Paragraphes |
[90] |
ὡς
παντὸς
μᾶλλον
τοῦτο
ἀληθές,
|
ὅτι |
ἄρα
οἱ
μὲν
ἀγαθοὶ
καὶ |
[103] |
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
τοῦτο
ὁμολογεῖν,
|
ὅτι |
ἄρα
ὄντως
μόνος
ἔστι
τε |
[81] |
τοὺς
Ἕλληνας
αἰτιώμενος
ἐξηγήσεταί
σοι·
|
ὅτι |
γνόντες
τὸν
θεὸν
οὐχ
ὡς |
[6] |
πάντων
ἦν
τε
καὶ
ἔστιν·
|
ὅτι |
δὲ
νῦν
ὄνομα
ἔλαβεν
τὸ |
[97] |
ἢ
ὃς
ἂν
ἡμῶν
γένηται
|
ὅτι |
δικαιότατος.
(Βᾶτ'
εἰς
ὁδὸν
δὴ |
[79] |
βουληθῇ
διὰ
Μωυσέως;
Ἴδετε
ἴδετε
|
ὅτι |
ἐγώ
εἰμι
καὶ
οὐκ
ἔστι |
[6] |
πλάσματα
ἡμεῖς,
δι'
ὃν
ἀρχαΐζομεν,
|
ὅτι |
ἐν
ἀρχῇ
ὁ
λόγος
(ἦν. |
[110] |
τῷ
δεσπότῃ
τῶν
ὅλων
ἐξισωθείς,
|
ὅτι |
ἦν
υἱὸς
αὐτοῦ
καὶ
ὁ |
[122] |
τὴν
χάριν
λέγων,
ἐγὼ
εἶπον
|
ὅτι |
θεοί
ἐστε
καὶ
υἱοὶ
ὑψίστου |
[118] |
νοοῦντα
ἐπὶ
σωτηρίαν
παρακαλέσαιμι
σωφρονοῦσαν,
|
ὅτι |
καὶ
κύριος
μετάνοιαν
ἁμαρτωλοῦ
καὶ |
[15] |
ἐκ
περιουσίας
παρατε
θέντα
οἶδ'
|
ὅτι |
κινήσει
γέλωτα
καὶ
μὴ
γελασείουσιν |
[42] |
ἀφορμὰς
σφίσιν
ἡδονῆς
ποριζόμενοι,
ὅπως
|
ὅτι |
μάλιστα
ἔχοιεν
ἀνθρωπείων
ἀνέδην
ἐμφορεῖσθαι |
[2] |
τὸν
προφητικόν.
Ἣ
δὲ
ὡς
|
ὅτι |
μάλιστα
τηλαυγὲς
ἀποστίλβουσα
φῶς
καταυγαζέτω |
[106] |
ἰὸν
ἀποπτύσατε
τὸν
δηλητήριον,
ὅπως
|
ὅτι |
μάλιστα
ὑμῖν
τὴν
φθοράν,
ὡς |
[62] |
μὲν
ὅπως
ποτὲ
ὁ
ἀνδριὰς
|
ὅτι |
μάλιστα
ὡραιότατος
τεκταίνηται,
προσκαρτερεῖτε,
ὅπως |
[6] |
ἀρχῇ
ὁ
λόγος
(ἦν.
Ἀλλ'
|
ὅτι |
μὲν
ἦν
ὁ
λόγος
ἄνωθεν, |
[14] |
(τὴν
Ἀφροδίτην
λέγω,
τὴν
φιλομηδέα,
|
ὅτι |
μηδέων
ἐξεφαάνθη,
μηδέων
ἐκείνων
τῶν |
[7] |
ὁ
ἐν
τῷ
ὄντι
ὤν,
|
ὅτι |
ὁ
λόγος
ἦν
πρὸς
τὸν |
[62] |
προφητικὸς
ἐλέγχει
τὴν
συνήθειαν
λόγος
|
ὅτι |
πάντες
οἱ
θεοὶ
τῶν
ἐθνῶν |
[9] |
ῥηξάτω
φωνὴν
ἡ
οὐκ
ὠδίνουσα,
|
ὅτι |
πλείονα
τὰ
τέκνα
τῆς
ἐρήμου |
[120] |
ὑμᾶς
καὶ
μάθετε
ἀπ'
ἐμοῦ,
|
ὅτι |
πραΰς
εἰμι
καὶ
ταπεινὸς
τῇ |
[122] |
οὖν
τὰ
πάντα
τοῦ
ἀνθρώπου,
|
ὅτι |
τὰ
πάντα
τοῦ
θεοῦ,
καὶ |
[39] |
ἐπιχωρίους
μῦς
οὓς
σμίνθους
καλοῦσιν,
|
ὅτι |
τὰς
νευρὰς
τῶν
πολεμίων
διέ |
[100] |
πρὸς
κακοῦ
ἡ
σύνεσις
αὐτῷ,
|
ὅτι |
τῇ
φρονήσει
κέχρηται
κατηγόρῳ
τὸ |
[10] |
ἀποκαλύψῃ.
Θύραν
δὲ
εὖ
οἶδ'
|
ὅτι |
τὴν
ἀποκεκλεισμένην
τέως
ὁ
ἀνοιγνὺς |
[101] |
ἐσχάτης
(ἀναπνοῆς
εἰς
ἀπώλειαν
ὑποφέρεσθε·
|
ὅτι |
τὸ
φῶς
ἐλήλυθεν
εἰς
τὸν |
[52] |
τις
ἀπέκτεινεν
Ἆπιν,
γελῶ
μὲν
|
ὅτι |
τὸν
θεὸν
ἀπέκτεινεν
αὐτῶν,
ἀγανακτῶ |
[58] |
τούτων
τροφεῖς
καὶ
μελεδωνοὶ
τεθαυμάκασιν,
|
ὅτι |
τῶν
κηρίνων
ἢ
πηλίνων
ὁμοιωμάτων |
[88] |
Χριστοῦ
δεομένῳ.
~Γεύσασθε
καὶ
ἴδετε
|
ὅτι |
χρηστὸς
ὁ
θεός.
Ἡ
πίστις |