Paragraphes |
[49] |
ἐρώμενον
ὡραιότατον
σφόδρα
γενόμενον,
Ἀντίνοον,
|
ὃν |
ἀνιέρωσεν
οὕτως
ὡς
Γανυμήδην
ὁ |
[26] |
τρόπος
ἀπάτης,
θεῶν
περιποιητικός,
καθ'
|
ὃν |
ἀριθμοῦσι
θεοὺς
τοὺς
δώδεκα·
ὧν |
[6] |
τὰ
λογικὰ
πλάσματα
ἡμεῖς,
δι'
|
ὃν |
ἀρχαΐζομεν,
ὅτι
ἐν
ἀρχῇ
ὁ |
[96] |
Ἀλέξανδρον
τὸν
Μακεδόνα
ἀναγράφοντες
θεόν,
|
ὃν |
Βαβυλὼν
ἤλεγξε
νεκρόν"
~Ἄγαμαι
τοίνυν |
[16] |
οἶμαι,
κέντρον
τὸν
νάρθηκα
ἐπικαλῶν,
|
ὃν |
δὴ
ἀναστέφουσιν
οἱ
βάκχοι.
~Βούλει |
[48] |
δαίμονα
ὑμῖν
ἐπιδεῖξαι
ὅστις
ἦν,
|
ὃν |
δὴ
κατ'
ἐξοχὴν
πρὸς
πάντων |
[17] |
γὰρ
Διονύσου
μυστήρια
τέλεον
ἀπάνθρωπα·
|
ὃν |
εἰσέτι
παῖδα
ὄντα
ἐνόπλῳ
κινήσει |
[13] |
καὶ
ἀπὸ
Μυοῦντός
τινος
Ἀττικοῦ,
|
ὃν |
ἐν
κυνηγίᾳ
διαφθαρῆναι
Ἀπολλόδωρος
λέγει, |
[29] |
λιπαραὶ
Φοῖβον
ὀνοσφαγίαι.
Ἥφαιστος
δέ,
|
ὃν |
ἔρριψεν
ἐξ
Ὀλύμπου
Ζεὺς
βηλοῦ |
[94] |
τῷ
φιλοῦντι
τὸν
πατέρα,
δι'
|
ὃν |
ἔτι
ἐργάζεται,
ᾧ
μόνῳ
καὶ |
[34] |
ἦν
ἡ
χάρις,
ὁ
μισθός,
|
ὃν |
ᾐτεῖτο
Διόνυσος·
βουλομένῳ
δὲ
τῷ |
[68] |
δεῖ
προσκυνεῖν
πρῶτον
θεῶν,
δι'
|
ὃν |
θεωρεῖν
ἔστι
τοὺς
ἄλλους
θεούς· |
[102] |
μηδὲ
δόξα
μηδὲ
πλοῦτος
θεοί,
|
ὃν |
καὶ
ζωγράφοι
τυφλὸν
(ἐπιδεικνύουσιν·
εἰ |
[68] |
φησίν
ἀνατείναντας
τὰς
χεῖρας
ἐνταῦθα
|
ὃν |
νῦν
ἠέρα
καλέομεν
οἱ
Ἕλληνες, |
[119] |
Χριστὸς
ἐπιλάμπει
φαιδρότερον
ἡλίου,
δι'
|
ὃν |
ὀφθαλμοὶ
τυφλῶν
ἀναβλέπουσιν·
νύξ
σε |
[43] |
τῷ
πάθει
μεταμαθών·
ἀχάριστός
ἐστιν
|
ὃν |
προσκυνεῖς,
λαμβάνει
τὸν
μισθὸν
καὶ |
[102] |
πάθη
ἀέρων
καὶ
νεφῶν,
καὶ
|
ὃν |
τρόπον
οὐκ
ἔστιν
ἡμέρα
θεός, |
[110] |
πρόσωπον
τῆς
γῆς
χεόμενος,
δι'
|
ὃν |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τὰ
πάντα |