Paragraphes |
[105] |
τὴν
σύνεσιν
ὄντες
οὐκ
ἀλγεῖτε,
|
οὐκ |
ἀγανακτεῖτε,
οὐ
τὸν
οὐρανὸν
ἰδεῖν |
[105] |
θεοῦ,
οὐκ
ἀπαιδευσία,
οὐ
πενία,
|
οὐκ |
ἀδοξία,
οὐκ
ἀκτημοσύνη·
οὐδέ
τις |
[37] |
Ζεὺς
οὐκέτι,
οὐ
κύκνος
ἐστίν,
|
οὐκ |
ἀετός,
οὐκ
ἄνθρωπος
ἐρωτικός·
οὐχ |
[103] |
ἀληθῶς
ἐπὶ
χθονὶ
πουλυβοτείρῃ
δαίμονες"
|
οὐκ |
ἀθάνατοι"
οὐδὲ
μὴν
θνητοί
(οὐδὲ |
[14] |
Ἀγορεύω
δὲ
ἀναφανδὸν
τὰ
κεκρυμμένα,
|
οὐκ |
αἰδού
(μενος
λέγειν
ἃ
προσκυνεῖν |
[51] |
δὲ
τὸ
ἄγαλμά
ἐστιν.
Νοητόν,
|
οὐκ |
αἰσθητόν
ἐστι
{τὸ
ἄγαλμα}
ὁ |
[14] |
αἰδού
(μενος
λέγειν
ἃ
προσκυνεῖν
|
οὐκ |
αἰσχύνεσθε.
Ἡ
μὲν
οὖν
ἀφρογενής" |
[108] |
δύναται
(ἀπηξιωμένα
τοῦ
λόγου.
Εἶτ'
|
οὐκ |
αἰσχύνεσθε
καὶ
τῶν
ἀλόγων
σφᾶς |
[61] |
τὰ
σχήματα
ἀνάγραπτα
πανδημεὶ
θεώμενοι
|
οὐκ |
αἰσχύνεσθε,
φυλάττετε
δὲ
ἔτι
μᾶλλον |
[35] |
Φρυγί.
Ὅμηρος
δὲ
τὴν
Ἀθηνᾶν
|
οὐκ |
αἰσχύνεται
παραφαίνειν
λέγων
τῷ
Ὀδυσσεῖ |
[105] |
ἀπαιδευσία,
οὐ
πενία,
οὐκ
ἀδοξία,
|
οὐκ |
ἀκτημοσύνη·
οὐδέ
τις
τὴν
ὄντως |
[105] |
κωφοὶ
δὲ
τὴν
σύνεσιν
ὄντες
|
οὐκ |
ἀλγεῖτε,
οὐκ
ἀγανακτεῖτε,
οὐ
τὸν |
[34] |
δ'
αὐτῷ
φράσειν,
Πρόσυμνος
τοὔνομα,
|
οὐκ |
ἀμισθί·
ὁ
δὲ
μισθὸς
οὐ |
[85] |
διαδόχῳ
ὀψέ
ποτε
ἔργῳ
μαθεῖν,
|
οὐκ |
ἂν
ἄλλως
(σωθῆναι,
μὴ
οὐχὶ |
[36] |
μέθαι
καὶ
γέλωτες
καὶ
συνουσίαι,
|
οὐκ |
ἂν
ἀφροδισίοις
χρωμένων
ἀνθρωπίνοις
οὐδὲ |
[64] |
μητέρα
ἐκθειάσαντες
καὶ
Ποσειδῶνα
μὲν
|
(οὐκ |
ἀναπλάττοντες,
ὕδωρ
δὲ
αὐτὸ
προστρεπόμενοι. |
[3] |
καὶ
ὁ
Μηθυμναῖος,
ἄνδρες
τινὲς
|
οὐκ |
ἄνδρες,
ἀπατηλοὶ
γεγονέναι,
προσχήματι
μουσικῆς |
[37] |
οὐ
κύκνος
ἐστίν,
οὐκ
ἀετός,
|
οὐκ |
ἄνθρωπος
ἐρωτικός·
οὐχ
ἵπταται
θεός, |
[45] |
Ἐνταῦθα
τῆς
Λευκοφρύνης
τὸ
μνημεῖον
|
οὐκ |
ἄξιον
παρελθεῖν
ἑπομένους
Ζήνωνι
τῷ |
[105] |
τῷ
σπεύδοντι
πρὸς
γνῶσιν
θεοῦ,
|
οὐκ |
ἀπαιδευσία,
οὐ
πενία,
οὐκ
ἀδοξία, |
[70] |
αὐτῶν
ὠφέλησαι
τῶν
Ἑβραίων,
(οἵτινες
|
οὐκ |
ἀπάτῃσι
κεναῖς,
οὐδὲ
ἔργα
ἀνθρώπων |
[68] |
αὐτοῦ
καταυγάζεται
τὸ
(ὄμμα·
ὅθεν
|
οὐκ |
ἀπεικότως
ὁ
Δημόκριτος
τῶν
λογίων |
[19] |
παραθεμένω
Τυρρηνοῖς.
