι.
Πολύφωνός
γε
ὁ
σωτὴρ |
[77] |
ἀνιστῶσιν
ἀγχόμενον
ὑπὸ
κακίας
τὸν
|
ἄνθρωπον, |
ὑπερείδουσαι
τὸν
ὄλισθον
τὸν
βιωτικόν, |
[83] |
ρίαν
χαρίζεται,
ὑμεῖς
δὲ
εἰς
|
ἄνθρωπον |
ὑποφέρεσθε.
Ζωὴν
δωρεῖται
αἰώνιον,
ὑμεῖς |
[5] |
καὶ
τὸν
σμικρὸν
κόσμον,
τὸν
|
ἄνθρωπον, |
ψυχήν
τε
καὶ
σῶμα
αὐτοῦ, |
[57] |
τέχνη,
μὴ
ἀπατάτω
δὲ
τὸν
|
ἄνθρωπον |
ὡς
ἀλήθεια.
Ἕστηκεν
ὁ
ἵππος |