Δι'
ἣν
αἰτίαν
|
οὐκ |
ἀπεικότως
τὸν
Διόνυσόν
τινες
Ἄττιν |
[88] |
οἱ
μακράν,
ἀκούσατε
οἱ
ἐγγύς"
|
οὐκ |
ἀπεκρύβη
τινὰς
ὁ
λόγος·
φῶς |
[53] |
τὸἐν
Ῥώμῃ
Καπιτώλιον
ἐπινενέμηται
πολλάκις·
|
οὐκ |
ἀπέσχετο
(δὲ
οὐδὲ
τοῦ
ἐν |
[40] |
Ἡρακλῆς,
αὐτὸς
ὁ
Ζεύς.
Ἀλλ'
|
οὐκ |
ἀποδρᾶναι
ἡμᾶς
φυλάττουσιν,
Ἀσκραῖε,
μὴ |
[74] |
προσμαρτυροῦσι
μὲν
τὴν
δύναμιν
αὐτῆς
|
οὐκ |
ἀποκεκρυμμένην,
σφᾶς
δὲ
αὐτοὺς
ἐλέγχουσιν |
[93] |
ἐράσμιος
ἡ
κληρονομία,
οὐ
χρυσίον,
|
οὐκ |
ἄργυρος,
οὐκ
ἐσθής,
τὰ
τῆς |
[112] |
ἐστιν
οὔτε
Ἰουδαῖος
οὔτε
Ἕλλην,
|
οὐκ |
ἄρρεν,
οὐ
θῆλυ·
καινὸς
δὲ |
[81] |
(δὲ
οὐρανὸν
προσκυνεῖς,
καὶ
πῶς
|
οὐκ |
ἀσεβεῖς;
Ἄκουε
πάλιν
προφήτου
λέγοντος |
[67] |
τῆς
πολυθρυ
λήτου
ταύτης
ἀστρολογίας,
|
οὐκ |
ἀστρονομίας,
μετεωρολο
γοῦσα
καὶ
ἀδολεσχοῦσα; |
[92] |
Ἐρέσθαι
δὲ
ὑμᾶς
βούλομαι,
εἰ
|
οὐκ |
ἄτοπον
ὑμῖν
δοκεῖ
πλάσμα
ὑμᾶς |
[9] |
ἄρα
ἄνθρωπος
γένηται
θεός.
~Εἶτ'
|
οὐκ |
ἄτοπον,
ὦ
φίλοι,
τὸν
μὲν |
[18] |
τῆς
τελετῆς
τὰ
ἀχρεῖα
σύμβολα
|
οὐκ |
ἀχρεῖον
εἰς
κατάγνωσιν
παραθέσθαι·
ἀστράγαλος, |
[92] |
κυρίου
αὐτοῦ,
Ἰσραὴλ
δέ
με
|
οὐκ |
ἔγνω.
Τί
οὖν
ὁ
κύριος; |
[84] |
πλανῶνται
τῇ
καρδίᾳ·
αὐτοὶ
δὲ
|
οὐκ |
ἔγνωσαν
τὰς
ὁδούς
μου,
ὡς |
[76] |
ἀνόσιον
καὶ
κτείνετε·
ἐκεῖνος
ἥμαρτ'
|
οὐκ |
ἐγώ,
ἀμαθέστερος
ὢν
τοῦ
καλοῦ |
[20] |
δὲ
ἀναινομένης
λαβεῖν
καὶ
πιεῖν
|
οὐκ |
ἐθελούσης
(πενθήρης
γὰρ
ἦν)
περιαλγὴς |
[123] |
παῦλαν
οὐδαμῇ
οὐδαμῶς
ἐχούσης
ζωῆς
|
οὐκ |
ἐθέλουσιν
οὐδ'
οἱ
λόγοι
παύσασθαί |
[94] |
δόξαν,
εἰπέ
μοι·
ἣν
ὀφθαλμὸς
|
οὐκ |
εἶδεν
οὐδὲ
οὖς
ἤκουσεν,
οὐδὲ |
[108] |
γένη,
οὐ
δεισιδαι
μονοῦσιν
ἰχθύες,
|
οὐκ |
εἰδωλολατρεῖ
τὰ
ὄρνεα,
ἕνα
μόνον |
[46] |
Ἀρτέμιδος
τὸ
ἄγαλμα
ξύλον
ἦν
|
οὐκ |
εἰργασμένον,
καὶ
τῆς
Κιθαιρωνίας
Ἥρας |
[105] |
βυούσης
τὰ
ὦτα
αὐτῆς,
ἥτις
|
οὐκ |
εἰσακούσεται
φωνῆς
ἐπᾳδόντων.
~Ἀλλ'
ὑμεῖς |
[95] |
τὸν
ἄνθρωπον·
τί
μέλλομεν;
Τί
|
οὐκ |
ἐκκλίνομεν
τὴν
κόλασιν;
Τί
οὐ |
[43] |
λυμεῶνας
ὄντας
προαισθόμενοι
καὶ
(συνιέντες
|
οὐκ |
ἐκτρέπεσθε
οὐδὲ
ἀποστρέφεσθε;
Τί
δ' |
[31] |
ὑπὲρ
τῆς
μητρός·
τί
δ'
|
οὐκ |
ἔμελλε;
Καὶ
Μυσὰς
θεραπαινίδας
ταύτας |
[105] |
ἂν
τοῦ
ἀνενδεοῦς
ἐραστής,
ὀλιγοδεής,
|
οὐκ |
ἐν
ἄλλῳ
τινὶ
ἢ
ἐν |
[4] |
ἐπεφάνη
τοῦ
σωτῆρος
ἡμῶν
θεοῦ,
|
οὐκ |
ἐξ
ἔργων
τῶν
ἐν
δικαιοσύνῃ, |
[12] |
εἴ
σοι
καταλέγοιμι
τὰ
μυστήρια;
|
οὐκ |
ἐξορχήσομαι
μέν,
ὥσπερ
Ἀλκιβιάδην
λέγουσιν, |
[113] |
σου
συγκληρονόμος,
ἐπεὶ
τὸν
ἀδελφὸν
|
οὐκ |
ἐπῃσχύνθης.
~Ἀφέλωμεν
οὖν,
ἀφέλωμεν
τὴν |
[66] |
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικός;
Ἔσθ'
ὅπῃ
|
οὐκ |
ἐπὶ
τὰ
Δημοκρίτου
καὶ
αὐτὸς |
[108] |
πάρεχε
καὶ
τὴν
ἄλλην"
καὶ
|
οὐκ |
ἐπιθυμήσεις,
ἐπιθυμίᾳ
γὰρ
μόνῃ
μεμοίχευκας. |
[117] |
θίνιον
ἀνάστησον
τῷ
θεῷ,
ὅπως
|
οὐκ |
ἔργον
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
χάρις |
[9] |
πόθεν
εἶς
ἀνδρῶν;
Ἠλίας
μὲν
|
οὐκ |
ἐρεῖ,
Χριστὸς
δὲ
εἶναι
ἀρνήσεται· |
[93] |
κληρονομία,
οὐ
χρυσίον,
οὐκ
ἄργυρος,
|
οὐκ |
ἐσθής,
τὰ
τῆς
γῆς,
ἔνθα |
[69] |
Ὁ
δὲ
ἱερὸς
ὄντως
Μωυσῆς
|
οὐκ |
ἔσται"
φησίν,
ἐν
τῷ
μαρσίππῳ |
[79] |
ἴδετε
ὅτι
ἐγώ
εἰμι
καὶ
|
οὐκ |
ἔστι
θεὸς
ἕτερος
πλὴν
ἐμοῦ. |
[102] |
καὶ
τὸν
Ἑρμῆν.
Ὡς
δὲ
|
οὐκ |
ἔστι
θεὸς
ἡ
ἅλως
καὶ |
[102] |
θεὸς
ἡ
ἅλως
καὶ
ὡς
|
οὐκ |
ἔστι
θεὸς
ἡ
ἶρις,
ἀλλὰ |
[59] |
ἄνακτος.
(Κατάπαυσον,
Ὅμηρε,
τὴν
ᾠδήν·
|
οὐκ |
ἔστι
καλή,
μοιχείαν
διδάσκει·
πορνεύειν |
[108] |
οὐχ
ὑποκρίνεται
δὲ
τὴν
ἀλήθειαν·
|
οὐκ |
ἔστι
παρ'
αὐτοῖς
κολάκων
γένη, |
[79] |
πλὴν
ἐμοῦ
δίκαιος,
καὶ
σωτὴρ
|
οὐκ |
ἔστι
πάρεξ
ἐμοῦ·
ἐπιστράφητε
πρός |
[79] |
ἐγώ"
φησίν,
ὁ
θεός,
καὶ
|
οὐκ |
ἔστι
πλὴν
ἐμοῦ
δίκαιος,
καὶ |
[79] |
Ἐγώ
εἰμι
ὁ
(θεὸς
καὶ
|
οὐκ |
ἔστιν
ἄλλος·
κατ'
ἐμαυτοῦ
ὀμνύω. |
[97] |
ὡς
οἷόν
τε
δικαιότατος,
καὶ
|
οὐκ |
ἔστιν
αὐτῷ
ὁμοιότερον
οὐδὲν
ἢ |
[102] |
καὶ
νεφῶν,
καὶ
ὃν
τρόπον
|
οὐκ |
ἔστιν
ἡμέρα
θεός,
οὐδὲ
μὴν |
[79] |
ποιήσω·
πατάξω
κἀγὼ
ἰάσομαι,
καὶ
|
οὐκ |
ἔστιν
ὃς
ἐξελεῖται
ἐκ
τῶν |
[89] |
φατέ,
παραδεδομένον
ἡμῖν
ἔθος
ἀνατρέπειν
|
οὐκ |
εὔλογον.
Καὶ
τί
δὴ
οὐχὶ |
[41] |
ἄρα
καὶ
εἰσὶ
φύλακες
οὗτοι,
|
οὐκ |
εὐνοίᾳ
τῇ
πρὸς
ὑμᾶς
περιπαθεῖς, |
[74] |
σφᾶς
δὲ
αὐτοὺς
ἐλέγχουσιν
ἀσθενεῖς,
|
οὐκ |
ἐφικόμενοι
τοῦ
τέλους.
~Ἤδη
γὰρ |
[49] |
γὰρ
κωλύεται
ῥᾳδίως
ἐπιθυμία
φόβον
|
οὐκ |
ἔχουσα·
καὶ
νύκτας
ἱερὰς
τὰς |
[1] |
θρῆνος
ὄφεως
ἦν
ἡ
ᾠδή,
|
οὐκ |
ἔχω
λέγειν.
Ἀγὼν
δὲ
ἦν |
[90] |
σοὶ
ὁ
ἐκλεξάμενος
τὴν
Ἱερουσαλήμ·
|
οὐκ |
ἰδοὺ
τοῦτο
δαλὸς
ἐξεσπασμένος
ἐκ |
[90] |
ὦτα
ἀχρεῖα,
φροντίδες
κεναί,
καὶ
|
οὐκ |
ἴστε
ὡς
παντὸς
μᾶλλον
τοῦτο |
[15] |
Δήμητρα
ἀφροδίσιοι
συμπλοκαὶ
καὶ
μῆνις
|
(οὐκ |
οἶδ'
ὅ
τι
φῶ
λοιπὸν |
[63] |
οὐρανῷ.
~Πλανώμενοι
γοῦν
τινες
ἐντεῦθεν
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅπως
θείαν
μὲν
τέχνην, |
[48] |
Σάνδωνος
ἀρχαΐζειν
τὸν
Σάραπιν
βουληθεὶς
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅπως
περιέπεσεν,
ἐλέγξας
αὐτὸν |
[23] |
καὶ
δευτέρᾳ
ταύτῃ
πλάνῃ
τοὺς
|
οὐκ |
ὄντας
ὡς
ὄντας
νομίζοντες
καὶ |
[59] |
θεοῦ"
οἱ
κατὰ
τὸν
Ἰωάννην
|
οὐκ |
ὄντες
ἐκ
τῶν
κάτω"
παρὰ |
[23] |
καὶ
θεοὺς
τούτους
ὀνομάζοντες
τοὺς
|
οὐκ |
ὄντως
ὄντας,
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ |
[27] |
ὀνομάζονται,
τρεφόμενα
ὀργῇ·
ἡμεῖς
δὲ
|
οὐκ |
ὀργῆς
θρέμματα
ἔτι,
οἱ
τῆς |
[78] |
ἄνθρωπος
ἐν
κρυφαίοις,
καὶ
ἐγὼ
|
οὐκ |
ὄψομαι
αὐτόν;
Οὐχὶ
τοὺς
οὐρανοὺς |
[9] |
οὐ
τίκτουσα·
ῥηξάτω
φωνὴν
ἡ
|
οὐκ |
ὠδίνουσα,
ὅτι
πλείονα
τὰ
τέκνα |